ដំណើរចាកចេញ
១៥ នៅពេលនោះ ម៉ូសេនិងជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានច្រៀងចម្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ាដូចតទៅថា៖+
«ខ្ញុំសូមច្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ា ព្រោះលោកមានកិត្តិយសខ្ពង់ខ្ពស់ថ្លៃថ្លា។+
លោកបានគ្រវែងទាំងសេះទាំងអ្នកជិះ ទៅក្នុងសមុទ្រ។+
២ កម្លាំងខ្លាំងក្លារបស់ខ្ញុំមកពីយ៉ា* ព្រោះលោកបានក្លាយទៅជាអ្នកសង្គ្រោះខ្ញុំ។+
លោកជាព្រះរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងសរសើរតម្កើងលោក។+ លោកជាព្រះនៃឪពុកខ្ញុំ+ខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងលោក។+
៣ ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្នកចម្បាំងដ៏អង់អាចខ្លាំងក្លា។+ នាមលោកគឺយេហូវ៉ា។+
៤ លោកបានគ្រវែងរទេះចម្បាំងនិងទ័ពរបស់ផារ៉ូទៅក្នុងសមុទ្រ។+
លោកបានពន្លិចកងទ័ពដ៏អង់អាចរបស់ផារ៉ូទៅក្នុងសមុទ្រក្រហម។+
៥ ទឹកបានបក់បោកពួកគេ ហើយពួកគេលិចទៅដូចជាថ្ម។+
៦ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដៃស្ដាំរបស់លោកមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាណាស់ហ្ន៎!+
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ដៃស្ដាំរបស់លោកអាចកម្ទេចខ្មាំងសត្រូវ។
៧ លោកអាចផ្ដួលអស់អ្នកដែលបះបោរប្រឆាំងលោកដោយឫទ្ធានុភាពដ៏អស្ចារ្យ។+
កំហឹងរបស់លោកបញ្ឆេះពួកគេ ប្រៀបដូចជាភ្លើងឆេះចំបើង។
៨ ខ្យល់ដង្ហើមពីច្រមុះលោកធ្វើឲ្យទឹកផ្ដុំគ្នា
ទឹកនោះនៅទ្រឹង ហើយពូនឡើងដូចជាកំពែង។
រលកដែលកញ្ជ្រោលបក់បោកបានកកនៅកណ្ដាលសមុទ្រធំធេង។
៩ សត្រូវបាននិយាយថា៖ ‹ខ្ញុំនឹងដេញតាមពួកគេ! ខ្ញុំនឹងតាមពួកគេទាន់!
ខ្ញុំនឹងយកទ្រព្យសម្បត្តិពួកគេមកចែកគ្នារហូតដល់ខ្ញុំអស់ចិត្ត!
ខ្ញុំនឹងហូតដាវបង្ក្រាបពួកគេ!›។+
១០ ប៉ុន្តែ ពេលលោកផ្លុំខ្យល់ទៅ នោះទឹកសមុទ្របានគ្របលើពួកគេ។+
ពួកគេបានលិចទៅក្នុងសមុទ្រដូចជាសំណ។
១១ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! តើមានព្រះណាដូចលោក?+
តើមានព្រះណាមានភាពបរិសុទ្ធយ៉ាងអស្ចារ្យដូចលោក?+
លោកជាព្រះដែលសមនឹងទទួលការគោរពកោតខ្លាច និងគួរឲ្យច្រៀងសរសើរតម្កើង។ លោកជាព្រះដែលធ្វើការអស្ចារ្យ។+
១២ ពេលលោកលាតដៃស្ដាំទៅ ផែនដីបានលេបពួកគេអស់។+
១៣ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះត្រង់ លោកបានរំដោះរាស្ត្រលោកហើយដឹកនាំពួកគេ។+
ដោយឫទ្ធានុភាព លោកនឹងនាំពួកគេទៅលំនៅបរិសុទ្ធរបស់លោក។
១៤ អស់អ្នកដែលឮអំពីការទាំងនោះ+ ពួកគេនឹងភ័យញាប់ញ័រ។
អស់អ្នកដែលនៅស្រុកភីលីស្ទីននឹងភ័យញាប់ញ័រ។
១៥ នៅពេលនោះ ពួកមេកុលសម្ព័ន្ធស្រុកអេដំនឹងភិតភ័យ។
ពួកអ្នកគ្រប់គ្រងខ្លាំងក្លា*នៅស្រុកម៉ូអាប់នឹងញ័ររន្ធត់។+
អស់អ្នកដែលនៅស្រុកកាណាននឹងភាំងស្មារតី។+
១៦ ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ពួកគេនឹងភ័យខ្លាច ហើយញ័ររន្ធត់។+
ដោយសារឫទ្ធានុភាពរបស់លោក ពួកគេនឹងនៅទ្រឹងដូចថ្ម
រហូតដល់រាស្ត្រលោកឆ្លងផុតទៅ
១៧ លោកនឹងនាំពួកគេទៅនៅលើភ្នំរបស់លោក។*+
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! កន្លែងនោះហើយដែលលោកបានរៀបចំជាលំនៅរបស់លោក។
ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ទីបរិសុទ្ធនោះហើយដែលលោកបានរៀបចំដោយដៃលោកផ្ទាល់។
១៨ ព្រះយេហូវ៉ានឹងគ្រប់គ្រងជាស្ដេចជារៀងរហូតតទៅ។+
១៩ ពេលផារ៉ូ និងទ័ពសេះ ទ័ពរទេះចម្បាំងរបស់គាត់ ចូលទៅក្នុងសមុទ្រ+
ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រធ្លាក់មកគ្របលើពួកគេ។+
ប៉ុន្តែ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានដើរតាមបាតសមុទ្រវិញ»។+
២០ បន្ទាប់មក មីរៀមជាស្ត្រីប្រកាសទំនាយ ត្រូវជាបងរបស់អេរ៉ុន បានយកស្គរដៃមកវាយ។ ឃើញដូច្នោះ ស្ត្រីឯទៀតក៏បានយកស្គរដៃមកវាយដែរ ហើយនាំគ្នារាំ។ ២១ មីរៀមបានច្រៀងឆ្លើយឆ្លងទៅពួកបុរសថា៖
«ចូរច្រៀងជូនព្រះយេហូវ៉ា ព្រោះលោកបានត្រូវលើកតម្កើងយ៉ាងខ្ពស់។+
លោកបានគ្រវែងទាំងសេះទាំងអ្នកជិះ ទៅក្នុងសមុទ្រ»។+
២២ ក្រោយមក ម៉ូសេបាននាំជនជាតិអ៊ីស្រាអែលចេញពីសមុទ្រក្រហម ឆ្ពោះទៅតំបន់ស្ងាត់ជ្រងំស៊ើ។ ពេលនោះ ពួកគេបានធ្វើដំណើរអស់បីថ្ងៃ តែមិនឃើញមានទឹកសោះ។ ២៣ លុះទៅដល់កន្លែងមួយឈ្មោះម៉ារ៉ា*+ ពួកគេបានរកឃើញប្រភពទឹក តែពួកគេមិនអាចផឹកទឹកនោះបានទេ ព្រោះទឹកនោះមានរសជាតិល្វីង។ ហេតុនេះហើយបានជាគេហៅកន្លែងនោះថាម៉ារ៉ា។ ២៤ ដូច្នេះ បណ្ដាជនបានរអ៊ូរទាំនឹងម៉ូសេ+ថា៖ «តើពួកយើងបានអ្វីផឹកទៅ?»។ ២៥ ពេលនោះ ម៉ូសេបានស្រែកសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយ+ ហើយព្រះយេហូវ៉ាក៏បង្ហាញគាត់ដើមឈើតូចមួយ។ រួចម៉ូសេបានយកដើមតូចនោះទៅបោះក្នុងទឹក ទឹកនោះក៏លែងល្វីងទៅ ហើយពួកគេអាចផឹកទឹកនោះបាន។
នៅទីនោះ ព្រះបានឲ្យច្បាប់មួយដល់ពួកគេ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះល្បងមើលពួកគេនៅទីនោះដែរ។+ ២៦ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «បើអ្នករាល់គ្នាយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់បង្គាប់ខ្ញុំយេហូវ៉ាជាព្រះរបស់អ្នករាល់គ្នា ហើយធ្វើអ្វីដែលខ្ញុំពេញចិត្ត ព្រមទាំងកាន់តាមបញ្ញត្ដិនិងច្បាប់របស់ខ្ញុំ+ នោះខ្ញុំនឹងមិនធ្វើឲ្យអ្នករាល់គ្នាមានជំងឺ ដូចដែលខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើទៅលើពួកអេហ្ស៊ីបទេ+ ព្រោះខ្ញុំយេហូវ៉ាជាអ្នកដែលធ្វើឲ្យអ្នកជាសះស្បើយ»។+
២៧ ក្រោយមក ពួកគេបានទៅដល់អេលីមដែលមានប្រភពទឹក១២កន្លែង និងមានដើមលម៉ើ៧០ដើម។ ដូច្នេះ ពួកគេបានបោះជំរំនៅក្បែរមាត់ទឹក។