ជំរឿនបណ្ដាជន
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេបន្តទៀតថា៖ ២ «ចូរបង្គាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឲ្យបណ្ដេញអ្នកកើតជំងឺឃ្លង់+ អ្នកហូរខ្ទុះ+ និងអ្នកដែលមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយប៉ះសាកសព+ ចេញពីជំរំ។ ៣ ទោះជាអ្នកនោះជាប្រុសឬស្រីក្ដី អ្នកត្រូវបណ្ដេញពួកគេចេញទៅក្រៅជំរំ ដើម្បីកុំឲ្យជំរំរបស់ពួកអ្នកដែលខ្ញុំកំពុងនៅជាមួយ+ទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធ»។+ ៤ ម្ល៉ោះហើយ បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានបណ្ដេញពួកអ្នកទាំងនោះទៅក្រៅជំរំ ដូចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់ម៉ូសេ។
៥ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេបន្តទៀតថា៖ ៦ «ចូរប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹បើបុរសឬស្ត្រីណាធ្វើអំពើខុសឆ្គងអ្វីមួយ ហើយប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា អ្នកនោះមានទោសហើយ។+ ៧ គាត់ត្រូវសារភាព+កំហុសរបស់ខ្លួន រួចសងគ្រប់ចំនួនដល់បុគ្គលដែលគាត់បានបំពានលើ ព្រមទាំងថែម១ភាគ៥ពីលើតម្លៃនៃអ្វីនោះទៀតផង។+ ៨ ប៉ុន្តែ ក្នុងករណីបុគ្គលនោះមិនមានសាច់ញាតិជិតដើម្បីទទួលសំណងទេ សំណងនោះត្រូវប្រគល់ជូនព្រះយេហូវ៉ា ហើយនឹងបានទៅជាចំណែករបស់សង្ឃ។ បន្ថែមទៅទៀត គាត់ត្រូវជូនចៀមឈ្មោលមួយក្បាលទៅសង្ឃ ដើម្បីជម្រះភាពខុសឆ្គងខ្លួន។+
៩ «‹រាល់វិភាគទាន+បរិសុទ្ធណាដែលបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលយកមកជូន នឹងបានទៅជាចំណែករបស់សង្ឃ។+ ១០ អ្វីបរិសុទ្ធរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗនឹងនៅជារបស់គាត់។ អ្វីក៏ដោយដែលបុគ្គលម្នាក់យកមកប្រគល់ឲ្យសង្ឃ នឹងបានទៅជារបស់សង្ឃ។ នោះហើយជាចំណែករបស់សង្ឃ›»។
១១ ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ម៉ូសេបន្តទៀតថា៖ ១២ «ចូរប្រាប់បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលថា៖ ‹នេះជាអ្វីដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវធ្វើ ក្នុងករណីប្រពន្ធបែកចិត្តមិនស្មោះត្រង់ចំពោះប្ដី ១៣ ហើយធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយរួមដំណេកជាមួយនឹងបុរសម្នាក់ទៀត+ តែប្ដីមិនបានដឹង គ្មានសាក្សីបញ្ជាក់ និងគ្មានអ្នកណាទាន់ទេ។ ១៤ បើប្ដីកើតមានចិត្តប្រច័ណ្ឌសង្ស័យថាប្រពន្ធមិនស្មោះត្រង់ ទោះជានាងនៅស្អាតបរិសុទ្ធឬបានធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធក្ដី ១៥ ប្ដីនោះត្រូវនាំនាងទៅជួបសង្ឃ ដោយនាំយកគ្រឿងបូជាសម្រាប់នាងទៅជាមួយដែរ គឺម្សៅបាលី១ភាគ១០អេហ្វា។* គាត់មិនត្រូវចាក់ប្រេងឬដាក់គ្រឿងក្រអូបលើម្សៅនោះទេ ព្រោះនោះជាគ្រឿងបូជាពីស្រូវសម្រាប់សេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ ពោលគឺគ្រឿងបូជាដើម្បីរំលឹកកំហុសនោះ។
១៦ «‹សង្ឃត្រូវនាំនាងចូលមកឈរនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។+ ១៧ សង្ឃត្រូវយកទឹកស្អាតបរិសុទ្ធដាក់ក្នុងភាជនៈធ្វើពីដី រួចយកធូលីពីកម្រាលត្រសាលជំនុំ ដាក់ចូលក្នុងទឹកនោះ។ ១៨ បន្ទាប់មក សង្ឃត្រូវឲ្យស្ត្រីនោះឈរនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយស្រាយសក់នាង រួចដាក់គ្រឿងបូជាពីស្រូវសម្រាប់ជាសេចក្ដីរំលឹកក្នុងដៃនាង គឺជាគ្រឿងបូជាពីស្រូវសម្រាប់សេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ។+ ក្រោយនោះ សង្ឃត្រូវយកទឹកល្វីងដែលនាំឲ្យត្រូវបណ្ដាសានោះមក។+
១៩ «‹បន្ទាប់មក សង្ឃត្រូវឲ្យនាងស្បថ ដោយប្រាប់នាងថា៖ «កាលដែលនាងរួមរស់ជាមួយប្ដីនៅឡើយ*+ បើនាងមិនបានធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយរួមដំណេកជាមួយបុរសផ្សេងទេ នោះនាងនឹងរួចពីឥទ្ធិពលនៃទឹកល្វីងនេះ។ ២០ ប៉ុន្តែ បើនាងបានធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយរួមដំណេកជាមួយបុរសផ្សេង ក្នុងកាលដែលនាងរួមរស់ជាមួយប្ដីនៅឡើយ+ នោះ . . . »។ ២១ រួចសង្ឃត្រូវឲ្យនាងស្បថឲ្យខ្លួនត្រូវបណ្ដាសា ហើយនិយាយទៅនាងថា៖ «សូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាលើកឈ្មោះនាងជាគំរូអាក្រក់ កាលណាបណ្ដាជនធ្វើសម្បថឲ្យត្រូវបណ្ដាសាក្នុងករណីដូចនេះដែរ គឺសូមឲ្យព្រះយេហូវ៉ាធ្វើឲ្យភ្លៅ*នាងរលួយ ហើយធ្វើឲ្យពោះនាងហើម។ ២២ ទឹកដែលនាំឲ្យត្រូវបណ្ដាសានេះ នឹងចូលទៅក្នុងពោះវៀននាង រួចធ្វើឲ្យពោះនាងហើម និងធ្វើឲ្យភ្លៅនាងរលួយ»។* ក្រោយពីស្ដាប់រួច ស្ត្រីនោះត្រូវឆ្លើយថា៖ «អាមេន! អាមេន!»។*
២៣ «‹បន្ទាប់ពីនោះ សង្ឃត្រូវកត់បណ្ដាសាទាំងនោះក្នុងសៀវភៅ រួចយកទឹកល្វីងមកលុបចេញ។ ២៤ បន្ទាប់មក គាត់ឲ្យនាងផឹកទឹកល្វីងដែលនាំឲ្យត្រូវបណ្ដាសានោះ។ ពេលទឹកល្វីងចូលទៅក្នុងពោះនាង នោះនឹងបណ្ដាលឲ្យនាងឈឺចុកចាប់។ ២៥ សង្ឃត្រូវយកគ្រឿងបូជានៃសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ+ពីដៃនាង ហើយលើករេចុះរេឡើងនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា រួចគាត់យកគ្រឿងបូជានោះទៅក្បែរទីបូជា។ ២៦ សង្ឃត្រូវយកគ្រឿងបូជានោះមួយក្ដាប់ទៅដុតនៅលើទីបូជាឲ្យផ្សែងហុយឡើងសម្រាប់ជាតំណាងគ្រឿងបូជានោះទាំងមូល។+ រួចមក សង្ឃឲ្យនាងផឹកទឹកល្វីងនោះ។ ២៧ ក្រោយពីផឹកទឹកនោះ បើនាងបានធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់នឹងប្ដីមែន ទឹកដែលនាំឲ្យត្រូវបណ្ដាសានោះនឹងធ្វើឲ្យនាងឈឺចុកចាប់ ពោះនាងនឹងហើម ហើយភ្លៅនាងនឹងរលួយ។* ក្រោយមក កាលណាបណ្ដាជនធ្វើសម្បថ ពួកគេនឹងនឹកឃើញគំរូអាក្រក់របស់នាង។ ២៨ ប៉ុន្តែ បើនាងនៅជាស្អាតបរិសុទ្ធ មិនបានក្បត់ប្ដីទេ នោះនាងនឹងរួចពីបណ្ដាសាទាំងនោះ ហើយអាចពពោះបង្កើតកូនបាន។
២៩ «‹នេះហើយជាច្បាប់អំពីសេចក្ដីប្រច័ណ្ឌ។+ ក្នុងករណីស្ត្រីម្នាក់បានធ្វើឲ្យខ្លួនទៅជាមិនស្អាតបរិសុទ្ធដោយប្រព្រឹត្តមិនស្មោះត្រង់ ក្នុងកាលដែលនាងរួមរស់ជាមួយប្ដីនៅឡើយ ៣០ ឬក្នុងករណីបុរសម្នាក់កើតមានចិត្តប្រច័ណ្ឌសង្ស័យថាប្រពន្ធមិនស្មោះត្រង់ គាត់ត្រូវនាំនាងទៅឈរនៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា រួចសង្ឃត្រូវធ្វើតាមការណែនាំទាំងប៉ុន្មានក្នុងច្បាប់នេះ។ ៣១ ប្ដីនឹងគ្មានទោសទេ តែប្រពន្ធនឹងទទួលទោសចំពោះកំហុសខ្លួន›»។