សំនួរពីអ្នកអាន
តើគួរសមឲ្យគ្រីស្ទានពិតមានវត្តមាននៅឯបុណ្យសពឬពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់សាសនាដទៃឬទេ?
ការរួមចំណែកក្នុងសាសនាមិនពិតណាក៏ដោយ ជាការប្រព្រឹត្តដែលមិនផ្គាប់ព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជាអ្វីដែលយើងត្រូវជៀសវាងកុំខាន។ (កូរិនថូសទី២ ៦:១៤-១៧; វិវរណៈ ១៨:៤) បុណ្យសពជាកម្មវិធីតាមទំនៀមទំលាប់សាសនាដែលប្រហែលជារួមបញ្ចូលអត្ថាធិប្បាយលើកបញ្ជាក់ពីទស្សនៈផ្សេងៗដែលមិនស្របទៅតាមសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងព្រះគម្ពីរ ដូចជាជំនឿទៅលើព្រលឹងអមតៈ ការចាប់ជាតិ ឬក៏ជំនឿដែលថា មនុស្សល្អទាំងអស់នឹងទទួលរង្វាន់នៅស្ថានសួគ៌។ បុណ្យសពក៏អាចទាក់ទងនឹងការប្រព្រឹត្តតាមប្រពៃណីទំនៀមទំលាប់របស់សាសនាមិនពិត ដូចជាការចូលរួមសូត្រធម៌ ឬបួងសួងបន់ស្រន់ជាដើម។ ពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍នៃសាសនាដទៃក៏ប្រហែលជារួមបញ្ចូលការបួងសួងនិងការប្រព្រឹត្តឯទៀតដែលប្រឆាំងនឹងព្រះគម្ពីរដែរ។ បើគ្រីស្ទានពិតម្នាក់នៅក្នុងចំណោមមនុស្សមួយក្រុមដែលកំពុងតែធ្វើពិធីតាមសាសនាមិនពិតនោះ គឺប្រហែលជាពិបាកឲ្យគាត់ទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំឲ្យចូលរួមធ្វើអ្វីមួយជាមួយគេដែរ។ ការបណ្ដោយឲ្យខ្លួនចូលទៅក្នុងកាលៈទេសៈបែបនោះ គឺមិនប្រកបទៅដោយប្រាជ្ញាសោះឡើយ!
ចុះយ៉ាងណាបើគ្រីស្ទានពិតម្នាក់មានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនត្រូវតែមានវត្តមាននៅឯបុណ្យសពឬពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍ខាងសាសនាផ្សេងនោះ? ឧបមាថា ស្វាមីដែលមិនរួមជំនឿជាមួយភរិយា គាត់ប្រហែលជាបង្ខំឲ្យនាងទៅជាមួយគាត់។ តើនាងអាចទៅជាមួយគាត់គ្រាន់តែជាអ្នកមើលប៉ុណ្ណោះឬ? បើនាងចង់ធ្វើតាមសំណូមពររបស់ស្វាមីដូច្នេះ ប្រហែលជានាងសម្រេចចិត្តទៅជាមួយគាត់ ដោយប្ដេជ្ញាចិត្តមិនព្រមរួមចំណែកក្នុងពិធីបុណ្យសាសនាទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រហែលជានាងសម្រេចចិត្តមិនព្រមទៅទេ ដោយគិតថា នាងនឹងមានការពិបាកក្នុងការរក្សាឲ្យមានជំហរមាំមួនក្រោមការបង្ខិតបង្ខំឲ្យនាងធ្វើអ្វីខ្លះនៅទីនោះ ហើយនាងខ្លាចលះចោលគោលការណ៍របស់ព្រះ។ នាងត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន។ នាងពិតជាចង់រក្សាឲ្យមានចិត្តស្ងប់និងមនសិការល្អផង។—ធីម៉ូថេទី១ ១:១៩, ខ.ស.
យ៉ាងណាក៏ដោយ យកល្អឲ្យនាងពន្យល់ដល់ស្វាមីថា តាមមនសិការរបស់នាង នាងមិនអាចរួមចំណែកក្នុងពិធីសាសនា ដូចជាការច្រៀង សូត្រធម៌ ឬឱនក្បាលពេលដែលគេបួងសួងឡើយ។ ផ្អែកលើការពន្យល់របស់នាង នោះស្វាមីប្រហែលជានឹងសន្និដ្ឋានថា បើមានភរិយាទៅជាមួយគាត់នោះ គឺអាចបង្កើតជាហេតុធ្វើឲ្យគាត់អាម៉ាស់មុខវិញ។ គាត់ប្រហែលជាសម្រេចចិត្តទៅម្នាក់ឯង ដោយព្រោះគាត់ស្រឡាញ់នាង ឬជាការបង្ហាញនូវសេចក្ដីគោរពចំពោះជំនឿរបស់នាង ឬដោយគាត់មិនចង់ខ្មាសគេ។ ប៉ុន្តែ បើគាត់បង្ខំឲ្យនាងទៅជាមួយ នោះនាងអាចទៅមើលបានតែប៉ុណ្ណោះ។
យើងមិនចង់ភ្លេចពីឥទ្ធិពលដែលអាចមានទៅលើបងប្អូនដែលរួមជំនឿជាមួយយើង បើយើងមានវត្តមាននៅពិធីនោះ។ តើនេះអាចធ្វើទុក្ខដល់មនសិការរបស់បងប្អូនខ្លះទេ? តើនេះអាចធ្វើឲ្យគេចុះខ្សោយស្តីអំពីការតាំងចិត្តជៀសវាងពីការថ្វាយបង្គំរូបព្រះឬ? សាវ័កប៉ុលបានដាស់តឿនថា៖ «ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានលមើល ឲ្យស្គាល់អស់ទាំងសេចក្ដីដែលប្រសើរ ដើម្បីឲ្យបានជ្រះថ្លា ហើយឥតធ្វើឲ្យអ្នកណាអាក់អន់ចិត្តឡើយ ដរាបដល់ថ្ងៃនៃព្រះគ្រីស្ទ»។—ភីលីព ១:១០
បើពិធីបុណ្យនោះទាក់ទងសាច់ញាតិណាម្នាក់ នោះប្រហែលជាមានការបង្ខិតបង្ខំថែមទៀតពីបងប្អូនញាតិមិត្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រីស្ទានពិតត្រូវគិតថ្លឹងថ្លែងឲ្យបានដិតដល់ពីកត្ដាផ្សេងៗទាំងឡាយទុកជាមុនសិន។ ប្រហែលជាមានកាលៈទេសៈណាដែលនាំឲ្យគាត់សម្រេចចិត្តថា គ្មានបញ្ហាទេ បើគាត់មានវត្តមានគ្រាន់តែជាអ្នកមើលប៉ុណ្ណោះ នៅឯបុណ្យសពឬពិធីអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់សាសនាផ្សេងនោះ។ ប៉ុន្តែ ទោះបីមើលទៅដូចជាការមានវត្តមានទីនោះមានប្រយោជន៍ក៏ដោយ បើមានកាលៈទេសៈដែលអាចធ្វើទុក្ខដល់មនសិការរបស់ខ្លួនឬអ្នកដទៃ នេះគឺជាការបង់ប្រយោជន៍វិញ។ ស្របទៅតាមកាលៈទេសៈនិមួយៗ គ្រីស្ទានពិតត្រូវតែប្រាកដក្នុងចិត្តថា ការសម្រេចចិត្តនឹងមិនរំខានដល់មនសិការល្អដែលគាត់មានចំពោះព្រះ ហើយចំពោះមនុស្សឯទៀតផងដែរ។