ព្រះបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ដោយប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធ!
«ផ្ទៃមេឃបានកើតមក ដោយសារព្រះបន្ទូលព្រះយេហូវ៉ា ហើយពួកបរិវារនៅលើនោះ បានកើតដោយសារខ្យល់[ឬ«សកម្មពលបរិសុទ្ធ»]ពីព្រះឱស្ឋទ្រង់»។—ទំនុក. ៣៣:៦; ព.ថ.
១, ២. (ក) ស្តីអំពីសកលលោកនិងផែនដី តើមនុស្សមានការយល់ដឹងកាន់តែច្រើនឡើងៗតាមរបៀបណា? (ខ) តើយើងត្រូវដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរមួយណា?
ជាង១០០ឆ្នាំមុន អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជាច្រើនបានជឿថាសកលលោកមានកាឡាក់ស៊ីតែមួយប៉ុណ្ណោះ គឺកាឡាក់ស៊ីមីលគីវ៉េ។ ពួកគេពិតជាប៉ាន់ស្មានខុសអំពីទំហំនៃសកលលោកមែន! សព្វថ្ងៃនេះ ពួកគេជឿថាសកលលោកមានជាង១០០ពាន់លានកាឡាក់ស៊ី ដែលក្នុងកាឡាក់ស៊ីខ្លះមានរាប់ពាន់លានផ្កាយ។ ពេលដែលមនុស្សប្រើកែវយឹតធំជាងសម្រាប់មើលផ្កាយពីផែនដី ពួកគេឃើញថាចំនួនកាឡាក់ស៊ីមានកាន់តែច្រើនឡើងៗ។
២ បើមនុស្សមិនសូវយល់ដឹងអំពីរឿងវិទ្យាសាស្ត្រស្តីអំពីសកលលោកជាង១០០ឆ្នាំមុនទេ នោះពួកគេក៏មិនសូវយល់ដឹងអំពីផែនដីដែរ។ ពិតមែនតែមនុស្សដែលរស់នៅ១០០ឆ្នាំមុន មានការយល់ដឹងច្រើនជាងជីដូនជីតារបស់ពួកគេមែន ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃនេះយើងយល់ដឹងច្បាស់ជាងពួកគេទៅទៀតស្តីអំពីសោភណភាព ភាពសាំញ៉ាំនៃជីវិត និងប្រព័ន្ធធម្មជាតិដែលទ្រទ្រង់ជីវិតនៅផែនដី។ យើងដឹងថានៅច្រើនឆ្នាំទៅមុខទៀត យើងប្រាកដជាអាចរៀនចេះដឹងច្រើនជាងឥឡូវនេះអំពីផែនដីនិងសកលលោកជាមិនខាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ជាការត្រឹមត្រូវឲ្យយើងសួរថា តើអ្វីៗទាំងអស់បានកើតមកដោយរបៀបណា? គម្ពីរបរិសុទ្ធជាវិធីតែមួយគត់ដែលព្រះដ៏ជាអ្នកបង្កើតបានផ្ដល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ។
អ្វីៗទាំងអស់បានកើតមកយ៉ាងអស្ចារ្យ
៣, ៤. តើព្រះបានបង្កើតសកលលោកយ៉ាងដូចម្ដេច? ហើយតើអ្វីៗទាំងនោះបាននាំឲ្យលោកទទួលការសរសើរយ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ ពាក្យផ្ដើមនៃគម្ពីរបានពន្យល់អំពីដើមកំណើតរបស់សកលលោក ដោយចែងថា៖ «កាលដើមដំបូងឡើយ ព្រះបានបង្កើតផ្ទៃមេឃនឹងផែនដី»។ (លោ. ១:១) ដោយគ្មានវត្ថុធាតុណាមួយសោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដើម្បីបង្កើតមេឃ ផែនដីនិងអ្វីៗទាំងអស់ក្នុងសកលលោក។ តាមធម្មតា សិប្បករម្នាក់ប្រើដៃនិងឧបករណ៍ផ្សេងៗដើម្បីធ្វើរបស់ណាមួយ តែព្រះវិញ លោកប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីបង្កើតរបស់ដ៏អស្ចារ្យទាំងឡាយ។
៤ បទគម្ពីរបានប្រៀបធៀបសកម្មពលបរិសុទ្ធទៅនឹង«ម្រាមដៃ»របស់ព្រះ។ (លូក. ១១:២០; ម៉ាថ. ១២:២៨) ម្យ៉ាងទៀត «ការដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើ» ពោលគឺអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតមកដោយប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធ នាំឲ្យលោកទទួលការសរសើរដ៏លើសលប់។ ដាវីឌដែលជាអ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «ផ្ទៃមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ ហើយលំហអាកាសក៏បង្ហាញការដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើ»។ (ទំនុក. ១៩:១) ប្រាកដមែន អ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតដែលយើងអាចមើលឃើញបង្ហាញភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់អំពីថាមពលដ៏អស្ចារ្យនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ (រ៉ូម ១:២០) តើនេះបង្ហាញតាមរបៀបណា?
ឫទ្ធានុភាពដែលគ្មានកម្រិតរបស់ព្រះ
៥. សូមលើកឧទាហរណ៍ដែលបង្ហាញអំពីឫទ្ធានុភាពនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
៥ សកលលោកដ៏ធំធេងដែលហួសពីការនឹកស្មានរបស់យើង ជាភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពនិងថាមពលមិនចេះអស់ឡើយ។ (សូមអាន អេសាយ ៤០:២៦) សូមគិតអំពីព្រះអាទិត្យ។ ព្រះអាទិត្យជាផ្កាយមួយដែលមានកម្ដៅ១៥លានអង្សា ហើយវាមានចម្ងាយជាង១៥០លានគីឡូម៉ែត្រពីផែនដី។ ទោះជាព្រះអាទិត្យបញ្ចេញកម្ដៅដ៏ខ្លាំងក្រៃលែងក៏ដោយ តែវាមានចម្ងាយត្រឹមត្រូវពីផែនដីដើម្បីឲ្យភាវរស់ដែលនៅផែនដីមានជីវិតរស់នៅបាន។ ពិតជាត្រូវការថាមពលនិងឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាដើម្បីបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ មិនគ្រាន់តែព្រះអាទិត្យប៉ុណ្ណោះទេ តែរួមទាំងផ្កាយរាប់ពាន់លានផងដែរ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លាដើម្បីធ្វើដូច្នេះបាន។
៦, ៧. (ក) ហេតុអ្វីយើងអាចនិយាយបានថាព្រះបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកដោយមានរបៀបរៀបរយ? (ខ) តើអ្វីបង្ហាញថាសកលលោកមិនបានកើតឡើងដោយចៃដន្យ?
៦ នៅជុំវិញខ្លួនយើងមានទីសំអាងដែលបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកក្នុងការបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ដោយមានរបៀបរៀបរយ។ ឧបមាថា អ្នកមានប្រអប់មួយដាក់គ្រាប់កូនបាល់ដែលមានពណ៌ផ្សេងៗនៅក្នុងនោះ។ អ្នកក្រឡុកប្រអប់នោះ។ បន្ទាប់មក អ្នកចាក់គ្រាប់កូនបាល់នោះចេញ។ តើអ្នកគិតថាកូនបាល់ពណ៌លឿងនៅមួយក្រុម ពណ៌ខៀវនៅមួយក្រុម ហើយបាល់ឯទៀតនៅតាមពណ៌វាឬទេ? ប្រាកដជាមិនដូច្នេះទេ! ដូចគ្នាដែរ សណ្ដាប់ធ្នាប់មិនអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យបានទេ។ មនុស្សយល់ស្របថាចំណុចនេះជាច្បាប់ធម្មជាតិ។
៧ ពេលយើងសិក្សាអំពីសកលលោក តើយើងរៀនអំពីអ្វីខ្លះ? យើងរៀនថាមានប្រព័ន្ធនៃកាឡាក់ស៊ី កញ្ចុំផ្កាយ និងភពផ្សេងៗដែលមានរបៀបរៀបរយបំផុត ហើយកំពុងតែធ្វើចលនាយ៉ាងទៀងទាត់។ របស់ទាំងនេះមិនអាចកើតឡើងដោយចៃដន្យឬដោយគ្មានការគ្រោងទុកបានឡើយ។ ដូច្នេះយើងត្រូវសួរថា នៅដើមដំបូង តើព្រះបានប្រើថាមពលអ្វីដើម្បីបង្កើតសកលលោកយ៉ាងមានសណ្ដាប់ធ្នាប់? វិទ្យាសាស្ត្រនិងបច្ចេកវិជ្ជាមិនអាចសម្គាល់អំពីថាមពលពិតដែលបង្កើតសកលោកយើងបានទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ គម្ពីរបានប្រាប់ថាថាមពលនោះគឺសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលជាថាមពលដ៏ខ្លាំងក្លាបំផុតក្នុងសកលលោក។ អ្នកតែងទំនុកតម្កើងបានច្រៀងថា៖ «ផ្ទៃមេឃបានកើតមក ដោយសារព្រះបន្ទូលព្រះយេហូវ៉ា ហើយពួកបរិវារនៅលើនោះ បានកើតដោយសារខ្យល់[ឬ«សកម្មពលបរិសុទ្ធ»]ពីព្រះឱស្ឋទ្រង់»។ (ទំនុក. ៣៣:៦; ព.ថ.) ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលយប់ បើយើងមើលដោយភ្នែកទទេ យើងអាចឃើញ«បរិវារ»ដែលជាផ្កាយតែមួយផ្នែកតូចប៉ុណ្ណោះ!
សកម្មពលបរិសុទ្ធនិងផែនដី
៨. ស្តីអំពីអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត តើចំណេះដឹងរបស់យើងមានច្រើនប៉ុណ្ណា?
៨ បើគិតអំពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលមានក្នុងធម្មជាតិ នោះចំណេះដឹងរបស់មនុស្សក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នស្តីអំពីរឿងនេះគឺមានតិចតួចណាស់។ ស្តីអំពីចំណេះដឹងរបស់យើងចំពោះអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើត នោះបុរសស្មោះត្រង់ម្នាក់ឈ្មោះយ៉ូបបានស្រដីថា៖ «មើល! ការទាំងនេះគ្រាន់តែជាកិច្ចខាងក្រៅរបស់ទ្រង់ទេ ហើយយើងឮនិយាយពីទ្រង់ ជាសំឡេងខ្សាវៗយ៉ាងណាទៅ»។ (យ៉ូប ២៦:១៤) រាប់រយឆ្នាំក្រោយមក ស្តេចសាឡូម៉ូនជាអ្នកដែលពូកែសង្កេតមើលអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត គាត់បានមានប្រសាសន៍ថា៖ «[ព្រះ]បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើឲ្យល្អតាមរដូវកាល ទ្រង់ក៏ធ្វើឲ្យចិត្តគេសង្ឃឹមដល់អស់កល្បទៅមុខ យ៉ាងនោះមនុស្សនឹងរកយល់មិនបានពីកិច្ចការដែលព្រះបានធ្វើ តាំងពីដើមដរាបដល់ចុងនោះឡើយ»។—សាស្ដ. ៣:១១; ៨:១៧
៩, ១០. តើព្រះប្រើអ្វីដើម្បីបង្កើតផែនដី? ហើយក្នុងអំឡុងបីថ្ងៃដំបូងនៃការបង្កើត តើលោកបានបង្កើតអ្វីខ្លះ?
៩ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់នូវព័ត៌មានសំខាន់ៗស្តីអំពីស្នាដៃរបស់លោក។ ជាឧទាហរណ៍ បទគម្ពីរចែងថាសកម្មពលរបស់ព្រះបានមានឥទ្ធិពលមកលើផែនដីតាំងពីយូរយារមកហើយ។ (សូមអាន លោកុប្បត្តិ ១:២) នៅពេលនោះ ផែនដីគ្មានដីគោក គ្មានពន្លឺ ហើយតាមមើលទៅក៏គ្មានខ្យល់សម្រាប់ឲ្យយើងដកដង្ហើមដែរ។
១០ គម្ពីរបានពណ៌នាអំពីអ្វីដែលព្រះបានធ្វើនៅក្នុងថ្ងៃនីមួយៗនៃការបង្កើត។ ថ្ងៃនីមួយៗនោះមិនមានរយៈពេល២៤ម៉ោងមែនទែនទេ តែមានរយៈពេលយូរ។ នៅថ្ងៃទី១នៃការបង្កើត ព្រះបានធ្វើឲ្យផែនដីចាប់ផ្ដើមមានពន្លឺ។ ដំណើរការនេះបានបន្តរហូតដល់ព្រះអាទិត្យនិងព្រះចន្ទអាចត្រូវមើលឃើញច្បាស់ពីផែនដី។ (លោ. ១:៣, ១៤) នៅថ្ងៃទី២ ចាប់ផ្ដើមមានបរិយាកាស។ (លោ. ១:៦) នៅពេលនោះ ផែនដីមានទឹក ខ្យល់ និងពន្លឺ តែមិនទាន់មានដីគោកទេ។ នៅដើមថ្ងៃទី៣នៃការបង្កើត ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីធ្វើឲ្យដីគោកដុះឡើងពីបាតសមុទ្រ។ (លោ. ១:៩) នៅថ្ងៃទី៣និងថ្ងៃឯទៀតនៃការបង្កើត ក៏មានការអស្ចារ្យឯទៀតកើតឡើងដែរ។
សកម្មពលបរិសុទ្ធនិងភាវរស់ទាំងឡាយ
១១. តើភាវរស់ដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ មានរូបរាងខុសៗគ្នា និងស្អាតៗបង្ហាញឲ្យឃើញអំពីអ្វី?
១១ ព្រះប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធដើម្បីបង្កើតភាវរស់ទាំងឡាយយ៉ាងមានរបៀបរៀបរយបំផុត។ ដោយប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធក្នុងអំឡុងថ្ងៃទី៣ដល់ថ្ងៃទី៦នៃការបង្កើត ព្រះបានបង្កើតយ៉ាងអស្ចារ្យនូវរុក្ខជាតិនិងសត្វដែលមានប្រភេទខុសៗគ្នាជាច្រើន។ (លោ. ១:១១, ២០-២៥) ដូច្នេះហើយ ភាវរស់ជាច្រើនរាប់មិនអស់ដែលមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញ មានរូបរាងខុសៗគ្នា និងស្អាតៗដែលបានបង្ហាញថាមានការគ្រោងបង្កើតយ៉ាងអស្ចារ្យបំផុត។
១២. (ក) តើឌីអេនអេមានមុខងារអ្វី? (ខ) ដោយសារឌីអេនអេតែងតែចម្លងព័ត៌មានយ៉ាងត្រឹមត្រូវដែលធ្វើឲ្យភាវរស់មានដំណើរការតាមមុខងាររបស់វា តើនេះបង្ហាញអំពីអ្វី?
១២ សូមគិតអំពីឌីអេនអេឬអាដេអិន (អាស៊ីតដេអុកស៊ីរីបូនុយក្លេអ៊ិច) ដែលជាគីមីមួយក្នុងកោសិការបស់ជីវិតទាំងឡាយដែលផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីលក្ខណៈពីតំណមួយទៅតំណមួយ។ ជីវិតទាំងអស់នៅផែនដី រួមមានមីក្រុប ស្មៅ ដំរី ត្រីបាឡែនពណ៌ខៀវនិងមនុស្ស បន្តពូជដោយប្រើឌីអេនអេ។ ទោះជាភាវរស់ទាំងនោះមានប្រភេទខុសៗគ្នាក៏ដោយ ពេលដែលភាវរស់ទាំងនោះបន្តពូជ ឌីអេនអេនោះចម្លងព័ត៌មានយ៉ាងត្រឹមត្រូវពីតំណមួយទៅតំណមួយ។ ម្យ៉ាងទៀត ឌីអេនអេបានជួយរក្សាឲ្យភាវរស់គ្រប់ប្រភេទមានលក្ខណៈខុសពីគ្នា ទោះបីជារាប់រយតំណក៏ដោយ។ ហេតុនេះហើយ ភាវរស់ផ្សេងៗនៅផែនដី នៅតែមានដំណើរការតាមមុខងាររបស់វាក្នុងធម្មជាតិ ស្របតាមគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុក. ១៣៩:១៦) ការរៀបចំឲ្យមានឌីអេនអេពិតជាអស្ចារ្យនិងមានរបៀបរៀបរយ ហើយនេះផ្ដល់ទីសំអាងថែមទៀតដែលបញ្ជាក់ថា អ្វីៗទាំងអស់បានត្រូវបង្កើតមកដោយសកម្មពលបរិសុទ្ធឬ«ម្រាមដៃ»របស់ព្រះ។
ការបង្កើតដ៏អស្ចារ្យជាងគេនៅលើផែនដី
១៣. តើព្រះបានបង្កើតមនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ច្រើនឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ព្រះបានបង្កើតរបស់ដែលមានជីវិតនិងរបស់ដែលគ្មានជីវិតយ៉ាងច្រើនឥតគណនា ហើយផែនដីមិនមានអ្វីដែល«ខូច ហើយនៅទទេ»ទៀតឡើយ។ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ាមិនទាន់ឈប់ប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធក្នុងការបង្កើតទេ។ លោកហៀបនឹងបង្កើតអ្វីដ៏អស្ចារ្យជាងគេនៅផែនដី។ នៅចុងថ្ងៃទី៦នៃការបង្កើត ព្រះបានបង្កើតមនុស្ស។ តើព្រះបានបង្កើតមនុស្សយ៉ាងដូចម្ដេច? លោកបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក និងធាតុផ្សេងៗនៃផែនដី។—លោ. ២:៧
១៤. តើមនុស្សនិងសត្វខុសគ្នាយ៉ាងណា?
១៤ លោកុប្បត្តិ ១:២៧ចែងថា៖ «[ព្រះ]ក៏បង្កើតមនុស្សឲ្យដូចរូបអង្គទ្រង់ គឺបានបង្កើតគេឲ្យចំនឹងរូបអង្គទ្រង់នោះឯង ក៏បង្កើតគេឡើងជាប្រុសជាស្រី»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតយើងឲ្យដូចរូបលោក ដែលមានន័យថាយើងមានសមត្ថភាពបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ មានចិត្តសេរី ថែមទាំងអាចមានចំណងមេត្រីភាពដោយផ្ទាល់ជាមួយនឹងព្រះផងដែរ។ ហេតុនេះ ខួរក្បាលរបស់យើងនិងខួរក្បាលរបស់សត្វគឺខុសគ្នាឆ្ងាយណាស់។ ព្រះយេហូវ៉ាបានគ្រោងបង្កើតខួរក្បាលរបស់មនុស្សយើង ក្នុងបំណងឲ្យយើងអាចរំភើបចិត្តជានិច្ចក្នុងការរៀនអំពីលោកនិងអំពីអ្វីៗដែលលោកបានបង្កើត។
១៥. តើអាដាមនិងអេវ៉ាមានឱកាសអ្វីខ្លះ?
១៥ នៅដើមប្រវត្ដិសាស្ត្ររបស់មនុស្ស ព្រះបានផ្ដល់ផែនដីនិងអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យនៅលើផែនដីនេះដល់អាដាមនិងអេវ៉ា ដើម្បីឲ្យពួកគេសប្បាយនឹងអ្វីៗទាំងនោះ។ (លោ. ១:២៨) ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់នូវម្ហូបជាបរិបូរនិងទីលំនៅដែលជាសួនឧទ្យានដល់ពួកគេ។ ពួកគេមានឱកាសរស់នៅជារៀងរហូត ហើយក្លាយទៅជាឪពុកម្ដាយជាទីស្រឡាញ់សម្រាប់កូនចៅរាប់ពាន់លាននាក់ដែលជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ ប៉ុន្តែអ្វីៗទាំងអស់នេះមិនបានកើតឡើងដូចដែលបានគិតទុកនោះទេ។
ចូរទទួលស្គាល់តួនាទីនៃសកម្មពលបរិសុទ្ធ
១៦. ទោះជាមនុស្សដំបូងបានបះបោរប្រឆាំងក៏ដោយ តើយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វីខ្លះ?
១៦ ជាជាងមានចិត្តកតញ្ញូនិងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតរបស់ពួកគេ អាដាមនិងអេវ៉ាបានបះបោរប្រឆាំងនឹងលោកដោយគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួនវិញ។ ជាលទ្ធផល កូនចៅរបស់ពួកគេទាំងអស់មានភាពមិនល្អឥតខ្ចោះនិងរងទុក្ខវេទនា។ ប៉ុន្តែ គម្ពីរពន្យល់អំពីរបៀបដែលព្រះនឹងបំបាត់ចោលនូវការខូចខាតទាំងអស់ដែលឪពុកម្ដាយដំបូងរបស់យើងនាំឲ្យមានពេលពួកគេធ្វើអំពើខុសឆ្គង។ បទគម្ពីរក៏បង្ហាញដែរថាព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចគោលបំណងដែលលោកមានតាំងពីដើមដំបូង ពោលគឺផែនដីនឹងក្លាយទៅជាសួនឧទ្យានដែលពេញទៅដោយមនុស្សដែលមានសុខភាពល្អនិងសុភមង្គល ថែមទាំងពួកគេនឹងមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ផងដែរ។ (លោ. ៣:១៥) ដើម្បីរក្សាជំនឿទៅលើសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តនេះ យើងត្រូវការជំនួយពីសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។
១៧. តើយើងមិនត្រូវមានគំនិតបែបណា?
១៧ យើងគួរតែអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីសុំសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក។ (លូក. ១១:១៣) ដោយធ្វើដូច្នេះ នេះនឹងជួយពង្រឹងទំនុកចិត្តរបស់យើងឲ្យជឿថា ព្រះបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់មែន។ សព្វថ្ងៃនេះ ការឃោសនាអំពីការវិវត្តន៍និងជំនឿដែលថាគ្មានព្រះ នោះមានកាន់តែច្រើនឡើងៗ ហើយការឃោសនាទាំងនោះគ្មានមូលដ្ឋាន និងគ្មានការវែកញែកត្រឹមត្រូវទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ការឃោសនានេះមាននៅគ្រប់ទីកន្លែង ដូច្នេះយើងមិនគួរឲ្យគំនិតខុសបែបនេះ ធ្វើឲ្យយើងយល់ច្រឡំឬភ័យខ្លាចឡើយ។ គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ត្រូវត្រៀមខ្លួនដើម្បីទប់ទល់នឹងការឃោសនាទាំងនេះ ហើយទប់ទល់នឹងការបង្ខិតបង្ខំពីមនុស្សស្រករគ្នាស្តីអំពីរឿងនេះដែរ។—សូមអាន កូឡុស ២:៨
១៨. បើយើងគិតអំពីដើមកំណើតនៃសកលលោកនិងមនុស្សជាតិ ហើយមិនបានជឿថាមានព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតដ៏ឈ្លាសវៃម្នាក់នោះទេ ហេតុអ្វីនេះគឺជាគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ?
១៨ បើយើងពិនិត្យមើលដោយបើកចិត្តឲ្យទូលាយនូវភ័ស្តុតាងដែលបង្ហាញថាព្រះបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ នោះប្រាកដជាពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើគម្ពីរនិងព្រះផ្ទាល់។ ពេលមនុស្សជាច្រើនគិតអំពីដើមកំណើតនៃសកលលោកនិងមនុស្សជាតិ ពួកគេគិតថា បើពួកវិទ្យាសាស្ត្រមិនបានរកភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាមានថាមពលណាមួយដែលបង្កើតសកលលោកទេ គឺមិនសមហេតុសមផលឡើយឲ្យពួកគេជឿទៅលើថាមពលនោះ។ ប៉ុន្តែ បើយើងមានទស្សនៈដូច្នេះ គឺយើងមានចិត្តលំអៀងរួចហើយ ក្នុងការពិចារណាអំពីទីសំអាងទាំងអស់។ ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងមិនអើពើទេចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះបានបង្កើតមកជាច្រើន«ឥតគណនា» ដែលអ្វីៗទាំងនោះកំពុងបង្ហាញយ៉ាងជាក់ស្តែងថា ព្រះបានបង្កើតរបស់ទាំងនោះដោយមានបំណង និងមានរបៀបរៀបរយ។ (យ៉ូប ៩:១០; ទំនុក. ១០៤:២៥) ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងដឹងប្រាកដថាថាមពលដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ គឺជាសកម្មពលបរិសុទ្ធដែលស្ថិតនៅក្រោមការដឹកនាំដ៏ឈ្លាសវៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។
សកម្មពលបរិសុទ្ធនិងជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះ
១៩. ក្នុងជីវិតរបស់យើងផ្ទាល់ តើមានភ័ស្តុតាងអ្វីខ្លះដែលបង្ហាញថាពិតជាមានព្រះ និងមានសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកមែន?
១៩ ស្តីអំពីការបង្កើត យើងមិនចាំបាច់ដឹងអ្វីៗទាំងអស់ដើម្បីយើងអាចមានជំនឿ សេចក្ដីស្រឡាញ់និងការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅទៅលើព្រះនោះទេ។ ដូចចំណងមិត្តភាពរវាងមនុស្ស ជំនឿទៅលើព្រះយេហូវ៉ាត្រូវផ្អែកលើអ្វីច្រើនជាងហេតុការណ៍ពិត។ ពេលមិត្តភក្ដិស្គាល់គ្នាកាន់តែច្បាស់ នោះពួកគេក៏កាន់តែជិតស្និទ្ធគ្នាដែរ។ យ៉ាងណាមិញ ពេលដែលយើងរៀនអំពីលោកកាន់តែច្រើន នោះជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះក៏កាន់តែរឹងមាំឡើងដែរ។ យើងនឹងដឹងថាពិតជាមានព្រះមែន ពេលដែលលោកធ្វើតាមសំណូមពរដែលយើងសុំក្នុងការអធិដ្ឋាន ថែមទាំងពេលដែលយើងឃើញអំពីលទ្ធផលដ៏ល្អដែលមកពីការអនុវត្តតាមគោលការណ៍របស់លោកក្នុងជីវិតរបស់យើង។ យើងនឹងចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា ពេលដែលយើងឃើញភ័ស្តុតាងកាន់តែច្រើនថាលោកកំពុងតែណែនាំយើង រក្សាការពារយើង ឲ្យពរដល់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើលោក និងផ្ដល់ឲ្យនូវអ្វីៗដែលយើងត្រូវការជាដើម។ អ្វីៗទាំងនេះបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ដែលមិនអាចប្រកែកបានថាពិតជាមានព្រះ និងមានសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោកមែន។
២០. (ក) ហេតុអ្វីបានជាព្រះបង្កើតសកលលោកនិងមនុស្សជាតិ? (ខ) បើយើងបន្តឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះដឹកនាំយើង តើនឹងមានលទ្ធផលអ្វី?
២០ គម្ពីរគឺជាឧទាហរណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយដែលបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រើសកម្មពលរបស់លោក ដោយសារអ្នកសរសេរគម្ពីរ«បាននិយាយអ្វីដែលមកពីព្រះ ដោយមានសកម្មពលបរិសុទ្ធដឹកនាំពួកគេ»។ (២ពេ. ១:២១) ការសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ អាចពង្រឹងជំនឿរបស់យើងទៅលើព្រះថាលោកជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ (បប. ៤:១១) ព្រះយេហូវ៉ាបានក្លាយទៅជាអ្នកបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់ដោយសារសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ធំធេងរបស់លោក។ (១យ៉ូន. ៤:៨) ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជួយអ្នកឯទៀតក្នុងការរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតាជាទីស្រឡាញ់របស់យើងនៅស្ថានសួគ៌និងជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់យើងដែរ។ ចំពោះយើងវិញ បើយើងបន្តឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះដឹកនាំយើង យើងនឹងមានឯកសិទ្ធិរៀនអំពីលោកជារៀងរហូត។ (កាឡ. ៥:១៦, ២៥) សូមឲ្យយើងម្នាក់ៗនៅតែរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងកិច្ចការដ៏អស្ចារ្យរបស់លោកជានិច្ច ហើយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមិនចេះអស់ដែលលោកបានបង្ហាញពេលលោកប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធនោះដើម្បីបង្កើតមេឃ ផែនដី និងមនុស្សជាតិ។
តើអ្នកអាចពន្យល់ឬទេ?
• តើមេឃនិងផែនដីបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីរបៀបដែលព្រះបានប្រើសកម្មពលបរិសុទ្ធរបស់លោក?
• តើការបង្កើតមនុស្សឲ្យមានភាពដូចលោកបានផ្ដល់ឱកាសអ្វីដល់យើង?
• ហេតុអ្វីយើងត្រូវតែពិនិត្យមើលនូវភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាមានអ្នកបង្កើត?
• តើយើងអាចធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែជិតស្និទ្ធតាមវិធីណាខ្លះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៣]
សកលលោកមានរបៀបរៀបរយ តើនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះស្តីអំពីអ្វីៗដែលព្រះបានបង្កើតមក?
[អ្នកផ្ដល់សិទ្ធិ]
Stars: Anglo-Australian Observatory/David Malin Images
[រូបភាពនៅទំព័រ១៥]
ក្នុងអ្វីៗទាំងអស់នេះ តើឌីអេនអេមានមុខងារអ្វី?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]
តើអ្នកបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីនិយាយការពារជំនឿរបស់អ្នកឬទេ?