កម្មវិធីការប្រជុំអប់រំកិច្ចបំរើ
សប្ដាហ៍ចាប់ផ្ដើមថ្ងៃទី១៣ ខែមីនា
ចំរៀង លេខ១១៨
១០ នាទី: សេចក្ដីជូនដំណឹងតាមតំបន់។ សេចក្ដីជូនដំណឹងខ្លះពីកិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង។
១៥ នាទី: «យើងផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ»។ កំណត់ពាក្យលំនាំឲ្យតិចជាងមួយនាទី ហើយបន្តជាការពិគ្រោះតាមរយៈសំនួរនិងចម្លើយ។ ប្រាប់ឧទាហរណ៍ខ្លះៗអំពីចំណុចព្រះគម្ពីរដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសង្ឃឹម ដែលអាចស្រង់មកពីសៀវភៅចំណេះ ពេលស្នើជូនសៀវភៅនោះក្នុងកិច្ចផ្សាយ។
២០ នាទី: «តើយើងអាចធ្វើឲ្យខែមេសាឆ្នាំ២០០០ទៅជាខែដ៏ល្អបំផុតដែលយើងធ្លាប់មានបានទេ»? (វគ្គ១-១១) សំនួរនិងចម្លើយមានមូលដ្ឋានលើសន្លឹកបន្ថែមពីឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស (កែចំនួនឲ្យត្រូវនឹងប្រទេសកម្ពុជា)។ ប្រាប់ពីចំនួនអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយច្រើនបំផុតដែលក្រុមជំនុំធ្លាប់មាននៅពេលថ្មីៗ។ អញ្ជើញអ្នកដែលបានរួមចំណែកក្នុងចំណោមនោះ ឲ្យប្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ដែលគេបានទទួលផ្ទាល់ខ្លួនពីការបង្កើនឲ្យច្រើនឡើងនូវចំណែករបស់គេក្នុងកិច្ចផ្សាយ។ លើកទឹកចិត្តក្រុមជំនុំឲ្យខិតខំបានដល់ចំនួនថ្មីខ្ពស់បំផុតដែលមានអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយក្នុងកំឡុងខែមេសា។ សើរើនូវតម្រូវការពីសៀវភៅកិច្ចការផ្សាយរបស់យើង ទំព័រ១១៣-១១៤។ អ្នកផ្សាយដែលចង់ត្រួសត្រាយជំនួយ អាចទទួលក្រដាសដាក់ពាក្យសុំបន្ទាប់ពីប្រជុំ។
ចំរៀង លេខ១៨៧ និងសេចក្ដីអធិស្ឋានបញ្ចប់។
សប្ដាហ៍ចាប់ផ្ដើមថ្ងៃទី២០ ខែមីនា
ចំរៀង លេខ២១
១០ នាទី: សេចក្ដីជូនដំណឹងតាមតំបន់។ សេចក្ដីរាយការណ៍ពីគណនី។
១៥ នាទី: «តើខ្ញុំអាចធ្វើយ៉ាងណា»? អ្នកដឹកនាំការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមម្នាក់ពិភាក្សានូវអត្ថបទនេះជាមួយអ្នកងារជំនួយ។ ដោយព្រោះកាលៈទេសៈផ្សេងៗដែលដាក់កំរិតលើគេ នោះអ្នកផ្សាយខ្លះប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេរួមចំណែកជួយតែបន្ដិចទេក្នុងកិច្ចការនៃក្រុមជំនុំ។ សើរើខ្លះនូវវិធីជាច្រើនដែលយើងទាំងអស់គ្នាអាចរួមចំណែកយ៉ាងល្អដើម្បីជួយពង្រឹងក្រុមជំនុំ ហើយជួយកិច្ចការព្រះរាជាណាចក្រឲ្យឈានទៅមុខ។ បញ្ចប់ដោយបង្ហាញនូវរបៀបអ្នកផ្សាយម្នាក់ៗអាច«ចូលរួមក្នុងសេចក្ដីរាយការណ៍នៅទីបញ្ចប់»។—សូមមើលកិច្ចការផ្សាយរបស់យើង ទំព័រ១០៨-១១០។
២០ នាទី: «តើយើងអាចធ្វើឲ្យខែមេសាឆ្នាំ២០០០ ទៅជាខែល្អបំផុតដែលយើងធ្លាប់មានបានទេ»? (វគ្គ១២-១៨) សំនួរនិងចម្លើយមានមូលដ្ឋានលើសន្លឹកបន្ថែមក្នុងឯកសារជាភាសាអង់គ្លេស។ ធ្វើការសម្ដែងខ្លីមួយ អំពីរបៀបអញ្ជើញអ្នកដែលយើងស្គាល់ឲ្យមកចូលរួមពិធីបុណ្យរំឭក។ សើរើ«ប្រក្រតិទិនសំរាប់ខែមេសាឆ្នាំ២០០០» ហើយរៀបរាប់ប្រជុំរៀបចំផ្សាយតាមតំបន់។ រំឭកម្នាក់ៗឲ្យរៀបចំកាលវិភាគស្រួលមួយសំរាប់ការចូលរួមច្រើនបំផុត ដែលអាចធ្វើទៅបានក្នុងកិច្ចផ្សាយក្នុងកំឡុងខែនោះ ដូច្នេះហើយខិតខំចូលរួមឲ្យបាន១០០ភាគរយក្នុងក្រុមជំនុំ។ លើកទឹកចិត្តទាំងអស់គ្នាដែលអាចធ្វើទៅបានឲ្យត្រួសត្រាយជំនួយ ហើយទទួលក្រដាសដាក់ពាក្យសុំបន្ទាប់ពីកិច្ចប្រជុំចប់ហើយ។
ចំរៀង លេខ៦៥ និងសេចក្ដីអធិស្ឋានបញ្ចប់។
សប្ដាហ៍ចាប់ផ្ដើមថ្ងៃទី២៧ ខែមីនា
ចំរៀង លេខ១១៩
១០ នាទី: សេចក្ដីជូនដំណឹងតាមតំបន់។ រំឭកទាំងអស់គ្នាឲ្យជូនសេចក្ដីរាយការណ៍កិច្ចផ្សាយសំរាប់ខែមីនា។ ប្រាប់ឈ្មោះអ្នកត្រួសត្រាយជំនួយសំរាប់ខែមេសា។ ពន្យល់ថាមិនទាន់ខកពេលពេកក្នុងការជូនក្រដាសដាក់ពាក្យសុំនោះទេ។ ប្រាប់ពីប្រជុំរៀបចំទៅផ្សាយទាំងអស់សំរាប់ខែនោះ។ លើកទឹកចិត្តទាំងអស់គ្នា ឲ្យចូលរួមក្នុងកិច្ចផ្សាយនៅថ្ងៃសៅរ៍ថ្ងៃអាទិត្យ ដើម្បីជាការចាប់ផ្ដើមដ៏ល្អសំរាប់ខែមេសា។ យើងនឹងជូនទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនិងភ្ញាក់រឭក ក្នុងកំឡុងខែនោះ។ បញ្ជាក់អត្ថបទមួយនិងចំណុចមួយក្នុងទស្សនាវដ្ដីក្បាលនិមួយៗ ដែលអាចត្រូវប្រើដោយប្រសិទ្ធភាពក្នុងការនិយាយសម្ដែង។ ទាំងអស់គ្នាគួរមានសៀវភៅស្តើងតម្រូវ ហើយខិតខំប្រើសៀវភៅនោះដើម្បីចាប់ផ្ដើមការសិក្សាជាមួយអ្នកចាប់អារម្មណ៍។
១៣ នាទី: «ចូរសុំជំនួយចុះ»។ សុន្ទរកថានិងការពិគ្រោះជាមួយអ្នកស្ដាប់ដោយអ្នកចាស់ទុំម្នាក់។ ពន្យល់ដែលយើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការជំនួយម្ដងម្កាល។ ពិតមែន យើងម្នាក់ៗត្រូវតែទទួលបន្ទុករបស់ខ្លួន។ (កាឡាទី ៦:៥) ក៏ប៉ុន្តែ ពេលយើងខំទាក់ទងដោះស្រាយមួយមិនបាន នោះយើងមិនគួរស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការរកជំនួយពីអ្នកក្នុងក្រុមជំនុំ ដែលមានភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណនោះទេ។ អញ្ជើញអ្នកស្ដាប់ឲ្យរៀបរាប់បទពិសោធន៍ដែលបញ្ជាក់ពីវិធីជំនួយដ៏សប្បុរសពីអ្នកឯទៀតបានលើកទឹកចិត្តគេ។
១០ នាទី: សេចក្ដីត្រូវការតាមតំបន់។
១២ នាទី: សើរើសៀវភៅប្រចាំឆ្នាំ សំរាប់ឆ្នាំ២០០០។ ពិភាក្សានិងសើរើជាមួយអ្នកស្ដាប់នូវចំណុចសំខាន់ៗពី«ចំនួនសរុបទាំងអស់ពីឆ្នាំ១៩៩៩» នៅទំព័រ៣១។ ក្រោយនោះ ពិភាក្សា«សំបុត្រពីគណៈអភិបាល» នៅទំព័រ៣-៥។ សុំអ្នកស្ដាប់ប្រាប់ពីវិធីគេនឹងប្រព្រឹត្តតាមសេចក្ដីលើកទឹកចិត្តដែលត្រូវជូននោះ។
ចំរៀង លេខ១៩៥ និងសេចក្ដីអធិស្ឋានបញ្ចប់។
សប្ដាហ៍ចាប់ផ្ដើមថ្ងៃទី៣ ខែមេសា
ចំរៀង លេខ៧២
១០ នាទី: សេចក្ដីជូនដំណឹងតាមតំបន់និងបទពិសោធន៍ពីកិច្ចផ្សាយ។ ជ្រើសរើសហើយប្រើបទពិសោធន៍ថ្មីៗពីតំបន់ផ្សាយដែលនឹងលើកទឹកចិត្តអ្នកឯទៀតឲ្យចូលរួម។
១៧ នាទី: «តើអ្វីដែលអាចត្រូវធ្វើចំពោះរឿងធ្លាក់ទឹកចិត្ត»? សំនួរនិងចម្លើយ (The Watchtower ថ្ងៃទី១៥ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៩៩ ទំព័រ ២៨-៣១) (ភាសាអង់គ្លេស)។
១៨ នាទី: តើខ្ញុំគួរប្រាប់អំពីការប្រព្រឹត្តខុសដ៏ធ្ងន់ធ្ងរទេ? សុន្ទរកថាស្មោះអស់ពីចិត្តដោយអ្នកចាស់ទុំម្នាក់ ជាពិសេសទាក់ទងនឹងយុវជន។ បញ្ហាជាច្រើនបានកើតឡើងក្នុងសង្គមសម័យនេះ ដែលបានមានអានុភាពអាក្រក់ទៅលើយុវជន ដូចជាគោលការណ៍សីលធម៌ដែលកំពុងតែចុះអន់ថយ កំនើនខាងអំពើឃោរឃៅ ការញៀនថ្នាំ និងការខ្វះខាតនូវការគោរពអ្នកធំ។ ពួកយុវវ័យខ្លះមានរបៀបរស់នៅពីរ ដោយលាក់បាំងអំពើខុសឆ្គងរបស់គេ។ នេះជាការគំរាមពិតប្រាកដចំពោះសុខុមាលភាពខាងវិញ្ញាណរបស់ក្រុមជំនុំទាំងមូល។ អ្នកខ្លះប្រព្រឹត្តខុសធ្ងន់ធ្ងរហើយចង់លាក់បាំងជារឿងសម្ងាត់។ បើសិនជាអ្នកបានដឹងថាបងប្អូនប្រុសស្រីម្នាក់ក្នុងក្រុមជំនុំ បានប្រព្រឹត្តល្មើសយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរនឹងវិន័យរបស់ព្រះ តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណា? ពិចារណាគោលការណ៍ក្នុង លេវីវិន័យ ៥:១។ (The Watchtower ថ្ងៃទី១៥ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៩៧ ទំព័រ២៧-៣០) (ភាសាអង់គ្លេស) ក្នុងការសំដៅទៅសៀវភៅយុវជនសួរ ទំព័រ៦៨-៦៩ (ភាសាអង់គ្លេស) ហើយពន្យល់ពីអ្វីដែលមនុស្សម្នាក់គួរធ្វើក្នុងករណីបែបនេះ។
ចំរៀង លេខ៦៨ និងសេចក្ដីអធិស្ឋានបញ្ចប់។