គម្ពីរជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិតដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត
ក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ មនុស្សពីមជ្ឈដ្ឋានផ្សេងៗបានចាត់ទុកគម្ពីរជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិតដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សរាប់លាននាក់ធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀនក្នុងគម្ពីរ។ ប៉ុន្តែ អ្នកឯទៀតបានសន្និដ្ឋានថាគម្ពីរមិនទាក់ទងនឹងពួកគេ ឬជារឿងព្រេង។ តើអ្នកគិតយ៉ាងណា? តើអ្នកអាចរកឃើញសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរបានទេ?
មូលហេតុដែលអ្នកអាចទុកចិត្តគម្ពីរ
តើអ្នកអាចដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាអ្នកគួរទុកចិត្តគម្ពីរឬយ៉ាងណា? សូមគិតឧទាហរណ៍មួយ បើមិត្តភក្ដិម្នាក់តែងតែប្រាប់សេចក្ដីពិតដល់អ្នក អ្នកទំនងជាចាត់ទុកគាត់ថាជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ តើគម្ពីរតែងតែប្រាប់សេចក្ដីពិត ដូចជាមិត្តភក្ដិដែលគួរឲ្យទុកចិត្តឬទេ? សូមកត់សម្គាល់ឧទាហរណ៍ខ្លះ។
អ្នកសរសេរមានភាពទៀងត្រង់
អ្នកសរសេរគម្ពីរគឺទៀងត្រង់ណាស់ ហើយច្រើនតែសារភាពកំហុសនិងការបរាជ័យរបស់ពួកគេ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកប្រកាសទំនាយយ៉ូណាសបានសរសេរអំពីការមិនស្ដាប់បង្គាប់របស់គាត់។ (យ៉ូណាស ១:១-៣) តាមពិត គាត់បានបញ្ចប់សៀវភៅគាត់ដោយប្រាប់អំពីរបៀបដែលព្រះបានដាក់ទោសគាត់ តែគាត់មិនបានប្រាប់អំពីរបៀបដែលគាត់បានកែប្រែចិត្តគំនិតរបស់គាត់ទេ។ (យ៉ូណាស ៤:១, ៤, ១០, ១១) ភាពទៀងត្រង់របស់អ្នកសរសេរគម្ពីរទាំងអស់បញ្ជាក់ថាពួកគេយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងស្មោះស្ដីអំពីការពិត។
សេចក្ដីពិតដែលមានប្រយោជន៍
តើគម្ពីរតែងតែផ្ដល់ឱវាទដែលនាំឲ្យមានប្រយោជន៍ឬទេ? មានមែន។ ជាឧទាហរណ៍ សូមកត់សម្គាល់អ្វីដែលគម្ពីរចែងអំពីការមានចំណងមិត្តភាពល្អថា៖ «ម្ល៉ោះហើយ អ្នកចង់ឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះអ្នក អ្នកក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តយ៉ាងនោះចំពោះពួកគេដែរ»។ (ម៉ាថាយ ៧:១២) គម្ពីរក៏ចែងដែរថា៖ «សម្ដីទន់ភ្លន់រម្ងាប់កំហឹង តែពាក្យគំរោះគំរើយធ្វើឲ្យមានកំហឹងកាន់តែខ្លាំង»។ (សុភាសិត ១៥:១) ត្រូវមែន សេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរនៅតែមានប្រយោជន៍នៅសព្វថ្ងៃនេះ។
សេចក្ដីពិតខាងប្រវត្ដិសាស្ត្រ
ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ការរកឃើញខាងបុរាណវត្ថុវិទូបានបញ្ជាក់ថាអ្វីដែលគម្ពីររៀបរាប់អំពីមនុស្ស ទីកន្លែង និងព្រឹត្តិការណ៍គឺត្រឹមត្រូវ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមពិចារណាភ័ស្តុតាងអំពីរឿងតូចមួយ។ គម្ពីររៀបរាប់ថានៅសម័យនេហេមា មនុស្សពីក្រុងទីរ៉ុស (គឺជនជាតិភេនីស៊ីពីក្រុងទីរ៉ុស) ដែលរស់នៅក្នុងយេរូសាឡិមបាន«យកត្រីនិងទំនិញគ្រប់ប្រភេទ»មកលក់។—នេហេមា ១៣:១៦
តើមានភ័ស្តុតាងដែលគាំទ្របទគម្ពីរនេះឬទេ? មានមែន។ បុរាណវត្ថុវិទូបានរកឃើញរបស់របរផ្សេងៗរបស់ជនជាតិភេនីស៊ីនៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល នេះបង្ហើបឲ្យដឹងថាប្រទេសទាំងពីរពីសម័យបុរាណធ្វើពាណិជ្ជកម្មជាមួយគ្នា។ មួយវិញទៀត នៅក្រុងយេរូសាឡិម គេបានរកឃើញសំណល់ត្រីពីតំបន់មេឌីទែរ៉ានេ។ បុរាណវត្ថុវិទូជឿថាត្រីនេះបាននាំចូលពីកន្លែងឆ្ងាយដោយអ្នកជួញដូរ។ ក្រោយបានវិភាគមើលភ័ស្តុតាង អ្នកប្រាជ្ញម្នាក់បានសន្និដ្ឋានថា៖ «ការរៀបរាប់នៅនេហេមា ១៣:១៦ ដែលថាមនុស្សពីក្រុងទីរ៉ុសបានលក់ត្រីនៅក្រុងយេរូសាឡិម គឺជាអ្វីដែលអាចជឿទុកចិត្តបាន»។
សេចក្ដីពិតខាងវិទ្យាសាស្ត្រ
ជាចម្បង គម្ពីរគឺជាសៀវភៅខាងសាសនានិងខាងប្រវត្ដិសាស្ត្រ។ ប៉ុន្តែ កាលណាគម្ពីររៀបរាប់អំពីរឿងវិទ្យាសាស្ត្រ នោះតែងតែស្របនឹងការពិតនៃវិទ្យាសាស្ត្រ។ សូមគិតអំពីឧទាហរណ៍មួយ។
ប្រហែល៣.៥០០ឆ្នាំមុន គម្ពីរចែងថាផែនដីនៅក្នុងលម្ហដោយ«មិនភ្ជាប់នឹងអ្វីឡើយ»។ (យ៉ូប ២៦:៧) នេះខុសឆ្ងាយពីរឿងព្រេងដែលថាផែនដីអណ្ដែតលើទឹកឬទ្រដោយសត្វអណ្ដើកធំមួយ។ ប្រហែល១.១០០ឆ្នាំក្រោយសៀវភៅយ៉ូបបានត្រូវសរសេរ មនុស្សនៅតែជឿថាផែនដីមិនអាចនៅកណ្ដាលនៃលំហអាកាសបានទេ តែត្រូវមានអ្វីមួយទ្រវិញ។ គ្រាន់តែបីរយឆ្នាំមុនប៉ុណ្ណោះ គឺនៅឆ្នាំ១៦៨៧ អ៊ីសាក ញូវថិនបានបោះពុម្ពផ្សាយការស្រាវជ្រាវរបស់គាត់អំពីទំនាញ ហើយពន្យល់ថាមានថាមពលដែលមិនអាចមើលឃើញធ្វើឲ្យផែនដីមានរង្វិលជុំ។ ព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់ខាងវិទ្យាសាស្ត្រនេះបានបញ្ជាក់អ្វីដែលគម្ពីរបានរៀបរាប់ច្រើនជាង៣.០០០ឆ្នាំមុន!
សេចក្ដីពិតខាងទំនាយ
តើទំនាយជាច្រើនក្នុងគម្ពីរគឺត្រឹមត្រូវដល់កម្រិតណា? សូមពិចារណាឧទាហរណ៍មួយស្ដីអំពីទំនាយរបស់អេសាយ ពោលគឺការដួលរលំនៃក្រុងបាប៊ីឡូន។
ទំនាយ៖ ក្នុងសតវត្សរ៍ទី៨ មុនគ.ស. អេសាយជាអ្នកសរសេរគម្ពីរបានប្រកាសថាក្រុងបាប៊ីឡូន ដែលក្រោយមកបានក្លាយទៅជារដ្ឋធានីនៃចក្រភពដ៏ខ្លាំងក្លាមួយ នឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយទីបំផុតនឹងគ្មានអ្នកណារស់នៅក្នុងក្រុងនោះឡើយ។ (អេសាយ ១៣:១៧-២០) អេសាយបានប្រាប់ថាបុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ីរូសនឹងចាប់យកក្រុងនោះ។ គាត់ក៏បានពណ៌នាអំពីយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ស៊ីរូស ដោយថាទន្លេនឹងត្រូវ«រីងស្ងួតអស់»។ មួយទៀត គាត់បានទាយទុកថាខ្លោងទ្វារក្រុងនឹងនៅបើកចំហ។—អេសាយ ៤៤:២៧–៤៥:១
ការសម្រេច៖ ប្រមាណ២០០ឆ្នាំក្រោយពីអេសាយបានទាយ ស្ដេចពើស៊ីម្នាក់បានវាយយកក្រុងបាប៊ីឡូន។ តើគាត់មានឈ្មោះអ្វី? គឺស៊ីរូស។ ដោយសារពិបាកចូលទៅក្នុងក្រុងបាប៊ីឡូន ស៊ីរូសបានរកវិធីចូលតាមទន្លេអឺប្រាត ដែលហូរកាត់ក្រុងនោះ។ ទ័ពស៊ីរូសបានជីកប្រឡាយដើម្បីបង្វែរទឹកចេញពីទន្លេចូលក្នុងវាលភក់។ នេះបានធ្វើឲ្យទឹកស្រករហូតដល់ទ័ពស៊ីរូសអាចដើរឆ្លងកាត់ទៅដល់កំពែងក្រុងបាន។ មិនគួរឲ្យជឿសោះ ពួកបាប៊ីឡូនបានទុកទ្វារក្រុងនៅចំហចោល! ទ័ពស៊ីរូសបានចូលក្នុងក្រុងបាប៊ីឡូនតាមទ្វារនោះ ហើយចាប់យកក្រុង។
ក៏ប៉ុន្តែ នៅមានទំនាយមួយទៀត ពោលគឺតើពិតជាគ្មានអ្នកណារស់នៅក្រុងបាប៊ីឡូនមែនឬ? អស់រយៈពេលរាប់រយឆ្នាំក្រោយមក មនុស្សនៅតែរស់នៅក្នុងក្រុងនោះ។ ប៉ុន្តែសព្វថ្ងៃនេះ គំនរបែកបាក់របស់ក្រុងបាប៊ីឡូន ដែលនៅជិតទីក្រុងបាកដាដ ប្រទេសអ៊ីរ៉ាក់ បង្ហាញភ័ស្តុតាងថាទំនាយក្នុងគម្ពីរបានសម្រេចទាំងស្រុង។ មែនហើយ សូម្បីតែពេលរៀបរាប់អំពីព្រឹត្តិការណ៍ដែលនឹងកើតឡើងនៅអនាគតក៏ដោយ គម្ពីរគឺជាប្រភពដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។