២ | «ការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ»
គម្ពីរចែងថា៖ «អ្វីៗទាំងអស់ដែលបានត្រូវសរសេរទុកជាមុន បានត្រូវសរសេរទុកដើម្បីណែនាំយើង ដើម្បីឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹម តាមរយៈការស៊ូទ្រាំរបស់យើង និងការសម្រាលទុក្ខពីបទគម្ពីរ»។—រ៉ូម ១៥:៤
នេះមានន័យថា
គម្ពីរមានការសម្រាលទុក្ខដែលផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត និងជួយយើងនៅពេលយើងចាប់ផ្ដើមមានរបៀបគិតគូរអវិជ្ជមាន។ ព័ត៌មាននៅក្នុងគម្ពីរក៏ផ្ដល់ឲ្យយើងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមថា បន្តិចទៀតនឹងលែងមានជំងឺផ្លូវចិត្តទៀត។
របៀបដែលនេះអាចជួយយើង
ជួនកាលយើងទាំងអស់គ្នាពិបាកចិត្ត ប៉ុន្តែអស់អ្នកដែលត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឬជំងឺថប់បារម្ភ ប្រហែលត្រូវស៊ូទ្រាំនឹងការឈឺចាប់ខាងផ្លូវចិត្តគ្រប់ពេលវេលា។ តើគម្ពីរអាចជួយតាមរបៀបណា?
គម្ពីរមានអ្វីល្អៗជាច្រើនដែលជួយឲ្យយើងលែងគិតអំពីអ្វីដែលអវិជ្ជមាន។ (ភីលីព ៤:៨) អ្វីទាំងនោះអាចជួយយើងឲ្យមានគំនិតស្ងប់ និងគ្រប់គ្រងលើអារម្មណ៍របស់យើង។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៩៤:១៨, ១៩
គម្ពីរអាចជួយយើងឲ្យឈប់គិតថា យើងគ្មានតម្លៃ។—លូកា ១២:៦, ៧
បទគម្ពីរជាច្រើនពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា យើងមិននៅម្នាក់ឯងទេ ហើយព្រះដែលជាអ្នកបង្កើតរបស់យើងពិតជាយល់អារម្មណ៍របស់យើងទាំងស្រុង។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៣៤:១៨; យ៉ូហានទី១ ៣:១៩, ២០
គម្ពីរសន្យាថាព្រះនឹងបំបាត់ចោលការចងចាំទាំងឡាយដែលនាំឲ្យយើងឈឺចាប់។ (អេសាយ ៦៥:១៧; ការបើកបង្ហាញ ២១:៤) សេចក្ដីសន្យានេះប្រហែលជាពង្រឹងកម្លាំងចិត្តយើងឲ្យស៊ូទ្រាំ ពេលយើងមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ និងគំនិតមិនត្រឹមត្រូវ។