ការណែនាំដ៏ឈ្លាសវៃដើម្បីមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកឯទៀត
អ្នកបង្កើតរបស់យើងប្រាប់យើងពីរបៀបដែលយើងអាចមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកឯទៀត មិនថានៅផ្ទះ នៅកន្លែងធ្វើការ ឬជាមួយមិត្តភក្ដិក្ដី។ សូមពិចារណាការណែនាំដ៏ឈ្លាសវៃខ្លះរបស់លោកដែលនាំឲ្យមនុស្សជាច្រើនទទួលប្រយោជន៍ពេលដែលគេធ្វើតាម។
អភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត
«ទោះជាអ្នកណាមានហេតុត្អូញត្អែរអំពីអ្នកណាម្នាក់ក៏ដោយ ចូរ . . . អភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមកដោយគ្មានល័ក្ខខ័ណ្ឌ»។—កូឡុស ៣:១៣
យើងគ្រប់គ្នាធ្វើខុស។ យើងអាចធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតទើសចិត្ត ឬគេក៏អាចធ្វើឲ្យយើងទើសចិត្តដែរ។ នេះមានន័យថា យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការការអភ័យទោសទៅវិញទៅមក។ ពេលយើងអភ័យទោស យើងឈប់មានគំនំគុំកួនចំពោះបុគ្គលដែលធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ត។ យើងនឹងមិន«តបស្នងការអាក្រក់»ដល់អ្នកណាដែលធ្វើអាក្រក់ចំពោះយើងឡើយ ហើយយើងក៏មិនចង់រំលឹកបុគ្គលនោះអំពីកំហុសឬភាពទន់ខ្សោយរបស់គាត់ម្ដងហើយម្ដងទៀតដែរ។ (រ៉ូម ១២:១៧) ចុះយ៉ាងណាបើយើងឈឺចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយមិនអាចឈប់គិតអំពីអ្វីដែលបានកើតឡើង? បើដូច្នេះមែន យើងគួរទៅជួបបុគ្គលនោះ ហើយនិយាយអំពីរឿងនេះតែពីរនាក់ និងដោយបង្ហាញការគោរព។ គោលដៅរបស់យើងគឺដើម្បីធ្វើឲ្យមានសន្តិភាព មិនមែនដើម្បីឈ្នះទេ។—រ៉ូម ១២:១៨
មានចិត្តរាបទាបនិងបង្ហាញការគោរព
«ចូរមានចិត្តរាបទាបដោយចាត់ទុកអ្នកឯទៀតថាប្រសើរជាងខ្លួន»។—ភីលីព ២:៣
ពេលយើងមានចិត្តរាបទាប ហើយបង្ហាញការគោរព មនុស្សឯទៀតសប្បាយនៅជាមួយយើង។ ពួកគេដឹងថាយើងនឹងប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរសនិងដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេ ហើយថាយើងនឹងមិនធ្វើឲ្យពួកគេឈឺចិត្តដោយចេតនានោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ បើយើងចាត់ទុកថាយើងប្រសើរជាងអ្នកឯទៀត ឬបើយើងតែងតែទាមទារឲ្យអ្នកឯទៀតធ្វើតាមចិត្តយើង យើងនឹងបង្កឲ្យមានជម្លោះនិងស្ថានភាពតានតឹង។ បើដូច្នេះ អ្នកឯទៀតនឹងលែងចង់នៅជិតយើង ហើយយើងនឹងមិនសូវមានមិត្តភក្ដិ ឬគ្មានមិត្តភក្ដិតែម្ដង។
មិនរើសមុខ
«ព្រះមិនរើសមុខទេ។ ប៉ុន្តែ នៅគ្រប់ប្រជាជាតិ អ្នកណាដែលកោតខ្លាចលោក ហើយប្រព្រឹត្តអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ លោកពេញចិត្តអ្នកនោះ»។—សកម្មភាព ១០:៣៤, ៣៥
អ្នកបង្កើតរបស់យើងមិនមានទស្សនៈថាមនុស្សម្នាក់ល្អជាងមនុស្សម្នាក់ទៀតដោយសារតែជាតិសាសន៍ ភាសា ឋានៈឬពណ៌សម្បុររបស់គេឡើយ។ «លោកបានបង្កើតជនជាតិទាំងឡាយពីបុរសតែមួយ»។ (សកម្មភាព ១៧:២៦) ដូច្នេះ នេះមានន័យថាមនុស្សទាំងអស់គឺជាបងប្អូននឹងគ្នា។ ពេលយើងប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សគ្រប់រូបដោយសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរនិងចិត្តសប្បុរស យើងមិនត្រឹមតែធ្វើឲ្យពួកគេសប្បាយចិត្តប៉ុណ្ណោះទេ តែយើងនឹងសប្បាយជាងមុន ហើយយើងក៏ធ្វើឲ្យអ្នកបង្កើតរបស់យើងពេញចិត្តដែរ។
មានចិត្តស្លូតបូត
«ចូរបំពាក់ខ្លួនដោយ . . . ចិត្តស្លូតបូត»។—កូឡុស ៣:១២
ពេលយើងមានចិត្តស្លូតបូត យើងធ្វើឲ្យអ្នកឯទៀតមានអារម្មណ៍ស្រួល។ ពួកគេអាចនិយាយជាមួយយើងអស់ពីចិត្ត ហើយកែតម្រង់យើងបាន ដោយសារពួកគេដឹងថាយើងនឹងមានចិត្តស្ងប់។ ពេលបុគ្គលណាម្នាក់ខឹងនឹងយើង ការតបឆ្លើយដោយស្លូតបូតអាចធ្វើឲ្យគាត់មានចិត្តស្ងប់ឡើងវិញ។ សុភាសិត ១៥:១ ចែងថា៖«សម្ដីទន់ភ្លន់រម្ងាប់កំហឹង តែពាក្យគំរោះគំរើយធ្វើឲ្យមានកំហឹងកាន់តែខ្លាំង»។
មានចិត្តសប្បុរសនិងចិត្តដឹងគុណ
«ការឲ្យគេ នោះមានសុភមង្គលច្រើនជាងការទទួល»។—សកម្មភាព ២០:៣៥
សព្វថ្ងៃនេះមនុស្សជាច្រើនលោភលន់ ហើយគិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែយើងមានសុភមង្គលខ្លាំងបំផុតនៅពេលដែលយើងបង្ហាញចិត្តសប្បុរស។ (លូកា ៦:៣៨) មនុស្សសប្បុរសមានចិត្តសប្បាយរីករាយ ដោយសារពួកគេស្រឡាញ់អ្នកឯទៀតជាងទ្រព្យសម្បត្តិ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នោះជំរុញពួកគេឲ្យមានអំណរគុណ ហើយបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូពេលដែលបុគ្គលណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តដោយសប្បុរសចំពោះពួកគេ។ (កូឡុស ៣:១៥) សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំចូលចិត្តសេពគប់ជាមួយនឹងមនុស្សបែបណា? មនុស្សដែលកំណាញ់និងរមិលគុណ ឬមនុស្សដែលមានចិត្តទូលាយនិងមានអំណរគុណ?› តើយើងអាចរៀនមេរៀនអ្វី? បើយើងចង់ឲ្យអ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះយើង នោះយើងក៏ត្រូវប្រព្រឹត្តយ៉ាងនោះចំពោះគេដែរ។—ម៉ាថាយ ៧:១២