៩៩
នៅបន្ទប់ជាន់ខាងលើ
ពីរថ្ងៃក្រោយមក ឥឡូវនេះជាយប់ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ហើយ។ ព្រះយេស៊ូវនិងពួកសាវក១២នាក់របស់ទ្រង់បានមកឯបន្ទប់ធំមួយនៅជាន់ខាងលើនេះ ដើម្បីនឹងបរិភោគអាហារបុណ្យរំលង។ បុរសដែលអ្នកឃើញ កំពុងតែដើរចេញទៅនោះ ជាយូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុត។ គាត់នឹងទៅប្រាប់ពួកសង្ឃ នូវរបៀបដែលគេអាចមកចាប់ព្រះយេស៊ូវ។
គ្រាន់តែមួយថ្ងៃមុននេះ យូដាសបានទៅឯពួកគេ ហើយបានសួរថា៖ ‹តើអ្នកនឹងឲ្យអ្វីមកខ្ញុំ បើខ្ញុំជួយអ្នកចាប់ព្រះយេស៊ូវនោះ›? ពួកគេបាននិយាយថា៖ ‹ប្រាក់៣០ដុំ›។ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះយូដាសកំពុងតែទៅជួបពួកបុរសទាំងនោះវិញ ដើម្បីនឹងអាចនាំពួកគេទៅឯព្រះយេស៊ូវ។ នេះជាការដ៏អាក្រក់ណាស់ មែនទេ?
អាហារបុណ្យរំលងបានចប់ហើយ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ព្រះយេស៊ូវចាប់ផ្ដើមអាហារពិសេសមួយទៀត។ ទ្រង់បានហុចនំប៉័ងមួយដុំឲ្យសាវកទ្រង់ ហើយមានបន្ទូលថា៖ ‹ចូរបរិភោគចុះ ពីព្រោះនេះមានន័យថា ខ្លួនរបស់ខ្ញុំដែលនឹងត្រូវជូនសំរាប់អ្នករាល់គ្នា›។ បន្ទាប់មក ទ្រង់ក៏ហុចស្រាមួយពែងឲ្យគេ ហើយមានបន្ទូលថា៖ ‹ចូរផឹកចុះ ពីព្រោះនេះមានន័យថាឈាមរបស់ខ្ញុំ ដែលនឹងត្រូវបង្ហូរសំរាប់អ្នករាល់គ្នា›។ ព្រះគម្ពីរហៅបុណ្យនេះ ជា‹អាហារពេលល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់›។
ពួកប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានបរិភោគអាហារបុណ្យរំលង ដើម្បីនឹងរំឭកអំពីគ្រាដែលទេវតារបស់ព្រះ‹បានរំលង›ផ្ទះរបស់គេនៅស្រុកអេស៊ីព្ទ ប៉ុន្តែបានសម្លាប់កូនច្បងនៅក្នុងផ្ទះរបស់សាសន៍អេស៊ីព្ទ។ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះ ព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យអ្នកកាន់តាមទ្រង់នឹកចាំពីទ្រង់ និងរបៀបដែលទ្រង់ប្រទានព្រះជន្មទ្រង់សំរាប់ពួកគេ។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេឲ្យធ្វើបុណ្យរំឭកពិសេសនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
ក្រោយពីបានបរិភោគអាហារពេលល្ងាចរបស់ព្រះអម្ចាស់ហើយ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់ពួកសាវកទ្រង់ ឲ្យមានចិត្តក្លាហាននិងមានជំនឿមាំមួនឡើង។ នៅទីបំផុត គេក៏ច្រៀងចំរៀងទៅព្រះ ហើយក៏ចេញទៅ។ ឥឡូវនេះក៏កាន់តែយប់ជ្រៅទៅហើយ ប្រហែលជាហួសកណ្ដាលអធ្រាត្រ។ សូមឲ្យយើងពិនិត្យមើលពួកគេទៅទីណា។
ម៉ាថាយ ២៦:១៤-៣០; លូកា ២២:១-៣៩; យ៉ូហាន ជំពូកទី១៣ ទៅ ជំពូកទី១៧; កូរិនថូសទី១ ១១:២០