ជំពូកទី៧៣
បុរសសាសន៍សាម៉ារីដែលមានចិត្តល្អ
ព្រះយេស៊ូប្រហែលជានៅជិតភូមិបេថានី ជាភូមិមួយដែលមានចម្ងាយប្រមាណបីគីឡូម៉ែត្រពីក្រុងយេរូសាឡិម។ មានអ្នកប្រាជ្ញខាងក្រិត្យវិន័យលោកម៉ូសេ មកទូលទ្រង់ថា៖ «លោកគ្រូ! តើត្រូវឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្ដេច ដើម្បីឲ្យបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច?»។
ព្រះយេស៊ូជ្រាបថាបុរសនេះជាអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់ គាត់សួរក្នុងគោលបំណងចង់ល្បងលទ្រង់ទេ មិនមែនចង់ទទួលបានការយល់ដឹងបន្ថែមនោះឡើយ។ អ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះមានគោលបំណងឲ្យព្រះយេស៊ូតបឆ្លើយដែលនឹងធ្វើឲ្យពួកយូដាឯទៀតអាក់អន់ចិត្តជាមួយទ្រង់។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូក៏បង្ខំឲ្យអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះឆ្លើយសំនួររបស់ខ្លួនគាត់ ដោយមានបន្ទូលសួរវិញថា៖ «ក្នុងក្រិត្យវិន័យ តើមានកត់ទុកយ៉ាងដូចម្ដេចខ្លះ តើអ្នកមើលយល់ដូចម្ដេច?»។
អ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះ ទូលឆ្លើយទាំងមានការយល់ធ្លុះជ្រៅ ដោយស្រង់ពាក្យពីក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ នៅចោទិយកថា ៦:៥ និងលេវីវិន័យ ១៩:១៨ ដែលចែងថា៖ «ឯងត្រូវស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះនៃឯង ឲ្យអស់អំពីចិត្ត អស់អំពីព្រលឹង អស់អំពីកំឡាំង ហើយអស់អំពីគំនិតឯង ព្រមទាំងអ្នកជិតខាង ដូចខ្លួនឯងដែរ»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលតបថា៖ «អ្នកបានឆ្លើយត្រូវហើយ ចូរអ្នកធ្វើដូច្នោះចុះ! នោះអ្នកនឹងរស់នៅពិត»។
តែអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះមិនទាន់ស្កប់ចិត្តនៅឡើយទេ។ ការតបឆ្លើយរបស់ព្រះយេស៊ូមិនជាក់លាក់ចំពោះគាត់ទេ។ គាត់ចង់បានការបញ្ជាក់ពីព្រះយេស៊ូថាទស្សនៈរបស់គាត់គឺត្រឹមត្រូវ ហើយថាគាត់ជាមនុស្សសុចរិត ពេលប្រព្រឹត្តចំពោះអ្នកដទៃ។ ដូច្នេះហើយ គាត់ទូលសួរថា៖ «តើអ្នកណាជាអ្នកជិតខាងខ្ញុំ?»។
ពួកសាសន៍យូដាជឿថា ពាក្យ«អ្នកជិតខាង» គឺទាក់ទងតែនឹងសាសន៍យូដាដូចគ្នាប៉ុណ្ណោះ ដូចជាបរិបទក្នុងលេវីវិន័យ ១៩:១៨ ក៏ទំនងដូចជាបញ្ជាក់ដូចនោះដែរ។ តាមពិត ក្រោយមក សូម្បីតែសាវ័កពេត្រុសក៏មានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងថា មនុស្សសាសន៍យូដាគ្មានច្បាប់នឹងសេពគប់នឹងសាសន៍ដទៃ ឬនឹងចូលទៅជិតគេឡើយ»។ ដូច្នេះអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះ ប្រហែលជាសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូដែរ ហើយក៏ជឿថាពួកគេជាអ្នកសុចរិត ប្រសិនបើពួកគេប្រព្រឹត្តនឹងជនជាតិយូដាដោយសប្បុរស ដ្បិតតាមទស្សនៈរបស់ពួកគេ ពួកសាសន៍ដទៃមិនមែនជាអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេឡើយ។
តើព្រះយេស៊ូអាចកែតម្រូវទស្សនៈរបស់ពួកគេបានយ៉ាងដូចម្ដេច ដើម្បីកុំឲ្យពួកអ្នកស្ដាប់អាក់អន់ចិត្តនឹងទ្រង់? ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់អំពីរឿងមួយដែលប្រហែលជារឿងពិត។ ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «មានមនុស្ស[សាសន៍យូដា]ម្នាក់កំពុងតែធ្វើដំណើរ ពីក្រុងយេរូសាឡិម ចុះទៅឯក្រុងយេរីខូរ ក៏ធ្លាក់ខ្លួនទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃនៃពួកចោរ វាប្លន់គាត់ ព្រមទាំងវាយឲ្យត្រូវរបួស រួចចេញបាត់ទៅ ចោលគាត់ឲ្យទ្រមនៅ»។
ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលបន្តថា៖ «ជួនជាមានសង្ឃ១អង្គ ចុះមកតាមផ្លូវនោះ កាលបានឃើញគាត់ នោះក៏វាងតាមម្ខាងហួសទៅ ហើយមានពួកលេវីម្នាក់ មកដល់កន្លែងនោះដែរ កាលបានឃើញ ក៏វាងតាមម្ខាងហួសទៅទៀត តែមានសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់ ដើរដំណើរមកដល់ កាលបានឃើញហើយ នោះក៏មានចិត្តក្ដួលអាណិតដល់គាត់»។
សង្ឃជាច្រើននិងអ្នកជំនួយនៅព្រះវិហារគឺជាពួកលេវី ពួកគេរស់នៅក្នុងក្រុងយេរីខូរដែលមានចម្ងាយ២៣គីឡូម៉ែត្រតាមផ្លូវដែលមានគ្រោះថ្នាក់ ហើយធ្វើដំណើរចុះទៅក្រោមប្រមាណ៩០០ម៉ែត្រ ពីកន្លែងដែលពួកគេបំរើនៅព្រះវិហារក្នុងក្រុងយេរូសាឡិម។ សង្ឃមួយរូបនិងបុគ្គលម្នាក់ពីក្រុមលេវី គប្បីជួយសាសន៍យូដាគ្នីគ្នាពេលគេមានទុក្ខលំបាក។ ប៉ុន្តែ អ្នកទាំងពីរនេះឥតបានជួយទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ សាសន៍សាម៉ារីម្នាក់បានជួយទៅវិញ។ ពួកសាសន៍យូដាស្អប់សាសន៍សាម៉ារីណាស់ ហើយមុននេះ ពួកគេបានជេរប្រមាថព្រះយេស៊ូ ដោយប្រើពាក្យសំដីយ៉ាងខ្លាំង ហៅទ្រង់ជា«សាសន៍សាម៉ារីម្នាក់»។
តើសាសន៍សាម៉ារីម្នាក់នេះធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយសាសន៍យូដាម្នាក់នោះ? ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ទើបចូលទៅរុំរបួសឲ្យ ព្រមទាំងយកប្រេង នឹងស្រា ចាក់លាប រួចលើកដាក់លើសត្វជាជំនិះរបស់ខ្លួន ដឹកនាំទៅឯផ្ទះសំណាក់ ថែទាំរក្សាគាត់ ស្អែកឡើង កាលគាត់រៀបនឹងចេញទៅ នោះក៏យកប្រាក់៤កាក់[ប្រហែលជាប្រាក់ចំណូលពីរថ្ងៃ] ហុចដល់ម្ចាស់ផ្ទះនោះ ដោយប្រាប់ថា ‹ចូរថែរក្សាអ្នកនេះផង បើចួនជាអ្នកចាយលើសពីនេះទៅ នោះដល់ខ្ញុំមកវិញ ខ្ញុំនឹងសងអ្នក›»។
ក្រោយពីប្រាប់រឿងនេះ ព្រះយេស៊ូក៏មានបន្ទូលសួរអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះថា៖ «ដូច្នេះ ក្នុង៣នាក់នោះ តើអ្នកស្មានថា អ្នកណាជាអ្នកជិតខាងនឹងមនុស្ស ដែលធ្លាក់ទៅក្នុងកណ្ដាប់ដៃពួកចោរនោះ?»។
អ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះមានអារម្មណ៍មិនស្រួលប៉ុន្មានទេក្នុងការនិយាយសរសើរដល់សាសន៍សាម៉ារីម្នាក់នោះ ហេតុនោះហើយគាត់គ្រាន់តែឆ្លើយថា៖ «គឺអ្នក១ដែលមានចិត្តអាណិតដល់គាត់នោះឯង»។
ព្រះយេស៊ូទ្រង់មានបន្ទូលបញ្ចប់ថា៖ «ទៅចុះ! ចូរអ្នកប្រព្រឹត្តបែបយ៉ាងដូច្នោះដែរ»។
ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់អ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះចំៗថា ពួកសាសន៍ដទៃជាអ្នកជិតខាងរបស់គាត់ដែរ បុរសនេះមិនគ្រាន់តែមិនទទួលព្រមប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏មានពួកអ្នកស្ដាប់ជាច្រើននឹងកាន់ជើងបុរសនេះ ដែលកំពុងតែពិភាក្សានឹងព្រះយេស៊ូដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ រឿងនិទាននេះដែលមានសភាពជាព្រឹត្ដិការណ៍ពិត បានធ្វើឲ្យយើងឃើញយ៉ាងជាក់ច្បាស់ដែលពុំអាចប្រកែកបានថា ពួកអ្នកជិតខាងរបស់យើងក៏រួមបញ្ចូលមនុស្សផ្សេងទៀត មិនមែនគ្រាន់តែពួកអ្នកដែលមកពីសាសន៍ដូចយើងប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូមានវិធីដ៏អស្ចារ្យមែនក្នុងការបង្រៀន! លូកា ១០:២៥-៣៧; កិច្ចការ ១០:២៨; យ៉ូហាន ៤:៩; ៨:៤៨
▪ តើអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់បានទូលសួរព្រះយេស៊ូសំនួរអ្វី? តែតាមពិត តើគាត់ទូលសួរដោយមានបំណងអ្វី?
▪ តើពួកយូដាជឿថា អ្នកណាជាអ្នកជិតខាងរបស់ពួកគេ? ហើយតើហេតុអ្វីក៏យើងជឿថា សូម្បីតែពួកសិស្សក៏មានទស្សនៈដូចនេះដែរ?
▪ តើតាមរបៀបណាព្រះយេស៊ូពន្យល់ឲ្យឃើញនូវទស្សនៈដ៏ត្រឹមត្រូវ ដែលអ្នកប្រាជ្ញច្បាប់នេះពុំអាចប្រកែកបាន?