ជំពូកទី៨៦
រឿងអំពីកូនប្រុសវង្វេងម្នាក់
ព្រះយេស៊ូរៀបរាប់រឿងប្រៀបប្រដូចមួយទៀត ក្រោយពីបានរៀបរាប់ប្រាប់ពួកផារីស៊ីអំពីរឿងប្រៀបប្រដូចអំពីការរកឃើញចៀមដែលវង្វេងបាត់ និងការបាត់ប្រាក់ដ្រាកម៉ា។ រឿងប្រៀបប្រដូចនេះគឺអំពីបិតាដែលប្រកបដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ទៅលើកូនប្រុសគាត់ពីរនាក់ ដែលម្នាក់ៗមានកំហុសដ៏ធ្ងន់ដូចគ្នា។
ជាបឋម គឺមានកូនពៅជាតួអង្គសំខាន់ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ។ កូនពៅនេះប្រមូលមរតករបស់ខ្លួន ដែលឪពុករបស់គាត់បានចែកឲ្យគាត់ដោយគ្មានការទើសទាល់។ រួចមក កូននោះចាកចេញពីផ្ទះទៅប្រកបជីវភាពរស់នៅដ៏អសីលធម៌។ ប៉ុន្តែ ចូរស្ដាប់រឿងនេះ ពេលព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ប្រាប់ ហើយមើលថាតើអ្នកអាចដឹងថា តួអង្គទាំងនោះតំណាងឲ្យអ្នកណាខ្លះ។
ព្រះយេស៊ូចាប់ផ្ដើមមានបន្ទូលថា៖ «មានបុរសម្នាក់មានកូនប្រុស២ កូនពៅនិយាយទៅឪពុកថា៖ ‹សូមលោកឪពុកប្រគល់ចំណែកមរដក ដែលត្រូវចែកដល់ខ្ញុំនោះមក› គាត់[ឪពុកនោះ]ក៏ចែកទ្រព្យនោះដល់កូន»។ តើកូនពៅនេះយកមរតកដែលគាត់បានទទួលនោះទៅធ្វើអ្វី?
ព្រះយេស៊ូពន្យល់ថា៖ «ក្រោយបន្ដិចមក កូនពៅប្រមូលទាំងអស់ ចេញទៅឯស្រុកឆ្ងាយ ហើយក៏បង្ហិនទ្រព្យទៅ ដោយល្បែងដ៏ហួសខ្នាត»។ តាមការពិត គាត់បង្ហិនបំផ្លាញទ្រព្យសម្បត្ដិរបស់គាត់ជាមួយនឹងស្រីពេស្យា។ ដូចជាព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ជាបន្ត ក្រោយមកមានគ្រាដ៏ពិបាក៖
«កាលបានចាយអស់រលីងហើយ នោះកើតមានអំណត់ជាខ្លាំងនៅស្រុកនោះ វាក៏មានសេចក្ដីទ័លក្រ រួចទៅបំរើអ្នកស្រុកនោះម្នាក់ ហើយគេប្រើឲ្យទៅឯវាលឃ្វាលហ្វូងជ្រូក វាមានចិត្តចង់ចំអែតពោះ ដោយសំបកដែលជ្រូកស៊ីណាស់ តែគ្មានអ្នកណាឲ្យសោះ»។
នេះគឺជាអ្វីដ៏ថោកទាបមែន ដែលគាត់ត្រូវឃ្វាលហ្វូងជ្រូក ដ្បិតយោងទៅតាមក្រិត្យវិន័យសត្វទាំងនេះត្រូវរាប់ជាមិនស្អាត! ក៏ប៉ុន្តែ អ្វីដែលធ្វើឲ្យកូនប្រុសនេះរឹតតែឈឺចាប់ជាងនេះទៅទៀត គឺដោយសារគាត់ឃ្លានខ្លាំងណាស់ ដែលបណ្ដាលឲ្យគាត់មានចិត្តចង់បរិភោគចំណីដែលគេដាក់ឲ្យជ្រូកស៊ី។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា«វាភ្ញាក់ដឹងខ្លួន»ពីព្រោះគាត់មានវិប្បដិសារីយ៉ាងខ្លាំង។
ព្រះយេស៊ូពន្យល់រឿងនេះជាបន្តថា៖ «នោះក៏គិតថា ‹ឪពុកអញមានជើងឈ្នួលប៉ុន្មានៗ សុទ្ធតែមានអាហារបរិបូរគ្រប់គ្នា តែនៅទីនេះ អញជិតដាច់ពោះស្លាប់ហើយ អញនឹងក្រោកឡើង ទៅនិយាយនឹងគាត់ថា៖ «លោកឪពុក! ខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងព្រះ ហើយនឹងលោកឪពុកមែន ខ្ញុំនេះមិនគួរឲ្យគេហៅជាកូនលោកឪពុកទៀតទេ សូមទទួលខ្ញុំ ទុកដូចជាជើងឈ្នួលលោកឪពុកវិញចុះ!»› នោះវាក៏ក្រោកឡើងដើរទៅ»។
គឺមានចំណុចខ្លះៗដែលយើងត្រូវយកមកពិចារណា។ ប្រសិនបើឪពុករបស់គាត់បានវាយធ្វើបាបហើយស្រែកដាក់គាត់ទាំងមានកំហឹង ពេលគាត់ចាកចេញពីផ្ទះ នោះប្រហែលជាកូនប្រុសនេះគិតរកផ្លូវផ្សេងចំពោះអ្វីដែលគាត់គួរធ្វើនោះ។ គាត់អាចសម្រេចចិត្តត្រឡប់ទៅរកការងារនៅកន្លែងផ្សេងពីស្រុកកំណើត ដើម្បីកុំឲ្យជួបមុខឪពុករបស់គាត់។ ក៏ប៉ុន្តែ គាត់ឥតមានគំនិតបែបនេះទេ។ គាត់ចង់តែត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញប៉ុណ្ណោះ!
យ៉ាងច្បាស់ណាស់ ឪពុកនៅក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះរបស់ព្រះយេស៊ូ តំណាងព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះវរបិតាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងមេត្ដាករុណា។ ហើយអ្នកក៏ប្រហែលជាកត់សម្គាល់ថា កូនដែលវង្វេង ឬកូនបង្ហិនទ្រព្យនេះតំណាងពួកមនុស្សមានបាបដែលគេស្គាល់ទូទៅ។ ពួកផារីស៊ីដែលព្រះយេស៊ូកំពុងតែមានបន្ទូលនោះ បានរិះគន់ព្រះយេស៊ូដោយទ្រង់សោយព្រះស្ងោយនឹងពួកមនុស្សបែបនេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើកូនច្បងតំណាងអ្នកណា?
នៅពេលដែលឃើញកូនវង្វេងនេះមកវិញ
នៅពេលកូនវង្វេងឬកូនបង្ហិនទ្រព្យក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះរបស់ព្រះយេស៊ូ ត្រឡប់មកផ្ទះរបស់ឪពុកវិញ តើមានពិធីទទួលយ៉ាងណា? ចូរស្ដាប់នូវរបៀបដែលព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ប្រាប់:
«លុះឪពុកឃើញពីចំងាយហើយ ក៏មានចិត្តអាណិតមេត្ដា ហើយរត់ទៅឱបថើបវា»។ ឪពុកនេះមានចិត្តមេត្ដានិងកក់ក្ដៅណាស់ ដែលតំណាងយ៉ាងស័ក្ដិសមចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះវរបិតារបស់យើងនៅស្ថានសួគ៌!
ប្រហែលជាឪពុកបានឮអំពីការរស់នៅដ៏អសីលធម៌របស់កូននេះរួចទៅហើយ។ តែឪពុកទទួលស្វាគមន៍កូន ដោយឥតចាំបាច់ឲ្យកូនពន្យល់យ៉ាងល្អិតល្អន់នោះទេ។ ព្រះយេស៊ូក៏មានព្រះទ័យរាក់ទាក់ដែរ ដោយទ្រង់យាងទៅរកពួកមនុស្សមានបាប និងពួកអ្នកយកពន្ធដែលក្នុងរឿងនេះ ពួកគេទាំងនេះគឺតំណាងកូនបង្ហិនទ្រព្យ។
ពិតហើយ ឪពុកដែលចេះយោគយល់ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូ ច្បាស់ជាដឹងអំពីការប្រែចិត្តនៃកូនប្រុសរបស់គាត់ ដោយសង្កេតឃើញទឹកមុខដ៏ក្រៀមក្រំ ពេលកូននោះត្រឡប់មកវិញ។ ក៏ប៉ុន្តែ ដោយសារឪពុកផ្ដើមក្នុងការបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះក៏ធ្វើឲ្យកូននេះស្រួលសារភាពនូវអំពើបាបខ្លួន ដូចជាព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ថា៖ «ទើបវានិយាយថា ‹លោកឪពុក! ខ្ញុំបានធ្វើបាបនឹងព្រះ ហើយនឹងលោកឪពុក ខ្ញុំមិនគួរឲ្យគេហៅជាកូនរបស់លោកឪពុកទៀតទេ›»។
តែពាក្យសំដីរបស់កូនមិនទាន់ចប់ពីមាត់ផង ឪពុកនេះក៏ចាត់វិធានការភ្លាម ដោយបញ្ជាពួកបាវថា៖ «ចូរយកអាវល្អបំផុតចេញមកបំពាក់ឲ្យវា ហើយយកចិញ្ជៀន នឹងស្បែកជើងមកឲ្យផង រួចយកកូនគោដែលបំប៉នមកសំឡាប់ចុះ! យើងនឹងបរិភោគឲ្យសប្បាយចិត្ត ដ្បិតកូនអញនេះបានស្លាប់ ឥឡូវរស់ឡើងវិញ ក៏បាត់ទៅ ហើយបានឃើញមកវិញ»។ រួចមក ទាំងឪពុកនិងកូន«ក៏បរិភោគសប្បាយទាំងអស់គ្នាទៅ»។
ក្នុងកំឡុងពេលនោះ«កូនច្បងនៅឯចំការ»ក៏ត្រឡប់មកវិញ។ សូមមើល តើអ្នកអាចសម្គាល់ថាគាត់តំណាងអ្នកណា ដោយអាននូវសាច់រឿងទាំងមូលនេះ។ ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលអំពីកូនច្បងនេះថា៖ «កាលត្រឡប់មកជិតដល់ផ្ទះ នោះក៏ឮសូរភ្លេងនឹងរបាំ គាត់ហៅពួកបាវម្នាក់មកសួរថា គេធ្វើអ្វីហ្នឹង? បាវនោះជំរាបថា ‹ប្អូនលោកត្រឡប់មកវិញ ហើយលោកឪពុកបានសំឡាប់កូនគោដែលបំប៉ន ដោយព្រោះបានកូនមកវិញដោយសុខសាន្ត›។ ដូច្នេះ គាត់ក៏ខឹង មិនព្រមចូលទៅសោះ បានជាឪពុកចេញមកអង្វរដល់គាត់ តែគាត់ឆ្លើយថា ‹មើល! ខ្ញុំបានបំរើលោកឪពុកប៉ុន្មានឆ្នាំនេះមកហើយ មិនដែលធ្វើខុសអ្វីនឹងបង្គាប់សោះ តែលោកឪពុកមិនដែលឲ្យកូនពពែ សូម្បីតែ១ ឲ្យខ្ញុំបានអរសប្បាយ ជាមួយនឹងពួកមិត្រសំឡាញ់ខ្ញុំឡើយ ឯកូនលោកឪពុក ដែលវាបង្ហិនបំផ្លាញសម្បត្ដិលោកឪពុកអស់ ដោយនូវស្រីអ្នកលេង[«ស្រីពេស្យា», ព.ថ.]នេះ កាលបានមកដល់ នោះលោកឪពុកសំឡាប់កូនគោ ដែលបំប៉នឲ្យវាភ្លាម!›»។
តើអ្នកណាដូចកូនច្បងនេះ ដែលបានរិះគន់នូវសេចក្ដីមេត្ដាករុណានិងការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកមនុស្សមានបាប? អ្នកទាំងនេះគឺជាពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ី មែនទេ? មូលហេតុដែលបណ្ដាលឲ្យព្រះយេស៊ូប្រើរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ គឺដោយសារពួកគេរិះគន់ព្រះយេស៊ូ ពីព្រោះទ្រង់ទទួលស្វាគមន៍ពួកមនុស្សមានបាប។ យ៉ាងច្បាស់ណាស់ កូនច្បងនេះគឺតំណាងពួកស្ក្រែបនិងពួកផារីស៊ី។
ព្រះយេស៊ូបញ្ចប់រឿងរបស់ទ្រង់នេះ ដោយប្រាប់អំពីសេចក្ដីអង្វររបស់ឪពុកដល់កូនច្បងថា៖ «កូនអើយ! ឯងបាននៅជាមួយនឹងអញជាដរាប ឯរបស់អញទាំងប៉ុន្មាន ក៏ជារបស់ឯងដែរ គួរឲ្យយើងស៊ីលៀង ដោយអរសប្បាយទៅ ពីព្រោះប្អូនឯងនេះបានស្លាប់ ឥឡូវរស់ឡើងវិញ ក៏បាត់បង់ តែបានឃើញមកវិញហើយ»។
ដូច្នេះហើយ ព្រះយេស៊ូឥតបានប្រាប់នូវអ្វីដែលកូនច្បងនេះនឹងធ្វើនៅទីបំផុតទេ។ ប្រាកដហើយ ក្រោយពីព្រះយេស៊ូសោយទិវង្គតទៅនិងពេលទ្រង់មានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ នោះ «ពួកសង្ឃ ក៏មានសន្ធឹកចុះចូលជឿដែរ» ប្រហែលជាអ្នកខ្លះគឺរួមបញ្ចូលក្រុមរបស់«កូនច្បង» ដែលព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលចំពោះពួកគេនោះ។
ក៏ប៉ុន្តែ តើកូនទាំងពីរនេះតំណាងអ្នកណានៅសម័យទំនើបនេះ? នេះច្បាស់ជាតំណាងអស់អ្នកដែលបានស្គាល់យ៉ាងច្បាស់នូវគោលបំណងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលទ្រង់ចង់ឲ្យពួកគេមានទំនាក់ទំនងជិតស្និទ្ធជាមួយទ្រង់ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ។ កូនច្បងតំណាងសមាជិកខ្លះនៃ«ហ្វូងតូច» ឬ«ជំនុំពួកកូនច្បងដែលកត់ទុកនៅស្ថានសួគ៌»។ ពួកអ្នកទាំងនេះមានអាកប្បកិរិយាស្រដៀងគ្នានឹងកូនច្បង។ ពួកគេឥតមានសេចក្ដីប្រាថ្នាទទួលស្វាគមន៍ពួកក្រុមខាងផែនដីដែលជា«ចៀមឯទៀត» ដ្បិតពួកគេគិតថា ពួកចៀមឯទៀតនឹងមានមុខមាត់ធំជាងពួកគេ។
ផ្ទុយទៅវិញ កូនបង្ហិនទ្រព្យ តំណាងរាស្ត្រខ្លះរបស់ព្រះ ដែលចាកចេញទៅសប្បាយរីករាយនឹងអ្វីដែលមានក្នុងលោកីយ៍។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅពេលក្រោយមក ពួកគេក៏ត្រឡប់មកវិញទាំងប្រែចិត្ត ហើយក្លាយទៅជាអ្នកបំរើយ៉ាងសកម្មម្ដងទៀតរបស់ព្រះ។ ប្រាកដហើយ បិតានេះគឺមានព្រះទ័យមេត្ដាដល់អស់អ្នកដែលទទួលស្គាល់ ថាខ្លួនត្រូវតែសុំការអត់ឱនទោសពីព្រះ និងត្រឡប់មករកទ្រង់វិញ! លូកា ១៥:១១-៣២; លេវីវិន័យ ១១:៧, ៨; កិច្ចការ ៦:៧; លូកា ១២:៣២; ហេព្រើរ ១២:២៣; យ៉ូហាន ១០:១៦
▪ តើព្រះយេស៊ូរៀបរាប់ប្រាប់រឿងប្រៀបប្រដូចនេះទៅអ្នកណា? ហើយហេតុអ្វី?
▪ តើអ្នកណាជាតួអង្គសំខាន់ក្នុងរឿងនេះ? ហើយតើមានអ្វីកើតឡើងដល់គាត់?
▪ តើឪពុកនិងកូនពៅនេះតំណាងអ្នកណា ក្នុងសម័យរបស់ព្រះយេស៊ូ?
▪ តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេស៊ូយកតម្រាប់តាមគំរូរបស់ព្រះវរបិតាដ៏មានមេត្ដា ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចនេះ?
▪ តើកូនច្បងមានទស្សនៈយ៉ាងណា ចំពោះការទទួលស្វាគមន៍ដែលមានចំពោះប្អូនរបស់គាត់? តើពួកផារីស៊ីកាន់មារយាទដូចកូនច្បងយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ តើរឿងនេះមានទំនាក់ទំនងយ៉ាងណាក្នុងសម័យយើងនេះ?