ជំពូកទី១១២
បុណ្យរំលងចុងក្រោយរបស់ព្រះយេស៊ូកាន់តែកៀកណាស់ហើយ
ថ្ងៃអង្គារទី១១ ខែណែសានក៏ឈានមកដល់ ពេលនោះព្រះយេស៊ូក៏បង្រៀនពួកសាវ័កចប់ដែរនៅឯភ្នំអូលីវ។ នេះជាថ្ងៃដ៏រវល់ហើយធ្វើឲ្យទ្រង់និងពួកសាវ័កអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់! ឥឡូវនេះ ប្រហែលជាទ្រង់និងពួកសាវ័កស្នាក់នៅភូមិបេថានីមួយយប់ហើយមើលទៅ ទ្រង់មានបន្ទូលប្រាប់ពួកសាវ័កថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងថា នៅ២ថ្ងៃទៀត នឹងចូលបុណ្យរំលងហើយ ឯកូនមនុស្ស ក៏ត្រូវគេបញ្ជូនទៅ ឲ្យត្រូវ[ព្យួរ]ដែរ»។
តាមមើលទៅ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ ដែលជាថ្ងៃពុធទី១២ខែណែសាន នោះព្រះយេស៊ូបាននៅកន្លែងដ៏ស្ងាត់ជាមួយពួកសាវ័ករបស់ទ្រង់។ ម្សិលមិញ ទ្រង់បានស្តីបន្ទោសពួកមេដឹកនាំសាសនាជាសាធារណៈ ហើយទ្រង់ជ្រាបថា ពួកគេកំពុងតែរិះរកមធ្យោបាយធ្វើគុតទ្រង់ហើយ។ ដូច្នេះ នៅថ្ងៃពុធនេះ ទ្រង់ឥតចេញទៅខាងក្រៅទេ ពីព្រោះទ្រង់មិនចង់ឲ្យមានអ្វីមករំខានការធ្វើបុណ្យរំលងជាមួយនឹងពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ នៅយប់ថ្ងៃបន្ទាប់នោះទេ។
នៅពេលចន្លោះនោះ ពួកសង្គ្រាជនិងពួកចាស់ទុំក្នុងចំណោមបណ្ដាជនបានមកជួបជុំគ្នា នៅទីលានគេហដ្ឋានរបស់លោកកៃផាជាសម្ដេចសង្ឃ។ ពួកគេមានការឈឺចាប់ណាស់នឹងពាក្យស្តីបន្ទោសរបស់ព្រះយេស៊ូកាលពីថ្ងៃមុន ដូច្នេះពួកគេរិះរកកលល្បិចចាប់ព្រះយេស៊ូយកទៅធ្វើគុត។ ប៉ុន្តែ ពួកគេនិយាយគ្នាថា៖ «កុំធ្វើក្នុងរវាងពេលបុណ្យនេះឡើយ ក្រែងបណ្ដាជនកើតកោលាហល»។ បណ្ដាជនចូលចិត្តព្រះយេស៊ូណាស់ ដូច្នេះពួកសង្គ្រាជនិងពួកចាស់ទុំក៏ខ្លាចបណ្ដាជនដែរ។
កាលពួកមេដឹកនាំសាសនារិះរកមធ្យោបាយដើម្បីចាប់ព្រះយេស៊ូមកធ្វើគុត នោះមានភ្ញៀវម្នាក់មកជួបពួកគេ។ ពួកមេដឹកនាំសាសនាភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ដ្បិតបុគ្គលនេះជាសាវ័កម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូ ឈ្មោះយូដាសអ៊ីស្ការីយ៉ុត ជាបុគ្គលដែលសាតាំងបានដាក់គំនិតវាទៅក្នុងគាត់ឲ្យក្បត់ចៅហ្វាយរបស់គាត់! ពួកគេរីករាយណាស់ ពេលយ៉ូដាសសួរថា៖ «បើខ្ញុំបញ្ជូនអ្នកនោះមកលោក តើលោកនឹងឲ្យអ្វីដល់ខ្ញុំ?»។ ពួកមេដឹកនាំសាសនាបានឯកភាពគ្នាដោយរីករាយថានឹងបង់ឲ្យយូដាសនូវប្រាក់៣០ដុំ ជាតម្លៃដែលគេទិញបាវបំរើម្នាក់យោងទៅតាមកិច្ចព្រមព្រៀងខាងក្រិត្យវិន័យរបស់លោកម៉ូសេ។ តាំងពីពេលនោះមក យូដាសខំរកឱកាសល្អដើម្បីក្បត់ព្រះយេស៊ូ ពេលដែលគ្មានបណ្ដាជននៅក្បែរទ្រង់ ដើម្បីងាយស្រួលបញ្ជូនទ្រង់ទៅឲ្យពួកមេដឹកនាំសាសនា។
ថ្ងៃទី១៣ ខែណែសានគឺចាប់ផ្ដើមនៅថ្ងៃពុធពេលថ្ងៃលិច។ ព្រះយេស៊ូបានយាងដំណើរពីក្រុងយេរីខូរនៅថ្ងៃសុក្រ ដូច្នេះនេះជាថ្ងៃទីប្រាំមួយនិងរាត្រីចុងក្រោយ ដែលទ្រង់ស្នាក់នៅភូមិបេថានី។ ថ្ងៃស្អែក គឺជាថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ជាពេលត្រូវរៀបចំឲ្យហើយសំរាប់បុណ្យរំលង ដែលនឹងចាប់ផ្ដើមពេលថ្ងៃលិច។ នេះជាពេលដែលសត្វចៀមសំរាប់បុណ្យរំលងនឹងត្រូវសម្លាប់ ហើយខ្វៃទាំងមូល។ តើព្រះយេស៊ូនិងពួកសិស្សនឹងធ្វើពិធីបុណ្យនេះនៅកន្លែងណា ហើយអ្នកណាដែលនឹងធ្វើការរៀបចំចំពោះរបស់ទាំងនេះ?
ព្រះយេស៊ូមិនបានផ្ដល់នូវពត៌មានដ៏ល្អិតល្អន់នោះទេ ប្រហែលជាទ្រង់ចង់បង្ការកុំឲ្យយូដាសទៅប្រាប់ពួកសង្គ្រាជ ដើម្បីឲ្យពួកគេមកចាប់ព្រះយេស៊ូ ពេលធ្វើពិធីបុណ្យរំលងនោះ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ ប្រហែលជារសៀលថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ នោះព្រះយេស៊ូចាត់ពេត្រុសនិងយ៉ូហានឲ្យចេញពីភូមិបេថានីឲ្យទៅ ដោយមានបន្ទូលថា៖ «ចូរទៅរៀបចំបុណ្យរំលងសំរាប់យើងរាល់គ្នាបរិភោគ»។
តែពួកគេទូលសួរថា៖ «តើទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ ឲ្យយើងខ្ញុំរៀបចំនៅកន្លែងណា?»។
ព្រះយេស៊ូក៏ពន្យល់ថា៖ «កាលណាចូលទៅក្នុងទីក្រុង នោះនឹងឃើញមនុស្សម្នាក់កំពុងតែលីក្អមទឹក ចូរតាមអ្នកនោះ ទៅក្នុងផ្ទះណាដែលគាត់ចូល ហើយនិយាយនឹងម្ចាស់ផ្ទះនោះថា លោកគ្រូមានប្រសាសន៍សួរមកអ្នកថា៖ ‹តើបន្ទប់ដែលខ្ញុំនឹងទទួលទានបុណ្យរំលង ជាមួយនឹងពួកសិស្សខ្ញុំនៅឯណា?› នោះគាត់នឹងបង្ហាញបន្ទប់១ធំនៅខាងលើ ដែលមានគ្រប់ប្រដាប់ប្រដា ចូររៀបចំនៅទីនោះចុះ!»។
ម្ចាស់ផ្ទះនោះច្បាស់ជាសិស្សម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូហើយ ណាមួយទៀត គាត់ប្រហែលជាទន្ទឹងចាំនូវសេចក្ដីស្នើសុំរបស់ព្រះយេស៊ូ ដើម្បីប្រើផ្ទះរបស់គាត់សំរាប់គ្រាដ៏ពិសេសនេះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលពេត្រុសនិងយ៉ូហានទៅដល់ក្រុងយេរូសាឡិម នោះពួកគេឃើញដូចព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលប្រាប់មែន។ ដូច្នេះអ្នកទាំងពីរនេះក៏រៀបចំនឹងមានសត្វចៀមជាស្រេច ហើយរបៀបរៀបចំផ្សេងទៀតនឹងត្រូវរៀបចំឡើងដែរ សំរាប់បុគ្គល១៣រូបដែលនឹងធ្វើបុណ្យរំលងនេះ គឺជាព្រះយេស៊ូនិងពួកសាវ័ក១២នាក់របស់ទ្រង់។ ម៉ាថាយ ២៦:១-៥, ១៤-១៩; ម៉ាកុស ១៤:១, ២, ១០-១៦; លូកា ២២:១-១៣; និក្ខមនំ ២១:៣២
▪ តាមមើលទៅ តើព្រះយេស៊ូធ្វើអ្វីនៅថ្ងៃពុធ? ហើយហេតុអ្វី?
▪ នៅគេហដ្ឋានរបស់សម្ដេចសង្ឃ តើមានការជួបជុំគ្នាដើម្បីធ្វើអ្វី? ហើយតើយូដាសទៅជួបពួកមេដឹកនាំសាសនាក្នុងគោលបំណងអ្វី?
▪ តើព្រះយេស៊ូចាត់អ្នកណាឲ្យទៅក្រុងយេរូសាឡិមនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍? ហើយតើសំរាប់គោលបំណងអ្វី?
▪ តើអ្នកទាំងនេះបានឃើញអ្វី ដែលម្ដងនេះទៀតបង្ហាញនូវព្រះចេស្ដារបស់ព្រះយេស៊ូនោះ?