ជំពូកទី១២០
ការបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូក្នុងទីធ្លា
ក្រោយពីពួកសាវ័កទាំងអស់រត់ចោលព្រះយេស៊ូក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានីដោយសារភាពភ័យខ្លាចនោះ ពេត្រុសនិងយ៉ូហានក៏ឈប់រត់គេចខ្លួនទៀត។ ប្រហែលជាពួកគេតាមមកទាន់ព្រះយេស៊ូ ពេលទាហានយកទ្រង់ទៅគេហដ្ឋានរបស់លោកអាណ។ ពេលលោកអាណបញ្ជូនទ្រង់ទៅសម្ដេចសង្ឃកៃផា នោះពេត្រុសនិងយ៉ូហានក៏ដើរតាមពីចម្ងាយដែរ តាមមើលទៅដោយព្រោះពួកគាត់ខ្លាចបាត់បង់ជីវិតរបស់ខ្លួន និងម្យ៉ាងវិញទៀតដោយសារខ្វល់ខ្វាយយ៉ាងខ្លាំងនូវអ្វីដែលនឹងកើតឡើងដល់ចៅហ្វាយរបស់ពួកគាត់។
ពេលមកដល់គេហដ្ឋានដ៏ធំរបស់លោកកៃផា នោះយ៉ូហានក៏ចូលក្នុងទីធ្លា ពីព្រោះគាត់ស្គាល់សម្ដេចសង្ឃ។ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសឈរនៅមាត់ទ្វារខាងក្រៅ។ ប៉ុន្តែ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក យ៉ូហានមកវិញហើយនិយាយនឹងអ្នកឆ្មាំទ្វារជាបាវស្រី រួចយ៉ូហានក៏នាំពេត្រុសចូលដែរ។
ពួកអ្នកបំរើនិងពួកអាជ្ញារបស់សម្ដេចសង្ឃបានបង្កាត់ភ្លើងអាំងកំដៅខ្លួន ដ្បិតនៅពេលនោះរងាណាស់។ ហើយពេត្រុសក៏នៅអាំងភ្លើងជាមួយពួកគេដែរ ពេលរង់ចាំនូវលទ្ធផលនៃការកាត់ទោសរបស់ព្រះយេស៊ូ។ នៅទីនោះដោយសារភ្លើងភ្លឺ នោះអ្នកឆ្មាំទ្វារដែលបានអនុញ្ញាតឲ្យពេត្រុសចូល ក៏សម្លឹងឃើញមុខគាត់យ៉ាងច្បាស់។ បាវស្រីនេះលាន់មាត់ថា៖ «អ្នកឯងបាននៅជាមួយនឹងយេស៊ូវ ជាអ្នកស្រុកកាលីឡេនេះដែរ»។
ពេត្រុសខកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងពេលគេស្គាល់គាត់ ហើយនៅចំពោះមុខបណ្ដាជន គាត់បដិសេធថាមិនដែលស្គាល់ព្រះយេស៊ូទេ។ គាត់ថា៖ «ខ្ញុំមិនដឹង មិនយល់ជាអ្នកនិយាយអ្វីទេ»។
រួចពេត្រុសក៏ចេញទៅខាងក្រៅជិតមាត់ទ្វារ។ នៅទីនោះ មានបាវស្រីម្នាក់ទៀតឃើញគាត់ ក៏ប្រាប់ដល់ពួកអ្នកឈរនៅទីនោះថា៖ «អ្នកនេះបាននៅជាមួយនឹងយេស៊ូវ ជាអ្នកស្រុកណាសារ៉ែតដែរ»។ ពេត្រុសក៏ប្រកែកម្ដងទៀត ទាំងស្បថថា៖ «ខ្ញុំមិនស្គាល់មនុស្សនោះទេ!»។
ពេត្រុសនៅក្នុងទីធ្លា ដោយខំប្រឹងបន្លំខ្លួនកុំឲ្យគេស្គាល់គាត់។ ប្រហែលនៅត្រង់កន្លែងនេះហើយ ដែលគាត់បានភ្ញាក់ផ្អើលនឹងមាន់រងាវពេលព្រលឹមស្រាងៗនោះ។ ចន្លោះពេលនោះ ពួកគេកំពុងតែវិនិច្ឆ័យទោសព្រះយេស៊ូ ដែលតាមមើលទៅគេធ្វើនៅជាន់ខាងលើទីធ្លា។ ជាក់ស្តែងណាស់ ពេត្រុសនិងអ្នកដទៃកំពុងតែរង់ចាំមើលពីខាងក្រោមទៅ ដើម្បីនឹងអាចឃើញសាក្សីជាច្រើនដែលចេញចូលធ្វើជាសាក្សីឲ្យពួកគេ។
មួយម៉ោងបានកន្លងទៅហើយ តាំងពីគេសម្គាល់ថាពេត្រុសជាសហការីរបស់ព្រះយេស៊ូនោះ។ ឥឡូវនេះ អស់អ្នកដែលនៅទីនោះ ពួកគេមកឯពេត្រុសចោទថា៖ «ឯងប្រាកដជាពួកមនុស្សនោះដែរ ដ្បិតសំដីឯងសពីខ្លួនឯងឲ្យដឹងហើយ»។ មនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមក្រុមនោះ គឺជាសាច់ញាតិម៉ាលកុស ដែលត្រូវពេត្រុសកាប់ដាច់ស្លឹកត្រចៀកនោះ។ គាត់ពោលថា៖ «តើអញមិនបានឃើញឯងនៅក្នុងច្បារជាមួយនឹងអ្នកនោះទេឬ?»។
ពេត្រុសអះអាងយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា៖ «ខ្ញុំមិនស្គាល់មនុស្សនោះទេ»។ តាមការពិត គាត់ខំប្រឹងធ្វើឲ្យពួកគេជឿថា ពួកគេច្រឡំហើយ ដោយគាត់ប្រមាថនិងស្បថ គឺថាគាត់ប្រទេចផ្ដាសាខ្លួនឲ្យត្រូវអន្តរាយ បើគាត់មិននិយាយពាក្យពិតនោះ។
ពេលពេត្រុសបដិសេធមិនទទួលស្គាល់ព្រះយេស៊ូលើកទីបី ស្រាប់តែមាន់ក៏រងាវឡើង។ ហើយក្នុងពេលនោះដែរ គេបានយកព្រះយេស៊ូចេញមកខាងក្រៅនៅយ៉រខាងលើទីធ្លានោះ ទ្រង់បែរព្រះភ័ក្ដ្រទតមកគាត់។ ភ្លាមនោះ ពេត្រុសនឹកឃើញបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលមានបន្ទូលបីបួនម៉ោងមុននៅឯបន្ទប់ខាងលើដែលធ្វើបុណ្យរំលងនោះ។ ដែលថា៖ «មុនដែលមាន់រងាវ២ដង នោះអ្នកនឹងប្រកែកគ្រប់៣ដងថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ»។ ពេត្រុសបានសោកស្ដាយពន់ពេកនឹងអំពើបាបដ៏ធ្ងន់របស់គាត់ ហើយគាត់រត់ចេញទៅក្រៅទាំងយំសោកយ៉ាងខ្លាំង។
តើនេះអាចកើតឡើងយ៉ាងដូចម្ដេចបាន? ម្ដេចក៏ពេត្រុសបដិសេធថាមិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូបីដងផ្ទួនៗដូច្នេះ ក្រោយគាត់បានប្រាកដក្នុងចិត្តថាភាពវិញ្ញាណរបស់ខ្លួនខ្លាំងហើយនោះ? ស្ថានភាពនៅពេលនោះច្បាស់ជាធ្វើឲ្យពេត្រុសភាំងស្មារតីហើយ។ សេចក្ដីពិតបានត្រូវគេបំផ្លាស់ទៅជាមិនពិត ហើយព្រះយេស៊ូកំពុងតែត្រូវគេចោទប្រកាន់ថាជាឧក្រិដ្ឋជនដ៏អាក្រក់ម្នាក់។ អ្វីដែលត្រឹមត្រូវ ពួកគេក្រឡៃទៅជាមិនត្រឹមត្រូវទៅវិញ ហើយមនុស្សគ្មានទោសទៅជាមានទោសទៅវិញដែរ។ ដូច្នេះដោយមានការគាបសង្កត់ពីគ្រប់ទិសទីនៅគ្រានោះ ពេត្រុសបានទៅជាវង្វេងស្មារតី។ មួយរំពេចនោះ គាត់វង្វេងលែងដឹងថាខ្លួនគួរតែមានភក្ដីភាពចំពោះអ្នកណាហើយ។ គួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ ដោយការខ្លាចមនុស្ស ធ្វើឲ្យពេត្រុសតក់ស្លុតយ៉ាងខ្លាំង។ សូមកុំឲ្យរឿងនេះកើតឡើងចំពោះយើងផ្ទាល់ឡើយ! ម៉ាថាយ ២៦:៥៧, ៥៨, ៦៩-៧៥; ម៉ាកុស ១៤:៣០, ៥៣, ៥៤, ៦៦-៧២; លូកា ២២:៥៤-៦២; យ៉ូហាន ១៨:១៥-១៨, ២៥-២៧
▪ តើពេត្រុសនិងយ៉ូហានអាចចូលក្នុងទីធ្លាគេហដ្ឋានរបស់សម្ដេចសង្ឃយ៉ាងដូចម្ដេច?
▪ កាលពេត្រុសនិងយ៉ូហាននៅក្នុងទីធ្លា តើមានព្រឹត្ដិការណ៍អ្វីនៅក្នុងគេហដ្ឋាននោះ?
▪ តើមាន់រងាវប៉ុន្មានដង? ហើយតើពេត្រុសបដិសេធមិនស្គាល់ព្រះគ្រីស្ទប៉ុន្មានដង?
▪ តើពេត្រុសប្រមាថហើយស្បថមានន័យយ៉ាងណា?
▪ តើអ្វីដែលបណ្ដាលឲ្យពេត្រុសបដិសេធមិនស្គាល់ព្រះយេស៊ូនោះ?