អ្នកណាជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ពិតប្រាកដរបស់លោកីយនេះ?
មនុស្សជាច្រើននឹងឆ្លើយសំនួរនៅខាងលើនេះដោយពាក្យតែមួយម៉ាត់ថា—ព្រះ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ រឿងដែលមានសារៈសំខាន់នោះគឺ ព្រះគម្ពីរមិនដែលចែងថាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬក៏ព្រះវរបិតារបស់ទ្រង់ ជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ពិតប្រាកដរបស់លោកីយនេះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា៖ «ចៅហ្វាយរបស់លោកីយនេះ ក៏ត្រូវបោះចោលចេញ»។ ហើយទ្រង់ក៏មានបន្ទូលថែមទៀតថា៖ «ចៅហ្វាយរបស់លោកីយនេះជិតមកដល់ហើយ តែវាគ្មានអ្វីនៅក្នុងខ្ញុំទេ»។—យ៉ូហាន ១២:៣១; ១៤:៣០; ១៦:១១
ដូច្នេះហើយ អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់លោកីយនេះមានការប្រឆាំងនឹងព្រះយេស៊ូវ។ តើវាជាអ្នកណាទៅ?
សញ្ញាឲ្យដឹងដែលចេញពីស្ថានការណ៍លោកីយ
ថ្វីបើការខ្នះខ្នែងរបស់មនុស្សមានចេតនាល្អក្ដី លោកីយបានរងទុក្ខវេទនាយ៉ាងខ្លាំងក្នុងគ្រប់ប្រវត្ដិសាស្ត្រទាំងអស់។ រឿងទាំងនេះបណ្ដាលមនុស្សដែលចេះរិះគិតឲ្យងឿងឆ្ងល់ ដូចជាអ្នកនិពន្ធវិចារណកថាដែលទើបបានស្លាប់ពេលថ្មីៗ ឈ្មោះដាវីឌ-លូរិន្ស បានងឿងឆ្ងល់ថា៖ «‹សន្ដិភាពនៅផែនដី› —មនុស្សសឹងតែគ្រប់គ្នាប្រាថ្នាចង់បានណាស់។ ‹ចិត្តមេត្ដាចំពោះមនុស្សគ្រប់គ្នា›—សឹងតែគ្រប់ប្រជាជនទាំងអស់ក្នុងលោកីយនេះមានអារម្មណ៍បែបនេះចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ បើអញ្ចឹងមែន ចុះតើអំពើអាក្រក់ទាំងប៉ុន្មានបានកើតមកពីណា? តើហេតុអ្វីបានជាមនុស្សយើងត្រូវគំរាមកំហែងដោយសារសង្គ្រាមយ៉ាងនេះ ដែលប្រឆាំងនឹងសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាដែលមានពីកំណើតមនុស្សទៅវិញដូច្នេះ»?
រឿងនេះហាក់ដូចជាសម្ដែងប្រឆាំងនឹងខ្លួនឯង មែនទេ? ព្រោះសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាធម្មតារបស់មនុស្ស គឺចង់រស់នៅដោយមានសន្ដិភាព ប៉ុន្តែពួកគេតែងតែស្អប់និងសម្លាប់គ្នាឯងទៅវិញ—ហើយដោយមានអំពើឃោរឃៅទៅទៀត! សូមលោកអ្នកពិចារណានូវអំពើឃោរឃៅយ៉ាងក្រៃលែងដែលមនុស្សបានប្រព្រឹត្តនឹងគ្នាដោយគ្មានមេត្ដាសោះឡើយ។ មនុស្សបានប្រើបន្ទប់បំពុលដែលពោរពេញទៅដោយជាតិឧស្ម័ន បន្ទាយឃុំឃាំងមនុស្ស អាវុធបាញ់ចេញអណ្ដាតភ្លើង គ្រាប់បែកគីមីរលាក ហើយវិធីយ៉ាងសាហាវឯទៀតដើម្បីនឹងធ្វើទារុណកម្មហើយសម្លាប់គ្នាឯងដោយគ្មានមេត្ដាសោះឡើយផង។
តើលោកអ្នកជឿថា មនុស្សលោកដែលប្រាថ្នាចង់បាននូវសន្ដិភាពនិងសុភមង្គល អាចមានសមត្ថភាពចេញគ្រាន់តែពីចិត្តខ្លួនគេ ដើម្បីប្រព្រឹត្តអំពើសហ័សយ៉ាងក្រៃលែងចំពោះអ្នកដទៃទៀតនោះបានទេ? តើមានអានុភាពណាដែលជំរុញឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្តអំពើដ៏ស្អប់ខ្ពើម ឬក៏ដឹកនាំពួកគេទៅក្នុងស្ថានការណ៍ដែលជំរុញឲ្យគេប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅយ៉ាងក្រៃលែងនោះឬទេ? តើលោកអ្នកដែលធ្លាប់ងឿងឆ្ងល់អំពីរឿងនេះទេ ថាតើមានអំណាចដ៏អាក្រក់ដែលមើលមិនឃើញណាមួយ ដែលកំពុងជំរុញឲ្យមនុស្សលោកប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅយ៉ាងនេះឬទេ?
អ្នកគ្រប់គ្រងរបស់លោកីយបានត្រូវសំគាល់
យើងមិនបាច់ធ្វើការព្រាវៗអំពីរឿងនេះឡើយ ដ្បិតព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា បុគ្គលមានបញ្ញាដែលមើលមិនឃើញម្នាក់ ជាអ្នកដែលកំពុងកាន់កាប់ទាំងមនុស្សនិងសាសន៍ផង។ ព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «លោកីយទាំងមូលដេកនៅក្នុងឱវាទនៃមេកំណាច»។ ហើយព្រះគម្ពីរបានសំគាល់វា ដោយចែងថា៖ «ដែលឈ្មោះហៅថា អារក្ស ហើយសាតាំងផង ដែលបាននាំលោកីយទាំងមូលឲ្យវង្វេងចេញ»។—យ៉ូហានទី១ ៥:១៩; វិវរណៈ ១២:៩
នៅពេលមួយកាលដែលព្រះយេស៊ូវត្រូវបាន «អារក្សល្បួង» ព្រះយេស៊ូវមិនបានសង្ស័យអំពីអំណាចរបស់សាតាំងជាអ្នកគ្រប់គ្រងរបស់លោកីយនេះទេ។ ព្រះគម្ពីរបានពន្យល់អំពីព្រឹត្ដិការណ៍ដែលបានកើតមានឡើងថា៖ «អារក្សបាននាំទ្រង់ទៅលើកំពូលភ្នំយ៉ាងខ្ពស់ ក៏បង្ហាញអស់ទាំងនគរក្នុងលោកីយ នឹងសិរីលំអរបស់នគរទាំងនោះថ្វាយទ្រង់ទត រួចទូលថា៖ ‹បើសិនជាអ្នកក្រាបថ្វាយបង្គំខ្ញុំ នោះខ្ញុំនឹងឲ្យរបស់ទាំងនេះដល់អ្នក›។ នោះព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលតបថា៖ ‹នែ សាតាំង ចូរឯងថយចេញពីអញទៅ›»!—ម៉ាថាយ ៤:១, ៨-១០
សូមអញ្ជើញគិតអំពីរឿងនេះ។ អារក្សសាតាំងបានល្បួងព្រះយេស៊ូវដោយថ្វាយ «អស់ទាំងនគរក្នុងលោកីយ» ដល់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ បើសិនជាសាតាំងមិនមែនជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ពិតប្រាកដរបស់នគរទាំងនេះ តើការថ្វាយរបស់សាតាំងអាចទៅជាសេចក្ដីល្បួងដ៏ពិតមែនទែននោះទេ? គឺមិនមែនទេ។ ហើយសូមកត់សំគាល់ថា ព្រះយេស៊ូវមិនបានបដិសេធថា គ្រប់នគរទាំងនេះជារបស់ផងសាតាំងនោះទេ តែបើសិនជាសាតាំងគ្មានអំណាចលើនគរទាំងនោះ ទ្រង់ប្រាកដជានឹងធ្វើដូច្នោះមែន។ ដូច្នេះហើយ អារក្សសាតាំងពិតជាអ្នកគ្រប់គ្រងដែលមើលមិនឃើញរបស់លោកីយនេះមែន! តាមការពិតទៅ ព្រះគម្ពីរហៅវាថា «ព្រះរបស់លោកីយនេះ»។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៤) ប៉ុន្តែ តើបុគ្គលដ៏អាក្រក់ក្រៃលែងដូចនេះបានទទួលឋានៈមានអំណាចដ៏ខ្លាំងក្លាដោយសាររបៀបណា?
បុគ្គលដែលបានក្លាយទៅជាសាតាំងនេះ ពីមុនជាទេវតាមួយដែលព្រះបានបង្កើតមក ប៉ុន្តែវាមានចិត្តច្រណែនចំពោះឋានៈរបស់ព្រះ។ វាបានចោទប្រឆាំងនឹងសិទ្ធិផ្ដាច់មុខរបស់ព្រះក្នុងការគ្រប់គ្រង។ ដើម្បីសម្រេចការនេះ វាបានប្រើសត្វពស់ជាអ្នកនិយាយដើម្បីបំភាន់ស្ត្រីទីមួយអេវ៉ា ហើយដោយធ្វើដូច្នេះ វាក៏បាននាំឲ្យនាងហើយនិងប្ដីនាងឲ្យធ្វើតាមបំណងរបស់វាជាជាងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះទៅវិញ។ (លោកុប្បត្តិ ៣:១-៦; កូរិនថូសទី២ ១១:៣) អារក្សអះអាងទៀតថា វាអាចបំបែរកូនចៅទាំងប៉ុន្មានរបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា ដែលមិនទាន់កើតនៅឡើយ ឲ្យចេញពីព្រះបានទៀតផង។ ហេតុដូច្នេះហើយ បានជាព្រះបានអនុញ្ញាតឲ្យសាតាំងមានពេលវេលាដើម្បីខំព្យាយាមនាំឲ្យមានសក្ខីភាពចំពោះការអះអាងរបស់វា ប៉ុន្តែសាតាំងមិនបានជោគជ័យទេ។—យ៉ូប ១:៦-១២; ២:១-១០
ជាការសំខាន់ឲ្យយើងដឹងថា សាតាំងមិនគ្រប់គ្រងលោកីយនេះដោយខ្លួនវាប៉ុណ្ណោះទេ។ វាមានការជោគជ័យក្នុងការបញ្ចុះបញ្ចូលពួកទេវតាឯទៀតខ្លះ ឲ្យចូលរួមនឹងវាក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ ពួកទាំងនេះបានក្លាយទៅជាព្រាយបិសាច ជាពួកវិញ្ញាណដែលចូលដៃជាមួយនឹងវា។ ព្រះគម្ពីរបានចែងអំពីពួកវា ក្នុងការជំរុញណែនាំពួកគ្រីស្ទានថា៖ «ឈរមាំមួន ទាស់នឹងឧបាយកលទាំងអម្បាលម៉ានរបស់អារក្ស ដ្បិតយើងរាល់គ្នាមិនមែនតយុទ្ធនឹងសាច់ឈាមទេ គឺ . . . នឹងពួកម្ចាស់នៃសេចក្ដីងងឹតនៅលោកីយនេះវិញ ហើយទាស់នឹងអំណាចអាក្រក់ខាងវិញ្ញាណ នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់ដែរ»។—អេភេសូរ ៦:១១, ១២
សូមទប់ទល់នឹងពួកវិញ្ញាណដ៏អាក្រក់ពន់ពេក
ពួកគ្រប់គ្រងលោកីយដ៏សាហាវដែលមើលមិនឃើញទាំងនេះ មានចិត្តប្ដេជ្ញានឹងបំភាន់គ្រប់មនុស្សលោកទាំងអស់គ្នា ដោយបំបែរពួកគេពីការធ្វើសក្ការៈដល់ព្រះ។ របៀបមួយដែលពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ពន់ពេកនេះបំបែរមនុស្ស គឺដោយការផ្សព្វផ្សាយគំនិតថា មនុស្សរស់គង់នៅទៀតក្រោយពេលបានស្លាប់ ថ្វីបើបន្ទូលរបស់ព្រះបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា មនុស្សស្លាប់គ្មានស្មារតីដឹងឮអ្វីឡើយ។ (លោកុប្បត្តិ ២:១៧; ៣:១៩; អេសេគាល ១៨:៤; ទំនុកដំកើង ១៤៦:៣, ៤; សាស្ដា ៩:៥, ១០) ហេតុនេះ បុគ្គលវិញ្ញាណដ៏អាក្រក់មួយ តាមរយៈគ្រូខាបម្នាក់ ឬក៏«សំឡេង»ពីវិស័យដ៏មើលមិនឃើញ អាចនិយាយជាមួយនឹងពួកបងប្អូនឬមិត្តដែលកំពុងរស់នៅ ដោយយកតម្រាប់តាមសំឡេងនៃមនុស្សម្នាក់ដែលគេធ្លាប់ស្គាល់ពីមុនដែលបានស្លាប់រួចហើយ។ «សំឡេង» នោះក្លាយធ្វើជាមនុស្សដែលបានស្លាប់ទៅ ប៉ុន្តែតាមការពិត អ្នកនោះជាព្រាយបិសាចទៅវិញ!
ដោយហេតុនេះ បើលោកអ្នកដែលឮ «សំឡេង» បែបនេះ កុំឲ្យបានត្រូវច្រឡំឡើយ។ សូមបដិសេធចោលគ្រប់ពាក្យទាំងអស់ដែលវានិយាយ ហើយសូមនិយាយត្រាប់តាមបន្ទូលរបស់ព្រះយេស៊ូវថា៖ «នែ សាតាំង ចូរឯងថយចេញពីអញទៅ»! (ម៉ាថាយ ៤:១០; យ៉ាកុប ៤:៧) កុំអនុញ្ញាតឲ្យការចង់ដឹងចង់ឃើញពីរឿងវិស័យវិញ្ញាណ ជំរុញលោកអ្នកឲ្យជាប់ទាក់ទងនឹងពួកវិញ្ញាណដ៏អាក្រក់ពន់ពេកនោះឡើយ។ ការទាក់ទងយ៉ាងនេះបានត្រូវហៅថាអសុរនិយម ហើយព្រះព្រមានពួកសក្ការជនរបស់ទ្រង់ថា កុំទាក់ទងទៅនឹងសណ្ឋានគ្រប់យ៉ាងនៃការនោះឡើយ។ ព្រះគម្ពីរផ្ដន្ទាទោស «អ្នកណាមួយ ដែល[ជា] . . .គ្រូទាយ គ្រូគន់គូរនក្ខត្តឫក្ស គ្រូអង្គុយធម៌ គ្រូអាបធ្មប់ គ្រូសន្ធាប់ គ្រូខាប គ្រូគាថា ឬគ្រូអន្ទងខ្មោច»។—ចោទិយកថា ១៨:១០-១២; កាឡាទី ៥:១៩-២១; វិវរណៈ ២១:៨
ដោយអសុរនិយមធ្វើឲ្យមនុស្សម្នាក់ស្ថិតនៅក្រោមអានុភាពរបស់ពួកព្រាយបិសាច សូមទប់ទល់ប្រឆាំងនឹងគ្រប់ការប្រព្រឹត្តទាំងអស់នៃអសុរនិយម ថ្វីបើការទាំងនោះហាក់ដូចជាការដែលធ្វើឲ្យកំសាន្តចិត្តឬក៏ធ្វើឲ្យរំភើបចិត្តក៏ដោយ។ ការប្រព្រឹត្តទាំងនេះរួមបញ្ចូលទាំង ការឆ្លុះដុំកែវទាយ ការប្រើក្ដាអក្ខរទស្សន៍ទាយ ទស្សនៈក្រៅពីប្រសាទធម្មតា វិជ្ជាទាយបាតដៃហើយហោរាតារាសាស្ត្រ។ ពួកព្រាយបិសាចបានបណ្ដាលឲ្យមានឮសំឡេងផ្សេងៗ ឬឲ្យមានបាតុភូតខាងវត្ថុនៅក្នុងផ្ទះដែលគេប្រើជាទីលំនៅរបស់គេ។
ម្យ៉ាងទៀតនោះ ពួកវិញ្ញាណអាក្រក់ប្រើសម្រាប់តែបំណងគេ នូវចំណង់កំបាបរបស់មនុស្ស ដោយសារវានាំឲ្យមនុស្សលើកផ្សព្វផ្សាយប្រកាសនវត្ថុ ភាពយន្ត និងកម្មវិធីទូរទស្សន៍ដែលយកមកធ្វើជាសំខាន់ នូវសកម្មភាពខាងកាមតណ្ហាដែលអសីលធម៌ហើយអធម្មជាតិផង។ ពួកព្រាយបិសាចដឹងថា គំនិតអាក្រក់ បើមិនបញ្ចេញចោលពីសតិទេនោះ នឹងបណ្ដាលឲ្យមានគំនិតនិងអារម្មណ៍ដែលមិនផុតរលត់បាន ហើយអាចនាំឲ្យមនុស្សធ្វើអំពើអសីលធម៌—ដូចជាពួកព្រាយបិសាចនោះដែរ។—លោកុប្បត្តិ ៦:១, ២; ថែស្សាឡូនីចទី១ ៤:៣-៨; យូដាស ៦
ពិតហើយ មនុស្សជាច្រើននាក់ប្រហែលជាសើចចំអកទៅលើទស្សនៈដែលថាលោកីយនេះត្រូវគ្រប់គ្រងដោយពួកវិញ្ញាណដ៏អាក្រក់ពន់ពេកនោះ។ ប៉ុន្តែការដែលគេមិនជឿនេះមិនធ្វើឲ្យយើងឆ្ងល់ទេ ពីព្រោះព្រះគម្ពីរបានចែងថា៖ «អារក្សសាតាំងក៏ក្លែងខ្លួនធ្វើជាទេវតានៃពន្លឺ»វិញ។ (កូរិនថូសទី២ ១១:១៤) សេចក្ដីបំភាន់ដ៏វាងវៃជាងគេទាំងអស់របស់វាគឺថា អារក្សបានបំបាំងមនុស្សជាច្រើនឲ្យមិនដឹងនូវហេតុការណ៍ថា វាហើយពួកព្រាយបិសាចរបស់វាពិតជាមានវិជ្ជមានមែននោះ។ ប៉ុន្តែ កុំឲ្យលោកអ្នកត្រូវបំភាន់ឡើយ! អារក្សហើយនិងពួកព្រាយបិសាចរបស់វាពិតជាមានមែន ហើយលោកអ្នកត្រូវតែតស៊ូដ៏ឥតឈប់ឈរប្រឆាំងនឹងពួកវាដែរ។—ពេត្រុសទី១ ៥:៨, ៩
ជាការសប្បាយរីករាយណាស់ ព្រោះពេលវេលាជិតមកដល់ហើយ ដែលសាតាំងនិងពួកចូលដៃរបស់វានឹងលែងមានទៀតឡើយ! «ឯលោកីយនេះ[ដែលរួមបញ្ចូលនឹងអ្នកគ្រប់គ្រងព្រាយបិសាច] . . . នោះកំពុងកន្លងទៅ» ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរបានសន្យាមកយើងថា៖ «តែអ្នកណាដែលធ្វើតាមព្រះហឫទ័យព្រះ នោះនឹងនៅជាប់អស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ (យ៉ូហានទី១ ២:១៧) នៅពេលដែលអានុភាពដ៏អាក្រក់នោះនឹងត្រូវយកចេញ ការនោះនឹងធ្វើឲ្យមនុស្សអរសប្បាយយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! ដោយហេតុនេះ សូមឲ្យយើងចូលរួមជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តតាមបំណងព្រះហឫទ័យព្រះ ដើម្បីនឹងរមតិនឹងជីវិតអស់កល្បជានិច្ចក្នុងពិភពលោកថ្មីដ៏សុចរិតរបស់ព្រះ។—ទំនុកដំកើង ៣៧:៩-១១, ២៩; ពេត្រុសទី២ ៣:១៣; វិវរណៈ ២១:៣, ៤
បើគ្មានការបញ្ជាក់ថែមទៀតនោះ បទគម្ពីរក្នុងខិត្តប័ណ្ណនេះបានដកស្រង់ចេញពីសេចក្ដីបកប្រែជាភាសាខ្មែរ នៃសមាគមខ្មែរនៃព្រះគម្ពីរបរិសុទ្ធ ដែលផ្សាយចេញនៅឆ្នាំ១៩៥៤។ បើមាន «ពថ» នៅបន្ទាប់ពីបទគម្ពីរណា នោះមានន័យថា បានធ្វើការបកប្រែពីសេចក្ដីបកប្រែពិភពលោកថ្មីនៃបទគម្ពីរបរិសុទ្ធជាភាសាអង់គ្លេស កំណែថ្មីនៃឆ្នាំ១៩៨៤។
[រូបភាពនៅទំព័រ៤]
តើសាតាំងអាចថ្វាយគ្រប់ទាំងនគរមកព្រះយេស៊ូវបានទេបើនគរទាំងនេះមិនមែនជារបស់ផងវានោះ?