ជំពូកទីពីរ
ចូរលើកដំកើងព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតតែមួយ
១. តើអ្នកណាជាព្រះពិតតែមួយ?
ទោះជាមានបុគ្គលជាច្រើន ដែលមនុស្សលោកចាត់ទុកជាព្រះក៏ដោយ តែព្រះគម្ពីរចែងថា «មានព្រះតែ១ប៉ុណ្ណោះ គឺជាព្រះវរបិតា»។ (កូរិនថូសទី១ ៨:៥, ៦) «ព្រះតែ១»នោះគឺជាព្រះយេហូវ៉ា ជាអ្នកបង្កើតរបស់សព្វសារពើ។ (ចោទិយកថា ៦:៤; វិវរណៈ ៤:១១) ព្រះយេស៊ូហៅព្រះយេហូវ៉ាជា«ព្រះនៃខ្ញុំ ហើយជាព្រះនៃអ្នករាល់គ្នាដែរ»។ (យ៉ូហាន ២០:១៧) ព្រះយេស៊ូឯកភាពនឹងម៉ូសេ ដែលបានថ្លែងនៅពេលមុនថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ជាព្រះ។ ក្រៅពីទ្រង់ នោះគ្មានព្រះឯណាទៀតឡើយ»។ (ចោទិយកថា ៤:៣៥) ព្រះយេហូវ៉ាគឺខ្ពង់ខ្ពស់ជាងរបស់ថ្វាយបង្គំណាទាំងអស់ ដូចជារូបសំណាកដែលមនុស្សចាត់ទុកជាអ្វីដ៏បរិសុទ្ធ ឬអារក្សសាតាំងដែលជា «ព្រះរបស់លោកីយនេះ» ក៏ជាសត្រូវរបស់ព្រះដែរ។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៣, ៤) បើប្រៀបធៀបនឹងអ្វីៗទាំងនេះ នោះដូចជាព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលមក ព្រះយេហូវ៉ាគឺជា «ព្រះពិតតែមួយ»។—យ៉ូហាន ១៧:៣, ព.ថ.
២. ពេលយើងរៀនដឹងអំពីព្រះ តើនេះគួរមានអានុភាពយ៉ាងណាលើជីវិតរបស់យើង?
២ មនុស្សដែលមានចិត្តកតញ្ញូ និងបានរៀនអំពីគុណសម្បត្ដិរបស់ព្រះដែលពោរពេញទៅដោយភាពកក់ក្ដៅ ថែមទាំងរៀនអំពីអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើ ហើយអ្វីដែលទ្រង់នឹងធ្វើសំរាប់យើង ព្រមទាំងយើងក៏ត្រូវទាក់ទាញឲ្យមកឯទ្រង់ផងដែរ។ ពេលពួកគេស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាកាន់តែខ្លាំងឡើង នោះពួកគេនឹងត្រូវជំរុញឲ្យលើកដំកើងទ្រង់។ តើតាមរបៀបណា? វិធីមួយគឺដោយប្រាប់អ្នកដទៃអំពីទ្រង់។ រ៉ូម ១០:១០ ចែងថា៖ «ហើយក៏បានសង្គ្រោះ ដោយមាត់ទទួលថ្លែងប្រាប់»។ វិធីមួយទៀត គឺដោយយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ាតាមរយៈពាក្យសំដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ អេភេសូរ ៥:១ ចែងថា៖ «ដូច្នេះ ចូរត្រាប់តាមព្រះ ដូចជាកូនស្ងួនភ្ងា»។ យើងត្រូវស្គាល់លក្ខណៈដ៏ពិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីឲ្យយើងអាចលើកដំកើងទ្រង់រឹតតែច្រើនឡើង។
៣. តើគុណសម្បត្ដិដ៏ចំបងរបស់ព្រះមានអ្វីខ្លះ?
៣ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរគឺមានសេចក្ដីថ្លែងជាច្រើន ដែលសម្គាល់នូវគុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់។ គុណសម្បត្ដិបួនដ៏ចំបងរបស់ទ្រង់ គឺជាប្រាជ្ញា យុត្ដិធម៌ តេជានុភាពនិងសេចក្ដីស្រឡាញ់។ «ឯព្រះទ្រង់មានទាំងប្រាជ្ញា»។ (យ៉ូប ១២:១៣) «អស់ទាំងផ្លូវទ្រង់ សុទ្ធតែប្រកបដោយយុត្ដិធម៌»។ (ចោទិយកថា ៣២:៤) ព្រះទ្រង់មាន«តេជានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លា»។ (អេសាយ ៤០:២៦) «ព្រះទ្រង់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ (យ៉ូហានទី១ ៤:៨) ប៉ុន្តែ ក្នុងចំណោមគុណសម្បត្ដិដ៏ចំបងទាំងបួននេះ តើគុណសម្បត្ដិមួយណាលេចធ្លោជាងគេ ដែលសម្គាល់ថាទ្រង់ជាព្រះបែបណានោះ?
«ព្រះទ្រង់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់»
៤. តើគុណសម្បត្ដិមួយណារបស់ព្រះ ដែលជំរុញឲ្យទ្រង់បង្កើតសកលលោកនេះនិងជីវិតទាំងឡាយ?
៤ ចូរពិនិត្យមើលនូវអ្វីដែលបានបណ្ដាលឲ្យព្រះយេហូវ៉ាបង្កើតសកលលោក សត្តនិករវិញ្ញាណដែលមានសតិបញ្ញា និងមនុស្សលោកយើង។ តើនេះគឺដោយសារប្រាជ្ញានិងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ឬ? មិនមែនទេ! ថ្វីបើព្រះបានប្រើគុណសម្បត្ដិទាំងនេះក៏ដោយ តែគុណសម្បត្ដិទាំងនេះមិនបានជំរុញទ្រង់ឲ្យបង្កើតសកលលោកនេះនិងជីវិតទាំងឡាយឡើយ។ ហើយយុត្ដិធម៌របស់ទ្រង់ ក៏មិនតម្រូវឲ្យទ្រង់ផ្ដល់ជីវិតជាអំណោយដល់សត្តនិករឯទៀតនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឧត្តមរបស់ទ្រង់បានជំរុញឲ្យទ្រង់ប្រទានជីវិតឲ្យអ្នកឯទៀតសប្បាយនឹងជីវិតជាសត្តនិករដែលមានសតិបញ្ញា។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ ក៏ជំរុញឲ្យទ្រង់មានបំណងចង់ឲ្យមនុស្សលោកដែលស្ដាប់បង្គាប់រស់នៅជារៀងរហូតក្នុងសួនមនោរម្យ។ (លោកុប្បត្តិ ១:២៨; ២:១៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់បានបណ្ដាលឲ្យទ្រង់រៀបចំសំវិធានការដើម្បីដកចេញនូវការផ្ដន្ទាទោសចំពោះមនុស្សលោកដែលពួកគេបានទទួលពីអំពើរំលងរបស់អ័ដាម។
៥. យោងទៅតាមព្រះគម្ពីរ តើព្រះយេហូវ៉ាជាតួអង្គនៃគុណសម្បត្ដិមួយណា? ហើយហេតុអ្វី?
៥ ដូច្នេះហើយ ក្នុងចំណោមគុណសម្បត្ដិទាំងឡាយរបស់ព្រះ គុណសម្បត្ដិដ៏អស្ចារ្យបំផុត គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់។ នេះជាលក្ខណៈដ៏ពិតរបស់ទ្រង់។ ថ្វីបើគុណសម្បត្ដិឯទៀតរបស់ទ្រង់ដូចជា ប្រាជ្ញា យុត្ដិធម៌និងតេជានុភាពមានសារៈសំខាន់ក៏ដោយ តែព្រះគម្ពីរមិនដែលចែងថា ព្រះយេហូវ៉ាគឺជាគុណសម្បត្ដិទាំងនេះទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះគម្ពីរចែងថាទ្រង់ជាសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ត្រូវហើយ ព្រះយេហូវ៉ាជាតួអង្គនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់នេះគឺដឹកនាំដោយគោលការណ៍ មិនមែនដោយមនោសញ្ចេតនាទេ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះត្រូវដឹកនាំដោយគោលការណ៍នៃសេចក្ដីពិតនិងសេចក្ដីសុចរិត។ នេះជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឧត្តមបំផុត ដូចជាព្រះយេហូវ៉ាបានតាំងគំរូឲ្យយើងឃើញ។ សេចក្ដីស្រឡាញ់បែបនេះ គឺជាការសម្ដែងនូវចិត្តដែលមិនគិតពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនទាល់តែសោះ និងតែងតែមានការប្រព្រឹត្តដែលជាភស្តុតាងបញ្ជាក់នូវសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះជានិច្ច។
៦. តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យយើងអាចយកតម្រាប់តាមព្រះបាន ថ្វីបើទ្រង់មានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ជាងយើងក៏ដោយនោះ?
៦ សេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏អស្ចារ្យនេះធ្វើឲ្យយើងអាចយកតម្រាប់តាមព្រះ។ ប៉ុន្តែជាមនុស្សដែលឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ និងចេះតែធ្វើខុសនោះ យើងអាចគិតថា យើងមិនអាចយកតម្រាប់តាមព្រះដោយជោគជ័យបានឡើយ។ ប៉ុន្តែ នេះជាគំរូមួយទៀតនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឧត្តមរបស់ព្រះ គឺថា ទ្រង់ជ្រាបនិងយល់អំពីគុណវិបត្ដិរបស់យើង និងទ្រង់មិនតម្រូវឲ្យយើងធ្វើកិច្ចការអ្វីឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ ទ្រង់ជ្រាបថា យើងមិនមែនជាមនុស្សគ្រប់ល័ក្ខណ៍ទេ។ (ទំនុកដំកើង ៥១:៥) ហេតុនេះហើយបានជាទំនុកដំកើង ១៣០:៣, ៤ ចែងថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ! បើសិនជាទ្រង់កត់ចំណាំអស់ទាំងអំពើទុច្ចរិត នោះ ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! តើអ្នកណានឹងធន់នៅបាន? ប៉ុន្តែទ្រង់មានព្រះហឫទ័យអត់ទោសវិញ»។ មែនហើយ ព្រះយេហូវ៉ា«ទ្រង់មានព្រះហឫទ័យមេត្ដាករុណា ហើយទន់សន្ដោស ទ្រង់យឺតនឹងខ្ញាល់ ហើយមានសេចក្ដីសប្បុរស នឹងសេចក្ដីទៀងត្រង់ ជាបរិបូរ»។ (និក្ខមនំ ៣៤:៦) «ឱព្រះអម្ចាស់អើយ! ទ្រង់ល្អ ទ្រង់បំរុងតែនឹងអត់ទោស»។ (ទំនុកដំកើង ៨៦:៥) នេះជាអ្វីដែលគួរឲ្យលើកទឹកចិត្តយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! យើងមានកម្លាំងចិត្តមែន ដោយបំរើព្រះដ៏អស្ចារ្យ និងពិសោធនូវរបៀបដែលទ្រង់យកព្រះទ័យទុកដាក់ដោយសេចក្ដីមេត្ដាករុណា និងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់!
៧. តើយើងអាចឃើញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ពីកិច្ចការបង្កើតរបស់ទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច?
៧ យើងអាចឃើញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា ពីការបង្កើតរបស់ទ្រង់ផងដែរ។ សូមគិតអំពីរបស់ដ៏ល្អៗជាច្រើន ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានសំរាប់ជាទីគាប់ចិត្តរបស់យើង ដូចជាភ្នំដ៏ស្អាតៗ ព្រៃឈើ បឹងនិងមហាសាគរ។ ទ្រង់ប្រទានអាហារគ្រប់ប្រភេទ ដើម្បីឲ្យយើងរីករាយនឹងឱជារសឆ្ងាញ់ជាប់មាត់ និងដើម្បីទ្រទ្រង់ជីវិតយើងទៀតផង។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានប្រទាននូវផ្កាដ៏ស្អាតៗសព្វបែបយ៉ាង ដែលមានក្លិនពិដោរក្រអូបឈ្ងុយឈ្ងប់ ព្រមទាំងសត្វដ៏អស្ចារ្យៗជាច្រើនគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។ ទ្រង់បានបង្កើតរបស់ផ្សេងៗឲ្យមនុស្សគាប់ចិត្តនឹងរបស់ទាំងនោះ ថ្វីបើទ្រង់មិនចាំបាច់ធ្វើដូច្នេះក៏ដោយ។ ពិតមែន យើងមិនអាចសប្បាយនឹងការបង្កើតនោះឲ្យបានពេញលេញបានទេ ដោយព្រោះយើងរស់នៅក្នុងលោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះ ថែមទាំងយើងមានភាពឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍ទៀតនោះ។ (រ៉ូម ៨:២២) ប៉ុន្តែ សូមគិតអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងធ្វើសំរាប់យើងក្នុងសួនមនោរម្យនោះ! អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងធានារ៉ាប់រងយើងថា៖ «ទ្រង់លាព្រះហស្ត ក៏បំពេញចិត្តប្រាថ្នានៃជីវិតទាំងឡាយ»។—ទំនុកដំកើង ១៤៥:១៦
៨. តើអ្វីជាគំរូដ៏អស្ចារ្យបំផុតស្តីអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះយើង?
៨ តើអ្វីជាគំរូដ៏អស្ចារ្យបំផុតដែលបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សលោក? ព្រះគម្ពីរពន្យល់ថា៖ «ដ្បិតព្រះទ្រង់ស្រឡាញ់មនុស្សលោក ដល់ម្ល៉េះបានជាទ្រង់ប្រទានព្រះរាជបុត្រាទ្រង់តែ១ ដើម្បីឲ្យអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រានោះ មិនត្រូវវិនាសឡើយ គឺឲ្យមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចវិញ»។ (យ៉ូហាន ៣:១៦) តើព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដូច្នេះ ដោយសារភាពល្អរបស់មនុស្សឬ? រ៉ូម ៥:៨ ឆ្លើយថា៖ «ព្រះទ្រង់សំដែងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ដល់យើងរាល់គ្នាឲ្យឃើញច្បាស់ ដោយព្រះគ្រីស្ទបានសុគតជំនួសយើងរាល់គ្នា នោះគឺក្នុងកាលដែលយើងនៅមានបាបនៅឡើយផង»។ ត្រូវហើយ ព្រះទ្រង់បានបញ្ជូនរាជបុត្រាដ៏គ្រប់ល័ក្ខណ៍របស់ទ្រង់ឲ្យមកផែនដីនេះ ដើម្បីប្រទានព្រះជន្មជាយញ្ញបូជាលោះ ដើម្បីលោះយើងចេញពីសេចក្ដីបាបនិងសេចក្ដីស្លាប់។ (ម៉ាថាយ ២០:២៨) នេះក៏បានបើកឱកាសឲ្យមនុស្សដែលស្រឡាញ់ព្រះអាចទទួលបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។ យើងមានអំណរគុណមែន ដែលសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ គឺមានសំរាប់អស់អ្នកដែលចង់ធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យទ្រង់ ដ្បិតព្រះគម្ពីរចែងថា៖ «ព្រះមិនរើសមុខអ្នកណាទេ គឺនៅក្នុងគ្រប់ទាំងសាសន៍ អស់អ្នកណាដែលកោតខ្លាចដល់ទ្រង់ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តសេចក្ដីសុចរិត នោះគាប់ដល់ព្រះហឫទ័យទ្រង់ដែរ»។—កិច្ចការ ១០:៣៤, ៣៥
៩. តើការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ជាតម្លៃលោះចំពោះយើង គួរមានអានុភាពយ៉ាងណាទៅលើយើង?
៩ តើការដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រទានរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ជាតម្លៃលោះសំរាប់យើង និងការបើកផ្លូវទៅឯជីវិតអស់កល្បជានិច្ច គួរមានអានុភាពលើរបៀបដែលយើងប្រើជីវិតរបស់យើងយ៉ាងណា? នេះគួរជំរុញឲ្យយើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់យ៉ាងខ្លាំងថែមទៀតចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដែលជាព្រះពិតតែមួយ។ នៅពេលដំណាលគ្នា នេះគួរធ្វើឲ្យយើងចង់ស្ដាប់តាមព្រះយេស៊ូ ដ្បិតទ្រង់តំណាងព្រះយេហូវ៉ា។ «[ព្រះយេស៊ូ]ក៏បានសុគតជំនួសមនុស្សទាំងអស់យ៉ាងនោះ គឺដើម្បីឲ្យពួកអ្នកដែលរស់នៅ មិនរស់សំរាប់តែខ្លួនឯងទៀត គឺរស់សំរាប់ព្រះអង្គ ដែលសុគតជំនួសគេ»។ (កូរិនថូសទី២ ៥:១៥) យើងមានចិត្តត្រេកអរមែន ដែលយើងដើរតាមលំអានរបស់ព្រះយេស៊ូ ពីព្រោះទ្រង់បានតាំងគំរូយ៉ាងប្រសើរចំពោះការយកតម្រាប់តាមសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីមេត្ដាករុណារបស់ព្រះយេហូវ៉ា! ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញឲ្យឃើញដូច្នេះ ពេលទ្រង់មានបន្ទូលទៅកាន់មនុស្សរាបទាបថា៖ «អស់អ្នកដែលនឿយព្រួយ ហើយផ្ទុកធ្ងន់អើយ! ចូរមកឯខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងឲ្យអ្នករាល់គ្នាឈប់សំរាក។ ចូរទទួលនឹមខ្ញុំ ហើយរៀននឹងខ្ញុំចុះ! ដ្បិតខ្ញុំស្លូត ហើយមានចិត្តសុភាព នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានសេចក្ដីសំរាកដល់ព្រលឹង ពីព្រោះនឹមខ្ញុំងាយទេ ហើយបន្ទុកខ្ញុំក៏ស្រាល»។—ម៉ាថាយ ១១:២៨-៣០
ចូរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកដទៃ
១០. តើយើងអាចបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្រីស្ទានគ្នីគ្នាតាមវិធីណាខ្លះ?
១០ តើតាមរបៀបណាដែលយើងបង្ហាញថា យើងមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់គ្រីស្ទានគ្នីគ្នា ដូចសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូមានចំពោះយើងនោះ? ចូរកត់សម្គាល់នូវវិធីជាច្រើនដែលយើងអាចធ្វើដូច្នេះ។ «ឯសេចក្ដីស្រឡាញ់តែងតែអត់ធ្មត់ ហើយក៏សប្បុរស សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចេះឈ្នានីស មិនចេះអួតខ្លួន ក៏មិនដែលមានចិត្តធំផង មិនដែលប្រព្រឹត្តបែបមិនគួរសម មិនដែលរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនរហ័សខឹង មិនប្រកាន់ទោស មិនដែលអរសប្បាយចំពោះសេចក្ដីទុច្ចរិតឡើយ គឺអរសប្បាយតែនឹងសេចក្ដីស្មោះត្រង់វិញ ក៏គ្របបាំងទាំងអស់ ជឿទាំងអស់ សង្ឃឹមទាំងអស់ ហើយទ្រាំទ្រទាំងអស់ . . . សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនដែលផុតឡើយ»។—កូរិនថូសទី១ ១៣:៤-៨; យ៉ូហានទី១ ៣:១៤-១៨; ៤:៧-១២
១១. តើយើងគួរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដល់អ្នកណាទៀត? និងតើតាមរបៀបណា?
១១ តើយើងគួរបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់នេះដល់អ្នកណាទៀត? ហើយតើតាមរបៀបណា? ព្រះយេស៊ូមានបន្ទូលថា៖ «ដូច្នេះ ចូរទៅបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សនៅគ្រប់ទាំងសាសន៍ ព្រមទាំងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកឲ្យ ដោយនូវព្រះនាមព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា នឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធចុះ! ហើយបង្រៀន ឲ្យគេកាន់តាមគ្រប់ទាំងសេចក្ដី ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់មកអ្នករាល់គ្នាផង»។ (ម៉ាថាយ ២៨:១៩, ២០) នេះគឺទាក់ទងនឹងការផ្សព្វផ្សាយប្រាប់ដំណឹងល្អអំពីពិភពលោកថ្មីដែលជាសួនមនោរម្យ ដល់អ្នកដែលមិនទាន់ជាគ្រីស្ទានដូចយើង។ ព្រះយេស៊ូបានបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងមិនគួរបង្ហាញតែដល់អស់អ្នកដែលមានជំនឿដូចយើងទេ ដ្បិតទ្រង់មានបន្ទូលថា៖ «ដ្បិតបើអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់តែអស់អ្នកណា ដែលស្រឡាញ់ដល់ខ្លួន នោះតើបានបំណាច់អ្វី? ឯពួកអ្នកយកពន្ធ តើគេមិនប្រព្រឹត្តដូច្នោះដែរទេឬ? . . . ហើយបើអ្នករាល់គ្នាគំនាប់តែបងប្អូនអ្នកប៉ុណ្ណោះ នោះតើបានធ្វើអ្វីប្លែកពីគេ? ឯពួកសាសន៍ដទៃ តើមិនប្រព្រឹត្តដូចគ្នាទេឬ?»។—ម៉ាថាយ ៥:៤៦, ៤៧; ២៤:១៤; កាឡាទី ៦:១០
«ប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា»
១២. ហេតុអ្វីបានជាព្រះនាមរបស់ព្រះសមតែចំពោះទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ?
១២ លក្ខណៈដ៏សំខាន់មួយទៀតនៃការលើកដំកើងព្រះពិតតែមួយ គឺជាការដឹង ការប្រើ និងការបង្រៀនអ្នកដទៃអំពីព្រះនាមដ៏ល្អឯករបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ អ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានសម្ដែងនូវសេចក្ដីប្រាថ្នាក្នុងចិត្តរបស់គាត់ថា៖ «ដើម្បីឲ្យគេបានដឹងថា គឺទ្រង់តែ១អង្គ ព្រះនាមជាយេហូវ៉ា ដែលជាព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតលើផែនដីទាំងមូល»។ (ទំនុកដំកើង ៨៣:១៨) ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ាមានន័យថា «ទ្រង់ដែលធ្វើឲ្យក្លាយទៅជា»។ ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែលមានគោលបំណងដ៏ឧត្តុង្គឧត្តម ហើយតែងតែសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ មានតែព្រះពិតតែមួយទេដែលអាចមានព្រះនាមជាយេហូវ៉ា ដ្បិតមនុស្សមិនអាចដឹងប្រាកដថាតើការខំប្រឹងរបស់ពួកគេនឹងបានជោគជ័យឬក៏មិនជោគជ័យនោះ។ (យ៉ាកុប ៤:១៣, ១៤) មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេដែលអាចមានបន្ទូលថា បន្ទូលរបស់ទ្រង់នឹង«សំរេចតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នា»ក្នុងការអ្វីដែលទ្រង់ចាត់ទៅធ្វើនោះ។ (អេសាយ ៥៥:១១) មនុស្សជាច្រើនមានចិត្តរំភើបណាស់ ពេលពួកគេឃើញព្រះនាមរបស់ទ្រង់ជាលើកដំបូងក្នុងព្រះគម្ពីរ និងរៀនដឹងនូវអត្ថន័យនៃព្រះនាមនោះ។ (និក្ខមនំ ៦:៣) ប៉ុន្តែ ពួកគេនឹងមិនអាចទទួលប្រយោជន៍ថែមទៀតពីចំណេះដឹងនេះបានទេ បើពួកគេមិន«ប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា . . . ជាដរាបរៀងតទៅ»។—មីកា ៤:៥
១៣. តើការស្គាល់ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា និងការប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមទ្រង់រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
១៣ ទំនុកដំកើង ៩:១០ ចែងអំពីព្រះនាមរបស់ព្រះថា៖ «ឯអស់អ្នកដែលស្គាល់ព្រះនាមទ្រង់ គេនឹងទុកចិត្តដល់ទ្រង់»។ នេះរួមបញ្ចូលអ្វីច្រើនទៀត មិនគ្រាន់តែការដឹងអំពីព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះ ដ្បិតនោះមិនបានសេចក្ដីថា ពួកគេទុកចិត្តលើទ្រង់ជាស្វ័យប្រវត្ដិនោះទេ។ ការស្គាល់ព្រះនាមនៃព្រះ មានន័យថាយើងយល់ដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះបែបណា ដោយគោរពនូវអំណាចគ្រប់គ្រងរបស់ទ្រង់ ស្ដាប់បង្គាប់តាមបញ្ញត្តទ្រង់ និងទុកចិត្តលើទ្រង់ក្នុងគ្រប់ប្រការទាំងអស់។ (សុភាសិត ៣:៥, ៦) ស្រដៀងគ្នាដែរ ការប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា រួមបញ្ចូលការថ្វាយខ្លួនចំពោះទ្រង់ និងតំណាងទ្រង់ជាអ្នកថ្វាយបង្គំម្នាក់ ដោយប្រើជីវិតរបស់យើងរស់នៅឲ្យសមស្របតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះជានិច្ច។ (លូកា ១០:២៧) តើអ្នកកំពុងតែធ្វើដូច្នេះឬទេ?
១៤. ប្រសិនបើយើងចង់ប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះពិតតែមួយជារៀងរហូត តើយើងត្រូវការអ្វីទៀតក្រៅពីការយល់ដឹងពីកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួន?
១៤ ប្រសិនបើយើងចង់បំរើព្រះយេហូវ៉ាជារៀងរហូត អ្វីដែលជំរុញយើងនោះត្រូវទាក់ទងអ្វីច្រើនទៀត ក្រៅពីការយល់ដឹងអំពីកាតព្វកិច្ចខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។ សាវ័កប៉ុលបានដាស់តឿនធីម៉ូថេ ដែលបានបំរើព្រះយេហូវ៉ាជាច្រើនឆ្នាំហើយ ថា៖ «ចូរបង្ហាត់ខ្លួនខាងឯសេចក្ដីគោរពប្រតិបត្ដិដល់[«ភក្ដីភាពចំពោះ», ព.ថ.]ព្រះវិញ»។ (ធីម៉ូថេទី១ ៤:៧) ភក្ដីភាពគឺមានចេញពីចិត្តកតញ្ញូចំពោះបុគ្គលដែលយើងត្រូវមានភក្ដីភាពចំពោះនោះ។ ‹ភក្ដីភាពចំពោះព្រះ›គឺសម្ដែងនូវការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់។ នេះបង្ហាញនូវសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ដែលផ្ដាច់ពុំបាន ដែលផ្ដើមចេញពីការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះទ្រង់ និងការធ្វើតាមផ្លូវរបស់ទ្រង់។ នេះបណ្ដាលឲ្យយើងចង់ប្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នាឲ្យលើកសរសើរព្រះនាមរបស់ទ្រង់ដែរ។ យើងត្រូវតែបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះ ប្រសិនបើយើងចង់ប្រព្រឹត្តជារៀងរហូតតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះពិតតែមួយនោះ។—ទំនុកដំកើង ៣៧:៤; ពេត្រុសទី២ ៣:១១
១៥. តើយើងអាចបង្ហាញភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខចំពោះព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ បើយើងចង់បំរើព្រះដោយត្រឹមត្រូវ យើងត្រូវតែថ្វាយបង្គំទ្រង់តែមួយអង្គប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះទ្រង់ជា«ព្រះដែលតម្រូវឲ្យមានភក្ដីភាពផ្ដាច់មុខនោះ»។ (និក្ខមនំ ២០:៥, ព.ថ.) យើងមិនអាចស្រឡាញ់ព្រះ ហើយក្នុងពេលដដែលនេះទៅស្រឡាញ់លោកីយ៍ដ៏អាក្រក់នេះបានឡើយ ពីព្រោះសាតាំងជាព្រះនៃលោកីយ៍នេះ។ (យ៉ាកុប ៤:៤; យ៉ូហានទី១ ២:១៥-១៧) ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបយ៉ាងច្បាស់ថាយើងរាល់គ្នាចង់ធ្វើជាបុគ្គលបែបណា។ (យេរេមា ១៧:១០) ប្រសិនបើយើងពិតជាស្រឡាញ់សេចក្ដីសុចរិត ទ្រង់នឹងទតឃើញ និងជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងសេចក្ដីលំបាកដែលយើងមានប្រចាំថ្ងៃ។ ទ្រង់នឹងគាំទ្រយើងដោយប្រើវិញ្ញាណបរិសុទ្ធដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងជួយយើងឲ្យយកឈ្នះលើអំពើទុច្ចរិត ដែលមានពាសពេញក្នុងពិភពលោកនេះ។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៧) ទ្រង់ក៏នឹងជួយយើងឲ្យរក្សានូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏មុតមាំរបស់យើង ដែលជាជីវិតជារៀងរហូតនៅលើផែនដីមនោរម្យ។ នេះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏រុងរឿងយ៉ាងណាទៅហ្ន៎! យើងគួរតែមានភាពកតញ្ញូដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះសេចក្ដីសង្ឃឹមនេះ និងបំរើព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះពិតតែមួយដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត ពីព្រោះទ្រង់ធ្វើឲ្យយើងមានលទ្ធភាពទទួលជីវិតអស់កល្បជានិច្ច។
១៦. តើអ្នកគួរធ្វើអ្វី ដូចគ្នានឹងមនុស្សរាប់លាននាក់ឯទៀត?
១៦ មនុស្សរាប់លាននាក់ទូទាំងពិភពលោក បានទទួលយកយ៉ាងរីករាយនូវសេចក្ដីអញ្ជើញនេះ ដែលអ្នកតែងបទទំនុកដំកើងបានសរសេរថា៖ «ចូរដំកើងព្រះយេហូវ៉ាជាមួយនឹងខ្ញុំចុះ! ចូរយើងព្រមគ្នាលើកព្រះនាមទ្រង់ឡើង!»។ (ទំនុកដំកើង ៣៤:៣) ព្រះយេហូវ៉ាអញ្ជើញអ្នកឲ្យមកនៅក្នុងចំណោមមនុស្សដែលមានចំនួនរឹតតែច្រើនដែលចេញពីគ្រប់សាសន៍ និងកំពុងតែលើកដំកើងសរសើរព្រះយេហូវ៉ា។
ការពិគ្រោះសាឡើងវិញ
• តើព្រះយេហូវ៉ាជាបុគ្គលបែបណា? តើយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍អ្វី ដោយយល់ដឹងយ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីគុណសម្បត្ដិទាំងប៉ុន្មានរបស់ទ្រង់?
• តើតាមរបៀបណាដែលយើងអាចជួយអ្នកដទៃឲ្យរៀនសេចក្ដីពិតអំពីព្រះ?
• តើការស្គាល់ព្រះនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា និងប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមទ្រង់រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
[រូបភាពនៅទំព័រ១៤]
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ឧត្តម នោះទ្រង់នឹង«លាព្រះហស្ត ក៏បំពេញចិត្តប្រាថ្នានៃជីវិតទាំងឡាយ»