ជំពូកទី៣
«ពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ»
ឥទ្ធិពលនៃការចាក់ឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០
មានមូលដ្ឋានលើសកម្មភាព ២:១-៤៧
១. សូមរៀបរាប់អំពីបរិយាកាសនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០។
នៅតាមដងផ្លូវក្នុងក្រុងយេរូសាឡិមមានសភាពអ៊ូអរជាខ្លាំង និងពេញទៅដោយអារម្មណ៍រំភើបចិត្ត។a ផ្សែងហុយចេញពីទីបូជាក្នុងវិហារ កាលដែលពួកលេវីកំពុងច្រៀងចម្រៀងហាឡេ។ (ចម្រៀងសរសើរព្រះ បទទី១១៣ដល់១១៨) ពួកគេទំនងជាច្រៀងឆ្លើយឆ្លងគ្នាជាក្រុម។ មានភ្ញៀវកកកុញនៅតាមដងផ្លូវ ពួកគេមកពីស្រុកឆ្ងាយៗដូចជា អេឡាំ មេសូប៉ូតាមា កាប៉ាដូគា ប៉ុនតុស អេហ្ស៊ីប និងរ៉ូម។b តើនេះជាឱកាសពិសេសអ្វី? នេះជាបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ហើយក៏បានត្រូវហៅដែរថា«ថ្ងៃជូនគ្រឿងបូជាជាផលដំបូង»។ (ជប. ២៨:២៦) ពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំនេះ គឺជាថ្ងៃបញ្ចប់នៃការច្រូតប្រមូលផលស្រូវបាលី និងការចាប់ផ្ដើមនៃការច្រូតប្រមូលផលស្រូវសាលី។ នេះគឺជាថ្ងៃដ៏សប្បាយរីករាយណាស់!
២. តើមានព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យអ្វីនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.?
២ នៅប្រមាណម៉ោង៩ព្រឹក ប្រហែលជាជិតខែមេសា នាឆ្នាំ៣៣ គ.ស. មានអ្វីមួយហៀបនឹងកើតឡើង ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សភ្ញាក់ផ្អើលចាំមិនភ្លេចអស់រាប់សតវត្សរ៍។ រំពេចនោះ មានសូរសំឡេងពីលើមេឃ«ដូចសន្ធឹកខ្យល់បក់យ៉ាងខ្លាំង»។ (សកម្ម. ២:២) សំឡេងនោះលាន់ឮពេញក្នុងផ្ទះដែលពួកអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ ប្រហែល១២០នាក់កំពុងជួបជុំគ្នា។ បន្ទាប់មក មានព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យកើតឡើង គឺមានអ្វីមួយដែលមើលទៅដូចជាអណ្ដាតភ្លើងលេចមក ហើយសណ្ឋិតលើពួកអ្នកកាន់តាមម្នាក់មួយៗ។c រួចមក ពួកគាត់គ្រប់គ្នាក៏បាន«ពេញទៅដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ» ហើយចាប់ផ្ដើមនិយាយភាសាផ្សេងៗ! កាលពួកអ្នកកាន់តាមចេញពីផ្ទះនោះ ពួកគាត់បានជួបភ្ញៀវជាច្រើននៅតាមដងផ្លូវក្រុងយេរូសាឡិម។ ពួកភ្ញៀវទាំងនោះភ្ញាក់ផ្អើលជាខ្លាំង ពេលឮពួកអ្នកកាន់តាមនិយាយភាសារបស់ពួកគេ! ពិតណាស់ ពួកគេម្នាក់ៗកំពុងឮ«ពួកគាត់និយាយភាសារបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន»។—សកម្ម. ២:១-៦
៣. (ក) ហេតុអ្វីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. បានត្រូវហៅថាព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់មួយក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត? (ខ) តើសុន្ទរកថារបស់ពេត្រុសទាក់ទងនឹងការប្រើ«កូនសោនៃរាជាណាចក្រ»យ៉ាងដូចម្ដេច?
៣ កំណត់ហេតុដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តនេះ បញ្ជាក់នូវព្រឹត្តិការណ៍ដ៏សំខាន់ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ពោលគឺព្រះរៀបចំក្រុមថ្មីហៅថាអ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ ដែលជាក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលលោកបានរើសតាំង។ (កាឡ. ៦:១៦) ប៉ុន្តែ មិនមានតែប៉ុណ្ណឹងទេ។ ពេលពេត្រុសនិយាយទៅកាន់ក្រុមមនុស្សដ៏កកកុញនៅថ្ងៃនោះ គាត់បានប្រើកូនសោទី១ក្នុងចំណោមកូនសោទាំងបី ដែលជា«កូនសោនៃរាជាណាចក្រ» ហើយកូនសោនីមួយៗបើកឱកាសឲ្យក្រុមមនុស្សផ្សេងៗទទួលឯកសិទ្ធិពិសេស។ (ម៉ាថ. ១៦:១៨, ១៩) កូនសោទី១ គឺសម្រាប់ជនជាតិយូដានិងអ្នកចូលសាសនាយូដា ដើម្បីពួកគេអាចទទួលយកដំណឹងល្អ និងអាចទទួលការតែងតាំងដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។d ដូច្នេះ ពួកគេនឹងក្លាយទៅជាផ្នែករបស់អ៊ីស្រាអែលនៃព្រះ។ ដោយហេតុនេះ ពួកគេនឹងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមធ្វើជាស្ដេច និងជាសង្ឃក្នុងរាជាណាចក្រមេស្ស៊ី។ (បប. ៥:៩, ១០) បន្ទាប់មក ឱកាសនេះក៏នឹងត្រូវផ្ដល់ឲ្យដល់ជនជាតិសាម៉ារី ក្រោយមកឲ្យដល់ជនជាតិដទៃ។ តើគ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃអាចរៀនអ្វី ពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.?
«ជួបជុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ» (សកម្មភាព ២:១-៤)
៤. តើក្រុមជំនុំដែលបានបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ៣៣ គ.ស. បានរីកចម្រើនទៅជាក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកចាប់ផ្ដើមឡើង ដោយពួកអ្នកកាន់តាមប្រហែល១២០នាក់ ដែលបានមក«ជួបជុំគ្នានៅកន្លែងតែមួយ»ក្នុងបន្ទប់ខាងលើ។ ពួកគេបានត្រូវតែងតាំងដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។ (សកម្ម. ២:១) នៅចុងបញ្ចប់ថ្ងៃនោះ ចំនួនអ្នកទទួលការជ្រមុជទឹកទៅជាបងប្អូនរួមជំនឿ បានកើនឡើងរាប់ពាន់នាក់។ នោះគ្រាន់តែជាការចាប់ផ្ដើមនៃការរីកចម្រើនរបស់អង្គការមួយ ដែលបន្តកើនឡើងរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ! ប្រាកដហើយ ព្រះកំពុងប្រើបុរសស្ត្រីមួយក្រុមដែលជាអ្នកកោតខ្លាចលោក ពោលគឺក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកពិតនៅសម័យទំនើប ឲ្យប្រកាសផ្សាយ«ដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ» ដល់«គ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី ដើម្បីឲ្យប្រជាជាតិទាំងឡាយបានឮ» មុនទីបញ្ចប់មកដល់។—ម៉ាថ. ២៤:១៤
៥. តើគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១ក៏ដូចជាសព្វថ្ងៃនេះ ទទួលពរអ្វីខ្លះពីការសេពគប់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ?
៥ ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកនៅសម័យនោះ ជាប្រភពដែលផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្តដល់បងប្អូនរួមជំនឿ ពោលគឺដល់ពួកអ្នកដែលព្រះបានរើសតាំង ហើយនៅសម័យនេះក៏រួមបញ្ចូល«ចៀមឯទៀត»ដែរ។ (យ៉ូន. ១០:១៦) ក្នុងសំបុត្រដែលប៉ូលសរសេរទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងរ៉ូម គាត់បានឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការគាំទ្រ និងការជួយគ្នាទៅវិញទៅមករបស់បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ ដោយប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំចង់ជួបអ្នករាល់គ្នាខ្លាំងណាស់ ដើម្បីខ្ញុំអាចឲ្យពរពីព្រះដល់អ្នករាល់គ្នា ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នករាល់គ្នាបានរឹងមាំ ឬដើម្បីយើងម្នាក់ៗអាចលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ដោយជំនឿរបស់យើង គឺជំនឿរបស់អ្នករាល់គ្នា និងជំនឿរបស់ខ្ញុំ»។—រ៉ូម ១:១១, ១២
៦, ៧. នៅសព្វថ្ងៃ តើតាមរបៀបណាគ្រិស្តសាសនិកកំពុងធ្វើតាមបង្គាប់លោកយេស៊ូ ដែលឲ្យទៅផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍?
៦ ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃ មានគោលបំណងដូចគ្នានឹងគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១។ ពិតមែនថាភារកិច្ចដែលលោកយេស៊ូបានប្រគល់ឲ្យពួកអ្នកកាន់តាមលោក ជាភារកិច្ចពិបាក តែក៏ធ្វើឲ្យពួកគាត់រំភើបចិត្តជាខ្លាំងដែរ។ លោកបង្គាប់ពួកគាត់ថា៖ «ចូរទៅបង្រៀនមនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍ឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំ ហើយជ្រមុជទឹកឲ្យពួកគេ ក្នុងនាមបិតាដែលស្ថិតនៅស្ថានសួគ៌ ក្នុងនាមបុត្ររបស់លោក និងក្នុងនាមឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់លោក រួចបង្រៀនពួកគេឲ្យកាន់តាមអ្វីៗទាំងអស់ដែលខ្ញុំបានបង្គាប់អ្នករាល់គ្នា»។—ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០
៧ ព្រះយេហូវ៉ាប្រើក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីសម្រេចកិច្ចការរបស់លោកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ពិតណាស់ គឺមិនស្រួលទេ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសាផ្សេង។ ម្ល៉ោះហើយ សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាបានបោះពុម្ពសៀវភៅជាង១.០០០ភាសា ដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ ពេលអ្នកចូលរួមកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកជាទៀងទាត់ ចូលរួមផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះ ហើយបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត នោះអ្នកនឹងមានមូលហេតុរីករាយត្រេកអរ។ នៅសព្វថ្ងៃ អ្នកបានត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោមមនុស្សមួយក្រុមតូចនៅផែនដី ដែលមានឯកសិទ្ធិធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីនាមព្រះយេហូវ៉ា!
៨. តើបងប្អូនម្នាក់ៗបានទទួលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះពីកិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ?
៨ ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យយើងនូវបងប្អូនរួមជំនឿទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំដោយអំណរក្នុងអំឡុងគ្រាដ៏លំបាកនេះ។ ប៉ូលបានសរសេរទៅកាន់គ្រិស្តសាសនិកជនជាតិហេប្រឺថា៖ «ចូរយើងគិតអំពីគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីលើកទឹកចិត្តគ្នាឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងការប្រព្រឹត្តដែលល្អប្រសើរ មិនមែនដោយគេចវេះការប្រជុំគ្នា ដូចអ្នកខ្លះមានទម្លាប់គេចវេះនោះទេ តែដោយលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យកាន់តែខ្លាំងឡើង ពេលដែលអ្នករាល់គ្នាឃើញថ្ងៃនោះកាន់តែខិតចូលមកដល់»។ (ហេ. ១០:២៤, ២៥) ក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកគឺជាការរៀបចំពីព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីយើងអាចលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឯទៀត ហើយយើងក៏អាចទទួលការលើកទឹកចិត្តផងដែរ។ ចូរបន្តជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ។ ចូរកុំគេចវេះពីការជួបជុំគ្នានៅឯកិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិកឡើយ!
«ពួកគេម្នាក់ៗកំពុងឮ . . . ភាសារបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន» (សកម្មភាព ២:៥-១៣)
«យើងកំពុងឮពួកគេនិយាយអំពីការដ៏រុងរឿងរបស់ព្រះជាភាសារបស់យើង»។—សកម្មភាព ២:១១
៩, ១០. ដើម្បីអាចផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសាផ្សេង តើបងប្អូនខ្លះបានធ្វើយ៉ាងណា?
៩ សូមស្រមៃគិតអំពីអារម្មណ៍រំភើបក្រៃលែងរបស់ជនជាតិយូដា និងពួកអ្នកចូលសាសនាយូដា នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស.។ ភាគច្រើនអស់អ្នកដែលមកចូលរួមក្នុងបុណ្យនោះ ទំនងជានិយាយភាសាដែលគេប្រើជាទូទៅ ប្រហែលជាភាសាក្រិចឬភាសាហេប្រឺ។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវ«ពួកគេម្នាក់ៗកំពុងឮ[ពួកអ្នកកាន់តាម]និយាយភាសារបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន»។ (សកម្ម. ២:៦) អ្នកទាំងនោះប្រាកដជារំជួលចិត្តជាខ្លាំង ពេលឮដំណឹងល្អជាភាសាកំណើតរបស់ខ្លួន។ ពិតណាស់គ្រិស្តសាសនិកសព្វថ្ងៃ មិនបានទទួលសមត្ថភាពចេះនិយាយភាសាបរទេសដោយអព្ភូតហេតុទេ តែពួកគេជាច្រើននាក់អាចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងរាជាណាចក្រដល់មនុស្សគ្រប់ជាតិសាសន៍បាន។ តើតាមរបៀបណា? បងប្អូនខ្លះបានរៀនភាសាថ្មី ដើម្បីអាចបម្រើនៅក្រុមជំនុំភាសាបរទេសដែលនៅជិតតំបន់របស់ខ្លួន ឬរហូតដល់ផ្លាស់ទៅរស់នៅប្រទេសក្រៅទៀតផង។ ជារឿយៗ មនុស្សដែលស្ដាប់ពួកគេផ្សព្វផ្សាយ ច្រើនតែកោតស្ងើចចំពោះការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេ។
១០ សូមពិចារណាគំរូរបស់ប្អូនស្រីគ្រីស្ទីន ដែលបានរៀនវគ្គសិក្សាភាសាហ្គូចារ៉ាទី ជាមួយនឹងសាក្សី៧នាក់ទៀត។ ពេលគ្រីស្ទីនបានជួបអ្នករួមការងារដែលជាយុវតីនិយាយភាសាហ្គូចារ៉ាទី នោះគ្រីស្ទីនក៏ទៅស្វាគមន៍នាងជាភាសាកំណើតរបស់នាង។ យុវតីនោះកោតស្ងើចខ្លាំងដល់ម្ល៉េះ បានជាចង់ដឹងមូលហេតុដែលគ្រីស្ទីនខំរៀនភាសាហ្គូចារ៉ាទី។ នេះបានបើកឱកាសឲ្យគ្រីស្ទីនធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់យ៉ាងល្អ។ យុវតីនោះនិយាយទៅគ្រីស្ទីនថា៖ «គ្មានសាសនាណាដែលលើកទឹកចិត្តសមាជិកខ្លួន ឲ្យរៀនភាសាដែលពិបាកបែបនេះទេ។ ខ្ញុំជឿថាអ្នកច្បាស់ជាមានអ្វីដ៏សំខាន់ចង់ប្រាប់ហើយ»។
១១. តើយើងអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសាផ្សេង?
១១ ជាការពិត មិនមែនយើងទាំងអស់គ្នាអាចរៀនភាសាផ្សេងទេ។ ប៉ុន្តែ យើងអាចរៀបចំទុកជាមុនដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដំណឹងរាជាណាចក្រ ដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសាផ្សេង។ តើតាមវិធីណា? វិធីមួយ គឺដោយប្រើកម្មវិធីJWភាសា ដើម្បីរៀនពាក្យសួរសុខទុក្ខជាភាសាណាមួយ ហើយអ្នកក៏អាចរៀនប៉ុន្មានឃ្លាថែមទៀតដែរ ដើម្បីទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍អ្នកដែលនិយាយភាសានោះ។ សូមប្រាប់ពួកគេអំពីគេហទំព័រ jw.org រួចមកសូមបង្ហាញវីដេអូ និងសៀវភៅផ្សេងៗជាភាសារបស់ពួកគេ។ ការប្រើព័ត៌មានដូចនោះក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ ក៏អាចនាំឲ្យយើងមានអំណរដូចបងប្អូននៅសតវត្សរ៍ទី១ដែរ ពីព្រោះពេលដែលជនជាតិផ្សេងៗបានឮដំណឹងល្អពីបងប្អូនទាំងនោះជា«ភាសារបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន» នោះពួកគេរំភើបចិត្តជាខ្លាំង។
«ពេត្រុសបានក្រោកឈរឡើង» (សកម្មភាព ២:១៤-៣៧)
១២. (ក) ស្ដីអំពីព្រឹត្តិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. តើទំនាយនៅយ៉ូអែលបានចែងយ៉ាងណា? (ខ) ហេតុអ្វីយើងដឹងថាទំនាយនៅយ៉ូអែលបានក្លាយជាពិតនៅសតវត្សរ៍ទី១?
១២ «ពេត្រុសបានក្រោកឈរឡើង» ហើយនិយាយទៅកាន់មនុស្សដ៏ច្រើនពីជាតិសាសន៍ផ្សេងៗ។ (សកម្ម. ២:១៤) គាត់បានពន្យល់ដល់អស់អ្នកដែលស្ដាប់ថា ព្រះបានផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យពួកគាត់និយាយភាសាផ្សេងៗដោយអព្ភូតហេតុ ដើម្បីសម្រេចទំនាយនៅយ៉ូអែលដែលថា៖ «ខ្ញុំនឹងចាក់ឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំទៅលើមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ»។ (យ៉ូល. ២:២៨) មុនពេលលោកយេស៊ូឡើងទៅស្ថានសួគ៌ លោកបានប្រាប់ពួកអ្នកកាន់តាមថា៖ «ខ្ញុំនឹងសុំបិតានៅស្ថានសួគ៌ រួចលោកនឹងឲ្យអ្នកជួយមួយទៀតដល់អ្នករាល់គ្នា»។ អ្នកជួយដែលលោកយេស៊ូបានលើកឡើងនោះ គឺ«ឫទ្ធានុភាព»។—យ៉ូន. ១៤:១៦, ១៧
១៣, ១៤. តើពេត្រុសព្យាយាមធ្វើឲ្យសេចក្ដីពិតជ្រាបចូលទៅក្នុងចិត្តរបស់អ្នកស្ដាប់តាមវិធីណា? ហើយតើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់គាត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
១៣ ពេត្រុសបានសរុបសេចក្ដី ដោយនិយាយយ៉ាងចំៗទៅបណ្ដាជនថា៖ «ចូរឲ្យពូជពង្សអ៊ីស្រាអែលទាំងអស់ដឹងយ៉ាងច្បាស់ថា លោកយេស៊ូដែលអ្នករាល់គ្នាបានប្រហារជីវិតលើបង្គោលឈើ លោកជាអ្នកដែលព្រះបានតែងតាំងជាលោកម្ចាស់និងជាគ្រិស្ត»។ (សកម្ម. ២:៣៦) ប្រាកដណាស់ ភាគច្រើនពួកអ្នកដែលកំពុងស្ដាប់ពេត្រុសនិយាយ មិនបានមានវត្តមាននៅពេលដែលលោកយេស៊ូត្រូវគេប្រហារជីវិតលើបង្គោលទារុណកម្មទេ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារពួកគេជាប្រជាជាតិតែមួយ ពួកគេត្រូវរួមចំណែកទទួលខុសត្រូវចំពោះទង្វើនេះ។ យ៉ាងណាមិញ សូមកត់សម្គាល់ថា ពេត្រុសបាននិយាយទៅកាន់ជនរួមជាតិ ដោយការគោរពនិងដោយជំរុញចិត្តពួកគេ។ គោលដៅរបស់ពេត្រុស គឺដើម្បីលើកទឹកចិត្តអ្នកស្ដាប់ឲ្យប្រែចិត្ត មិនមែនដើម្បីបន្ទោសពួកគេទេ។ តើពួកគេខឹងដែលពេត្រុសនិយាយដូច្នេះទេ? ពួកគេមិនខឹងទេ! ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេ«សោកស្ដាយជាខ្លាំង» ហើយសួរថា៖ «តើយើងគួរធ្វើយ៉ាងណា?»។ ការដែលពេត្រុសនិយាយដោយបង្ហាញការគោរព ទំនងជាមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើចិត្តមនុស្សជាច្រើន រហូតដល់ជំរុញពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត។—សកម្ម. ២:៣៧
១៤ យើងអាចធ្វើតាមវិធីរបស់ពេត្រុស ក្នុងការទាក់ទាញចិត្តរបស់មនុស្សឯទៀត។ ពេលផ្សព្វផ្សាយ យើងមិនចាំបាច់បដិសេធរាល់ទស្សនៈដែលខុសពីគម្ពីរ ដែលម្ចាស់ផ្ទះប្រហែលជាបានលើកឡើងនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងចង់និយាយចំណុចណាដែលអាចយល់ស្របគ្នា។ បន្ទាប់ពីបានបង្កើតចំណុចស្របគ្នាជាមួយនឹងអ្នកស្ដាប់ហើយ នោះយើងអាចវែកញែកយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ ជាញឹកញយ ពេលយើងធ្វើតាមវិធីនោះ មនុស្សដែលមានចិត្តគំនិតត្រឹមត្រូវទំនងជាមានប្រតិកម្មល្អចំពោះអ្វីដែលយើងផ្សាយ។
«អ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗត្រូវទទួលការជ្រមុជទឹក» (សកម្មភាព ២:៣៨-៤៧)
១៥. (ក) តើពេត្រុសបានឆ្លើយតបយ៉ាងណា ហើយនាំឲ្យមានលទ្ធផលអ្វី? (ខ) ហេតុអ្វីមនុស្សរាប់ពាន់នាក់ដែលបានឮដំណឹងល្អនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ មានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ទទួលការជ្រមុជទឹកនៅថ្ងៃនោះ?
១៥ នៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. ដែលជាថ្ងៃដ៏រំភើបចិត្ត ពេត្រុសបានឆ្លើយតបទៅជនជាតិយូដា និងពួកអ្នកចូលសាសនាយូដាថា៖ «ចូរប្រែចិត្ត ហើយអ្នករាល់គ្នាម្នាក់ៗត្រូវទទួលការជ្រមុជទឹក»។ (សកម្ម. ២:៣៨) ជាលទ្ធផល មនុស្សប្រហែល៣.០០០នាក់បានទទួលការជ្រមុជទឹក ទំនងជាក្នុងអាងទឹកដែលនៅក្នុងឬនៅជិតក្រុងយេរូសាឡិម។e តើពួកគេទទួលការជ្រមុជទឹកដោយមិនគិតពិចារណាឬ? តាមរយៈកំណត់ហេតុនេះ តើសិស្សគម្ពីរ និងកូនៗដែលមានឪពុកម្ដាយជាគ្រិស្តសាសនិកត្រូវប្រញាប់ទទួលការជ្រមុជទឹក មុនដែលខ្លួនមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដែរឬទេ? មិនមែនទាល់តែសោះ។ សូមចាំថា ជនជាតិយូដានិងអ្នកចូលសាសនាយូដាដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. គឺជាពួកអ្នកដែលបានយកចិត្តទុកដាក់សិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយពួកគេក៏ជាផ្នែកមួយនៃប្រជាជាតិដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ាដែរ។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ ពួកគេបានបង្ហាញចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ដោយអ្នកខ្លះបានធ្វើដំណើរមកពីឆ្ងាយដើម្បីចូលរួមបុណ្យនេះ។ ក្រោយពីពួកគេទទួលយកសេចក្ដីពិតដ៏សំខាន់ ដែលទាក់ទងនឹងតួនាទីរបស់លោកយេស៊ូក្នុងការសម្រេចគោលបំណងរបស់ព្រះ ពួកគេបានត្រៀមខ្លួនដើម្បីបម្រើព្រះតទៅទៀត។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ឥឡូវពួកគេបានទទួលការជ្រមុជទឹកទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្ត។
១៦. តើគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១ បានបង្ហាញចិត្តគំនិតលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៦ ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាបានឲ្យពរដល់ក្រុមនោះ។ កំណត់ហេតុបានរៀបរាប់ទៀតថា៖ «អស់អ្នកណាដែលទៅជាអ្នកជឿបាននៅជាមួយគ្នា ហើយចែកអ្វីៗទាំងអស់ជាមួយគ្នា។ ពួកគេក៏លក់ដីនិងទ្រព្យសម្បត្តិដែលខ្លួនមាន រួចយកប្រាក់មកចែកដល់គ្រប់គ្នា តាមសេចក្ដីត្រូវការរបស់ពួកគេម្នាក់ៗ»។f (សកម្ម. ២:៤៤, ៤៥) គ្រិស្តសាសនិកពិតទាំងអស់ប្រាកដជាចង់ធ្វើតាមគំរូរបស់ពួកគេ ដោយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួន។
១៧. តើអ្នកដែលចង់ទទួលការជ្រមុជទឹកត្រូវធ្វើតាមជំហានអ្វីខ្លះ?
១៧ ពេលអ្នកណាម្នាក់ចង់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក អ្នកនោះត្រូវធ្វើតាមជំហានចាំបាច់មួយចំនួនក្នុងគម្ពីរ។ មុនដំបូង គាត់ត្រូវមានចំណេះអំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ (យ៉ូន. ១៧:៣) បន្ទាប់មក គាត់ត្រូវបង្ហាញជំនឿ ហើយប្រែចិត្តដោយសោកស្ដាយយ៉ាងស្មោះចំពោះទង្វើរបស់ខ្លួនពីមុន។ (សកម្ម. ៣:១៩) រួចមក គាត់ត្រូវវិលមកវិញ ហើយចាប់ផ្ដើមធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវស្របតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះ។ (រ៉ូម ១២:២; អេភ. ៤:២៣, ២៤) ក្រោយពីបានធ្វើតាមជំហានទាំងនេះ គាត់អាចប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះដោយអធិដ្ឋាន ហើយទទួលការជ្រមុជទឹក។—ម៉ាថ. ១៦:២៤; ១ពេ. ៣:២១
១៨. តើអ្នកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តមានឯកសិទ្ធិអ្វី?
១៨ តើអ្នកបានប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះ ហើយទទួលការជ្រមុជទឹកទៅជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តហើយឬនៅ? បើរួចហើយ សូមឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិដែលអ្នកបានទទួល។ ដូចពួកអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តនៅសតវត្សរ៍ទី១ដែលពេញដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ នោះព្រះយេហូវ៉ាក៏អាចប្រើយើងតាមវិធីដ៏មានប្រសិទ្ធភាព ដើម្បីឲ្យយើងធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់យ៉ាងសព្វគ្រប់ និងធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែរ!
a សូមមើលប្រអប់«ក្រុងយេរូសាឡិម ជាមណ្ឌលសាសនាយូដា»។
b សូមមើលប្រអប់«ក្រុងរ៉ូម ជារាជធានីនៃចក្រភព», «ជនជាតិយូដានៅមេសូប៉ូតាមានិងអេហ្ស៊ីប» និង«គ្រិស្តសាសនិកនៅប៉ុនតុស»។
c «អណ្ដាតភ្លើង»មិនមែនជាភ្លើងមែនទែនទេ ប៉ុន្តែ«ហាក់ដូចជាភ្លើង» គឺថាចំពោះពួកគេអ្វីដែលលេចមកសណ្ឋិតលើអ្នកកាន់តាមម្នាក់ៗ គឺមានលក្ខណៈដូចជាភ្លើង។
d សូមមើលប្រអប់«តើអ្នកណាខ្លះបានចូលសាសនាយូដា?»។
e នៅថ្ងៃទី៧ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៩៣ នាមហាសន្និបាតអន្តរជាតិមួយរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ាក្នុងក្រុងកៀវប្រទេសអ៊ុយក្រែន មានមនុស្ស៧.៤០២នាក់បានទទួលការជ្រមុជទឹកនៅក្នុងអាងចំនួន៦។ ការជ្រមុជទឹកនោះ ចំណាយពេលអស់២ម៉ោង១៥នាទី។
f ការរៀបចំបណ្ដោះអាសន្ននេះ បានបំពេញសេចក្ដីត្រូវការនៅពេលនោះ ដោយសារភ្ញៀវដែលបន្តនៅក្រុងយេរូសាឡិមចង់ទទួលចំណេះថែមទៀតអំពីសេចក្ដីពិត។ ការចែករំលែកនេះធ្វើឡើងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការស្ម័គ្រចិត្ត មិនមែនដោយគាំទ្រគោលនយោបាយណាមួយទេ។—សកម្ម. ៥:១-៤