ជំពូកទី៣
«ចូរចាំអំពីពួកអ្នក ដែលកំពុងនាំមុខអ្នករាល់គ្នា»
ពាក្យទាំងនោះរបស់សាវ័កប៉ូលដែលបានកត់ទុកនៅហេប្រឺ ១៣:៧ ក៏អាចបកប្រែថា«ចូរចាំពីពួកអ្នកដែលជាអភិបាលរបស់អ្នក»។ ចាប់ពីបុណ្យថ្ងៃទី៥០ ឆ្នាំ៣៣ គ.ស. សាវ័កស្មោះត្រង់របស់លោកម្ចាស់យេស៊ូគ្រិស្តបានបំពេញតួនាទីនេះ ដោយបម្រើជាគណៈអភិបាលដែលបាននាំមុខក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកដែលទើបតែបានបង្កើតឡើង។ (សកម្ម. ៦:២-៤) នៅប្រហែលជាឆ្នាំ៤៩ គ.ស. គណៈអភិបាលមានសមាជិកថែមទៀតក្រៅពីសាវ័ករបស់លោកយេស៊ូ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលមានរឿងអំពីការកាត់ចុងស្បែក គណៈអភិបាលដែលរួមបញ្ចូល«ពួកសាវ័កនិងពួកបុរសចាស់ទុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម»បានធ្វើការសម្រេចចិត្តអំពីរឿងនោះ។ (សកម្ម. ១៥:១, ២) គណៈអភិបាលនេះមានភារកិច្ចពិនិត្យពិចារណាអំពីរឿងដែលទាក់ទងនឹងគ្រិស្តសាសនិកនៅគ្រប់ទីកន្លែង។ ពួកគាត់បានផ្ញើសំបុត្រនិងការសម្រេចចិត្តផ្សេងៗដែលបានពង្រឹងជំនឿរបស់ក្រុមជំនុំនានា ហើយនេះបានជួយឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូរក្សាឯកភាពក្នុងគំនិតនិងការប្រព្រឹត្ត។ ក្រុមជំនុំទាំងឡាយបានស្ដាប់បង្គាប់ហើយធ្វើតាមការណែនាំរបស់គណៈអភិបាល។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានទទួលពរពីព្រះយេហូវ៉ា ហើយបានរីកចម្រើន។—សកម្ម. ៨:១, ១៤, ១៥; ១៥:២២-៣១; ១៦:៤, ៥; ហេ. ១៣:១៧
២ ក្រោយពីពួកសាវ័កស្លាប់ ការក្បត់ជំនឿដ៏ធំមួយបានកើតឡើង។ (២ថែ. ២:៣-១២) នេះបានកើតឡើងដូចលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ទុកជាមុនក្នុងឧទាហរណ៍របស់លោកស្ដីអំពីស្រូវសាលីនិងស្រងែ។ ស្រងែ(គ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយ)បានត្រូវសាបព្រោះពីលើស្រូវសាលី(គ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង)។ អស់ច្រើនសតវត្សរ៍ ក្រុមទាំងពីរនេះបានត្រូវទុកឲ្យដុះជាមួយគ្នារហូតដល់រដូវច្រូតកាត់ ដែលជា«ទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក»។ (ម៉ាថ. ១៣:២៤-៣០, ៣៦-៤៣) នៅគ្រានោះ គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗដែលព្រះបានរើសតាំងនៅតែទទួលការពេញចិត្តពីលោកយេស៊ូ តែគ្មានគណៈអភិបាលឬខ្សែរយៈច្បាស់លាស់នៅផែនដីដែលលោកយេស៊ូបានប្រើដើម្បីផ្ដល់ការណែនាំដល់អ្នកកាន់តាមលោកទេ។ (ម៉ាថ. ២៨:២០) ក៏ប៉ុន្តែ លោកបានប្រាប់ទុកជាមុនថានឹងមានការប្រែប្រួលនៅអំឡុងរដូវច្រូតកាត់។
៣ «តើអ្នកណាជាខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា?»។ ដោយសួរសំណួរនេះ លោកយេស៊ូគ្រិស្តបានលើកឧទាហរណ៍មួយដែលទាក់ទងនឹង«សញ្ញាសម្គាល់» នៃ«គ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោក»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣, ៤២-៤៧) លោកយេស៊ូបានបង្ហើបឲ្យដឹងថា ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់នោះនឹងរវល់ក្នុងការផ្ដល់សេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ«តាមត្រូវពេល»ដល់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។ ដូចលោកយេស៊ូបានប្រើបុរសមួយក្រុម ជាជាងបុរសម្នាក់ ដើម្បីដឹកនាំរាស្ត្ររបស់លោកនៅសតវត្សរ៍ទី១ នោះខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ដែលលោកយេស៊ូប្រើនៅគ្រាចុងបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ ក៏មិនមែនជាបុរសតែម្នាក់ដែរ។
របៀបសម្គាល់«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា»
៤ តើលោកយេស៊ូបានតែងតាំងអ្នកណាឲ្យផ្ដល់សេចក្ដីបង្រៀនដល់អ្នកកាន់តាមលោក? ជាការសមហេតុសមផលដែលលោកប្រើគ្រិស្តសាសនិកនៅផែនដីដែលព្រះបានរើសតាំង។ គម្ពីរហៅពួកគាត់ថា«សង្ឃដែលមានតំណែងជាស្ដេច» ហើយពួកគាត់បានត្រូវបង្គាប់ឲ្យ«‹ប្រកាសនៅទីជិតឆ្ងាយអំពីគុណសម្បត្តិប្រសើរថ្លៃថ្លា›របស់លោកដែលបានហៅ[ពួកគាត់]ចេញពីសេចក្ដីងងឹតឲ្យចូលក្នុងពន្លឺដ៏អស្ចារ្យរបស់លោក»។ (១ពេ. ២:៩; ម៉ាឡ. ២:៧; បប. ១២:១៧) តើគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់នៅផែនដីដែលព្រះបានរើសតាំងធ្វើជាខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឬ? មិនមែនទេ។ ពេលលោកយេស៊ូធ្វើការអស្ចារ្យដោយផ្ដល់អាហារដល់បណ្ដាជនមួយក្រុមដែលមានបុរសប្រហែលជា៥.០០០នាក់ ដោយមិនរាប់ទាំងស្ត្រីនិងកូនក្មេង លោកបានចែកអាហារដល់អ្នកកាន់តាមលោក រួចអ្នកកាន់តាមលោកចែកដល់បណ្ដាជន។ (ម៉ាថ. ១៤:១៩) លោកយេស៊ូបានឲ្យអាហារដល់មនុស្សជាច្រើនតាមរយៈមនុស្សមួយក្រុមតូច។ សព្វថ្ងៃនេះ លោកកំពុងផ្ដល់សេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារតាមរបៀបដូចគ្នា។
៥ ដូច្នេះ «អ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ ហើយចេះពិចារណា»ជាបងប្រុសគ្រិស្តសាសនិកមួយក្រុមតូចដែលព្រះបានរើសតាំង ដែលចូលរួមដោយផ្ទាល់ក្នុងការរៀបចំនិងការចែកចាយសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ ក្នុងអំឡុងវត្តមានរបស់គ្រិស្ត។ (លូក. ១២:៤២) ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ បងប្រុសគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំងដែលជា«ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា» បានបម្រើព្រះជាមួយគ្នានៅមន្ទីរចាត់ការពិភពលោក។ សព្វថ្ងៃនេះ បងប្រុសទាំងនេះដែលព្រះបានរើសតាំង ធ្វើជាគណៈអភិបាលនៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។
៦ គ្រិស្តប្រើក្រុមនេះ ដើម្បីចេញផ្សាយព័ត៌មានអំពីការសម្រេចទំនាយផ្សេងៗក្នុងគម្ពីរ និងដើម្បីផ្ដល់ការណែនាំតាមត្រូវពេលអំពីរបៀបអនុវត្តគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ សេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារនេះ បានត្រូវចែកចាយតាមរយៈក្រុមជំនុំនានារបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ (អេ. ៤៣:១០; កាឡ. ៦:១៦) នៅសម័យគម្ពីរ ខ្ញុំបម្រើឬអ្នកបម្រើម្នាក់ដែលម្ចាស់ទុកចិត្ត គឺជាអ្នកចាត់ចែងកិច្ចការផ្ទះ។ ដូចគ្នាដែរ ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណាមានភារកិច្ចចាត់ចែងកិច្ចការសម្រាប់បងប្អូនរួមជំនឿ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់មានភារកិច្ចមើលការខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បត្តិ សកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយ កម្មវិធីសន្និបាតនិងមហាសន្និបាត ការបោះពុម្ពសៀវភៅផ្សេងៗដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ ហើយពួកគាត់ក៏តែងតាំងអ្នកត្រួតពិនិត្យឲ្យបំពេញតួនាទីផ្សេងៗក្នុងអង្គការរបស់ព្រះដែរ។ អ្វីទាំងអស់នេះផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់«ខ្ញុំបម្រើឯទៀត»។—ម៉ាថ. ២៤:៤៥
៧ តើនរណាជា«ខ្ញុំបម្រើឯទៀត»? បើនិយាយឲ្យចំទៅ ពួកគេគឺជាអ្នកដែលទទួលអាហារ។ នៅដើមដំបូងនៃគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ខ្ញុំបម្រើឯទៀតទាំងអស់សុទ្ធតែជាគ្រិស្តសាសនិកដែលព្រះបានរើសតាំង។ ក្រោយមក ខ្ញុំបម្រើឯទៀតរួមបញ្ចូលមនុស្សមួយក្រុមធំដែលជា«ចៀមឯទៀត»។ (យ៉ូន. ១០:១៦) ក្រុមទាំងពីរទទួលសេចក្ដីបង្រៀនដែលខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ចែកចាយ។
៨ ក្នុងអំឡុងគ្រាទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង ពេលលោកយេស៊ូមកដើម្បីវិនិច្ឆ័យនិងដាក់ទោសមនុស្សទុច្ចរិតក្នុងពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ លោកនឹងតែងតាំងខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ឲ្យ«មើលការខុសត្រូវលើទ្រព្យសម្បត្តិទាំងអស់របស់លោក»។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៦, ៤៧) នៅពេលនោះ ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់នឹងទទួលរង្វាន់នៅស្ថានសួគ៌។ ពួកគាត់និងពួកអ្នកឯទៀតដែលព្រះបានរើសតាំង ដែលរួមទាំងអស់មានចំនួន១៤៤.០០០នាក់ នឹងមានអំណាចនៅស្ថានសួគ៌ជាមួយគ្រិស្ត។ ទោះជានៅពេលនោះនឹងលែងមានខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណានៅផែនដីក្ដី តែព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូនឹងផ្ដល់ការណែនាំដល់មនុស្សដែលនៅផែនដី ជាពលរដ្ឋនៃរាជាណាចក្ររបស់មេស្ស៊ី តាមរយៈពួកអ្នកដែលបានត្រូវតែងតាំងឲ្យបម្រើជា«ចៅហ្វាយ»។—ទំនុក. ៤៥:១៦
ហេតុអ្វីគួរ«ចាំអំពីពួកអ្នកដែលកំពុងនាំមុខ»យើង?
៩ មានមូលហេតុជាច្រើនដើម្បី«ចាំអំពីពួកអ្នកដែលកំពុងនាំមុខ»យើង និងដើម្បីបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តពួកគាត់។ ហេតុអ្វីការធ្វើដូច្នេះមានប្រយោជន៍ចំពោះយើង? សាវ័កប៉ូលបានប្រាប់ថា៖ «ពួកគេកំពុងថែរក្សាអ្នករាល់គ្នា ហើយទទួលខុសត្រូវអំពីរបៀបដែលពួកគេបានធ្វើការនោះ។ ដូច្នេះ ពួកគេអាចធ្វើការនេះដោយមានអំណរ មិនមែនដោយដកដង្ហើមធំទេ ព្រោះបើដូច្នេះនឹងនាំឲ្យអ្នករាល់គ្នាបង់ប្រយោជន៍វិញ»។ (ហេ. ១៣:១៧) ជាការសំខាន់ចាំបាច់ដែលយើងស្ដាប់បង្គាប់ហើយចុះចូលចំពោះការណែនាំរបស់អ្នកដែលកំពុងនាំមុខ ដោយសារពួកគាត់ថែរក្សាយើងដើម្បីជួយការពារចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។
១០ នៅកូរិនថូសទី១ ១៦:១៤ ប៉ូលប្រាប់ថា៖ «ចូរអ្នករាល់គ្នាធ្វើអ្វីៗទាំងអស់ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់»។ រាល់ការសម្រេចចិត្តដែលទាក់ទងនឹងរាស្ត្រព្រះ មានមូលដ្ឋានលើគុណសម្បត្តិដ៏ប្រសើរនេះ គឺសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ស្ដីអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ កូរិនថូសទី១ ១៣:៤-៨ បានចែងថា៖ «សេចក្ដីស្រឡាញ់មានចិត្តធ្ងន់ហើយក៏សប្បុរស។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចេះច្រណែន មិនចេះនិយាយអួតអាង មិនចេះក្រអឺតក្រអោង មិនប្រព្រឹត្តឥតសមរម្យ មិនរកប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន មិនឆាប់ខឹង។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចាំទុកក្នុងចិត្តនូវអ្វីដែលគេធ្វើឲ្យយើងឈឺចិត្ត។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនអរសប្បាយអំពីអ្វីដែលមិនសុចរិតឡើយ តែអរសប្បាយអំពីសេចក្ដីពិត។ សេចក្ដីស្រឡាញ់អត់ធន់នឹងអ្វីៗទាំងអស់ ជឿអ្វីៗទាំងអស់ សង្ឃឹមលើអ្វីៗទាំងអស់ ស៊ូទ្រាំនឹងអ្វីៗទាំងអស់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់មិនចេះសាបសូន្យឡើយ»។ រាល់ការសម្រេចចិត្តធ្វើឡើងជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយសារការសម្រេចចិត្តទាំងនេះមានមូលដ្ឋានលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ យើងមានមូលហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បីទុកចិត្តការណែនាំណាក៏ដោយដែលយើងទទួល។ ម្យ៉ាងទៀត ការណែនាំទាំងនេះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ បញ្ជាក់អំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។
ជាការសំខាន់ចាំបាច់ដែលយើងចុះចូលចំពោះពួកអ្នកដែលកំពុងថែរក្សាយើងដើម្បីជួយការពារចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា
១១ ដូចនៅសតវត្សទី១ដែរ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងប្រើមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះដើម្បីដឹកនាំរាស្ត្ររបស់លោក។ ក៏ប៉ុន្តែ នៅអតីតកាលព្រះយេហូវ៉ាក៏បានប្រើមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះដើម្បីសម្រេចបំណងប្រាថ្នារបស់លោកដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ណូអេបានសង់ទូកធំ ហើយបានប្រកាសផ្សាយអំពីសេចក្ដីហិនវិនាសដែលជិតមកដល់នៅសម័យរបស់គាត់។ (លោ. ៦:១៣, ១៤, ២២; ២ពេ. ២:៥) ម៉ូសេបានត្រូវតែងតាំងឲ្យនាំរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាចេញពីស្រុកអេស៊ីប។ (និក្ខ. ៣:១០) ព្រះក៏បានដឹកនាំបុរសមិនល្អឥតខ្ចោះឲ្យសរសេរគម្ពីរដែរ។ (២ធី. ៣:១៦; ២ពេ. ១:២១) យើងនឹងមិនឈប់ទុកចិត្តអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារតែលោកប្រើបុរសមិនល្អឥតខ្ចោះឲ្យដឹកនាំកិច្ចបម្រើផ្សាយនិងកិច្ចការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងមានទំនុកចិត្តកាន់តែរឹងមាំដោយដឹងថា អង្គការនេះអាចសម្រេចកិច្ចការជាច្រើន ដោយសារតែមានការគាំទ្រពីព្រះយេហូវ៉ា។ តាមរយៈទុក្ខលំបាកនិងបទពិសោធន៍ជាច្រើន ខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់បានបង្ហាញឲ្យឃើញថា សកម្មពលរបស់ព្រះកំពុងដឹកនាំពួកគាត់។ សព្វថ្ងៃនេះ អង្គការព្រះយេហូវ៉ាផ្នែកនៅផែនដីទទួលពរច្រើនណាស់។ ម្ល៉ោះហើយ យើងគាំទ្រហើយទុកចិត្តអង្គការរបស់លោកយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។
របៀបដែលយើងបង្ហាញថាយើងមានទំនុកចិត្ត
១២ ពួកអ្នកដែលបានត្រូវតែងតាំងឲ្យទទួលខុសត្រូវក្នុងក្រុមជំនុំ បង្ហាញថាពួកគាត់ទុកចិត្តព្រះយេហូវ៉ានិងរបៀបរៀបចំរបស់លោក ដោយទទួលភារកិច្ចស្ម័គ្រពីចិត្ត ហើយបំពេញភារកិច្ចរបស់ខ្លួនយ៉ាងស្មោះត្រង់។ (សកម្ម. ២០:២៨) ក្នុងនាមជាអ្នកប្រកាសដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រព្រះ យើងខ្នះខ្នែងផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ ត្រឡប់ទៅជួបអ្នកចាប់អារម្មណ៍ ហើយបង្រៀនគម្ពីរតាមផ្ទះ។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤; ២៨:១៩, ២០) ដើម្បីទទួលប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតពីសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារដែលខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ផ្ដល់យ៉ាងបរិបូរនោះ យើងរៀបចំឲ្យបានល្អសម្រាប់កិច្ចប្រជុំគ្រិស្តសាសនិក។ យើងចូលរួមកិច្ចប្រជុំទាំងនោះ ហើយចូលរួមសន្និបាតនិងមហាសន្និបាតដែរ។ ពេលយើងសំណេះសំណាលជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿនៅឯកិច្ចប្រជុំទាំងនោះ យើងទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនពីការលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។—ហេ. ១០:២៤, ២៥
១៣ ពេលយើងគាំទ្រអង្គការរបស់ព្រះដោយធ្វើវិភាគទាន នោះបង្ហាញថាយើងទុកចិត្តអង្គការលោក។ (សុភ. ៣:៩, ១០) នៅពេលដែលយើងឃើញថាបងប្អូនរួមជំនឿខ្វះខាត នោះយើងជួយពួកគាត់ភ្លាមៗ។ (កាឡ. ៦:១០; ១ធី. ៦:១៨) យើងធ្វើអ្វីៗទាំងអស់នេះពីព្រោះយើងពិតជាស្រឡាញ់គ្នាជាបងប្អូន ហើយយើងប្រុងប្រៀបរកឱកាសជានិច្ចដើម្បីបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់លោកថា យើងមានចិត្តដឹងគុណចំពោះសេចក្ដីល្អជាច្រើនដែលយើងបានទទួល។—យ៉ូន. ១៣:៣៥
១៤ យើងក៏បង្ហាញដែរថាយើងទុកចិត្តអង្គការព្រះ ដោយគាំទ្រការសម្រេចចិត្តរបស់អង្គការលោក។ នេះក៏រួមបញ្ចូលការធ្វើតាមដោយចិត្តរាបទាបចំពោះការណែនាំរបស់អ្នកដែលមានមុខងារទទួលខុសត្រូវ ដូចជាអ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល និងអ្នកចាស់ទុំក្នុងក្រុមជំនុំជាដើម។ បងប្រុសទាំងនេះបានត្រូវរាប់បញ្ចូលក្នុងចំណោម«ពួកអ្នកដែលកំពុងនាំមុខ»ដែលយើងត្រូវតែស្ដាប់បង្គាប់ ហើយចុះចូលផង។ (ហេ. ១៣:៧, ១៧) ទោះជាយើងមិនយល់ទាំងស្រុងអំពីមូលហេតុដែលពួកគាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្តណាមួយក៏ដោយ ប៉ុន្តែយើងដឹងថាយើងនឹងទទួលប្រយោជន៍ជានិច្ច បើយើងគាំទ្រការសម្រេចចិត្តនោះ។ ជាលទ្ធផល ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរយើង ដោយសារយើងធ្វើតាមការណែនាំពីអង្គការនិងបណ្ដាំរបស់លោក។ យ៉ាងនេះយើងបង្ហាញថា យើងចុះចូលចំពោះលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាម្ចាស់របស់យើង។
១៥ ដូច្នេះ យើងមានហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បីទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណា។ សាថានដែលជាព្រះនៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះ កំពុងខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីបង្អាប់នាមព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់លោក។ (២កូ. ៤:៤) សូមកុំចាញ់កលល្បិចរបស់សាថានឲ្យសោះ! (២កូ. ២:១១) វាដឹងថាវាមាន«ពេលតែបន្តិចបន្តួច»មុនដែលវានឹងត្រូវឃុំក្នុងទីជ្រៅបំផុត ម្ល៉ោះហើយ វាកំពុងខិតខំព្យាយាមនាំឲ្យរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាច្រើនបំផុតឈប់បម្រើលោក។ (បប. ១២:១២) ក៏ប៉ុន្តែ កាលដែលសាថានខំប្រឹងកាន់តែខ្លាំង សូមឲ្យយើងចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា។ សូមឲ្យយើងទុកចិត្តទាំងស្រុងទៅលើព្រះយេហូវ៉ា និងខ្សែរយៈដែលលោកកំពុងប្រើដើម្បីណែនាំរាស្ត្រលោកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ការធ្វើដូច្នេះ នាំឲ្យយើងមានសាមគ្គីភាពជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿទាំងអស់។