ផ្នែកទី៥
សូមត្រឡប់មកឯ«គង្វាលដែលរក្សាការពារជីវិតរបស់អ្នក»
តើអ្នកមានបញ្ហាណាមួយដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់ក្នុងសៀវភៅនេះឬទេ? បើមានមែន អ្នកក៏មិនខុសប្លែកពីអ្នកបម្រើស្មោះត្រង់ជាច្រើនរបស់ព្រះដែរ។ ពួកគាត់ដែលរស់នៅសម័យគម្ពីរនិងនៅសម័យយើងបានប្រឈមមុខនឹងការពិបាកស្រដៀងនឹងអ្នកដែរ។ ប៉ុន្តែ ពួកគាត់បានទទួលជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីយកឈ្នះការពិបាកទាំងនោះ។ ដូច្នេះ អ្នកក៏អាចយកឈ្នះបានដែរ។
ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក កាលដែលអ្នកត្រឡប់មកលោកវិញ
សូមមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយអ្នក កាលដែលអ្នកត្រឡប់មកលោកវិញ។ លោកនឹងជួយអ្នកយកឈ្នះអារម្មណ៍មិនល្អដែលមកពីការខ្វល់ចិត្តនិងការឈឺចិត្ត។ លោកក៏នឹងផ្ដល់ឲ្យអ្នកនូវសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងចិត្តនិងគំនិតដែលមកពីការមានសមត្ថភាពវិនិច្ឆ័យមិនផ្ដន្ទាទោស។ ក្រោយមក ចិត្តអ្នកប្រហែលជាជំរុញអ្នកឲ្យចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀតជាមួយនឹងបងប្អូនរួមជំនឿ។ ស្ថានភាពរបស់អ្នកក៏ស្រដៀងនឹងស្ថានភាពរបស់គ្រិស្តសាសនិកខ្លះនៅសតវត្សរ៍ទី១ដែរ។ សាវ័កពេត្រុសបានរៀបរាប់អំពីពួកគេថា៖ «ពីមុន អ្នករាល់គ្នាដូចចៀមដែលវង្វេង តែឥឡូវអ្នករាល់គ្នាបានត្រឡប់មកឯគង្វាលដែលរក្សាការពារជីវិតរបស់អ្នករាល់គ្នា»។—ពេត្រុសទី១ ២:២៥
បើអ្នកសម្រេចចិត្តត្រឡប់មកព្រះយេហូវ៉ាវិញ នោះជាការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អបំផុត។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះអ្នកនឹងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ារីករាយ។ (សុភាសិត ២៧:១១) ដូចដែលអ្នកដឹងហើយថា ព្រះយេហូវ៉ាក៏មានអារម្មណ៍ដូចយើងដែរ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលយើងធ្វើអាចប៉ះពាល់ដល់អារម្មណ៍របស់លោក។ ការពិត ព្រះយេហូវ៉ាមិនបង្ខំយើងឲ្យស្រឡាញ់ និងបម្រើលោកទេ។ (ការបំភ្លឺច្បាប់ ៣០:១៩, ២០) បណ្ឌិតខាងគម្ពីរម្នាក់បាននិយាយថា៖ «គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចបើកចិត្តរបស់អ្នកបានទេ លុះត្រាតែអ្នកផ្ទាល់បើកចិត្តដោយខ្លួនឯង»។ តើយើងអាចបើកចិត្តរបស់យើងយ៉ាងដូចម្ដេច? គឺដោយគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ដោយសារយើងស្រឡាញ់លោកយ៉ាងស្មោះអស់ពីចិត្ត។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងជូនលោកនូវអំណោយដ៏មានតម្លៃ ពោលគឺចិត្តស្មោះឥតងាករេរបស់យើង។ បើយើងបម្រើលោកដោយចិត្តស្មោះឥតងាករេ នោះធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាមានអំណរខ្លាំងក្រៃលែង។ ពេលដែលយើងជូនព្រះយេហូវ៉ានូវការគោរពប្រណិប័តន៍ដែលលោកសមនឹងទទួល នោះធ្វើឲ្យយើងមានសុភមង្គលដែលរកអ្វីប្រៀបផ្ទឹមពុំបានឡើយ។—សកម្មភាព ២០:៣៥; ការបើកបង្ហាញ ៤:១១
បន្ថែមទៅទៀត ពេលអ្នកត្រឡប់មកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត លោកនឹងបំពេញការស្រេកឃ្លានរបស់អ្នកចំពោះការណែនាំពីលោក។ (ម៉ាថាយ ៥:៣) តើតាមរបៀបណា? មនុស្សនៅជុំវិញពិភពលោកឆ្ងល់ថា‹ហេតុអ្វីយើងមានជីវិតរស់នៅ?›។ ពួកគេចង់ដឹងយ៉ាងខ្លាំងនូវចម្លើយចំពោះសំណួរអំពីគោលបំណងនៃជីវិត។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតមនុស្សឲ្យមានសេចក្ដីត្រូវការចង់ទទួលការណែនាំពីលោក។ លោកបានបង្កើតយើងឲ្យមានសុភមង្គលពេញលេញ ពីការបម្រើលោក។ ពេលយើងដឹងថា យើងកំពុងគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយសារយើងស្រឡាញ់លោក នោះនឹងធ្វើឲ្យយើងមានសុភមង្គលខ្លាំងបំផុត។—ចម្រៀងសរសើរព្រះ ៦៣:១-៥
សូមមានទំនុកចិត្តថា ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកត្រឡប់មកលោកវិញ។ ហេតុអ្វីអ្នកអាចមានទំនុកចិត្តបាន? សូមពិចារណាចំណុចខ្លះៗ។ សៀវភៅនេះបានត្រូវរៀបចំឡើងដោយយកចិត្តទុកដាក់និងដោយអធិដ្ឋានយ៉ាងច្រើន។ អ្នកប្រហែលជាបានទទួលសៀវភៅនេះ ដោយសារមានអ្នកចាស់ទុំឬបងប្អូនរួមជំនឿណាម្នាក់យកមកជូនអ្នក។ ក្រោយមក អ្នកមានចិត្តជំរុញឲ្យអានសៀវភៅនេះ ហើយចង់ធ្វើតាមយោបល់ដែលអ្នកបានអាន។ នេះជាភ័ស្តុតាងដែលបញ្ជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាមិនបានភ្លេចអ្នកឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកកំពុងទាញនាំអ្នកបន្តិចម្ដងៗឲ្យត្រឡប់មកលោកវិញ។—យ៉ូហាន ៦:៤៤
យើងអាចទទួលការសម្រាលទុក្ខដោយដឹងថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលភ្លេចអ្នកបម្រើលោកដែលបានវង្វេងឡើយ។ នេះជាអ្វីដែលបងស្រីដានណឺបានដឹងគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់បានប្រាប់ថា៖ «ខ្ញុំបានរសាត់ចេញពីសេចក្ដីពិតបន្តិចម្ដងៗ។ ប៉ុន្តែជារឿយៗ ខ្ញុំបានរំពឹងគិតអំពីចម្រៀងសរសើរព្រះ ១៣៩:២៣, ២៤ ដែលចែងថា៖ ‹ឱព្រះអើយ សូមស្វែងយល់អំពីខ្ញុំយ៉ាងល្អិតល្អន់ ហើយសូមស្គាល់ចិត្តខ្ញុំយ៉ាងច្បាស់ផង។ សូមពិនិត្យមើលខ្ញុំ ដើម្បីដឹងថាខ្ញុំខ្វល់ខ្វាយអំពីរឿងអ្វីខ្លះ។ សូមលោកមើលខ្ញុំឲ្យដឹងថា ក្នុងចិត្តគំនិតខ្ញុំមានអ្វីដែលមិនល្អឬយ៉ាងណា ហើយសូមមេត្តានាំខ្ញុំដើរលើផ្លូវទៅកាន់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់›។ ខ្ញុំបានដឹងក្នុងចិត្តថា ខ្ញុំគ្មានចំណែកក្នុងពិភពលោកនេះទេ ហើយខ្ញុំក៏ចូលមិនចុះជាមួយនឹងពិភពលោកនេះដែរ។ ខ្ញុំក៏ដឹងដែរថា ខ្ញុំគួរតែនៅក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្រោយមក ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមយល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលបោះបង់ខ្ញុំឡើយ។ អ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ គឺខ្ញុំត្រូវរកវិធីត្រឡប់ទៅលោកវិញប៉ុណ្ណោះ។ ខ្ញុំពិតជាសប្បាយចិត្តណាស់ដែលខ្ញុំបានត្រឡប់មកវិញ!»។
«ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមយល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលបោះបង់ខ្ញុំទេ។ អ្វីដែលខ្ញុំត្រូវធ្វើ គឺខ្ញុំត្រូវរកវិធីត្រឡប់ទៅលោកវិញប៉ុណ្ណោះ»
យើងអធិដ្ឋានអស់ពីចិត្តដើម្បីឲ្យអ្នកទទួល«អំណរពីព្រះយេហូវ៉ា»ម្ដងទៀត។ (នេហេមា ៨:១០) អ្នកនឹងមិនស្ដាយក្រោយឡើយ បើអ្នកត្រឡប់មកព្រះយេហូវ៉ាវិញ។