មេរៀនទី៣៦
ពាក្យសន្យារបស់យែបថា
ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានបោះបង់ចោលព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត ហើយបែរទៅគោរពបូជាព្រះមិនពិត។ នៅពេលពួកអាំម៉ូនមកវាយប្រហារពួកគេ ព្រះមិនពិតទាំងនោះមិនអាចជួយពួកគេបានឡើយ។ ដូច្នេះ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលរងទុក្ខវេទនាអស់ជាច្រើនឆ្នាំ។ នៅទីបំផុត ពួកគេអង្វរព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ‹យើងខ្ញុំធ្វើខុសហើយ។ សូមលោកជួយយើងខ្ញុំពីកណ្ដាប់ដៃសត្រូវផង›។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានបំផ្លាញចោលរូបព្រះ ហើយចាប់ផ្ដើមគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឃើញពួកគេរងទុក្ខវេទនាតទៅទៀតឡើយ។
រួចមក បុរសចម្បាំងដ៏អង់អាចម្នាក់ឈ្មោះយែបថា បានត្រូវជ្រើសរើសឲ្យដឹកនាំបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីធ្វើសង្គ្រាមនឹងពួកអាំម៉ូន។ គាត់បានអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាថា៖ ‹បើលោកជួយពួកយើងឲ្យឈ្នះសង្គ្រាមនេះ ខ្ញុំសន្យាថាពេលត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ មនុស្សដំបូងដែលចេញពីផ្ទះមកទទួលខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងប្រគល់អ្នកនោះជូនលោក›។ ព្រះយេហូវ៉ាស្ដាប់សេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់យែបថា ហើយបានជួយគាត់ឲ្យឈ្នះសង្គ្រាម។
កាលយែបថាត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ មនុស្សដំបូងដែលចេញមកទទួលគាត់ គឺកូនស្រីតែមួយរបស់គាត់។ នាងរាំផង និងលេងស្គរដៃផង។ តើយែបថាគួរធ្វើយ៉ាងណា? គាត់នឹកឃើញអ្វីដែលគាត់បានសន្យា ហើយក៏ពោលថា៖ ‹ឱកូនស្រីសម្លាញ់អើយ! កូនធ្វើឲ្យចិត្តរបស់ពុកខ្ទេចខ្ទាំអស់ហើយ។ ពុកបានសន្យានឹងព្រះយេហូវ៉ារួចហើយ ពុកមិនអាចលេបសម្ដីវិញបានទេ។ ពុកត្រូវបញ្ជូនកូនឲ្យទៅបម្រើនៅវិហាររបស់លោកក្នុងក្រុងស៊ីឡូរ›។ កូនស្រីគាត់និយាយថា៖ ‹ពុកអើយ បើពុកបានសន្យានឹងព្រះយេហូវ៉ាហើយ សូមពុកធ្វើតាមពាក្យសន្យាចុះ។ ប៉ុន្តែ សូមទុកពេលឲ្យកូនពីរខែសិន ដើម្បីកូនស្នាក់នៅលើភ្នំជាមួយមិត្តភក្តិស្រីៗ។ បន្ទាប់មក កូននឹងទៅ›។ កូនស្រីយែបថាបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងស្មោះត្រង់នៅវិហារអស់មួយជីវិត។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ មិត្តភក្តិរបស់នាងតែងទៅលេងនាងនៅឯក្រុងស៊ីឡូរ។
«អ្នកណាដែលស្រឡាញ់កូនប្រុសឬកូនស្រីជាងស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះក៏មិនសមនឹងធ្វើជាអ្នកកាន់តាមខ្ញុំដែរ»។—ម៉ាថាយ ១០:៣៧