ការគោរពអំណាចគ្រប់គ្រង ហេតុអ្វីក៏អត់មាន?
«ការបំពារបំពានលើអំណាចគ្រប់គ្រងដែលមាន ខាងសាសនានិងខាងអាណាចក្រ ខាងអំណាចគ្រប់គ្រងក្នុងសង្គមនិងខាងនយោបាយ ជាបាតុភូតមួយដែលមានទូទាំងពិភពលោក ប្រហែលជានឹងត្រូវចាត់ទុកជាព្រឹត្ដិការណ៍ដ៏អស្ចារ្យមួយនៃទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ»។
ជាច្រើនឆ្នាំបានកន្លងទៅ តាំងតែពីទសវត្សរ៍១៩៦០ ដែលហាណា អារិន ជាអ្នកប្រវត្ដិសាស្ត្រនិងជាអ្នកទស្សនវិជ្ជាបានសំដៅទៅដូចពាក្យខាងលើនេះ។ សព្វថ្ងៃនេះមុខសញ្ញានៃការមិនគោរពអំណាចគ្រប់គ្រងគឺខ្លាំងជាងពេលមុនៗទៅទៀត។
ជាឧទាហរណ៍ សេចក្ដីរាយការណ៍ថ្មីៗមួយក្នុងទស្សនាវដ្ដី ដឺ ថែម្ស នៃទីក្រុងឡុងចែងថា៖ «មាតាបិតាខ្លះ បដិសេធមិនព្រមទទួលស្គាល់អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់គ្រូទៅលើកូនរបស់គេ ហើយពេលដែលមានការប៉ុនប៉ងដាក់ទណ្ឌកម្មទៅលើកូនរបស់គេ នោះពួកគេក៏ប្ដឹងផ្ដល់»។ ជាញឹកញាប់ ពេលដែលកូនរបស់ពួកគេទទួលនូវទណ្ឌកម្ម នោះមាតាបិតាទៅឯសាលា មិនគ្រាន់តែដើម្បីគំរាមកំហែងប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ប៉ុន្តែដើម្បីពាធាពួកគ្រូទៀតផង។
អ្នកនាំពាក្យសំរាប់សមាគមជាតិនៃគ្រូនាយកនៅប្រទេសអង់គ្លេស បានត្រូវគេដកស្រង់ពាក្យថា៖ «សាធារណជនកំពុងតែនិយាយថា‹ខ្ញុំមានសិទ្ធិ› ជាជាងនិយាយថា‹ខ្ញុំមានភារកិច្ច›»។ ក្រៅពីការខកខានអប់រំកូនរបស់ពួកគេឲ្យចេះគោរពអំណាចគ្រប់គ្រង មាតាបិតាខ្លះមិនកែតម្រង់កូនរបស់ខ្លួន និងក៏មិនព្រមឲ្យអ្នកណាទៀតធ្វើដូច្នេះដែរ។ ក្មេងៗដែលអាង«សិទ្ធិ»របស់គេ ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យរំលោភមើលងាយដល់អំណាចគ្រប់គ្រងរបស់មាតាបិតា និងគ្រូ ហើយលទ្ធផលពីនេះគឺអាចត្រូវទាយទុកជាមុន។ អ្នកកាសែតម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ាការិត ដ្រិស្ខុល សរសេរថា៖ «ជំនាន់ថ្មីមួយដែលមិនគោរពអំណាចគ្រប់គ្រងសោះ និងមិនមានគំនិតដឹងខុសត្រូវទេ»។
ទស្សនាវដ្ដី ថែម្ស បានប្រាប់ក្នុងអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ជំនាន់វង្វេងបាត់» បានចង្អុលបញ្ជាក់ដល់ការស្រងាកចិត្តយ៉ាងខ្លាំងរបស់យុវជននៅប្រទេសរុស្សី ដោយដកស្រង់ពាក្យពីអ្នកចំរៀងបទរ៉ាប់ ដែលបាននិយាយថា៖ «តើមនុស្សម្នាក់ដែលកើតមកក្នុងលោកីយ៍នេះ ដែលគ្មានអ្វីស្ថិតស្ថេរយូរនិងគ្មានយុត្ដិធម៌ អាចមានជំនឿទៅលើសង្គមមនុស្សដូចម្ដេចបាន?» អ្នកសង្គមវិជ្ជាម្នាក់ឈ្មោះ មីកេល តូបាលូវ បានយល់ព្រមនឹងគំនិតនេះថា៖ «ពួកក្មេងៗទាំងនេះមិនមែនល្ងង់ទេ។ ពួកគេបានឃើញរដ្ឋាភិបាលបោកប្រាស់ឪពុកម្ដាយរបស់គេ។ គេក៏បានឃើញឪពុកម្ដាយរបស់គេបាត់បង់នូវលុយកាក់ ដែលបានសន្សំទុកនិងការងារធ្វើរបស់ពួកគាត់។ តើយើងអាចសង្ឃឹមថាពួកគេនិងគោរពអំណាចគ្រប់គ្រងទេ?»។
ក៏ប៉ុន្តែ គឺមិនត្រឹមត្រូវទេ បើសិនជាយើងសន្និដ្ឋានថា ការមិនទុកចិត្តទៅលើអំណាចគ្រប់គ្រង គឺឃើញតែក្នុងចំណោមយុវជននោះ។ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សគ្រប់វ័យមិនទុកចិត្តនឹងអំណាចគ្រប់គ្រងសព្វបែបយ៉ាង ជួនកាលរហូតដល់ស្អប់ទៀតផង។ តើនេះមានន័យថា គ្មានអំណាចគ្រប់គ្រងណាដែលអាចទុកចិត្តបានឬ? បើសិនជាបានអនុវត្តតាមរបៀបត្រឹមត្រូវ នោះអំណាចគ្រប់គ្រងមានន័យថា៖ «អំណាចឬក៏សិទ្ធិដើម្បីកាន់កាប់ ការវិនិច្ឆ័យ ឬក៏ដាក់បំរាមទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកឯទៀត» អាចជាអ្វីដ៏ល្អ។ នោះអាចជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្សទាំងសហគមន៍ផង។ អត្ថបទជាបន្ទាប់នឹងពិចារណារបៀបដែលនេះអាចជាអ៊ីចឹងមែន។