រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលបានស្ដារឡើងវិញ សរសើរទ្រង់ពាសពេញលើផែនដី
«អញនឹងឲ្យជនជាតិទាំងឡាយ មានបបូរមាត់ស្អាត[ភាសាបរិសុទ្ធ, «ព.ថ.»] ដើម្បីឲ្យគេបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នា»។—សេផានា ៣:៩
១. ហេតុអ្វីក៏សារនៃសេចក្ដីហិនវិនាសបានសម្រេចលើប្រទេសយូដា និងសាសន៍ឯទៀតទាំងឡាយ?
នេះជាសារជំនុំជំរះដ៏ខ្លាំងណាស់ហ្ន៎! ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបណ្ដាលឲ្យសេផានាប្រកាសនោះ។ ពាក្យទាំងនោះនៃសេចក្ដីហិនវិនាសបានសម្រេចលើសាសន៍យូដា និងរាជធានីនៃទីក្រុងយេរូសាឡិម ពីព្រោះពួកមេដឹកនាំនិងប្រជាជនជាក្រុម ឥតបានធ្វើតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ាទេ។ សាសន៍ទាំងឡាយដែលនៅជិតខាង ដូចជាសាសន៍ភីលីស្ទីន សាសន៍ម៉ូអាប់ និងសាសន៍អាំម៉ូន ក៏នឹងពិសោធនូវសេចក្ដីខ្ញាល់របស់ព្រះដែរ។ ហេតុអ្វី? ដោយព្រោះការប្រឆាំងដ៏កាចសាហាវរបស់គេ ដែលមានជាយូរយារមកហើយនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ចំពោះមូលហេតុដូចគ្នានេះ នោះក៏នឹងត្រូវកំទេចចោលមហាអំណាចប្រទេសអាសស៊ើរ ដែលនឹងលែងមានទៀតហើយ។
២. តាមមើលទៅ តើសេផានា ៣:៨ បានសំដៅទៅពួកណា?
២ ប៉ុន្តែ គឺមានមនុស្សខ្លះដែលមានចរិយាត្រឹមត្រូវនៅប្រទេសយូដាពីបុរាណ។ ពួកគេបានទន្ទឹងចាំទៅដល់ពេលដែលព្រះធ្វើការជំនុំជំរះប្រឆាំងនឹងពួកមនុស្សអាក្រក់ ហើយតាមមើលទៅ នេះជាពាក្យដែលសំដៅទៅចំពោះពួកគេ ដែលថា៖ «ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់មានបន្ទូលថា ចូរឯងរាល់គ្នារង់ចាំ ដរាបដល់ថ្ងៃដែលអញក្រោកឡើងសង្គ្រុបលើគេ ពីព្រោះអញបានគិតសំរេច នឹងប្រមូលអស់ទាំងសាសន៍ដើម្បីនឹងភ្ជុំនគរទាំងប៉ុន្មាន ប្រយោជន៍នឹងចាក់សេចក្ដីគ្នាន់ក្នាញ់របស់អញ គឺជាសេចក្ដីក្រេវក្រោធដ៏សហ័សរបស់អញទៅលើគេ ដ្បិតផែនដីទាំងមូលនឹងត្រូវឆេះ ដោយភ្លើងនៃសេចក្ដីប្រចណ្ឌរបស់អញ»។—សេផានា ៣:៨
‹ភាសាបរិសុទ្ធ›តើសំរាប់អ្នកណា?
៣. តើសារដ៏ប្រកបដោយសេចក្ដីសង្ឃឹមអ្វី ដែលសេផានាបានត្រូវបណ្ដាលឲ្យប្រកាសនោះ?
៣ ត្រូវហើយ សេផានាបានប្រកាសនូវសារនៃសេចក្ដីហិនវិនាសរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក៏ប៉ុន្តែ ព្យាការីនេះក៏បានបណ្ដាលឲ្យរួមបញ្ចូលនូវសារដ៏អស្ចារ្យអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹម។ នេះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលនឹងសម្រាលទុក្ខដល់អស់អ្នក ដែលបានរក្សាចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ ដូចបានកត់ទុកនៅសេផានា ៣:៩ នោះព្រះយេហូវ៉ាបានប្រកាសថា៖ «នៅគ្រានោះ អញនឹងឲ្យជនជាតិទាំងឡាយ មានបបូរមាត់ស្អាត[ភាសាបរិសុទ្ធ, ព.ថ.] ដើម្បីឲ្យគេបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នា ហើយព្រមចិត្តគ្នានឹងគោរពដល់ទ្រង់»។
៤, ៥. (ក) តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់ពួកមនុស្សទុច្ចរិត? (ខ) តើអ្នកណាដែលនឹងទទួលប្រយោជន៍ពីនេះ និងហេតុអ្វី?
៤ មនុស្សខ្លះនឹងមិនបានទទួលនូវភាសាបរិសុទ្ធឡើយ។ ទំនាយនេះកត់ចំណាំពួកគេ ដោយចែងថា៖ «អញនឹងដកយកពួកអ្នកដែលអួតអាង ដោយឆ្មើងឆ្មៃ ចេញពីកណ្ដាលឯងទៅ»។ (សេផានា ៣:១១) ដូច្នេះពួកមនុស្សអួតអាងដែលបានមើលងាយនឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះ ហើយបានប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិតនឹងត្រូវដកចេញ។ ហើយតើពួកណាដែលទទួលប្រយោជន៍ពីនេះ? សេផានា ៣:១២, ១៣ ចែងថា៖ «តែអញ[ព្រះយេហូវ៉ា]នឹងទុកជនមួយពួកដែលវេទនា ហើយកំសត់ទុគ៌តនៅកណ្ដាលឯង។ ឯពួកនោះ គេនឹងពឹងដល់ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកសំណល់នៃអ៊ីស្រាអែល នឹងមិនប្រព្រឹត្តអំពើទុច្ចរិត ឬពោលកុហកទៀតឡើយ ក៏នឹងឥតឃើញមានអណ្ដាតឆបោកនៅក្នុងមាត់គេដែរ ដ្បិតគេនឹងរកស៊ី ហើយដេកចុះឥតមានអ្នកណាបំភ័យគេឡើយ»។
៥ អ្នកសំណល់ដែលមានចិត្តស្មោះនៅប្រទេសយូដាពីបុរាណ នឹងទទួលផលប្រយោជន៍។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះពួកគេបានប្រព្រឹត្តស្របតាមពាក្យទាំងនេះ ដែលថា៖ «អស់អ្នករាបសានៅផែនដីដែលរក្សាអស់ទាំងបញ្ញត្តច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាអើយ! ចូរស្វែងរកទ្រង់ ចូរស្វែងរកសេចក្ដីសុចរិត ចូរស្វែងរកសេចក្ដីសុភាពចុះ ប្រហែលជាអ្នករាល់គ្នានឹងបានបាំងទុក នៅក្នុងថ្ងៃនៃសេចក្ដីខ្ញាល់របស់ព្រះយេហូវ៉ាទេដឹង!»។—សេផានា ២:៣
៦. តើមានអ្វីកើតឡើងក្នុងសេចក្ដីសម្រេចដំបូងនៃទំនាយរបស់សេផានា?
៦ នៅក្នុងការសម្រេចដំបូងនៃទំនាយរបស់សេផានា នោះព្រះបានដាក់ទណ្ឌកម្មប្រទេសយូដាដ៏ឥតស្មោះត្រង់ ដោយអនុញ្ញាតឲ្យមហាអំណាចប្រទេសបាប៊ីឡូនបានឈ្នះលើប្រទេសនោះ និងប្រជាជនក្លាយជាឈ្លើយនៅក្នុងឆ្នាំ៦០៧ ម.ស.យ.។ មនុស្សខ្លះ រួមបញ្ចូលព្យាការីយេរេមានិងពួកអ្នកឯទៀត ដែលបាននៅស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ាក្នុងកាលជាប់ឃុំឃាំងនោះ គឺបានសង្គ្រោះជីវិត។ នៅឆ្នាំ៥៣៩ ម.ស.យ. នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ស្តេចស៊ីរូស នោះពួកសាសន៍មេឌីនិងពើស៊ីបានឈ្នះលើពួកបាប៊ីឡូន។ ប្រមាណពីរឆ្នាំក្រោយមក នោះស្តេចស៊ីរូសបានចេញក្រិត្យដែលបានអនុញ្ញាតឲ្យសាសន៍យូដាដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មាន ត្រឡប់ទៅភូមិស្រុករបស់គេវិញ។ ក្រោយមក ព្រះវិហារនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡិមបានសាងសង់ឡើងវិញ និងការងារជាសង្ឃគឺមានមុខងារម្ដងទៀត ដើម្បីបង្ហាត់បង្រៀនក្រិត្យវិន័យដល់ប្រជាជន។ (ម៉ាឡាគី ២:៧) ដូច្នេះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើឲ្យចំរើនដល់ពួកអ្នកសំណល់ដែលបានស្ដារឡើងវិញ ដរាបណាពួកគេរក្សាទុកនូវចិត្តស្មោះត្រង់។
៧, ៨. តើពាក្យទំនាយនៅសេផានា ៣:១៤-១៧ ទាក់ទងនឹងពួកណា ហើយហេតុអ្វីក៏អ្នកឆ្លើយអ៊ីចឹង?
៧ ស្តីអំពីអស់អ្នកដែលនឹងទទួលនូវការស្ដារឡើងវិញនេះ នោះសេផានាបានទាយថា៖ «ឱកូនស្រីស៊ីយ៉ូនអើយ! ចូរច្រៀងឡើង ឱអ៊ីស្រាអែលអើយ! ចូរស្រែកឡើងចុះ ឱកូនស្រីយេរូសាឡិមអើយ! ចូរអរសប្បាយ ហើយរីករាយឲ្យអស់អំពីចិត្តទៅ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានលើកទោសឯងចោល ទ្រង់បានបោះខ្មាំងសត្រូវរបស់ឯងចេញហើយ ឯស្តេចនៃសាសន៍អ៊ីស្រាអែល គឺព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់គង់នៅកណ្ដាលឯង ឯងមិនត្រូវរងការអាក្រក់ទៀតឡើយ នៅថ្ងៃនោះ នឹងមានពាក្យពោលដល់ក្រុងយេរូសាឡិមថា ‹កុំឲ្យខ្លាចឡើយ ឱស៊ីយ៉ូនអើយ! កុំឲ្យដៃឯងអន់ថយឲ្យសោះ ព្រះយេហូវ៉ា ដ៏ជាព្រះនៃឯង ទ្រង់គង់នៅកណ្ដាលឯង ទ្រង់ជាព្រះដ៏មានឥទ្ធិឫទ្ធិ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ ទ្រង់មានសេចក្ដីរីករាយអរសប្បាយចំពោះឯង ទ្រង់នឹងសំរាកក្នុងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ ក៏នឹងអរសប្បាយនឹងឯង ដោយសំឡេងច្រៀង›»។—សេផានា ៣:១៤-១៧
៨ ពាក្យទំនាយទាំងនោះបានសំដៅទៅពួកអ្នកសំណល់ ដែលបានប្រមូលចេញពីការឃុំឃាំងនៅបាប៊ីឡូន និងបានត្រឡប់ទៅឯស្រុកជាឰយុកោរបស់គេវិញ។ នេះគឺបានសឲ្យឃើញច្បាស់នៅឯសេផានា ៣:១៨-២០ ដែលយើងអានថា៖ «អញ[ព្រះយេហូវ៉ា]នឹងប្រមូលអស់អ្នក ក្នុងពួកឯង ដែលស្ដាយជំនុំមុតមាំ ជាពួកអ្នកដែលសេចក្ដីដំនៀលនោះ បានសង្កត់សង្កិនលើ មើល! នៅគ្រានោះអញនឹងធ្វើទោសដល់អស់ពួកអ្នកដែលធ្វើទុក្ខឯង អញនឹងជួយសង្គ្រោះណាដែលខ្វិន ហើយនឹងប្រមូលណាដែលត្រូវបណ្ដេញឲ្យមកវិញ រួចអញនឹងតាំងគេដែលពីដើមមានសេចក្ដីខ្មាសនៅពេញលើផែនដី ឲ្យឡើងជាទីសរសើរ នឹងជាកិត្ដិសព្ទវិញ នៅគ្រានោះ អញនឹងនាំឯងរាល់គ្នាចូលមក ហើយនៅគ្រានោះ អញនឹងប្រមូលឯងឲ្យមូលគ្នា ដ្បិតអញនឹងលើកឯងរាល់គ្នាឲ្យមានឈ្មោះ ហើយឲ្យជាទីសរសើរ នៅកណ្ដាលអស់ទាំងសាសន៍នៅផែនដី គឺក្នុងកាលដែលអញនាំពួកឯងដែលជាប់ជាឈ្លើយមកវិញ នៅចំពោះភ្នែកឯងរាល់គ្នា នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ា»។
៩. តើព្រះយេហូវ៉ាបានតម្កើងព្រះនាមទ្រង់យ៉ាងដូចម្ដេច ស្តីអំពីប្រទេសយូដា?
៩ ចូរគិតនូវការភ្ញាក់ផ្អើលនៃអស់ទាំងសាសន៍ដែលនៅជុំវិញ ដែលជាពួកសត្រូវរាស្ត្ររបស់ព្រះនោះ! ពួកប្រជាជននៅប្រទេសយូដាបានត្រូវគេយកទៅជាឈ្លើយ ដោយសាសន៍បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលតាមមើលទៅ នោះពួកគេឥតមានសង្ឃឹមនឹងបានសេរីភាពឡើយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ស្រុករបស់គេបានទៅជាសោះកក្រោះ។ ក៏ប៉ុន្តែ តាមរយៈព្រះចេស្ដារបស់ព្រះ នោះពួកគេបានស្ដារឡើងវិញនូវស្រុកកំណើតរបស់គេក្រោយពី៧០ឆ្នាំ រីឯសាសន៍ទាំងឡាយដ៏ជាសត្រូវ គឺកំពុងតែឆ្ពោះទៅឯសេចក្ដីហិនវិនាស។ ព្រះយេហូវ៉ាបានតម្កើងព្រះនាមទ្រង់មែន ដោយយកពួកសំណល់ចាក់ប្រេងតាំងមកវិញ! ទ្រង់បានធ្វើឲ្យគេ«រាល់គ្នាឲ្យមានឈ្មោះ ហើយឲ្យជាទីសរសើរ នៅកណ្ដាលអស់ទាំងសាសន៍នៅផែនដី»។ ការស្ដារឡើងវិញនេះបាននាំឲ្យមានការសរសើរដល់ព្រះយេហូវ៉ា និងដល់អស់អ្នកដែលកាន់តាមព្រះនាមរបស់ទ្រង់មែន!
ការថ្វាយបង្គំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវលើកសរសើរ
១០, ១១. តើការសម្រេចដ៏ធំនៃទំនាយរបស់សេផានាស្តីអំពីការស្ដារឡើងវិញ នឹងកើតមានឡើងនៅពេលណា? ហើយដោយដូចម្ដេចបានជាយើងដឹង?
១០ ការស្ដារឡើងវិញមួយទៀត បានកើតឡើងនៅសតវត្សទីមួយនៅសករាជយើង ពេលដែលព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទបានប្រមូលពួកសំណល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល មកឯការថ្វាយបង្គំពិត។ នោះគឺការឃើញជាមុននូវអ្វីដែលនឹងកើតឡើង ដ្បិតសេចក្ដីសម្រេចដ៏ធំនៃការស្ដារឡើងវិញ គឺនៅអនាគតនៅឡើយ។ ទំនាយរបស់មីកាបានទាយប្រាប់ថា៖ «តែនៅជាន់ក្រោយ ភ្នំដែលជាទីតាំងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា នឹងបានដំកើងឡើងជាកំពូលនៃអស់ទាំងភ្នំធំ ហើយនឹងបានលើកឡើងខ្ពស់ជាងអស់ទាំងភ្នំតូច នោះជនជាតិទាំងឡាយនឹងឡើងទៅហូរហែ»។—មីកា ៤:១
១១ តើនេះនឹងកើតឡើងនៅពេលណា? ដូចជាទំនាយនេះបានចែង គឺ«នៅជាន់ក្រោយ» ត្រូវហើយ ក្នុងកំឡុងថ្ងៃ«ជាន់ក្រោយបង្អស់»។ (ធីម៉ូថេទី២ ៣:១) នេះនឹងកើតឡើងមុនទីបញ្ចប់នៃរបបលោកីយ៍នេះ កាលដែលសាសន៍ទាំងឡាយបានថ្វាយបង្គំព្រះមិនពិត។ មីកា ៤:៥ ចែងថា៖ «អស់ទាំងសាសន៍ប្រព្រឹត្តតាមឈ្មោះរបស់ព្រះនៃគេរៀងខ្លួន»។ ហើយចុះយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកថ្វាយបង្គំពិត? ទំនាយរបស់មីកាឆ្លើយថា៖ «គង់តែយើងរាល់គ្នានឹងប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើង ជាដរាបរៀងតទៅវិញ»។
១២. តើដោយដូចម្ដេចដែលការថ្វាយបង្គំពិតបានត្រូវលើកដំកើង នៅក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ?
១២ ដូច្នេះ នៅក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ «ភ្នំដែលជាទីតាំងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា នឹងបានដំកើងឡើងជាកំពូលនៃអស់ទាំងភ្នំធំ»។ ភាពខ្ពង់ខ្ពស់នៃការថ្វាយបង្គំពិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ា បានស្ថាបនាឡើងយ៉ាងមុតមាំ និងបានដំកើងឡើងដល់កំពូលលើសសាសនាផ្សេងៗណាទៀត។ ទំនាយរបស់មីកាក៏បានទាយប្រាប់ថា«នោះជនជាតិទាំងឡាយនឹងឡើងទៅហូរហែ»។ ហើយអស់អ្នកដែលកាន់សាសនាពិត«នឹងប្រព្រឹត្តតាមព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើង ជាដរាបរៀងតទៅវិញ»។
១៣, ១៤. តើលោកីយ៍នេះបានចូលទៅដល់គ្រា«ជាន់ក្រោយ»បង្អស់ នៅពេលណា? ហើយមានអ្វីដែលបានកើតឡើងតាំងពីពេលនោះមក ស្តីអំពីការថ្វាយបង្គំពិត?
១៣ ព្រឹត្ដិការណ៍ទាំងឡាយដែលមានការសម្រេចតាមទំនាយរបស់ព្រះគម្ពីរ សឲ្យឃើញថាលោកីយ៍បានចូលទៅដល់គ្រា«ជាន់ក្រោយ»បង្អស់ គឺថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់តាំងពីឆ្នាំ១៩១៤។ (ម៉ាកុស ១៣:៤-១០) ប្រវត្ដិសាស្ត្របង្ហាញថា ព្រះយេហូវ៉ាបានចាប់ផ្ដើមប្រមូលពួកអ្នកសំណល់ចាក់ប្រេងតាំងស្មោះត្រង់ ដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមខាងស្ថានសួគ៌ មកឯការថ្វាយបង្គំពិត។ បន្ទាប់មក គឺមានការប្រមូលនៃ«មនុស្ស១ហ្វូងយ៉ាងធំ . . . មកពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ទាំងគ្រួសារ ហើយគ្រប់ទាំងភាសា» គឺអស់អ្នកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅជានិរន្តរ៍លើផែនដីនេះ។—វិវរណៈ ៧:៩
១៤ តាំងពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១ និងមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាដោយអស់អ្នកដែលកាន់តាមព្រះនាមទ្រង់ បានឈានទៅមុខយ៉ាងខ្លាំង ក្រោមការដឹកនាំរបស់ទ្រង់។ ដោយមានការរីកចំរើនពីបីបួនពាន់នាក់ក្រោយពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១ មកដល់ឥឡូវនេះ ពួកអ្នកថ្វាយបង្គំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានចំនួនប្រមាណប្រាំមួយលាននាក់ ដែលជួបជុំគ្នាក្នុង៩១.០០០ក្រុមជំនុំ ក្នុង២៣៥ប្រទេស។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំពួកអ្នកប្រកាសព្រះរាជាណាចក្រទាំងនេះ ចំណាយពេលជាងមួយពាន់លានម៉ោង ក្នុងការសរសើរព្រះតាមសាធារណៈ។ គឺឃើញច្បាស់ថា ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទាំងនេះ គឺជាបុគ្គលដែលកំពុងតែសម្រេចពាក្យទំនាយរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលថា៖ «ដំណឹងល្អនេះ ដែលសំដែងពីនគរ នឹងត្រូវប្រកាសប្រាប់ទូទៅគ្រប់ក្នុងលោកីយ ទុកជាទីបន្ទាល់ដល់អស់ទាំងសាសន៍ នោះទើបនឹងបានដល់ចុងបំផុត»។—ម៉ាថាយ ២៤:១៤
១៥. តើសេផានា ២:៣ កំពុងតែសម្រេចនៅឥឡូវនេះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ សេផានា ៣:១៧ កត់សម្គាល់ថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ា ដ៏ជាព្រះនៃឯង ទ្រង់គង់នៅកណ្ដាលឯង ទ្រង់ជាព្រះដ៏មានឥទ្ធិឫទ្ធិ ដើម្បីជួយសង្គ្រោះ»។ ភាពរីកចំរើនខាងវិញ្ញាណដែលពួកស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា មានក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ គឺជាលទ្ធផលដ៏ជាក់ស្តែងដែលបង្ហាញថា ពិតជាមានទ្រង់‹នៅកណ្ដាលពួកគេ› ជាព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្ដាបំផុតមែន។ នេះគឺពិតនៅសព្វថ្ងៃនេះ ដូចជាក្នុងពេលស្ដារឡើងវិញនៃប្រទេសយូដាពីបុរាណដែរ នៅក្នុងឆ្នាំ៥៣៧ ម.ស.យ.។ ដូច្នេះ យើងអាចឃើញនូវរបៀបដែលសេផានា ២:៣ មានការសម្រេចដ៏ធំក្នុងសម័យយើងនេះ ពេលដែលចែងថា៖ ‹អ្នករាបសាទាំងអស់នៅផែនដីអើយ! ចូរស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា›។ (សេផានា ២:៣) នៅក្នុងឆ្នាំ៥៣៧ ម.ស.យ. ‹ទាំងអស់›បានរួមបញ្ចូលពួកអ្នកសំណល់សាសន៍យូដា ដែលបានត្រឡប់ពីការឃុំឃាំងនៅបាប៊ីឡូន។ ឥឡូវនេះ គឺតំណាងពួកអ្នករាបសាពីសាសន៍ទាំងឡាយទូទាំងផែនដីនេះ ដែលបានប្រព្រឹត្តតបឲ្យស្របនឹងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រនៅជុំវិញផែនដី ហើយដើរទៅឯ«ភ្នំដែលជាទីតាំងព្រះវិហារនៃព្រះយេហូវ៉ា»។
ការថ្វាយបង្គំពិតកំពុងរីកចំរើន
១៦. តើពួកសត្រូវរបស់យើងទំនងជាមានប្រតិកម្មបែបណា នឹងភាពរីកចំរើននៃពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងសម័យទំនើបនេះ?
១៦ ក្រោយពីឆ្នាំ៥៣៧ ម.ស.យ. នោះមនុស្សជាច្រើនពីសាសន៍ដែលនៅជុំវិញនោះ បានមានចិត្តអស្ចារ្យនឹងការស្ដារឡើងវិញនៃពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះ មកឯការថ្វាយបង្គំពិតក្នុងស្រុកកំណើតរបស់គេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ការស្ដារឡើងវិញនោះបានកើតឡើងក្នុងទំហំដ៏តូចប៉ុណ្ណោះ។ តើអ្នកអាចគិតស្មានថាមនុស្សខ្លះ សូម្បីតែពួកសត្រូវនៃរាស្ត្ររបស់ព្រះកំពុងតែនិយាយយ៉ាងណាឥឡូវ ពេលដែលគេឃើញនូវការកើនឡើង ភាពរីកចំរើន និងការឈានទៅមុខនៃពួកអ្នកបំរើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងសម័យទំនើបនេះ? ទំនងដូចជា ពួកសត្រូវទាំងនេះខ្លះប្រហែលជាមានចិត្តដូចពួកផារីស៊ី ពេលដែលគេបានឃើញនូវរបៀបដែលបណ្ដាជនបានមកឯព្រះយេស៊ូ។ ពួកគេបានលាន់មាត់ថា៖ «ឃើញឬទេ លោកីយទាំងស្រុងទៅតាមអ្នកនោះហើយ!»។—យ៉ូហាន ១២:១៩
១៧. តើអ្នកនិពន្ធម្នាក់បាននិយាយអ្វីអំពីស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយតើពួកគេបានមានការកើនឡើងអ្វី?
១៧ សាស្ដ្រាចារ្យ ឆាល្ស សាំយូអែល ប្រេដិន ក្នុងសៀវភៅរបស់លោក ពួកទាំងនេះក៏ជឿដែរ នោះលោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាបានរីកសាយពាសពេញផែនដី ដោយការធ្វើបន្ទាល់របស់គេ។ គឺប្រាកដជាអាចនិយាយបានថា គ្មានក្រុមសាសនាឯណាមួយក្នុងពិភពលោកនេះ ដែលបានសម្ដែងនូវចិត្តខ្នះខ្នែងនិងការព្យាយាម ក្នុងការផ្សាយដំណឹងល្អនៃព្រះរាជាណាចក្រ ដូចជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានោះឡើយ។ សកម្មភាពនេះច្បាស់ជាបន្តកើនឡើងហើយ»។ លោកបាននិយាយត្រូវមែន! នៅពេលដែលលោកបានសរសេរពាក្យទាំងនោះហើយ គ្រាន់តែ៥០ឆ្នាំក្រោយមក នោះមានស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងតែផ្សព្វផ្សាយនៅជុំវិញពិភពលោក តែ៣០០.០០០នាក់ប៉ុណ្ណោះ។ តើលោកនឹងនិយាយយ៉ាងណាចំពោះសព្វថ្ងៃនេះ ពេលដែលចំនួនមនុស្សកើនទៅដល់ជាង២០ដងនោះ គឺប្រមាណប្រាំមួយលាននាក់ កំពុងតែផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អនោះ?
១៨. តើភាសាបរិសុទ្ធជាអ្វី? ហើយតើព្រះបានប្រទានដល់អ្នកណា?
១៨ តាមរយៈព្យាការីរបស់ទ្រង់ ព្រះបានសន្យាថា៖ «នៅគ្រានោះ អញនឹងឲ្យជនជាតិទាំងឡាយ មានបបូរមាត់ស្អាត[ភាសាបរិសុទ្ធ, ព.ថ.] ដើម្បីឲ្យគេបានអំពាវនាវដល់ព្រះនាមព្រះយេហូវ៉ាទាំងអស់គ្នា ហើយព្រមចិត្តគ្នានឹងគោរពដល់ទ្រង់»។ (សេផានា ៣:៩) ក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ គឺជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាដែលអំពាវនាវដល់ព្រះនាមនៃព្រះយេហូវ៉ា ដែលបំរើទ្រង់ដោយសាមគ្គីភាព ទាំងមានចំណងជាសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដែលមិនអាចបំបាក់បាន។ ត្រូវហើយ «ព្រមចិត្តគ្នានឹងគោរពដល់ទ្រង់»។ ពួកគេជាមនុស្សដែលព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ឲ្យនូវភាសាបរិសុទ្ធ។ ភាសាបរិសុទ្ធនេះរួមបញ្ចូលការយល់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះ និងអំពីគោលបំណងរបស់ទ្រង់។ មានតែព្រះយេហូវ៉ាទេដែលផ្ដល់ឲ្យការយល់នេះ តាមរយៈវិញ្ញាណបរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។ (កូរិនថូសទី១ ២:១០) តើទ្រង់ប្រទានវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ឲ្យពួកណា? គឺបានប្រទានដល់«អស់អ្នកដែលស្ដាប់បង្គាប់ទ្រង់»តែប៉ុណ្ណោះ។ (កិច្ចការ ៥:៣២) មានតែស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាទេ ដែលសុខចិត្តគោរពតាមព្រះដ៏ជាអ្នកគ្រប់គ្រងលើរបស់សព្វសារពើទាំងអស់នោះ។ ហេតុនេះហើយ ទើបគេជាពួកអ្នកដែលទទួលនូវវិញ្ញាណរបស់ព្រះ និងនិយាយភាសាបរិសុទ្ធ គឺសេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេហូវ៉ា និងគោលបំណងទាំងឡាយដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់។ ពួកគេប្រើភាសាបរិសុទ្ធ ដើម្បីសរសើរព្រះយេហូវ៉ាទូទាំងផែនដី ដែលកំពុងតែកើនធំឡើងៗនោះ។
១៩. ការនិយាយភាសាបរិសុទ្ធទាក់ទងអ្វីខ្លះ?
១៩ ការនិយាយភាសាបរិសុទ្ធ មិនគ្រាន់តែទាក់ទងនឹងការជឿលើសេចក្ដីពិត និងបង្រៀនសេចក្ដីពិតដល់អ្នកដទៃនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែរួមបញ្ចូលការសម្របចរិយារបស់យើង ជាមួយនឹងក្រិត្យវិន័យនិងគោលការណ៍របស់ព្រះ។ ពួកគ្រីស្ទានចាក់ប្រេងតាំងបាននាំមុខក្នុងការស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា និងការនិយាយភាសាបរិសុទ្ធ។ ចូរគិតអំពីអ្វីដែលបានសម្រេចរួចទៅហើយចុះ! ទោះជាពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងបានថយចំនួនតិចជាង៨.៧០០នាក់ក៏ដោយ តែនៅមានជិតប្រាំមួយលាននាក់ទៀត ដែលកំពុងតែយកតម្រាប់តាមជំនឿរបស់គេ ដោយស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ា និងនិយាយភាសាបរិសុទ្ធ។ ពួកទាំងនេះជាចំនួនដែលកំពុងតែកើនក្នុងពួកហ្វូងធំ ដែលមកពីគ្រប់សាសន៍ ដែលអនុវត្តជំនឿលើយញ្ញបូជាលោះរបស់ព្រះយេស៊ូ ដែលផ្ដល់កិច្ចបំរើបរិសុទ្ធនៅទីធ្លាផែនដីនៃព្រះវិហារខាងវិញ្ញាណ ហើយនិងរួចរស់ជីវិតពី‹សេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំង› ដែលមិនយូរប៉ុន្មានទៀត នឹងមានមកលើលោកីយ៍ដ៏ទុច្ចរិតនេះ។—វិវរណៈ ៧:៩, ១៤, ១៥
២០. តើពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំងដ៏ស្មោះត្រង់និងពួកអ្នកដែលមានចំណែកជាហ្វូងធំ រង់ចាំអ្វីនៅខាងមុខ?
២០ ពួកហ្វូងធំនឹងបានត្រូវគេអញ្ជើញឲ្យចូលពិភពលោកថ្មីខាងសេចក្ដីសុចរិតរបស់ព្រះ។ (ពេត្រុសទី២ ៣:១៣) ព្រះយេស៊ូគ្រីស្ទនិងពួកអ្នកចាក់ប្រេងតាំង១៤៤.០០០នាក់ នឹងបានត្រូវប្រោសឲ្យមានជីវិតនៅស្ថានសួគ៌ ដើម្បីបំរើជាស្តេចនិងជាសង្ឃជាមួយនឹងទ្រង់ ដែលនឹងទៅជារដ្ឋាភិបាលគ្រប់គ្រងថ្មីរបស់ផែនដី។ (រ៉ូម ៨:១៦, ១៧; វិវរណៈ ៧:៤; ២០:៦) ពួកអ្នកដែលរស់រានមានជីវិតពីសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំង នឹងធ្វើការដើម្បីឲ្យផែនដីទាំងមូលនេះទៅជាសួនមនោរម្យ ហើយបន្តនិយាយភាសាបរិសុទ្ធដែលព្រះបានប្រទានឲ្យ។ ជាគោលការណ៍ ពាក្យទាំងនេះក៏ទាក់ទងជាមួយពួកគេដែរ ដែលថា៖ «ឯកូនចៅទាំងប៉ុន្មានរបស់ឯង នឹងធ្វើជាសិស្សរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយវារាល់គ្នានឹងមានសន្ដិសុខជាបរិបូរ។ ឯងនឹងបានតាំងមាំមួននៅដោយសេចក្ដីសុចរិត»។—អេសាយ ៥៤:១៣, ១៤
កិច្ចការបង្រៀនដ៏ធំបំផុតក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្រ
២១, ២២. (ក) ដូចបានបញ្ជាក់នៅកិច្ចការ ២៤:១៥ តើពួកណាដែលនឹងត្រូវការឲ្យគេបង្រៀនភាសាបរិសុទ្ធនោះ? (ខ) តើអ្វីជាកិច្ចការបង្រៀនដែលរកប្រដូចគ្មាន ដែលនឹងមានឡើងនៅលើផែនដីក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះរាជាណាចក្រ?
២១ ក្រុមមួយដ៏ធំដែលនឹងមានឱកាស រៀននិយាយភាសាបរិសុទ្ធក្នុងពិភពលោកថ្មី គឺអស់អ្នកដែលសៀវភៅកិច្ចការ ២៤:១៥ បានចែងអំពីមនុស្សទាំងនេះថា៖ «ទាំងមនុស្សសុចរិត នឹងមនុស្សទុច្ចរិត នឹងបានរស់ឡើងវិញទាំងអស់គ្នា»។ នៅពីដើម មនុស្សរាប់ពាន់លាននាក់បានរស់នៅនិងបានស្លាប់ ដែលឥតមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ទ្រង់នឹងប្រោសឲ្យគេមានជីវិតឡើងវិញ ដោយមានរបៀបរៀបរយ។ ហើយពួកអ្នកដែលបានប្រោសឲ្យមានជីវិតឡើងនេះ នឹងត្រូវការជាចាំបាច់ឲ្យគេបង្រៀនខ្លួនឲ្យចេះនិយាយភាសាបរិសុទ្ធ។
២២ នេះជាឯកសិទ្ធិដ៏ល្អមែនហ្ន៎! ដោយមានចំណែកក្នុងកិច្ចការបង្រៀនដ៏ធំនេះ។ នេះនឹងជាកិច្ចការអប់រំដ៏ធំបំផុតក្នុងប្រវត្ដិសាស្ត្ររបស់មនុស្សជាតិ។ សេចក្ដីទាំងនេះនឹងបានសម្រេចក្រោមការគ្រប់គ្រងដ៏ល្អរបស់ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូ ក្នុងអំណាចព្រះរាជាណាចក្រ។ ជាលទ្ធផល នៅទីបំផុត នោះមនុស្សជាតិនឹងឃើញនូវការសម្រេចនៃអេសាយ ១១:៩ ដែលចែងថា៖ «គ្រប់ទាំងអស់នឹងស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា នៅពេញពាសលើផែនដី ដូចជាទឹកនៅពេញពាសក្នុងសមុទ្រដែរ»។
២៣. ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនឹងនិយាយថា យើងមានឯកសិទ្ធិដ៏ល្អជារាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា?
២៣ ក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ យើងមានឯកសិទ្ធិដ៏ល្អមែនហ្ន៎! ដើម្បីរៀបចំសំរាប់ពេលវេលាដ៏អស្ចារ្យនោះ ដែលចំណេះអំពីព្រះយេហូវ៉ានឹងមានពាសពេញលើផែនដីយ៉ាងប្រាកដ។ ហើយឥឡូវនេះ យើងក៏មានឯកសិទ្ធិដ៏ល្អដែរជារាស្ត្ររបស់ព្រះ ហើយជាអស់អ្នកដែលនឹងពិសោធនូវការសម្រេចដ៏ធំនៃពាក្យទំនាយ ដែលបានកត់ទុកនៅសេផានា ៣:២០នោះ។ យើងឃើញនូវការធានារ៉ាប់រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងពាក្យទំនាយនោះ ដែលថា៖ «អញនឹងលើកឯងរាល់គ្នាឲ្យមានឈ្មោះ ហើយឲ្យជាទីសរសើរ នៅកណ្ដាលអស់ទាំងសាសន៍នៅផែនដី»។
• ទំនាយនៃការស្ដារឡើងវិញរបស់សេផានា ធ្លាប់មានការសម្រេចយ៉ាងណាខ្លះ?
• តើការថ្វាយបង្គំពិតបានរីកចំរើនយ៉ាងណាក្នុងថ្ងៃជាន់ក្រោយបង្អស់នេះ?
• តើកិច្ចការបង្រៀនដ៏ឧត្តមណា ដែលនឹងកើតឡើងក្នុងពិភពលោកថ្មី?
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
[រូបភាពនៅទំព័រ៣២]
ដោយនិយាយ‹ភាសាបរិសុទ្ធ› ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យសារដ៏សម្រាលទុក្ខដល់មនុស្ស