សំនួរពីអ្នកអាន
តើការលេងល្បែងភ្នាល់ប្រាក់តែបន្ដិចបន្តួចខុសឬទេ?
ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះមិនបានពណ៌នាយ៉ាងល្អិតល្អន់អំពីការលេងល្បែងស៊ីសងនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែព្រះគម្ពីរចែងនូវពត៌មានដែលចាំបាច់ដើម្បីបង្ហាញថា ការលេងល្បែងស៊ីសងគឺមិនស្របតាមគោលការណ៍ព្រះគម្ពីរទេ។a ឧបមាថា គេទទួលស្គាល់ទូទៅថា ការលេងល្បែងស៊ីសងនាំឲ្យមនុស្សលោភលន់។ ពួកគ្រីស្ទានត្រូវពិនិត្យមើលហេតុការណ៍នេះឲ្យបានវែងឆ្ងាយ ដ្បិតព្រះគម្ពីរចែងថា«ពួកមនុស្សលោភ»នឹងមិនទទួលបានព្រះរាជាណាចក្រទុកជាមរតកទេ ឯសេចក្ដីលោភក៏រាប់ទុកដូចជាការថ្វាយបង្គំរូបព្រះដែរ។—កូរិនថូសទី១ ៦:៩, ១០; កូល៉ុស ៣:៥
ការលេងល្បែងស៊ីសងក៏នាំឲ្យមនុស្សគិតតែគឺប្រយោជន៍ខ្លួន និងមានគំនិតប្រកួតប្រជែងគ្នា ពោលគឺមានសេចក្ដីប្រាថ្នាចង់ឈ្នះយ៉ាងខ្លាំង។ សាវ័កប៉ុលបានព្រមានអំពីការមានចិត្តគំនិតបែបនេះ ដោយពោលថា៖ «កុំឲ្យយើងរាល់គ្នារកកេរ្ដិ៍ឈ្មោះ ដែលឥតប្រយោជន៍ ទាំងចាក់រុក ហើយឈ្នានីសគ្នាទៅវិញទៅមកឡើយ»។ (កាឡាទី ៥:២៦) ម្យ៉ាងវិញទៀត ការលេងល្បែងស៊ីសងលើកទឹកចិត្តមនុស្សខ្លះឲ្យទុកចិត្តលើសំណាងល្អ។ ពួកអ្នកលេងល្បែងស៊ីសងបង្កើតនូវជំនឿឆ្វេងគ្រប់ប្រភេទ ដើម្បីឲ្យគេមានសំណាងល្អ។ ពេលយើងឃើញពួកអ្នកលេងល្បែងបែបនេះ នោះរំឭកយើងអំពីពួកអ៊ីស្រាអែលដែលឥតមានចិត្តស្មោះត្រង់ ដែល«រៀបអាសនា១ថ្វាយដល់ព្រះមានលាភ ព្រមទាំងចាក់ស្រាពេញពែង ថ្វាយដល់ព្រះវាសនា»។—អេសាយ ៦៥:១១
មនុស្សខ្លះប្រហែលជាគិតថា ការភ្នាល់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួចក្នុងពេលលេងបៀ ឬលេងល្បែងបែបផ្សេងជាមួយសាច់ញាតិឬមិត្តជិតស្និទ្ធ គឺគ្រាន់តែជាការកំសាន្តសប្បាយដែលមិនបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ ពិតមែន មនុស្សម្នាក់ដែលភ្នាល់ដាក់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួច ប្រហែលជាមិនចាត់ទុកខ្លួនគាត់ជាអ្នកលោភ ឬក៏គិតតែពីប្រយោជន៍ខ្លួន ឬមានគំនិតប្រកួតប្រជែងគ្នា ឬក៏មានជំនឿឆ្វេងនោះទេ។ តែដែលគាត់លេងល្បែងស៊ីសងជាមួយមនុស្សដទៃ តើនេះមានអានុភាពយ៉ាងណាលើពួកគេ? ពួកអ្នកញៀនល្បែងជាច្រើនបានចាប់ផ្ដើមលេងដោយភ្នាល់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួច‹គ្រាន់តែជាការលេងសប្បាយប៉ុណ្ណោះ›។ (លូកា ១៦:១០) ការកំសាន្តដែលទំនងជាគ្មានគ្រោះថ្នាក់នេះ បានទៅជាអាក្រក់ឡើងៗក្នុងករណីនេះ។
នេះគឺពិតជាដូច្នេះមែនបើមានកូនក្មេងលេងដែរនោះ។ ក្មេងៗជាច្រើនពេលឈ្នះការភ្នាល់បន្ដិចបន្តួចនោះ ពួកគេសប្បាយចិត្តណាស់ ហើយនៅទីបំផុតក៏ឈានដល់ការភ្នាល់ប្រាក់យ៉ាងច្រើនទៅទៀត។ (ធីម៉ូថេទី១ ៦:១០) តាមការស្រាវជ្រាវមួយ ដែលបានចុះផ្សាយនៅសហរដ្ឋអាមេរិកដោយក្រុមប្រឹក្សានៅរដ្ឋអារីហ្សូណា ស្តីអំពីការញៀនល្បែងស៊ីសងបញ្ជាក់ថា ពួកអ្នកញៀនល្បែងជាច្រើនបានលេងល្បែងតាំងពីនៅក្មេង«ដោយភ្នាល់ដាក់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួចចំពោះកីឡា ឬក៏លេងបៀជាមួយមិត្តភក្ដិឬសាច់ញាតិ»។ របាយការណ៍មួយទៀតចែងថា«កូនក្មេងៗចាប់ផ្ដើមលេងល្បែងស៊ីសងនៅផ្ទះ ធម្មតាគឺលេងបៀជាមួយនឹងគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិ»។ របាយការណ៍នេះក៏ចែងបន្ថែមទៀតថា៖ «សាមសិបភាគរយនៃកូនក្មេង បានលេងល្បែងស៊ីសងតាំងតែមិនទាន់មានអាយុដប់មួយឆ្នាំម្ល៉េះ»។ ពួកជំទង់ជាច្រើនដែលលេងល្បែងស៊ីសងប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋកម្ម ឬប្រព្រឹត្តអំពើអសីលធម៌ដើម្បីរកប្រាក់មកលេងល្បែង នេះយោងទៅតាមការស្រាវជ្រាវក្នុងសេចក្ដីរាយការណ៍ដែលមានចំណងជើងថា ហេតុអ្វីក៏មនុស្សលេងល្បែងស៊ីសងច្រើនម្ល៉េះ? តើដោយសារតែជាជំងឺល្បែង ឬក៏បញ្ហាខាងការលេងល្បែងទៅវិញទេ? នេះជាលទ្ធផលដ៏គួរឲ្យខ្លោចផ្សាមែន ចំពោះអ្វីដែលពីដើម មើលទៅដូចជាគ្មានគ្រោះថ្នាក់នោះ!
ដោយព្រោះយើងរស់នៅក្នុងលោកីយ៍ដែលមានអន្ទាក់និងសេចក្ដីល្បួងជាច្រើន នោះយើងមិនចាំបាច់ធ្លាក់ទៅក្នុងការល្បួងផ្សេងទៀតណាទេ មែនទេ? (សុភាសិត ២៧:១២) ការលេងល្បែងស៊ីសងនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ខាងវិញ្ញាណនិងត្រូវជៀសវាងជាដាច់ខាត ទោះជាក្មេងលេង ឬភ្នាល់ដាក់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួចក៏ដោយ។ ពួកគ្រីស្ទានដែលសប្បាយរីករាយពេលលេងបៀសំរាប់ជាការកំសាន្ត យកល្អគឺគ្រាន់តែយកខ្មៅដៃកត់ពិន្ទុ ឬគ្រាន់តែលេងល្បែងសំរាប់ការកំសាន្តតែប៉ុណ្ណោះបានហើយ មិនចាំបាច់រក្សាទុកពិន្ទុទេ។ ពួកគ្រីស្ទានដែលមានប្រាជ្ញាហើយយកចិត្តទុកដាក់នឹងភាពខាងវិញ្ញាណ ព្រមទាំងមិត្តភក្ដិនិងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ នោះនឹងជៀសវាងការលេងល្បែងស៊ីសង ទោះជាមានភ្នាល់ប្រាក់បន្ដិចបន្តួចក៏ដោយ។
[កំណត់សម្គាល់]
a សព្វវចនាធិប្បាយសៀវភៅពិភពលោក បកស្រាយការលេងល្បែងស៊ីសងជា«ការភ្នាល់ល្បែង ភ្នាល់ចំពោះព្រឹត្ដិការណ៍ ឬស្ថានការណ៍ដ៏ចៃដន្យណាមួយ»។ សព្វវចនាធិប្បាយនេះចែងទៀតថា៖ «ពួកអ្នកលេងល្បែងស៊ីសងតែងតែភ្នាល់ប្រាក់ . . . ពោលគឺលេងឆ្នោត លេងបៀ និងកូនឡុកឡាក់»។