ទស្សនៈរបស់យើងចំពោះអ្នកដទៃ តើដូចព្រះយេហូវ៉ាទេ?
«កុំអោយមានការបាក់បែកគ្នានៅក្នុងរូបកាយ គឺអោយសរីរាង្គយកចិត្តទុកដាក់ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក»។—១ករ. [១កូ.] ១២:២៥, ខ.ស.
១. ពេលបានចូលរួមជាលើកដំបូងជាមួយរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលមានស្ថានភាពដូចជាសួនមនោរម តើអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
កាលដែលយើងបានដកខ្លួនចេញពីពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះ ហើយចាប់ផ្ដើមចូលរួមជាមួយរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលស្រឡាញ់និងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក យើងមានចិត្តសប្បាយណាស់! ស្ថានភាពក្នុងចំណោមរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាមានលក្ខណៈខុសគ្នាទាំងស្រុងពីមនុស្សដែលស្ថិតក្រោមអំណាចរបស់សាតាំង ដែលច្រើនតែកាចសាហាវ ស្អប់គ្នានិងរករឿងអ្នកដទៃផង។ រីឯរាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាវិញ ពួកគេមានភាពសុខសាន្តនិងសាមគ្គីភាព ហាក់ដូចជាស្ថិតក្នុងសួនមនោរមរួចទៅហើយ។—អេសា. ៤៨:១៧, ១៨; ៦០:១៨; ៦៥:២៥
២. (ក) តើអ្វីអាចមានឥទ្ធិពលទៅលើទស្សនៈរបស់យើងចំពោះអ្នកដទៃ? (ខ) តើយើងប្រហែលជាត្រូវធ្វើដូចម្ដេច?
២ ប៉ុន្តែ ដោយសារយើងមិនមានភាពល្អឥតខ្ចោះ ពេលប្រាស្រ័យទាក់ទងកាន់តែច្រើនជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ យើងក៏អាចបែរទៅជាមានទស្សនៈមិនត្រឹមត្រូវចំពោះពួកគេវិញ។ ជាជាងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើលក្ខណៈល្អៗរបស់បងប្អូនដែលខំយកតម្រាប់តាមព្រះយេហូវ៉ា យើងអាចចាប់ផ្ដើមរកកំហុសតូចតាចរបស់ពួកគេដោយគិតថាធំប៉ុនភ្នំទៅវិញ។ និយាយឲ្យចំទៅ ទស្សនៈរបស់យើងចំពោះអ្នកជឿគ្នីគ្នា លែងមានលក្ខណៈដូចទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាហើយ។ ប្រសិនបើទស្សនៈរបស់យើងបានប្រែប្រួលដូចនេះ គប្បីឲ្យយើងគិតពិចារណាអំពីរបៀបកែប្រែ ដើម្បីឲ្យមានទស្សនៈល្អដូចព្រះយេហូវ៉ាម្ដងទៀត។—និក្ខ. ៣៣:១៣
ទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ
៣. ក្នុងគម្ពីរ តើក្រុមជំនុំនៃពួកគ្រិស្តសាសនិកប្រៀបដូចជាអ្វី?
៣ ក្នុងសៀវភៅកូរិនថូសទី១ ១២:២-២៦ សាវ័កប៉ុលសរសេរថា ក្រុមជំនុំនៃពួកគ្រិស្តសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ប្រៀបដូចជា«អវយវៈជាច្រើន»ក្នុងរូបកាយតែមួយ។ សរីរាង្គក្នុងរូបកាយមនុស្សមានលក្ខណៈខុសៗគ្នាទាំងអស់។ ដូចគ្នាដែរ បងប្អូនម្នាក់ៗក្នុងក្រុមជំនុំក៏មានលក្ខណៈនិងសមត្ថភាពខុសៗគ្នាផង។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាគាប់ចិត្តចំពោះពួកគេទាំងអស់គ្នា។ ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់និងឲ្យតម្លៃចំពោះពួកគេម្នាក់ៗ។ អាស្រ័យហេតុនេះ ប៉ុលបានដាស់តឿនបងប្អូនរួមជំនឿដែលប្រៀបដូចជាសរីរាង្គ ឲ្យ«យកចិត្តទុកដាក់ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក»។ ដោយសារអ្នកដទៃមានលក្ខណៈសម្បត្ដិខុសគ្នាពីយើង នេះមិនតែងតែស្រួលទេ។
៤. តើយើងប្រហែលជាត្រូវកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួនចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤ មិនជាការចម្លែកអ្វីឡើយ ដែលយើងមានទំនោរចិត្តទោរទន់ទៅរកចំណុចខ្សោយរបស់បងប្អូនរួមជំនឿ។ ទង្វើបែបនេះប្រៀបដូចជាការប្រើប្រាស់កាមេរ៉ាថតតម្រង់តែចំណុចតូចមួយ។ រីឯទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គឺទូលំទូលាយវិញ ប្រៀបដូចជាកែវពង្រីកនៃកាមេរ៉ាថត ដែលថតបានទាំងមនុស្សនិងទេសភាពនៅជុំវិញពួកគេថែមទៀត។ ប្រហែលជាយើងមានទំនោរចិត្តផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើលក្ខណៈណាមួយដែលយើងមិនចូលចិត្តរបស់អ្នកដទៃ ប៉ុន្តែព្រះយេហូវ៉ារមែងផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើលក្ខណៈទាំងឡាយរបស់គាត់ទៅវិញ ដែលតែងតែរួមបញ្ចូលគុណសម្បត្ដិល្អៗដែរ។ ពេលយើងខំបង្កើតឲ្យមានទស្សនៈកាន់តែដូចព្រះយេហូវ៉ាបេះបិទ នេះក៏ជួយបណ្ដុះបណ្ដាលឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសាមគ្គីភាពកាន់តែច្រើនក្នុងក្រុមជំនុំដែរ។—អេភ. ៤:១-៣; ៥:១, ២
៥. ហេតុអ្វីក៏មិនគប្បីឲ្យយើងថ្កោលទោសអ្នកដទៃ?
៥ ព្រះយេស៊ូជ្រាបច្បាស់ថា មនុស្សដែលមិនមានភាពល្អឥតខ្ចោះ មានទំនោរចិត្តទោរទន់ទៅចាប់កំហុសអ្នកដទៃ។ ដូច្នេះ ព្រះយេស៊ូទូន្មានថា៖ «កុំឲ្យថ្កោលទោសគេឡើយ ដើម្បីមិនឲ្យមានគេថ្កោលអ្នកវិញ»។ (ម៉ាថ. ៧:១) គួរឲ្យកត់សម្គាល់ថា យោងទៅតាមភាសាដើម ព្រះយេស៊ូបានបង្គាប់ពួកគេឲ្យ«ឈប់ថ្កោលទោស» មិនត្រឹមតែថា «កុំឲ្យថ្កោលទោស»ប៉ុណ្ណោះឡើយ។ ព្រះយេស៊ូជ្រាបថា មនុស្សជាច្រើនដែលកំពុងស្ដាប់ទ្រង់ មានទម្លាប់រិះគន់អ្នកដទៃ។ ចុះយ៉ាងណាចំពោះយើង? តើយើងមានទម្លាប់ចាប់កំហុសអ្នកដទៃទេ? បើមានមែន គប្បីឲ្យយើងព្យាយាមកែប្រែដើម្បីជៀសវាងមិនឲ្យគេថ្កោលទោសយើងបាន។ តាមការពិត បើព្រះយេហូវ៉ាសុខចិត្តប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យបុរសម្នាក់ជាអ្នកតែងតាំងនោះ យើងគ្មានសិទ្ធិវិនិច្ឆ័យគាត់និងបញ្ចេញមតិថា គាត់មិនគួររួមចំណែកជាមួយក្រុមជំនុំ មែនទេ? បើបងប្អូនណាម្នាក់មានចំណុចខ្សោយ តែព្រះយេហូវ៉ានៅតែទទួលស្គាល់គាត់ជាអ្នកបម្រើទ្រង់នៅឡើយ តើយើងមានសិទ្ធិមើលងាយគាត់ទេ? (យ៉ូន. ៦:៤៤) តើយើងពិតជាជឿថា ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងនាំមុខរាស្ត្រទ្រង់ឬទេ? ដូច្នេះ តើយើងជឿថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងចាត់វិធានការដើម្បីកែប្រែស្ថានការណ៍ បើចាំបាច់ទេ?—សូមអាន រ៉ូម ១៤:១-៤
៦. តើព្រះយេហូវ៉ាមានទស្សនៈយ៉ាងណាចំពោះរាស្ត្រទ្រង់?
៦ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់អស្ចារ្យណាស់! ពីព្រោះទ្រង់អាចយល់អំពីសមត្ថភាពរបស់គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗ ពេលពួកគេមានភាពល្អឥតខ្ចោះក្នុងពិភពលោកថ្មី។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ជ្រាបពីជំនឿនរបស់ពួកគេ ថាបានកែប្រែច្រើនប៉ុណ្ណាហើយ តាំងពីចាប់ផ្ដើមរៀនគម្ពីរ។ អាស្រ័យហេតុនេះ មិនចាំបាច់ឲ្យព្រះយេហូវ៉ាផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើចំណុចខ្សោយនីមួយៗនៃរាស្ត្រទ្រង់ឡើយ។ បទទំនុកដំកើង ១០៣:១២ ចែងថា៖ «ទិសខាងកើតនៅឆ្ងាយពីទិសខាងលិចយ៉ាងណា ទ្រង់បានដកយកអស់ទាំងការល្មើសនៃយើងឲ្យឃ្លាតឆ្ងាយពីយើងយ៉ាងនោះដែរ»។ យើងរាល់គ្នាច្បាស់ជាត្រេកអរណាស់! ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដូច្នោះ។—ទំនុក. ១៣០:៣
៧. តើទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះដាវីឌបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះ?
៧ កំណត់ហេតុផ្សេងៗក្នុងគម្ពីរផ្ដល់ទីសំអាងដែលបញ្ជាក់ពីសមត្ថភាពដ៏អស្ចារ្យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ក្នុងការផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើលក្ខណៈល្អៗរបស់យើងរាល់គ្នា។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសំដៅទៅលើដាវីឌជា‹អ្នកបំរើដែលបានកាន់តាមបញ្ញត្តទ្រង់ ហើយដើរតាមទ្រង់ដោយអស់ពីចិត្ត ដើម្បីនឹងប្រព្រឹត្តតែសេចក្ដីដែលទៀងត្រង់នៅភ្នែក›ឬតាមទស្សនៈរបស់ទ្រង់។ (១ពង្ស. ១៤:៨) ប៉ុន្តែ យើងដឹងថាដាវីឌបានធ្វើខុសម្ដងម្កាលដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើលក្ខណៈល្អៗរបស់ដាវីឌ ពីព្រោះទ្រង់ជ្រាបថាដាវីឌមានចិត្តល្អ។—១របា. ២៩:១៧
ចូរមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ
៨, ៩. (ក) តើយើងអាចមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច? (ខ) សូមរៀបរាប់ឧទាហរណ៍ដែលបង្ហាញពីរបៀបបង្កើតឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍នេះ?
៨ ព្រះយេហូវ៉ាមានសមត្ថភាពពិនិត្យមើលចិត្តរបស់មនុស្ស តែយើងគ្មានសមត្ថភាពមើលចិត្តរបស់អ្នកដទៃទេ។ អាស្រ័យទៅលើហេតុតែមួយនេះ មិនគប្បីឲ្យយើងថ្កោលទោសបងប្អូនរួមជំនឿឡើយ។ យើងមិនដឹងថា អ្នកដទៃមានបំណងចិត្តបែបណានោះទេ។ ដូច្នេះ គប្បីឲ្យយើងខំបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា ដោយមិនផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើចំណុចខ្សោយរបស់បងប្អូន ពីព្រោះពួកគេនឹងលែងមានចំណុចខ្សោយទាំងនោះទៀត ពេលមានភាពល្អឥតខ្ចោះ។ គប្បីណាស់ឲ្យយើងមានគោលដៅបែបនេះ មែនទេ? ពេលយើងខំជៀសវាងពីការថ្កោលទោសបងប្អូនរួមជំនឿ នេះនឹងជួយយើងឲ្យមានភាពសុខសាន្តកាន់តែច្រើនជាមួយនឹងគ្នា។—អេភ. ៤:២៣, ២៤
៩ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីផ្ទះមួយខ្នងដែលមិនសូវស្អាតពីព្រោះទទឹកក៏ធ្លាក់ កញ្ចក់បង្អួចក៏បែក ហើយពិតានក៏មានស្នាមទឹកហូរកាត់។ ពេលមើលផ្ទះនោះ អ្នកខ្លះគិតថាគួរនឹងកម្ទេចចោលតែម្ដង ពីព្រោះអាក្រក់មើលណាស់! ប៉ុន្តែ ម្នាក់ទៀតមកមើលផ្ទះនោះ ហើយមានទស្សនៈខុសគ្នាឆ្ងាយទៅវិញ។ ប្រហែលជាគាត់មិនមើលតែសម្បកក្រៅប៉ុណ្ណោះទេ តែគាត់ឃើញថាគ្រឹះនិងជញ្ជាំងនៅមាំនៅឡើយ ហើយដំបូលក៏មិនទាន់ពុកអស់ដែរ។ ដោយសារគាត់គិតថាអាចជួសជុលបាន គាត់ទិញផ្ទះនោះហើយក៏កែលម្អឲ្យបានស្អាត។ រួចមក ពេលអ្នកដទៃដើរកាត់ ពួកគេក៏សរសើរថា ស្អាតមែន! តើយើងអាចមានលក្ខណៈដូចអ្នកដែលខំជួសជុលនិងកែលម្អផ្ទះដែលមិនសូវស្អាតនោះទេ? ជាជាងរកចាប់កំហុសបងប្អូនរួមជំនឿដោយមើលតែសម្បកក្រៅ តើយើងអាចកត់សម្គាល់គុណសម្បត្ដិល្អៗ និងទទួលស្គាល់លទ្ធភាពរបស់ពួកគេក្នុងការបណ្ដុះឲ្យមានលក្ខណៈដូចព្រះយេហូវ៉ាទេ? បើយើងមានទស្សនៈបែបនេះ យើងនឹងស្រឡាញ់បងប្អូនរួមជំនឿដូចព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ពួកគេដែរ ដោយសារពួកគេខំយកតម្រាប់តាមទ្រង់។—សូមអាន ហេព្រើរ ៦:១០
១០. តើយោបល់ក្នុងសៀវភៅភីលីព ២:៣, ៤ អាចជួយយើងយ៉ាងដូចម្ដេច?
១០ សាវ័កប៉ុលក៏បានជូនយោបល់ខ្លះដែលជួយយើងឲ្យមានទំនាក់ទំនងកាន់តែល្អជាមួយនឹងបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ។ ប៉ុលដាស់តឿនពួកគ្រិស្តសាសនិកថា៖ «កុំឲ្យធ្វើអ្វីដោយទាស់ទែងគ្នា ឬដោយសេចក្ដីអំនួតឥតប្រយោជន៍ឡើយ តែចូររាប់អានគេឲ្យលើសជាងខ្លួនដោយចិត្តសុភាពវិញ។ កុំឲ្យគ្រប់គ្នាស្វែងរកតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ ត្រូវស្វែងរកចំពោះអ្នកដទៃផង»។ (ភី. ២:៣, ៤) ចិត្តរាបទាបនឹងជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះអ្នកដទៃ។ ពេលដែលយើងគិតពីប្រយោជន៍អ្នកដទៃ និងខំសម្គាល់លក្ខណៈល្អរបស់ពួកគេ នេះក៏ជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាដែរ។
១១. តើក្រុមជំនុំជាច្រើនមានលក្ខណៈខុសគ្នាពីមុនយ៉ាងណា?
១១ ស្ថានភាពទូទាំងពិភពលោកនាសម័យនេះ បានបណ្ដាលឲ្យមនុស្សជនជាតិផ្សេងៗផ្លាស់ទីលំនៅទៅប្រទេសក្រៅ។ សព្វថ្ងៃនេះ ទីក្រុងមួយចំនួនពេញទៅដោយមនុស្សពីគ្រប់ទិសទី។ ជនបរទេសជាច្រើនដែលបានផ្លាស់មកនៅតំបន់របស់យើង ក៏ចាប់អារម្មណ៍នឹងសេចក្ដីពិតក្នុងគម្ពីរ ហើយបានចូលរួមការថ្វាយបង្គំព្រះយេហូវ៉ាជាមួយនឹងយើង។ ពួកគេ«មកពីគ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ទាំងពូជមនុស្ស គ្រប់ទាំងគ្រួសារ ហើយគ្រប់ទាំងភាសា»។ (វិវរ. ៧:៩) ជាលទ្ធផល ក្រុមជំនុំជាច្រើននៃសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាមានមនុស្សគ្រប់ជនជាតិលាយឡំគ្នា។
១២. តើយើងត្រូវរក្សាឲ្យមានទស្សនៈបែបណាចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក? ហេតុអ្វីក៏មិនតែងតែស្រួលឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ?
១២ ក្នុងក្រុមជំនុំរបស់យើង យើងប្រហែលជាត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់កាន់តែច្រើនចំពោះការរក្សាឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមក។ គប្បីឲ្យយើងចងចាំដំបូន្មានរបស់សាវ័កពេត្រុសដែលថា យើងត្រូវតែបង្ហាញ«សេចក្ដីស្រឡាញ់ជាបងប្អូនឥតពុតមាយា» ព្រមទាំង«ស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកជាយ៉ាងខ្លាំង»។ (១ពេ. ១:២២) ពេលមានជនជាតិផ្សេងៗលាយឡំគ្នា ការបណ្ដុះឲ្យមានសេចក្ដីស្រឡាញ់ពិតចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកមិនតែងតែស្រួលទេ។ បងប្អូនរួមជំនឿទាំងនោះប្រហែលជាមានទំនៀមទម្លាប់ខុសគ្នាស្រឡះពីយើង។ ពួកគេក៏ប្រហែលជាមិនបានទទួលការអប់រំខ្ពស់ ជាអ្នកក្រីក្រ ឬមានវប្បធម៌ប្លែកៗពីយើង។ តើយើងពិបាកយល់អំពីរបៀបគិតគូររបស់ពួកគេទេ? តើទឹកមុខនិងការប្រព្រឹត្តខ្លះៗរបស់ពួកគេមើលទៅដូចជាមិនសមរម្យទេ? សូមចងចាំថា ពួកគេប្រហែលជាមានទស្សនៈដូចគ្នាចំពោះយើងដែរ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យោបល់ក្នុងគម្ពីរដាស់តឿនយើងរាល់គ្នាឲ្យ«ស្រឡាញ់បងប្អូន»ទាំងអស់គ្នា។—១ពេ. ២:១៧
១៣. តើប្រហែលជាយើងត្រូវតែកែប្រែទស្សនៈយ៉ាងណាខ្លះ?
១៣ បើយើងចង់បើកចិត្តឲ្យទូលាយឡើងដោយបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះបងប្អូនគ្រប់ជនជាតិ យើងប្រហែលជាត្រូវកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួនបន្ដិចបន្តួច។ (សូមអាន កូរិនថូសទី២ ៦:១២, ១៣) តើយើងធ្លាប់និយាយថា៖ «ខ្ញុំមិនប្រកាន់ពូជសាសន៍ទេ តែ . . . » រួចមក រៀបរាប់ពីទម្លាប់របស់ជនជាតិណាមួយដែលយើងមិនចូលចិត្តទេ? ទស្សនៈបែបនេះប្រហែលជាសឲ្យឃើញថា ការរើសអើងនៅតែមានជាប់ក្នុងជម្រៅចិត្តយើងនៅឡើយ។ ប្រហែលជាយើងអាចសួរខ្លួនឯងថា ‹តើខ្ញុំឧស្សាហ៍ព្យាយាមយល់ចិត្តគំនិតរបស់អ្នកដែលមានទំនៀមទម្លាប់ខុសប្លែកពីខ្ញុំទេ?›។ ការពិនិត្យមើលអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តខ្លួន អាចជួយយើងឲ្យចេះយោគយល់និងឲ្យតម្លៃចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿជនជាតិខុសៗគ្នា។
១៤, ១៥. (ក) សូមរៀបរាប់អំពីអ្នកខ្លះដែលបានកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួនចំពោះអ្នកដទៃ។ (ខ) តើយើងអាចធ្វើតាមគំរូរបស់អ្នកទាំងនោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៤ ក្នុងគម្ពីរមានគំរូល្អៗរបស់អ្នកខ្លះដែលបានកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួន។ សាវ័កពេត្រុសជាគំរូល្អមួយ។ ដោយសារពេត្រុសជាជនជាតិយូដាម្នាក់ គាត់មានទម្លាប់ជៀសវាងពីការចូលទៅក្នុងផ្ទះរបស់ជនជាតិដទៃ។ សូមគិតអំពីអារម្មណ៍របស់ពេត្រុស ពេលទទួលបង្គាប់ឲ្យទៅផ្ទះរបស់លោកកូនេលាសដែលជាជនជាតិគេ ហើយមិនទាំងកាត់ស្បែកផង! ពេត្រុសសុខចិត្តកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួន ដោយយល់ថាព្រះយេហូវ៉ាគាប់ចិត្តឲ្យមនុស្សគ្រប់ជនជាតិរួមចំណែកជាមួយក្រុមជំនុំនៃពួកគ្រិស្តសាសនិក។ (កិច្ច. ១០:៩-៣៥) បុរសឈ្មោះសុល ដែលក្រោយមកមានឈ្មោះល្បីជាសាវ័កប៉ុល ក៏ត្រូវតែកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួន និងឈប់ប្រកាន់ពូជសាសន៍ដែរ។ ប៉ុលសារភាពថា គាត់ស្អប់ពួកគ្រិស្តសាសនិកយ៉ាងខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបានជាគាត់«ធ្វើទុក្ខបៀតបៀន ហើយបំផ្លាញដល់ពួកជំនុំនៃព្រះជាខ្លាំងណាស់!»។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលលោកម្ចាស់យេស៊ូបានកែតម្រង់ប៉ុល គាត់បានកែប្រែច្រើន ហើយក៏បានចុះចូលចំពោះការណែនាំដែលមកពីពួកអ្នកដែលគាត់ធ្លាប់បៀតបៀនពីមុន។—កា. ១:១៣-២០
១៥ យើងប្រាកដជាអាចកែប្រែទស្សនៈរបស់ខ្លួនបាន ដោយមានជំនួយពីសកម្មពលរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ បើកាលណាយើងឃើញថា ទំនោរចិត្តចង់ប្រកាន់ពូជសាសន៍នៅតែកប់ជ្រៅក្នុងចិត្តយើងបន្ដិច ចូរឲ្យយើងព្យាយាមយកឈ្នះលើចិត្តគំនិតបែបនោះ និង«ខំប្រឹងរក្សាសេចក្ដីរួបរួមគ្នារបស់ព្រះវិញ្ញាណដោយសេចក្ដីមេត្រី ទុកជាចំណងផង»។ (អេភ. ៤:៣-៦) ដំបូន្មានក្នុងគម្ពីរដាស់តឿនយើងថា គប្បីឲ្យយើង«បន្ថែមទាំងសេចក្ដីស្រឡាញ់ថែមទៀត ជាចំណងនៃសេចក្ដីគ្រប់លក្ខណ៍»។—កូល. ៣:១៤
ពេលផ្សព្វផ្សាយ ចូរមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា
១៦. តើព្រះយេហូវ៉ាមានគោលបំណងយ៉ាងណាសម្រាប់មនុស្សលោក?
១៦ សាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា៖ «ព្រះទ្រង់មិនយោគយល់[ឬ«មិនរើសមុខ»]ខាងអ្នកណាសោះ»។ (រ៉ូម ២:១១; ខ.ស.) ព្រះយេហូវ៉ាមានបំណងឲ្យមនុស្សគ្រប់ជនជាតិរួមចំណែកក្នុងការថ្វាយបង្គំទ្រង់។ (សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ២:៣, ៤) ដើម្បីសម្រេចគោលបំណងនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានរៀបចំឲ្យគេផ្សាយ«ដំណឹងល្អដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច . . . ដល់គ្រប់អស់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជអំបូរ គ្រប់ភាសា ហើយគ្រប់ទាំងគ្រួសារដែរ»។ (វិវរ. ១៤:៦) ព្រះយេស៊ូបានប្រៀបធៀបតំបន់ផ្សាយទៅនឹង«ស្រែ» ហើយថាស្រែនោះរួមបញ្ចូល«លោកីយ»ឬ«ពិភពលោក»ទាំងមូល។ (ម៉ាថ. [មថ.] ១៣:៣៨; ខ.ស.) តើនេះមានន័យអ្វីចំពោះយើងផ្ទាល់ និងក្រុមគ្រួសាររបស់យើង?
១៧. តើយើងអាចជួយមនុស្សគ្រប់ប្រភេទដោយរបៀបណា?
១៧ មិនមែនយើងរាល់គ្នាទេ ដែលមានសមត្ថភាពធ្វើដំណើរទៅស្រុកឆ្ងាយដើម្បីប្រកាសសារស្តីអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រហែលជាយើងមានសមត្ថភាពប្រកាសសារនេះដល់ជនជាតិផ្សេងៗដែលរស់នៅតំបន់ផ្សាយរបស់យើងវិញ។ តើយើងខំឆ្លៀតឱកាសដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ មិនគ្រាន់តែមនុស្សដែលយើងបានជួបច្រើនដងហើយឬ? ចូរប្ដេជ្ញាចិត្តចុះ! ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សដែលមិនទាន់មានឱកាសឮដំណឹងល្អក្នុងគម្ពីរ។—រ៉ូម ១៥:២០, ២១
១៨. តើព្រះយេស៊ូបង្ហាញថាទ្រង់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សដោយធ្វើអ្វី?
១៨ ចិត្តរបស់ព្រះយេស៊ូបានជំរុញទ្រង់ឲ្យជួយមនុស្សគ្រប់ប្រភេទដែរ ដូច្នេះទ្រង់មិនបានផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់តែមួយគត់ទេ។ កំណត់ហេតុមួយរៀបរាប់ថា ព្រះយេស៊ូបាន«ទៅដល់គ្រប់ក្រុង គ្រប់ភូមិ»។ ពេលព្រះយេស៊ូ«ឃើញហ្វូងមនុស្សហើយ នោះទ្រង់មានព្រះហឫទ័យក្ដួលអាណិតដល់គេ» និងបញ្ជាក់ដល់សិស្សទ្រង់នូវសារៈសំខាន់នៃការផ្ដល់ជំនួយ។—ម៉ាថ. ៩:៣៥-៣៧
១៩, ២០. តើយើងអាចបង្ហាញថាយើងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះមនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ដូចព្រះយេហូវ៉ានិងព្រះយេស៊ូយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៩ តើយើងអាចបង្ហាញយ៉ាងណា ថាយើងមានទស្សនៈដូចព្រះយេស៊ូ? បងប្អូនខ្លះបានព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយនៅកន្លែងខ្លះក្នុងតំបន់ផ្សាយរបស់ខ្លួន ដែលមិនសូវមានគេផ្សព្វផ្សាយជាញឹកញាប់ទេ។ នេះអាចរួមបញ្ចូលតំបន់ដែលសម្បូរទៅដោយហាងនិងក្រុមហ៊ុន ឬមួយក៏នៅឯបេនឡាន និងមុខអគារធំៗដែលមានផ្ទះច្រើន តែពិបាកជួបម្ចាស់ផ្ទះពីព្រោះជាប់សោឬមានអ្នកយាម។ បងប្អូនឯទៀតកំពុងខិតខំរៀនភាសាបរទេសដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិផ្សេងៗដែលទើបតែបានចូលមករស់នៅតំបន់របស់ខ្លួន ឬធ្លាប់នៅយូរតែគ្មានអ្នកណាចេះភាសាដើម្បីនិយាយជាមួយគេ។ បើយើងគ្រាន់តែរៀនបន្ដិចបន្តួចដើម្បីឲ្យចេះសួរសុខទុក្ខប៉ុណ្ណោះ នេះក៏អាចមានឥទ្ធិពលខ្លាំងក្នុងការបង្ហាញថា យើងពិតជាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគេមែន។ ប្រសិនបើយើងមិនអាចរៀនភាសាបរទេសខ្លួនឯង តើយើងអាចលើកទឹកចិត្តបងប្អូនដែលកំពុងធ្វើដូច្នេះបានទេ? ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ យើងច្បាស់ជាមិនបង្អាប់និងមើលងាយបងប្អូនដែលព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយដល់ជនបរទេសឡើយ។ មនុស្សទាំងអស់មានតម្លៃចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងក៏ចង់មានទស្សនៈដូចទ្រង់ដែរ។—កូល. ៣:១០, ១១
២០ ពេលយើងមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះអ្នកដទៃ យើងក៏នឹងផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ មិនថាពួកគេមានរូបសម្បត្ដិនិងរបៀបរស់នៅបែបណាក៏ដោយ។ អ្នកខ្លះប្រហែលជាគ្មានផ្ទះសម្បែង មិនចេះសម្អាតខ្លួន ឬមួយក៏មានរបៀបរស់នៅដែលប្រាសចាកសីលធម៌ជាដើម។ បើជនជាតិផ្សេងម្នាក់ប្រព្រឹត្តមិនល្អមកលើយើង នេះមិនផ្ដល់ហេតុឲ្យយើងស្អប់អស់ទាំងជនជាតិនោះទេ។ ទោះជាមនុស្សនៅតំបន់ខ្លះបានធ្វើបាបប៉ុលក្ដី គាត់មិនបែរជាប្រកាន់ពូជសាសន៍ និងឈប់ផ្សព្វផ្សាយដល់ជនជាតិគេឡើយ។ (កិច្ច. ១៤:៥-៧, ១៩-២២) ប៉ុលជឿថា ជនជាតិនោះខ្លះប្រហែលជានឹងព្រមស្ដាប់សារដែលគាត់ផ្សាយ។
២១. តើការបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយយើងយ៉ាងណា?
២១ គឺច្បាស់ហើយថា យើងត្រូវតែមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវ ពោលគឺ ទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាចំពោះមនុស្សដែលយើងជួបក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង និងចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ មិនថាពួកគេជាជនជាតិដូចគ្នាឬជនបរទេសក្ដី។ ពេលយើងមានទស្សនៈកាន់តែដូចព្រះយេហូវ៉ាបេះបិទ យើងក៏នឹងមានភាពសុខសាន្តនិងសាមគ្គីភាពកាន់តែច្រើនផងដែរ។ លទ្ធផលល្អមួយទៀតគឺ យើងនឹងមានសមត្ថភាពជួយមនុស្សកាន់តែច្រើន ឲ្យស្គាល់និងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែល«មិនរើសមុខ»ទាល់តែសោះ តែជាព្រះដែលស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ ពីព្រោះទ្រង់បាន«បង្កើតពួកគេមកដូចគ្នា»។—យ៉ូប ៣៤:១៩, ខ.ស.
តើអ្នកអាចឆ្លើយបានទេ?
• តើយើងគួរជៀសវាងពីទស្សនៈបែបណាចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿ?
• ស្តីអំពីបងប្អូនរួមជំនឿ តើយើងអាចមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
• តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ ស្តីអំពីទស្សនៈរបស់ខ្លួនចំពោះបងប្អូនរួមជំនឿដែលជាជនជាតិផ្សេង?
• ពេលផ្សព្វផ្សាយ តើយើងអាចបង្ហាញទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៦]
តើអ្វីនឹងជួយយើងឲ្យចេះយល់ចិត្តគំនិតរបស់អ្នកដែលមានទំនៀមទម្លាប់ខុសប្លែកពីខ្លួន?
[រូបភាពនៅទំព័រ២៨]
តើយើងអាចផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សកាន់តែច្រើន ដោយវិធីណាខ្លះ?