ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារគឺចាំបាច់ដើម្បីរួចជីវិត!
តើអ្នកអាចស្រមៃគិតថា «សង្គ្រាមដែលនឹងកើតឡើងនៅថ្ងៃដ៏ធំរបស់ព្រះដែលមានឫទ្ធានុភាពខ្លាំងក្លាបំផុត»នឹងគួរឲ្យស្ញែងខ្លាចប៉ុណ្ណាឬទេ? (បប. ១៦:១៤) មីកាដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយបានរៀបរាប់អំពីថ្ងៃនោះ ដោយប្រើពាក្យក្នុងន័យធៀបថា៖ «អស់ទាំងភ្នំនឹងរលាយ . . . ឯច្រកភ្នំទាំងប៉ុន្មាន នឹងសញ្ជែកចេញ ដូចជាក្រមួនដែលត្រូវភ្លើង ហើយដូចទឹកដែលចាក់ចុះតាមទីចោត»។ (មីកា ១:៤) តើពួកអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះយេហូវ៉ានឹងត្រូវអន្តរាយយ៉ាងណា? បណ្ដាំរបស់ព្រះចែងយ៉ាងច្បាស់ថា៖ «សាកសពនៃមនុស្ស ដែលព្រះយេហូវ៉ាបានប្រហារ នឹងនៅរាយពេញ ពីចុងផែនដីម្ខាង ទៅដល់ចុងផែនដីម្ខាង»។—យេ. ២៥:៣៣
ដោយសារមានការព្រមានដូច្នេះ មេគ្រួសារទាំងឡាយ (មានមេគ្រួសារជាច្រើននាក់ដែលគ្មានគូ) គួរគិតអំពីកូនរបស់ខ្លួនដែលធំដឹងក្ដីហើយ រួចសួរខ្លួនថា ‹តើកូនរបស់ខ្ញុំនឹងរួចជីវិតនៅសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូនឬទេ?›។ គម្ពីរបញ្ជាក់ថាពួកគេនឹងរួចជីវិតមែន បើពួកគេមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា សមតាមអាយុរបស់ពួកគេ។—ម៉ាថ. ២៤:២១
សារៈសំខាន់នៃការលៃទុកពេល ដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ
ក្នុងនាមជាឪពុកឬម្ដាយ ចូរព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីអប់រំកូន«ទៅតាមការប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយបណ្ដុះឲ្យកូនមានគំនិតដូចលោក»។ (អេភ. ៦:៤) ការបង្រៀនកូនអំពីគម្ពីរជាអ្វីដ៏សំខាន់ណាស់។ យើងចង់ឲ្យកូនរបស់យើងមានគំនិតដូចគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងភីលីព ដែលប៉ូលបានសរសើរដោយសារពួកគេស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ាស្ម័គ្រពីចិត្ត។ គាត់បានសរសេរថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាទីស្រឡាញ់អើយ ដូចអ្នករាល់គ្នាតែងស្ដាប់បង្គាប់ពីមុន មិនគ្រាន់តែពេលដែលខ្ញុំនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះទេ តែឥឡូវនេះពេលដែលខ្ញុំមិននៅជាមួយ សូមបន្តធ្វើឲ្យសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់ខ្លួនបានសម្រេច ដោយកោតខ្លាចញាប់ញ័រ»។—ភី. ២:១២
តើកូនរបស់អ្នកធ្វើតាមច្បាប់ព្រះយេហូវ៉ា ពេលដែលអ្នកមិននៅជាមួយនឹងពួកគេឬទេ? ចុះយ៉ាងណាពេលដែលកូននៅសាលារៀន? បើចង់ឲ្យកូនធ្វើតាមច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាពេលដែលអ្នកមិននៅជាមួយនឹងពួកគេ នោះអ្នកត្រូវជួយកូនឲ្យជឿជាក់ថាច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺត្រឹមត្រូវហើយមានប្រយោជន៍។ តើអ្នកអាចធ្វើដូច្នោះយ៉ាងដូចម្ដេច?
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារមានតួនាទីដ៏សំខាន់ក្នុងការជួយពង្រឹងជំនឿរបស់កូនឲ្យធ្វើតាមច្បាប់ព្រះ កាលណាកូនមិននៅជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយ។ ដូច្នេះ ឥឡូវយើងនឹងពិនិត្យមើលចំណុចដ៏សំខាន់បីយ៉ាងដែលធ្វើឲ្យការសិក្សាជាក្រុមគ្រួសារមានប្រយោជន៍។
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារត្រូវទៀងទាត់
គម្ពីរបញ្ជាក់ថាព្រះអញ្ជើញពួកកូនរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌ឲ្យមកជួបជុំគ្នាតាមពេលកំណត់។ (យ៉ូប ១:៦) ចូរកំណត់ពេលដើម្បីជួបជុំគ្នាជាមួយនឹងកូនៗរបស់អ្នកដែរ។ ចូរកំណត់ថ្ងៃនិងម៉ោងដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារនៅល្ងាចមួយ ហើយធ្វើតាមពេលកំណត់នោះ។ នៅដំណាលគ្នានោះ ដោយយល់ថាអាចមានអ្វីកើតឡើងដែលនាំឲ្យខានធ្វើតាមពេលកំណត់ ចូរកំណត់ទុកថ្ងៃនិងម៉ោងមួយផ្សេងទៀតដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារក្នុងករណីនោះ។
ចូរប្រយ័ត្នក្រែងលោយូរៗទៅចាប់ផ្ដើមមានគំនិតថា ធ្វើការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារមិនទៀងទាត់មិនជាបញ្ហាទេ។ កុំភ្លេចថា កូនរបស់អ្នកជាសិស្សគម្ពីរសំខាន់បំផុតរបស់អ្នក។ ប៉ុន្តែ សាថានចង់ចាប់ពួកគេធ្វើជាចំណី។ (១ពេ. ៥:៨) ពេលល្ងាចដែលទុកសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ តែបើយកពេលនោះដើម្បីមើលទូរទស្សន៍ឬធ្វើកិច្ចការណាផ្សេងទៀតដែលមិនសំខាន់ នោះសាថានបានឈ្នះហើយ។—អេភ. ៥:១៥, ១៦; ៦:១២; ភី. ១:១០
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារត្រូវមានប្រយោជន៍
ពេលគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ មិនត្រូវរៀនដូចនៅសាលារៀនទេ។ ចូរព្យាយាមធ្វើឲ្យការសិក្សានោះមានប្រយោជន៍។ តើអាចធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបណា? ជួនកាលអ្នកគួរជ្រើសរើសប្រធានបទដែលទាក់ទងនឹងបញ្ហាដែលកូននឹងប្រឈមមុខនៅថ្ងៃមុខ។ ជាឧទាហរណ៍ ជួនកាលអ្នកអាចហាត់ពាក្យផ្សព្វផ្សាយ។ ក្មេងៗចូលចិត្តធ្វើអ្វីដែលពួកគេចេះធ្វើបានល្អ។ កូននឹងមានទំនុកចិត្តច្រើនជាងក្នុងការផ្សព្វផ្សាយតាមរបៀបផ្សេងៗ បើហាត់ពាក្យផ្សព្វផ្សាយ ហើយគិតអំពីអ្វីដែលអាចនិយាយពេលមានគេជំទាស់។—២ធី. ២:១៥
អ្នកក៏អាចហាត់ពាក្យដើម្បីជួយកូនចេះឆ្លើយពេលមានការបង្ខិតបង្ខំពីក្មេងៗឯទៀត។ ពេលដែលពិគ្រោះជាមួយនឹងកូន សូមបើកឱកាសឲ្យកូនរកពាក្យឆ្លើយដែលស្រួលសម្រាប់កូន។ អ្នកប្រហែលជាអាចសួរកូនថា តើកូនទទួលការបង្ខិតបង្ខំអ្វីខ្លះ? តើទទួលការបង្ខិតបង្ខំនៅកន្លែងណា? តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងបើកូនចុះចាញ់ការបង្ខិតបង្ខំ? តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងបើកូនមិនចុះចាញ់? ម្ដងម្កាលសូមហាត់ជាមួយនឹងកូននូវពាក្យដែលកូនអាចឆ្លើយកាលដែលមានការបង្ខិតបង្ខំ។
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារបើកឱកាសឲ្យឪពុកម្ដាយគូសបញ្ជាក់អំពីប្រយោជន៍ដែលមកពីចំណងមិត្តភាពជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា និងពីការចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់លោក។ ត្រង់ចំណុចនេះ ខិត្តប័ណ្ណដែលមានចំណងជើងថា ប្អូនៗយុវវ័យ! តើអ្នកមានបំណងអ្វីចំពោះជីវិតរបស់អ្នក? មានព័ត៌មានល្អណាស់។ ពេលពិគ្រោះខិត្តប័ណ្ណនេះ ចូរជួយកូនឲ្យយល់ថាការចាត់ទុកកិច្ចបម្រើរបស់ព្រះយេហូវ៉ាជាអាទិភាពក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេគឺមានប្រយោជន៍ច្រើនបំផុត។ ចូរជួយកូនឲ្យមានប្រាថ្នាចង់ផ្សព្វផ្សាយពេញពេល បម្រើនៅបេតអែល ចូលសាលាបង្ហាត់ខាងកិច្ចបម្រើ ឬចូលរួមក្នុងកិច្ចបម្រើពេញពេលប្រភេទផ្សេងទៀត។
គួរចាំថា ឪពុកម្ដាយខ្លះដែលមានបំណងល្អគិតច្រើនអំពីអ្វីដែលពួកគាត់ចង់ឲ្យកូនសម្រេចនៅអនាគត ដល់ម្ល៉េះបានជាពួកគាត់ខានសរសើរកូនអំពីអ្វីល្អៗដែលកូនកំពុងធ្វើឥឡូវនេះ។ ពិតមែនតែ ជាការល្អបើអ្នកលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យមានគោលដៅបម្រើនៅបេតអែល ឬទៅជាសាសនទូត តែពេលធ្វើដូច្នោះ ចូរប្រយ័ត្ន កុំធ្វើឲ្យកូនខឹងដោយសារគោលដៅដែលអ្នកបានកំណត់ឲ្យកូនសម្រេច រួចបណ្ដាលឲ្យកូនធ្លាក់ទឹកចិត្ត។ (កូឡ. ៣:២១) ចូរចាំមិនភ្លេចថា កូនរបស់អ្នកត្រូវស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដោយសារកូនចង់ស្រឡាញ់លោក មិនមែនដោយសារអ្នកចង់ឲ្យកូនស្រឡាញ់លោកទេ។ (ម៉ាថ. ២២:៣៧) ដូច្នេះ ចូររកមូលហេតុសរសើរកូនដោយសារអ្វីដែលកូនកំពុងធ្វើយ៉ាងល្អ ហើយទប់ចិត្តកុំគិតតែពីអ្វីដែលកូនខានធ្វើ។ ចូរជួយកូនឲ្យមានអំណរគុណកាន់តែច្រើនឡើងចំពោះអ្វីៗដែលព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើដើម្បីកូន។ រួចមក អនុញ្ញាតឲ្យកូនបង្ហាញការដឹងគុណចំពោះព្រះយេហូវ៉ាដោយស្ម័គ្រពីចិត្តកូន។
ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារត្រូវធ្វើឲ្យសប្បាយ
ចំណុចទី៣ដែលធ្វើឲ្យពេលគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារមានប្រយោជន៍ គឺការសិក្សានោះត្រូវធ្វើឲ្យសប្បាយ។ តើអ្នកត្រូវធ្វើដូចម្ដេច? ជួនកាល អ្នកប្រហែលជាអាចស្ដាប់ឈុតសម្ដែងមួយ ឬមើលហើយពិភាក្សាមេរៀនក្នុងវីដេអូមួយដែលជាផលិតកម្មរបស់សាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកអាចអានកំណត់ហេតុមួយក្នុងគម្ពីរ ដោយកំណត់ឲ្យសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ៗអានសម្ដីរបស់បុគ្គលមួយក្នុងកំណត់ហេតុនោះ។
ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមានអត្ថបទផ្សេងៗដែលល្អសម្រាប់យកមកពិភាក្សាជាក្រុមគ្រួសារ។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមានអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា «ការស្រាវជ្រាវខាងគម្ពីរសម្រាប់ប្អូនៗ»។ មានអត្ថបទមួយសម្រាប់ក្មេងៗ ដែលមានចំណងជើងថា «ចូរបង្រៀនកូនរបស់អ្នក»។
ចូរប្រុងប្រយ័ត្ន កុំធ្វើឲ្យការសិក្សាជាគ្រួសារទៅជាការជជីកសួរ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងបានជូនយោបល់ឪពុកម្ដាយឲ្យលើកទឹកចិត្តកូនសរសេរកំណត់អំពីគំនិតនិងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនចំពោះព័ត៌មានដែលក្រុមគ្រួសារបានពិភាក្សា ហើយចំពោះរបៀបដែលពួកគេនឹងអនុវត្តតាមព័ត៌មាននោះ។ ចូរទុកឲ្យកូនមានសិទ្ធិសម្រេចថាគាត់ចង់ប្រាប់រឿងណាខ្លះក្នុងសៀវភៅកំណត់របស់គាត់ ហើយរឿងណាដែលគាត់ចង់ទុកជារឿងសម្ងាត់ ជាជាងបង្ខំកូនឲ្យអានឮៗ នូវអ្វីដែលគាត់បានសរសេរក្នុងសៀវភៅកំណត់របស់គាត់ ពីព្រោះបើធ្វើដូច្នេះ នាំឲ្យកូនមិនចង់សរសេរដោយឥតលាក់លៀមអំពីអារម្មណ៍របស់ខ្លួនទេ។
ប្រសិនបើការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកតែងតែមានភាពទៀងទាត់ មានប្រយោជន៍ និងធ្វើឲ្យសប្បាយ នោះព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរចំពោះការព្យាយាមរបស់អ្នក។ ពេលពិសេសនេះដែលក្រុមគ្រួសារជួបជុំគ្នា នឹងជួយឲ្យមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ា។
[ប្រអប់នៅទំព័រ៣១]
ចូរប្រើគំនិតច្នៃប្រឌិត
«ពេលដែលយើងបង្រៀនកូនស្រីៗរបស់យើងដែលនៅក្មេង ខ្ញុំនិងប្ដីរបស់ខ្ញុំបានពិភាក្សាព័ត៌មានសម្រាប់កិច្ចប្រជុំក្រុមជំនុំ រួចមកបានសុំកូនស្រីរបស់យើងគូររូបភាពដែលបញ្ជាក់ចំណុចសំខាន់ៗក្នុងព័ត៌មាននោះ។ ជួនកាល យើងដើរតួក្នុងកំណត់ហេតុមួយនៃគម្ពីរ ឬហាត់ពាក្យផ្សព្វផ្សាយ។ យើងតែងតែព្យាយាមធ្វើឲ្យការសិក្សានោះសមនឹងអាយុរបស់កូន មានលក្ខណៈគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្ត និងគួរឲ្យសប្បាយ» (ច.ម. សហរដ្ឋអាម៉េរិក)។
«ដើម្បីជួយកូនប្រុសរបស់សិស្សគម្ពីរខ្ញុំឲ្យយល់ថា ប្រើរមូរក្រដាសនៅសម័យគម្ពីរគឺដូចម្ដេច យើងបានលុបលេខជំពូកនិងខចេញពីសៀវភៅអេសាយ រួចបោះពុម្ពជាក្រដាស ភ្ជាប់ជាមួយគ្នា ហើយភ្ជាប់ជាមួយបំពង់ទាំងសងខាង។ រួចមក ក្មេងប្រុសនោះខំធ្វើអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើក្នុងសាលាប្រជុំនៅក្រុងណាសារ៉ែត។ កំណត់ហេតុនៅលូកា ៤:១៦-២១ចែងថា លោកយេស៊ូបាន‹បើករមូរ[សៀវភៅអេសាយ]ហើយរក›ខគម្ពីរដែលលោកចង់អាន។ (អេ. ៦១:១, ២) ក៏ប៉ុន្តែ ពេលដែលក្មេងប្រុសនោះខំរកខគម្ពីរនោះ គាត់ពិបាករកអេសាយជំពូក៦១ឃើញ ដោយសាររមូរនោះវែងហើយគ្មានលេខជំពូកនិងខ។ គាត់កោតស្ងើចដោយឃើញថាលោកយេស៊ូប៉ិនប្រសប់ប្រើរមូរក្រដាស ក៏ឧទានថា៖ ‹លោកយេស៊ូអស្ចារ្យមែន!›» (យ.ថ. ប្រទេសជប៉ុន)។
[រូបភាពនៅទំព័រ៣០]
ការហាត់ពាក្យអាចជួយកូនចេះឆ្លើយពេលមានការបង្ខិតបង្ខំពីក្មេងៗឯទៀត
[រូបភាពនៅទំព័រ៣១]
ចូរព្យាយាមធ្វើឲ្យពេលគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាអ្វីគួរឲ្យសប្បាយ