ក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិក ចូរ«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»
«អ្នករាល់គ្នាត្រូវត្រៀមខ្លួនជានិច្ច . . . ពីព្រោះកូនមនុស្សនឹងមកនៅម៉ោងដែលអ្នករាល់គ្នាមិននឹកស្មាន»។—លូក. ១២:៤០
១, ២. ហេតុអ្វីយើងត្រូវធ្វើតាមការដាស់តឿនរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យយើង«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»?
នៅ«ពេលដែលកូនមនុស្សមកប្រកបដោយសិរីរុងរឿង» និងញែក«មនុស្សចេញពីគ្នា» តើនឹងមានអ្វីកើតឡើងដល់រូបអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក? (ម៉ាថ. ២៥:៣១, ៣២) ដោយសារពេលនោះនឹងមកនៅម៉ោងដែលយើងមិននឹកស្មាន នោះជាការសំខាន់ណាស់ដែលយើងធ្វើតាមការដាស់តឿនរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យយើង«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»!—លូក. ១២:៤០
២ ក្នុងអត្ថបទមុនយើងបានពិចារណាអំពីរបៀបដែលសមាជិកម្នាក់ៗអាចជួយក្រុមគ្រួសារទាំងមូលឲ្យនៅ‹ភ្ញាក់ជានិច្ច›ក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះភារកិច្ចរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ ក្នុងអត្ថបទនេះសូមឲ្យយើងពិចារណាអំពីវិធីផ្សេងទៀតដែលអាចជួយសមាជិកម្នាក់ៗក្នុងក្រុមគ្រួសារឲ្យនៅជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងព្រះ។
ចូរឲ្យភ្នែករបស់អ្នក«មើលរបស់តែមួយ»
៣, ៤. (ក) តើក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកត្រូវការពារខ្លួនពីអ្វី? (ខ) តើការឲ្យភ្នែករបស់យើង«មើលរបស់តែមួយ»មានន័យយ៉ាងណា?
៣ ដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ការមកដល់របស់គ្រិស្ត នោះក្រុមគ្រួសារទាំងឡាយត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នកុំឲ្យអ្វីមកបំបែរអារម្មណ៍របស់ពួកគេពីការគោរពប្រណិប័តន៍ពិត ហើយពួកគេក៏ត្រូវការពារខ្លួនពីអ្វីៗទាំងនោះដែរ។ ដោយសារក្រុមគ្រួសារជាច្រើនបានធ្លាក់ក្នុងអន្ទាក់នៃវត្ថុនិយម សូមពិចារណាអំពីអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ ស្តីអំពីការឲ្យភ្នែករបស់យើង«មើលរបស់តែមួយ»។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ៦:២២, ២៣) ធម្មតាចង្កៀងអាចបំភ្លឺផ្លូវយើង និងជួយយើងកុំឲ្យដើរជំពប់នឹងអ្វីមួយ ដូចគ្នាដែរ «ភ្នែក»ក្នុងន័យធៀបក៏អាចបំភ្លឺយើង និងជួយយើងកុំឲ្យភ្លាត់ធ្វើខុសដែរ។—អេភ. ១:១៨
៤ បើគិតអំពីភ្នែកមែនទែន ដើម្បីឲ្យវាមើលឃើញច្បាស់ នោះភ្នែករបស់យើងត្រូវតែតម្រង់ឲ្យចំគោលដៅទៅលើអ្វីមួយដែលយើងមើល។ នេះក៏មិនខុសគ្នាពីភ្នែកក្នុងន័យធៀបរបស់យើងដែរ។ ការមានភ្នែកដែលមើលរបស់តែមួយ នោះមានន័យថាយើងប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើគោលដៅតែមួយ។ ជាជាងមានរបៀបរស់នៅដែលគិតតែពីសម្ភារៈនិយម និងការខ្វល់ខ្វាយហួសហេតុពេកអំពីការផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ នោះយើងត្រូវតម្រង់ភ្នែករបស់យើងចំពោះការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះវិញ។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) នេះមានន័យថាយើងចេះស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដែលយើងមាន ហើយចាត់ទុកការបម្រើព្រះជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង។—ហេ. ១៣:៥
៥. តើប្អូនស្រីម្នាក់បានសឲ្យឃើញថានាងបានឲ្យ«ភ្នែក»របស់នាងផ្ដោតទៅលើការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥ ពេលដែលក្មេងៗបានត្រូវបង្រៀនឲ្យភ្នែករបស់ពួកគេមើលរបស់តែមួយ នោះពិតជាមានលទ្ធផលល្អមែន! សូមពិចារណាអំពីគំរូរបស់ក្មេងស្រីម្នាក់នៅប្រទេសអេចូពី។ នាងរៀនពូកែខ្លាំងណាស់ ហើយក្រោយពីចប់វិទ្យាល័យនាងទទួលអាហារូបករណ៍ដើម្បីបន្តការសិក្សា។ ប៉ុន្តែ ដោយសារនាងបានឲ្យភ្នែករបស់នាងផ្ដោតទៅលើការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា នោះនាងមិនព្រមទទួលអាហារូបករណ៍នេះទេ។ មិនយូរក្រោយមក នាងអាចទទួលការងារមួយដែលបានប្រាក់ខែជាង៤០០០ដុល្លារអាម៉េរិកក្នុងមួយខែ ដែលនេះជាប្រាក់ខែយ៉ាងច្រើនបើប្រៀបធៀបទៅនឹងប្រាក់ខែជាមធ្យមដែលមនុស្សទូទៅក្នុងប្រទេសនោះអាចទទួល។ ប៉ុន្តែ «ភ្នែក»របស់នាងបានផ្ដោតទៅលើការធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលវិញ។ ដូច្នេះ នាងបានសម្រេចចិត្តដោយខ្លួនឯងថាមិនទទួលការងារនោះទេ។ តើឪពុកម្ដាយរបស់នាងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាពេលដឹងថាកូនធ្វើដូច្នេះ? ពួកគាត់មានអំណរខ្លាំងណាស់ ហើយបានប្រាប់នាងអំពីមោទនភាពដែលពួកគាត់មានចំពោះនាង!
៦, ៧. តើយើងគួរ«ប្រុងប្រៀបស្មារតីជានិច្ច»ដើម្បីប្រុងប្រយ័ត្ននឹងអ្វី?
៦ ពាក្យសម្ដីរបស់លោកយេស៊ូដែលបានកត់ទុកនៅម៉ាថាយ ៦:២២, ២៣ក៏ជាការព្រមានមួយអំពីការលោភលន់ដែរ។ ក្នុងបទគម្ពីរនោះ លោកបានប្រើពាក្យភ្នែកដែល«មើលរបស់តែមួយ»និងភ្នែកដែល«សម្លឹងមើលអ្វីដែលទុច្ចរិត»។ ‹ភ្នែកដែលសម្លឹងមើលអ្វីដែលទុច្ចរិត›សំដៅទៅលើការលោភលន់។ (ម៉ាថ. ៦:២៣) តើព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះការលោភលន់? គម្ពីរចែងថា៖ «ក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា មិនត្រូវទាំងនិយាយអំពីអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ អំពើស្មោកគ្រោក ឬការលោភលន់ឡើយ»។—អេភ. ៥:៣
៧ យើងប្រហែលជាស្រួលឃើញចិត្តលោភលន់របស់អ្នកឯទៀត តែចំពោះខ្លួនវិញប្រហែលជាមិនងាយសម្គាល់ទេ។ ហេតុនេះ ជាការល្អដែលយើងធ្វើតាមឱវាទរបស់លោកយេស៊ូដែលថា៖ «ចូរប្រុងប្រៀបស្មារតីជានិច្ច ហើយប្រុងប្រយ័ត្ននឹងការលោភលន់គ្រប់យ៉ាង»។ (លូក. ១២:១៥) ការធ្វើដូច្នេះតម្រូវឲ្យយើងពិចារណាអំពីខ្លួនយើងដើម្បីឲ្យដឹងថា តើយើងបានប្រមូលអារម្មណ៍ទៅលើអ្វី? ក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកគួរគិតឲ្យបានដិតដល់អំពីពេលវេលា និងលុយកាក់ដែលពួកគេចំណាយទៅលើការកម្សាន្ត ការលំហែកាយ និងការប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិ។
៨. ស្តីអំពីការទិញអ្វីមួយ តើយើងអាច«ប្រុងប្រៀបស្មារតីជានិច្ច»យ៉ាងដូចម្ដេច?
៨ ពេលអ្នកទិញអ្វីមួយ នោះអ្នកមិនគ្រាន់តែគិតថាមានលុយគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីទិញឬក៏អត់នោះទេ។ សូមគិតអំពីអ្វីផ្សេងទៀតដូចជា:‹តើខ្ញុំមានពេលដើម្បីប្រើរបស់នោះជាទៀងទាត់និងថែទាំរបស់នោះឬទេ? តើខ្ញុំអាចចេះប្រើរបស់ទាំងនោះភ្លាមៗឬទេ ឬក៏ត្រូវការរយៈពេលយូរទៀតដើម្បីចេះប្រើវា?›។ ប្អូនៗវ័យក្មេងអើយ កុំជឿទុកចិត្តការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មក្នុងពិភពលោកនេះស្តីអំពីការទិញទំនិញផ្សេងៗឡើយ! ព្រោះការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មនោះប្រហែលអាចជំរុញប្អូនឲ្យមានចិត្តចង់ទិញខោអាវឬរបស់របរផ្សេងៗដែលថ្លៃៗដោយសារតែវាមានម៉ាកល្បីៗតែប៉ុណ្ណោះ។ សូមឲ្យប្អូនចេះទប់ចិត្ត។ ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតថា តើការទិញរបស់ដែលប្អូនចង់បាននោះ នឹងជួយក្រុមគ្រួសាររបស់ប្អូនឲ្យត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ថ្ងៃដែលកូនមនុស្សនឹងមកដល់យ៉ាងដូចម្ដេច? សូមមានជំនឿទៅលើសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលថា៖ «ខ្ញុំប្រាកដជាមិនចាកចេញពីអ្នកឡើយ ក៏ប្រាកដជាមិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ»។—ហេ. ១៣:៥
ព្យាយាមដើម្បីសម្រេចគោលដៅដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះ
៩. តើការព្យាយាមដើម្បីសម្រេចគោលដៅដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះអាចជួយក្រុមគ្រួសារឲ្យធ្វើអ្វី?
៩ វិធីមួយទៀតដែលសមាជិកគ្រួសារអាចពង្រឹងជំនឿ ហើយជួយឲ្យក្រុមគ្រួសារទាំងមូលមានសេចក្ដីសុខសាន្តក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ គឺឲ្យពួកគេកំណត់គោលដៅដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើលោក ហើយព្យាយាមដើម្បីសម្រេចគោលដៅទាំងនោះ។ ការធ្វើដូច្នេះនឹងជួយក្រុមគ្រួសារឲ្យដឹងថាពួកគេបានជឿនទៅមុខប៉ុណ្ណាក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ហើយក៏ជួយពួកគេសម្រេចចិត្តថាអ្វីត្រូវមានសារៈសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ។—សូមអាន ភីលីព ១:១០
១០, ១១. ជាក្រុមគ្រួសារ តើមានគោលដៅអ្វីដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះដែលអ្នកកំពុងព្យាយាមសម្រេច? ហើយតើអ្នកចង់កំណត់គោលដៅណាខ្លះសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត?
១០ ការកំណត់គោលដៅសមហេតុសមផលដែលសមាជិកស្ទើរតែទាំងអស់អាចសម្រេចបាន នោះអាចនាំឲ្យមានផលប្រយោជន៍ច្រើនណាស់។ ជាឧទាហរណ៍ គោលដៅមួយគឺជារៀងរាល់ថ្ងៃក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកត្រូវពិនិត្យមើលបទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ។ ចម្លើយដែលសមាជិកម្នាក់ៗឆ្លើយអាចជួយមេគ្រួសារឲ្យយល់ថាសមាជិកនោះស្រឡាញ់សេចក្ដីពិតនិងព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងប៉ុណ្ណា។ គោលដៅមួយទៀតគឺការអានគម្ពីរជាទៀងទាត់ជាក្រុមគ្រួសារ ហើយនេះជាឱកាសល្អឲ្យកូនៗចេះអានកាន់តែស្ទាត់ ថែមទាំងជួយពួកគេឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីព័ត៌មានក្នុងគម្ពីរ។ (ទំនុក. ១:១, ២) មួយវិញទៀត យើងពិតជាចង់កំណត់គោលដៅឲ្យចេះអធិដ្ឋានកាន់តែល្អថែមទៀត មែនទេ? ម្យ៉ាងទៀត ការបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្ដិនៃផលដែលបានបង្កើតដោយសកម្មពលរបស់ព្រះ ជាគោលដៅល្អមួយដែលយើងគួរព្យាយាមសម្រេច។ (កាឡ. ៥:២២, ២៣) បន្ថែមទៅទៀត ជាក្រុមគ្រួសារ យើងម្នាក់ៗក៏អាចខំរកវិធីផ្សេងៗដើម្បីចេះយល់អារម្មណ៍របស់មនុស្សដែលយើងជួបក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយដែរ។ ការខំប្រឹងធ្វើដូច្នេះអាចជួយកូនៗឲ្យចេះមានសេចក្ដីមេត្ដាករុណា ហើយពួកគេទំនងជាអាចបណ្ដុះឲ្យមានចិត្តចង់បម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលឬជាសាសនទូត។
១១ សូមពិចារណាអំពីគោលដៅដែលរូបអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអាចសម្រេចបាន។ តើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកអាចកំណត់គោលដៅដើម្បីចំណាយពេលច្រើនជាងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយឬទេ? តើអ្នកអាចខំប្រឹងយកឈ្នះអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចពេលផ្សព្វផ្សាយតាមទូរស័ព្ទ តាមផ្លូវ ឬនៅកន្លែងលក់ដូរឬទេ? តើអ្នកអាចរើទៅបម្រើនៅតំបន់ដែលត្រូវការអ្នកផ្សព្វផ្សាយច្រើនជាងបានទេ? តើសមាជិកម្នាក់ក្នុងក្រុមគ្រួសារអាចរៀនភាសាថ្មីមួយដើម្បីចេះផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អដល់មនុស្សដែលនិយាយភាសានោះបានឬទេ?
១២. តើមេគ្រួសារអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយក្រុមគ្រួសារឲ្យមានជំនឿនក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ?
១២ ក្នុងនាមជាមេគ្រួសារ សូមចេះកត់សម្គាល់នូវចំណុចដែលក្រុមគ្រួសារអាចធ្វើដើម្បីមានជំនឿនក្នុងការបម្រើព្រះ។ ក្រោយមក សូមកំណត់គោលដៅជាក់លាក់ដែលអាចជួយពួកគេឲ្យជឿនទៅមុខក្នុងសេចក្ដីពិត។ គោលដៅដែលអ្នកកំណត់ជាក្រុមគ្រួសារគួរជាគោលដៅដែលអាចសម្រេចបាន ហើយសមស្របនឹងកាលៈទេសៈនិងសមត្ថភាពរបស់សមាជិកម្នាក់ៗ។ (សុភ. ១៣:១២) ពិតមែន ការខំប្រឹងសម្រេចគោលដៅដែលនាំឲ្យមានប្រយោជន៍ ពិតជាត្រូវការពេលវេលាយូរ។ ដូច្នេះ សូមយកពេលពីការមើលទូរទស្សន៍ ហើយប្រើពេលនោះដើម្បីធ្វើកិច្ចការដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះវិញ។ (អេភ. ៥:១៥, ១៦) ចូរព្យាយាមសម្រេចគោលដៅដែលអ្នកបានកំណត់ទុកឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក។ (កាឡ. ៦:៩) ក្រុមគ្រួសារដែលព្យាយាមសម្រេចគោលដៅដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះ នឹងធ្វើឲ្យ«មនុស្សទាំងអស់ឃើញថា»ពួកគេមានជំនឿន។—១ធី. ៤:១៥
រក្សាឲ្យមានការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាទៀងទាត់
១៣. ស្តីអំពីកិច្ចប្រជុំប្រចាំសប្ដាហ៍របស់យើង តើមានការផ្លាស់ប្ដូរអ្វី? ហើយតើយើងគួរសញ្ជឹងគិតអំពីសំណួរអ្វីខ្លះ?
១៣ ជំនួយដ៏អស្ចារ្យមួយដែលអាចជួយក្រុមគ្រួសារឲ្យ«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»សម្រាប់ថ្ងៃដែលកូនមនុស្សនឹងមក គឺការផ្លាស់ប្ដូរដ៏សំខាន់មួយចំពោះកិច្ចប្រជុំរបស់យើងប្រចាំសប្ដាហ៍ដែលមានចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០០៩។ យើងលែងជួបជុំគ្នានៅថ្ងៃមួយផ្សេងទៀតដើម្បីសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមជំនុំទៀតហើយ។ ឥឡូវការសិក្សាសៀវភៅតាមក្រុមនេះបានត្រូវបញ្ចូលក្នុងកិច្ចប្រជុំនៃសាលាកិច្ចបម្រើផ្សាយ និងការប្រជុំអប់រំកិច្ចបម្រើវិញ។ ការផ្លាស់ប្ដូរនេះបានត្រូវធ្វើឡើងដើម្បីផ្ដល់ឱកាសឲ្យក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកពង្រឹងជំនឿរបស់ពួកគេ ដោយកំណត់ពេលជាក់លាក់មួយរៀងរាល់សប្ដាហ៍ដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារ។ ដោយសារតាំងពីមានការផ្លាស់ប្ដូរនោះមានពេលវេលាយូរមកហើយ នោះយើងអាចសួរខ្លួនថា‹តើខ្ញុំប្រើពេលនោះដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារឬសិក្សាដោយខ្លួនឯងឬទេ? តើខ្ញុំបានទទួលជោគជ័យក្នុងការសម្រេចគោលដៅនៃរបៀបរៀបចំនេះឬទេ?›។
១៤. (ក) តើអ្វីជាគោលបំណងដ៏សំខាន់មួយនៃការលៃទុកពេលដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារឬដើម្បីសិក្សាដោយខ្លួនឯង? (ខ) ហេតុអ្វីការលៃទុកពេលដើម្បីសិក្សាជាអ្វីដែលសំខាន់ម្ល៉េះ?
១៤ គោលបំណងដ៏សំខាន់មួយនៃការលៃទុកពេលដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារឬដើម្បីសិក្សាដោយខ្លួនឯង គឺជួយយើងឲ្យចូលទៅជិតព្រះជាង។ (យ៉ា. ៤:៨) ពេលដែលយើងចំណាយពេលសិក្សាគម្ពីរយ៉ាងទៀងទាត់ ហើយចំណេះរបស់យើងអំពីព្រះមានកាន់តែច្រើន នោះចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយលោកក៏នឹងត្រូវពង្រឹងឡើងដែរ។ ពេលដែលយើងចូលកាន់តែជិតព្រះយេហូវ៉ា នោះយើងនឹងមានបំណងចិត្តកាន់តែខ្លាំងដើម្បីស្រឡាញ់លោកឲ្យ«អស់ពីដួងចិត្ត អស់ពីព្រលឹង ឲ្យអស់ពីសមត្ថភាពរិះគិត និងឲ្យអស់ពីកម្លាំងកាយ»របស់យើង។ (ម៉ាក. ១២:៣០) យើងប្រាកដជាចង់បម្រើព្រះ ហើយយកតម្រាប់តាមលោក។ (អេភ. ៥:១) ដូច្នេះ ការរក្សាឲ្យមានការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារយ៉ាងទៀងទាត់ ជាអ្វីដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីជួយសមាជិកទាំងអស់ក្នុងក្រុមគ្រួសាររបស់យើងឲ្យ«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»ក្នុងកិច្ចការបម្រើព្រះ កាលដែលយើងរង់ចាំគ្រាដែលបានត្រូវទាយទុកថាជា‹គ្រាដែលនឹងមានទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង›។ (ម៉ាថ. ២៤:២១) ការធ្វើដូច្នេះគឺសំខាន់ណាស់ដើម្បីទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ។
១៥. តើការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើអារម្មណ៍ដែលសមាជិកម្នាក់ៗមានចំពោះគ្នា?
១៥ ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារក៏មានគោលដៅមួយទៀតដែរ គឺដើម្បីជួយសមាជិកម្នាក់ៗឲ្យកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នាថែមទៀត។ ការចំណាយពេលជាមួយគ្នារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ដើម្បីពិភាក្សាគ្នាអំពីអ្វីដែលទាក់ទងនឹងការបម្រើព្រះ នោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអារម្មណ៍ដែលសមាជិកម្នាក់ៗមានចំពោះគ្នា។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលយើងឮគូរបស់យើងប្រាប់អំពីអំណរដែលគាត់មានពីការសិក្សាគម្ពីរជាមួយគ្នា នោះពិតជាធ្វើឲ្យយើងកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នាមែន! (សូមអាន សាស្ដា ៤:១២) ឪពុកម្ដាយនិងកូនៗដែលចំណាយពេលដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ជាមួយគ្នា នោះទំនងជានៅជិតស្និទ្ធគ្នាដោយសារសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលជា«ចំណងដែលធ្វើឲ្យមានសាមគ្គីភាពល្អឥតខ្ចោះ»។—កូឡ. ៣:១៤
១៦. សូមរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលបងស្រីគ្រិស្តសាសនិកបីនាក់ទទួលប្រយោជន៍ពីការលៃទុកពេលដើម្បីសិក្សាគម្ពីរជាមួយគ្នា។
១៦ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលបងស្រីបីនាក់ក្នុងក្រុមជំនុំទទួលប្រយោជន៍ពីការលៃទុកពេលដើម្បីសិក្សាគម្ពីរ។ ពួកគាត់មិនមែនជាសាច់ញាតិនឹងគ្នាទេ តែស្ត្រីមេម៉ាយវ័យចាស់ទាំងបីនាក់នេះ រស់នៅក្នុងក្រុងដូចគ្នា ហើយជាមិត្តល្អនឹងគ្នាអស់ជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ។ ពួកគាត់មានបំណងចង់សេពគប់គ្នាឲ្យបានច្រើនជាង ហើយក៏ចង់ពិភាក្សាអំពីគម្ពីរក្នុងការសេពគប់នោះដែរ ជាជាងនិយាយគ្នាលេងតាមធម្មតា។ ដូច្នេះ ពួកគាត់បានសម្រេចចិត្តលៃទុកពេលល្ងាចមួយដើម្បីជួបគ្នានិងសិក្សាគម្ពីរផងដែរ។ ពួកគាត់ចាប់ផ្ដើមធ្វើដូច្នេះដោយប្រើសៀវភៅជាភាសាអង់គ្លេសមួយដែលមានចំណងជើងថា«ធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់យ៉ាងសព្វគ្រប់»អំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ បងស្រីម្នាក់បាននិយាយថា៖ «យើងចូលចិត្តសិក្សាជាមួយគ្នាណាស់ រហូតដល់ហួសពីមួយម៉ោង។ យើងខំស្រមៃគិតអំពីកាលៈទេសៈដែលបងប្អូននៅសតវត្សរ៍ទី១បានជួបប្រទះ និងពិភាក្សាគ្នាអំពីអ្វីដែលយើងនឹងធ្វើបើយើងស្ថិតក្រោមកាលៈទេសៈដូចពួកគេដែរ។ ក្រោយមក យើងខំអនុវត្តតាមក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីអ្វីដែលយើងបានពិភាក្សាគ្នា។ នេះបានធ្វើឲ្យកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ និងកិច្ចការបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូ មានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងនិងបង្កើតផលច្រើនជាងពីមុន»។ បន្ថែមពីការពង្រឹងកម្លាំងចិត្តរបស់ពួកគាត់ក្នុងការបម្រើព្រះ នោះការធ្វើដូច្នេះបាននាំឲ្យបងស្រីទាំងបីនាក់នេះមានចំណងមិត្តភាពកាន់តែជិតស្និទ្ធនឹងគ្នាថែមទៀត។ ពួកគាត់បាននិយាយថា៖ «យើងឲ្យតម្លៃចំពោះឱកាសនេះណាស់»។
១៧. តើអ្វីអាចជួយឲ្យការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារទទួលជោគជ័យ?
១៧ ចុះអ្នកវិញ? តើអ្នកទទួលប្រយោជន៍ពីការលៃទុកពេលសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារឬសិក្សាដោយខ្លួនឯងឬទេ? ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែសិក្សាយូរៗម្ដង នោះការរៀបចំនេះមិនអាចសម្រេចគោលដៅបានទេ។ សមាជិកម្នាក់ៗក្នុងក្រុមគ្រួសារគួរតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីចូលរួមសិក្សាតាមពេលដែលបានកំណត់។ អ្វីៗដែលមិនសូវសំខាន់មិនគួរឲ្យមករំខានដល់ពេលវេលានោះទេ។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកគួរជ្រើសរើសអត្ថបទណាដែលក្រុមគ្រួសារអាចប្រើក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។ តើអ្នកអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីធ្វើឲ្យមានភាពរីករាយក្នុងពេលសិក្សានេះ? សូមប្រើវិធីបង្រៀនដែលមានប្រសិទ្ធភាព ហើយរក្សាឲ្យបរិយាកាសមានភាពថ្លៃថ្នូរនិងសន្ដិភាព។—យ៉ា. ៣:១៨a
ចូរនៅ«ភ្ញាក់»និង«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»
១៨, ១៩. ការដឹងថាពេលដែលកូនមនុស្សមកគឺជិតណាស់ហើយ តើនោះគួរមានឥទ្ធិពលទៅលើរូបអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៨ ស្ថានភាពក្នុងពិភពលោកកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ជាសញ្ញាសម្គាល់នៅសម័យយើង ដែលបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថាតាំងពីឆ្នាំ១៩១៤ ពិភពលោកដ៏អាក្រក់របស់សាថានជិតដល់ទីបញ្ចប់របស់វា។ សង្គ្រាមហាម៉ាគេដូនជិតមកដល់ហើយ។ បន្ដិចទៀត កូនមនុស្សនឹងមកដើម្បីកាត់ទោសមនុស្សទុច្ចរិតស្របតាមការវិនិច្ឆ័យរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ទំនុក. ៣៧:១០; សុភ. ២:២១, ២២) ការដឹងអំពីចំណុចទាំងនេះគួរតែមានឥទ្ធិពលទៅលើអ្នកនិងក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក មែនទេ?
១៩ តើអ្នកកំពុងធ្វើតាមឱវាទរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យយើងរក្សាភ្នែករបស់យើងឲ្យ«មើលរបស់តែមួយ»ឬទេ? ទោះជាមនុស្សក្នុងពិភពលោកនេះស្វែងរកទ្រព្យសម្បត្ដិ មុខមាត់ ឬអំណាចក្ដី តើក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកព្យាយាមដើម្បីសម្រេចគោលដៅដែលទាក់ទងនឹងកិច្ចបម្រើព្រះឬទេ? តើអ្នកបានលៃទុកពេលសម្រាប់ការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះជាក្រុមគ្រួសារ ឬដើម្បីសិក្សាដោយខ្លួនឯងឬយ៉ាងណា? តើអ្នកបានចូលកាន់តែជិតព្រះនិងកាន់តែជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកឬទេ? ដូចអត្ថបទមុនបានរៀបរាប់ តើអ្នកបានជួយក្រុមគ្រួសារទាំងមូលឲ្យនៅ‹ភ្ញាក់ជានិច្ច› ដោយបំពេញតាមតួនាទីដែលព្រះបានប្រគល់ឲ្យដល់អ្នកដែលជាប្ដី ជាប្រពន្ធ ឬជាកូនឬទេ? (១ថែ. ៥:៦) បើអ្នកកំពុងធ្វើដូច្នេះ នោះអ្នកបាន«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»សម្រាប់ពេលដែលកូនមនុស្សនឹងមក។
[កំណត់សម្គាល់]
a ដើម្បីផ្ដល់ជាគំនិតស្តីអំពីអ្វីដែលយើងអាចប្រើក្នុងការសិក្សា និងអំពីរបៀបដែលធ្វើឲ្យការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាការសិក្សាដែលមានប្រសិទ្ធភាពនិងសប្បាយរីករាយ សូមមើលព័ត៌មាននៅក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែតុលា ឆ្នាំ២០០៩ ទំព័រ២៩-៣១។
តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះ?
• សូមពន្យល់អំពីរបៀបដែលក្រុមគ្រួសារគ្រិស្តសាសនិកអាច«ត្រៀមខ្លួនជានិច្ច»ដោយ . . .
មានភ្នែកដែល«មើលរបស់តែមួយ»។
កំណត់និងព្យាយាមសម្រេចគោលដៅដែលទាក់ទងនឹងការបម្រើព្រះ។
មានការគោរពប្រណិប័តន៍ជាក្រុមគ្រួសារជាទៀងទាត់។
[រូបភាពនៅទំព័រ១៦]
ការមានភ្នែកដែល«មើលរបស់តែមួយ»នឹងជួយយើងឲ្យទប់ទល់នឹង អ្វីៗក្នុងពិភពលោកដែលអាចបំបែរអារម្មណ៍របស់យើង