ប្រអប់សំនួរ
▪ តើនៅសមហេតុផលទេ ក្នុងការសិក្សាព្រះគម្ពីរតាមផ្ទះជាមួយបងប្រុសឬស្រីដែលឥតសកម្ម តាមការបង្គាប់ពីសមាជិកម្នាក់នៃគណៈកម្មាធិការកិច្ចបំរើក្រុមជំនុំ?
ពួកអ្នកចាស់ទុំមានភារកិច្ចដើម្បីមើលថែរក្សាក្រុមជំនុំ ដែលរួមបញ្ចូលសមាជិកណាម្នាក់ ដែលបានក្លាយទៅជាអ្នកឥតសកម្ម។ ពួកគេទៅជួបបុគ្គលបែបនេះ ហើយប្ដេជ្ញាថាតើបុគ្គលនោះត្រូវការជំនួយផ្ទាល់យ៉ាងណា។ ពេលដែលគួរសមធ្វើ នោះគេនឹងផ្ដល់ឲ្យដល់បុគ្គលដ៏ឥតសកម្មនេះ នូវផលប្រយោជន៍នៃការសិក្សាព្រះគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន។ នៅក្នុងសៀវភៅ បានរៀបចំដើម្បីសម្រេចកិច្ចបំរើផ្សាយរបស់យើង ក្នុងទំព័រ ១០៣ នោះពន្យល់ថា គណៈកម្មាធិការកិច្ចបំរើក្រុមជំនុំនឹងសម្រេចសេចក្ដី ថាតើអ្នកណាដែលអាចមានផលប្រយោជន៍ពីគ្រឿងជំនួយបែបនេះ។
អ្នកត្រួតពិនិត្យកិច្ចបំរើនឹងសម្រេចថាតើអ្នកណា ដែលនឹងអាចផ្ដល់ជំនួយបានល្អបំផុត និងតើប្រធានអ្វីដែលត្រូវសិក្សា ព្រមទាំងតើប្រកាសនវត្ថុណាមួយ ដែលនឹងមានប្រយោជន៍បំផុត។ ប្រហែលជាបុគ្គលដែលធ្លាប់សិក្សាពីដំបូងជាមួយបុគ្គលនេះ ឬអ្នកណាម្នាក់ដែលគាត់ស្គាល់ហើយគោរពនោះ ប្រហែលអាចជួយទៅបាន។ បងស្រីដែលមានសមត្ថភាពនិងដែលមានគំនិតចាស់ទុំម្នាក់ ក៏អាចឲ្យជួយបុគ្គលដែលឥតសកម្មភាពភេទស្រីនោះដែរ។ ជាធម្មតា គឺមិនចាំត្រូវការអ្នកផ្សាយម្នាក់ទៀត ទៅជាមួយនឹងអ្នកបង្រៀននោះទេ។ នៅពេលបានចាត់ឲ្យទៅបង្រៀននោះ អ្នកផ្សាយនេះអាចរាប់ម៉ោងសិក្សានេះ ថាជាការត្រឡប់ទៅជួបវិញ និងជាការសិក្សាមួយ។។—សូមមើល វិច្ឆិកា ១៩៨៧ កិច្ចបំរើព្រះរាជាណាចក្រយើង ទំព័រ ១-២។
ដោយព្រោះសិស្សជាបុគ្គលដែលបានធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹកហើយនោះ ធម្មតាការសិក្សានេះមិនចាំបាច់បន្តឲ្យមានជាយូរកំឡុងពេលនោះទេ។ គោលដៅគឺដើម្បីជួយបុគ្គលដែលឥតសកម្មនេះ ឲ្យមកឯកិច្ចប្រជុំនៅឯក្រុមជំនុំ ហើយឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកផ្សាយជារឿយៗនៃដំណឹងល្អ។ អ្នកត្រួតពិនិត្យកិច្ចបំរើនឹងពិនិត្យមើលនូវការរីកចំរើននៃការសិក្សាបែបនេះ។ លទ្ធផលនៃជំនួយដ៏ជាទីស្រឡាញ់នេះ គឺថាចង់ឲ្យបងប្រុសស្រីទាំងនេះអាចទទួលភារកិច្ចរបស់គេចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយឲ្យក្លាយទៅជា«បានចាក់ឫស»យ៉ាងមាំក្នុងសេចក្ដីពិត។—អេភេសូរ ៣:១៧; កាឡាទី ៦:៥