ការសាបព្រោះដោយសទ្ធានាំមកនូវពរជាបរិបូរ
១ យើងរាល់គ្នារង់ចាំដោយចិត្តរំភើបដល់ពេលដែលសេចក្ដីសន្យាទាំងប៉ុន្មានក្នុងព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះនឹងសម្រេចជាពិត។ សូម្បីតែឥឡូវនេះក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាក៏ប្រទានពរជាច្រើនដែលធ្វើឲ្យយើងកាន់តែរីករាយដែរ។ ប៉ុន្តែ ប្រយោជន៍ដែលយើងទទួលផ្ទាល់ខ្លួនអាស្រ័យភាគច្រើនទៅលើការព្យាយាមរបស់យើង។ ដូចសាវ័កប៉ុលបានពោលថា៖ «អ្នកណាដែលព្រោះដោយសទ្ធា នោះនឹងច្រូតបានច្រើនវិញ»។ (២កូ. ៩:៦) សូមពិចារណាវិស័យពីរដែលជាប់ទាក់ទងនឹងគោលការណ៍នេះ។
២ កិច្ចបំរើរបស់ខ្លួនផ្ទាល់: ការផ្សាយដំណឹងល្អដោយធ្វើបន្ទាល់នៅពេលដែលយើងមានលទ្ធភាពនោះ ជាអ្វីដែលនាំមកនូវពរជាច្រើន។ (សុ. ៣:២៧, ២៨) គឺល្អណាស់ដែលបងប្អូនជាច្រើនកំពុងតែសាបព្រោះយ៉ាងសទ្ធា ដោយចូលរួមក្នុងកិច្ចបំរើឲ្យបានច្រើនជាង ដោយត្រួសត្រាយជំនួយឬត្រួសត្រាយពេញពេល។ យើងទាំងអស់គ្នាអាចសាបព្រោះដោយសទ្ធា ដោយត្រឡប់ទៅជួបអស់អ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ និងបើមានឱកាសសុំបង្រៀនអ្នកទាំងនោះអំពីព្រះគម្ពីរ។ (រ៉ូម ១២:១១) ការព្យាយាមតាមវិធីនេះនាំឲ្យមានបទពិសោធន៍ដែលលើកទឹកចិត្តយើង និងបង្កើនអំណររបស់យើងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។
៣ ការគាំទ្រព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ: សំដីរបស់ប៉ុលអំពីការ«ព្រោះដោយសទ្ធា»បានសំដៅទៅលើការផ្ដល់ជំនួយ។ (២កូ. ៩:៦, ៧, ១១, ១៣) សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចជួយគាំទ្រព្រះរាជាណាចក្ររបស់ព្រះឲ្យបានច្រើន ដោយរួមធ្វើពលកម្មឬក៏ដោយធ្វើវិភាគទាន។ យើងអាចជួយក្នុងការសាងសង់សាលព្រះរាជាណាចក្រនិងសាលសន្និបាត។ យើងក៏អាចស្ម័គ្រចិត្តជួយសំអាតនិងថែទាំកន្លែងថ្វាយបង្គំទាំងនេះ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចធ្វើវិភាគទានជាប្រាក់សំរាប់មុខចំណាយក្នុងក្រុមជំនុំតាមតំបន់ ព្រមទាំងសំរាប់កិច្ចផ្សព្វផ្សាយព្រះរាជាណាចក្រនិងកិច្ចការបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យមានសិស្សដែលត្រូវធ្វើឡើងទូទាំងពិភពលោក។ ពេលយើងម្នាក់ៗរួមចំណែកនោះ យើងអរសប្បាយពេលយើងឃើញពរជាបរិបូរដែលព្រះយេហូវ៉ាប្រទានទៅលើកិច្ចការដែលទ្រង់បានកំណត់នេះ!—ម៉ាឡ. ៣:១០; លូ. ៦:៣៨
៤ ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះដាស់តឿនយើងឲ្យ«ធ្វើគុណនឹងការល្អជាបរិបូរ ព្រមទាំងចែកទានដោយសទ្ធា»។ ពេលយើងធ្វើតាមដំបូន្មាននោះ យើងទទួលពរជាបរិបូរឥឡូវនេះ។ នៅដំណាលគ្នានោះ យើង «ប្រមូលទ្រព្យសម្បត្ដិទុកជាគោលយ៉ាងល្អសំរាប់ខ្លួន ដល់ថ្ងៃក្រោយវិញ ដើម្បីឲ្យ[ខ្លួន]ចាប់បានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច»។—១ធី. ៦:១៨, ១៩