មូលហេតុយើងទៅជួបគេម្ដងហើយម្ដងទៀត
១ នៅកន្លែងជាច្រើនយើងផ្សព្វផ្សាយតំបន់នោះជាញឹកញាប់។ យើងតែងតែទៅផ្សាយនៅផ្ទះដដែលម្ដងហើយម្ដងទៀត ទោះបីម្ចាស់ផ្ទះប្រហែលបានប្រាប់យើងថាគាត់មិនចាប់អារម្មណ៍ក្ដី។ ហេតុអ្វីយើងនៅតែទៅជួបអស់អ្នកដែលមិនបង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍?
២ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងមនុស្ស : មូលហេតុចម្បងដែលយើងខំព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ គឺជាសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។ ចិត្តរបស់យើងបណ្ដាលឲ្យយើងបន្តប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីព្រះដ៏ឧត្តុង្គឧត្តមរបស់យើង។ (លូ. ៦:៤៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ាជំរុញយើងឲ្យស្ដាប់បង្គាប់តាមបញ្ញត្តរបស់ទ្រង់ ហើយជួយអ្នកឯទៀតឲ្យធ្វើដូច្នេះដែរ។ (សុ. ២៧:១១; ១យ៉ូន. ៥:៣) មិនថាប្រតិកម្មរបស់មនុស្សយ៉ាងណាក្ដី យើងនៅតែស៊ូទ្រាំដោយស្មោះចំពោះកិច្ចការនេះ។ ពេលពួកគ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទីមួយត្រូវបានគេបៀតបៀន គេ«ចេះតែ»បន្តផ្សព្វផ្សាយជានិច្ច។ (កិច្ច. ៥:៤២) ទោះជាមនុស្សមិនស្ដាប់ក្ដី ជាជាងធ្វើឲ្យយើងធ្លាក់ទឹកចិត្ត យើងនៅតែកាន់យ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួនជានិច្ច ហើយតាមរបៀបនេះយើងសម្ដែងនូវជម្រៅនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងភក្ដីភាពរបស់យើងចំពោះព្រះយេហូវ៉ា។
៣ យើងក៏ខំព្យាយាមពីព្រោះយើងស្រឡាញ់អ្នកជិតខាង។ (លូ. ១០:២៧) ព្រះយេហូវ៉ាមិនចង់ឲ្យអ្នកណាមួយវិនាសឡើយ។ (២ពេ. ៣:៩) យើងនៅតែជួបមនុស្សដែលមានចិត្តចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ា សូម្បីតែគេរស់នៅតំបន់ដែលត្រូវបានផ្សាយជាញឹកញាប់ហើយក៏ដោយ។ ជាឧទាហរណ៍ នៅប្រទេសក្វាដិលូប៉េនាកោះការីប ក្នុងចំណោមមនុស្ស៥៦នាក់មានម្នាក់ជាស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយមាន២១៤នាក់នៅឆ្នាំមុនបានជ្រមុជទឹក។ ជិត២០.០០០នាក់បានមានវត្តមាននៅពិធីបុណ្យរំលឹក នេះមានន័យថាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោម២២នាក់នៅកោះក្វាដិលូប៉េនោះបានចូលរួម!
៤ តំបន់ផ្សាយអាចផ្លាស់ប្ដូរ : នៅតំបន់ផ្សាយតែងតែមានការផ្លាស់ប្ដូរ។ នៅផ្ទះដែលមានមនុស្សមិនបានចាប់អារម្មណ៍ពីមុន ប្រហែលលើកក្រោយយើងជួបសមាជិកផ្សេងនៃក្រុមគ្រួសារនោះ ដែលមិនធ្លាប់ឮ ហើយប្រហែលនឹងស្ដាប់សាររបស់យើង។ ឬក៏យើងប្រហែលជួបម្ចាស់ផ្ទះថ្មីដែលមានចំណាប់អារម្មណ៍។ កូនដែលនៅផ្ទះដែលមាតាបិតាប្រឆាំង បានធំឡើងហើយបែកផ្ទះ។ មនុស្សបែបនេះប្រហែលសុខចិត្តស្ដាប់សាររាជាណាចក្រ។
៥ មនុស្សក៏អាចកែប្រែដែរ។ សាវ័កប៉ុលធ្លាប់ជា«អ្នកប្រមាថ ធ្វើទុក្ខបៀតបៀន ហើយព្រហើនឈ្លានពាន»។ (១ធី. ១:១៣) ដូចគ្នាដែរ មានបងប្អូនជាច្រើនដែលកំពុងបម្រើព្រះយេហូវ៉ាសព្វថ្ងៃនេះ មិនមានចំណាប់អារម្មណ៍ចំពោះសេចក្ដីពិតនៅដើមដំបូង។ អ្នកខ្លះប្រហែលប្រឆាំងនឹងសារដំណឹងល្អពីមុន។ នៅពេលស្ថានភាពពិភពលោកប្រែប្រួល អ្នកប្រឆាំងខ្លះ ឬអ្នកដែលមិនធ្លាប់យកចិត្តទុកដាក់ពីមុន ប្រហែលមានទំនោរចិត្តចង់ស្ដាប់។ អ្នកឯទៀតប្រហែលយកចិត្តទុកដាក់ច្រើនជាង បន្ទាប់ពីពេលគេឆ្លងកាត់ព្រឹត្ដិការណ៍ខ្លោចផ្សាផ្ទាល់ខ្លួន ដូចជាសាច់ញាតិបានស្លាប់ បាត់បង់ការងារ បញ្ហាលុយកាក់ ឬបញ្ហាសុខភាពជាដើម។
៦ របបលោកិយនេះកាន់តែខិតជិតដល់ទីបញ្ចប់ហើយ ប៉ុន្តែការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនរបស់យើងគឺកាន់តែបង្កើនល្បឿនឡើង។ (អេសា. ៦០:២២) ហេតុនេះហើយបានជាយើងបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយទឹកមុខរីករាយ និងខំប្រឹងរក្សាចិត្តគំនិតវិជ្ជមាន។ បុគ្គលបន្ទាប់ដែលយើងជួប ប្រហែលចង់ស្ដាប់យើង។ យើងត្រូវតែបន្តផ្សព្វផ្សាយជានិច្ច! ‹ធ្វើដូច្នោះ នោះយើងនឹងសង្គ្រោះខ្លួនឯងបាន ព្រមទាំងពួកអ្នកដែលស្ដាប់យើងផង›។—១ធី. ៤:១៦
[សំណួរសម្រាប់អត្ថបទសិក្សា]
១. តើមានសំណួរអ្វីចំពោះការផ្សព្វផ្សាយរបស់យើង?
២. តើអ្វីជាមូលហេតុចម្បងដែលយើងខំព្យាយាមក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ?
៣. តើសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះមនុស្សនឹងជួយយើងឲ្យបន្តការផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច?
៤. តើតំបន់ផ្សាយអាចមានការផ្លាស់ប្ដូរយ៉ាងដូចម្ដេច?
៥. តើអ្វីអាចធ្វើឲ្យមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះដំណឹងល្អច្រើនជាង?
៦. ហេតុអ្វីយើងត្រូវបន្តផ្សព្វផ្សាយដោយទឹកមុខរីករាយ?