ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយដោយខ្នះខ្នែងត្រូវអធិដ្ឋាននិងរំពឹងគិត
១. តើអ្វីបានជួយលោកយេស៊ូឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើកិច្ចការដ៏សំខាន់បំផុតរបស់លោក?
១ លោកយេស៊ូបានធ្វើឲ្យមនុស្សជាសះស្បើយនិងបណ្ដេញវិញ្ញាណកំណាចពេញមួយយប់។ ស្អែកឡើង អ្នកកាន់តាមលោកបានរកលោកឃើញ រួចជម្រាបថា៖ «មនុស្សទាំងអស់កំពុងរកលោក»។ ពួកគេនិយាយដូច្នេះដើម្បីលើកទឹកចិត្តលោកឲ្យធ្វើការអស្ចារ្យថែមទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូមិនព្រមឲ្យអ្វីមកទាញបំបែរអារម្មណ៍ចេញពីកិច្ចការសំខាន់បំផុតរបស់លោកទេ ពោលគឺការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អ។ លោកតបឆ្លើយថា៖ «ចូរយើងទៅកន្លែងផ្សេងវិញ ទៅឃុំនៅជិតៗនេះ ដើម្បីខ្ញុំអាចផ្សព្វផ្សាយនៅទីនោះដែរ ពីព្រោះនេះជាមូលហេតុដែលខ្ញុំបានមក»។ តើអ្វីបានជួយលោកយេស៊ូឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតជានិច្ច? គឺលោកបានភ្ញាក់ពីសម្រាន្តពេលព្រលឹមស្រាងៗដើម្បីអធិដ្ឋាននិងរំពឹងគិត។ (ម៉ាក. ១:៣២-៣៩) តើការអធិដ្ឋាននិងការរំពឹងគិតអាចជួយយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយដោយខ្នះខ្នែងយ៉ាងដូចម្ដេច?
២. ដើម្បីមានចិត្តខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើជានិច្ច តើយើងអាចរំពឹងគិតអំពីអ្វី?
២ តើត្រូវរំពឹងគិតអំពីអ្វីខ្លះ? លោកយេស៊ូបានកត់សម្គាល់ថាបណ្ដាជន«បានត្រូវគេធ្វើទុក្ខ និងទុកចោលឲ្យនៅរាត់រាយដូចសត្វចៀមដែលគ្មានគង្វាល»។ (ម៉ាថ. ៩:៣៦) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងអាចរំពឹងគិតថា តើមនុស្សត្រូវការស្ដាប់ដំណឹងល្អខ្លាំងប៉ុណ្ណាទៅ? យើងក៏អាចរំពឹងគិតអំពីចំណុចថា ពេលដែលនៅសល់គឺមានតែបន្ដិចទេ។ (១កូ. ៧:២៩) យើងអាចពិចារណាអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត ព្រមទាំងការប្រព្រឹត្តនិងគុណសម្បត្ដិរបស់លោក ថែមទាំងអំពីឯកសិទ្ធិធ្វើជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ យើងក៏អាចរំពឹងគិតអំពីចំណេះដឹងដែលប្រៀបដូចជាទ្រព្យវិសេសដែលយើងបានទទួលពីបណ្ដាំរបស់ព្រះ ហើយមនុស្សក្នុងតំបន់ផ្សាយមិនទាន់បានទទួលនៅឡើយ។—ទំនុក. ៧៧:១១-១៣; អេ. ៤៣:១០-១២; ម៉ាថ. ១៣:៥២
៣. តើយើងអាចរំពឹងគិតនៅពេលណា?
៣ តើត្រូវរំពឹងគិតនៅពេលណា? បងប្អូនខ្លះភ្ញាក់ពីព្រលឹមដូចលោកយេស៊ូ ដោយសារពេលនោះមានភាពស្ងប់ស្ងាត់។ បងប្អូនឯទៀតឃើញថាពេលល្អបំផុតសម្រាប់រំពឹងគិតគឺពេលយប់មុនចូលគេង។ (លោ. ២៤:៦៣) ទោះជាយើងរវល់ក៏ដោយ ក៏យើងអាចលៃពេលសម្រាប់ការរំពឹងគិត។ បងប្អូនខ្លះរំពឹងគិតកាលដែលជិះរថឈ្នួល។ នៅកន្លែងធ្វើការ បងប្អូនឯទៀតទុកពេលខ្លះសម្រាប់រំពឹងគិត កាលដែលឈប់សម្រាកដើម្បីបរិភោគព្រោះគ្មានអ្នកណាមករំខាន។ បងប្អូនជាច្រើននាក់ឃើញថា បើពួកគាត់រំពឹងគិតមុនចូលរួមកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ សូម្បីតែបន្ដិចបន្តួចក៏ដោយ ក៏នេះជួយពួកគាត់ឲ្យក្លាហានជាងនិងខ្នះខ្នែងជាងក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។
៤. ហេតុអ្វីយើងគួររំពឹងគិត?
៤ បើយើងអធិដ្ឋាននិងរំពឹងគិត នោះរឹតតែធ្វើឲ្យយើងចង់បម្រើព្រះយេហូវ៉ាថែមទៀត។ នោះក៏ជួយយើងឲ្យចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះគឺជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត និងពង្រឹងការតាំងចិត្តឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយដែរ។ លោកយេស៊ូ ដែលជាកំពូលអ្នកបម្រើព្រះ បានទទួលប្រយោជន៍ពីការរំពឹងគិត ហើយយើងក៏នឹងទទួលប្រយោជន៍ដែរ។