កិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងដែលត្រូវបានសម្គាល់ដោយចិត្តអត់ធ្មត់
១. តើតាមរបៀបណាដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះមនុស្សជាតិ?
១ ព្រះមានចិត្តអត់ធ្មត់ខ្លាំងណាស់ចំពោះមនុស្សជាតិ។ (និក្ខ. ៣៤:៦; ទំនុក. ១០៦:៤១-៤៥; ២ពេ. ៣:៩) មនុស្សអាចឃើញគំរូដ៏ប្រសើរបំផុតមួយនៃចិត្តអត់ធ្មត់របស់លោក តាមរយ:កិច្ចផ្សព្វផ្សាយទូទាំងពិភពលោកអំពីរាជាណាចក្រ។ ព្រះយេហូវ៉ាបានធ្វើការជាមួយមនុស្សជាតិជិត២.០០០ឆ្នាំមកហើយ ក៏ប៉ុន្តែលោកនៅតែបន្តទាញនាំមនុស្សស្មោះត្រង់មកឯលោក។ (យ៉ូន. ៦:៤៤) តើកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់យើងអាចឆ្លុះបញ្ចាំងនូវចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
២. ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយនៅតំបន់ផ្សាយរបស់យើង តើយើងអាចបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់យ៉ាងដូចម្ដេច?
២ កិច្ចផ្សព្វផ្សាយពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ: យើងយកតម្រាប់តាមចិត្តអត់ធ្មត់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដោយផ្សព្វផ្សាយ«ឥតឈប់»ក្នុងតំបន់ផ្សាយដែលមនុស្សមិនទាន់បង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍។ (សកម្ម. ៥:៤២) ពេលយើងផ្សព្វផ្សាយ យើងស៊ូទ្រាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះមនុស្សដែលសោះអង្គើយ អ្នកសើចចំអក និងអ្នកដែលប្រឆាំង។ (ម៉ាក. ១៣:១២, ១៣) យើងក៏បង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ដែរ ដោយបន្តព្យាយាមស្រោចទឹកគ្រាប់ពូជនៃសេចក្ដីពិតសូម្បីតែពេលយើងពិបាកជួបមនុស្សដែលចាប់អារម្មណ៍ដោយសារពួកគាត់មិននៅផ្ទះ។
៣. ពេលធ្វើការត្រឡប់ទៅជួបនិងបង្រៀនសិស្សគម្ពីរ ហេតុអ្វីយើងត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់?
៣ ការបង្រៀនសិស្សគម្ពីរ: កាលណាយើងដាំដំណាំ យើងត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់។ យើងអាចមើលថែទាំវា តែយើងមិនអាចបង្ខំវាឲ្យលូតលាស់ឆាប់តាមចិត្តរបស់យើងបានទេ។ (យ៉ា. ៥:៧) ស្រដៀងគ្នាដែរ សិស្សគម្ពីររីកចម្រើនខាងចំណេះពីគម្ពីរបន្ដិចម្ដងៗ និងតាមដំណាក់កាលនីមួយៗ។ (ម៉ាក. ៤:២៨) ពួកអ្នកដែលយើងបានបង្រៀនប្រហែលជាពិបាកបោះបង់ចោលជំនឿមិនពិត និងទំនៀមទម្លាប់ផ្សេងៗដែលមិនស្របតាមគម្ពីរ។ យើងមិនគួរជំរុញសិស្សឲ្យរីកចម្រើនឆាប់រហ័ស ដោយបង្ខំពួកគាត់ឲ្យផ្លាស់ប្ដូរសាសនានិងទំនៀមទម្លាប់របស់ពួកគាត់ភ្លាមៗបានទេ។ ចិត្តអត់ធ្មត់តម្រូវឲ្យយើងទុកពេលល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីឲ្យសកម្មពលរបស់ព្រះមានឥទ្ធិពលទៅលើចិត្តរបស់សិស្សគម្ពីរ។—១កូ. ៣:៦, ៧
៤. តើតាមរបៀបណាដែលចិត្តអត់ធ្មត់អាចជួយយើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយដោយមានប្រសិទ្ធភាពដល់សាច់ញាតិដែលមិនមែនជាអ្នករួមជំនឿ?
៤ សាច់ញាតិដែលមិនមែនជាអ្នករួមជំនឿ: ទោះបីជាយើងមានបំណងយ៉ាងខ្លាំងដើម្បីឲ្យសាច់ញាតិរបស់យើងរៀនសេចក្ដីពិតក៏ដោយ តែយើងក៏ត្រូវបង្ហាញចិត្តអត់ធ្មត់ដោយរង់ចាំឱកាសល្អដើម្បីប្រាប់ពីជំនឿរបស់យើងដល់ពួកគាត់ដែរ។ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នកុំនិយាយព័ត៌មានច្រើនពេកប្រាប់ពួកគាត់។ (សាស្ដ. ៣:១, ៧) ក្នុងចន្លោះពេលនោះ យើងត្រូវឲ្យពួកគាត់ឃើញគំរូល្អរបស់យើង ហើយយើងត្រូវប្រុងប្រៀបជានិច្ចដើម្បីប្រាប់ពីជំនឿរបស់យើងដោយចិត្តស្លូតបូត ហើយបង្ហាញការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះពួកគាត់។ (១ពេ. ៣:១, ១៥) ប្រាកដហើយ កិច្ចផ្សព្វផ្សាយដែលត្រូវបានសម្គាល់ដោយចិត្តអត់ធ្មត់ នាំឲ្យមានប្រសិទ្ធភាពកាន់តែខ្លាំងឡើង ហើយនឹងធ្វើឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ពេញចិត្ត។