កាក់ពីរដែលមានតម្លៃតិចណាស់
វិធីដ៏សំខាន់មួយដែលយើងអាចគាំទ្ររាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺដោយដាក់វិភាគទានដើម្បីគាំទ្រកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយទូទាំងពិភពលោក។ បើយើងមិនសូវមានលុយ តើយើងគួរធ្វើអ្វី?
នៅពេលមួយ លោកយេស៊ូបានឃើញស្ត្រីមេម៉ាយក្រីក្រម្នាក់ដែលបានដាក់កាក់ពីរដែលមានតម្លៃតិចណាស់ទៅក្នុងប្រដាប់ដាក់កាក់សម្រាប់ឃ្លាំងប្រាក់។ សេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះយេហូវ៉ាបានជំរុញចិត្តនាងឲ្យ«ដាក់ប្រាក់ទាំងអស់ គឺអ្វីៗទាំងអស់ដែលនាងមានសម្រាប់ចិញ្ចឹមជីវិត»។ (ម៉ាក. ១២:៤១-៤៤) ដោយសារលោកយេស៊ូបានកត់សម្គាល់នាង នោះបង្ហាញថា តាមទស្សនៈរបស់ព្រះ នាងបានដាក់វិភាគទានដែលមានតម្លៃច្រើនណាស់។ ស្រដៀងគ្នាដែរ គ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១បានចាត់ទុកថា ការធ្វើវិភាគទានជាឯកសិទ្ធិមួយ។ ទាំងអ្នកមាន ទាំងអ្នកក្រ បានដាក់វិភាគទានតាមលទ្ធភាពរបស់ខ្លួន។ សាវ័កប៉ូលបានលើកបញ្ជាក់អំពីគំរូរបស់បងប្អូននៅតំបន់ម៉ាសេដូនថា ទោះជាពួកគាត់«ក្រតោកយ៉ាកក៏ដោយ ... ពួកគាត់អង្វរ ... ម្ដងហើយម្ដងទៀតដោយស្ម័គ្រពីចិត្តសុំមានកិត្ដិយសជូនអំណោយដ៏សប្បុរស»។—២កូ. ៨:១-៤
ទោះជាយើងអាចដាក់វិភាគទានតែ«កាក់ពីរដែលមានតម្លៃតិចណាស់»ក៏ដោយ ប៉ុន្តែយើងគួរចាំថា បើយើងដាក់វិភាគទានម្នាក់បន្ដិចៗ នោះអាចទៅជាវិភាគទានដ៏ច្រើនបាន។ កាលដែលយើងឲ្យដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត នោះនឹងធ្វើឲ្យបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលមានចិត្តសប្បុរសពេញចិត្តនឹងយើង ដោយសារ«ព្រះស្រឡាញ់អ្នកដែលឲ្យដោយចិត្តសប្បាយ»។—២កូ. ៩:៧