អត្ថបទសិក្សា ៣៤
ចម្រៀងលេខ១០៧ គំរូរបស់ព្រះអំពីការបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់
របៀបបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់និងសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង
«សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះកំពុងព្យាយាមជំរុញអ្នកឲ្យប្រែចិត្ត»។—រ៉ូម ២:៤
ចំណុចផ្ដោត
របៀបដែលពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមជួយបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។
១. តើអ្វីអាចកើតឡើងក្រោយពីបុគ្គលណាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ?
នៅក្នុងអត្ថបទមុនយើងបានរៀនអំពីអ្វីដែលប៉ូលប្រាប់ក្រុមជំនុំនៅក្រុងកូរិនថូសឲ្យធ្វើ ពេលបុរសម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ បុរសនោះមិនបានប្រែចិត្ត ហើយបានត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ។ ប៉ុន្តែ ដូចបទគម្ពីរជាមូលដ្ឋានសម្រាប់អត្ថបទនេះបង្ហាញថា ព្រះអាចជំរុញចិត្តបុគ្គលណាម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត។ (រ៉ូម ២:៤) ដូច្នេះ តើតាមរបៀបណាអ្នកចាស់ទុំអាចជួយពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត?
២-៣. តើយើងគួរធ្វើអ្វីបើយើងដឹងថាបងប្អូនរួមជំនឿណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ហើយហេតុអ្វី?
២ បើពួកអ្នកចាស់ទុំមិនដឹងថាបុគ្គលណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ នោះពួកគេមិនអាចជួយបុគ្គលនោះបានទេ។ ដូច្នេះ តើយើងគួរធ្វើអ្វីបើយើងដឹងថាបងប្អូនរួមជំនឿណាម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរដែលអាចនាំឲ្យគាត់ត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ? យើងគួរលើកទឹកចិត្តគាត់ឲ្យទៅសុំជំនួយពីពួកអ្នកចាស់ទុំ។—អេ. ១:១៨; សកម្ម. ២០:២៨; ១ពេ. ៥:២
៣ ចុះយ៉ាងណា បើបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងមិនព្រមទៅជួបពួកអ្នកចាស់ទុំ? នោះយើងនឹងទៅជួបពួកអ្នកចាស់ទុំដោយផ្ទាល់ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាបុគ្គលនោះនឹងទទួលជំនួយដែលគាត់ត្រូវការ។ ការធ្វើដូច្នេះបង្ហាញថាយើងស្រឡាញ់គាត់ ព្រោះយើងមិនចង់បាត់បង់គាត់ជាបងប្អូនទេ។ បើបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងមិនកែប្រែការប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួន នោះចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ានឹងកាន់តែប្រេះឆា។ ម្យ៉ាងទៀត បើអ្នកឯទៀតនៅខាងក្រៅក្រុមជំនុំដឹងអំពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ ពួកគេប្រហែលជានិយាយអ្វីមិនល្អអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងរាស្ត្រលោក។ ដូច្នេះ ទោះជាមិនស្រួលក្ដី យើងនឹងទៅជួបពួកអ្នកចាស់ទុំដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូននោះ។—ចសព. ២៧:១៤
របៀបដែលពួកអ្នកចាស់ទុំជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ
៤. តើអ្នកចាស់ទុំមានគោលដៅអ្វីពេលពួកគេជួបជាមួយនឹងបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ?
៤ ពេលដែលបុគ្គលណាម្នាក់នៅក្នុងក្រុមជំនុំប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ក្រុមអ្នកចាស់ទុំនឹងជ្រើសរើសបងប្រុសបីនាក់ដែលមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ពីចំណោមពួកគេឲ្យបម្រើជាគណៈកម្មាធិការមួយ។a បុរសទាំងនោះត្រូវមានចិត្តសុភាពនិងចិត្តរាបទាប។ ពួកអ្នកចាស់ទុំទាំងនោះនឹងខំព្យាយាមជួយបុគ្គលដែលធ្វើខុសឲ្យប្រែចិត្ត តែពួកគេទទួលស្គាល់ថាពួកគេមិនអាចបង្ខំអ្នកណាម្នាក់ឲ្យកែប្រែទេ។ (បច. ៣០:១៩) ពួកអ្នកចាស់ទុំទទួលស្គាល់ថា អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងមិនតែងតែមានប្រតិកម្មល្អដូចស្ដេចដាវីឌទេ។ (២សាំ. ១២:១៣) បុគ្គលខ្លះដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រហែលជាសម្រេចចិត្តមិនអើពើនឹងដំបូន្មានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (ដក. ៤:៦-៨) ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ គោលដៅរបស់អ្នកចាស់ទុំគឺជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្ត។ ដូច្នេះ តើពួកអ្នកចាស់ទុំគួរចាំអំពីអ្វីពេលដែលពួកគេជួបបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង?
៥. តើពួកអ្នកចាស់ទុំត្រូវមានចិត្តគំនិតបែបណាពេលពួកគេជួបជាមួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង? (ធីម៉ូថេទី២ ២:២៤-២៦) (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៥ ពួកអ្នកចាស់ទុំចាត់ទុកអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងថាជាចៀមដ៏មានតម្លៃដែលវង្វេងបាត់។ (លូក. ១៥:៤, ៦) ដូច្នេះ ពេលអ្នកចាស់ទុំជួបជាមួយបុគ្គលនោះ ពួកគេមិននិយាយដោយគ្មានមេត្តាឬប្រព្រឹត្តដោយមិនសប្បុរសទៅកាន់គាត់ឡើយ។ អ្នកចាស់ទុំក៏មិនគិតថាពួកគេគ្រាន់តែទៅដើម្បីសួរសំណួរនិងស្វែងរកការពិតប៉ុណ្ណោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកគេនឹងបង្ហាញគុណសម្បត្តិដូចដែលបានរៀបរាប់នៅធីម៉ូថេទី២ ២:២៤-២៦។ (សូមអាន) ដោយសារពួកអ្នកចាស់ទុំចង់ជួយបុគ្គលនោះឲ្យកែប្រែរបៀបគិតគូររបស់គាត់ ពួកគេរក្សាចិត្តស្លូតបូត ចិត្តសុភាព និងចិត្តសប្បុរស។
ដូចគង្វាលនៅសម័យបុរាណ ពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជួយចៀមដែលវង្វេងបាត់ (សូមមើលវគ្គ៥)
៦. មុនជួបបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង តើពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងត្រៀមចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? (រ៉ូម ២:៤)
៦ ពួកអ្នកចាស់ទុំត្រៀមចិត្តឬលៃទុកពេលដើម្បីព្យាយាមមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេព្យាយាមយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាក្នុងការប្រព្រឹត្តទាំងអស់របស់ពួកគេចំពោះអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយនឹកចាំពាក្យរបស់ប៉ូលថា៖ «សេចក្ដីសប្បុរសរបស់ព្រះកំពុងព្យាយាមជំរុញអ្នកឲ្យប្រែចិត្ត»។ (សូមអាន រ៉ូម ២:៤) ពួកអ្នកចាស់ទុំគឺជាគង្វាល ហើយពួកគេត្រូវធ្វើតាមការណែនាំរបស់គ្រិស្តនិងយកតម្រាប់តាមលោកក្នុងរបៀបដែលពួកគេថែរក្សាក្រុមជំនុំ។ (អេ. ១១:៣, ៤; ម៉ាថ. ១៨:១៨-២០) មុនគណៈកម្មាធិការពួកអ្នកចាស់ទុំជួបបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង ពួកគេអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីពួកគេអាចជួយបុគ្គលនោះឲ្យប្រែចិត្ត។ ពួកគេនឹងស្រាវជ្រាវខគម្ពីរនិងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើង ហើយក៏អធិដ្ឋានសុំឲ្យមានសមត្ថភាពវែកញែកដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេក៏នឹងគិតពិចារណាដែរថា ពួកគេត្រូវដឹងអ្វីខ្លះអំពីប្រវត្តិរបស់បុគ្គលនោះដែលប្រហែលជានាំឲ្យគាត់មានរបៀបគិតគូរ ចិត្តគំនិត និងការប្រព្រឹត្តបែបនោះ។—សុភ. ២០:៥
៧-៨. តើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចមានចិត្តអត់ធ្មត់ដូចព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច ពេលពួកគេជួបជាមួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង?
៧ ពួកអ្នកចាស់ទុំមានចិត្តអត់ធ្មត់ដូចព្រះយេហូវ៉ា។ ពួកគេចាំអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាព្យាយាមជួយមនុស្សនៅសម័យមុនដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានវែកញែកយ៉ាងអត់ធ្មត់ជាមួយកាអ៊ីនដោយព្រមានគាត់អំពីផលវិបាកនៃការខុសឆ្គង ហើយថាគាត់នឹងទទួលពរបើគាត់ស្ដាប់បង្គាប់។ (ដក. ៤:៦, ៧) ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានចាត់អ្នកប្រកាសទំនាយណាថាន់ឲ្យទៅដាស់តឿនដាវីឌ ហើយគាត់បានលើកឧទាហរណ៍ដែលមានឥទ្ធិពលលើចិត្តរបស់ដាវីឌ។ (២សាំ. ១២:១-៧) មួយវិញទៀត ព្រះយេហូវ៉ា«បានចាត់»អ្នកប្រកាសទំនាយរបស់លោក«ម្ដងហើយម្ដងទៀត»ឲ្យទៅជួបប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែលដែលមានចិត្តវៀចវេរ។ (យេ. ៧:២៤, ២៥) ព្រះយេហូវ៉ាមិនបានរង់ចាំឲ្យរាស្ត្ររបស់លោកប្រែចិត្តហើយ ទើបលោកជួយពួកគេទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកចាត់វិធានការជាមុនដោយដាស់តឿនពួកគេឲ្យប្រែចិត្ត។
៨ ពួកអ្នកចាស់ទុំធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ពេលដែលពួកគេព្យាយាមជួយពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។ ដូចដែលបានចែងនៅធីម៉ូថេទី២ ៤:២ ពួកអ្នកចាស់ទុំប្រព្រឹត្តមកលើពួកអ្នកទាំងនោះ«ដោយមានចិត្តអត់ធ្មត់»។ ដូច្នេះ អ្នកចាស់ទុំតែងតែត្រូវមានចិត្តស្ងប់និងអត់ធ្មត់ដើម្បីជួយពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យចង់ធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ បើអ្នកចាស់ទុំខឹងឬធុញទ្រាន់ បុគ្គលនោះប្រហែលជាមិនស្ដាប់ដំបូន្មានឬមិនព្រមប្រែចិត្តទេ។
៩-១០. តើតាមរបៀបណាពួកអ្នកចាស់ទុំអាចជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យវែកញែកអំពីការសម្រេចចិត្តដែលបាននាំឲ្យគាត់ធ្វើខុស?
៩ ពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមស្វែងយល់អំពីអ្វីដែលនាំឲ្យបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ជាឧទាហរណ៍ តើចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយព្រះយេហូវ៉ាខ្សោយទៅៗ ដោយសារគាត់មិនបានសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួនឬចូលរួមកិច្ចបម្រើផ្សាយជារឿយៗឬទេ? តើគាត់បានឈប់អធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាជាទៀងទាត់ឬ? តើគាត់បានឈប់ព្យាយាមតយុទ្ធនឹងបំណងប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវឬទេ? តើគាត់បានធ្វើការសម្រេចចិត្តមិនឈ្លាសវៃស្ដីអំពីការសេពគប់ឬការកម្សាន្តឬ? តើការសម្រេចចិត្តទាំងនោះមានឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើចិត្តរបស់គាត់? តើគាត់យល់ថាព្រះយេហូវ៉ាមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ?
១០ ពួកអ្នកចាស់ទុំអាចសួរបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនូវសំណួរដែលជួយគាត់ឲ្យគិតអំពីអ្វីដែលធ្វើឲ្យចំណងមិត្តភាពរបស់គាត់ជាមួយនឹងព្រះយេហូវ៉ាចុះខ្សោយ ហើយនាំឲ្យគាត់ប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង។ ពួកអ្នកចាស់ទុំធ្វើដូច្នេះតាមរបៀបដែលសប្បុរស និងដោយមិនសួរអំពីរឿងផ្ទាល់ខ្លួនដែលពួកគេមិនចាំបាច់ដឹង។ (សុភ ២០:៥) បន្ថែមទៅទៀត ដូចណាថាន់បានលើកឧទាហរណ៍ដើម្បីជួយដាវីឌ ពួកគេប្រហែលជាលើកឧទាហរណ៍ដើម្បីជួយបុគ្គលនោះឲ្យគិតអំពីការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ ហើយមូលហេតុដែលការប្រព្រឹត្តនោះគឺខុស។ ពេលជួបគ្នាជាលើកដំបូង បុគ្គលនោះប្រហែលជាចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយអំពីការសម្រេចចិត្តនិងរបៀបគិតគូររបស់គាត់។ គាត់ក៏ប្រហែលជាប្រែចិត្តដែរ។
១១. តើលោកយេស៊ូបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាចំពោះពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គង?
១១ ពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមយកតម្រាប់លោកយេស៊ូ។ លោកយេស៊ូបានជួយប៉ូលដោយសួរគាត់នូវសំណួរដ៏ឈ្លាសវៃថា៖ «សុល សុល ហេតុអ្វីអ្នកបៀតបៀនខ្ញុំ?»។ យ៉ាងនេះ លោកយេស៊ូបានជួយប៉ូលឲ្យទទួលស្គាល់ថាការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់គឺខុស។ (សកម្ម ៩:៣-៦) ស្ដីអំពី«យេសិបិល ជាស្ត្រី»bនៅសតវត្សរ៍ទី១ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ខ្ញុំបានទុកពេលឲ្យនាងប្រែចិត្ត»។—បប. ២:២០, ២១
១២-១៣. តើពួកអ្នកចាស់ទុំអាចទុកពេលឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១២ ដូចលោកយេស៊ូ ពួកអ្នកចាស់ទុំមិនឆាប់សន្និដ្ឋានថាបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនឹងមិនប្រែចិត្តទេ។ បុគ្គលខ្លះប្រហែលជាប្រែចិត្ត ពេលដែលពួកអ្នកចាស់ទុំជួបពួកគេនៅលើកដំបូង។ ប៉ុន្តែ បុគ្គលខ្លះទៀតប្រហែលជាត្រូវការពេលយូរជាង។ ដូច្នេះ ពួកអ្នកចាស់ទុំប្រហែលជារៀបចំជួបជាមួយនឹងបុគ្គលនោះលើសពីម្ដង។ ប្រហែលជាក្រោយពីជួបគ្នាលើកដំបូង គ្រិស្តសាសនិកដែលប្រព្រឹត្តខុសនោះនឹងចាប់ផ្ដើមគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីអ្វីដែលអ្នកចាស់ទុំបានប្រាប់គាត់។ គាត់ប្រហែលជាបង្ហាញចិត្តរាបទាប ហើយអធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យអភ័យទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងរបស់គាត់។ (ចសព. ៣២:៥; ៣៨:១៨) ដូច្នេះ ពេលបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងនោះជួបពួកអ្នកចាស់ទុំនៅលើកក្រោយ គាត់ប្រហែលជាមានចិត្តគំនិតខុសគ្នាពីពេលដែលជួបលើកដំបូង។
១៣ ដើម្បីជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្តអ្នកចាស់ទុំបង្ហាញការយល់អារម្មណ៍និងចិត្តសប្បុរស។ ពួកគេអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ាសុំលោកផ្ដល់ពរចំពោះការខំប្រឹងរបស់ពួកគេនិងសង្ឃឹមថាបងប្អូនម្នាក់នោះនឹងភ្ញាក់ខ្លួន ហើយប្រែចិត្ត។—២ធី. ២:២៥, ២៦
ពួកអ្នកចាស់ទុំប្រហែលជាជួបជាមួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងលើសពីម្ដង ដើម្បីទុកពេលឲ្យគាត់ប្រែចិត្ត (សូមមើលវគ្គ១២)
១៤. តើអ្នកណាជាបុគ្គលដែលពិតជាជួយពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្ត ហើយហេតុអ្វីយើងនិយាយដូច្នេះ?
១៤ បើបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រែចិត្ត នោះយើងពិតជាត្រេកអរខ្លាំងណាស់! (លូក. ១៥:៧, ១០) ទោះជាពួកអ្នកចាស់ទុំខំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីកែតម្រង់បុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងក្ដី តើអ្នកណាជាបុគ្គលដែលពិតជាជួយអ្នកនោះឲ្យកែប្រែ? សូមនឹកចាំអ្វីដែលប៉ូលបានសរសេរអំពីបុគ្គលដែលបានប្រែចិត្តថា៖ «ប្រហែលជាព្រះនឹងឲ្យឱកាសពួកគេប្រែចិត្ត»។ (២ធី. ២:២៥) ដូច្នេះអ្នកដែលជួយគ្រិស្តសាសនិកឲ្យផ្លាស់ប្ដូររបៀបគិតគូរនិងចិត្តគំនិតគឺព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនមនុស្សណាម្នាក់ទេ។ ប៉ូលពន្យល់អំពីអ្វីល្អៗដែលកើតឡើងក្រោយពីបុគ្គលណាម្នាក់ប្រែចិត្ត។ បុគ្គលនោះអាចទទួលចំណេះកាន់តែត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត ភ្ញាក់ខ្លួន និងអាចចេញពីអន្ទាក់របស់សាថាន។—២ធី. ២:២៦
១៥. តើពួកអ្នកចាស់ទុំប្រហែលជាបន្តជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលប្រែចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៥ ក្នុងករណីបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងប្រែចិត្ត ពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងបន្តជួបគាត់ដើម្បីជួយគាត់ឲ្យពង្រឹងជំនឿរបស់ខ្លួន ហើយជួយគាត់ឲ្យបន្តជៀសវាងពីអន្ទាក់របស់សាថាន ព្រមទាំងធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវឡើងវិញ។ (ហេ. ១២:១២, ១៣) អ្នកចាស់ទុំមិនប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីអ្វីដែលបុគ្គលនោះបានធ្វើទេ។ ក៏ប៉ុន្តែ តើក្រុមជំនុំប្រហែលជាត្រូវដឹងអំពីអ្វី?
‹ចូរប្រដៅតម្រង់នៅមុខអស់អ្នកដែលនៅទីនោះ›
១៦. នៅធីម៉ូថេទី១ ៥:២០ តើពាក្យ«អ្នកដែលនៅទីនោះ»សំដៅទៅលើអ្នកណា?
១៦ សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ៥:២០។ ប៉ូលបានសរសេរពាក្យទាំងនេះទៅកាន់ធីម៉ូថេដែលជាអ្នកចាស់ទុំដូចគាត់ ស្ដីអំពីរបៀបប្រព្រឹត្តចំពោះ«ពួកអ្នកដែលធ្វើខុសជាទម្លាប់»។ តើពាក្យ«អ្នកដែលនៅទីនោះ»មានន័យថាបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងគួរទទួលការប្រដៅតម្រង់នៅមុខក្រុមជំនុំទាំងមូលឬ? មិនតែងតែដូច្នេះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ប៉ូលសំដៅទៅលើបុគ្គលតែប៉ុន្មាននាក់ដែលដឹងអំពីអំពើខុសឆ្គងនោះប៉ុណ្ណោះ។ ពួកគេប្រហែលជាបានឃើញបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដោយផ្ទាល់ ឬប្រហែលជាបុគ្គលនោះបានប្រាប់ពួកគេអំពីអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងប្រាប់តែពួកអ្នកទាំងនោះប៉ុណ្ណោះថា រឿងនេះបានត្រូវដោះស្រាយហើយ។
១៧. បើបងប្អូនជាច្រើនក្នុងក្រុមជំនុំដឹងអំពីអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរឬពួកគេទំនងជានឹងដឹងនៅពេលក្រោយមក តើនឹងមានសេចក្ដីជូនដំណឹងអ្វី ហើយហេតុអ្វី?
១៧ ក្នុងករណីខ្លះ ប្រហែលជាក្រុមជំនុំទាំងមូលដឹងអំពីអំពើខុសឆ្គង ឬក្រុមជំនុំទំនងជានឹងដឹងនៅពេលក្រោយមក។ ក្នុងករណីបែបនេះ«អ្នកដែលនៅទីនោះ»នឹងរួមបញ្ចូលក្រុមជំនុំទាំងមូល។ ដូច្នេះ អ្នកចាស់ទុំម្នាក់នឹងជូនដំណឹងដល់ក្រុមជំនុំថាបងប្រុសម្នាក់នេះឬបងស្រីម្នាក់នោះបានត្រូវប្រដៅតម្រង់។ ហេតុអ្វី? ប៉ូលបានឆ្លើយថា៖ «ដើម្បីទុកជាការព្រមានដល់អ្នកឯទៀត»កុំឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ។
១៨. បើបុគ្គលដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកដែលមានអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ តើពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងធ្វើអ្វី? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៨ ចុះយ៉ាងណាអំពីបុគ្គលវ័យក្មេងដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹក ដែលមានអាយុក្រោម១៨ឆ្នាំនិងដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ? ពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងរៀបចំឲ្យអ្នកចាស់ទុំពីរនាក់ទៅជួបក្មេងនោះទាំងមានឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ដែលជាគ្រិស្តសាសនិកនៅជាមួយគាត់។c អ្នកចាស់ទុំនឹងសួរឪពុកម្ដាយនោះថា តើពួកគេបានធ្វើអ្វីណាខ្លះរួចហើយដើម្បីជួយកូនឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរដែលចាំបាច់និងប្រែចិត្ត? បើក្មេងនោះស្ដាប់តាមដំបូន្មានរបស់ឪពុកម្ដាយ ហើយព្យាយាមកែប្រែរបៀបគិតគូរនិងការប្រព្រឹត្តរបស់គាត់ នោះអ្នកចាស់ទុំពីរនាក់ប្រហែលជាសម្រេចចិត្តថាគឺមិនចាំបាច់បង្កើតគណៈកម្មាធិការពួកអ្នកចាស់ទុំទេ។ ពួកអ្នកចាស់ទុំដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាបានផ្ដល់ភារកិច្ចឲ្យឪពុកម្ដាយធ្វើជាអ្នកកែតម្រង់កូនរបស់ពួកគេដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ (បច. ៦:៦, ៧; សុភ. ៦:២០; ២២:៦; អេភ. ៦:២-៤) ក្រោយមក ម្ដងម្កាលអ្នកចាស់ទុំនឹងទាក់ទងជាមួយឪពុកម្ដាយដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាកូនរបស់ពួកគេកំពុងទទួលជំនួយដែលចាំបាច់។ ប៉ុន្តែ ចុះយ៉ាងណាបើក្មេងដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកនោះមិនព្រមកែប្រែ? ក្នុងករណីបែបនោះ គណៈកម្មាធិការពួកអ្នកចាស់ទុំនឹងជួបគាត់ជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ដែលជាគ្រិស្តសាសនិក។
ពេលបុគ្គលវ័យក្មេងប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ អ្នកចាស់ទុំពីរនាក់នឹងជួបជាមួយគាត់ និងឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ដែលជាគ្រិស្តសាសនិក (សូមមើលវគ្គ១៨)
«ព្រះយេហូវ៉ាមានមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងពេញទៅដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា»
១៩. ពេលជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ តើពួកអ្នកចាស់ទុំព្យាយាមយកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដូចម្ដេច?
១៩ ពួកអ្នកចាស់ទុំដែលបម្រើក្នុងគណៈកម្មាធិការមានភារកិច្ចនៅចំពោះមុខព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីរក្សាក្រុមជំនុំឲ្យស្អាតស្អំ។ (១កូ. ៥:៧) ពួកគេក៏ខំអស់ពីសមត្ថភាពជួយបុគ្គលដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងឲ្យប្រែចិត្តដែរ។ ហេតុនេះ ពេលពួកគេជួយបុគ្គលនោះ ពួកគេសង្ឃឹមជានិច្ចថាបុគ្គលនោះនឹងកែប្រែ។ ហេតុអ្វី? ដោយសារពួកគេចង់យកតម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះដែល«មានមនោសញ្ចេតនាដ៏ជ្រាលជ្រៅ និងពេញទៅដោយសេចក្ដីមេត្តាករុណា»។ (យ៉ា. ៥:១១) សូមកត់សម្គាល់អំពីរបៀបដែលសាវ័កយ៉ូហានបានបង្ហាញចិត្តគំនិតដូចនេះ។ គាត់បានសរសេរថា៖ «កូនៗអើយ! ខ្ញុំសរសេររឿងទាំងនេះមកអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកធ្វើខុសអ្វីមួយឡើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើមានអ្នកណាភ្លាត់ធ្វើខុសអ្វីមួយ នោះលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលនៅជាមួយនឹងបិតានៅស្ថានសួគ៌និងជាអ្នកសុចរិត នឹងជួយយើង»។—១យ៉ូន. ២:១
២០. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីនៅអត្ថបទចុងក្រោយនៃអត្ថបទតភាគទាំងនេះ?
២០ គួរឲ្យស្ដាយណាស់ ពេលខ្លះមានគ្រិស្តសាសនិកដែលមិនព្រមប្រែចិត្ត។ បើដូច្នេះ គាត់នឹងត្រូវដកចេញពីក្រុមជំនុំ។ តើពួកអ្នកចាស់ទុំធ្វើអ្វីបើរឿងនេះកើតឡើង? យើងនឹងពិចារណារឿងនេះនៅអត្ថបទចុងក្រោយនៃអត្ថបទតភាគទាំងនេះ។
ចម្រៀងលេខ១០៣ ពួកគង្វាលគឺអំណោយជាមនុស្ស
a ពីមុនក្រុមទាំងនេះបានត្រូវហៅថាគណៈកម្មាធិការវិនិច្ឆ័យ។ ប៉ុន្តែ ដោយសារការវិនិច្ឆ័យគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃកិច្ចការរបស់ពួកគេ យើងនឹងលែងប្រើពាក្យនោះទៀត។ ដូច្នេះ ឥឡូវយើងនឹងហៅក្រុមនោះថាគណៈកម្មាធិការពួកអ្នកចាស់ទុំ។
b ពាក្យ«យេសិបិល ជាស្ត្រី»ប្រហែលជាសំដៅទៅលើស្ត្រីម្នាក់ឬក្រុមស្ត្រីដែលជះឥទ្ធិពលអាក្រក់លើក្រុមជំនុំ។
c នេះក៏សំដៅលើអាណាព្យាបាលស្របច្បាប់ឬបុគ្គលឯទៀតដែលមានភារកិច្ចចិញ្ចឹមអប់រំក្មេងនោះ។