អត្ថបទសិក្សា ៤៧
ចម្រៀងលេខ១០៣ ពួកគង្វាលគឺអំណោយជាមនុស្ស
បងប្អូនប្រុស តើអ្នកកំពុងព្យាយាមឲ្យបានមុខងារជាអ្នកចាស់ទុំឬទេ?
«ប្រសិនបើបុរសណាកំពុងព្យាយាមឲ្យបានមុខងារជាអ្នកត្រួតពិនិត្យ នោះគាត់ចង់បានកិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរ»។—១ធី. ៣:១
ចំណុចផ្ដោត
ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាគុណសម្បត្តិខ្លះដែលបងប្អូនប្រុសត្រូវមានដើម្បីបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ។
១-២. តើ«កិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរ»របស់ពួកអ្នកចាស់ទុំរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
បើអ្នកបានបម្រើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើអស់មួយរយៈហើយ នោះអ្នកទំនងជាមានគុណសម្បត្តិជាច្រើនដែលចាំបាច់ដើម្បីទទួលភារកិច្ចជាអ្នកចាស់ទុំ។ តើអ្នកចង់បាន«កិច្ចការដ៏ល្អប្រសើរ»នេះឬទេ?—១ធី. ៣:១
២ តើភារកិច្ចរបស់អ្នកចាស់ទុំរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ? ពួកគាត់នាំមុខក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយ បង្រៀន និងទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនក្នុងនាមជាគង្វាល។ ពួកគាត់ក៏ពង្រឹងជំនឿបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំតាមរយៈពាក្យសម្ដី និងការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគាត់ដែរ។ ហេតុនេះ គម្ពីរហៅពួកគាត់ថា«អំណោយជាមនុស្ស»។—អេភ. ៤:៨
៣. តើអ្នកគួរធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ? (ធីម៉ូថេទី១ ៣:១-៧; ទីតុស ១:៥-៩)
៣ តើអ្នកគួរធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ? ជាធម្មតា ដើម្បីទទួលបានការងារ អ្នកត្រូវមានជំនាញតាមល័ក្ខខ័ណ្ឌដែលគេតម្រូវ។ ផ្ទុយទៅវិញ បើអ្នកចង់បម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ អ្នកមិនគ្រាន់តែត្រូវមានសមត្ថភាពក្នុងការផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនប៉ុណ្ណោះទេ តែអ្នកក៏ត្រូវមានគុណសម្បត្តិដូចដែលគម្ពីរតម្រូវសម្រាប់អ្នកដែលចង់ធ្វើជាអ្នកចាស់ទុំដែរ។ គុណសម្បត្តិទាំងនោះមាននៅធីម៉ូថេទី១ ៣:១-៧ និងទីតុស ១:៥-៩។ (សូមអាន) ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីអ្វីដែលអ្នកចាស់ទុំត្រូវធ្វើក្នុងរឿងបីយ៉ាង៖ ទី១ ការមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អទាំងក្នុងទាំងក្រៅក្រុមជំនុំ ទី២ ការធ្វើជាប្រមុខគ្រួសារល្អ និងទី៣ ការស្ម័គ្រចិត្តបម្រើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ។
ការមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ
៤. តើការ«គ្មានកន្លែងបន្ទោស»មានន័យយ៉ាងណា?
៤ ដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ធ្វើជាអ្នកចាស់ទុំ អ្នកត្រូវ«គ្មានកន្លែងបន្ទោស» ពោលគឺមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អក្នុងក្រុមជំនុំ។ នេះមានន័យថា អ្នកមានការប្រព្រឹត្តល្អ និងគ្មានហេតុឲ្យអ្នកណាមកចោទប្រកាន់។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកគួរ«មានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្អពីសំណាក់អ្នកមិនជឿ»។ ពិតមែនថាអ្នកមិនជឿប្រហែលជារិះគន់ ឬមិនពេញចិត្តជំនឿរបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកមិនគួរធ្វើអ្វីដែលនាំឲ្យគេសង្ស័យភាពស្មោះត្រង់ ឬការប្រព្រឹត្តរបស់អ្នកឡើយ។ (ដាន. ៦:៤, ៥) ដូច្នេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អទាំងក្នុងទាំងក្រៅក្រុមជំនុំឬទេ?›។
៥. បើអ្នក«ស្រឡាញ់គុណធម៌» តើអ្នកនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ?
៥ បើអ្នក«ស្រឡាញ់គុណធម៌» អ្នកនឹងខំរកចំណុចល្អរបស់អ្នកឯទៀត ហើយសរសើរពួកគេ។ អ្នកក៏ព្យាយាមធ្វើល្អដល់អ្នកឯទៀតដែរ ទោះជាគេមិនតម្រូវឲ្យអ្នកធ្វើក៏ដោយ។ (១ថែ. ២:៨) ហេតុអ្វីពួកអ្នកចាស់ទុំត្រូវការគុណសម្បត្តិនេះ? ដោយសារពួកគាត់ត្រូវចំណាយពេលច្រើនក្នុងការឃ្វាលក្រុមជំនុំនិងបំពេញភារកិច្ចផ្សេងៗ។ (១ពេ. ៥:១-៣) ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ពួកគាត់នឹងទទួលអំណរដែលមកពីការបម្រើអ្នកឯទៀត។—សកម្ម. ២០:៣៥
៦. តើអ្នកដែល«ចេះទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់»ជាមនុស្សបែបណា? (ហេប្រឺ ១៣:២, ១៦; សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
៦ «ចេះទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់» មានន័យថាអ្នកធ្វើល្អដល់មនុស្សឯទៀត មិនគ្រាន់តែដល់មិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធរបស់អ្នកប៉ុណ្ណោះទេ។ (១ពេ. ៤:៩) ឯកសារយោងមួយបានរៀបរាប់អំពីមនុស្សដែលមានចិត្តរាក់ទាក់ថា៖ «ទ្វារផ្ទះគាត់បើកចំហរ ហើយចិត្តគាត់បើកទូលាយដល់មនុស្សទាំងអស់ សូម្បីតែមនុស្សដែលគាត់មិនស្គាល់»។ ដូច្នេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើគេស្គាល់ខ្ញុំថាជាមនុស្សបង្ហាញចិត្តសប្បុរសដល់ភ្ញៀវដែលមកលេងក្រុមជំនុំឬទេ?›។ (សូមអាន ហេប្រឺ ១៣:២, ១៦) អ្នកដែលចេះទទួលអ្នកឯទៀតដោយរាក់ទាក់ ជាអ្នកដែលបង្ហាញចិត្តទូលាយដល់មនុស្សទាំងអស់ រួមបញ្ចូលបងប្អូនដែលមានជីវភាពខ្សត់ខ្សោយ និងបងប្អូនដែលខ្នះខ្នែងក្នុងកិច្ចបម្រើដូចជា អ្នកត្រួតពិនិត្យប្រចាំមណ្ឌល និងអ្នកថ្លែងដែលមកពីក្រុមជំនុំផ្សេងជាដើម។—ដក. ១៨:២-៨; សុភ. ៣:២៧; លូក. ១៤:១៣, ១៤; សកម្ម. ១៦:១៥; រ៉ូម ១២:១៣
ប្ដីប្រពន្ធគ្រិស្តសាសនិកមួយគូបង្ហាញចិត្តរាក់ទាក់ ដោយទទួលស្វាគមន៍អ្នកធ្វើដំណើរត្រួតពិនិត្យនិងប្រពន្ធឲ្យមកស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ពួកគេ (សូមមើលវគ្គ៦)
៧. តើអ្នកចាស់ទុំអាចបង្ហាញយ៉ាងណាថាគាត់‹មិនមែនជាអ្នកស្រឡាញ់ប្រាក់›?
៧ ‹មិនមែនជាអ្នកស្រឡាញ់ប្រាក់› មានន័យថាអ្នកមិនផ្ដោតទៅលើវត្ថុទ្រព្យ។ មិនថាអ្នកជាអ្នកមានឬក្រីក្រទេ អ្នកចាត់ទុករាជាណាចក្រព្រះថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) ហេតុនេះ អ្នកនឹងប្រើពេលវេលា កម្លាំង និងធនធានដើម្បីគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ា ផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ និងបម្រើក្រុមជំនុំ។ (ម៉ាថ. ៦:២៤; ១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ម្ល៉ោះហើយ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើលុយសំខាន់យ៉ាងណាចំពោះខ្ញុំ? តើខ្ញុំស្កប់ចិត្តនឹងអ្វីដ៏ចាំបាច់ដែលខ្ញុំមានឬទេ? តើខ្ញុំគិតតែពីប្រឹងធ្វើការរកលុយឬទេ?›។—១ធី. ៦:៦, ១៧-១៩
៨. តើអ្វីបង្ហាញថាអ្នកជាមនុស្សដែល«ប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាព»និង«ចេះទប់ចិត្ត»?
៨ «ប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាព» និង«ចេះទប់ចិត្ត» មានន័យថាអ្នកប្រព្រឹត្តសមហេតុសមផលក្នុងរឿងទាំងអស់។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកមិនផឹកឬបរិភោគហួសប្រមាណ មិនសម្អិតសម្អាងខ្លួនជ្រុលពេក ឬវក់តែនឹងការកម្សាន្ត។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកមិនរស់នៅតាមបែបផែនជីវិតរបស់ពិភពលោកនេះទេ។ (លូក. ២១:៣៤; យ៉ា. ៤:៤) អ្នកក៏បង្ហាញថាខ្លួនចេះទប់ចិត្តដោយរក្សាចិត្តស្ងប់ សូម្បីតែពេលអ្នកឯទៀតប្រព្រឹត្តដោយមិនសប្បុរសចំពោះអ្នក។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នក«មិនមែនជាអ្នកប្រមឹកស្រា» ហើយក៏មិនមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះជាអ្នកផឹកស្រាច្រើនដែរ។ ដូច្នេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើខ្ញុំជាមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តដោយមានតុល្យភាពនិងចេះទប់ចិត្តឬទេ?›។
៩. តើការ«ដឹងខុសត្រូវ»និង«មានសណ្ដាប់ធ្នាប់»រួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះ?
៩ «ដឹងខុសត្រូវ» មានន័យថាអ្នកចេះប្រើគោលការណ៍គម្ពីរតាមស្ថានភាពនីមួយៗ។ ដូច្នេះ ពេលអ្នកគិតយ៉ាងដិតដល់អំពីរបៀបអនុវត្តតាមគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងស្ថានភាពណាមួយ នោះអ្នកនឹងយល់ច្បាស់ជាងអំពីស្ថានភាពនោះ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តយ៉ាងឈ្លាសវៃ។ ប៉ុន្តែសូមចាំថា បើមិនទាន់មានព័ត៌មានគ្រប់ជ្រុងជ្រោយទេ អ្នកមិនត្រូវឆាប់សន្និដ្ឋានឡើយ។ (សុភ. ១៨:១៣) ពេលអ្នកធ្វើដូច្នេះ នោះជួយអ្នកឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តដែលស្របតាមទស្សនៈរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ «មានសណ្ដាប់ធ្នាប់» មានន័យថាអ្នកចេះចាត់ចែងនិងគោរពពេលវេលា។ ដូច្នេះ គេនឹងស្គាល់ថាអ្នកជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្តនិងតែងតែធ្វើតាមការណែនាំ។ បើអ្នកមានគុណសម្បត្តិទាំងអស់នេះ នោះនឹងជួយអ្នកឲ្យមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ។ ឥឡូវ សូមយើងពិចារណាអំពីគុណសម្បត្តិដែលអ្នកចាស់ទុំត្រូវមានដើម្បីទៅជាប្រមុខគ្រួសារល្អ។
ការធ្វើជាប្រមុខគ្រួសារល្អ
១០. តើបុរសដែល«ដឹកនាំពួកអ្នកផ្ទះរបស់ខ្លួនយ៉ាងល្អប្រសើរ»ធ្វើអ្វីខ្លះ?
១០ បើអ្នកជាប្ដី ហើយចង់ធ្វើជាអ្នកចាស់ទុំ នោះក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នកក៏ត្រូវមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អដែរ។ ហេតុនេះហើយ អ្នកត្រូវ«ដឹកនាំពួកអ្នកផ្ទះរបស់ខ្លួនយ៉ាងល្អប្រសើរ»។ នេះមានន័យថាអ្នកត្រូវស្រឡាញ់និងថែរក្សាក្រុមគ្រួសារ ព្រមទាំងធ្វើការសម្រេចចិត្តធំៗក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ បន្ថែមទៅទៀត អ្នកក៏ត្រូវនាំមុខក្រុមគ្រួសារក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះផងដែរ។ ហេតុអ្វីនេះសំខាន់? សាវ័កប៉ូលបានលើកហេតុផលថា៖ «បើបុរសណាម្នាក់មិនចេះដឹកនាំពួកអ្នកផ្ទះរបស់ខ្លួន តើគាត់អាចថែរក្សាក្រុមជំនុំរបស់ព្រះដូចម្ដេចបាន?»។—១ធី. ៣:៥
១១-១២. តើការប្រព្រឹត្តរបស់ក្រុមគ្រួសារអាចប៉ះពាល់ដល់ឯកសិទ្ធិរបស់ឪពុកឬទេ? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១១ បើអ្នកជាឪពុក ហើយមានកូននៅក្រោមបន្ទុក នោះកូនរបស់អ្នកត្រូវ«ស្ដាប់បង្គាប់ ទាំងមានការប្រព្រឹត្តល្អ»។ អ្នកត្រូវប្រៀនប្រដៅកូនដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់។ ជារឿងធម្មតាទេដែលកូនៗរពឹស ហើយចូលចិត្តលេងនេះលេងនោះ។ ប៉ុន្តែ បើអ្នកប្រដៅកូនបានល្អ ពួកគេនឹងចេះស្ដាប់បង្គាប់ ចេះបង្ហាញការគោរព និងមានសុជីវធម៌។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកត្រូវខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីជួយកូនឲ្យមានចំណងមិត្តភាពល្អជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ឲ្យរស់នៅស្របតាមគោលការណ៍គម្ពីរ និងឲ្យរីកចម្រើនរហូតដល់ទទួលការជ្រមុជទឹក។
១២ «មានកូនដែលមិនបះបោរប្រឆាំង និងជាអ្នកជឿដែលគ្មានអ្នកណាចោទប្រកាន់ថាជាអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើអបាយមុខ»។ ជាឧទាហរណ៍ បើឪពុកមានកូនដែលជាអ្នកជឿនៅក្រោមបន្ទុករបស់គាត់ ហើយកូននោះប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ តើនោះនឹងប៉ះពាល់ដល់ឯកសិទ្ធិរបស់ឪពុកឬទេ? ពិតណាស់ បើឪពុកមិនប្រៀនប្រដៅឬទូន្មានកូនទេ នោះគាត់ទំនងជាគ្មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំឡើយ (សូមមើលទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៩៧ ទំ.២៩ វ.៦-៧)។
ឪពុកបង្ហាត់បង្រៀនកូនឲ្យចេះធ្វើកិច្ចការផ្សេងៗសម្រាប់ព្រះយេហូវ៉ានិងក្រុមជំនុំ (សូមមើលវគ្គ១១)
ការបម្រើក្រុមជំនុំ
១៣. តើអ្នកអាចបង្ហាញយ៉ាងដូចម្ដេចថា អ្នកជា«មនុស្សសមហេតុសមផល»និង«មិនប្រកាន់គំនិតខ្លួន»?
១៣ បងប្អូនប្រុសដែលមានគុណសម្បត្តិផ្សេងៗពិតជាមានប្រយោជន៍ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ក្រុមជំនុំ។ ជាឧទាហរណ៍ បើគាត់ជា«មនុស្សសមហេតុសមផល» នោះគាត់នឹងលើកស្ទួយសាមគ្គីភាពក្នុងចំណោមបងប្អូនរួមជំនឿ។ គាត់ក៏ស្ដាប់អ្នកឯទៀត និងព្យាយាមយល់ទស្សនៈរបស់ពួកគេ។ សូមស្រមៃគិតថាអ្នកជាអ្នកចាស់ទុំ ហើយនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំអ្នកចាស់ទុំ ពួកគាត់ភាគច្រើនបានយល់ស្របគ្នាក្នុងការសម្រេចចិត្តមួយ ហើយការសម្រេចចិត្តនោះមិនខុសគោលការណ៍គម្ពីរទេ តែអ្នកយល់ឃើញថាមានវិធីផ្សេងដែលល្អជាង។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី តើពេលនោះអ្នកសុខចិត្តគាំទ្រការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគាត់ឬទេ? «មិនប្រកាន់គំនិតខ្លួន» មានន័យថាអ្នកមិនទាមទារឲ្យគេធ្វើតាមទស្សនៈរបស់ខ្លួន។ ដូច្នេះ ជាការសំខាន់ដែលអ្នកត្រូវស្ដាប់មតិរបស់អ្នកឯទៀត។ (ដក. ១៣:៨, ៩; សុភ. ១៥:២២) ម្យ៉ាងទៀត «មិនមែនជាអ្នកដែលចូលចិត្តឈ្លោះប្រកែក» ឬ«មិនឆាប់ខឹង» មានន័យថាអ្នកមិនទ្រគោះបោះបោក ឬឈ្លោះប្រកែកជាមួយអ្នកឯទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ អ្នកសប្បុរសនិងមិនធ្វើឲ្យគេទើសចិត្ត។ ចំណែកឯការធ្វើឲ្យមានសន្តិភាព មានន័យថាអ្នកផ្ដើមចាត់វិធានការដើម្បីផ្សះផ្សាជាមួយអ្នកឯទៀត សូម្បីតែស្ថិតក្នុងស្ថានភាពដ៏តានតឹង។ (យ៉ា. ៣:១៧, ១៨) សម្ដីសប្បុរសរបស់អ្នកអាចបន្ទន់ចិត្តអ្នកឯទៀត រួមទាំងពួកអ្នកប្រឆាំងដែរ។—អសក. ៨:១-៣; សុភ. ២០:៣; ២៥:១៥; ម៉ាថ. ៥:២៣, ២៤
១៤. តើ«មិនមែនជាអ្នកដែលទើបនឹងជឿថ្មី»និងមាន«ភក្ដីភាព»មានន័យយ៉ាងណា?
១៤ បងប្អូនដែលមានគុណសម្បត្តិបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ«មិនមែនជាអ្នកដែលទើបនឹងជឿថ្មី»។ ប៉ុន្តែក៏មិនចាំបាច់ទាល់តែជាអ្នកដែលបានទទួលការជ្រមុជទឹកយូរឆ្នាំដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកត្រូវការពេលដើម្បីមានភាពចាស់ទុំ។ មុនទទួលការតែងតាំង អ្នកត្រូវមានចិត្តរាបទាបដូចលោកយេស៊ូ ហើយរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ាប្រគល់ភារកិច្ចឲ្យអ្នក។ (ម៉ាថ. ២០:២៣; ភី. ២:៥-៨) ការមាន«ភក្ដីភាព» មានន័យថាអ្នកនៅជាប់នឹងព្រះយេហូវ៉ា កាន់ខ្ជាប់តាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់លោក និងធ្វើតាមគ្រប់ការណែនាំដែលមកពីអង្គការរបស់លោក។—១ធី. ៤:១៥
១៥. ដើម្បីទៅជាអ្នកចាស់ទុំ តើចាំបាច់ត្រូវពូកែថ្លែងសុន្ទរកថាឬទេ? សូមពន្យល់។
១៥ គម្ពីរចែងយ៉ាងច្បាស់ថា អ្នកចាស់ទុំត្រូវ«មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបង្រៀន»។ ប៉ុន្តែ តើនេះមានន័យថាអ្នកត្រូវពូកែថ្លែងសុន្ទរកថាឬទេ? អត់ទេ! មិនមែនអ្នកចាស់ទុំគ្រប់រូបសុទ្ធតែពូកែថ្លែងសុន្ទរកថាឡើយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលពួកគាត់ផ្សព្វផ្សាយនិងទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនក្នុងនាមជាគង្វាល ពួកគាត់គួរចេះប្រើគម្ពីរឲ្យបានល្អដើម្បីបង្រៀននិងលើកទឹកចិត្តបងប្អូន។ (១ធី. ៣:២; សូមពិនិត្យបន្ថែម កូរិនថូសទី១ ១២:២៨, ២៩; អេភេសូរ ៤:១១) ទោះជាអ្នកមិនពូកែថ្លែងសុន្ទរកថាក៏ដោយ អ្នកត្រូវព្យាយាមដុសខាត់សមត្ថភាពបង្រៀនរបស់អ្នក។ តើតាមរបៀបណា?
១៦. តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីមានភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបង្រៀន? (សូមមើលរូបភាពផងដែរ)
១៦ «កាន់ខ្ជាប់តាមបណ្ដាំដ៏គួរឲ្យទុកចិត្ត» មានន័យថាអ្វីដែលអ្នកបង្រៀននិងយោបល់ដែលអ្នកឲ្យ ត្រូវមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ ដើម្បីអាចធ្វើដូច្នេះបាន អ្នកត្រូវសិក្សាគម្ពីរនិងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់អង្គការយើងយ៉ាងដិតដល់។ (សុភ. ១៥:២៨; ១៦:២៣) ពេលអ្នកសិក្សា សូមយកចិត្តទុកដាក់មើលថាសៀវភៅរបស់យើងពន្យល់យ៉ាងណាអំពីខគម្ពីរនីមួយៗ ដើម្បីអ្នកអាចអនុវត្តតាមយ៉ាងត្រឹមត្រូវ។ ពេលអ្នកបង្រៀន អ្នកត្រូវព្យាយាមជួយអ្នកស្ដាប់ឲ្យកាន់តែស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា និងជំរុញចិត្តពួកគេឲ្យអនុវត្តតាមអ្វីដែលពួកគេបានរៀន។ ម្យ៉ាងទៀត បើអ្នកចង់មានភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបង្រៀន អ្នកគួរសុំយោបល់ពីអ្នកចាស់ទុំដែលមានបទពិសោធន៍ ហើយធ្វើតាមយោបល់ទាំងនោះ។ (១ធី. ៥:១៧) មានគុណសម្បត្តិផ្សេងទៀតដែលអ្នកចាស់ទុំគួរមាន គឺ«អាចលើកទឹកចិត្ត»បងប្អូន។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះពួកគាត់ក៏ត្រូវជូនយោបល់ ឬ«កែតម្រង់»ពួកគេដែរ តែអ្នកចាស់ទុំត្រូវធ្វើដូច្នេះដោយសប្បុរស។ បើអ្នកនិយាយដោយស្លូតបូត និងដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយបង្រៀនដោយមានមូលដ្ឋានលើបណ្ដាំរបស់ព្រះ អ្នកនឹងក្លាយទៅជាអ្នកបង្រៀនដែលមានភាពប៉ិនប្រសប់ ហើយនេះក៏បញ្ជាក់ដែរថា អ្នកកំពុងធ្វើតាមគំរូលោកយេស៊ូដែលជាគ្រូដ៏ល្អប្រសើរ។—ម៉ាថ. ១១:២៨-៣០; ២ធី. ២:២៤
ជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើម្នាក់បង្កើនភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបង្រៀន ដោយទៅសួរសុខទុក្ខបងប្អូនជាមួយអ្នកចាស់ទុំដែលមានបទពិសោធន៍ និងដោយហាត់សុន្ទរកថានៅមុខកញ្ចក់ (សូមមើលវគ្គ១៦)
ចូរបន្តព្យាយាមឲ្យបានមុខងារ
១៧. (ក) ដើម្បីបានមុខងារជាអ្នកចាស់ទុំ តើជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ? (ខ) ពេលអ្នកចាស់ទុំពិចារណាថាបងប្អូនណាម្នាក់សមនឹងទទួលការតែងតាំងឲ្យធ្វើជាអ្នកចាស់ទុំ តើពួកគាត់គួរចាំអំពីអ្វី? (សូមមើលប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា «ចូរសមហេតុសមផលពេលពិចារណាអំពីបងប្អូនប្រុស»)
១៧ ក្រោយពិនិត្យមើលតម្រូវការផ្សេងៗដើម្បីទៅជាអ្នកចាស់ទុំ ជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើខ្លះប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគ្មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ប៉ុន្តែ សូមកុំបារម្ភ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការរបស់លោកមិនតម្រូវឲ្យអ្នកមានគុណសម្បត្តិទាំងនោះល្អឥតខ្ចោះឡើយ។ (១ពេ. ២:២១) ម្យ៉ាងទៀត ឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយអ្នកឲ្យបណ្ដុះគុណសម្បត្តិទាំងនោះ។ (ភី. ២:១៣) តើមានគុណសម្បត្តិណាមួយដែលអ្នកចង់ធ្វើឲ្យល្អជាងឬទេ? បើមាន សូមអធិដ្ឋានទៅព្រះយេហូវ៉ា រួចសិក្សាស្រាវជ្រាវអំពីគុណសម្បត្តិនោះ ហើយសុំយោបល់ពីអ្នកចាស់ទុំអំពីរបៀបដែលអ្នកអាចរីកចម្រើន។
១៨. តើជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើទាំងអស់ទទួលការលើកទឹកចិត្តឲ្យធ្វើអ្វី?
១៨ សូមយើងទាំងអស់គ្នា រួមទាំងអ្នកចាស់ទុំបន្តបណ្ដុះគុណសម្បត្តិ ដូចដែលបានត្រូវរៀបរាប់នៅក្នុងអត្ថបទនេះ។ (ភី. ៣:១៦) តើអ្នកជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើឬទេ? បើមែន សូមព្យាយាមរីកចម្រើនថែមទៀតដើម្បីទៅជាអ្នកចាស់ទុំ។ សូមអធិដ្ឋានសុំព្រះយេហូវ៉ាជួយបង្ហាត់បង្រៀនអ្នក ឲ្យកាន់តែមានភាពប៉ិនប្រសប់ក្នុងការបម្រើលោកនិងក្រុមជំនុំ។ (អេ. ៦៤:៨) សូមព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរជាបរិបូរដល់អ្នក កាលដែលអ្នកខំព្យាយាមមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបម្រើជាអ្នកចាស់ទុំ។
ចម្រៀងលេខ១០១ ចូរបម្រើដោយសាមគ្គីភាព