ថ្ងៃអង្គារ ទី២២ ខែកក្កដា
ចូរយើងត្រេកអរកាលដែលមានទុក្ខវេទនា។—រ៉ូម ៥:៣
ពួកអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តទាំងអស់អាចរំពឹងថានឹងរងទុក្ខវេទនា។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់សាវ័កប៉ូល។ គាត់និយាយទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងថែស្សាឡូនិចថា៖ «ពេលដែលយើងនៅជាមួយនឹងអ្នករាល់គ្នា យើងធ្លាប់ប្រាប់ទុកជាមុនថា យើងត្រូវរងទុក្ខវេទនា . . . ហើយថា យើងបានរងទុក្ខវេទនាមែន»។ (១ថែ. ៣:៤) ម្យ៉ាងទៀត គាត់បានសរសេរទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងកូរិនថូសថា៖ «បងប្អូនអើយ យើងចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាដឹងអំពីសេចក្ដីវេទនាដែលយើងបានជួបប្រទះ . . . យើងគិតថាយើងប្រហែលជានឹងបាត់បង់ជីវិត»។ (២កូ. ១:៨; ១១:២៣-២៧) គ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះក៏អាចរំពឹងថានឹងជួបទុក្ខវេទនាផងដែរ។ (២ធី. ៣:១២) កាលដែលអ្នកមានជំនឿលើលោកយេស៊ូនិងកាន់តាមលោក មិត្តភក្ដិនិងសាច់ញាតិប្រហែលជាប្រព្រឹត្តមកលើអ្នកយ៉ាងសាហាវឃោរឃៅ។ តើការតាំងចិត្តប្រព្រឹត្តយ៉ាងទៀងត្រង់ក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់ធ្វើឲ្យអ្នកមានបញ្ហានៅកន្លែងធ្វើការឬទេ? (ហេ. ១៣:១៨) តើអ្នកបានជួបការប្រឆាំងពីរដ្ឋាភិបាលដោយសារអ្នកផ្សព្វផ្សាយអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់អ្នកដល់អ្នកឯទៀតឬ? មិនថាយើងជួបទុក្ខវេទនាយ៉ាងណាក្ដី ប៉ូលបាននិយាយថាយើងគួរត្រេកអរ។ w២៣.១២ ទំ.១០-១១ វ.៩-១០
ថ្ងៃពុធ ទី២៣ ខែកក្កដា
កូនទាំងពីរបាននាំឲ្យមានរឿងធំដល់ពុកហើយ។—ដក. ៣៤:៣០
យ៉ាកុបបានស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហាជាច្រើន។ កូនប្រុសពីរនាក់របស់យ៉ាកុបគឺស៊ីម្មាននិងលេវីបានធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារអាប់ឱនកិត្តិយស និងធ្វើឲ្យគេតិះដៀលនាមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ បន្ថែមទៅទៀត រ៉ាជែលប្រពន្ធជាទីស្រឡាញ់របស់យ៉ាកុបបានស្លាប់កាលដែលនាងកំពុងសម្រាលកូនទី២។ មួយវិញទៀត ដោយសារមានការអត់ឃ្លានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ យ៉ាកុបត្រូវរើទៅស្រុកអេហ្ស៊ីបទាំងវ័យចាស់។ (ដក. ៣៥:១៦-១៩; ៣៧:២៨; ៤៥:៩-១១, ២៨) ទោះជាយ៉ាកុបជួបបញ្ហាទាំងអស់នេះក្ដី គាត់មិនដែលបាត់បង់ជំនឿលើព្រះយេហូវ៉ានិងសេចក្ដីសន្យារបស់លោកទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញយ៉ាកុបថាលោកពេញចិត្តគាត់។ ជាឧទាហរណ៍ ព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យទ្រព្យសម្បត្តិជាច្រើនដល់យ៉ាកុប។ ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតថាយ៉ាកុបច្បាស់ជាមានចិត្តកតញ្ញូខ្លាំងយ៉ាងណាចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ពេលគាត់បានជួបជុំយ៉ូសែបម្ដងទៀតជាកូនប្រុសដែលគាត់គិតថាបានស្លាប់បាត់ជាយូរមកហើយ។ ចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធរបស់យ៉ាកុបជាមួយព្រះយេហូវ៉ាបានជួយគាត់ឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាករបស់គាត់។ (ដក. ៣០:៤៣; ៣២:៩, ១០; ៤៦:២៨-៣០) ពេលយើងរក្សាចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា យើងក៏អាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកដែលមិនបានរំពឹងទុកដែរ។ w២៣.០៤ ទំ.១៥ វ.៦-៧
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៤ ខែកក្កដា
ព្រះយេហូវ៉ាជាគង្វាលរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនខ្វះអ្វីឡើយ។—ចសព. ២៣:១
ចម្រៀងសរសើរព្រះ ២៣ គឺជាបទចម្រៀងមួយដែលបង្ហាញអំពីទំនុកចិត្តទៅលើសេចក្ដីស្រឡាញ់និងការថែរក្សាដ៏កក់ក្ដៅរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ដាវីឌដែលជាអ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះនេះរៀបរាប់អំពីចំណងមិត្តភាពរឹងមាំរវាងគាត់និងគង្វាលរបស់គាត់ គឺព្រះយេហូវ៉ា។ ដាវីឌមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានសុវត្ថិភាពដោយឲ្យព្រះយេហូវ៉ាណែនាំគាត់ ហើយគាត់ពឹងផ្អែកទាំងស្រុងទៅលើលោក។ ដាវីឌដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានឹងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកចំពោះគាត់ជារៀងរាល់ថ្ងៃពេញមួយជីវិតរបស់គាត់។ តើអ្វីធ្វើឲ្យគាត់មានទំនុកចិត្តខ្លាំងដល់ម្ល៉េះបែបនេះ? ដាវីឌមានអារម្មណ៍ថាគាត់បានទទួលការយកចិត្តទុកដាក់ដ៏ល្អ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាតែងតែផ្ដល់អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់ត្រូវការ។ ដាវីឌក៏មានចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយទទួលការពេញចិត្តពីលោក។ នេះជាមូលហេតុដែលគាត់ជឿជាក់ថា មិនថាមានរឿងអ្វីកើតឡើងនៅថ្ងៃខាងមុខក្ដី ព្រះយេហូវ៉ានឹងបន្តផ្ដល់អ្វីទាំងអស់ដែលគាត់ត្រូវការ។ ទំនុកចិត្តរបស់ដាវីឌទៅលើសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏កក់ក្ដៅរបស់ព្រះយេហូវ៉ាគឺខ្លាំងក្លាជាងការព្រួយបារម្ភណាក៏ដោយដែលគាត់មាន ហើយនាំឲ្យគាត់មានសុភមង្គលនិងការស្កប់ចិត្តដ៏ខ្លាំង។—ចសព. ១៦:១១ w២៤.០១ ទំ.២៩ វ.១២-១៣