ជំពូកទី១០
វិញ្ញាណកំណាចដែលខ្លាំងក្លា
១ ហេតុអ្វីក៏មនុស្សជាច្រើនជឿថា ពួកគេអាចនិយាយជាមួយមនុស្សស្លាប់បាន?
មនុស្សតែងតែនិយាយថា ពួកគេបាននិយាយជាមួយនឹងមនុស្សស្លាប់។ លោក ជេម្ស ផែក ជាអេវ៉ែកដ៏ធំដុំម្នាក់ខាងសាសនាអេភីស្កូផែលាន ដែលបានទទួលមរណភាពហើយ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា លោកបាននិយាយជាមួយខ្មោចកូនប្រុសរបស់លោក ឈ្មោះជីម។ យោងទៅតាមលោកផែក កូនប្រុសនោះបានប្រាប់លោកថា៖ «នៅជុំវិញខ្ញុំពោរពេញទៅដោយមនុស្សម្នាដ៏កកកុញ ហើយហាក់ដូចជាគេបានលើកខ្ញុំយ៉ាងខ្ពស់ត្រដែតដោយដៃរបស់ពួកគេ . . . ខ្ញុំមិនបានសប្បាយចិត្តទេ រហូតដល់ខ្ញុំអាចធ្វើឲ្យលោកឪពុកដឹងរឿងនេះ»។
២ (ក) ហេតុអ្វីក៏គ្មានអ្នកណាមួយអាចនិយាយជាមួយមនុស្សស្លាប់បាន? (ខ) ដូច្នេះ រឿងនេះធ្វើឲ្យមានសំនួរអ្វីខ្លះ?
២ ដោយការពិសោធន៍បែបនេះមានជាទូទៅ ដូច្នេះនេះជាភស្តុតាងមួយបញ្ជាក់ឲ្យឃើញថា មនុស្សជាច្រើនបាននិយាយជាមួយនឹងអ្នកណាម្នាក់ពីពិភពវិញ្ញាណមែន។ ប៉ុន្តែពួកគេមិនបាននិយាយជាមួយនឹងមនុស្សស្លាប់ទេ។ ព្រះគម្ពីរបានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ ពេលដែលចែងថា៖ «តែមនុស្សស្លាប់ឥត ដឹងអ្វីឡើយ»។ (សាស្ដា ៩:៥) ដូច្នេះ បើមនុស្សស្លាប់មិនបាននិយាយពីពិភពវិញ្ញាណទេនោះ តើអ្នកណាជាអ្នកនិយាយ? តើអ្នកណាជាអ្នកតាំងខ្លួនជាពួកមនុស្សស្លាប់នោះ?
៣ (ក) តើអ្នកណាជាអ្នកតាំងខ្លួនជាមនុស្សស្លាប់ ហើយហេតុអ្វី? (ខ) តើពួកវិញ្ញាណកំណាចតែងតែផ្ដល់ពត៌មានទៅអ្នកណា?
៣ នេះជាពួកវិញ្ញាណកំណាច។ ពួកវិញ្ញាណទាំងនេះ ឬក៏ព្រាយបិសាច ជាពួកទេវតាដែលបានចូលរួមជាមួយសាតាំងក្នុងការបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ ហេតុអ្វីបានជាពួកគេតាំងខ្លួនជាពួកមនុស្សដែលបានស្លាប់ដូច្នេះ? ពួកគេធ្វើយ៉ាងនេះដើម្បីផ្សព្វផ្សាយនូវគំនិតដែលថា មនុស្សស្លាប់នៅរស់តទៅទៀត។ ពួកវិញ្ញាណកំណាចក៏បានដឹកនាំមនុស្សជាច្រើនឲ្យជឿនូវសេចក្ដីកំភូតដែលថា សេចក្ដីស្លាប់គ្រាន់តែជាការប្ដូរពីជីវិតមួយទៅជីវិតមួយទៀតប៉ុណ្ណោះ។ ដើម្បីផ្សព្វផ្សាយនូវសេចក្ដីកំភូតនេះ ពួកវិញ្ញាណកំណាចបានផ្ដល់ដល់គ្រូខាប គ្រូទាយរាសី គ្រូអាបធ្មប់ នូវតម្រិះវិជ្ជាដ៏ពិសេសដែលហាក់ដូចជាបានមកតែពីមនុស្សដែលបានស្លាប់នោះ។
ការតាំងខ្លួនជាខ្មោចលោកសាំយូអែល
៤ (ក) តើហេតុអ្វីក៏ស្តេចសូលបានយល់ថា ទ្រង់ត្រូវការជំនួយជាបន្ទាន់នោះ? (ខ) តើក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះបានចែងយ៉ាងណា អំពីគ្រូខាបនិងគ្រូទាយរាសី?
៤ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមានឧទាហរណ៍មួយដែលចែងអំពីវិញ្ញាណកំណាចម្នាក់ ដែលបានតាំងខ្លួនជាខ្មោចហោរារបស់ព្រះម្នាក់ ឈ្មោះសាំយូអែល។ រឿងនេះបានកើតឡើង នៅក្នុងការគ្រងរាជ្យឆ្នាំទី៤០នៃស្តេចសូល។ កងទ័ពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់ពួកភីលីស្ទីនបានលើកមកច្បាំងនឹងពួកទ័ពអ៊ីស្រាអែលរបស់ស្តេចសូល ហើយទ្រង់មានការភិតភ័យជាខ្លាំង។ ស្តេចសូលបានដឹងក្រិត្យវិន័យរបស់ព្រះដែលថា៖ «កុំឲ្យឯងរាល់គ្នាបែរទៅតាមពួកគ្រូខាប ឬគ្រូមន្តគាថាឡើយ កុំឲ្យពឹងរកគេឲ្យសោះ ក្រែងឯងទៅជាស្មោកគ្រោកដោយសារគេដែរ»។ (លេវីវិន័យ ១៩:៣១) យ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលមួយ ស្តេចសូលបានបែរចេញពីព្រះយេហូវ៉ា។ ដូច្នេះ សាំយូអែលដែលពេលនោះលោកនៅមានជីវិតនៅឡើយ ក៏មិនព្រមជួបស្តេចសូលទៀតដែរ។ (សាំយូអែលទី១ ១៥:៣៥) ហើយឥឡូវ នៅគ្រាលំបាកនេះ ស្តេចសូលមានការអស់សង្ឃឹមណាស់ ពីព្រោះព្រះយេហូវ៉ាមិនបានស្ដាប់សេចក្ដីអង្វរសូមជំនួយរបស់ទ្រង់ទេ។
៥ (ក) តើស្តេចសូលទៅរកជំនួយពីអ្នកណា? (ខ) តើគ្រូខាបមានសមត្ថភាពនឹងធ្វើអ្វីខ្លះ?
៥ ស្តេចសូលមានការចង់ដឹងយ៉ាងខ្លាំងអំពីអ្វីដែលនឹងកើតមានឡើង ដូច្នេះទ្រង់ក៏បានទៅរកស្ត្រីខាបខ្មោចម្នាក់នៅឯស្រុកអេន-ដោរ។ ស្ត្រីនោះអាចនាំមកបាននូវទម្រង់បុគ្គលណាមួយ ដែលនាងអាចឃើញ។ ដោយការរៀបរាប់របស់នាងអំពីទម្រង់នោះ ស្តេចសូលបានសម្គាល់ថាជា«សាំយូអែល»។ នៅពេលនោះបុគ្គលវិញ្ញាណដែលបានតាំងខ្លួនជាសាំយូអែលបាននិយាយថា៖ «ហេតុអ្វីបានជាធ្វើឲ្យទូលបង្គំរំខាន ដោយហៅឲ្យទូលបង្គំឡើងមកដូច្នេះ»? សូលបានមានបន្ទូលឆ្លើយថា៖ «ខ្ញុំមានសេចក្ដីវេទនាជាខ្លាំង ពីព្រោះពួកសាសន៍ភីលីស្ទីនគេមកច្បាំងនឹងខ្ញុំ»។ បុគ្គលវិញ្ញាណនោះបានតបថា៖ «បើព្រះយេហូវ៉ាបានថយចេញពីទ្រង់ទៅ ហើយបានត្រឡប់ជាទាស់ទទឹងនឹងទ្រង់ផង ចុះហេតុអ្វីបានជាទ្រង់សួរដល់ទូលបង្គំវិញដូច្នេះ»? បុគ្គលវិញ្ញាណកំណាច ដែលបានតាំងខ្លួនជាខ្មោចរបស់សាំយូអែល ក៏បានប្រាប់ស្តេចសូលថា ទ្រង់នឹងត្រូវគេធ្វើគុត នៅក្នុងសមរភូមិជាមួយនឹងពួកភីលីស្ទីន។—សាំយូអែលទី១ ២៨:៣-១៩
៦ ហេតុអ្វីក៏មិនអាចជាសាំយូអែលទេ ដែលបាននិយាយជាមួយនឹងសូលនោះ?
៦ ជាការជាក់ស្តែងណាស់ គឺពិតជាមិនមែនលោកសាំយូអែលទេ ដែលស្ត្រីខាបខ្មោចនោះបានទាក់ទង។ សាំយូអែលបានស្លាប់ហើយ ហើយនៅពេលស្លាប់ មនុស្ស«ត្រឡប់ទៅជាដីវិញ នៅថ្ងៃនោះឯង អស់ទាំងគំនិតរបស់គេក៏សូន្យបាត់ទៅ»។ (ទំនុកដំកើង ១៤៦:៤) ការគិតពិចារណាទៅទៀតក្នុងរឿងនេះ បង្ហាញឲ្យឃើញថា សំឡេងនោះពិតជាមិនមែនសំឡេងរបស់ខ្មោចសាំយូអែលទេ។ លោកសាំយូអែលជាហោរារបស់ព្រះ។ ដូច្នេះលោកពិតជាប្រឆាំងនឹងគ្រូខាបខ្មោចជាមិនខាន។ ដូចជាយើងបានដឹងរួចមកហើយ នៅពេលដែលលោកនៅរស់ លោកបានបដិសេធឈប់និយាយជាមួយសូល ជាមនុស្សដែលមិនស្ដាប់បង្គាប់ព្រះនោះ។ ដូច្នេះប្រសិនបើសាំយូអែលនៅរស់ទៅវិញ តើលោកនឹងអនុញ្ញាតឲ្យគ្រូខាបម្នាក់ចាត់ចែងឲ្យលោកទៅជួបសូលឬ? សូមគិតអំពីរឿងនេះដែរថា៖ ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់បានបដិសេធមិនព្រមផ្ដល់ពត៌មានអ្វីសោះដល់ស្តេចសូល។ តើគ្រូខាបខ្មោចម្នាក់អាចបង្ខំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្ដល់ដល់សូល នូវសារមួយតាមរយៈខ្មោចសាំយូអែលបានទេ? ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកនៅរស់ ពិតជាអាចនិយាយជាមួយអ្នកស្លាប់ដែលជាទីស្រឡាញ់នោះមែន ព្រះដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់មួយអង្គ ទ្រង់ពិតជានឹងមិនមានបន្ទូលថា ពួកគេបានទៅជា«ស្មោកគ្រោក»ដោយព្រោះតែពួកគេបានបែរទៅរកគ្រូខាបខ្មោចនោះឡើយ។
៧ តើសេចក្ដីព្រមានអ្វី ដែលព្រះបានប្រទានដើម្បីការពាររាស្ត្រទ្រង់ពីពួកវិញ្ញាណកំណាច?
៧ ការពិតគឺថា ពួកវិញ្ញាណកំណាចទាំងនេះបានចេញមកធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្សលោក ដូច្នេះព្រះយេហូវ៉ាបានឲ្យសេចក្ដីព្រមានដើម្បីការពារពួកអ្នកបម្រើទ្រង់។ សូមអញ្ជើញអានសេចក្ដីព្រមានដូចតទៅនេះចំពោះសាសន៍អ៊ីស្រាអែល។ នេះនឹងឲ្យអ្នកដឹងអំពីរបៀបខ្លះៗដែលពួកព្រាយបិសាចប្រើក្នុងការបំភាន់មនុស្ស។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា៖ «នៅក្នុងពួកឯង មិនត្រូវឲ្យឃើញមានអ្នកណាមួយ ដែលធ្វើ . . . គ្រូទាយ គ្រូគន់គូរនក្ខត្តឫក្ស គ្រូអង្គុយធម៌ គ្រូអាបធ្មប់ គ្រូសន្ធាប់ គ្រូខាប គ្រូគាថា ឬគ្រូអន្ទងខ្មោចណាឡើយ ដ្បិតអ្នកណាដែលប្រព្រឹត្តការទាំងនោះ ជាទីស្អប់ខ្ពើមដល់ព្រះយេហូវ៉ាណាស់»។ (ចោទិយកថា ១៨:១០-១២) យើងគួរតែចង់ស្វែងរកឲ្យឃើញ នូវអ្វីៗដែលពួកវិញ្ញាណកំណាចកំពុងតែធ្វើឡើងដើម្បីឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់មនុស្សសព្វថ្ងៃនេះ និងនូវរបៀបដែលយើងអាចការពារខ្លួនយើងផ្ទាល់ពីពួកវាបាន។ ប៉ុន្តែមុននឹងយើងរៀនអំពីសេចក្ដីនេះ សូមយើងពិចារណានៅពេលណានិងយ៉ាងណាដែលពួកវិញ្ញាណកំណាចបានចាប់ផ្ដើមមានឡើង។
ពួកទេវតាដែលបានក្លាយទៅជាវិញ្ញាណកំណាច
៨ (ក) តើពួកណាទៀតដែលសាតាំងបាននាំឲ្យប្រឆាំងនឹងព្រះ? (ខ) ក្រោយពីបានឈប់ធ្វើកិច្ចការរបស់គេនៅស្ថានសួគ៌ តើពួកទេវតានោះបានទៅទីណា?
៨ ដោយការភូតភរនាងអេវ៉ានៅក្នុងសួនច្បារអេដែន សត្តវិញ្ញាណដែលជាទេវតាមួយ បានធ្វើខ្លួនវាឲ្យទៅជាវិញ្ញាណកំណាច ជាអារក្សសាតាំង។ បន្ទាប់មកទៀតវាបានចាប់ផ្ដើមខំប្រឹងប្រែងក្នុងការនាំទេវតាដទៃទៀត ឲ្យបែរប្រឆាំងនឹងព្រះដែរ។ ក្រោយមក វាក៏បានជោគជ័យ។ ទេវតាខ្លះបានចោលកិច្ចការដែលព្រះបានប្រគល់ឲ្យពួកគេធ្វើនៅស្ថានសួគ៌ ហើយពួកគេបានចុះមកផែនដី ហើយបានប្រែក្រឡាខ្លួនគេទៅជារូបរាងកាយសាច់ឈាមដូចជាមនុស្សលោកដែរ។ សិស្សគ្រីស្ទានឈ្មោះយូដាស បានសរសេរអំពីពួកគេពេលដែលគាត់បានធ្វើនិទ្ទេសថា «ពួកទេវតាដែលមិនបានរក្សាសណ្ឋានដើមរបស់ខ្លួន គឺជាទេវតាដែលបោះបង់ចោលទីលំនៅចេញ»។ (យូដាស ៦) ហេតុអ្វីបានជាពួកគេបានមកផែនដី? តើសេចក្ដីប្រាថ្នាមិនត្រឹមត្រូវណា ដែលសាតាំងបានដាក់នៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ដើម្បីនាំពួកគេឲ្យចាកចេញពីឋានៈដ៏ប្រសើរដែលគេមាននៅលើស្ថានសួគ៌នោះ?
៩ (ក) ហេតុអ្វីបានជាពួកទេវតានោះបានមកឯផែនដី? (ខ) តើព្រះគម្ពីរបានបង្ហាញយ៉ាងណាថា អ្វីៗដែលគេបានធ្វើគឺខុសនោះ?
៩ ព្រះគម្ពីរបានឲ្យយើងដឹង ពេលដែលបានចែងថា៖ «នោះពួកកូនប្រុសរបស់ព្រះគេឃើញកូនស្រីរបស់មនុស្សថាជាស្រស់ល្អ ក៏យកធ្វើជាប្រពន្ធតាមតែចិត្តគេទៅ»។ (លោកុប្បត្តិ ៦:២) មែនហើយ ពួកទេវតាបានធ្វើឲ្យខ្លួនគេទៅជារាងកាយសាច់ឈាម ហើយបានមកផែនដីដើម្បីសេពមេថុនកម្មជាមួយស្ត្រីស្អាតៗ។ ប៉ុន្តែ រឿងសហាយបែបនេះជាការមិនត្រឹមត្រូវទេចំពោះទេវតា។ នេះជាអំពើដែលមិនគោរពស្ដាប់បង្គាប់ដល់ព្រះ។ ព្រះគម្ពីរបង្ហាញថា អ្វីៗដែលពួកគេបានប្រព្រឹត្ត គឺខុសដូចជាអំពើរួមសេពមេថុនមនុស្សភេទដូចគ្នានៅក្រុងសូដុំម និងក្រុងកូម៉ូរ៉ាដែរ។ (យូដាស ៦, ៧) តើបានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
១០, ១១ (ក) តើកូនចៅប្រភេទណាដែលពួកទេវតានោះបានបង្កើតមក? (ខ) ពេលដែលទឹកជំនន់បានមកដល់ តើអ្វីបានកើតឡើងដល់ពួកយក្សទាំងនោះ? (គ) នៅពេលទឹកជំនន់ តើអ្វីបានកើតឡើងដល់ពួកទេវតាទាំងនោះ?
១០ ពួកទេវតាទាំងនោះនិងប្រពន្ធរបស់គេក៏បង្កើតបានទារកជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ទារកនោះខុសពីទារកធម្មតា។ ពួកគេចេះតែធំហើយធំទៀតរហូតដល់បានទៅជាយក្ស ត្រូវហើយ ជាពួកយក្សកំណាច។ ព្រះគម្ពីរបានហៅពួកគេថា «មនុស្សខ្លាំងពូកែដែលរស់នៅកាលពីដើម ជាមនុស្សមានល្បីឈ្មោះ»។ ពួកយក្សទាំងនេះបានខំប្រឹងប្រែងបង្ខំមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាឲ្យធ្វើអាក្រក់ដូចពួកវាដែរ។ ជាលទ្ធផល ព្រះគម្ពីរបានចែងថា «ការអាក្រក់របស់មនុស្សបានចំរើនជាច្រើនឡើងនៅផែនដី ហើយអស់ទាំងគំនិតក្នុងចិត្តគេក៏សុទ្ធតែអាក្រក់ជានិច្ចដូច្នោះ»។ (លោកុប្បត្តិ ៦:៤, ៥) ដូច្នេះហើយ ព្រះយេហូវ៉ាបាននាំមកនូវទឹកជំនន់។ ពួកយក្សឬក៏«មនុស្សរូបធំសំបើម» និងមនុស្សកំណាចទាំងអស់បានត្រូវលង់ទឹកស្លាប់អស់ទៅ។ ប៉ុន្តែ តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះពួកទេវតាដែលបានមកផែនដីនោះ?
១១ ពួកទេវតាទាំងនោះមិនបានលង់ទឹកស្លាប់ទេ។ ពួកវាបានដោះចោលនូវរូបរាងកាយសាច់ឈាមចេញ ហើយត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌ជាបុគ្គលវិញ្ញាណវិញ។ ប៉ុន្តែពួកវាមិនបានត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យទៅជាផ្នែកនៃអង្គការរបស់ព្រះដែលរួមទៅដោយពួកទេវតាដ៏បរិសុទ្ធវិញទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា «ព្រះមិនបានប្រណី ដល់ពួកទេវតាដែលបានធ្វើអំពើបាប គឺទ្រង់បោះទំលាក់ទៅក្នុងជង្ហុកជ្រៅបំផុត ឲ្យជាប់ច្រវាក់នៃសេចក្ដីងងឹត ទាំងឃុំទុកសំរាប់នឹងជំនុំជំរះវិញ»។—ពេត្រុសទី២ ២:៤
១២ (ក) នៅពេលដែលពួកគេបានត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញ តើអ្វីបានកើតឡើងដល់ពួកទេវតាកំណាចទាំងនោះ? (ខ) ហេតុអ្វីក៏ពួកគេមិនអាចប្រែក្រឡាខ្លួនគេជារាងកាយមនុស្សបានទៀត? (គ) ដូច្នេះតើពួកគេកំពុងធ្វើអ្វីឥឡូវនេះ?
១២ ទេវតាកំណាចទាំងនេះមិនបានត្រូវបោះចូលទៅក្នុងកន្លែងមែនទែនមួយដែលហៅថា ជង្ហុកជ្រៅបំផុតនោះទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពាក្យជង្ហុកជ្រៅបំផុត ដែលបានបកប្រែច្រឡំថា«ស្ថាននរក» នៅក្នុងគម្ពីរខ្លះ គឺសំដៅចំពោះស្ថានភាពដ៏ថោកទាប ឬក៏ការធ្លាក់ពីឋាន:របស់ពួកទេវតាទាំងនោះ។ ពួកវាបានត្រូវកាត់ផ្ដាច់ចេញពីពន្លឺវិញ្ញាណនៃអង្គការរបស់ព្រះ ហើយពួកវាកំពុងតែរង់ចាំសេចក្ដីហិនវិនាសដ៏អស់កល្បជានិច្ចប៉ុណ្ណោះ។ (យ៉ាកុប ២:១៩; យូដាស ៦) ចាប់តាំងពីសម័យទឹកជំនន់មក ព្រះទ្រង់មិនបានបណ្ដោយឲ្យទេវតាដែលជាព្រាយបិសាចទាំងនេះប្រែខ្លួនគេជារាងកាយសាច់ឈាមទៀតឡើយ ដូច្នេះហើយពួកវាមិនអាចសម្រេចកាមតណ្ហាមិនធម្មតារបស់ពួកវាផ្ទាល់បានឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកវាអាចនៅប្រើឥទ្ធិពលដ៏សាហាវរបស់វាទៅលើបុរសនិងស្ត្រីជាច្រើន។ តាមការពិត ដោយសារជំនួយនៃពួកព្រាយបិសាចនេះ សាតាំង«បាននាំលោកីយ ទាំងមូលឲ្យវង្វេងចេញ»។ (វិវរណៈ ១២:៩) សព្វថ្ងៃនេះ ការចម្រើនដ៏សម្បើមនូវឧក្រិដ្ឋកម្មខាងការសេពកាម អំពើឃោរឃៅ និងការប្រព្រឹត្តនូវអំពើមិនប្រពៃផ្សេងៗទៀត បង្ហាញថាយើងត្រូវតែប្រយ័ត្ននឹងការដឹកនាំឲ្យវង្វេងរបស់ពួកវា។
របៀបដែលវិញ្ញាណកំណាចនាំមនុស្សឲ្យវង្វេង
១៣ (ក) តើពួកវិញ្ញាណកំណាចនាំមនុស្សឲ្យវង្វេងយ៉ាងណា? (ខ) អ្វីជាអសុរនិយម ហើយតើព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ?
១៣ យើងបានរៀនពីមុនមកហើយ ថាសាតាំងជា«ព្រះរបស់លោកីយនេះ» បានប្រើរដ្ឋាភិបាលរបស់លោកីយ៍នេះ និងសាសនាមិនពិត ដើម្បីធ្វើឲ្យមនុស្សមើលមិនឃើញនូវសេចក្ដីពិតនៃព្រះគម្ពីរ។ (កូរិនថូសទី២ ៤:៤) របៀបដ៏សំខាន់មួយទៀតដែលវិញ្ញាណកំណាចនាំបុរសនិងស្ត្រីជាច្រើនឲ្យវង្វេងនោះ គឺដោយសារអសុរនិយម។ តើអសុរនិយមជាអ្វី? នេះជាការទាក់ទងជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាច ទោះបីដោយផ្ទាល់ខ្លួនឬក៏តាមរយៈគ្រូខាបក៏ដោយ។ អសុរនិយមនាំមនុស្សឲ្យនៅក្រោមអានុភាពរបស់ពួកព្រាយបិសាច។ ព្រះគម្ពីរបានព្រមានឲ្យយើងជៀសចេញផុតពីទម្លាប់ទាំងឡាយដែលទាក់ទងនឹងអសុរនិយម។—កាឡាទី ៥:១៩-២១; វិវរណៈ ២១:៨
១៤ (ក) អ្វីជាការទស្សន៍ទាយ? (ខ) តើព្រះគម្ពីរបានចែងយ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ?
១៤ ការទស្សន៍ទាយជាសណ្ឋាននៃអសុរនិយមមួយដែលគេនិយមប្រើណាស់។ នេះជាទម្លាប់ក្នុងការខំស្វែងរកឲ្យដឹងអំពីរឿងអនាគត ឬក៏អំពីអ្វីមួយដែលមិនដឹង ដោយសារជំនួយពីវិញ្ញាណដែលមើលមិនឃើញនោះ។ លូកាជាសិស្សគ្រីស្ទានបានបង្ហាញអំពីរឿងនេះដោយសរសេរថា៖ «នោះមានបាវស្រីម្នាក់មកចួបនឹងយើង នាងនោះមានអារក្សភីថង់ចូល ក៏បានចំរើនឲ្យចៅហ្វាយនាងជាច្រើនដោយការទាយ»។ សាវកប៉ុលបានមានសមត្ថភាពក្នុងការរំដោះនាង ឲ្យរួចពីឥទ្ធិពលនៃវិញ្ញាណកំណាចនេះ ហើយនាងក៏លែងមានសមត្ថភាពនឹងទាយពីរឿងអនាគតទៀត។—កិច្ចការ ១៦:១៦-១៩
១៥ (ក) តើការដែលទាក់ទងទៅនឹងអសុរនិយមមានអ្វីខ្លះ? (ខ) ហេតុអ្វីក៏ការចូលរួមក្នុងរបស់បែបនេះជាការមានគ្រោះថ្នាក់?
១៥ មនុស្សជាច្រើនចាប់អារម្មណ៍ទៅលើអសុរនិយម ពីព្រោះនេះពោរពេញទៅដោយអាថ៌កំបាំង ហើយជារឿងប្លែកពីធម្មតា។ នេះទាក់ចិត្តពួកគេណាស់។ ដូច្នេះ ពួកគេក៏បានទៅជាជាប់ទាក់ទងនឹងអំពើអាបធ្មប់ ការធ្វើអំពើ ការសណ្ដំ មន្តអាគមជប់ ហោរាតារាសាស្ត្រ ក្ដារអក្ខរាទស្សន៍ទាយ ឬក៏អ្វីផ្សេងៗទៀតដែលទាក់ទងទៅនឹងអសុរនិយម។ ពួកគេប្រហែលជាបានអានសៀវភៅអំពីរឿងនេះ ទៅមើលភាពយន្ត ឬក៏មើលកម្មវិធីទូរទស្សន៍អំពីរឿងនេះ។ ពួកគេប្រហែលជារហូតបានទៅទីប្រជុំមួយដែលគ្រូខាបម្នាក់ស្វែងរកការទាក់ទងនឹងពិភពវិញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែ របស់ទាំងអស់នេះមិនមែនជាការត្រឹមត្រូវទេ ចំពោះមនុស្សណាដែលចង់បម្រើព្រះដ៏ពិតនោះ។ ការនេះក៏មានគ្រោះថ្នាក់ទៀត។ ការនេះអាចនាំឲ្យមានបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលឥឡូវនេះ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះទ្រង់នឹងកាត់ទោស ហើយកាត់កាល់ចេញពីទ្រង់អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តនូវអសុរនិយម។—វិវរណៈ ២២:១៥
១៦ តើព្រះគម្ពីរបង្ហាញយ៉ាងណា ថាពួកគ្រីស្ទានមានការប្រយុទ្ធជំទាស់នឹងពួកវិញ្ញាណកំណាចនោះ?
១៦ ទោះបីជាបុគ្គលម្នាក់ខំព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាព ដើម្បីឲ្យបានជៀសផុតពីអសុរនិយមក៏ដោយ ក៏គាត់ប្រហែលជានៅតែមានការប្រយុទ្ធពីពួកវិញ្ញាណកំណាចដដែល។ តើនៅចាំទេ ព្រះយេស៊ូវបានសណ្ដាប់ឮសំឡេងរបស់អារក្សផ្ទាល់ នៅពេលដែលវាល្បួងទ្រង់ឲ្យប្រព្រឹត្តល្មើសច្បាប់ព្រះនោះ។ (ម៉ាថាយ ៤:៨, ៩) អ្នកបម្រើព្រះដទៃទៀត ក៏បានទទួលនូវការប្រយុទ្ធរបៀបនេះដែរ។ សាវកប៉ុលបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ដ្បិតយើងរាល់គ្នា . . . តយុទ្ធ . . . ទាស់នឹងអំណាចអាក្រក់ខាងវិញ្ញាណ នៅស្ថានដ៏ខ្ពស់ដែរ»។ ការនេះមានន័យថា អ្នកបម្រើរបស់ព្រះគ្រប់ៗគ្នាត្រូវតែ«យកគ្រប់គ្រឿងសឹករបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យអ្នករាល់គ្នាអាចនឹងទប់ទល់»បាន។—អេភេសូរ ៦:១១-១៣
ការទប់ទល់នឹងការប្រយុទ្ធរបស់ពួកវិញ្ញាណកំណាច
១៧ តើអ្នកត្រូវធ្វើយ៉ាងណា បើសិនជាមាន«សំឡេង»មួយពីពិភពវិញ្ញាណនិយាយទៅរកអ្នក?
១៧ តើអ្នកត្រូវធ្វើយ៉ាងណា បើសិនជាមាន«សំឡេង»មួយពីពិភពវិញ្ញាណនិយាយទៅរកអ្នក? ចុះបើ«សំឡេង»នោះធ្វើហាក់ដូចជាញាតិសន្ដានដែលបានស្លាប់ទៅ ឬជាវិញ្ញាណដ៏ល្អមួយ តើអ្នកត្រូវធ្វើយ៉ាងណា? អញ្ចឹងតើព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានធ្វើយ៉ាងណា ពេលដែល«មេអារក្ស»បាននិយាយទៅរកទ្រង់? (ម៉ាថាយ ៩:៣៤) ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ «នែ សាតាំង ចូរឯងថយចេញពីអញទៅ»! (ម៉ាថាយ ៤:១០) អ្នកអាចធ្វើដូចនេះបានដែរ។ ម្យ៉ាងទៀតអ្នកក៏អាចអំពាវនាវសូមព្រះយេហូវ៉ាឲ្យជួយ។ សូមអធិស្ឋានឲ្យឮខ្លាំងៗ ហើយប្រើព្រះនាមព្រះ។ សូមចាំថាទ្រង់មានឥទ្ធិឫទ្ធិខ្លាំងជាងពួកវិញ្ញាណកំណាចទៅទៀត។ សូមធ្វើតាមរបៀបដ៏មានប្រាជ្ញានេះចុះ។ សូមកុំស្ដាប់សំឡេងបែបនេះពីពិភពវិញ្ញាណឡើយ។ (សុភាសិត ១៨:១០; យ៉ាកុប ៤:៧) នេះមិនមែនបានសេចក្ដីថា គ្រប់ៗគ្នាដែលឮ«សំឡេង»សុទ្ធតែបាននិយាយដោយព្រាយបិសាចនោះទេ។ ពេលខ្លះការឮសំឡេងអាចកើតមកពីការមានជម្ងឺខាងរាងកាយ ឬខាងខួរក្បាលដែរ។
១៨ ប្រសិនបើមនុស្សណាម្នាក់ចង់ជៀសឲ្យផុតពីអសុរនិយមនោះ តើគំរូដ៏ល្អណារបស់ពួកគ្រីស្ទានពីដើមនៅអេភេសូរ ដែលគួរតែយកតម្រាប់តាមនោះ?
១៨ ប្រហែលជានៅពេលណាមួយ អ្នកបានចូលរួមក្នុងការប្រព្រឹត្តនូវអសុរនិយមណាមួយ ហើយឥឡូវនេះអ្នកចង់ឈប់។ តើអ្នកអាចធ្វើយ៉ាងណាបាន? សូមអ្នកពិចារណាមើលនូវគំរូរបស់ពួកគ្រីស្ទានសម័យដើមនៅក្រុងអេភេសូរ។ ក្រោយពីពួកគេបានយល់ព្រមទទួលនូវ«ព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់»ដែលបានប្រកាសប្រាប់ដោយសាវកប៉ុលហើយ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា៖ «ឯមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តវិជ្ជាប្លែកៗ នោះក៏មានច្រើននាក់ បានយកក្បួនដំរារបស់ខ្លួន មកដុតចោលនៅចំពោះមុខមនុស្សទាំងអស់គ្នា»។ ហើយសៀវភៅទាំងអស់មានតម្លៃអស់៥ម៉ឺនដុំប្រាក់! (កិច្ចការ ១៩:១៩, ២០) ក្នុងការយកតម្រាប់តាមពួកអ្នកកាន់តាមព្រះគ្រីស្ទនៅអេភេសូរ ប្រសិនបើអ្នកមានវត្ថុជាកម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកដែលមានការទាក់ទងផ្ទាល់ទៅនឹងអសុរនិយម ជាការមានប្រាជ្ញាក្នុងការកំទេចវត្ថុនោះចោល ទោះជាមានតម្លៃយ៉ាងណាក៏ដោយ។
១៩ (ក) តើមនុស្សភាគច្រើនដែលចូលរួមក្នុងអសុរនិយមមិនបានដឹងអ្វី? (ខ) ប្រសិនបើយើងចង់រស់នៅជានិរន្តរ៍ដោយសុភមង្គលនៅលើផែនដី តើយើងត្រូវធ្វើយ៉ាងណា?
១៩ សព្វថ្ងៃនេះ ដោយសារតែមានការចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើនទៅលើរបស់ណាដែលប្លែកនិងមានអាថ៌កំបាំង មនុស្សកាន់តែច្រើនឡើងៗជាប់ទាក់ទងក្នុងអសុរនិយម។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ភាគច្រើននៃពួកទាំងនេះ មិនបានទាំងដឹងខ្លួនថាគេបានជាប់ទាក់ទងជាមួយនឹងពួកវិញ្ញាណកំណាចផងទេ។ នេះមិនមែនជាល្បែងដែលគ្មានគ្រោះថ្នាក់ទេ។ ពួកវិញ្ញាណកំណាចមានឥទ្ធិពលធ្វើឲ្យឈឺនិងមានគ្រោះថ្នាក់។ ពួកវាសាហាវណាស់។ ហើយមុនពេលដែលព្រះគ្រីស្ទចាប់ពួកវាឃុំ ដើម្បីកំទេចជានិរន្តរ៍នោះ ពួកវាកំពុងតែខំធ្វើយ៉ាងណាដែលអាចធ្វើទៅរួច ដើម្បីនាំមនុស្សលោកឲ្យនៅក្រោមឥទ្ធិពលដ៏កំណាចរបស់ពួកវា។ (ម៉ាថាយ ៨:២៨, ២៩) ដូច្នេះ បើលោកអ្នកចង់រស់នៅជានិរន្តរ៍បាន ដោយសុភមង្គល នៅលើផែនដី ក្រោយពីអំពើសហ័សទាំងអស់នឹងបានកំទេចចេញនោះ អ្នកត្រូវតែជៀសជាចាំបាច់ឲ្យផុតពីឥទ្ធិពលនៃព្រាយបិសាច ដោយដកខ្លួនឲ្យឆ្ងាយពីអសុរនិយមគ្រប់ប្រភេទទាំងអស់។
[រូបភាពនៅទំព័រ៩១]
តើគ្រូខាបនៅស្រុកអេន-ដោរបានទាក់ទងជាមួយអ្នកណា?
[រូបភាពនៅទំព័រ៩២, ៩៣]
ទេវតាដែលជាបុត្ររបស់ព្រះបានសម្លឹងឃើញកូនស្រីៗរបស់មនុស្ស
[រូបភាពនៅទំព័រ៩៤]
ពួកទេវតាដែលបានប្រែក្រឡាខ្លួនមិនបានលង់ទឹកស្លាប់ទេ។ ពួកវាបានទុកចោលរូបកាយសាច់ឈាមរបស់វា ហើយត្រឡប់ទៅស្ថានសួគ៌វិញ
[រូបភាពនៅទំព័រ៩៧]
ព្រះគម្ពីរបានព្រមានថា៖ ‹ចូរជៀសចេញឲ្យផុតពីអសុរនិយមគ្រប់ប្រភេទ›
[រូបភាពនៅទំព័រ៩៨]
ពួកអ្នកដែលបានទៅជាគ្រីស្ទាននៅអេភេសូរ បានដុតក្បួនដំរាដែលទាក់ទងទៅនឹងអសុរនិយមចោល—ជាគំរូដ៏ប្រសើរសំរាប់យើងសព្វថ្ងៃនេះ