ជំពូកទី៦
មនុស្សមួយក្រុមដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយ: អ្នកបម្រើដែលប្រគល់ខ្លួនដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត
១, ២. តើលោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុនអំពីកិច្ចការដ៏ធំធេងអ្វី ហើយតើនោះនាំឲ្យមានសំណួរសំខាន់អ្វី?
ច្រើនដង អ្នកនយោបាយមិនធ្វើតាមអ្វីដែលពួកគេសន្យានោះទេ។ សូម្បីតែពួកអ្នកនយោបាយដែលមានបំណងចិត្តល្អបំផុតក៏ដោយ ក៏ប្រហែលជាមិនអាចធ្វើតាមសន្យារបស់ពួកគេបានដែរ។ ប៉ុន្តែលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាស្តេចនិងជាមេស្ស៊ី លោកធ្វើតាមប្រសាសន៍របស់លោកជានិច្ច។ នេះធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្តណាស់!
២ ក្រោយពីលោកយេស៊ូទទួលតំណែងជាស្តេចនៅឆ្នាំ១៩១៤ លោកបានប្រុងប្រៀបធ្វើតាមទំនាយមួយដែលលោកបានប្រកាសជិត១.៩០០ឆ្នាំមុន។ មិនយូរមុនលោកយេស៊ូទទួលមរណភាព លោកបានប្រកាសទុកជាមុនថា៖ «ដំណឹងល្អនេះអំពីរាជាណាចក្រនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»។ (ម៉ាថ. ២៤:១៤) ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អជាលក្ខណៈមួយនៃសញ្ញាសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់ថា លោកយេស៊ូមានអំណាចគ្រប់គ្រងជាស្តេចហើយ។ ក៏ប៉ុន្តែ មានសំណួរសំខាន់មួយគឺ តើតាមរបៀបណាលោកយេស៊ូដែលជាស្តេច អាចរកអ្នកស្ម័គ្រចិត្តផ្សព្វផ្សាយច្រើននាក់នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ដែលជាគ្រាពោរពេញទៅដោយមនុស្សដែលគិតតែប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន គ្មានសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងមិនកោតខ្លាចព្រះ? (ម៉ាថ. ២៤:១២; ២ធី. ៣:១-៥) យើងត្រូវស្គាល់ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ ដោយសាររឿងនោះទាក់ទងនឹងគ្រិស្តសាសនិកពិតទាំងឡាយ។
៣. តើលោកយេស៊ូបានជឿជាក់អំពីអ្វី ហើយហេតុអ្វីលោកមានទំនុកចិត្តដូច្នេះ?
៣ សូមមើលទំនាយរបស់លោកយេស៊ូម្ដងទៀត។ តើពាក្យថា«នឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយ»បញ្ជាក់ឲ្យដឹងអ្វី? នោះបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថាលោកយេស៊ូមានទំនុកចិត្ត ពោលគឺលោកមានទំនុកចិត្តថាលោកនឹងមានអ្នកដែលស្ម័គ្រចិត្តគាំទ្រលោកនៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់។ ហេតុអ្វីលោកមានទំនុកចិត្តបែបនេះ? ពីព្រោះលោកបានរៀនពីបិតាលោក។ (យ៉ូន. ១២:៤៥; ១៤:៩) មុនលោកយេស៊ូមកផែនដី លោកបានឃើញដោយផ្ទាល់ថា ព្រះយេហូវ៉ាមានទំនុកចិត្តថាអ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍លោកនឹងមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រ។ សូមពិចារណាអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្ហាញទំនុកចិត្តនោះ។
«រាស្ត្ររបស់ឯងគេថ្វាយខ្លួនស្ម័គ្រពីចិត្ត»
៤. តើព្រះយេហូវ៉ាបានអញ្ជើញបណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលឲ្យគាំទ្រអ្វី ហើយតើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា?
៤ សូមនឹកឃើញអ្វីដែលបានកើតឡើងពេលព្រះយេហូវ៉ាណែនាំម៉ូសេ ឲ្យដំឡើងត្រសាលមួយដើម្បីធ្វើជាកន្លែងគោរពប្រណិប័តន៍របស់ប្រជាជាតិអ៊ីស្រាអែល។ តាមរយៈម៉ូសេ ព្រះយេហូវ៉ាបានអញ្ជើញជនជាតិអ៊ីស្រាអែលគ្រប់រូបឲ្យគាំទ្រកិច្ចការនោះ។ ម៉ូសេប្រាប់ពួកគេថា៖ «ត្រូវឲ្យអស់អ្នកណាដែលថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្ត យកដង្វាយ . . . មកថ្វាយដល់ព្រះយេហូវ៉ា»។ តើមានលទ្ធផលយ៉ាងណា? គម្ពីរចែងថា៖ «រាល់តែព្រឹកគេចេះតែយកដង្វាយថ្វាយស្ម័គ្រពីចិត្តមកជូន . . . ជានិច្ច»។ ពួកគេយករបស់របរច្រើនដល់ម្ល៉េះបានជាម៉ូសេត្រូវ«បញ្ឈប់ពួកជនមិនឲ្យយកមកទៀត»! (និក្ខ. ៣៥:៥; ៣៦:៣, ៦) បណ្ដាជនអ៊ីស្រាអែលបានបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាមានទំនុកចិត្តត្រឹមត្រូវទៅលើពួកគេ។
៥, ៦. យោងទៅតាមទំនុកតម្កើង ១១០:១-៣ តើព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូរំពឹងថាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ពិតនឹងមានចិត្តគំនិតបែបណានៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់?
៥ តើព្រះយេហូវ៉ាបានមានទំនុកចិត្តថាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក នឹងមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រនៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះដែរឬទេ? លោកមានទំនុកចិត្តមែន! ជាង១.០០០ឆ្នាំមុនកំណើតលោកយេស៊ូនៅផែនដី ព្រះយេហូវ៉ាបានដឹកនាំដាវីឌឲ្យសរសេរអំពីគ្រាដែលមេស្ស៊ីត្រូវចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រង។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ១១០:១-៣) ដាវីឌបានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងថាលោកយេស៊ូនឹងមានសត្រូវដែលប្រឆាំងលោក ពេលដែលលោកចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រង។ ប៉ុន្តែ លោកក៏នឹងមានអ្នកគាំទ្រច្រើនសន្ធឹក ប្រៀបបាននឹងកងទ័ពដ៏ធំមួយ។ ពួកគេបម្រើស្តេចនៃរាជាណាចក្រព្រះដោយគ្មានអ្នកណាបង្ខំពួកគេឡើយ។ សូម្បីតែមនុស្សវ័យក្មេងក្នុងចំណោមពួកគេ ក៏នឹងប្រគល់ខ្លួនដោយស្ម័គ្រពីចិត្តដែរ រហូតដល់ពួកគេមានគ្នាច្រើនដល់ម្ល៉េះ បានជាពួកគេប្រៀបដូចជាតំណក់ទឹកសន្សើមពេញដី ដែលភ្លឺចិញ្ចាចក្រោមពន្លឺថ្ងៃក្នុងអំឡុងពេលព្រឹក។a
អ្នកស្ម័គ្រចិត្តគាំទ្ររាជាណាចក្រមានគ្នាច្រើនដូចតំណក់ទឹកសន្សើម (សូមមើលវគ្គ៥)
៦ លោកយេស៊ូជ្រាបថា ទំនាយនៅទំនុកទី១១០សំដៅលើលោក។ (ម៉ាថ. ២២:៤២-៤៥) ដូច្នេះ លោកមានហេតុត្រឹមត្រូវដើម្បីមានទំនុកចិត្តថា លោកនឹងមានអ្នកគាំទ្រស្មោះត្រង់ដែលនឹងប្រគល់ខ្លួនស្ម័គ្រពីចិត្ត ដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អពេញផែនដី។ នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ តើស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះពិតជាបានប្រមូលមនុស្សច្រើនប្រៀបបាននឹងកងទ័ពដ៏ធំមួយ ដែលស្ម័គ្រចិត្តផ្សព្វផ្សាយឬ? តើប្រវត្ដិសាស្ត្របញ្ជាក់យ៉ាងណា?
«ខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិនិងភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ»
៧. ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវតែងតាំងជាស្តេច តើលោកបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីជួយអ្នកគាំទ្រលោកឲ្យត្រៀមលក្ខណៈសម្រាប់កិច្ចការនៅខាងមុខ?
៧ មិនយូរក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវតែងតាំងជាស្តេច លោកបានចាត់វិធានការដើម្បីរៀបចំអ្នកកាន់តាមលោកសម្រាប់កិច្ចការដ៏ធំធេងដែលពួកគេត្រូវធ្វើ។ ដូចយើងបានរៀននៅជំពូកទី២ លោកបានត្រួតពិនិត្យនិងសម្រិតសម្រាំងពួកគេចាប់ពីឆ្នាំ១៩១៤រហូតដល់ដើមឆ្នាំ១៩១៩។ (ម៉ាឡ. ៣:១-៤) រួចមក នៅឆ្នាំ១៩១៩ លោកបានតែងតាំងខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់ដើម្បីនាំមុខពួកអ្នកកាន់តាមលោក។ (ម៉ាថ. ២៤:៤៥) ជាពិសេស ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំបម្រើស្មោះត្រង់បានចែកចាយចំណេះអំពីព្រះ តាមរយៈសុន្ទរកថាមហាសន្និបាត និងសៀវភៅផ្សេងៗ ដែលបញ្ជាក់ម្ដងហើយម្ដងទៀតថា គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗមានភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។
៨-១០. តើមហាសន្និបាតបានជួយជំរុញកិច្ចផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងដូចម្ដេច? សូមឲ្យឧទាហរណ៍។ (សូមមើលដែរនូវប្រអប់ដែលមានចំណងជើងថា«មហាសន្និបាតសម័យមុនដែលបានជំរុញកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ»)
៨ សុន្ទរកថាមហាសន្និបាត។ ដោយមានចិត្តរំភើបចង់បានការណែនាំ នោះនិស្សិតគម្ពីរបានជួបជុំគ្នានៅស៊ីដឺផូញ រដ្ឋអូហៃយ៉ូ សហរដ្ឋអាម៉េរិក ពីថ្ងៃទី១ដល់ថ្ងៃទី៨ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩១៩ សម្រាប់មហាសន្និបាតដំបូងបន្ទាប់ពីសង្គ្រាមលោកលើកទី១។ នៅថ្ងៃទី២នៃមហាសន្និបាត បងរ៉ូធើហ្វឺតបានថ្លែងសុន្ទរកថាមួយ ដែលក្នុងនោះគាត់ប្រាប់អ្នកចូលរួមដោយត្រង់ៗថា៖ «កាតព្វកិច្ចរបស់គ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ៗនៅផែនដីនេះ . . . គឺប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោកម្ចាស់»។
៩ ថ្ងៃដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តបំផុតនៃមហាសន្និបាតនោះ គឺថ្ងៃទី៥ ពេលបងរ៉ូធើហ្វឺតបានថ្លែងសុន្ទរកថាដែលមានចំណងជើងថា«សុន្ទរកថាសម្រាប់អ្នករួមការងារ» ដែលក្រោយមកបានត្រូវបោះពុម្ពក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ជាអត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«ការប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ»។ បងរ៉ូធើហ្វឺតប្រាប់ថា៖ «ជាការធម្មតាដែលពេលខ្លះគ្រិស្តសាសនិកម្នាក់ជញ្ជឹងគិត ហើយសួរខ្លួនឯងថា ហេតុអ្វីខ្ញុំមានជីវិតនៅផែនដីនេះ? ហើយគាត់គួរឆ្លើយថា ដោយសារលោកម្ចាស់បានមេត្ដាតែងតាំងខ្ញុំឲ្យធ្វើជាទូតប្រកាសបណ្ដាំរបស់ព្រះអំពីការផ្សះផ្សាពិភពលោកជាមួយនឹងលោក ហើយខ្ញុំមានឯកសិទ្ធិនិងភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងនេះ»។
១០ ក្នុងសុន្ទរកថាសំខាន់ជាប្រវត្ដិសាស្ត្រនោះ បងរ៉ូធើហ្វឺតបានប្រកាសថាទស្សនាវដ្ដីថ្មីមួយ គឺទស្សនាវដ្ដីសម័យរុងរឿង (The Golden Age) ឥឡូវហៅថាទស្សនាវដ្ដីភ្ញាក់រឭក! (Awake!) នឹងត្រូវបោះពុម្ពដើម្បីបង្ហាញមនុស្សថា រាជាណាចក្ររបស់ព្រះជាសេចក្ដីសង្ឃឹមតែមួយគត់របស់មនុស្សជាតិ។ ក្រោយមក នៅមហាសន្និបាតនោះគាត់បានសួរឲ្យដឹងថា មានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ចង់ចូលរួមចែកចាយទស្សនាវដ្ដីសម័យរុងរឿង។ សេចក្ដីរាយការណ៍មួយអំពីមហាសន្និបាតនោះប្រាប់ថា៖ «ប្រតិកម្មរបស់ពួកគេពិតជាគួរឲ្យរំភើបចិត្តខ្លាំងណាស់។ មនុស្ស៦.០០០នាក់បានក្រោកឈរព្រមគ្នា»។b នេះបង្ហាញច្បាស់ថា ស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះមានអ្នកស្ម័គ្រចិត្តគាំទ្រដែលរំភើបចិត្តចង់ផ្សព្វផ្សាយប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោក!
១១, ១២. តើទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនៅឆ្នាំ១៩២០ បានចែងថាកិច្ចការដែលលោកយេស៊ូបានប្រកាសជាមុននោះនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅពេលណា?
១១ សៀវភៅផ្សេងៗ។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានបញ្ជាក់កាន់តែច្បាស់ឡើងៗអំពីសារៈសំខាន់នៃកិច្ចផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ ដែលលោកយេស៊ូបានប្រកាសទុកជាមុននោះ។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍ខ្លះក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩២០ដល់ឆ្នាំ១៩២៥។
១២ ស្របតាមទំនាយនៅម៉ាថាយ ២៤:១៤ តើអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តត្រូវប្រកាសដំណឹងអ្វី? ហើយតើកិច្ចផ្សព្វផ្សាយនឹងត្រូវធ្វើឡើងនៅពេលណា? ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩២០ អត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«ដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ» បានពន្យល់ថា៖ «ដំណឹងល្អដែលរៀបរាប់ក្នុងខនេះ សំដៅលើដំណឹងអំពីទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបចាស់ និងការចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្ររបស់មេស្ស៊ី»។ អត្ថបទនោះក៏បានបញ្ជាក់ឲ្យដឹងច្បាស់អំពីគ្រាដែលដំណឹងនេះនឹងត្រូវផ្សព្វផ្សាយដែរ ដោយប្រាប់ថា៖ «ដំណឹងនេះត្រូវផ្សាយក្នុងចន្លោះពេលរវាង[សង្គ្រាមលោកលើកទី១]និងគ្រា‹ទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង›»។ ដូច្នេះ អត្ថបទនោះបញ្ជាក់ថា៖ «ឥឡូវនេះជាពេល . . . ដែលត្រូវប្រកាសដំណឹងនេះនៅទីជិតឆ្ងាយក្នុងពិភពគ្រិស្តសាសនា»។
១៣. តើតាមរបៀបណាទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមនៅឆ្នាំ១៩២១ បានបំផុសទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ឲ្យបង្ហាញថាពួកគេមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រ?
១៣ តើរាស្ត្ររបស់ព្រះនឹងត្រូវបង្ខំឲ្យធ្វើកិច្ចការដែលលោកយេស៊ូបានទាយទុកនោះឬ? មិនមែនទេ។ អត្ថបទដែលមានចំណងជើងថា«ចូរមានចិត្តក្លាហានឡើង» ក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩២១ បានបំផុសទឹកចិត្តគ្រិស្តសាសនិកដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ឲ្យបង្ហាញថាពួកគេមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រ។ អត្ថបទនោះបានលើកទឹកចិត្តពួកគេម្នាក់ៗឲ្យពិចារណាថា៖ «ការចូលរួមក្នុងកិច្ចការនេះជាឯកសិទ្ធិខ្ពង់ខ្ពស់បំផុតដែលខ្ញុំមាន ហើយក៏ជាកាតព្វកិច្ចមួយដែលខ្ញុំត្រូវបំពេញ មែនទេ?»។ អត្ថបទនោះបន្តថា៖ «យើងជឿជាក់ថា ពេលអ្នកចាត់ទុកកិច្ចការនោះ[ថាជាឯកសិទ្ធិ] អ្នកនឹងមានចិត្តគំនិតដូចយេរេមាដែលថា . . . បណ្ដាំរបស់លោកម្ចាស់គឺប្រៀបដូចជា‹ភ្លើងកប់នៅក្នុងឆ្អឹងរបស់គាត់› ហើយបានជំរុញចិត្តគាត់ រហូតដល់គាត់ទ្រាំលែងបាន ហើយត្រូវនិយាយ»។ (យេ. ២០:៩) ការលើកទឹកចិត្តដ៏សប្បុរសនេះ បញ្ជាក់អំពីទំនុកចិត្តដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូមានចំពោះអ្នកដែលគាំទ្រយ៉ាងស្មោះត្រង់នូវរាជាណាចក្ររបស់លោក។
១៤, ១៥. នៅឆ្នាំ១៩២២ តើទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមបានជំរុញចិត្តគ្រិស្តសាសនិកដែលនឹងឡើងទៅស្ថានសួគ៌ឲ្យព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយដល់អ្នកឯទៀតតាមវិធីណា?
១៤ តើគ្រិស្តសាសនិកត្រូវធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីផ្សាយដំណឹងអំពីរាជាណាចក្រដល់អ្នកឯទៀត? អត្ថបទខ្លីតែមានខ្លឹមសារមួយក្នុងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែសីហា ឆ្នាំ១៩២២ ដែលមានចំណងជើងថា«កិច្ចបម្រើគឺចាំបាច់»បានជំរុញចិត្តគ្រិស្តសាសនិកដែលមានសេចក្ដីសង្ឃឹមឡើងទៅស្ថានសួគ៌ ឲ្យរួមចំណែក«នាំយកដំណឹងល្អជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនេះទៅជូនមនុស្សជាទូទៅ ហើយនិយាយជាមួយនឹងពួកគេតាមផ្ទះ ដោយធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់ថារាជាណាចក្រស្ថានសួគ៌គឺជិតដល់ហើយ»។
១៥ យើងអាចឃើញច្បាស់ថា ចាប់ពីឆ្នាំ១៩១៩មក គ្រិស្តបានប្រើខ្ញុំបម្រើដែលស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណារបស់លោកដើម្បីបញ្ជាក់ម្ដងហើយម្ដងទៀតថា ឯកសិទ្ធិនិងភារកិច្ចរបស់គ្រិស្តសាសនិកនៅផែនដីគឺការប្រកាសអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ តើនិស្សិតគម្ពីរសម័យមុនបានមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលដែលទទួលការលើកទឹកចិត្តឲ្យរួមចំណែកក្នុងការប្រកាសអំពីរាជាណាចក្រ?
«បងប្អូនដែលស្មោះត្រង់នឹងស្ម័គ្រចិត្ត . . . ផ្សព្វផ្សាយ»
១៦. ពេលដែលអ្នកចាស់ទុំដែលក្រុមជំនុំបានបោះឆ្នោតតែងតាំង បានដឹងថាគ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ត្រូវរួមចំណែកក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ តើពួកគេខ្លះមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា?
១៦ ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ១៩២០ដល់ឆ្នាំ១៩៤០ បងប្អូនខ្លះមិនព្រមទទួលស្គាល់ទេថា គ្រិស្តសាសនិកទាំងអស់ដែលបានត្រូវរើសតាំងត្រូវចូលរួមកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩២៧ បានពន្យល់ថា៖ «មានបងប្អូនខ្លះក្នុង[ក្រុមជំនុំ]សព្វថ្ងៃនេះ ដែលមានឋានៈទទួលខុសត្រូវជាអ្នកចាស់ទុំ . . . មិនព្រមលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឲ្យរួមចំណែកក្នុងកិច្ចបម្រើឡើយ ក៏មិនព្រមចូលរួមដោយខ្លួនឯងដែរ . . . ពួកគេមើលងាយយោបល់ដែលថា ពួកគេគួរដើរពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយផ្សព្វផ្សាយប្រាប់អំពីព្រះ អំពីស្តេចដែលលោកបានតែងតាំង និងអំពីរាជាណាចក្ររបស់លោក»។ រួចមក អត្ថបទនោះបានចែងដោយចំៗថា៖ «គឺដល់ពេលឲ្យយើងចំណាំអ្នកទាំងនោះ ជៀសវាងពួកគេ ហើយប្រាប់ពួកគេថាយើងនឹងមិនប្រគល់ឋានៈជាអ្នកចាស់ទុំដល់អ្នកណាដែលធ្វើដូច្នោះទៀតឡើយ»។c
១៧, ១៨. តើបងប្អូនភាគច្រើនបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណាក្រោយពីបានទទួលការណែនាំពីមន្ទីរចាត់ការ ហើយក្នុងអំឡុង១០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយនេះ តើបងប្អូនរាប់លាននាក់ទៀតបានប្រព្រឹត្តយ៉ាងណា?
១៧ គឺជាការល្អមែន ដែលបងប្អូនភាគច្រើនក្នុងក្រុមជំនុំនានាបានរំភើបចិត្តធ្វើតាមការណែនាំពីមន្ទីរចាត់ការ។ ពួកគេបានចាត់ទុកការផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រថាជាឯកសិទ្ធិមួយ។ ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម ថ្ងៃទី១៥ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩២៦ បានរៀបរាប់ថា៖ «បងប្អូនស្មោះត្រង់នឹងស្ម័គ្រចិត្ត . . . ផ្សព្វផ្សាយប្រាប់មនុស្សអំពីរឿងនេះ»។ បងប្អូនស្មោះត្រង់បែបនោះបានធ្វើតាមទំនាយនៅទំនុកតម្កើង ១១០:៣ ហើយបានបង្ហាញថាពួកគេគាំទ្រយ៉ាងស្មោះនូវមេស្ស៊ីដែលជាស្តេច។
១៨ ក្នុងអំឡុង១០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយនេះ បងប្អូនរាប់លាននាក់បានស្ម័គ្រចិត្តប្រគល់ខ្លួនដើម្បីប្រកាសផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ។ ក្នុងជំពូកពីរបីបន្តបន្ទាប់នេះ យើងនឹងពិចារណាអំពីរបៀបដែលពួកគេបានផ្សព្វផ្សាយ ពោលគឺវិធីសាស្ត្រនិងជំនួយផ្សេងៗដែលពួកគេបានប្រើក្នុងកិច្ចការនោះ។ យើងក៏នឹងរៀនអំពីលទ្ធផលដែលមកពីការផ្សព្វផ្សាយនោះដែរ។ ប៉ុន្តែមុនបង្អស់ យើងនឹងពិចារណាអំពីមូលហេតុដែលមនុស្សរាប់លាននាក់បានស្ម័គ្រចិត្តរួមចំណែកក្នុងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ ទោះជាពួកគេរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលលើកទឹកចិត្តឲ្យគិតតែប្រយោជន៍ខ្លួនក៏ដោយ។ កាលដែលយើងពិចារណាអំពីរឿងនេះ យើងគួរសួរខ្លួនយើងថា ‹ហេតុអ្វីខ្ញុំផ្សាយដំណឹងល្អដល់អ្នកឯទៀត?›។
«ចូរបន្តស្វែងរករាជាណាចក្រ . . . ជាមុន»
១៩. ហេតុអ្វីយើងធ្វើតាមឱវាទរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យ«បន្តស្វែងរករាជាណាចក្រ . . . ជាមុន»?
១៩ លោកយេស៊ូបានទូន្មានអ្នកកាន់តាមលោកថា៖ «ចូរបន្តស្វែងរករាជាណាចក្រ . . . ជាមុន»។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣) ហេតុអ្វីយើងធ្វើតាមឱវាទនោះ? បើនិយាយឲ្យចំទៅ គឺដោយសារយើងទទួលស្គាល់សារៈសំខាន់នៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ គឺយើងដឹងថារាជាណាចក្រនោះជាផ្នែកសំខាន់បំផុតមួយក្នុងគោលបំណងរបស់លោក។ នៅជំពូកទី៥ យើងបានរៀនថា សកម្មពលបរិសុទ្ធបានបើកបង្ហាញបន្ដិចម្ដងៗនូវសេចក្ដីពិតដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្តស្តីអំពីរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ។ នៅពេលដែលសេចក្ដីពិតថ្លៃវិសេសអំពីរាជាណាចក្រនោះជ្រួតជ្រាបក្នុងចិត្តយើង នោះជំរុញយើងឲ្យស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន។
ដូចបុរសម្នាក់ត្រេកអរពេលប្រទះឃើញកំណប់ទ្រព្យ គ្រិស្តសាសនិករីករាយក្រៃលែងពេលរកឃើញសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រ (សូមមើលវគ្គ២០)
២០. តើឧទាហរណ៍អំពីកំណប់ទ្រព្យបញ្ជាក់យ៉ាងដូចម្ដេចថា អ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូនឹងស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន ដូចលោកបានទូន្មាននោះ?
២០ លោកយេស៊ូបានជ្រាបថា អ្នកកាន់តាមលោកនឹងស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន ដូចលោកបានទូន្មាន។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍របស់លោកស្តីអំពីកំណប់ទ្រព្យក្នុងវាល។ (សូមអាន ម៉ាថាយ ១៣:៤៤) ក្នុងឧទាហរណ៍នោះ កសិករម្នាក់ប្រទះឃើញកំណប់ទ្រព្យក្នុងវាល។ កសិករនោះដឹងភ្លាមថា ទ្រព្យនោះមានតម្លៃ។ តើគាត់បានធ្វើយ៉ាងណា? គម្ពីរចែងថា៖ «ដោយសារគាត់ត្រេកអរជាខ្លាំង ក៏ទៅលក់អ្វីៗដែលគាត់មាន ហើយទិញវាលនោះ»។ តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីឧទាហរណ៍នេះ? ពេលដែលយើងរកឃើញសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រ ហើយយល់តម្លៃនៃសេចក្ដីពិតនោះ យើងសប្បាយចិត្តធ្វើការលះបង់ណាក៏ដោយដែលចាំបាច់ ដើម្បីយើងអាចទុករាជាណាចក្រជាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់យើង។d
២១, ២២. តើតាមរបៀបណាអ្នកគាំទ្ររាជាណាចក្រយ៉ាងស្មោះបង្ហាញថាពួកគេកំពុងស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន? សូមឲ្យឧទាហរណ៍។
២១ អ្នកដែលគាំទ្រយ៉ាងស្មោះនូវរាជាណាចក្ររបស់ព្រះ មិនគ្រាន់តែនិយាយថាពួកគេស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុនប៉ុណ្ណោះទេ តែការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេក៏បង្ហាញថាពួកគេកំពុងធ្វើដូច្នេះដែរ។ ពួកគេប្រើជីវិតទាំងមូលរបស់ពួកគេ ដែលរួមទាំងសមត្ថភាពនិងធនធានរបស់ខ្លួន ដើម្បីប្រកាសផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រ។ បងប្អូនជាច្រើនបានធ្វើការលះបង់ធំណាស់ ដើម្បីអាចចូលរួមកិច្ចបម្រើពេញពេល។ អ្នកផ្សព្វផ្សាយដែលមានចិត្តស្មោះស្ម័គ្រទាំងអស់នេះ បានឃើញដោយផ្ទាល់ខ្លួនថា ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យពរអ្នកដែលទុករាជាណាចក្រជាអ្វីសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិត។ សូមពិចារណាឧទាហរណ៍មួយពីសម័យមុន។
២២ នៅជិតឆ្នាំ១៩៣០ បងអេវឺរី ប៊្រីស្តូនិងប្រពន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះឡូវីនយ៉ា បានចាប់ផ្ដើមផ្សព្វផ្សាយពេញពេលជាមួយគ្នានៅរដ្ឋខាងត្បូងនៃសហរដ្ឋអាម៉េរិក។ យូរឆ្នាំក្រោយមក បងឡូវីនយ៉ានឹកឃើញថា៖ «អេវឺរីនិងខ្ញុំបានផ្សាយយ៉ាងរីករាយជាមួយគ្នាអស់ច្រើនឆ្នាំហើយ។ ច្រើនដង យើងមិនដឹងថាលុយចាក់សាំងឡាន ឬលុយទិញអាហារនឹងមកពីកន្លែងណាទេ។ ប៉ុន្តែតាមវិធីណាមួយ ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែផ្គត់ផ្គង់អ្វីដែលយើងត្រូវការ។ ចំណែកយើងវិញ យើងចេះតែផ្សព្វផ្សាយរហូត។ យើងតែងតែមានអ្វីដែលយើងពិតជាត្រូវការ»។ បងឡូវីនយ៉ានឹកឃើញពេលមួយដែលពួកគាត់ខ្វះលុយទិញអាហារ កាលដែលកំពុងបម្រើនៅក្រុងផេនសាខូឡា រដ្ឋហ្ល័ររីដា។ នៅពេលនោះ ពួកគាត់រស់នៅក្នុងផ្ទះសណ្ដោងមួយ។ នៅថ្ងៃមួយពេលពួកគាត់ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ស្រាប់តែឃើញមានអាហារពីរថង់ធំ ព្រមទាំងសំបុត្រមួយថា៖ «ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីក្រុមជំនុំផេនសាខូឡា»។ បងឡូវីនយ៉ានឹកឃើញរាប់សិបឆ្នាំដែលគាត់ធ្លាប់បម្រើពេញពេល រួចនិយាយថា៖ «ព្រះយេហូវ៉ាមិនដែលបោះបង់យើងចោលទេ។ លោកមិនដែលធ្វើឲ្យអ្នកដែលទុកចិត្តលោកខកចិត្តឡើយ»។
២៣. តើអ្នកគិតយ៉ាងណាចំពោះសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រដែលអ្នកបានរកឃើញ ហើយតើអ្នកបានតាំងចិត្តធ្វើអ្វី?
២៣ យើងទាំងអស់គ្នាមិនអាចផ្សព្វផ្សាយចំនួនម៉ោងដូចគ្នានោះទេ។ កាលៈទេសៈរបស់យើងគឺខុសៗគ្នា។ ក៏ប៉ុន្តែយើងទាំងអស់គ្នាអាចចាត់ទុកការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អថាជាឯកសិទ្ធិមួយ ហើយយើងអាចខំព្យាយាមផ្សព្វផ្សាយអស់ពីសមត្ថភាព។ (កូឡ. ៣:២៣) ដោយសារយើងចាត់ទុកថាសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រដែលយើងបានរកឃើញនោះជាអ្វីដែលមានតម្លៃ នោះយើងស្ម័គ្រចិត្តនិងរំភើបចិត្តលះបង់អ្វីក៏ដោយដើម្បីផ្សព្វផ្សាយអស់ពីចិត្ត។ អ្នកប្រាកដជាបានតាំងចិត្តធ្វើដូច្នេះហើយ មែនទេ?
២៤. នៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ តើអ្វីជាកិច្ចការអស្ចារ្យបំផុតមួយរបស់រាជាណាចក្រព្រះ?
២៤ ក្នុងអំឡុង១០០ឆ្នាំកន្លងទៅហើយនេះ ស្តេចនៃរាជាណាចក្ររបស់ព្រះពិតជាបានសម្រេចទំនាយរបស់លោកនៅម៉ាថាយ ២៤:១៤។ លោកបានធ្វើដូច្នេះដោយមិនបង្ខំមនុស្សឡើយ។ មនុស្សដែលពីមុនធ្លាប់រួមចំណែកក្នុងពិភពលោកនេះដែលគិតតែពីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន បានក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោកយេស៊ូវិញ រួចបានប្រគល់ខ្លួនដោយស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីផ្សព្វផ្សាយ។ ការផ្សព្វផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រ ដែលពួកគេកំពុងធ្វើឡើងនៅទូទាំងពិភពលោក គឺជាលក្ខណៈមួយនៃសញ្ញាសម្គាល់ដែលបញ្ជាក់ថា លោកយេស៊ូមានវត្តមានជាស្តេចគ្រប់គ្រងរាជាណាចក្ររបស់ព្រះហើយ។ សកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយនេះ ជាកិច្ចការអស្ចារ្យបំផុតដែលរាជាណាចក្ររបស់ព្រះកំពុងសម្រេចនៅគ្រាចុងក្រោយបង្អស់នេះ។
a ក្នុងគម្ពីរ ទឹកសន្សើមជាប់ទាក់ទងនឹងភាពសម្បូរ។—លោ. ២៧:២៨; មីកា ៥:៧
b កូនសៀវភៅដែលមានចំណងជើងថា ជូនចំពោះពួកអ្នកដែលបានទទួលកិច្ចការនេះ(To Whom the Work Is Entrusted) បានពន្យល់ថា៖ «កិច្ចការចែកទស្សនាវដ្ដីសម័យរុងរឿង គឺជាប្រតិបត្ដិការសម្រាប់ការផ្សាយដំណឹងល្អអំពីរាជាណាចក្រពីផ្ទះមួយទៅផ្ទះមួយ។ . . . ក្រោយពីបានផ្សាយហើយ ត្រូវជូនទស្សនាវដ្ដីសម័យរុងរឿងដល់ម្ចាស់ផ្ទះនីមួយៗ ទោះជាពួកគេចង់ជាវមួយរយៈពេលឬមិនចង់ជាវក៏ដោយ»។ អស់ច្រើនឆ្នាំបន្ទាប់ពីនោះ បងប្អូនបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យស្នើសុំឲ្យមនុស្សជាវទស្សនាវដ្ដីសម័យរុងរឿងនិងទស្សនាវដ្ដីប៉មយាម។ ចាប់តាំងពីថ្ងៃទី១ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ១៩៤០ រាស្ត្ររបស់ព្រះយេហូវ៉ាបានត្រូវលើកទឹកចិត្តឲ្យចែកទស្សនាវដ្ដីមួយលេខៗ ហើយរាយការណ៍អំពីចំនួនទស្សនាវដ្ដីដែលចែកនោះ។
c នៅសម័យនោះ អ្នកចាស់ទុំបានត្រូវតែងតាំងដោយក្រុមជំនុំ តាមរយៈការបោះឆ្នោត។ ដូច្នេះក្រុមជំនុំអាចបដិសេធមិនព្រមបោះឆ្នោតឲ្យបុរសណាដែលប្រឆាំងកិច្ចផ្សព្វផ្សាយ។ នៅជំពូកទី១២ យើងនឹងរៀនអំពីការផ្លាស់ប្ដូររបៀបតែងតាំងអ្នកចាស់ទុំ ដើម្បីឲ្យស្របតាមរបៀបរៀបចំរបស់ព្រះ។
d លោកយេស៊ូបានបញ្ជាក់ចំណុចដូចគ្នា ក្នុងឧទាហរណ៍ស្តីអំពីអ្នកធ្វើដំណើរជួញដូរម្នាក់ ដែលកំពុងរកគជ់ខ្យងល្អវិសេស។ លុះរកឃើញហើយ គាត់លក់អ្វីៗទាំងអស់ដែលគាត់មាន ហើយទិញគជ់ខ្យងនោះ។ (ម៉ាថ. ១៣:៤៥, ៤៦) ឧទាហរណ៍ទាំងពីរនេះបង្រៀនយើងថា យើងប្រហែលជារៀនសេចក្ដីពិតអំពីរាជាណាចក្រតាមវិធីផ្សេងពីគ្នា។ អ្នកខ្លះស្វែងរកសេចក្ដីពិត រីឯអ្នកខ្លះទៀតប្រទះឃើញវិញ។ ប៉ុន្តែទោះជាយើងរកឃើញតាមវិធីណាក៏ដោយ យើងសុខចិត្តលះបង់ប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីស្វែងរករាជាណាចក្រជាមុន។