អត្ថបទសិក្សា ៩
ប្អូនប្រុសៗវ័យក្មេង តើប្អូនអាចធ្វើអ្វីដើម្បីឲ្យអ្នកឯទៀតទុកចិត្តប្អូន?
«ពួកកំឡោះរបស់ឯង នឹងបានដូចជាទឹកសន្សើម»។—ទំនុក. ១១០:៣
ចម្រៀងលេខ៣៩ សាងឈ្មោះល្អចំពោះព្រះ
សេចក្ដីសង្ខេបa
១. តើប្អូនប្រុសវ័យក្មេងជាមនុស្សបែបណា?
ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងទាំងឡាយ មានអ្វីជាច្រើនដែលប្អូនអាចធ្វើចំពោះក្រុមជំនុំ។ ប្អូនៗភាគច្រើនរឹងមាំនិងពេញកម្លាំង។ (សុភ. ២០:២៩) ប្អូនប្រហែលជារំភើបចិត្តចង់ទទួលឯកសិទ្ធិដោយធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ។ ប៉ុន្តែប្អូនប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ថា អ្នកឯទៀតមើលមកប្អូនថាក្មេងពេក ឬមិនមានបទពិសោធន៍គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបំពេញកិច្ចការសំខាន់ៗបានទេ។ ទោះជាប្អូននៅវ័យក្មេងក្ដី មានអ្វីមួយចំនួនដែលប្អូនអាចធ្វើនៅឥឡូវនេះដើម្បីធ្វើឲ្យបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំគោរពនិងទុកចិត្តប្អូន។
២. តើយើងនឹងពិចារណាអ្វីក្នុងអត្ថបទនេះ?
២ ក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើជីវិតរបស់ស្ដេចដាវីឌ។ យើងក៏នឹងគិតអំពីរឿងរ៉ាវខ្លះៗដែលបានកើតឡើងក្នុងជីវិតរបស់ស្ដេចអេសានិងស្ដេចយេហូសាផាតនៃស្រុកយូដា។ ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងពិចារណាអំពីការពិបាកដែលបុរសទាំងបីនាក់នេះបានជួបប្រទះនិងអំពីប្រតិកម្មរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងអ្វីដែលប្អូនប្រុសៗវ័យក្មេងអាចរៀនពីគំរូរបស់ពួកគេ។
ចូររៀនពីស្ដេចដាវីឌ
៣. តើប្អូនៗវ័យក្មេងអាចជួយបងប្អូនវ័យចាស់ក្នុងក្រុមជំនុំតាមរបៀបណា?
៣ ពេលដាវីឌនៅវ័យក្មេង គាត់បានបង្កើនសមត្ថភាពផ្សេងៗរបស់ខ្លួនគាត់ ហើយអ្នកឯទៀតឲ្យតម្លៃចំពោះសមត្ថភាពទាំងនោះផងដែរ។ គាត់មានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ គាត់ក៏ខំរៀនលេងភ្លេងឲ្យបានពូកែ ហើយគាត់បានប្រើទេពកោសល្យនោះដើម្បីជួយស្ដេចសុលដែលព្រះបានតែងតាំង។ (១សាំ. ១៦:១៦, ២៣) តើប្អូនៗមានសមត្ថភាពណាមួយដែលអាចមានប្រយោជន៍ចំពោះបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឬទេ? យើងឃើញថាប្អូនប្រុសៗជាច្រើននាក់មាន។ ជាឧទាហរណ៍ ប្អូនៗប្រហែលជាឃើញថាបងប្អូនវ័យចាស់ខ្លះសប្បាយចិត្ត ពេលមានអ្នកឯទៀតបង្រៀនពួកគេអំពីរបៀបប្រើគ្រឿងអេឡិចត្រូនិករបស់ខ្លួនឲ្យបានស្ទាត់ ដើម្បីពួកគេអាចធ្វើការសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួននិងរៀបចំកិច្ចប្រជុំ។ ចំណេះដឹងបែបនេះរបស់ប្អូនៗអំពីគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក អាចផ្ដល់ប្រយោជន៍យ៉ាងច្រើនដល់បងប្អូនវ័យចាស់។
ដាវីឌជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត និងចេះទទួលខុសត្រូវចំពោះការថែរក្សាហ្វូងចៀមរបស់ឪពុកគាត់ ហើយគាត់ថែមទាំងការពារចៀមពីការវាយប្រហាររបស់សត្វខ្លាឃ្មុំទៀតផង (សូមមើលវគ្គ៤)
៤. ដូចដាវីឌ តើប្អូនប្រុសវ័យក្មេងត្រូវបណ្ដុះឲ្យមានគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះ? (សូមមើលរូបភាពនៅក្រប)
៤ ក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃរបស់ដាវីឌ គាត់បង្ហាញថាគាត់ចេះទទួលខុសត្រូវនិងជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលនៅក្មេង គាត់បានមើលថែចៀមរបស់ឪពុកគាត់ដោយឧស្សាហ៍ខ្នះខ្នែង។ តាមពិត កិច្ចការនោះមានគ្រោះថ្នាក់ចំពោះគាត់។ ក្រោយមក ដាវីឌបានពន្យល់ស្ដេចសុលថា៖ «ពីដើមដែលទូលបង្គំជាបាវបំរើទ្រង់ ធ្លាប់ឃ្វាលចៀមរបស់ឪពុក នោះវេលាណាដែលមានសិង្ហ ឬខ្លាឃ្មុំមកចាប់យកកូនចៀមពីហ្វូងទៅ ទូលបង្គំក៏ដេញតាមប្រហារវា ដោះចៀមនោះឲ្យរួចចេញពីមាត់វាមក»។ (១សាំ. ១៧:៣៤, ៣៥) ដាវីឌមានអារម្មណ៍ថា គាត់ត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះរបៀបដែលគាត់ថែចៀមរបស់ឪពុក ហើយគាត់បានការពារវាដោយចិត្តអង់អាចក្លាហាន។ ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងអាចយកតម្រាប់ដាវីឌ ដោយខំព្យាយាមបំពេញភារកិច្ចណាដែលពួកគេទទួល។
៥. តើទំនុកតម្កើង ២៥:១៤ បង្រៀនថាប្អូនប្រុសវ័យក្មេងគួរធ្វើអ្វី?
៥ ពេលដាវីឌនៅក្មេង គាត់បណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ចំណងមិត្តភាពនោះគឺសំខាន់ជាងចិត្តក្លាហាន ឬសមត្ថភាពខាងលេងភ្លេងរបស់ដាវីឌ។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនគ្រាន់តែជាព្រះរបស់ដាវីឌប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាមិត្តសម្លាញ់ដ៏ជិតស្និទ្ធរបស់គាត់ផងដែរ។ (សូមអាន ទំនុកតម្កើង ២៥:១៤) ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងអើយ អ្វីដ៏សំខាន់បំផុតដែលប្អូនអាចធ្វើគឺពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់ប្អូនជាមួយបិតានៅស្ថានសួគ៌ ហើយនេះប្រហែលជាបើកឱកាសឲ្យប្អូនទទួលឯកសិទ្ធិថែមទៀតក្នុងក្រុមជំនុំ។
៦. តើអ្នកខ្លះមានទស្សនៈមិនល្អអ្វីចំពោះដាវីឌ?
៦ ដាវីឌត្រូវយកឈ្នះទស្សនៈមិនល្អដែលអ្នកឯទៀតមានចំពោះគាត់។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដាវីឌចង់ទៅប្រយុទ្ធនឹងកូលីយ៉ាត ស្ដេចសុលបានព្យាយាមឃាត់គាត់ដោយនិយាយថា៖ «ឯងនៅក្មេងណាស់»។ (១សាំ. ១៧:៣១-៣៣) មុននោះបងប្រុសរបស់ដាវីឌបានចោទប្រកាន់គាត់ថា ជាមនុស្សដែលគ្មានទំនួលខុសត្រូវ។ (១សាំ. ១៧:២៦-៣០) ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាមិនចាត់ទុកដាវីឌថា ជាមនុស្សដែលគ្មានទំនួលខុសត្រូវ ឬមិនមានភាពចាស់ទុំទេ។ លោកស្គាល់បុរសវ័យក្មេងនេះយ៉ាងច្បាស់ ហើយដាវីឌអាចសម្លាប់កូលីយ៉ាតបាន ដោយសារគាត់ពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាដែលជាមិត្តសម្លាញ់របស់គាត់។—១សាំ. ១៧:៤៥, ៤៨-៥១
៧. តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុមួយអំពីដាវីឌ?
៧ តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់ដាវីឌ? គឺប្អូនត្រូវមានចិត្តអត់ធ្មត់។ ប្រហែលជាត្រូវការពេលឲ្យពួកអ្នកដែលធ្លាប់ស្គាល់ប្អូនតាំងពីក្មេង ទទួលស្គាល់ថាប្អូនធំហើយ។ ប៉ុន្តែ ប្អូនអាចប្រាកដថាព្រះយេហូវ៉ាមិនមើលតែសម្បកក្រៅរបស់ប្អូនប៉ុណ្ណោះទេ។ លោកស្គាល់ប្អូនយ៉ាងច្បាស់ ហើយដឹងថាប្អូនមានសមត្ថភាពអ្វីខ្លះ។ (១សាំ. ១៦:៧) ចូរពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់ប្អូនជាមួយនឹងព្រះ។ ដាវីឌបានធ្វើដូច្នេះ ដោយសង្កេតមើលការបង្កើតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងដិតដល់។ ដាវីឌបានគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅថា តើអ្វីទាំងនោះបង្ហាញយ៉ាងណាអំពីអ្នកបង្កើត។ (ទំនុក. ៨:៣, ៤; ១៣៩:១៤; រ៉ូម ១:២០) មួយវិញទៀត ប្អូនអាចសុំព្រះយេហូវ៉ាឲ្យផ្ដល់កម្លាំងដែលប្អូនត្រូវការ។ ជាឧទាហរណ៍ តើសិស្សរួមថ្នាក់ខ្លះរបស់ប្អូនសើចចំអកប្អូនដោយសារប្អូនជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ាឬទេ? បើដូច្នេះ ចូរអធិដ្ឋានសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា ដើម្បីជួយប្អូនឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងបញ្ហានេះ។ ចូរធ្វើតាមយោបល់ក្នុងបណ្ដាំរបស់ព្រះ ព្រមទាំងសៀវភៅនិងវីដេអូដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ។ រាល់ដងដែលប្អូនឃើញព្រះយេហូវ៉ាជួយប្អូនឲ្យស៊ូទ្រាំ និងយកឈ្នះការពិបាកណាមួយ ប្អូននឹងកាន់តែមានទំនុកចិត្តលើលោក។ បន្ថែមទៅទៀត កាលដែលអ្នកឯទៀតឃើញថាប្អូនពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា ពួកគេនឹងកាន់តែទុកចិត្តប្អូន។
ប្អូនប្រុសៗអាចជួយអ្នកឯទៀតតាមរបៀបជាច្រើន (សូមមើលវគ្គ៨-៩)
៨-៩. តើអ្វីបានជួយដាវីឌឲ្យរង់ចាំយ៉ាងអត់ធ្មត់រហូតដល់គាត់ទៅជាស្ដេច ហើយតើប្អូនប្រុសវ័យក្មេងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់គាត់?
៨ សូមគិតអំពីបញ្ហាមួយទៀតដែលដាវីឌមាន។ ក្រោយពីគាត់បានត្រូវរើសតាំងឲ្យធ្វើជាស្ដេច គាត់ត្រូវរង់ចាំអស់ជាច្រើនឆ្នាំ មុនដែលគាត់ឡើងគ្រងរាជ្យជាស្ដេចនៃស្រុកយូដា។ (១សាំ. ១៦:១៣; ២សាំ. ២:៣, ៤) តើអ្វីបានជួយគាត់ឲ្យរង់ចាំដោយអត់ធ្មត់? ជាជាងធ្លាក់ទឹកចិត្តរហូតដល់មិនធ្វើអ្វីសោះ ដាវីឌបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលដែលដាវីឌរត់គេចទៅតំបន់ភីលីស្ទីន គាត់បានប្រើឱកាសនោះដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងសត្រូវរបស់ជនជាតិអ៊ីស្រាអែល។ យ៉ាងនេះ គាត់បានការពារព្រំដែននៃទឹកដីយូដា។—១សាំ. ២៧:១-១២
៩ តើប្អូនប្រុសវ័យក្មេងអាចរៀនអ្វីពីគំរូរបស់ដាវីឌ? ចូរប្រើគ្រប់ឱកាសដែលប្អូនមានដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ានិងបងប្អូនរួមជំនឿ។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះរីខាដូ។b គាត់ចង់ធ្វើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេល តាំងពីគាត់នៅក្មេង។ ប៉ុន្តែគាត់មិនទាន់មានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ទេ។ ជាជាងអស់សង្ឃឹមឬខឹង បងរីខាដូបានចំណាយពេលច្រើនជាងក្នុងកិច្ចបម្រើផ្សាយ។ គាត់និយាយថា៖ «ឥឡូវ ខ្ញុំយល់ថានៅពេលនោះខ្ញុំត្រូវរីកចម្រើនថែមទៀត។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការត្រឡប់ទៅជួបអស់អ្នកដែលចាប់អារម្មណ៍ ហើយរៀបចំយ៉ាងល្អរាល់ការត្រឡប់ទៅជួបនីមួយៗ។ ខ្ញុំថែមទាំងចាប់ផ្ដើមបង្រៀនគម្ពីរជាលើកដំបូងទៀតផង។ ពេលខ្ញុំកាន់តែផ្សព្វផ្សាយ ខ្ញុំមានទំនុកចិត្តកាន់តែច្រើន»។ ឥឡូវ បងរីខាដូបម្រើជាអ្នកត្រួសត្រាយពេញពេលដ៏ប៉ិនប្រសប់ និងជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ។
១០. តើដាវីឌបានធ្វើអ្វីមុនធ្វើការសម្រេចចិត្ត?
១០ សូមគិតអំពីបញ្ហាមួយទៀតក្នុងជីវិតរបស់ដាវីឌ។ ក្នុងអំឡុងពេលគាត់និងពួកបុរសរបស់គាត់រត់គេចខ្លួន ពួកគេបានទុកក្រុមគ្រួសារនៅក្រុងមួយ ហើយចេញទៅប្រយុទ្ធ។ នៅពេលនោះ ពួកសត្រូវបានចូលលុកលុយ ហើយបានចាប់យកទ្រព្យរបឹបរបស់ពួកគេ ព្រមទាំងចាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេ។ ដាវីឌអាចគិតថា ដោយសារគាត់ជាទាហានដ៏ខ្លាំងពូកែ គាត់អាចចាត់វិធានការយ៉ាងស្រួលដើម្បីសង្គ្រោះក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់។ តែផ្ទុយទៅវិញ ដាវីឌបានសុំការណែនាំពីព្រះយេហូវ៉ា។ ដោយមានជំនួយពីសង្ឃម្នាក់ឈ្មោះអាប៊ីយ៉ាថារ ដាវីឌបានសួរព្រះយេហូវ៉ាថា៖ «តើត្រូវឲ្យទូលបង្គំដេញតាមពួកនោះឬអី?»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ដាវីឌថាគាត់គួរទៅ ហើយថាគាត់នឹងសង្គ្រោះអស់អ្នកដែលបានត្រូវចាប់យកទៅ។ (១សាំ. ៣០:៧-១០) តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុនេះ?
ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងគួរសុំយោបល់ពីអ្នកចាស់ទុំ (សូមមើលវគ្គ១១)
១១. តើប្អូនអាចធ្វើអ្វីមុនធ្វើការសម្រេចចិត្ត?
១១ ចូរសុំយោបល់ពីអ្នកឯទៀតមុនប្អូនធ្វើការសម្រេចចិត្ត។ ចូរនិយាយជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់ប្អូន។ ប្អូនក៏អាចទទួលយោបល់ល្អពីអ្នកចាស់ទុំដែលមានបទពិសោធន៍។ ព្រះយេហូវ៉ាទុកចិត្តបុរសទាំងនេះដែលលោកបានតែងតាំង ហើយប្អូនក៏អាចទុកចិត្តពួកគេដែរ។ លោកចាត់ទុកថាពួកគេជា«អំណោយ»សម្រាប់ក្រុមជំនុំ។ (អេភ. ៤:៨) ប្អូននឹងទទួលប្រយោជន៍ បើប្អូនមានជំនឿដូចពួកគេ ហើយស្ដាប់យោបល់ដែលប្រកបដោយប្រាជ្ញាដែលពួកគេផ្ដល់ឲ្យ។ ឥឡូវ សូមយើងគិតអំពីអ្វីដែលយើងអាចរៀនពីស្ដេចអេសា។
ចូររៀនពីស្ដេចអេសា
១២. តើស្ដេចអេសាមានគុណសម្បត្តិអ្វីខ្លះពេលគាត់ចាប់ផ្ដើមគ្រប់គ្រង?
១២ ពេលស្ដេចអេសានៅក្មេង គាត់មានចិត្តរាបទាបនិងចិត្តក្លាហាន។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលគាត់បានស្នងតំណែងពីអ័ប៊ីយ៉ាដែលជាឪពុករបស់គាត់ គាត់ចាប់ផ្ដើមបំបាត់ចោលការគោរពបូជារូបព្រះចេញពីស្រុក។ គាត់ក៏បាន«បង្គាប់ដល់ពួកយូដាឲ្យគេស្វែងរកព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃពួកឰយុកោគេ ហើយឲ្យប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យ នឹងបញ្ញត្តទាំងប៉ុន្មានដែរ»។ (២រប. ១៤:១-៧) ពេលសេរ៉ាដែលជាជនជាតិអេចូពីបាននាំកងទ័ព១លាននាក់មកវាយលុកស្រុកយូដា អេសាបានបង្ហាញប្រាជ្ញាដោយសុំជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា។ អេសានិយាយថា៖ «ឱព្រះយេហូវ៉ាអើយ ការជួយឲ្យមានជ័យជំនះដល់ពួកមានគ្នាច្រើន ឬដល់ពួកកំសោយ នោះស្រេចនៅលើទ្រង់ទេ។ ឱព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើងរាល់គ្នាអើយ សូមជួយយើងខ្ញុំផង ដ្បិតយើងខ្ញុំផ្អែកលើទ្រង់ជាទីពឹង»។ ពាក្យដ៏ពីរោះនេះបង្ហាញថា អេសាមានទំនុកចិត្តទៅលើសមត្ថភាពរបស់ព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីសង្គ្រោះគាត់និងប្រជារាស្ត្ររបស់គាត់។ អេសាបានទុកចិត្តបិតារបស់គាត់នៅស្ថានសួគ៌ ហើយ«ព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ក៏វាយពួកអេធីអូពី[អេចូពី]»។—២រប. ១៤:៨-១២
១៣. តើអ្វីបានកើតឡើងចំពោះអេសានៅពេលក្រោយមក ហើយហេតុអ្វី?
១៣ ប្អូនច្បាស់ជាយល់ស្របថា ការប្រឈមមុខនឹងកងទ័ព១លាននាក់គឺពិបាកណាស់ តែដោយសារអេសាបានពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា គាត់បានទទួលជោគជ័យ។ ប៉ុន្តែគួរឲ្យស្ដាយណាស់ ពេលមានបញ្ហាផ្សេងដែលតូចជាង អេសាមិនបានពឹងផ្អែកទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ ពេលប្អាសាដែលជាស្ដេចអាក្រក់នៃអ៊ីស្រាអែលបានគំរាមកំហែងគាត់ គាត់បែរជាសុំជំនួយពីស្ដេចស្រុកស៊ីរី។ ការសម្រេចចិត្តនោះនាំឲ្យអន្តរាយ! ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ទៅអេសា តាមរយៈហាណានីដែលជាអ្នកប្រកាសទំនាយអំពីមូលហេតុដែលនេះបានកើតឡើង ថា៖ «ដោយព្រោះទ្រង់បានពឹងដល់ស្ដេចស៊ីរី មិនបានពឹងដល់ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃទ្រង់ នោះពួកពលទ័ពរបស់ស្ដេចស៊ីរី បានរួចពីកណ្ដាប់ព្រះហស្តទ្រង់ហើយ»។ តាំងពីពេលនោះមក អេសាមានសង្គ្រាមឥតដាច់។ (២រប. ១៦:៧, ៩; ១ព. ១៥:៣២) តើយើងអាចទាញយកមេរៀនអ្វីពីរឿងនេះ?
១៤. តើប្អូនអាចពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបណា? យោងទៅតាមធីម៉ូថេទី១ ៤:១២ តើអ្វីនឹងកើតឡើងបើប្អូនពឹងផ្អែកលើលោក?
១៤ ចូររក្សាចិត្តរាបទាបនិងបន្តពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលប្អូនបានទទួលការជ្រមុជទឹក ប្អូនបង្ហាញជំនឿយ៉ាងខ្លាំងនិងការទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ា។ ព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយចិត្តទទួលស្វាគមន៍ប្អូនជាសមាជិកនៃក្រុមគ្រួសាររបស់លោក។ ដូច្នេះ អ្វីដែលប្អូនត្រូវធ្វើនៅឥឡូវនេះ គឺបន្តពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ា។ ប្រហែលជាមើលទៅគឺស្រួលឲ្យពឹងផ្អែកលើព្រះយេហូវ៉ាពេលប្អូនត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តធំៗក្នុងជីវិត ប៉ុន្តែចុះយ៉ាងណាពេលផ្សេងទៀតវិញ? គឺសំខាន់ណាស់ដែលប្អូនទុកចិត្តលើព្រះយេហូវ៉ារាល់ពេលដែលប្អូនធ្វើការសម្រេចចិត្ត មិនថានោះជាការសម្រេចចិត្តអំពីការកម្សាន្ត ឬការងារ និងគោលដៅក្នុងជីវិតក្ដី! សូមកុំពឹងផ្អែកលើប្រាជ្ញារបស់ខ្លួនឡើយ។ ប៉ុន្តែ ចូរស្វែងរកគោលការណ៍គម្ពីរដែលជាប់ទាក់ទងនឹងស្ថានភាពរបស់ប្អូន រួចមកធ្វើតាមការណែនាំនោះ។ (សុភ. ៣:៥, ៦) បើប្អូនធ្វើដូច្នេះ ប្អូននឹងធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាសប្បាយរីករាយ ហើយប្អូននឹងទទួលការគោរពពីបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំ។—សូមអាន ធីម៉ូថេទី១ ៤:១២
ចូររៀនពីស្ដេចយេហូសាផាត
១៥. ដូចដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅរបាក្សត្រទី២ ១៨:១-៣; ១៩:២ តើស្ដេចយេហូសាផាតបានធ្វើខុសអ្វីខ្លះ?
១៥ ដូចយើងទាំងអស់គ្នា ប្អូនក៏ជាមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ ហើយជួនកាលប្អូននឹងធ្វើខុស។ ប៉ុន្តែនេះមិនគួររារាំងប្អូនឲ្យខំអស់ពីសមត្ថភាពក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទេ។ សូមគិតអំពីគំរូរបស់ស្ដេចយេហូសាផាត។ គាត់មានគុណសម្បត្តិជាច្រើន។ ពេលគាត់នៅក្មេង គាត់«បានស្វែងរកតាមតែព្រះនៃពួកឰយុកោទ្រង់ ហើយប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តទ្រង់»។ បន្ថែមទៅទៀត គាត់បានចាត់ពួកអ្នកដែលជាប្រធានឲ្យទៅក្រុងនានានៃស្រុកយូដា ដើម្បីបង្រៀនបណ្ដាជនអំពីព្រះយេហូវ៉ា។ (២រប. ១៧:៤, ៧) ប៉ុន្តែជួនកាល គាត់នៅតែធ្វើការសម្រេចចិត្តមិនល្អមួយចំនួន។ ដោយសារការសម្រេចចិត្តមួយរបស់គាត់ យេហូសាផាតបានទទួលឱវាទពីតំណាងម្នាក់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ (សូមអាន របាក្សត្រទី២ ១៨:១-៣; ១៩:២) តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីកំណត់ហេតុនោះ?
ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងដែលឧស្សាហ៍និងគួរឲ្យទុកចិត្ត នឹងមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ (សូមមើលវគ្គ១៦)
១៦. តើប្អូនអាចរៀនអ្វីពីបទពិសោធន៍របស់បងរ៉ាជីវ?
១៦ ចូរព្រមទទួលនិងធ្វើតាមយោបល់ពីអ្នកឯទៀត។ ដូចបុរសវ័យក្មេងជាច្រើន ប្អូនប្រហែលជាពិបាកចាត់ទុកកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាថាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ប្អូន។ សូមកុំធ្លាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ សូមគិតអំពីបទពិសោធន៍របស់បងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះរ៉ាជីវ។ គាត់និយាយអំពីពេលគាត់នៅវ័យជំទង់ថា៖ «ពេលខ្ញុំនៅក្មេង ជួនកាលខ្ញុំគ្មានគោលដៅច្បាស់លាស់ក្នុងជីវិតទេ។ ដូចមនុស្សវ័យក្មេងឯទៀត ខ្ញុំចូលចិត្តកីឡានិងការកម្សាន្តសប្បាយ ជាងទៅកិច្ចប្រជុំឬផ្សព្វផ្សាយ»។ តើអ្វីបានជួយបងរ៉ាជីវ? អ្នកចាស់ទុំម្នាក់ដែលយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះគាត់ បានឲ្យយោបល់ដល់គាត់។ បងរ៉ាជីវនិយាយថា៖ «គាត់បានជួយខ្ញុំឲ្យវែកញែកអំពីគោលការណ៍នៅធីម៉ូថេទី១ ៤:៨»។ បងរ៉ាជីវបានធ្វើតាមយោបល់នោះដោយចិត្តរាបទាប ហើយបានគិតឡើងវិញអំពីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់គាត់។ គាត់និយាយថា៖ «ខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តធ្វើឲ្យការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាទៅជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំ»។ តើនោះមានលទ្ធផលអ្វី? បងរ៉ាជីវពន្យល់ថា៖ «ប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយពីទទួលយោបល់នោះ ខ្ញុំមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីបម្រើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ»។
ចូរធ្វើឲ្យបិតារបស់ប្អូននៅស្ថានសួគ៌មានមោទនភាពចំពោះប្អូន
១៧. តើបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាចំពោះប្អូនប្រុសវ័យក្មេងដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ា?
១៧ បងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំឲ្យតម្លៃប្អូនប្រុសៗវ័យក្មេងដែលបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ដោយ«ព្រមចិត្ត»ជាមួយពួកគេ! (សេផ. ៣:៩) ពួកគេចូលចិត្តភាពស្វាហាប់ ចិត្តខ្នះខ្នែង និងចិត្តរំភើបដែលប្អូនមានក្នុងការបំពេញកិច្ចការដែលប្អូនបានទទួល។ ប្អូនជាទីពេញចិត្តរបស់ពួកគេ។—១យ៉ូន. ២:១៤
១៨. តើសុភាសិត ២៧:១១ បង្ហាញយ៉ាងណាអំពីអារម្មណ៍របស់ព្រះយេហូវ៉ាចំពោះប្អូនប្រុសវ័យក្មេងដែលបម្រើលោក?
១៨ ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងទាំងឡាយ សូមកុំភ្លេចថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់និងទុកចិត្តប្អូន។ លោកបានប្រាប់ទុកជាមុនថា ក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយបង្អស់ ប្អូនប្រុសវ័យក្មេងដែលប្រៀបដូចជាកងទ័ពនឹងស្ម័គ្រចិត្តបម្រើលោក។ (ទំនុក. ១១០:១-៣) លោកដឹងថាប្អូនស្រឡាញ់លោក ហើយចង់បម្រើលោកអស់ពីសមត្ថភាព។ ដូច្នេះ សូមមានចិត្តអត់ធ្មត់ចំពោះអ្នកឯទៀតនិងចំពោះខ្លួនឯង។ ពេលប្អូនធ្វើខុស សូមទទួលយកការបង្ហាត់បង្រៀននិងការប្រដៅដែលប្អូនទទួល ដោយចាត់ទុកថានោះមកពីព្រះយេហូវ៉ា។ (ហេ. ១២:៦) សូមបំពេញភារកិច្ចរបស់ប្អូនដោយចិត្តខ្នះខ្នែង។ សំខាន់បំផុត សូមធ្វើឲ្យបិតារបស់ប្អូនដែលនៅស្ថានសួគ៌មានមោទនភាពចំពោះប្អូនក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។—សូមអាន សុភាសិត ២៧:១១
ចម្រៀងលេខ១៣៥ ពាក្យអង្វររបស់ព្រះយេហូវ៉ា៖ ‹កូនអើយ ចូរបង្ហាញប្រាជ្ញា›
a កាលណាប្អូនប្រុសវ័យក្មេងកាន់តែមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា នោះពួកគេចង់បម្រើលោកឲ្យបានច្រើនជាង។ ដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ធ្វើជាជំនួយការខាងកិច្ចបម្រើ ពួកគេត្រូវធ្វើអ្វីផ្សេងៗដែលនឹងនាំឲ្យបងប្អូនក្នុងក្រុមជំនុំអាចគោរពពួកគេ និងបន្តគោរពពួកគេ។ តើប្អូនប្រុសវ័យក្មេងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ?
b ឈ្មោះខ្លះបានត្រូវផ្លាស់ប្ដូរ។