15 അതിനു ശേഷം, നാഥാൻ വീട്ടി​ലേക്കു പോയി.

ഊരി​യാ​വി​ന്റെ ഭാര്യ ദാവീ​ദി​നു പ്രസവിച്ച കുട്ടിയെ യഹോവ പ്രഹരി​ച്ചു, കുട്ടിക്കു രോഗം വന്നു.

19 ദാസന്മാർ തമ്മിൽ രഹസ്യം പറയു​ന്നതു കണ്ടപ്പോൾ കുട്ടി മരി​ച്ചെന്നു ദാവീ​ദി​നു മനസ്സി​ലാ​യി. ദാവീദ്‌ ദാസന്മാ​രോ​ട്‌, “എന്താ, കുട്ടി മരിച്ചുപോ​യോ” എന്നു ചോദി​ച്ചു. “മരിച്ചുപോ​യി” എന്ന്‌ അവർ പറഞ്ഞു.

10 അപ്പോൾ, അമ്‌നോൻ താമാ​റിനോട്‌, “നീ ഭക്ഷണം കിടപ്പ​റ​യിലേക്കു കൊണ്ടു​വരൂ. നിന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ ഞാൻ അതു കഴിക്കട്ടെ” എന്നു പറഞ്ഞു. അങ്ങനെ താമാർ, താൻ ഉണ്ടാക്കിയ അടകളു​മാ​യി സഹോ​ദ​ര​നായ അമ്‌നോ​ന്റെ കിടപ്പ​റ​യിലേക്കു ചെന്നു. 11 അതു കൊടു​ക്കാൻ താമാർ അടു​ത്തേക്കു ചെന്ന​പ്പോൾ അമ്‌നോൻ അവളെ കടന്നു​പി​ടിച്ച്‌, “പെങ്ങളേ, വന്ന്‌ എന്റെകൂ​ടെ കിടക്കൂ” എന്നു പറഞ്ഞു. 12 പക്ഷേ, താമാർ അമ്‌നോനോ​ടു പറഞ്ഞു: “അയ്യോ! എന്റെ ആങ്ങളേ, എന്നെ അപമാ​നി​ക്ക​രു​തേ. ഇങ്ങനെയൊ​രു സംഗതി ഇസ്രായേ​ലിൽ നടപ്പു​ള്ള​ത​ല്ല​ല്ലോ.+ നിന്ദ്യ​മായ ഈ കാര്യം ചെയ്യരു​തേ!+ 13 ഈ നാണ​ക്കേടു സഹിച്ച്‌ ഞാൻ എങ്ങനെ ജീവി​ക്കും? അങ്ങയെ ആകട്ടെ ഇസ്രായേ​ലി​ലെ നിന്ദ്യ​ന്മാ​രിൽ ഒരുവ​നാ​യി കണക്കാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും. അതു​കൊണ്ട്‌, ദയവുചെ​യ്‌ത്‌ രാജാ​വിനോ​ടു സംസാ​രി​ച്ചാ​ലും. രാജാവ്‌ എന്നെ അങ്ങയ്‌ക്കു തരാതി​രി​ക്കില്ല.” 14 പക്ഷേ, താമാർ പറഞ്ഞ​തൊ​ന്നും അയാൾ ചെവിക്കൊ​ണ്ടില്ല. താമാ​റി​നെ കീഴ്‌പെ​ടു​ത്തിയ അയാൾ ബലാത്സം​ഗം ചെയ്‌ത്‌ താമാ​റി​നു മാനഹാ​നി വരുത്തി. 15 പക്ഷേ, പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ അമ്‌നോ​നു താമാ​റിനോട്‌ അങ്ങേയറ്റം വെറു​പ്പാ​യി. താമാ​റിനോ​ടു തോന്നിയ ആ വെറുപ്പ്‌ താമാ​റിനോ​ടു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന പ്രേമത്തെ​ക്കാൾ വളരെ തീവ്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. അമ്‌നോൻ താമാ​റിനോട്‌, “എഴു​ന്നേറ്റ്‌ പോകൂ!” എന്നു പറഞ്ഞു.

14 ഉടനെ ദാവീദ്‌, തന്റെകൂ​ടെ യരുശലേ​മി​ലു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ഭൃത്യ​ന്മാരോടെ​ല്ലാം പറഞ്ഞു: “എഴു​ന്നേൽക്കൂ. ഇവി​ടെ​നിന്ന്‌ ഓടിപ്പോയില്ലെങ്കിൽ+ അബ്‌ശാലോ​മി​ന്റെ കൈയിൽനി​ന്ന്‌ നമ്മൾ ആരും രക്ഷപ്പെ​ടില്ല. വേഗമാ​കട്ടെ! അല്ലാത്ത​പക്ഷം അബ്‌ശാ​ലോം പെട്ടെന്നു വന്ന്‌ നമ്മളെ പിടി​കൂ​ടി നമ്മുടെ മേൽ വിനാശം വിതയ്‌ക്കും. നഗരം വാളിന്‌ ഇരയാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യും!”+