ലൂയി പാസ്‌ചർ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പരി​ശ്രമം വെളി​പ്പെ​ടു​ത്തി​യത്‌

ഫ്രാൻസിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ജീവൻ സ്വതഃ​ജ​നനം വഴി ഉണ്ടാകു​മോ? 19-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ, ചില ശാസ്‌ത്ര​കാ​ര​ന്മാർ അങ്ങനെ വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. ജീവന്‌, ഒരു സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ ഇടപെടൽ കൂടാ​തെ​തന്നെ അചേത​ന​വ​സ്‌തു​ക്ക​ളിൽനി​ന്നു തനിയെ ഉത്ഭവി​ക്കാൻ കഴിയു​മെന്ന്‌ അവർ കരുതി.

എന്നാൽ, 1864 ഏപ്രി​ലി​ലെ ഒരു വസന്തകാല സായാ​ഹ്ന​ത്തിൽ പാരീ​സി​ലെ സൊർബോൺ സർവക​ലാ​ശാ​ല​യി​ലെ യോഗ​മ​ണ്ഡ​പ​ത്തിൽ ഹാജരാ​യി​രുന്ന സദസ്സ്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒന്നാണു കേട്ടത്‌. ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രു​ടെ ഒരു സമിതി​യു​ടെ മുമ്പാകെ നടത്തിയ വിദഗ്‌ധ​മായ അവതര​ണ​ത്തി​ലൂ​ടെ സ്വതഃ​ജ​ന​ന​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ വാദമു​ഖ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നൊ​ന്നാ​യി ലൂയി പാസ്‌ചർ വിജയ​ക​ര​മാ​യി ഖണ്ഡിച്ചു.

ഈ പ്രഭാ​ഷ​ണ​വും പിന്നീടു നടത്തിയ കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളും അദ്ദേഹത്തെ “ലോക​ത്തി​ലെ ഏറ്റവും മഹാന്മാ​രായ ശാസ്‌ത്ര​ജ്ഞ​ന്മാ​രിൽ ഒരാൾ” ആക്കിത്തീർത്തു എന്ന്‌ ദ വേൾഡ്‌ ബുക്ക്‌ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ പറയുന്നു. എന്നാൽ എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഈ മനുഷ്യൻ തന്റെ കാലത്തെ ആളുക​ളിൽ അത്തര​മൊ​രു ധാരണ ഉളവാ​ക്കി​യത്‌, എങ്ങനെ​യാണ്‌ അദ്ദേഹം ലോക​പ്ര​ശ​സ്‌ത​നാ​യത്‌? അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു നമു​ക്കെ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു പ്രയോ​ജ​ന​മ​നു​ഭ​വി​ക്കാൻ കഴിയുക?

ആദ്യകാല ഗവേഷ​ണ​ങ്ങൾ

1822-ൽ, കിഴക്കൻ ഫ്രാൻസി​ലെ ഡോൾ എന്ന ചെറു പട്ടണത്തി​ലാ​ണു ലൂയി പാസ്‌ചർ ജനിച്ചത്‌. തോൽപ്പ​ണി​ക്കാ​ര​നാ​യി​രുന്ന അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പിതാ​വിന്‌ തന്റെ മകനെ​ക്കു​റി​ച്ചു ധാരാളം പ്രതീ​ക്ഷ​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. യഥാർഥ കലാവാ​സ​ന​യു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന ലൂയിക്കു കലയോട്‌ ചായ്‌വു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, അദ്ദേഹം ശാസ്‌ത്ര​പ​ഠനം തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു. അദ്ദേഹം 25-ാം വയസ്സിൽ ശാസ്‌ത്ര​ത്തിൽ ഒരു ഡോക്ട​റേറ്റു നേടി.

വീഞ്ഞിൻ വീപ്പക​ളി​ലെ ഊറലു​ക​ളിൽ കാണപ്പെട്ട ഒരു സംയു​ക്ത​മാ​യി​രുന്ന ടാർട്ടാ​റിക്‌ അമ്ലം ഉപയോ​ഗി​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യകാല ഗവേഷണം. ആ ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങൾ ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷം മറ്റു ചില ഗവേഷകർ ഉപയോ​ഗ​പ്പെ​ടു​ത്തി, അങ്ങനെ ആധുനിക കാർബ​ണിക രസത​ന്ത്ര​ത്തിന്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മി​ട​പ്പെട്ടു. പിന്നീട്‌, പാസ്‌ചർ കിണ്വന ഘടകങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പഠനത്തി​ലേക്കു തിരിഞ്ഞു.

പാസ്‌ച​റു​ടെ ഗവേഷ​ണ​ങ്ങൾക്കു മുമ്പു​തന്നെ, യീസ്റ്റ്‌ പോലുള്ള കിണ്വന ഘടകങ്ങ​ളു​ടെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിവു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, അവ കിണ്വ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങളാ​ണെന്നു കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പാസ്‌ചർ ഈ കിണ്വന ഘടകങ്ങൾ കിണ്വ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലങ്ങളല്ല, പകരം അതിന്റെ കാരണ​ങ്ങ​ളാ​ണെന്നു തെളി​യി​ച്ചു. ഓരോ തരം കിണ്വന ഘടകവും വ്യത്യസ്‌ത രീതി​യി​ലുള്ള കിണ്വ​ന​മാണ്‌ ഉണ്ടാക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ അദ്ദേഹം പ്രകട​മാ​ക്കി. ഇതേപ്പറ്റി 1857-ൽ അദ്ദേഹം പ്രസി​ദ്ധീ​ക​രിച്ച റിപ്പോർട്ട്‌ ഇന്നു “സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ ജനന സർട്ടി​ഫി​ക്കറ്റ്‌” ആയി വീക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു.

ആ ഘട്ടം മുതൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പരി​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളും കണ്ടുപി​ടി​ത്ത​ങ്ങ​ളും ത്വരി​ത​ഗ​തി​യി​ലാ​യി. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഖ്യാതി നിമിത്തം ഓർലി​യൻസി​ലെ വിന്നാ​ഗി​രി ഉത്‌പാ​ദകർ അവരുടെ നിരവധി സാങ്കേ​തിക പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹ​രി​ച്ചു​കി​ട്ടു​ന്ന​തിന്‌ അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശി​ച്ചു. വീഞ്ഞിനെ വിന്നാ​ഗി​രി​യാ​ക്കി മാറ്റുന്ന, ഇപ്പോൾ സൂക്ഷ്‌മാ​ണു എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന ഘടകം, ദ്രാവ​കോ​പ​രി​ത​ല​ത്തിൽ സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അദ്ദേഹം തെളി​യി​ച്ചു. തന്റെ ഗവേഷ​ണ​ത്തി​ന്റെ ഒടുവിൽ പട്ടണത്തി​ലെ വിന്നാ​ഗി​രി ഉത്‌പാ​ദ​ക​രു​ടെ​യും കുലീ​ന​ന്മാ​രു​ടെ​യും മുമ്പാകെ അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രഖ്യാ​ത​മായ “വീഞ്ഞു വിന്നാ​ഗി​രി സംബന്ധിച്ച പാഠം” അവതരി​പ്പി​ച്ചു.

പാസ്‌ച​റീ​ക​ര​ണം

കിണ്വ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പാസ്‌ച​റു​ടെ ഗവേഷ​ണങ്ങൾ ഭക്ഷ്യ വ്യവസാ​യ​ത്തി​ലെ മലിനീ​ക​ര​ണ​ത്തി​ന്റെ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളിൽ ഭൂരി​ഭാ​ഗ​വും സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്കൾ നിമി​ത്ത​മാണ്‌ ഉണ്ടാകു​ന്ന​തെന്ന നിഗമ​ന​ത്തി​ലെ​ത്താൻ അദ്ദേഹത്തെ സഹായി​ച്ചു. വായു​വി​ലും നന്നായി കഴുകാത്ത പാത്ര​ങ്ങ​ളി​ലും സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്കൾ ഉണ്ടായി​രു​ന്നു. ബാക്ടീ​രിയ നിമിത്തം ഭക്ഷ്യോ​ത്‌പ​ന്നങ്ങൾ കേടാ​യി​പ്പോ​കു​ന്നതു ശുചി​ത്വം മെച്ചമാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ തടയാ​മെ​ന്നും ഏതാനും മിനിറ്റു സമയ​ത്തേക്ക്‌ 50 സെൽഷ്യ​സി​നും 60 സെൽഷ്യ​സി​നും ഇടയി​ലുള്ള താപനില നിലനിർത്തുക വഴി ദ്രാവ​കങ്ങൾ കേടാ​കു​ന്നതു തടയാൻ സാധി​ക്കു​മെ​ന്നും അദ്ദേഹം നിർദ്ദേ​ശി​ച്ചു. വീഞ്ഞിന്റെ ക്രമാ​തീ​ത​മായ കിണ്വനം തടയു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി​യാണ്‌ ഈ ഉപാധി ആദ്യം ഉപയോ​ഗ​ത്തിൽ കൊണ്ടു​വ​ന്നത്‌. അങ്ങനെ രുചി​ക്കോ സൗരഭ്യ​ത്തി​നോ വലിയ മാറ്റം വരാ​തെ​തന്നെ പ്രധാന സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്കളെ നശിപ്പി​ച്ചു.

പാസ്‌ച​റു​ടെ ഉടമസ്ഥാ​വ​കാ​ശ​ത്തി​ലുള്ള പാസ്‌ച​റീ​ക​രണം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന ഈ പ്രക്രിയ ഭക്ഷ്യവ്യ​വ​സാ​യ​ത്തിൽ വിപ്ലവ​ക​ര​മായ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തി. ഇന്നത്തെ​ക്കാ​ലത്ത്‌, വീഞ്ഞു​ത്‌പാ​ദ​ന​ത്തിൽ ഈ സമ്പ്രദാ​യം മേലിൽ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പാൽ, പഴച്ചാർ തുടങ്ങിയ എണ്ണമറ്റ ഉത്‌പ​ന്ന​ങ്ങൾക്ക്‌ അത്‌ ഇപ്പോ​ഴും അനു​യോ​ജ്യ​മാണ്‌. എന്നുവ​രി​കി​ലും, കുറേ​ക്കൂ​ടി ഉയർന്ന താപനി​ല​യിൽ നടത്ത​പ്പെ​ടുന്ന അണുന​ശീ​ക​രണം പോലുള്ള മറ്റു രീതി​ക​ളും അവലം​ബി​ക്കാ​വു​ന്ന​താണ്‌.

പാസ്‌ച​റു​ടെ ഗവേഷ​ണ​ത്തിൽനി​ന്നും പ്രയോ​ജനം നേടിയ മറ്റൊരു വലിയ വ്യവസാ​യ​മാണ്‌ മദ്യവാ​റ്റു വ്യവസാ​യം. അക്കാലത്ത്‌, ഫ്രഞ്ചു​കാർ ഉത്‌പാ​ദന സംബന്ധ​മായ നിരവധി പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളും ജർമൻകാ​രിൽനി​ന്നുള്ള കടുത്ത മത്സരവും അഭിമു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. പ്രശ്‌നങ്ങൾ കൂലങ്ക​ഷ​മാ​യി പരി​ശോ​ധിച്ച പാസ്‌ചർ മദ്യവാ​റ്റു​കാർക്കു ധാരാളം നിർദേ​ശങ്ങൾ നൽകി. വാറ്റു​കാർ ഉണ്ടാക്കുന്ന മദ്യത്തി​ന്റെ ശുദ്ധി​ക്കും അതു​പോ​ലെ ചുറ്റു​പാ​ടു​മുള്ള അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ന്റെ പൊതു ശുചി​ത്വ​ത്തി​നും ശ്രദ്ധ കൊടു​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ അവരോട്‌ അദ്ദേഹം നിർദ്ദേ​ശി​ച്ചു. വിജയം വളരെ​പ്പെ​ട്ടെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. അതിൽപ്പി​ന്നെ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു വളരെ​യേറെ ഉടമസ്ഥാ​വ​കാ​ശങ്ങൾ ലഭിച്ചു.

ജീവൻ ജീവനിൽനിന്ന്‌ ഉത്ഭവി​ക്കു​ന്നു

ജീർണി​ക്കുന്ന വസ്‌തു​ക്ക​ളിൽ പ്രാണി​കൾ, പുഴുക്കൾ, മറ്റു ജീവികൾ തുടങ്ങി​യവ കാണ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നെ വിശദീ​ക​രി​ക്കാ​നാ​യി പുരാ​ത​ന​കാ​ലം മുതൽക്കേ അങ്ങേയറ്റം വിചി​ത്ര​ങ്ങ​ളായ പല ആശയങ്ങ​ളും അവതരി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഉദാഹ​ര​ണ​മാ​യി, 17-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടിൽ ഒരു ബെൽജി​യൻ രസത​ന്ത്രജ്ഞൻ, ഗോതമ്പു നിറച്ച ഒരു ഭരണി​യിൽ വൃത്തി​കെട്ട ഒരു ബ്ലൗസ്‌ തിരു​കി​ക്ക​യറ്റി ചുണ്ടെ​ലി​കൾ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നി​ട​യാ​ക്കി എന്നു വീമ്പി​ളക്കി!

പാസ്‌ച​റു​ടെ കാലത്ത്‌ ശാസ്‌ത്ര​സ​മു​ദാ​യ​ത്തിൽ സംവാദം കൊടു​മ്പി​രി​കൊ​ണ്ടു. സ്വതഃ​ജ​ന​ന​വാ​ദ​ക്കാ​രെ എതിർക്കുക എന്നതു യഥാർഥ​ത്തിൽ ഒരു വെല്ലു​വി​ളി​യാ​യി​രു​ന്നു. എന്നാൽ കിണ്വ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു നടത്തിയ ഗവേഷ​ണ​ത്തിൽനി​ന്നും താൻ പഠിച്ച കാര്യങ്ങൾ നിമിത്തം പാസ്‌ച​റി​നു നല്ല ആത്മവി​ശ്വാ​സ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ സ്വതഃ​ജ​നനം എന്ന ആശയത്തിന്‌ എന്നെ​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി തിരശ്ശീ​ല​യി​ടാൻ ഉദ്ദേശി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടുള്ള പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളിൽ അദ്ദേഹം ഏർപ്പെട്ടു.

ഹംസഗ​ളാ​കാ​ര കഴുത്തുള്ള കുപ്പികൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചുള്ള പരീക്ഷണം അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ഏറ്റവും പ്രസി​ദ്ധ​മായ പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാണ്‌. ഒരു തുറന്ന കുപ്പി​യിൽ പുറത്തു​വ​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ദ്രവരൂ​പ​ത്തി​ലുള്ള ഒരു പോഷ​ക​ദ്ര​വ്യം രോഗാ​ണു​ക്കൾ നിമിത്തം വളരെ​വേഗം ചീത്തയാ​കു​ന്നു. എന്നാൽ, അഗ്രഭാ​ഗം ഹംസഗ​ളാ​കാര കഴുത്തുള്ള ഒരു കുപ്പി​യിൽ സൂക്ഷി​ക്കു​മ്പോൾ അതേ ദ്രവരൂ​പ​ത്തി​ലുള്ള പോഷ​ക​ദ്ര​വ്യം ചീത്തയാ​കു​ന്നില്ല. എന്തു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ ഇങ്ങനെ സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌?

പാസ്‌ച​റു​ടെ വിശദീ​ക​രണം ലളിത​മാ​യി​രു​ന്നു: ഹംസഗ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​കു​മ്പോൾ, വായു​വി​ലുള്ള ബാക്ടീ​രി​യകൾ ഗ്ലാസിന്റെ പ്രതല​ത്തിൽ അടിയു​ന്നു. തന്നിമി​ത്തം ദ്രാവ​ക​ത്തി​ങ്ക​ലേ​ക്കെ​ത്തു​മ്പോ​ഴേ​ക്കും വായു അണുവി​മു​ക്ത​മാ​യി​രി​ക്കും. തുറന്നി​രി​ക്കുന്ന ഒരു കുപ്പി​യി​ലെ അണുക്കൾ ദ്രവരൂ​പ​ത്തി​ലുള്ള പോഷ​ക​ദ്ര​വ്യ​ത്തിൽനി​ന്നും താനേ ഉണ്ടാകു​ന്നതല്ല, പകരം വായു​വി​ലൂ​ടെ പകരു​ന്ന​വ​യാണ്‌.

സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്ക​ളെ വഹിക്കു​ന്ന​തിൽ വായു​വി​നുള്ള സുപ്ര​ധാന പങ്കു തെളി​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി പാസ്‌ചർ ഫ്രഞ്ച്‌ ആൽപ്‌സി​ലെ കൂറ്റൻ ഹിമപാ​ളി​യായ മെർ ഡെ ഗ്‌ളെ​യ്‌സി​ലേക്കു പോയി. ഭദ്രമാ​യടച്ച തന്റെ കുപ്പികൾ 1,800 മീറ്റർ ഉയരത്തിൽവെച്ച്‌ അദ്ദേഹം വായു​വിൽ തുറന്നു​വെച്ചു. 20 കുപ്പി​ക​ളിൽ ഒന്നി​ലേതു മാത്രമേ ചീത്തയാ​യി​പ്പോ​യു​ള്ളൂ. പിന്നീട്‌ അദ്ദേഹം ജുറാ പർവത​ങ്ങ​ളു​ടെ അടിവാ​ര​ത്തിൽ പോയി അതേ പരീക്ഷണം ആവർത്തി​ച്ചു. താഴ്‌ന്ന ഈ സ്ഥലത്തു​വെച്ച്‌ എട്ടു കുപ്പി​ക​ളി​ലു​ള്ളവ ചീത്തയാ​യി​പ്പോ​യി. ഉയർന്ന സ്ഥലങ്ങളിൽ കൂടുതൽ ശുദ്ധമായ വായു ഉള്ളതി​നാൽ ചീത്തയാ​യി​പ്പോ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ അപകട​സാ​ധ്യത കുറവാ​ണെന്ന്‌ അങ്ങനെ അദ്ദേഹം തെളി​യി​ച്ചു.

അത്തരം പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ, മുന്നമേ നിലനി​ന്നി​രുന്ന ജീവനിൽനി​ന്നേ വീണ്ടും ജീവൻ ഉണ്ടാവൂ എന്ന്‌ അദ്ദേഹം ബോധ്യം വരുത്തും​വി​ധം പ്രകട​മാ​ക്കി. അതൊ​രി​ക്ക​ലും സ്വതഃ​ജ​ന​ന​ത്താൽ, അതായത്‌, സ്വയമാ​യി അസ്‌തി​ത്വ​ത്തിൽ വരുന്നില്ല.

പകർച്ച​വ്യാ​ധി​ക്കെ​തി​രെ​യുള്ള പോരാ​ട്ടം

കിണ്വ​ന​പ്ര​ക്രി​യ​യ്‌ക്ക്‌ സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്ക​ളു​ടെ സാന്നി​ധ്യം ആവശ്യ​മാ​യ​തി​നാൽ സാം​ക്ര​മി​ക​രോ​ഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലും അതു സത്യമാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെന്നു പാസ്‌ചർ വാദിച്ചു. ദക്ഷിണ ഫ്രാൻസി​ലെ പട്ടുത്‌പാ​ദ​ക​രു​ടെ ഗുരുതര സാമ്പത്തിക പ്രശ്‌ന​മാ​യി​രുന്ന പട്ടുനൂൽപ്പു​ഴു​ക്ക​ളു​ടെ രോഗത്തെ സംബന്ധിച്ച അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ അന്വേ​ഷ​ണങ്ങൾ അതു സത്യ​മെന്നു തെളി​യി​ച്ചു. ഏതാനും വർഷങ്ങൾക്കു​ള്ളിൽ രണ്ടുതരം രോഗ​ങ്ങ​ളു​ടെ കാരണങ്ങൾ കണ്ടെത്തിയ അദ്ദേഹം ആരോ​ഗ്യ​മുള്ള പട്ടുനൂൽപ്പു​ഴു​ക്കളെ തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നു കർശന​മായ രീതികൾ നിർദേ​ശി​ച്ചു. ഇതു സാം​ക്ര​മി​ക​രോ​ഗങ്ങൾ തടയു​മാ​യി​രു​ന്നു.

കോഴി​വ​സ​ന്ത​യെ​പ്പറ്റി പഠനം നടത്തു​ന്ന​തി​നി​ട​യിൽ, ഏതാനും മാസം മാത്രം പ്രായ​മുള്ള, പ്രത്യേക പരിത​സ്ഥി​തി​യിൽ വളർത്തി​യെ​ടുത്ത രോഗാ​ണു​ക്കൾ കോഴി​കൾക്കു രോഗം വരുത്തു​കയല്ല, മറിച്ച്‌ രോഗ​ത്തിൽനിന്ന്‌ അവയെ സംരക്ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണു ചെയ്‌ത​തെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി. ഫലത്തിൽ, ശക്തി കുറഞ്ഞ​തോ ദുർബ​ലീ​ക​രി​ച്ച​തോ ആയ തരം രോഗാ​ണു​ക്ക​ളെ​ക്കൊണ്ട്‌ അവയിൽ രോഗ​പ്ര​തി​രോ​ധ​ശക്തി ഉണ്ടാക്കി​യെ​ടു​ക്കാ​നാ​വു​മെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കണ്ടെത്തി.

പ്രതി​രോ​ധ​കു​ത്തി​വെപ്പ്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്കുന്ന ആദ്യത്തെ വ്യക്തി​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു പാസ്‌ചർ. ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാ​ര​നായ എഡ്വേർഡ്‌ ജെന്നർ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു​മുമ്പ്‌ ഇതുപ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു. എന്നാൽ, ഒരു രോഗ​കാ​രി​യോ​ടു സാമ്യ​മുള്ള മറ്റൊരു സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​വി​നെ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​തി​നു പകരം ശക്തി കുറഞ്ഞ യഥാർഥ രോഗ​കാ​രി​കളെ ആദ്യമാ​യി ഉപയോ​ഗി​ച്ചതു പാസ്‌ച​റാ​യി​രു​ന്നു. കന്നുകാ​ലി, ആട്‌ തുടങ്ങിയ ഉഷ്‌ണ​ര​ക്ത​ജീ​വി​കൾക്കു​ണ്ടാ​കുന്ന ഒരു പകർച്ച​വ്യാ​ധി​യായ അന്ത്രാ​ക്‌സി​നെ​തി​രെ​യുള്ള പ്രതി​രോ​ധ​കു​ത്തി​വെ​പ്പി​ന്റെ കാര്യ​ത്തി​ലും അദ്ദേഹം വിജയം കണ്ടെത്തി.

ഇതേത്തു​ടർന്ന്‌, അദ്ദേഹം പേപ്പട്ടി​വി​ഷ​ബാ​ധ​യ്‌ക്കെ​തി​രെ​യുള്ള തന്റെ അവസാ​ന​ത്തേ​തും ഏറ്റവും പ്രസി​ദ്ധി​യാർജി​ച്ച​തു​മായ യുദ്ധത്തി​നി​റ​ങ്ങി​ത്തി​രി​ച്ചു. അദ്ദേഹം തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, പേപ്പട്ടി​വി​ഷ​ബാ​ധയെ നേരി​ട്ട​പ്പോൾ പാസ്‌ചർ ഇടപെ​ട്ടത്‌ ബാക്ടീ​രി​യ​യു​ടേ​തിൽനി​ന്നും വളരെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു ലോക​വു​മാ​യാ​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം അപ്പോൾ വൈറ​സ്സു​ക​ളു​മാ​യാ​യി​രു​ന്നു ഇടപെ​ട്ടത്‌. സൂക്ഷ്‌മ​ദർശി​നി​യി​ലൂ​ടെ അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കാണാ​നാ​വാഞ്ഞ ഒരു ലോക​മാ​യി​രു​ന്നു അവയു​ടേത്‌.

1885 ജൂലൈ 6-ാം തീയതി, ഒരമ്മ തന്റെ ഒമ്പതു വയസ്സു​കാ​ര​നായ മകനെ പാസ്‌ച​റു​ടെ ഗവേഷ​ണ​ശാ​ല​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. കുട്ടിക്ക്‌ പേപ്പട്ടി​യു​ടെ കടി​യേ​റ്റിട്ട്‌ അധിക​സ​മ​യ​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. അമ്മയുടെ ദയനീ​യ​മായ യാചനകൾ കണ്ടിട്ടും പാസ്‌ചർ കുട്ടിയെ സഹായി​ക്കാൻ മടിച്ചു. അദ്ദേഹം ഒരു ഡോക്ടർ അല്ലായി​രു​ന്ന​തി​നാൽ നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​യി മരുന്നു പ്രയോ​ഗി​ച്ച​തി​നു കുറ്റം ചുമത്ത​പ്പെ​ടു​മോ എന്ന ഭയമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. മാത്രമല്ല, അദ്ദേഹം അതുവരെ തന്റെ ചികി​ത്സാ​രീ​തി മനുഷ്യ​രിൽ പ്രയോ​ഗി​ച്ചു​നോ​ക്കി​യി​ട്ടി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എങ്കിലും, അദ്ദേഹം തന്റെ കൂട്ടു​പ്ര​വർത്ത​ക​നാ​യി​രുന്ന ഡോ. ഗ്രാൻചാ​യോട്‌ ആ ബാലനു പ്രതി​രോ​ധ​കു​ത്തി​വെപ്പു നടത്താൻ ആവശ്യ​പ്പെട്ടു. അദ്ദേഹം അതിൽ വിജയി​ച്ചു. ഒരു വർഷത്തി​നു​ള്ളിൽ, ചികിത്സ ലഭിച്ച 350 പേരിൽ ഒരാൾ മാത്രമേ—വളരെ വൈകി കൊണ്ടു​വ​ന്ന​തി​നാൽ—രക്ഷപ്പെ​ടാ​തെ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ.

ഇതിനി​ട​യ്‌ക്കു പാസ്‌ചർ ആശുപ​ത്രി​ക​ളു​ടെ ശുചി​ത്വ​ത്തി​ലേ​ക്കും ശ്രദ്ധ തിരിച്ചു. പ്രസവ​പ്പനി പാരീ​സി​ലെ പ്രസവാ​ശു​പ​ത്രി​യിൽ ഓരോ വർഷവും നിരവധി സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ മരണത്തി​നി​ട​യാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. പഴുപ്പു​ണ്ടാ​കാ​തി​രി​ക്കാ​നുള്ള ചില പ്രാ​യോ​ഗി​ക​രീ​തി​കൾ മാത്രമല്ല കർശന​മായ ശുചി​ത്വം, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും കൈകൾക്ക്‌, ഉണ്ടായി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും പാസ്‌ചർ നിർദ്ദേ​ശി​ച്ചു. ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാ​ര​നായ ജോസഫ്‌ ലിസ്റ്റർ എന്ന ശസ്‌ത്ര​ക്രി​യാ​വി​ദ​ഗ്‌ധ​ന്റെ​യും മറ്റുചി​ല​രു​ടെ​യും അന്വേ​ഷ​ണങ്ങൾ പാസ്‌ച​റു​ടെ നിഗമ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ കൃത്യത തെളി​യി​ച്ചു.

വില​യേ​റിയ സേവനം

1895-ൽ പാസ്‌ചർ അന്തരിച്ചു. എന്നാൽ അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ സേവനം അമൂല്യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അതിന്റെ വ്യത്യസ്‌ത വശങ്ങൾ നമുക്കി​ന്നും പ്രയോ​ജനം ചെയ്യുന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടാണ്‌ അദ്ദേഹത്തെ “മാനവ​രാ​ശി​യു​ടെ ഉപകാരി” എന്നു വിളി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. പൊതു​വേ അദ്ദേഹം ഉപജ്ഞാ​താ​വെ​ന്ന​റി​യ​പ്പെ​ടുന്ന വാക്‌സി​നു​ക​ളോ​ടും പ്രക്രി​യ​ക​ളോ​ടും ബന്ധപ്പെ​ടു​ത്തി അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ പേര്‌ ഇപ്പോ​ഴും ഉപയോ​ഗി​ച്ചു പോരു​ന്നു.

പാസ്‌ച​റു​ടെ ജീവി​ത​കാ​ല​ത്തു​തന്നെ പാരീ​സിൽ പേപ്പട്ടി​വി​ഷ​ബാ​ധ​യു​ടെ ചികി​ത്സ​യ്‌ക്കു​വേണ്ടി ആരംഭിച്ച ഒരു സ്ഥാപന​മായ ലൻസ്റ്റീ​റ്റ്യൂ പാസ്‌ചർ, ഇന്നു പകർച്ച​വ്യാ​ധി​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള പഠനത്തി​നു പേരു​കേട്ട ഒരു കേന്ദ്ര​മാണ്‌. വാക്‌സി​നു​ക​ളോ​ടും മറ്റു മരുന്നു​ക​ളോ​ടും ബന്ധപ്പെട്ട സേവന​ത്തി​നാ​യി അതു പ്രത്യേ​കി​ച്ചും പ്രസി​ദ്ധ​മാണ്‌—1983-ൽ പ്രൊ​ഫസർ ലൂക്ക്‌ മൊൺട​ന്യാ​യു​ടെ നേതൃ​ത്വ​ത്തി​ലുള്ള ശാസ്‌ത്രജ്ഞ സംഘം ആദ്യമാ​യി എയ്‌ഡ്‌സ്‌ വൈറ​സ്സി​നെ വേർതി​രി​ച്ചെ​ടു​ത്ത​പ്പോൾ മുതൽ അതിന്റെ ഖ്യാതി മുമ്പെ​ന്ന​ത്തെ​ക്കാ​ളും വർധിച്ചു.

പാസ്‌ചർ ഉൾപ്പെ​ട്ട​തും അദ്ദേഹം വിജയം പ്രാപി​ച്ച​തു​മായ ജീവന്റെ സ്വതഃ​ജ​ന​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള സംവാദം, വെറു​മൊ​രു ശാസ്‌ത്രീയ തർക്കമ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ഏതാനും ശാസ്‌ത്ര​കാ​ര​ന്മാർക്കോ ബുദ്ധി​ജീ​വി​കൾക്കോ തമ്മിൽ ചർച്ച​ചെ​യ്യാൻ താത്‌പ​ര്യ​മുള്ള ഒരു വിഷയം എന്നതി​നെ​ക്കാൾ കവിഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു അത്‌. അതിനു വളരെ വലിയ പ്രാധാ​ന്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു—ദൈവ​ത്തി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള തെളിവ്‌ അതിൽ അടങ്ങി​യി​രു​ന്നു.

ശാസ്‌ത്രം ഐച്ഛി​ക​വി​ഷ​യ​മാ​യെ​ടുത്ത ഒരു ഫ്രഞ്ച്‌ ദാർശ​നി​ക​നായ ഫ്രാൻസ്വ ഡഗോ​ന്യാ​യു​ടെ നിരീ​ക്ഷ​ണ​പ്ര​കാ​രം പാസ്‌ച​റു​ടെ “ഭൗതി​ക​വാ​ദി​ക​ളും നിരീ​ശ്വ​ര​വാ​ദി​ക​ളു​മാ​യി​രുന്ന പ്രതി​യോ​ഗി​കൾ, തന്മാ​ത്ര​കൾക്കു വിഘടനം സംഭവി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ ഫലമായി ഏകകോ​ശ​ജീ​വി ഉണ്ടാകു​മെന്നു തെളി​യി​ക്കാൻ തങ്ങൾക്കു കഴിയു​മെന്നു വിശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു. സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ അസ്‌തി​ത്വം തള്ളിക്ക​ള​യു​ന്ന​തിന്‌ ഇതവരെ അനുവ​ദി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, പാസ്‌ചറെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം, ജീവനി​ല്ലാ​യ്‌മ​യിൽ നിന്നു ജീവനി​ലേക്ക്‌, സാധ്യ​മായ യാതൊ​രു വഴിയും ഉണ്ടായി​രു​ന്നില്ല.”

ഇന്നോളം, പരീക്ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും ചരി​ത്ര​വും ജീവശാ​സ്‌ത്ര​വും പുരാ​വ​സ്‌തു​ഗ​വേ​ഷ​ണ​വും നരവം​ശ​ശാ​സ്‌ത്ര​വും എല്ലാം പ്രദാനം ചെയ്യുന്ന മുഴു തെളി​വു​ക​ളും പാസ്‌ചർ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു​കാ​ണി​ച്ചു​ത​ന്ന​തി​നെ—ജീവൻ, അചേതന വസ്‌തു​ക്ക​ളിൽ നിന്നല്ല, അതിനു​മു​മ്പു സ്ഥിതി​ചെ​യ്‌തി​രുന്ന ജീവനിൽനി​ന്നേ വരൂ എന്നതിനെ—തെളി​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഉല്‌പ​ത്തി​യി​ലെ ബൈബിൾ വിവരണം പ്രസ്‌താ​വി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ജീവൻ “അതതു തര”ങ്ങളെ മാത്രമേ പുനരു​ത്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കൂ എന്നു തെളി​വു​കൾ വ്യക്തമാ​യി കാണി​ക്കു​ന്നു. സന്തതികൾ എല്ലായ്‌പോ​ഴും മാതാ​പി​താ​ക്ക​ളു​ടെ അതേ “തരം,” അല്ലെങ്കിൽ വർഗം ആണ്‌.—ഉല്‌പത്തി 1:11, 12, 20-25.

അങ്ങനെ, അറിഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടോ അല്ലാ​തെ​യോ, ലൂയി പാസ്‌ചർ തന്റെ ശ്രമങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ, പരിണാമ സിദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​നെ​തി​രാ​യും ജീവൻ ഭൂമി​യിൽ പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്ന​തിന്‌ ഒരു സ്രഷ്ടാ​വി​ന്റെ പരമമായ ആവശ്യം ഉണ്ട്‌ എന്നതിന്‌ അനുകൂ​ല​മാ​യും ശക്തമായ തെളി​വും സാക്ഷ്യ​വും നിരത്തി. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ശ്രമങ്ങൾ വിനീ​ത​നായ സങ്കീർത്ത​ന​ക്കാ​രൻ സമ്മതിച്ചു പറഞ്ഞതി​നെ പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്നു: “യഹോവ തന്നേ ദൈവം എന്നറി​വിൻ; അവൻ നമ്മെ ഉണ്ടാക്കി.”—സങ്കീർത്തനം 100:3.

[25-ാം പേജിലെ ചിത്രങ്ങൾ]

മുകളിൽ കാണി​ച്ചി​രി​ക്കുന്ന ഉപകരണം അനാവശ്യ സൂക്ഷ്‌മാ​ണു​ക്കളെ കൊന്നു​കൊ​ണ്ടു വീഞ്ഞു പാസ്‌ച​റീ​ക​രി​ക്കാൻ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു; അതു സംബന്ധി​ച്ചു താഴെ​ക്കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കുന്ന ചിത്ര​ത്തിൽ എടുത്തു​കാ​ണി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു

[26-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

പാസ്‌ചറുടെ പരീക്ഷ​ണങ്ങൾ സ്വതഃ​ജനന സിദ്ധാന്തം തെറ്റാ​ണെന്നു തെളി​യി​ച്ചു

[24-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

All photos pages 24-6: © Institut Pasteur