‘നാൾതോ​റും’ യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തു​ക

¹ സങ്കീർത്തനം 145:2-ൽ ദാവീദ്‌ യഹോ​വ​യോ​ടു ചെയ്‌ത ഒരു വാഗ്‌ദാ​നം അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു: “നാൾതോ​റും ഞാൻ നിന്നെ വാഴ്‌ത്തും; ഞാൻ നിന്റെ നാമത്തെ എന്നെ​ന്നേ​ക്കും സ്‌തു​തി​ക്കും.” നമുക്കും നമ്മുടെ സ്വർഗീയ പിതാ​വി​നെ വാഴ്‌ത്താ​നും സ്‌തു​തി​ക്കാ​നും കാരണ​മുണ്ട്‌! എന്നാൽ ‘നാൾതോ​റും’ യഹോ​വ​യു​ടെ പരമാ​ധി​കാ​രത്തെ പ്രകീർത്തി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നമുക്കു ദാവീ​ദി​ന്റെ ദൃഷ്ടാന്തം അനുക​രി​ക്കാൻ കഴിയു​ന്ന​തെ​ങ്ങനെ?

² നമ്മുടെ ഹൃദയ​ങ്ങളെ യഹോ​വ​യോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പി​നാൽ നിറയ്‌ക്കുക: ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്റെ ക്രമമായ പഠനം യഹോവ നമുക്കു​വേണ്ടി ചെയ്‌തി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടും, ചെയ്‌തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടും, ചെയ്യാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നോ​ടു​മുള്ള നമ്മുടെ നന്ദിയെ ആഴമു​ള്ള​താ​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ വിസ്‌മ​യാ​വ​ഹ​മായ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളോ​ടുള്ള വിലമ​തി​പ്പിൽ നാം വളരവേ, അവന്റെ നന്മയെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഘോഷി​ച്ചു​ല്ല​സി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി നാം നമ്മെത്തന്നെ കണ്ടെത്തും. (സങ്കീ. 145:7) ഉചിത​മായ ഏതൊരു സമയത്തും നാം ആവേശ​ത്തോ​ടെ അവനെ സ്‌തു​തി​ക്കും.

³ അനുദിന സംഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ യഹോ​വയെ സ്‌തു​തി​ക്കുക: അയൽക്കാ​രോ​ടും സഹപാ​ഠി​ക​ളോ​ടും സഹജോ​ലി​ക്കാ​രോ​ടും നാം അനുദി​നം സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്ന മറ്റുള്ള​വ​രോ​ടും സംസാ​രി​ക്കു​മ്പോൾ, നമ്മുടെ പ്രത്യാശ അവരു​മാ​യി പങ്കു​വെ​ക്കാൻ നാം അവസരങ്ങൾ കണ്ടെത്തി​യേ​ക്കാം. ഒരു അയൽക്കാ​രൻ സമൂഹ​ത്തി​ലെ കുറ്റകൃ​ത്യ​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഉത്‌കണ്‌ഠ പ്രകടി​പ്പി​ച്ചേ​ക്കാം; ഒരു സഹപാഠി മയക്കു​മ​രു​ന്നു​ക​ളു​ടെ ദുരു​പ​യോ​ഗ​മോ അധാർമി​ക​ത​യോ സംബന്ധിച്ച്‌ ഉത്‌ക​ണ്‌ഠ​യു​ള്ള​വ​നാ​യി​രു​ന്നേ​ക്കാം; ഒരു സഹജോ​ലി​ക്കാ​രൻ ചില രാഷ്ട്രീയ വിവാ​ദ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭി​പ്രാ​യം പറഞ്ഞേ​ക്കാം. ഇപ്പോൾ സ്വീക​രി​ക്കേണ്ട ഉചിത​മായ ഗതി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും ഈ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അന്തിമ പരിഹാ​ര​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും കാണി​ച്ചു​ത​രുന്ന ദൈവ​വ​ച​ന​ത്തി​ലെ തത്ത്വങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും വാഗ്‌ദാ​ന​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കും നമുക്കു വിരൽചൂ​ണ്ടാൻ കഴിയും. “തക്കസമ​യത്തു” പറയുന്ന അത്തരം വാക്കുകൾ അനു​ഗ്ര​ഹ​മാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും!—സദൃ. 15:23.

⁴ യഹോ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു മുഴു​സ​മ​യ​വും സംസാ​രി​ക്കുക: യഹോ​വ​യോട്‌ ആഴമായ വിലമ​തി​പ്പുള്ള വ്യക്തി സാധ്യ​മാ​കു​ന്നത്ര ആളുക​ളോ​ടു സുവാർത്ത പങ്കു​വെ​ക്കാൻ ആഗ്രഹി​ക്കു​ന്നു. (സങ്കീ. 40:8-10) ഇത്തരു​ണ​ത്തിൽ, നാം നമ്മോ​ടു​തന്നെ ഇപ്രകാ​രം ചോദി​ക്കണം, ‘എന്റെ സാഹച​ര്യ​ങ്ങൾ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്ന​ത്ര​യും ഞാൻ ചെയ്യു​ന്നു​വോ?’ ചില ന്യായ​യു​ക്ത​മായ പൊരു​ത്ത​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലു​കൾ വരുത്തി​യ​തു​കൊ​ണ്ടു തങ്ങൾക്കു നിരന്തര പയണി​യർമാർ ആയിത്തീ​രാൻ കഴിഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നെന്ന്‌ അനേക​രും മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇപ്പോ​ഴത്തെ സാഹച​ര്യം അതിന്‌ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കിൽ നമുക്കു സഹായ പയണി​യർമാ​രാ​യി പേർചാർത്താൻ കഴിയു​മോ?

⁵ യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്തു​ന്ന​തിൽ നമ്മോ​ടൊ​പ്പം ചേരാൻ പുതി​യ​വരെ സഹായി​ക്കുക: യേശു​വി​ന്റെ മരണത്തി​ന്റെ സ്‌മാ​ര​കാ​ഘോ​ഷം, യഹോ​വ​യോ​ടു നന്ദിയു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നും അവന്റെ നാമത്തെ സ്‌തു​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള കാരണ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ എല്ലായ്‌പോ​ഴും നമ്മെ ഓർമി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. യഹോ​വ​യു​ടെ രാജത്വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു പരസ്യ​മാ​യി സംസാ​രി​ക്കു​ന്ന​തിൽ നമ്മോ​ടൊ​പ്പം ചേരാൻ നമ്മുടെ ബൈബിൾ വിദ്യാർഥി​കളെ പ്രോ​ത്സാ​ഹി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഇതു വിശേ​ഷാൽ നല്ല സമയമാണ്‌. നിത്യ​ജീ​വ​നി​ലേക്കു നയിക്കുന്ന പരിജ്ഞാ​നം പുസ്‌ത​ക​ത്തി​ന്റെ 173-5 പേജു​ക​ളി​ലെ 7-9 ഖണ്ഡിക​ക​ളിൽ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നെക്കു​റി​ച്ചു ശാന്തമാ​യി പ്രാർഥ​നാ​പൂർവം ചിന്തി​ക്കാൻ അവരെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കുക. അവർ യോഗ്യത പ്രാപി​ക്കു​ന്നെ​ങ്കിൽ, കേവലം അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​ത്തി​ന്റെ അഭാവ​ത്തിൽ പിന്മാ​റി​നിൽക്കാൻ അവർക്കു കാരണ​മില്ല. രാജ്യ​പ്ര​സം​ഗ​വേല ചെയ്യ​പ്പെ​ടുന്ന വിധം അവർക്കു കാണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാൻ കഴിവുള്ള പ്രസാ​ധകർ ഉണ്ട്‌. സുവാർത്ത സംസാ​രി​ക്കാ​നുള്ള ധൈര്യം സംഭരി​ക്കാൻ പുതി​യ​വർക്കു കഴിയു​മെ​ങ്കിൽ, യഹോവ തങ്ങളെ സഹായി​ക്കു​മെന്ന്‌ അവർക്കു ദൃഢവി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും.—പ്രവൃ. 4:31; 1 തെസ്സ. 2:2.

⁶ നാൾതോ​റും യഹോ​വയെ വാഴ്‌ത്താൻ നാം പ്രയത്‌നി​ക്കു​മ്പോൾ, നാം നമുക്കു​ത​ന്നെ​യും മറ്റുള്ള​വർക്കും നിത്യ​പ്ര​യോ​ജ​നങ്ങൾ കൈവ​രു​ത്തു​ന്നു.