“ചൈന​യി​ലെ തേയില മുഴുവൻ കൊടു​ത്താ​ലും ഇല്ല!”

അത്‌ ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഗതിയെ മാററി​മ​റി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അതിന്റെ കാലത്തെ അതിശ​ക്ത​മായ വ്യാപാ​ര​ക്ക​മ്പനി അതിൻമേൽ അടിസ്ഥാ​ന​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഡച്ച്‌ നാവികർ അതന്വേ​ഷിച്ച്‌ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കിന്‌ മൈൽ സഞ്ചരിച്ചു. വെള്ളം കഴിഞ്ഞാൽ ലോക​ത്തി​ലെ ഏററം പ്രിയ​ങ്ക​ര​മായ പാനീയം അതാണ്‌. അതെന്താണ്‌? ചായ!

തേയി​ലക്ക്‌ ഇത്ര പ്രചാരം സിദ്ധി​ച്ച​തെ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്ന​റി​യാൻ നിങ്ങൾ എന്നെങ്കി​ലും ആഗ്രഹി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടോ? അത്‌ എവി​ടെ​നി​ന്നു വന്നു? മററ്‌ അസംഖ്യം പുതു​മ​ക​ളും​പോ​ലെ, അത്‌ ചൈന​യി​ലാണ്‌ ഉത്ഭവി​ച്ചത്‌. പൊതു​യു​ഗ​ത്തിന്‌ ഏതാണ്ട്‌ 500 വർഷം മുമ്പ്‌ കൊൺഫ്യൂ​ഷ്യസ്‌ തന്റെ കവിത​ക​ളി​ലൊ​ന്നിൽ അതിനെ പരാമർശി​ച്ചു. പിന്നീട്‌ 300 വർഷങ്ങൾക്കു​ശേഷം തേയി​ലക്കു നികു​തി​ചു​മത്തി ശൂന്യ​മായ ഖജനാവു നിറച്ച ഒരു ചൈനീസ്‌ ചക്രവർത്തി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ചരിത്രം പറയുന്നു.

തേയി​ല​യു​ടെ ഉത്ഭവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിശദീ​ക​രി​ക്കുന്ന ഐതീ​ഹ്യ​ങ്ങൾക്ക്‌ കുറവി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും യഥാർത്ഥ​ത്തിൽ അത്‌ കണ്ടുപി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തെ​ങ്ങ​നെ​യെന്ന്‌ നാം അറിയാ​നി​ട​യില്ല. ഒരു കഥ അതിനെ ഷെൻ നൂംഗ്‌ ചക്രവർത്തി​യോ​ടു ബന്ധിപ്പി​ക്കു​ന്നു. അദ്ദേഹം രാജ്യത്ത്‌ ചുററി​സ​ഞ്ച​രി​ക്കു​മ്പോൾ തിളപ്പിച്ച വെള്ളം മാത്രമേ കുടി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു. ഒരിക്കൽ എരിഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഒരു ചുള്ളി​ക്കെട്ട്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ തിളച്ചു​പൊ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രുന്ന വെള്ളത്തി​ലേക്ക്‌ പറന്നു​വീ​ണു. ചക്രവർത്തി പുതിയ പാനീ​യ​ത്തിന്‌ അത്യന്തം ഹിതക​ര​മായ രുചി​യും മനോ​ഹ​ര​മായ സുഗന്ധ​വും ഉള്ളതായി ശ്രദ്ധിച്ചു. അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ കണ്ടുപി​ടു​ത്തം ചായ ആയിരു​ന്നു!

രണ്ടാമത്തെ ഒരു ഐതീ​ഹ്യ​പ്ര​കാ​രം, ബുദ്ധന്റെ ശിഷ്യൻമാ​രി​ലൊ​രാ​ളാ​യി​രുന്ന ഒരു ബോധി​ധർമ്മ അഹോ​രാ​ത്ര​മുള്ള നിരന്തര ധ്യാന​ത്താൽ മാത്രമേ യഥാർത്ഥ പുണ്യ​വാ​ള​പ​ദവി പ്രാപി​ക്കാൻക​ഴി​ക​യു​ള്ളു​വെന്ന്‌ വിശ്വ​സി​ച്ചു. അദ്ദേഹം സുദീർഘ​മാ​യി ഉണർന്നി​രുന്ന ഒരു സമയത്ത്‌ ഒടുവിൽ നിദ്ര അയാളെ കീഴടക്കി. ഇത്ര അധഃപ​തിച്ച ഒരു മാനു​ഷ​ദൗർബ​ല്യ​ത്തിന്‌ രണ്ടാമ​തും അടി​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കാ​തി​രി​ക്കാൻ അയാൾ തന്റെ കൺപോ​ളകൾ ഛേദി​ച്ചു​ക​ളഞ്ഞു. അവ നിലത്തു​വീ​ഴു​ക​യും അത്ഭുത​ക​ര​മാ​യി മുളക്കാൻ തുടങ്ങു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു. അടുത്ത ദിവസം ഒരു പച്ചസസ്യം പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെട്ടു. അയാൾ ഇലകൾ പരീക്ഷി​ച്ചു​നോ​ക്കു​ക​യും രുചി​ക​ര​വും ഉൻമേ​ഷ​പ്ര​ദ​വു​മാ​ണെന്നു കണ്ടെത്തു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു. തീർച്ച​യാ​യും അത്‌ തേയി​ല​ച്ചെ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു.

തേയില വിദൂ​ര​പൂർവ​ദേ​ശത്തെ കീഴട​ക്കു​ന്നു

വളരെ താമസി​യാ​തെ തേയില ജപ്പാനെ കീഴടക്കി. അത്‌ അവിടെ കൊണ്ടു​ചെ​ന്നത്‌ ഒൻപതാം നൂററാ​ണ്ടിൽ ഒരു സമയത്ത്‌ ‘പൊക്ക​ണ​ത്തിൽ തേയി​ല​പ്പാ​ത്ര’വുമായി വന്നെത്തിയ ചൈനീസ്‌ ബൗദ്ധസ​ന്യാ​സി​മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ, തേയില ജപ്പാൻകാ​രു​ടെ ഇടയിൽ വളരെ ഇഷ്ടമുള്ള വസ്‌തു ആയിത്തീർന്ന​തു​കൊണ്ട്‌ 400 വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞ്‌ ചായ ഉണ്ടാക്കി വിളമ്പുന്ന “അത്യന്തം ഔപചാ​രി​ക​മായ ഒരു കർമ്മം” ഒരു ദേശീയ ഏർപ്പാ​ടാ​യി​ത്തീർന്നു, അത്‌ ചനോയു എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ജപ്പാൻകാർ അതി​ശ്ര​ദ്ധാ​പൂർവ​ക​മായ ഒരു ചായകു​ടി​ച​ടങ്ങ്‌ വിപു​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​പ്പോൾ, ചൈന​യി​ലെ ചായ അശേഷം രുചി​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല. ചൈനാ​ക്കാ​രായ കവികൾ ചായയെ “ദ്രാവ​ക​രൂ​പ​ത്തി​ലുള്ള സൂര്യ​കാ​ന്ത​ത്തി​ന്റെ പത”യായി വാഴ്‌ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും മിക്ക​പ്പോ​ഴും അത്‌ ഏറെയും ഒരു സൂപ്പു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു. പച്ചത്തേ​യില ഉപ്പു​വെ​ള്ള​ത്തിൽ തിളപ്പിച്ച്‌ ഇഞ്ചിയോ ഇലവങ്ങ​മോ ഉള്ളി​പോ​ലു​മോ ചേർത്തോ മററു സന്ദർഭ​ങ്ങ​ളിൽ പാലോ അരി​പോ​ലു​മോ ചേർത്തു ഊററി​യെ​ടു​ത്തോ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു കൂടുതൽ സാധാ​ര​ണ​മായ പാചക​വി​ധി.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ചായനിർമ്മാ​ണ​ത്തിന്‌ അർപ്പി​ത​മായ ആദ്യത്തെ പുസ്‌തകം എഴുതി​യത്‌ ഒരു ചീനക്കാ​ര​നാ​യി​രു​ന്നു. ക്രി. വ. 780നോടു സമീപിച്ച്‌ ലൂ യൂ ററ്‌ഷാ-കിംഗ്‌ (തേയി​ല​യു​ടെ പുസ്‌തകം) പ്രസി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി, അത്‌ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ വിദൂ​ര​പൂർവ ചായ​പ്രേ​മി​കൾക്ക്‌ ററീ ബൈബിൾ ആയിത്തീർന്നു. ഈ വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​നായ മനുഷ്യ​നാൽ സ്വാധീ​നി​ക്ക​പ്പെട്ട്‌ ചൈനാ അതിന്റെ ചായശീ​ല​ങ്ങളെ പരിഷ്‌ക്ക​രി​ക്കാ​നും കൂടുതൽ സൂക്ഷ്‌മ​വും എന്നാൽ ലളിത​വു​മായ വിധത്തിൽ പാനീയം തയ്യാറാ​ക്കാ​നും തുടങ്ങി; കൂടി​യാൽ അല്‌പം ഉപ്പു​ചേർത്ത തിളപ്പിച്ച വെള്ളം ഉണങ്ങിയ തേയി​ല​മേൽ ഒഴിക്ക​പ്പെട്ടു—ദീർഘ​നാൾ പ്രിയ​ങ്ക​ര​മാ​യി കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രുന്ന പഴയ പാചക​വി​ധി​യോ​ടു കാണിച്ച ഏക സൗജന്യം ഉപ്പു​ചേർക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ചായ നല്ലതാ​ണോ​യെ​ന്നത്‌ അധിക​മാ​യി അതിന്റെ സുഗന്ധത്തെ ആശ്രയി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി ലൂ യൂ നിരീ​ക്ഷി​ച്ചു. അതിന്റെ സ്വാദും ഗുണവും നിർണ്ണ​യി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നത്‌ തേയി​ല​ച്ചെ​ടി​യെ മാത്രമല്ല, ഏറെയും മുന്തി​രി​യു​ടെ കാര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ മണ്ണും കാലാ​വ​സ്ഥ​യും​പോ​ലെ​യുള്ള ഘടകങ്ങ​ളെ​യും ആശ്രയി​ച്ചാണ്‌. “ഒരു ആയിര​വും പതിനാ​യി​ര​വും” ചായക​ളു​ണ്ടെന്ന്‌ പറയാൻ അദ്ദേഹ​ത്തിന്‌ കഴിഞ്ഞ​തെ​ന്തു​കൊ​ണ്ടെന്ന്‌ ഇതു വിശദ​മാ​ക്കു​ന്നു.

പെട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ ചൈനാ​ക്കാർ തേയി​ലകൾ കൂട്ടി​ക്ക​ലർത്താൻതു​ടങ്ങി. ശതക്കണ​ക്കിന്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​ഇ​നങ്ങൾ വിപണി​യി​ലി​റ​ക്ക​പ്പെട്ടു. ലോക​ത്തിന്‌ തേയില കൊടുത്ത രാജ്യം​തന്നെ അതിന്റെ സാർവ​ലൗ​കി​ക​മായ പേർ നൽകി​യത്‌ അതിശ​യമല്ല: അത്‌ ആമോയ്‌ ചൈനീസ്‌ ഉപഭാ​ഷ​യി​ലെ ഒരു ചൈനീസ്‌ അക്ഷരത്തിൽനി​ന്നു​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​താണ്‌.

യൂറോപ്പ്‌ തേയില കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്നു

യൂറോ​പ്യൻമാർ ചായയു​ടെ രുചി കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ദീർഘ​നാൾ എടുത്തു. ഒരു വെനീ​ഷ്യൻവ്യാ​പാ​രി​യും സാഹസി​ക​നു​മാ​യി​രുന്ന മാർക്കോ പോളോ (1254-1324) ചൈന​യിൽ പരക്കെ പര്യട​നം​ന​ട​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും അയാൾ തന്റെ യാത്രാ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളിൽ ഒരു പ്രാവ​ശ്യം മാത്രമേ ചായ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു പറയു​ന്നു​ള്ളു. സ്വേച്ഛാ​പ​ര​മാ​യി തേയി​ല​നി​കു​തി വർദ്ധി​പ്പി​ച്ച​തു​കൊണ്ട്‌ പിരി​ച്ചു​വി​ട​പ്പെട്ട ഒരു ചൈനീസ്‌ ധനമ​ന്ത്രി​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. ഏതാണ്ട്‌ 200 വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ മറെറാ​രു വെനീ​ഷ്യ​നായ ഗിയോ​വനി ബാററി​സ്‌ററാ റാമൂ​സി​യോ യൂറോ​പ്പിന്‌ തേയില ഉല്‌പാ​ദ​ന​ത്തി​ന്റെ​യും ഉപയോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും വിശദ​മായ ആദ്യവർണ്ണന നൽകി. അങ്ങനെ 17-ാം നൂററാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തിൽ ഈ പുതിയ വിദേ​ശ​പാ​നീ​യ​ത്തി​ന്റെ ആദ്യസാ​മ്പി​ളു​കൾ യൂറോ​പ്യൻഫാർമ​സി​ക​ളിൽ വിൽക്ക​പ്പെട്ടു, സ്വർണ്ണ​ത്തി​ന്റെ വിലയാണ്‌ ആദ്യം കിട്ടി​യത്‌. ആദ്യം ആസ്‌​ത്രേ​ലി​യാ​യി​ലു​ണ്ടായ “ചൈന​യി​ലെ തേയില മുഴുവൻ കൊടു​ത്താ​ലും ഇല്ല” എന്ന പദപ്ര​യോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അർത്ഥം “തീർച്ച​യാ​യും ഇല്ല!” എന്നായി​രി​ക്കു​ന്നത്‌ ഒട്ടും അതിശ​യമല്ല.

ഇതിനി​ട​യിൽ ഡച്ചുകാർ വിദൂ​ര​പൂർവ​ദേ​ശ​വു​മാ​യി കച്ചവടം​തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്നു. കൂടുതൽ വിശി​ഷ്ട​മായ അവരുടെ ഇറക്കു​മ​തി​ക​ളി​ലൊന്ന്‌ തേയി​ല​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു ഉത്സാഹി​യായ വ്യാപാ​രി​യാ​യി​രുന്ന ജോഹാൻ ന്യൂ​ഹോഫ്‌ ചൈനീസ്‌ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥൻമാ​രു​മാ​യുള്ള അറുതി​യി​ല്ലാത്ത സംഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റിച്ച്‌ റിപ്പോർട്ടു​ചെ​യ്യു​ന്നു. ഒരു പാനീയം വിളമ്പി​യി​രുന്ന ഒരു വിരുന്ന്‌ അവയെ മിക്ക​പ്പോ​ഴും മകുടം​ചാർത്തി​യി​രു​ന്നു. അദ്ദേഹം ഈ പാനീ​യത്തെ വിലയി​ടിച്ച്‌ “ഒരു പയർസൂപ്പ്‌” എന്നു വിളിച്ചു. അത്‌ തയ്യാറാ​ക്കുന്ന വിധവും “സഹിക്കാ​വു​ന്ന​ട​ത്തോ​ളം ചൂടിൽ” അതു കുടി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നും വർണ്ണിച്ച ശേഷം “ചൈനാ​ക്കാർ ഈ പാനീ​യത്തെ രസവാ​ദി​കൾ തങ്ങളുടെ ലാപ്പിഡം ഫിലോ​സോ​ഫോ​റത്തെ, അതായത്‌ സ്‌പർശ​മ​ണി​യെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ വിലമ​തി​ക്കു​ന്നു​വെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർത്തു.” എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അദ്ദേഹം ചായയെ ചെല​വേ​റി​യ​തെ​ങ്കി​ലും സകലതരം രോഗ​ത്തി​നു​മുള്ള ഫലകര​മായ പ്രതി​വി​ധി​യെന്ന്‌ പുകഴ്‌ത്തി​പ്പ​റഞ്ഞു.

ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രെ സന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കുന്ന പാനപാ​ത്രം

ഇന്നത്തെ ഏററം ആർത്തി​യുള്ള ചായകു​ടി​യൻമാർ ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഡച്ചുകാ​രും പോർട്ടു​ഗീ​സു​കാ​രു​മാണ്‌ തേയി​ല​യി​ലേക്കു മാറാൻ അവരെ സഹായി​ച്ചത്‌. ആംസ്‌റ​റർഡാ​മി​ലെ പ്രവാ​സ​ത്തിൽനിന്ന്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലേക്ക്‌ ഒലിവർ ക്രോം​വെ​ലി​നാൽ തിരി​കെ​ക്ഷ​ണി​ക്ക​പ്പെട്ട യഹൂദൻമാർ തങ്ങളോ​ടു​കൂ​ടെ തേയില കൊണ്ടു​വ​ന്നെന്ന്‌ പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. 1658 സെപ്‌റ​റം​ബർ 23 ഒരു സ്‌മര​ണീ​യ​മായ തേയി​ല​ത്തീ​യ​തി​യാ​ണെന്ന്‌ തെളിഞ്ഞു. ഒരു തേയി​ല​പ​ര​സ്യം ഇംഗ്ലീ​ഷ്‌പ​ത്ര​ത്തിൽ ആദ്യമാ​യി പ്രത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടത്‌ അന്നായി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ തെളിഞ്ഞു. ഒരു ലണ്ടൻനഗര കോഫീ​ഹൗസ്‌ ആയ സൽററൻസ്‌ ഹെഡ്ഡിൽ ചൈനാ​ക്കാർ ററ്‌ഷാൻ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്ന​തും മററു​ള്ളവർ ററീ എന്നു വിളി​ക്കു​ന്ന​തു​മായ ഒരു പാനീയം വിൽക്ക​പ്പെ​ടു​മെന്ന്‌ മെർക്കൂ​റി​യസ്‌ പൊളി​റ​റി​ക്കസ്‌ പ്രഖ്യാ​പി​ച്ചു. പിന്നീട്‌ മൂന്നു​വർഷം കഴിഞ്ഞ്‌ ഇംഗ്ലീ​ഷ്‌രാ​ജാ​വായ ചാൾസ്‌ II-ാമൻ ചായയു​ടെ സ്വാദ്‌ പരി​ശോ​ധി​ക്കു​ന്ന​തിൽ വിദഗ്‌ദ്ധ​യായ ഒരു പോർട്ടു​ഗീസ്‌ രാജകു​മാ​രി​യെ, ബ്രാഗൻസ​യി​ലെ കാതറീ​നെ, വിവാ​ഹം​ചെ​യ്‌തു. അവർ ഇംഗ്ലീഷ്‌ കൊട്ടാ​ര​ത്തിൽ ചായസ​മയം ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. അത്‌ ലഹരി​പാ​നീ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​മേൽ ഒരു വിജയം ഉറപ്പിച്ചു, “രാവി​ലെ​യും ഉച്ചക്കും സന്ധ്യക്കും” പ്രഭു​ക്കൻമാ​രും പ്രഭ്വി​ക​ളും അത്‌ മോന്തി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണി​രു​ന്നത്‌. താമസി​യാ​തെ ചായ ഫാഷ്യൻപാ​നീ​യ​മാ​യി​ത്തീർന്നു.

ആയിര​ക്ക​ണി​ക്കിന്‌ മൈൽ ദൂരെ​യാണ്‌ ഉല്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും തേയില വർദ്ധിച്ച അളവിൽ ലണ്ടനി​ലേക്ക്‌ വരുത്ത​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. കാല​ക്ര​മ​ത്തിൽ ഈസ്‌ററ്‌ ഇൻഡ്യാ കമ്പനി ചൈന​യി​ലെ തേയി​ല​വ്യാ​പാ​രാ​വ​കാ​ശങ്ങൾ മുഴു​വ​നാ​യി നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ക​യും ഏതാണ്ട്‌ 200 വർഷ​ത്തേക്ക്‌ വിദൂ​ര​പൂർവ​ദേ​ശ​വു​മാ​യുള്ള വ്യാപാ​ര​ത്തി​ന്റെ കുത്തക സ്ഥാപി​ക്കു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു. യൂറോ​പ്പി​ന്റെ അധിക​ഭാ​ഗ​ത്തും ചായകു​ടി തുടങ്ങി, എന്നിരു​ന്നാ​ലും ഫ്രാൻസ്‌ പുതിയ പാനീ​യ​ത്തി​ലേക്കു മാറി​യില്ല.

തേയില, നികു​തി​കൾ, യുദ്ധങ്ങൾ

അതിസ​മ്മർദ്ദ​ത്തിൻകീ​ഴി​ലാ​യി​രുന്ന ഗവൺമെൻറു​കൾക്ക്‌ തേയില അപ്രതീ​ക്ഷിത ലാഭമാ​യി​ത്തീർന്നു. ആദ്യം ലണ്ടൻകോ​ഫീ​ഹൗ​സു​ക​ളിൽ യഥാർത്ഥ​മാ​യി കുടി​ക്കുന്ന ചായയു​ടെ അളവിന്‌ പ്രതി​ദി​നം ഒരു നികുതി ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി. ഈ പ്രയാ​സ​ക​ര​മായ നടപടി 1689ൽ നിർത്തൽചെ​യ്യ​പ്പെട്ടു, അന്ന്‌ ഉണങ്ങിയ ഓരോ പൗണ്ട്‌ തേയി​ല​ക്കും ഡ്യൂട്ടി​ചു​മ​ത്ത​പ്പെട്ടു. 90 ശതമാ​നം​വ​രെ​യുള്ള നികു​തി​ക​ളും ഉയർന്നു​വന്ന ആവശ്യ​ക​ത​യും ദക്ഷിണ ഇംഗ്ലീഷ്‌ തീര​പ്ര​ദേ​ശത്ത്‌ കുതി​ച്ചു​യർന്ന ഒരു കള്ളക്കടു​ത്തു​വ്യാ​പാ​ര​ത്തി​ലേക്കു നയിച്ചു, കാരണം ഭൂഖണ്ഡ​ത്തിൽ ചായക്ക്‌ വളരെ വിലക്കു​റ​വാ​യി​രു​ന്നു. കൃത്രിമ തേയി​ല​പോ​ലും ഉല്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. തേയി​ല​യു​ടെ ആദ്യനി​റം പുനഃ​സ്ഥാ​പി​ക്കാ​മെ​ന്നുള്ള സങ്കൽപ്പ​ത്തിൽ, ഉപയോ​ഗിച്ച തേയി​ല​യിൽ ശർക്കര​പ്പാ​വും കളിമ​ണ്ണും ചേർക്കു​ക​യും ഉണങ്ങി വീണ്ടും വിൽക്കു​ക​യും​ചെ​യ്‌തു. ഒരു മായം ചേർക്കൽവി​ദ​ഗ്‌ദ്ധൻ “സ്‌മൗച്ച്‌” എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെട്ട ഉല്‌പന്നം ഉളവാക്കി. അത്‌ ആഷിലകൾ ഉണക്കി ആട്ടിൻകാ​ഷ്ട​ത്തിൽ മുക്കി​വെച്ച്‌ പിന്നീട്‌ വിൽക്കു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ യഥാർത്ഥ തേയി​ല​യും ചേർത്തു​ണ്ടാ​ക്കുന്ന നാററ​മുള്ള ഒരു മിശ്രി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു!

തേയില ചരി​ത്ര​ഗ​തി​ക്കു​പോ​ലും മാററം​വ​രു​ത്തി. പൗണ്ടിന്‌ മൂന്ന്‌ പെൻസ്‌ എന്ന തേയി​ല​നി​കു​തി അമേരി​ക്കൻ സ്വാത​ന്ത്ര്യ​സ​മ​ര​ത്തി​ന്റെ കാഞ്ചി വലിച്ചു​വി​ട്ടു. കുപി​ത​രായ ബോസ്‌റേ​റാ​ണി​യൻസ്‌ ഈ “നിസ്സാ​ര​മെ​ങ്കി​ലും നിഷ്‌ഠു​ര​മായ” നികു​തി​യെ അപലപി​ച്ചു. കുപി​ത​രായ കോള​നി​ക്കാ​രിൽ ചിലർ നാട്ടു​കാ​രായ അമേരി​ക്ക​ക്കാ​രാ​യി (ഇൻഡ്യൻസ്‌) ചമഞ്ഞ്‌ തുറമു​ഖത്ത്‌ നങ്കൂര​മി​ട്ടി​രുന്ന മൂന്ന്‌ ഈസ്‌ററ്‌ ഇൻഡ്യ​മെൻ-ന്റെ ഡക്കുക​ളി​ലേക്ക്‌ പാഞ്ഞു​ക​യ​റു​ക​യും തേയി​ല​പ്പെ​ട്ടി​കൾ വെട്ടി​പ്പൊ​ളി​ക്കു​ക​യും ചരക്കു​മു​ഴു​വൻ കടലി​ലെ​റി​യു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഇതിൽനി​ന്നാണ്‌ “ബോസ്‌റ​റൺറ​റീ​പാർട്ടി” എന്ന പ്രയോ​ഗ​മു​ണ്ടാ​യത്‌. ശേഷം ചരി​ത്ര​മാണ്‌.

തേയി​ല​യെ​പ്ര​തി മറെറാ​രു​യു​ദ്ധം നടത്ത​പ്പെട്ടു, കറുപ്പു​യു​ദ്ധം. തേയി​ല​ക​യ​റ​റു​മ​തിക്ക്‌ ചൈനക്ക്‌ വെള്ളി​യാ​യി​ട്ടാണ്‌ വില​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നത്‌, കാരണം യൂറോ​പ്യൻച​ര​ക്കു​കൾക്ക്‌ അവിടെ ഡിമാൻഡ്‌ ഇല്ലായി​രു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, കറുപ്പ്‌ നിരോ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ലും വളരെ​യ​ധി​കം മോഹ​മുള്ള ചരക്കാ​യി​രു​ന്നു. ഈസ്‌ററ്‌ ഇൻഡ്യാ കമ്പനി തേയില വാങ്ങി കറുപ്പു കൊടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ പെട്ടെ​ന്നു​തന്നെ ആവശ്യം നിറ​വേ​ററി. തത്വദീ​ക്ഷ​യി​ല്ലാത്ത കമ്പനി വമ്പിച്ച ചൈനീസ്‌ വിപണി​യി​ലെ​ത്തി​ക്കാൻ കിഴക്കൻ ഇൻഡ്യ​യിൽ കറുപ്പു​ചെ​ടി​കൾ കൃഷി​ചെ​യ്‌തു. ഏതാണ്ട്‌ പത്തുവർഷം ഈ നിയമ​ര​ഹി​ത​വ്യാ​പാ​രം തുടർന്നു, കറുപ്പു​വ്യാ​പാ​രി​ക​ളു​ടെ അസംഖ്യം രഹസ്യ​സ​ങ്കേ​ത​ങ്ങൾക്ക്‌ വേണ്ടത്ര ഒരുക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു​തന്നെ. ഒടുവിൽ ചൈനീസ്‌ ഗവൺമെൻറ്‌ ഇത്‌ നിയ​ന്ത്രി​ച്ചു. ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാ​രും ചീനക്കാ​രും തമ്മിൽ ഈ പ്രശ്‌നം​സം​ബ​ന്ധിച്ച്‌ കുറെ വാക്കു​തർക്ക​ങ്ങൾക്കു​ശേഷം യുദ്ധം​പൊ​ട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെട്ടു, അത്‌ 1842ൽ ചൈനാ​ക്കാ​രു​ടെ അവമാ​ന​ക​ര​മായ പരാജ​യ​ത്തിൽ കലാശി​ച്ചു. തേയില വീണ്ടും യൂറോ​പ്പി​ലേക്ക്‌ കയററി​യ​യ​ക്ക​പ്പെട്ടു, കറുപ്പി​ന്റെ ഇറക്കു​മതി സ്വീക​രി​ക്കാൻ ചൈനാ വീണ്ടും നിർബ​ന്ധി​ത​യാ​യി.

ഒരു കപ്പുചായ കുടി​ക്ക​രു​തോ?

തേയി​ല​യു​ടെ ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ പ്രാരം​ഭ​ത്തിൽത്തന്നെ, ഏറെയും അതിലെ കാഫീൻനി​മി​ത്തം തേയി​ലക്ക്‌ ഉത്തേജ​ക​മായ ഒരു ഫലമു​ണ്ടെന്ന്‌ തിരി​ച്ച​റി​യ​പ്പെട്ടു. ആദ്യം ഫാർമ​സി​ക​ളി​ലാണ്‌ തേയില വിൽക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നത്‌. മഹോ​ദ​രം​മു​തൽ രക്തപി​ത്തം​വ​രെ​യുള്ള വിവി​ധ​രോ​ഗ​ങ്ങൾക്കുള്ള പ്രതി​വി​ധി​യാ​യും അത്‌ കരുത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. വിശപ്പി​ല്ലാ​യ്‌മ​ക്കും അതു​പോ​ലെ​തന്നെ അതിഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​നു​മുള്ള ഒരു പ്രയോ​ജ​ന​പ്ര​ദ​മായ പരിഹാ​ര​മെന്ന നിലയി​ലും അത്‌ ഉപയോ​ഗി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഇന്ന്‌ ബി-കോം​പ്ല​ക്‌സ്‌ വൈറ​റ​മി​നു​ക​ളിൽ പലതും തേയി​ല​യിൽ അടങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ഏതായാ​ലും അത്‌ കാഫീന്റെ അളവും കൂട്ടുന്നു. കൂടാതെ കലോ​റി​ബോ​ധം വെച്ചു​പു​ലർത്തുന്ന പാശ്ചാ​ത്യ​സ​മു​ദാ​യ​ത്തിൽ ഒരു കപ്പു തേയി​ല​യിൽ പാലും പഞ്ചസാ​ര​യും കൂടാതെ ഉപയോ​ഗി​ച്ചാൽ വെറും നാലു​ക​ലോ​റി​യാ​ണു​ള്ള​തെന്ന്‌ ഓർത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ള്ളാം.

തേയില പെട്ടെന്ന്‌ ചീത്തയാ​കു​ന്നു. ചുരു​ക്കം​ചി​ല​മാ​സ​ങ്ങ​ളെ​ക്കാൾ ദീർഘ​മാ​യി അതു സൂക്ഷി​ക്കാ​വു​ന്നതല്ല. എല്ലാറ​റി​നു​മു​പ​രി​യാ​യി അത്‌ ഉചിത​മാ​യി സൂക്ഷി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മററ്‌ സസ്യോൽപ്പ​ന്ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടെ അത്‌ ഒരിക്ക​ലും സൂക്ഷി​ച്ചു​വെ​ക്ക​രുത്‌. സുഗന്ധ​വർഗ്ഗ​ങ്ങ​ളോ​ടു​കൂ​ടെ സംഭരി​ച്ചു​വെ​ക്കു​ന്നത്‌ അതിലും മോശ​മാണ്‌. തേയില അതി​നോ​ടു​കൂ​ടെ സൂക്ഷി​ക്കുന്ന മറെറ​ന്തി​ന്റെ​യും രുചി ആഗിര​ണം​ചെ​യ്യു​ന്നു. തന്നിമി​ത്തം കഴിഞ്ഞ നൂററാ​ണ്ടി​ലെ ബ്രിട്ടീഷ്‌ തേയി​ല​ത്തോട്ട മാനേ​ജർമാർ തേയില നുള്ളു​ന്നവർ ജോലി​ക്കു​പോ​കു​ന്ന​തി​നു​മുമ്പ്‌ ഓരോ സമയത്തും കുളി​ക്ക​ണ​മെന്ന്‌ നിഷ്‌ക്കർഷി​ച്ചി​രു​ന്നു!

ഇടക്കു പറയട്ടെ, ഐസിട്ട ചായക്കും രുചി​പ്ര​ദ​മാ​യി​രി​ക്കാൻക​ഴി​യും. 1904ലെ സെൻറ്‌ ലൂയി ലോക​മേ​ള​ക്കാ​ലത്ത്‌ ഒരു ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാ​രന്‌ അപ്പോൾത്തന്നെ വിയർത്തൊ​ലി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന സന്ദർശ​കർക്ക്‌ തന്റെ ആവി​പൊ​ങ്ങുന്ന ചൂടു​തേ​യില വിൽക്കാൻക​ഴി​ഞ്ഞില്ല. തന്നിമി​ത്തം അയാൾ അത്‌ ഐസിൻമേൽ ഒഴിച്ചു. അങ്ങനെ അമേരി​ക്ക​യി​ലെ നവോൻമേ​ഷ​ദാ​യ​ക​മായ വേനൽപാ​നീ​യം പിറന്നു.

ബ്രിട്ടീ​ഷു​കാർ പാൽചേർത്ത്‌ ചായ ഉപയോ​ഗി​ക്കു​ന്നു. വടക്കൻജർമ്മ​നി​യി​ലെ ഫ്രിസ്യൻസ്‌ മുകളിൽ ക്രീം ഇട്ട്‌ വെളുത്ത കൽക്കണ്ടം​സ​ഹി​തം അത്‌ ആസ്വദി​ക്കു​ന്നു. മൊ​റോ​ക്കോ​ക്കാർ ജീരകം​ചേർത്ത്‌ അതിന്‌ സ്വാദു​വ​രു​ത്തു​ന്നു. അതേസ​മയം ടിബറ​റു​കാർ ഉപ്പും യാക്കു​നെ​യ്യും ചേർക്കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും അനേകം ചായ​പ്രേ​മി​കൾ പഴയ ലൂ യൂവിന്റെ നിർദ്ദേ​ശ​ത്തോ​ടു പററി​നിൽക്കു​ക​യും ഇപ്പോ​ഴും ലഭ്യമാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ട​ത്തെ​ല്ലാം തിളക്കുന്ന പർവത​ജ​ല​ത്തിൽ ചായ തയ്യാറാ​ക്കു​ക​യും ചെയ്യുന്നു

ചായ​യെ​ക്കു​റിച്ച്‌ ഇത്രയ​ധി​കം വായി​ച്ച​ശേഷം നിങ്ങൾക്കു ദാഹം തോന്നു​ന്നു​ണ്ടോ? ഇപ്പോൾത്തന്നെ നല്ല ഒരു കപ്പു ചായ കുടി​ക്ക​രു​തോ? (g89 9⁄8)

[15-ാം പേജിലെ ചതുരം]

“തേയി​ല​ക്കു​വേണ്ടി ദൈവ​ത്തി​നു നന്ദി! തേയില ഇല്ലാതെ ലോകം എന്തു ചെയ്യും?—അത്‌ എങ്ങനെ നിലനി​ന്നു? തേയി​ല​ക്കു​മുമ്പ്‌ ഞാൻ ജനിക്കാ​ഞ്ഞ​തിൽ ഞാൻ സന്തുഷ്ട​നാണ്‌.”—സിഡ്‌നി സ്‌മിത്ത്‌ (1771-1845), ഇംഗ്ലീഷ്‌ എഴുത്തു​കാ​രൻ

[18-ാം പേജിലെ ചതുരം/ചിത്രം]

തോട്ടത്തിൽനിന്ന്‌ചായപ്പാത്രത്തിലേക്ക്‌

ഇന്ന്‌ വ്യത്യ​സ്‌ത​ങ്ങ​ളായ നൂറു​ക​ണ​ക്കിന്‌ തേയി​ല​ച്ചെ​ടി​ക​ളുണ്ട്‌. അവയെ​ല്ലാം മൂന്ന്‌ പ്രധാന ഇനങ്ങളു​ടെ സങ്കരങ്ങ​ളാണ്‌. സാധാ​ര​ണ​യാ​യി തേയി​ല​ത്തോ​ട്ടങ്ങൾ കാണു​ന്നത്‌ മഴവെള്ളം ഒഴുകി​പ്പോ​കാൻ കഴിയുന്ന പർവത​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലാണ്‌. ഇന്ന്‌ തേയില വളരുന്ന ഏററവും വിസ്‌തൃ​ത​മായ മേഖല ഇൻഡ്യ​യി​ലെ വടക്കൻപ്ര​വി​ശ്യ​യായ ആസാമി​ലാണ്‌. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, തേയി​ല​ക​ളു​ടെ “ഷാംപേൻ” ഹിമാ​ല​യ​പർവ​ത​ത്തി​ന്റെ അടിവാ​ര​ത്തി​ലുള്ള ഡാർജി​ലിം​ഗിൽനി​ന്നാ​ണെന്ന്‌ പറയ​പ്പെ​ടു​ന്നു. മഴ ധാരാ​ള​മുള്ള കാലാ​വ​സ്ഥ​യും അമ്ലഗു​ണ​മുള്ള മണ്ണും ഏററവും നല്ല തേയി​ലകൾ ഉല്‌പാ​ദി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഒത്തു​ചേ​രു​ന്നു, അങ്ങനെ ഡാർജീ​ലിം​ഗി​നെ തേയി​ല​യു​ടെ “വാഗ്‌ദ​ത്ത​നാട്‌” ആക്കുന്നു.

ഡാർജീ​ലിം​ഗിൽ വിളവ്‌ സീസൺ അനുസ​രി​ച്ചാണ്‌. തേയില നുള്ളു​ന്നവർ ആദ്യത്തെ നാമ്പുകൾ ശേഖരി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ മാർച്ചി​ലും ഏപ്രി​ലി​ലും തിര​ക്കോ​ടെ ജോലി​ചെ​യ്യു​ന്നു. അവ അത്യധി​കം വിലമ​തി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തും സ്വാദു​ള്ള​തു​മായ ചായയാ​യി​ത്തീ​രും. വേനൽക്കാ​ലത്ത്‌ പറിക്കുന്ന രണ്ടാമത്തെ നാമ്പുകൾ തവിട്ടു​മ​ഞ്ഞ​നി​റ​മുള്ള പൂർണ്ണ​കാ​യ​പു​ഷ്ടി തികഞ്ഞ തേയി​ല​യാണ്‌. പിന്നീട്‌ ശരൽക്കാ​ല​ത്താണ്‌ ഉപജീ​വ​ന​ത്തി​നുള്ള തേയി​ല​യു​ടെ വിള​വെ​ടുപ്പ്‌. മററു ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ വർഷം​മു​ഴു​വൻ ഏതാനും ചില ദിവസ​ങ്ങ​ളോ വാരങ്ങ​ളൊ കൂടു​മ്പോൾ കൊളു​ന്തു നുള്ളുന്നു. നാമ്പുകൾ ഇളയതും മയമു​ള്ള​തു​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത​നു​സ​രിച്ച്‌ തേയില മെച്ചമാ​യി​രി​ക്കും. കൊളു​ന്തു നുള്ളു​ന്ന​തിന്‌ വളരെ​യ​ധി​കം വൈദ​ഗ്‌ദ്ധ്യ​വും ശ്രദ്ധയു​മാ​വ​ശ്യ​മാണ്‌. എങ്ങനെ​യാ​യാ​ലും, ഒരു വിദഗ്‌ദ്ധ​തൊ​ഴി​ലാ​ളി​യു​ടെ ഒരു ദിവസത്തെ വേല ഏതാണ്ട്‌ 30,000 നാമ്പുകൾ 13 പൗണ്ട്‌ ഡാർജീ​ലിം​ഗ്‌തേ​യി​ല​യാണ്‌ നൽകു​ന്നത്‌. എന്നാൽ വിള​വെ​ടുത്ത വസ്‌തു ഇതുവരെ ചായ​പ്പൊ​ടി​യാ​യി​ട്ടില്ല.

ഇപ്പോൾ, നാലു​ഘ​ട്ട​ങ്ങ​ളാ​യുള്ള നിർമ്മാ​ണം തുടങ്ങു​ന്നു. ആദ്യമാ​യി ഇളംപച്ച നാമ്പുകൾ അവയിലെ ജലാംശം ഏതാണ്ട്‌ 30 ശതമാനം നഷ്ടപ്പെട്ട്‌ തുകൽപോ​ലെ മൃദു​ല​മാ​യി​ത്തീ​ര​ത്ത​ക്ക​വണ്ണം ഉണക്കേ​ണ്ട​തുണ്ട്‌. പിന്നീട്‌ അവ അടുത്ത ഘട്ടമാ​യുള്ള റോള​റി​ലെ പൊടി​ക്ക​ലിന്‌ തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കും. ഈ നടപടി​യിൽ ഇലകളി​ലെ കോശ​ഭി​ത്തി​കൾ പൊട്ടി​ത്തു​റ​ക്കു​ക​യും തേയി​ലക്ക്‌ അവയുടെ വ്യതി​രിക്ത സ്വാദു​കൊ​ടു​ക്കുന്ന സ്വാഭാ​വിക നീര്‌ പുറത്തു​വി​ടു​ക​യും ചെയ്യുന്നു. മൂന്നാം ഘട്ടത്തിൽ തേയി​ലകൾ മഞ്ഞകലർന്ന പച്ചയിൽനിന്ന്‌ അവയുടെ സ്വഭാ​വ​ല​ക്ഷ​ണ​മായ താമ്ര​വർണ്ണ​മാ​യി മാറുന്നു. ഈ പ്രക്രിയ കിണ്വനം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു. പൊടിഞ്ഞ ഇലകൾ ഇർപ്പമുള്ള അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തിൽ മേശക​ളിൽ നിരത്തു​ക​യും കിണ്വനം തുടങ്ങു​ക​യു​ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇനി ഇലകൾ ഉണക്കണം അല്ലെങ്കിൽ തപിപ്പി​ക്കണം. ഈ പ്രക്രിയ ഇലകൾക്ക്‌ കറുത്ത നിറം​കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു. അവയു​ടെ​മേൽ നിങ്ങൾ ചൂടു​വെള്ളം ഒഴിക്കു​മ്പോൾമാ​ത്രമേ അവ വീണ്ടും താമ്ര​വർണ്ണ​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യു​ള്ളു.

ഒടുവിൽ, ഉണക്കിയ ഇലകൾ ഇനംതി​രിച്ച്‌ റൈസ്‌പേ​പ്പ​റും അലൂമി​നി​യം​താ​ളും വെച്ച പ്ലൈവു​ഡ്‌പെ​ട്ടി​ക​ളിൽ പായ്‌ക്ക്‌ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇപ്പോൾ അവ ലോക​ത്തി​ലെ​ങ്ങു​മുള്ള വ്യാപാ​രി​കൾക്ക്‌ കയററി​യ​യ്‌ക്കാൻ തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌. പിന്നീട്‌ കൂട്ടി​ക്ക​ലർത്ത​ലി​നു​ശേഷം നിങ്ങളു​ടെ ചായപ്പാ​ത്ര​ത്തിൽ ഊററി​യെ​ടു​ക്കാൻ തേയില തയ്യാറാ​യി​രി​ക്കു​ക​യാണ്‌.

[14-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

ചീനക്കാർ തേയില തൂക്കുന്നു

[16, 17 പേജു​ക​ളി​ലെ ചിത്രങ്ങൾ]

വലത്ത്‌—തേയി​ല​ഫാ​ക്‌റ​ററി, സിക്കിം, ഇൻഡ്യാ

ഏററം വലത്ത്‌—ഇൻഡ്യ​യി​ലെ തേയി​ല​നു​ള്ളൽ

വലതുവശത്തു താഴെ—ശ്രീല​ങ്ക​യി​ലെ തേയി​ല​ത്തോ​ട്ടം

മദ്ധ്യം—തേയി​ല​ക​ളും പൂക്കളും

താഴെ ഇടത്ത്‌—ജപ്പാനി​ലെ തേയി​ല​നു​ള്ളു​കാർ