അതുല്യ​മായ മാറ്റർഹോൺ

സ്വിററ്‌സർലണ്ടിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

“മുഴു​ഭൂ​മി​യി​ലു​മാ​യി ഒരു മാററർഹോൺ മാത്ര​മേ​യു​ള്ളൂ; അത്തരം സന്തുലിത രൂപ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒന്നു മാത്രം. ഒരു വിസ്‌മ​യ​ക​ര​മായ കാഴ്‌ച തന്നെ!” ഇറ്റാലി​യൻ പർവതാ​രോ​ഹ​ക​നായ ഗ്വിഡോ റേ അപ്രകാ​രം പറഞ്ഞു.

തീർച്ച​യാ​യും, മാററർഹോൺ ഒരു അസാധാ​രണ കൊടു​മു​ടി​യാണ്‌; ലോക​ത്തിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അറിയ​പ്പെ​ടുന്ന പർവത​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നു​തന്നെ. ഈ പേജു​ക​ളി​ലെ ഫോട്ടോ മിക്കവാ​റും ഈ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ പർവത​ത്തി​ന്റെ നിങ്ങൾ കണ്ടിട്ടുള്ള ആദ്യത്തെ ചിത്ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ക​യില്ല.

സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടി​ലെ സെർമാട്ട്‌ ഗ്രാമ​ത്തി​നു പത്തു കിലോ​മീ​റ്റർ തെക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റാ​യി ഇറ്റലി​യു​ടേ​യും സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടി​ന്റേ​യും അതിർത്തി​യിൽ പിരമിഡ്‌ സമാന​മായ മാറ്റർഹോൺ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു. ആ പട്ടണത്തി​ന്റെ പേരാണു കൊടു​മു​ടി​ക്കു ലഭിച്ചി​രി​ക്കു​ന്നത്‌. ഇതിനു 4,478 മീറ്റർ ഉയരമുണ്ട്‌. കൂടാതെ 100 മീറ്റർ വ്യത്യാ​സ​ത്തിൽ ഇതിനു രണ്ടു കൊടു​മു​ടി​ക​ളുണ്ട്‌.

മാറ്റർഹോൺ സെൻട്രൽ ആൽപ്‌സി​ന്റെ ഭാഗമാ​ണെ​ങ്കി​ലും, തൊട്ട​ടു​ത്തെ​ങ്ങും മറ്റു കൊടു​മു​ടി​ക​ളി​ല്ലാ​തെ​യാണ്‌ ഇതിന്റെ നിൽപ്പ്‌. നാനാ​ദി​ശ​ക​ളിൽനി​ന്നും പർവത​ത്തിന്‌ ഒരു പകി​ട്ടേ​റിയ വീക്ഷണ മുള്ളതി​നും കൂടുതൽ ആകർഷ​ക​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള കാരണം അതാണ്‌.

ഒരു ഏകശി​ലാ​സ്‌തം​ഭ​ത്തി​ന്റെ ആകൃതി​യാ​ണു മാറ്റർഹോ​ണി​നു​ള്ള​തെന്നു ചിലർ ഉചിത​മാ​യി വിവരി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇതിന്റെ നാലു​വ​ശ​ങ്ങ​ളും നാലു ദിക്കു​ക​ളി​ലേക്കു ദൃശ്യ​മാ​കു​ന്നു. ഒരു പർവത​ശി​ഖരം ഓരോ വശത്തെ​യും വ്യക്തമാ​യി വേർതി​രി​ച്ചി​ട്ടുണ്ട്‌.

ഇത്ര ഉയരമു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും മാറ്റർഹോ​ണി​നെ എല്ലായ്‌പോ​ഴും മഞ്ഞുമൂ​ടു​ന്നില്ല. വസന്തത്തി​ന്റെ അവസാ​ന​ത്തോ​ടെ മേൽഭാ​ഗത്തെ കുത്ത​നെ​യുള്ള ശിലക​ളി​ലെ മഞ്ഞിന്റെ ആവരണം സൂര്യന്റെ ചൂടിൽ ഉരുകി​യൊ​ലി​ക്കു​ന്നു. താഴെ കിഴക്കും വടക്കു​പ​ടി​ഞ്ഞാ​റു​മാ​യി ഹിമപ്പ​രപ്പ്‌ പർവതത്തെ പുതഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്നു. ഇതു വർഷം മുഴുവൻ അതു വെള്ള അരക്കച്ച ചുറ്റി​യി​രി​ക്കുന്ന പ്രതീ​തി​യു​ള​വാ​ക്കു​ന്നു.

എപ്രകാ​രം ഈ അതുല്യ​മായ പർവതം ഉത്ഭവി​ച്ചു​വെന്ന്‌ അനേകം ആരാധ​ക​രും അത്ഭുത​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. ഇത്‌ എന്തിൽനി​ന്നെ​ങ്കി​ലും രൂപ​പ്പെ​ട്ടു​വ​ന്നു​വെന്നു കരുതാൻ തക്കവണ്ണം അതിനു​ചു​റ്റും കൽക്കൂ​മ്പാ​ര​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും​തന്നെ കാണാ​നില്ല. ഗണനാ​തീ​ത​മായ ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങ​ളാ​യി അതു സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നാൽ അങ്ങനെ​യുള്ള കൽക്കൂ​മ്പാ​രങ്ങൾ നീങ്ങി​പ്പോ​യി​ട്ടു​ണ്ടാ​വണം. പ്രകൃ​തി​യു​ടെ എത്രശ​ക്ത​മായ കരുത്ത്‌ ഈ മനോ​ഹ​ര​ദൃ​ശ്യ​ത്തി​നു സംഭാവന ചെയ്‌തി​ട്ടു​ണ്ടാ​വണം!

പുരാതന അധിവാ​സം

റോമൻ സാമ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ കാലത്തു​തന്നെ മാറ്റർഹോ​ണി​ന്റെ ചുവട്ടി​ലേ​ക്കു​ന​യി​ക്കുന്ന ആൽപ്‌സ്‌ താഴ്‌വര ജനവാ​സ​മു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. പൊതു​യു​ഗ​ത്തി​നു​മുമ്പ്‌ 100-ാമാണ്ടിൽ റോമൻ ജനറലാ​യി​രുന്ന മേരി​യസ്‌ മാറ്റർഹോ​ണി​നു കിഴക്കു 3,322 മീറ്ററു​യ​ര​ത്തിൽ തെയോ​ഡൂൾ മലയി​ടു​ക്കി​ലൂ​ടെ കടന്നു​പോ​യെന്നു ചരിത്രം റിപ്പോർട്ടു ചെയ്യുന്നു. മധ്യയു​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ തെക്കു​നി​ന്നു വടക്കോ​ട്ടു സാധനങ്ങൾ കൊണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​തി​നാ​യും ഈ മലമ്പാത ഉപയോ​ഗി​ച്ചു.

ആ നാളു​ക​ളിൽ അവിടു​ത്തെ നിവാ​സി​കൾ മാറ്റർഹോ​ണി​നെ വളരെ ബഹുമാ​ന​ത്തോ​ടെ, അന്ധവി​ശ്വാ​സ​പ​ര​മായ ഭയത്തോ​ടെ​പോ​ലും, നോക്കി​യി​രു​ന്നു. പർവത​ത്തിൽ കയറാൻ അവർ ഒരിക്ക​ലും ശ്രമി​ച്ചി​രു​ന്നില്ല. അതു പിശാ​ചി​ന്റെ വാസസ്ഥ​ല​മാ​ണെന്ന്‌ അവർ വിചാ​രി​ച്ചി​രു​ന്നു! വീടു​ക​ളോ​ളം വലിപ്പ​മുള്ള മഞ്ഞുക​ട്ട​ക​ളും ഹിമപാ​ളി​ക​ളും പാറക​ളും മറ്റാരാ​ണു താഴേ​യ്‌ക്കു വലി​ച്ചെ​റി​യുക?

പ്രകൃ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തിൽ വർധി​ച്ചു​വ​രുന്ന താത്‌പ​ര്യം

ഭയം നിമിത്തം ആ എളിയ ജനങ്ങൾ എന്തിൽനി​ന്നു മാറി​നി​ന്നോ അതു പിന്നീട്‌ ഇംഗ്ലണ്ടി​ലെ ഉന്നതസ​മൂ​ഹ​ത്തി​നു ഹരമാ​യി​ത്തീർന്നു. ഭൂതത്ത്വ​ശാ​സ്‌ത്രം, സ്ഥലവി​വ​ര​ണ​ശാ​സ്‌ത്രം, സസ്യശാ​സ്‌ത്രം എന്നിവ​പോ​ലുള്ള അറിവി​ന്റെ മേഖല​ക​ളിൽ പഠനം നടത്തു​ന്ന​തി​നാ​യി പര്യ​വേ​ക്ഷ​കരെ പർവതാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തി​നു പ്രേരി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ശാസ്‌ത്രീയ താത്‌പ​ര്യം വളരാൻ തുടങ്ങി.

വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, 1857-ൽ ലണ്ടനിൽ ആൽപിയൻ ക്ലബ്ബിന്‌ അടിസ്ഥാ​ന​മി​ട്ടു. തുടർന്ന്‌ അനേകം സമ്പന്നരായ ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാർ ആൽപ്‌സി​ന്റെ കീഴട​ക്ക​ലിൽ പങ്കെടു​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി ഫ്രാൻസി​ലേ​ക്കും ഇറ്റലി​യി​ലേ​ക്കും അല്ലെങ്കിൽ സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടി​ലേ​ക്കും യാത്ര ചെയ്‌തു. സാഹസി​കർ മോൺട്‌ ബ്ലാൻക്‌ ഉൾപ്പെടെ അനേകം കൊടു​മു​ടി​കൾ കയറി. ഈ പർവതം 4,807 മീറ്ററുള്ള, യൂറോ​പ്പി​ലെ ഏറ്റവും ഉയരമുള്ള പർവത​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും പർവതാ​രോ​ഹ​കർക്ക്‌ ഇതു മാറ്റർഹോ​ണി​നെ​ക്കാൾ പ്രയാസം കുറഞ്ഞ​താണ്‌.

ഈ പരി​ശ്ര​മ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം പൂർണ​മാ​യും പ്രകൃ​തി​ശാ​സ്‌ത്ര​ത്തി​ന്റെ പേരി​ലാ​യി​രു​ന്നില്ല. വിജയാ​ഭി​ലാ​ഷം ഇഴഞ്ഞു​ക​യറി. ഒന്നാമ​നാ​കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും, ഏറ്റവും ധൈര്യ​ശാ​ലി​യും സാഹസി​ക​നും ആയിരി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ​യും പ്രശസ്‌തി ഒരു വലിയ ഘടകമാ​യി​രു​ന്നു. ആ കാലത്ത്‌ ഇംഗ്ലണ്ടിൽ “സ്‌പോർട്ട്‌” എന്ന പദം പ്രധാ​ന​മാ​യും പർവതാ​രോ​ഹ​ണത്തെ അർഥമാ​ക്കി.

1865-ലെ ഗ്രീഷ്‌മ​കാ​ലം പർവതാ​രോ​ഹ​ണ​ത്തിൽ, പ്രത്യേ​കി​ച്ചും മാറ്റർഹോ​ണി​ന്റെ സംഗതി​യിൽ, ഏറ്റവും തിരക്കു​പി​ടിച്ച ഒന്നായി​രു​ന്നു. കീഴട​ക്ക​പ്പെ​ടാ​തെ അവശേ​ഷി​ച്ചി​രുന്ന അവസാ​നത്തെ കൊടു​മു​ടി​ക​ളിൽ ഒന്നായി​രു​ന്നു ഈ മനംക​വ​രുന്ന പിരമിഡ്‌. ഇതു കീഴട​ക്കുക സാധ്യ​മ​ല്ലെന്നു കരുതി​യി​രു​ന്നു, മാത്ര​വു​മല്ല, പ്രാ​ദേ​ശിക വഴികാ​ട്ടി​കൾ ഒന്നു ശ്രമി​ക്കാൻപോ​ലും സമ്മതി​ക്കി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. ‘മറ്റേതു കൊടു​മു​ടി​യു​മാ​വാം, പക്ഷേ ഹോൺ പറ്റില്ല എന്നായി​രു​ന്നു അവരുടെ മനോ​ഭാ​വം.’

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, മാറ്റർഹോ​ണി​ന്റെ കീഴടക്കൽ ഒഴിച്ചു​കൂ​ടാ​നാ​വാ​ത്ത​താ​യി​രു​ന്നു. 1860-കളുടെ പ്രാരം​ഭ​ത്തിൽ അനേകം ആൽപിയൻ കൊടു​മു​ടി​കൾ കീഴട​ക്ക​പ്പെട്ടു. പർവതാ​രോ​ഹകർ അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​ത്തി​ലൂ​ടെ പഠിക്കു​ക​യും പുതിയ വിദ്യകൾ വികസി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. ആൽപിയൻ ദൃശ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചിത്ര​ങ്ങ​ളെ​ടു​ക്കാ​നാ​യി ഇംഗ്ലണ്ടിൽനി​ന്നുള്ള 20 വയസ്സു​കാ​ര​നായ എഡ്വേർഡ്‌ വിം​പെ​റി​നെ ഒരു ലണ്ടൻ പത്രാ​ധി​പർ സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടി​ലേ​ക്ക​യച്ചു. ഇത്‌ ഈ വിഷയ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചുള്ള ഒരു പുസ്‌ത​ക​ത്തി​നു​വേണ്ട ചിത്രങ്ങൾ ലഭിക്കു​ന്ന​തി​നാ​യി​രു​ന്നു. പർവതങ്ങൾ വിം​പെ​റി​നെ വളരെ​യ​ധി​കം ആകർഷി​ച്ചു, പർവതാ​രോ​ഹണം അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ ആവേശ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. ഫ്രാൻസി​ലും സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടി​ലു​മാ​യി അദ്ദേഹം അനേകം കൊടു​മു​ടി​കൾ കീഴട​ക്കു​ക​യും മാറ്റർഹോൺ കയറാൻ ധാരാളം ശ്രമങ്ങൾ നടത്തു​ക​യും ചെയ്‌തു. എന്നാൽ ഹോൺ ചെറു​ത്തു​നി​ന്നു.

മാറ്റർഹോൺ കീഴട​ക്ക​പ്പെട്ടു!

അവസാനം, 1865 ജൂ​ലൈ​യിൽ മൂന്നു പർവതാ​രോ​ഹണ സംഘങ്ങൾ സെർമാ​ട്ടിൽ കണ്ടുമു​ട്ടാ​നി​ട​യാ​യി. ഇവരെ​ല്ലാ​വ​രും മാറ്റർഹോൺ കയറാൻ ലക്ഷ്യമി​ട്ടി​രു​ന്നു. അതു വേഗത്തിൽ വേണമാ​യി​രു​ന്നു, കാരണം ഒരു ഇറ്റാലി​യൻ സംഘം അവരു​ടെ​മേൽ വിജയം നേടി​യേ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌ ഈ മൂന്നു സംഘങ്ങൾ ഒരു കോർഡേ അല്ലെങ്കിൽ വടം​കൊ​ണ്ടു കൂട്ടി​ബ​ന്ധി​പ്പിച്ച ആരോ​ഹ​ണ​ക്കാ​രു​ടെ ഒരു നിരയാ​യി ഒന്നിച്ചു​കൂ​ടാൻ തീരു​മാ​നി​ച്ചു. ഏഴംഗ​ങ്ങ​ള​ട​ങ്ങുന്ന ഒരു സംഘം രൂപീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെട്ടു. എഡ്വേർഡ്‌ വിംപെർ, ലോർഡ്‌ ഫ്രാൻസിസ്‌ ഡഗ്ലസ്‌, ചാൾസ്‌ ഹഡ്‌സ​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റെ യുവ സുഹൃത്ത്‌ ഹാഡോ​യും—എല്ലാവ​രും ഇംഗ്ലീ​ഷു​കാർ—കൂടാതെ വഴികാ​ട്ടി​യാ​യി അവർ രണ്ടു സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടു​കാ​രെ​യും ഒരു ഫ്രഞ്ചു​കാ​ര​നെ​യും ഏർപ്പെ​ടു​ത്തി.

ജൂലൈ 13-ന്‌ സെർമാട്ട്‌ വിട്ട അവർ കിഴക്കു​നി​ന്നു തിരക്കു​കൂ​ട്ടാ​തെ പർവതത്തെ സമീപി​ച്ചു. താഴ്‌ഭാ​ഗം കയറാൻ താരത​മ്യേന എളുപ്പ​മാ​ണെന്ന്‌ അവർ കണ്ടെത്തി. ഏകദേശം 3,300 മീറ്റർ ഉയരത്തിൽ കൂടാ​ര​മ​ടി​ച്ചു വെയി​ലുള്ള ആ ദിവസ​ത്തി​ന്റെ ബാക്കി സമയം അവർ വിശ്ര​മി​ക്കു​ക​യും നന്നായി ആസ്വദി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

അടുത്ത പ്രഭാ​ത​ത്തിൽ, അതായത്‌ ജൂലൈ 14-ന്‌, പുലർച്ച​യ്‌ക്കു മുമ്പു​തന്നെ അവർ കയറാൻ തുടങ്ങി. വടം വല്ലപ്പോ​ഴു​മേ ആവശ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. ചില ഭാഗങ്ങൾ മറ്റുള്ള​വയെ അപേക്ഷി​ച്ചു കൂടുതൽ വിഷമ​ക​ര​മാ​യി​രു​ന്നു; പക്ഷേ കൂടുതൽ പ്രയാ​സ​മേ​റിയ തടസ്സങ്ങളെ മറിക​ട​ക്കാൻ പലപ്പോ​ഴും അവർ മറ്റെ​ന്തെ​ങ്കി​ലും പോം​വഴി കണ്ടുപി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. രണ്ടു വിശ്ര​മ​വേ​ള​കൾക്കു ശേഷം അവർ ഏറ്റവും നിർണാ​യ​ക​മായ ഭാഗ​ത്തെത്തി. അവസാ​നത്തെ 70 മീറ്റർ ദൂരത്തിൽ വിശാ​ല​മായ ഒരു ഹിമതലം ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. 1:45. p.m.,-ന്‌ അവർ ഉച്ചിയിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. മാറ്റർഹോൺ കീഴട​ക്ക​പ്പെട്ടു!

രണ്ടു മുകൾപ്പ​ര​പ്പു​ക​ളി​ലും സന്ദർശകർ അവിടെ ചെന്നതി​ന്റെ യാതൊ​രു ലക്ഷണവു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അതു​കൊ​ണ്ടു വ്യക്തമാ​യും അവരാ​യി​രു​ന്നു ആദ്യത്തെ സന്ദർശകർ. എന്തോ​ര​നു​ഭൂ​തി! ഏകദേശം ഒരു മണിക്കൂ​റോ​ളം എല്ലാ ദിശയി​ലെ​യും ഞെട്ടി​ക്കുന്ന ദൃശ്യം ആസ്വദി​ച്ച​ശേഷം ഈ വിജയ​ശ്രീ​ലാ​ളിത സംഘം തിരി​കെ​യി​റ​ങ്ങാൻ തയ്യാറാ​യി. അതേ ദിവസം​തന്നെ കയറാൻ ശ്രമി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രുന്ന ഇറ്റാലി​യൻ പർവതാ​രോ​ഹകർ വളരെ പിന്നി​ലാ​യി​രു​ന്നു. പരാജി​ത​രാ​യെന്നു തിരി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ അവർ പിൻവാ​ങ്ങി.

ഒരു വളരെ ഉയർന്ന വില

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ആരോ​ഹ​ക​രു​ടെ വിജയം, അവർ ഒരു വലിയ വില കൊടു​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അവരോ​ഹണ സമയത്ത്‌ ഒരു വിഷമ​മേ​റിയ പാതയി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ അവർ വടം​കൊണ്ട്‌ ഒരുമി​ച്ചു ബന്ധിച്ചു; ഏറ്റവും പരിച​യ​മുള്ള വഴികാ​ട്ടി​യു​ടെ നേതൃ​ത്വ​വു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അവർക്കു ജാഗ്ര​ത​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും പ്രായം കുറഞ്ഞ വ്യക്തി​യു​ടെ കാൽ വഴുതി മുകളി​ലു​ള്ള​വരെ തന്നോ​ടൊ​പ്പം വലിച്ചി​ഴ​ച്ചു​കൊണ്ട്‌ അയാൾ താഴെ​യുള്ള മമനു​ഷ്യ​ന്റെ മുകളി​ലേക്കു വീണു. നിലവി​ളി കേട്ടു പരി​ഭ്രാ​ന്ത​രായ മറ്റു മൂന്നു​പേർക്കു ചില പാറക​ളിൽ പിടി​ച്ചു​നിൽക്കാൻ സാധിച്ചു. പക്ഷേ വടം പൊട്ടി സെക്കൻറി​ന്റെ ഒരംശ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ ആദ്യത്തെ നാലു​പേ​രും താഴെ അഗാധ​ഗർത്ത​ത്തിൽ അപ്രത്യ​ക്ഷ​രാ​യി.

സ്‌തബ്ധ​രാ​യ എഡ്വേർഡ്‌ വിം​പെ​റും സ്വിറ്റ്‌സർല​ണ്ടു​കാ​രായ രണ്ടു വഴികാ​ട്ടി​ക​ളും വളരെ നിർണാ​യ​ക​മായ ഒരു ഘട്ടത്തി​ലാ​യി. അവർ രാത്രി അവിടെ കഴിച്ചു​കൂ​ട്ടി. പിറ്റേ​ദി​വസം സെർമാ​റ്റി​ലേക്കു തിരി​ക്ക​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു. അങ്ങനെ അതിജീ​വ​ക​രു​ടെ ശേഷിച്ച ജീവി​ത​ത്തിൽ മായാത്ത അടയാ​ള​മിട്ട ഒരു ദുരന്ത​ത്തി​ലേക്ക്‌ ആ ദിവസ​ത്തി​ന്റെ കീർത്തി പെട്ടെന്നു തകിടം​മ​റി​ഞ്ഞു.

അപകട​സ്ഥ​ല​ത്തി​നു 1,200 മീറ്റർ താഴെ ഒരു ഹിമപ്പ​ര​പ്പിൽനി​ന്നു നാലു മൃത​ദേ​ഹ​ങ്ങ​ളിൽ മൂന്നെ​ണ്ണ​വും പിന്നീടു വീണ്ടെ​ടു​ത്തു. നാലാ​മ​ത്തേത്‌, ലോർഡ്‌ ഡഗ്ലസിന്റെ, കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞ​തേ​യില്ല.

മാറ്റർഹോ​ണി​ന്റെ ചെരി​വു​ക​ളു​ടെ അവസാ​നത്തെ ഇരകൾ ഇവരാ​യി​രു​ന്നില്ല. ശിലാ​ഭി​ത്തി​കൾക്കു കുറു​കെ​യോ മുകളി​ലോ ഉള്ള വിവിധ വഴിക​ളി​ലുള്ള പാറയി​ലും പാറപ്പി​ളർപ്പു​ക​ളി​ലും ബലമായി ഉറപ്പിച്ച അനേകം കയറു​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, വർധിച്ച അനുഭ​വ​പ​രി​ച​യ​വും പർവതാ​രോ​ഹ​ക​രു​ടെ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെട്ട ഉപകര​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും, ഈ പർവത​ത്തിൽ മാത്ര​മാ​യി ഏകദേശം 600 മരണങ്ങൾ നടന്നി​ട്ടുണ്ട്‌.

അപകടങ്ങൾ

അപകട​ത്തി​നു കൂടു​ത​ലാ​യി സംഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യുന്ന ഒരു സംഗതി കാലാ​വ​സ്ഥ​യാണ്‌. അതിനു വളരെ​പ്പെ​ട്ടെന്നു മാറാൻ കഴിയും. ഒരു ദിവസം മനോ​ഹ​ര​മാ​യി ആരംഭി​ച്ചേ​ക്കാം; പക്ഷേ ഒരു വ്യക്തി അതി​നെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അറിയു​ന്ന​തി​നു​മു​മ്പു കനത്ത മൂടൽമ​ഞ്ഞി​നാ​ലോ കടുത്ത കറുത്തി​രുണ്ട മേഘങ്ങ​ളാ​ലോ പിരമിഡ്‌ മൂടി​പ്പോ​കാ​നും ഒരു ഭയജന​ക​മായ കൊടു​ങ്കാറ്റ്‌ ഉരുണ്ടു​കൂ​ടാ​നും കഴിയും. ഇതി​നോ​ടു ചേർന്നു പേടി​പ്പെ​ടു​ത്തുന്ന ഇടിമി​ന്ന​ലും ഇടി​വെ​ട്ട​ലും കാറ്റും കോളും ഉണ്ടാ​യേ​ക്കാം. അതു കനത്ത ഹിമപാ​ത​ത്തിൽ അവസാ​നി​ക്കു​ന്നു. ഇതെല്ലാം ഒരു മനോ​ഹ​ര​മായ വേനൽക്കാല ദിവസ​ത്തി​ലാ​ണു സംഭവി​ക്കു​ന്നത്‌!

ഇങ്ങനെ​യു​ള്ള അവസ്ഥാ​വ്യ​തി​യാ​നങ്ങൾ കയറ്റക്കാ​രെ പിടി​കൂ​ടു​ന്നെ​ങ്കിൽ തങ്ങൾക്കു കഷ്ടിച്ചു നിൽക്കാൻമാ​ത്രം കഴിയുന്ന തുറസ്സായ, ഒരുപക്ഷേ ചെറിയ പ്ലാറ്റ്‌ഫോ​മി​ലൂ​ടെ രാത്രി കടന്നു​പോ​കേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കാം. താപനി​ല​കൾക്കു ഖരാങ്ക​ത്തി​ലും വളരെ താഴെ​യാ​യി​രി​ക്കാൻ കഴിയും. അടിയിൽ അഗാധ​ഗർത്ത​മാണ്‌. അപ്പോൾ വളരെ ദൂരെ​നി​ന്നു​മാ​ത്രം മാറ്റർഹോ​ണി​നെ ഉപചാ​ര​പൂർവം നോക്കി​ക്കാ​ണാ​നാ​വും ഒരുവൻ ആഗ്രഹി​ക്കുക!

മറ്റൊ​ര​പ​ക​ടം കല്ലുവീ​ഴ്‌ച​യാണ്‌. ചില​പ്പോൾ അലക്ഷ്യ​രായ കയറ്റക്കാർത്തന്നെ കല്ലുക​ളു​ടെ വീഴ്‌ച​യ്‌ക്കു കാരണ​മാ​കു​ന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, ഏറിയ​പ​ങ്കും പ്രകൃ​തി​ജ​ന്യ​മായ കാരണ​ങ്ങ​ളാ​ലാണ്‌. താപവ്യ​തി​യാ​നങ്ങൾ, ഐസു​ക​ട്ടകൾ, മഞ്ഞ്‌, കോരി​ച്ചൊ​രി​യുന്ന മഴ, പൊള്ളുന്ന വെയിൽ, ഹോണി​നു ചുറ്റും വീശി​യ​ടി​ക്കുന്ന ശക്തമായ കാറ്റുകൾ, ഇവയെ​ല്ലാം വലിയ കഷണങ്ങളെ ഇളകി​മാ​റു​ന്ന​തിന്‌ ഇടയാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു പാറക​ളു​ടെ​മേൽ പ്രവർത്തി​ക്കു​ന്നു. അവ ചില​പ്പോൾ ശിലാ​പാ​ളി​ക​ളു​ടെ ഒരു വലിയ കൂമ്പാ​രം​പോ​ലെ വർഷങ്ങ​ളോ​ളം അവി​ടെ​ത്തന്നെ സ്ഥിതി​ചെ​യ്യു​ന്നു. എന്നാൽ പർവത​ശി​ഖ​ര​ത്തിൽനി​ന്നു വീഴുന്ന വലിയ മഞ്ഞുക​ട്ടി​കൾ അവസാനം അവയെ നീങ്ങു​ന്ന​തി​നും നിലം​പ​തി​ക്കു​ന്ന​തി​നും കാരണ​മാ​ക്കി​യേ​ക്കാം.

ഈ സംഭവ​വി​കാ​സം ആയിര​ക്ക​ണ​ക്കി​നു വർഷങ്ങ​ളാ​യി തുടർന്നു​പോ​രു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലും അതിന്റെ ആകൃതി​യിൽ മാററ​ത്തി​ന്റെ അടയാ​ള​ങ്ങ​ളി​ല്ലാ​തെ അത്‌ അതിന്റെ ലോല​മായ ഏകശി​ലാ​സ്‌തം​ഭ​ത്തി​ന്റെ രൂപം നിലനിർത്തു​ന്ന​തിൽ അനേകം പർവതാ​രോ​ഹകർ അത്ഭുത​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടുണ്ട്‌. എന്നാലും അതിന്റെ കണക്കാ​ക്ക​പ്പെട്ട 250 കോടി ഘനമീറ്റർ പാറ​ക്കെ​ട്ടി​നോ​ടു താരത​മ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാൽ, അതിൽനി​ന്നു താഴെ​വീ​ഴുന്ന കല്ലുകൾ അതിന്റെ ആകൃതി​ക്കു മാറ്റം​വ​രു​ത്തു​വാൻ പര്യാ​പ്‌തമല്ല. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, അവ പരുക്കി​നും ജീവന​ഷ്ട​ത്തി​നും കാരണ​മാ​കു​ക​തന്നെ ചെയ്യുന്നു.

ഇതിനി​ടെ, മാറ്റർഹോൺ കയറു​ന്നത്‌ അനേകർക്കും കഴിയുന്ന ഒരു സംഗതി​യാ​യി​ത്തീർന്നു. ചില വഴികാ​ട്ടി​കൾ നൂറു​ക​ണ​ക്കി​നു പ്രാവ​ശ്യം അതിന്റെ മുകളിൽ കയറി​യി​ട്ടുണ്ട്‌. മാത്ര​വു​മല്ല, ഓരോ പ്രാവ​ശ്യ​വും ഒരു വ്യത്യസ്‌ത വഴി തിര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു​കൊണ്ട്‌ അനേകം പുരു​ഷ​ന്മാ​രും സ്‌തീ​ക​ളും ഈ അഭ്യാ​സ​ക്കളി ആവർത്തി​ക്കു​ന്നു.

എന്നാൽ കയറാൻ ഒരു ശ്രമം ചെയ്യു​ക​യും പക്ഷേ ചുറ്റു​പാ​ടു​കൾ അനുകൂ​ല​മ​ല്ലെ​ന്നോ അല്ലെങ്കിൽ തങ്ങളു​ടെ​തന്നെ കഴിവോ ശാരീ​രി​ക​സ്ഥി​തി​യോ പരിശീ​ല​ന​മോ അപര്യാ​പ്‌ത​മാ​ണെ​ന്നോ തിരി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​വ​രു​മുണ്ട്‌. അതു​കൊണ്ട്‌ അവർ കയറ്റം തുടരു​ന്നില്ല, എന്നാൽ മാറ്റർഹോൺ “കയറു​ന്ന​തിൽ വിജയി​ച്ചു” എന്ന പ്രശസ്‌തി​യു​ടെ​മേൽ വിജയം വരിക്കാൻ അവർ ന്യായ​ബോ​ധത്തെ അനുവ​ദി​ക്കു​ന്നു.

എന്നിരു​ന്നാ​ലും, നിങ്ങൾ ഫോ​ട്ടോ​ക​ളി​ലോ ചലച്ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ലോ ഈ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ പർവതം കണ്ടിട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലോ അല്ലെങ്കിൽ സൂര്യോ​ദ​യ​ത്തി​ലോ സൂര്യാ​സ്‌ത​മ​യ​ത്തി​ലോ അതിന്റെ ഉജ്ജ്വല​മായ വർണങ്ങൾ വീക്ഷിച്ചു ഭയഭക്തി​യോ​ടെ അതിന​ടു​ത്തു നിന്നി​ട്ടു​ണ്ടെ​ങ്കി​ലോ, അതു മഹാനായ ശില്‌പി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു നിങ്ങളെ ഓർമി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വാം. അവന്റെ കൈ​വേ​ല​യോ​ടുള്ള ആഴമായ ബഹുമാ​ന​ത്തോ​ടെ നിങ്ങളു​ടെ ഹൃദയം സങ്കീർത്തനം 104:24-ലെ വാക്കുകൾ നന്നായി പ്രതി​ധ്വ​നി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​വാം: “യഹോവേ, നിന്റെ പ്രവൃ​ത്തി​കൾ എത്ര പെരു​കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു! ജ്ഞാന​ത്തോ​ടെ നീ അവയെ ഒക്കെയും ഉണ്ടാക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; ഭൂമി നിന്റെ സൃഷ്ടി​ക​ളാൽ നിറെ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു.”