ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ പ്രേമ​ഗാന ഗായകർ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല

ഫ്രാൻസിലെ ഉണരുക! ലേഖകൻ

ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളും മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലെ സഞ്ചാര​ഗാ​യ​ക​രും—ആ വാക്കുകൾ കേൾക്കു​മ്പോൾ നിങ്ങൾക്കെ​ന്താണ്‌ ഓർമ​വ​രുക? ഒരുപക്ഷേ മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമ​ത്തെ​യും സ്‌ത്രീ​ക​ളോ​ടു സഭ്യമാ​യി പെരു​മാ​റുന്ന പുരു​ഷൻമാ​രെ​യും സംബന്ധിച്ച ഗാനങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കാം. നിങ്ങളു​ടെ ഓർമ ശരിതന്നെ. എങ്കിലും ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ ചരിത്രം കേവലം അതിൽ ഒതുങ്ങി​നിൽക്കു​ന്നില്ല. അവർ കാൻസോ ദാമോ​റിന്‌ അഥവാ പ്രേമ​ഗാ​ന​ത്തി​നു പുകൾപ്പെ​റ്റ​വ​രാ​യി​രി​ക്കാ​മെ​ങ്കി​ലും—രാത്രി​യിൽ വെളി​യിൽ ലൂട്ടു​മാ​യി നിന്നു​കൊണ്ട്‌ ഒരു മഹിളാ​മ​ണി​ക്കു​വേണ്ടി പ്രേമ​ഗാ​നം ആലപി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി അതു​കൊണ്ട്‌ അവരെ ഒട്ടുമി​ക്ക​പ്പോ​ഴും ചിത്രീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു—പ്രേമ​ത്തിൽ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല അവരുടെ ശ്രദ്ധ. ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ തങ്ങളുടെ നാളിലെ സാമൂ​ഹി​ക​വും രാഷ്‌ട്രീ​യ​വും മതപര​വു​മായ അനേകം വിവാ​ദ​വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളിൽ ഉൾപ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു.

12-ഉം 13-ഉം നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളിൽ ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ ഇപ്പോൾ ദക്ഷിണ ഫ്രാൻസാ​യി​രി​ക്കു​ന്നി​ട​ത്തു​ട​നീ​ളം ഉന്നതി പ്രാപി​ച്ചു. അവർ ഒരേസ​മയം കവിക​ളും സംഗീ​ത​ജ്ഞ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. ലത്തീ​നോ​ത്‌പന്ന നാട്ടു​ഭാ​ഷ​ക​ളിൽവെച്ച്‌ ഏറ്റവും ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​മായ ഭാഷയി​ലാണ്‌ അവർ കാവ്യങ്ങൾ രചിച്ചത്‌. ആ ഭാഷയു​ടെ പേര്‌ ലാങ്‌ ദോക്ക്‌a എന്നായി​രു​ന്നു. ഫ്രാൻസിൽ ലൊവാർ നദിയു​ടെ തെക്കും ഇറ്റലി​യു​ടെ​യും സ്‌പെ​യി​നി​ന്റെ​യും അതിർത്തി പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും പാർക്കുന്ന ഏതാണ്ട്‌ മുഴു ജനതതി​യു​ടെ​യും സാധാരണ ഭാഷയാ​യി​രു​ന്നു ഇത്‌.

“ട്രൂബ​ഡോർ” എന്ന പദത്തിന്റെ ഉത്ഭവം സംബന്ധിച്ച്‌ വളരെ​യ​ധി​കം വാദ​പ്ര​തി​വാ​ദങ്ങൾ നടന്നി​ട്ടുണ്ട്‌. എങ്കിലും, അത്‌ “രചിക്കുക, കണ്ടുപി​ടി​ക്കുക, അല്ലെങ്കിൽ കണ്ടെത്തുക” എന്നർഥ​മുള്ള ട്രോ​ബാർ എന്ന ഓക്‌സി​റ്റാൻ ക്രിയാ​പ​ദ​ത്തിൽനി​ന്നു​ണ്ടാ​യ​താ​യി കാണ​പ്പെ​ടു​ന്നു. അതു​കൊണ്ട്‌, തങ്ങളുടെ സുന്ദര കാവ്യ​ത്തി​നു യോജിച്ച പദമോ പ്രാസ​മോ കണ്ടെത്താൻ ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾക്കു കഴിഞ്ഞി​രു​ന്നു. അവർ തങ്ങളുടെ കാവ്യ​ത്തിന്‌ യോജിച്ച സംഗീതം കൊടുത്ത്‌ പാടി. പലപ്പോ​ഴും ഷോങ്‌ഗ്ല​റു​കൾ എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടുന്ന പ്രൊ​ഫ​ഷണൽ ഗായക​രു​മാ​യി പട്ടണം തോറും സഞ്ചരി​ച്ചി​രുന്ന ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ കിന്നരം, ഫിഡിൽ, ഓടക്കു​ഴൽ, ലൂട്ട്‌, ഗിത്താർ ഇവയി​ലേ​തെ​ങ്കി​ലും ഉപയോ​ഗിച്ച്‌ ഗാനങ്ങ​ളാ​ല​പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ധനിക​രു​ടെ മണി​മേ​ട​ക​ളി​ലാ​യാ​ലും ചന്തസ്ഥല​ങ്ങ​ളി​ലാ​യാ​ലും ടൂർണ​മെൻറു​ക​ളി​ലാ​യാ​ലും പ്രദർശ​ന​മേ​ള​ക​ളി​ലാ​യാ​ലും ഉത്സവങ്ങ​ളി​ലാ​യാ​ലും സദ്യക​ളി​ലാ​യാ​ലും സംഗീ​ത​പ​രി​പാ​ടി​കൾ സാധാ​ര​ണ​ഗ​തി​യിൽ ഏത്‌ ഔദ്യോ​ഗിക വിനോ​ദ​പ​രി​പാ​ടി​യു​ടെ​യും ഭാഗമാ​യി​രു​ന്നു.

വ്യത്യസ്‌ത പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങൾ

ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ വ്യത്യസ്‌ത പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽനി​ന്നു​ള്ള​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. ചിലർ ഉന്നതകു​ല​ജാ​ത​രാ​യി​രു​ന്നു; ഏതാനും പേർ രാജാ​ക്കൻമാ​രാ​യി​രു​ന്നു; മറ്റു ചിലർ കൂടുതൽ താഴ്‌ന്ന ജീവിത പശ്ചാത്ത​ല​ങ്ങ​ളിൽനിന്ന്‌ ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ നിരയി​ലേക്ക്‌ ഉയർന്നു​വ​ന്ന​വ​രാ​യി​രു​ന്നു. ചിലർ വലിയ പദവി​യിൽ എത്തി​ച്ചേർന്നു. പലരും വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​രും ധാരാളം യാത്ര​ചെ​യ്‌തി​ട്ടു​ള്ള​വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. സ്‌ത്രീ​ക​ളോ​ടുള്ള സഭ്യമായ പെരു​മാ​റ്റം, മര്യാദ, കാവ്യം, സംഗീതം എന്നിവ സംബന്ധിച്ച വ്യവസ്ഥ​ക​ളിൽ എല്ലാവർക്കും വിപു​ല​മായ പരിശീ​ലനം ലഭിച്ചു. ഒരു നല്ല ട്രൂബ​ഡോർ “എല്ലാ വർത്തമാന സംഭവ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും നന്നായി അറിഞ്ഞി​രി​ക്കാ​നും സർവക​ലാ​ശാ​ല​ക​ളി​ലെ ശ്രദ്ധേ​യ​മായ പ്രബന്ധ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം മനഃപാ​ഠ​മാ​ക്കാ​നും കൊട്ടാര അപവാ​ദ​ങ്ങ​ളു​ടെ മുഴു വിശദാം​ശ​ങ്ങ​ളും മനസ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രി​ക്കാ​നും . . .” പ്രതീ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, “ഒരു പ്രഭു​വി​നോ പ്രഭ്വി​ക്കോ വേണ്ടി ക്ഷണനേ​രം​കൊണ്ട്‌ കവിതകൾ രചിക്കാ​നും കൊട്ടാ​ര​വാ​സി​കൾക്കു പ്രിയ​ങ്ക​ര​മാ​യി​രുന്ന രണ്ടു വാദ്യോ​പ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും വായി​ക്കാ​നും അദ്ദേഹ​ത്തി​നു കഴിയ​ണ​മാ​യി​രു​ന്നു.”

12-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ വാണിജ്യ വികസ​ന​ത്തി​ന്റെ ഫലമായി ഫ്രാൻസി​ന്റെ തെക്കൻ ഭാഗങ്ങ​ളി​ലേക്കു പണം ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി. സമ്പദ്‌സ​മൃ​ദ്ധി ഉണ്ടായ​തോ​ടെ ഒഴിവു​സ​മ​യ​വും വിദ്യാ​ഭ്യാ​സ​വും ലഭ്യമാ​യി​ത്തീർന്നു. കലാപ​ര​മായ അഭിരു​ചി​കൾക്കു പരിഷ്‌കൃ​ത​ഭാ​വം കൈവന്നു, ജീവിത നിലവാ​ര​വും വളരെ​യ​ധി​കം മെച്ച​പ്പെട്ടു. ലാങ്‌ഗ​ദോ​ക്കി​ലെ​യും പ്രൊ​വാൻസി​ലെ​യും വലിയ പ്രഭു​ക്ക​ന്മാ​രും പ്രഭ്വി​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ ഏറ്റവും അർപ്പി​ത​രായ രക്ഷാധി​കാ​രി​കൾ. കവികൾക്ക്‌ ഉന്നത സ്ഥാനം കൽപ്പി​ക്ക​പ്പെട്ടു. അവർ പ്രഭു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ അഭിരു​ചി​ക​ളി​ലും ഫാഷനി​ലും പെരു​മാ​റ്റ​രീ​തി​ക​ളി​ലും വലിയ സ്വാധീ​നം ചെലുത്തി. അവർ യൂറോ​പ്പി​ലെ ബാൾറൂം നൃത്തങ്ങ​ളു​ടെ പിതാ​ക്ക​ന്മാ​രാ​യി​ത്തീർന്നു. എന്നിരു​ന്നാ​ലും, “അരമന​യി​ലെ സ്‌ത്രീ​കൾക്കു ചുറ്റും മുമ്പെ​ങ്ങും നിലവി​ലി​ല്ലാ​തി​രുന്ന തരത്തി​ലുള്ള, സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും സാമൂ​ഹിക ബന്ധങ്ങളു​ടെ​യും വ്യതി​രി​ക്ത​മായ ഒരു അന്തരീക്ഷം സൃഷ്ടി​ച്ച​താ​യി​രു​ന്നു അവരുടെ വലിയ നേട്ടം” എന്ന്‌ ദ ന്യൂ എൻ​സൈ​ക്ലോ​പീ​ഡിയ ബ്രിട്ടാ​നിക്ക പറയുന്നു.

സ്‌ത്രീ​ക​ളോട്‌ ഒരു പുത്തൻ ആദരവ്‌

ഒരു പുരുഷൻ ഒരു സ്‌ത്രീ​ക്കു​വേണ്ടി വാതിൽ തുറന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ക​യോ പുറം​കു​പ്പാ​യം അണിയാൻ അവളെ സഹായി​ക്കു​ക​യോ പശ്ചിമ യൂറോ​പ്പിൽ നൂറ്റാ​ണ്ടു​ക​ളാ​യി ആചരി​ച്ചു​പോ​രുന്ന, “സ്‌ത്രീ​കൾക്കു മുൻഗണന” നൽകി​ക്കൊ​ണ്ടുള്ള അനേകം മര്യാദാ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളിൽ ഏതെങ്കി​ലും അനുഷ്‌ഠി​ക്കു​ക​യോ ചെയ്യു​മ്പോൾ സാധ്യ​ത​യ​നു​സ​രിച്ച്‌ ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ തുടങ്ങി​വെച്ച ഒരു ആചാരം അയാൾ പിൻപ​റ്റു​ക​യാ​ണു ചെയ്യു​ന്നത്‌.

സ്‌ത്രീ​ക​ളോ​ടുള്ള മധ്യകാ​ലഘട്ട മനോ​ഭാ​വ​ങ്ങളെ സഭയുടെ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​കൾ ഗണ്യമാ​യി സ്വാധീ​നി​ച്ചി​രു​ന്നു. മനുഷ്യൻ പാപം ചെയ്യു​ന്ന​തി​നും പറുദീ​സ​യിൽനി​ന്നു പുറത്താ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​തി​നു​മുള്ള കാരണ​ക്കാ​രി​യാ​യി അത്‌ സ്‌ത്രീ​യെ വീക്ഷിച്ചു. വശീക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ളും പിശാ​ചി​ന്റെ ഉപകര​ണ​വും ഒഴിച്ചു​നിർത്താ​നാ​വാത്ത ഒരു തിന്മയും ആയി അവളെ കണ്ടു. വിവാ​ഹ​ജീ​വി​തം മിക്ക​പ്പോ​ഴും ജീവി​ത​ത്തി​ലെ ഒരു അധമ അവസ്ഥയാ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെട്ടു. സഭാ നിയമം ഭാര്യയെ തല്ലുന്ന​തി​നും ഉപേക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നും അനുമതി നൽകി. അങ്ങനെ സ്‌ത്രീ​കൾ അപമാ​നി​ക്ക​പ്പെട്ടു, വെറും അടിമ​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ​യാ​യി. മിക്കവാ​റും എല്ലാ സംഗതി​ക​ളി​ലും സ്‌ത്രീ പുരു​ഷ​നെ​ക്കാൾ തരംതാ​ണ​വ​ളാ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ, ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ വരവോ​ടു​കൂ​ടി പുരു​ഷൻമാർക്കു മനംമാ​റ്റം സംഭവി​ച്ചു തുടങ്ങി.

അറിയ​പ്പെ​ടു​ന്ന ആദ്യത്തെ ട്രൂബ​ഡോർ ആക്വി​റ്റേ​നി​ലെ ഡ്യൂക്കായ വില്യം ഒമ്പതാമൻ ആയിരു​ന്നു. മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമം എന്നു വിളി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​നി​ട​യാ​യി​ത്തീർന്ന, പ്രേമത്തെ സംബന്ധിച്ച ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ അതുല്യ സങ്കൽപ്പ​ത്തി​ന്റെ സവിശേഷ ഘടകങ്ങൾ ഉൾക്കൊ​ള്ളുന്ന ആദ്യത്തെ കാവ്യം അദ്ദേഹ​ത്തി​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു. പ്രൊ​വാൻസി​ലെ കവികൾ അതിനെ വെറേ​യാ​മോർ (യഥാർഥ സ്‌നേഹം) അല്ലെങ്കിൽ ഫിനാ​മോർ (ഉത്തമ സ്‌നേഹം) എന്നു വിളിച്ചു. അതു വിപ്ലവാ​ത്മ​ക​മാ​യി​രു​ന്നു, എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ പുരു​ഷ​നെ​ക്കാൾ അങ്ങേയറ്റം തരംതാ​ണ​വ​ളാ​യി സ്‌ത്രീ​കൾ മേലാൽ കണക്കാ​ക്ക​പ്പെ​ട്ടില്ല.

ട്രൂബ​ഡോർ കാവ്യം സ്‌ത്രീക്ക്‌ വളരെ​യ​ധി​കം അന്തസ്സും ബഹുമാ​ന​വും ആദരവും നൽകി. അവൾ ഉത്‌കൃ​ഷ്ട​മായ സദ്‌ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ മൂർത്തീ​ക​ര​ണ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. ചില ഗാനങ്ങൾ ആരാധ​ക​രായ ഗായക​ക​വി​ക​ളോ​ടുള്ള സ്‌ത്രീ​ക​ളു​ടെ തണുപ്പൻ ഭാവ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വിലപി​ച്ചു. താത്ത്വി​ക​മാ​യി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും, ട്രൂബ​ഡോ​റി​ന്റെ പ്രേമം നിർമ​ല​മാ​യി​രി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നു. അവന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷ്യം മഹിളാ​മ​ണി​യെ സ്വന്തമാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നില്ല. പകരം, അവളോ​ടുള്ള പ്രേമ​ത്താൽ പ്രചോ​ദി​ത​നാ​യി ധാർമിക സംശുദ്ധി കൈവ​രി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. തന്നെത്തന്നെ യോഗ്യ​ത​യു​ള്ള​വ​നാ​ക്കി​ത്തീർക്കു​ന്ന​തിന്‌ ഉത്‌കർഷേ​ച്ഛു​വായ കവി താഴ്‌മ, ആത്മനി​യ​ന്ത്രണം, ക്ഷമ, വിശ്വ​സ്‌തത എന്നിവ​യും അവൾക്കു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന എല്ലാ ഉത്‌കൃഷ്ട ഗുണങ്ങ​ളും നട്ടുവ​ളർത്താൻ നിർബ​ന്ധി​ത​നാ​യി​ത്തീർന്നു. ഈ വിധത്തിൽ, പ്രേമം തീരെ മര്യാ​ദ​കെട്ട പുരു​ഷൻമാ​രെ​പ്പോ​ലും മര്യാ​ദ​ക്കാ​രാ​ക്കി മാറ്റു​മാ​യി​രു​ന്നു.

സാമൂ​ഹി​ക​വും ധാർമി​ക​വു​മായ സംശു​ദ്ധി​യു​ടെ ഉറവ്‌ മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമ​മാ​ണെ​ന്നും മര്യാദാ പ്രവൃ​ത്തി​ക​ളും ശ്രേഷ്‌ഠ കൃത്യ​ങ്ങ​ളും ഉടലെ​ടു​ക്കു​ന്നത്‌ പ്രേമ​ത്തിൽനി​ന്നാ​ണെ​ന്നും ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ വിശ്വ​സി​ച്ചു. ഈ ആശയം വികസിത രൂപം കൈ​ക്കൊ​ണ്ട​പ്പോൾ അത്‌ മുഴു പെരു​മാറ്റ സംഹി​ത​യു​ടെ​യും അടിസ്ഥാ​ന​മാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യും ക്രമേണ സമൂഹ​ത്തി​ന്റെ ഇടത്തട്ടു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ ആഗിരണം ചെയ്യ​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെയ്‌തു. സംസ്‌കാ​ര​ശൂ​ന്യ​വും മൃഗീ​യ​വു​മാ​യി​രുന്ന ഫ്യൂഡൽ സമുദാ​യ​ത്തിൽനി​ന്നു വ്യത്യ​സ്‌ത​മായ ഒരു പുതിയ ജീവി​ത​രീ​തി ഉയിർക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പുരു​ഷ​ന്മാർ ആത്മത്യാ​ഗ​മ​നോ​ഭാ​വ​വും പരിഗ​ണ​ന​യും ദയയും ഉള്ള മാന്യ​വ്യ​ക്തി​ക​ളാ​യി​രി​ക്കാൻ സ്‌ത്രീ​കൾ പ്രതീ​ക്ഷി​ച്ചു.

പെട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ, യൂറോ​പ്പി​ന്റെ നല്ലൊരു ഭാഗം ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ കലയെ സ്വാഗതം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. സ്‌പെ​യി​നും പോർട്ടു​ഗ​ലും അവരുടെ പ്രമേ​യ​ങ്ങളെ ആവേശ​ത്തോ​ടെ സ്വീക​രി​ച്ചു. ഉത്തര ഫ്രാൻസിൽ ട്രൂ​വെ​റു​ക​ളും ജർമനി​യിൽ മിനി​സി​ങ്ങ​റു​ക​ളും ഇറ്റലി​യിൽ ട്രോ​വാ​റ്റോ​റി​യും ഉടലെ​ടു​ത്തു. മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമം എന്ന ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ പ്രമേ​യ​വും സ്‌ത്രീ​ക​ളോ​ടു സഭ്യമാ​യി പെരു​മാ​റുന്ന പുരു​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ ആദർശ​ങ്ങ​ളും ഒത്തു​ചേർന്ന്‌ പ്രേമകഥb എന്നറി​യ​പ്പെ​ടുന്ന സാഹി​ത്യ​ശൈ​ലി​ക്കു രൂപം നൽകി. ഉദാഹ​ര​ണ​ത്തിന്‌, മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമം എന്ന ആദർശത്തെ കെൽറ്റ്‌ വംശജ​നായ ബ്രിട്ട​നി​യു​ടെ ഐതി​ഹ്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി കൂട്ടി​ക്ക​ലർത്തി​ക്കൊണ്ട്‌ ട്രൂവെർ ക്രേ​റ്റ്യെൻ ദെ ട്രൊ​വാസ്‌, കിങ്‌ ആർതർ ആൻഡ്‌ ദ നൈറ്റ്‌സ്‌ ഓഫ്‌ ദ റൗണ്ട്‌ ടേബിൾ കഥകളിൽ ഉദാര​മ​ന​സ്‌കത, ബലഹീ​ന​രു​ടെ സംരക്ഷണം തുടങ്ങിയ സദ്‌ഗു​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ മേന്മ ഏറ്റവു​മ​ധി​കം ഉയർത്തി​ക്കാ​ട്ടി.

സമൂഹ​ത്തിൽ അവർ ചെലു​ത്തിയ സ്വാധീ​നം

ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ മിക്ക പാട്ടു​ക​ളും മധ്യകാ​ല​ഘ​ട്ടത്തെ പ്രേമ​ത്തി​ന്റെ ഗുണവി​ശേ​ഷ​ങ്ങളെ പാടി​പ്പു​ക​ഴ്‌ത്തി​യ​പ്പോൾ അവരുടെ മറ്റുചില പാട്ടുകൾ അന്നാളി​ലെ സാമൂ​ഹിക-രാഷ്‌ട്രീയ പ്രശ്‌ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചർച്ച​ചെ​യ്‌തു. ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ ‘അവരുടെ സമകാ​ലീ​ന​രു​ടെ ഇടയിൽ പിളർപ്പി​നി​ട​യാ​ക്കിയ പോരാ​ട്ട​ങ്ങ​ളിൽ സജീവ​മാ​യി പങ്കെടു​ത്തു​വെ​ന്നും അവർ തങ്ങളുടെ രചനക​ളി​ലൂ​ടെ ഏതെങ്കി​ലു​മൊ​രു പക്ഷത്തിന്റെ വിജയ​ത്തി​നു സംഭാ​വ​ന​ചെ​യ്യു​ക​പോ​ലും ചെയ്‌തെ​ന്നും” ലാ വിയെ ഏ ലേപേ​യു​ടെ (ഫിഡി​ലും വാളും) ഫ്രഞ്ചു​കാ​ര​നായ ഗ്രന്ഥകർത്താവ്‌ മാർട്ടാൻ ഓറെൽ വിശദീ​ക​രി​ച്ചു.

മധ്യകാല സമൂഹ​ത്തിൽ ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ അലങ്കരിച്ച പ്രത്യേക സ്ഥാന​ത്തെ​ക്കു​റിച്ച്‌ അഭി​പ്രാ​യ​പ്പെ​ട്ടു​കൊണ്ട്‌ റൊബർട്ട്‌ സബാറ്റി​യെർ പറയുന്നു: “മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും കവികൾക്ക്‌ ഇത്രയും പ്രശസ്‌തി ലഭിച്ചി​ട്ടില്ല; മുമ്പൊ​രി​ക്ക​ലും ആർക്കും ഇത്രയും സംസാര സ്വാത​ന്ത്ര്യ​വും ലഭിച്ചി​ട്ടില്ല. അവർ [ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ] പ്രശം​സി​ക്കു​ക​യും ശാസി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു, അവർ ആളുകൾക്കു​വേണ്ടി സംസാ​രി​ച്ചു, അവർ രാഷ്‌ട്രീയ നയത്തെ സ്വാധീ​നി​ച്ചു, അവർ നവീന ആശയങ്ങ​ളു​ടെ വാഹന​മാ​യി​ത്തീർന്നു.”—ലാ പൊ​യേസി ദ്യൂ മ്വായെൻ ആഷ്‌.

അവരുടെ നാളിലെ വാർത്താ​മാ​ധ്യ​മങ്ങൾ

അച്ചടി​യ​ന്ത്രം കണ്ടുപി​ടി​ക്കു​ന്ന​തിന്‌ ദീർഘ​നാൾ മുമ്പു​തന്നെ ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളും മറ്റു സഞ്ചാര​ഗാ​യ​ക​രും അവരുടെ നാളിലെ വാർത്താ​മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങ​ളാ​യി വർത്തി​ച്ചി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ തീർച്ച​യാ​യും പറയാൻ കഴിയും. മധ്യകാ​ലത്തെ സഞ്ചാര​ഗാ​യകർ രാജ്യാ​ന്തര യാത്ര​ക്കാ​രാ​യി​രു​ന്നു. അവർ യൂറോ​പ്പി​ലെ അരമന​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം കയറി​യി​റങ്ങി—സൈ​പ്രസ്‌ മുതൽ സ്‌കോ​ട്ട്‌ലൻഡ്‌ വരെയും പോർട്ടു​ഗൽ മുതൽ പൂർവ യൂറോ​പ്പു വരെയും, അവർ എവി​ടെ​യെ​ല്ലാം പോയോ അവി​ടെ​യെ​ല്ലാ​മുള്ള—വാർത്തകൾ ശേഖരി​ക്കു​ക​യും കഥകളും ശ്രുതി​മ​ധു​ര​മായ സംഗീ​ത​ങ്ങ​ളും ഗാനങ്ങ​ളും കൈമാ​റു​ക​യും ചെയ്‌തു. ഷോങ്‌ഗ്ല​റിൽനി​ന്നു ഷോങ്‌ഗ്ല​റി​ലേക്ക്‌ വാമൊ​ഴി​യാ​യി ദ്രുത​ഗ​തി​യിൽ വ്യാപി​ക്കുന്ന ട്രൂബ​ഡോർ ഗാനങ്ങ​ളു​ടെ കർണാ​ന​ന്ദ​ക​ര​മായ ഈണങ്ങൾ ആളുകൾ പഠി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. അവ പൊതു​ജ​നാ​ഭി​പ്രാ​യത്തെ വളരെ​യ​ധി​കം സ്വാധീ​നി​ക്കു​ക​യും ഒരു കാര്യ​ത്തിന്‌ അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു കാര്യ​ത്തി​നു വേണ്ടി പ്രവർത്തി​ക്കാൻ പൊതു​ജ​നത്തെ പ്രേരി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ ഉപയോ​ഗി​ച്ചി​രുന്ന പല കാവ്യ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നി​ന്റെ പേര്‌ സിർവാന്ത്‌ എന്നായി​രു​ന്നു. അതിന്റെ അക്ഷരീയ അർഥം “ഭൃത്യ​ഗാ​നം” എന്നായി​രു​ന്നു. ചിലത്‌ ഭരണാ​ധി​കാ​രി​ക​ളു​ടെ അനീതി തുറന്നു കാട്ടി. മറ്റുചി​ലത്‌ ധീരത​യു​ടെ​യും ആത്മത്യാ​ഗ​ത്തി​ന്റെ​യും ഉദാര​മ​ന​സ്‌ക​ത​യു​ടെ​യും കരുണ​യു​ടെ​യും പ്രവൃ​ത്തി​കളെ പ്രശം​സി​ക്കു​ക​യും പ്രാകൃ​ത​മായ ക്രൂര​ത​യെ​യും ഭീരു​ത്വ​ത്തെ​യും കാപട്യ​ത്തെ​യും തൻകാ​ര്യ​താ​ത്‌പ​ര്യ​ത്തെ​യും വിമർശി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു. 13-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ന്റെ ആരംഭ​ത്തി​ലെ സിർവാ​ന്തു​കൾ ചരി​ത്ര​കാ​രൻമാ​രെ സംബന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം വലിയ പ്രക്ഷോ​ഭ​ത്തി​ന്റെ ഒരു കാലത്ത്‌ ലാങ്‌ഗ​ദോ​ക്കി​ലെ രാഷ്‌ട്രീയ-മത അന്തരീ​ക്ഷ​ത്തി​ലേ​ക്കുള്ള ജാലക​മാ​യി വർത്തിച്ചു.

സഭയുടെ നേരെ വിമർശ​നം

കുരി​ശു​യു​ദ്ധങ്ങൾ പരാജ​യ​പ്പെ​ട്ട​തോ​ടെ പലയാ​ളു​ക​ളും കത്തോ​ലി​ക്കാ സഭയുടെ ആത്മീയ​വും ലൗകി​ക​വു​മായ അധികാ​രത്തെ സംശയി​ക്കാൻ തുടങ്ങി. തങ്ങൾ ക്രിസ്‌തു​വി​നെ പ്രതി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​വെന്നു വൈദി​കർ അവകാ​ശ​പ്പെട്ടു. എന്നാൽ അവരുടെ പ്രവർത്ത​നങ്ങൾ ക്രിസ്‌തു​വി​ന്റേ​തിന്‌ ഏഴയല​ത്തു​പോ​ലും എത്തിയി​രു​ന്നില്ല. അവരുടെ കപടഭ​ക്തി​യും അത്യാർത്തി​യും ദുഷി​പ്പും അങ്ങാടി​യിൽ പാട്ടായി. എല്ലായ്‌പോ​ഴും ധനവും രാഷ്‌ട്രീ​യാ​ധി​കാ​ര​വും മോഹി​ച്ചു​നടന്ന സഭാ ബിഷപ്പു​മാ​രും പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രും ധനിക​രു​ടെ താളത്തി​നൊ​ത്തു തുള്ളി. പാവ​പ്പെ​ട്ട​വ​രു​ടെ​യും ഇടത്തട്ടു​കാ​രു​ടെ​യും ആത്മീയ ആവശ്യ​ങ്ങ​ളോ​ടുള്ള അവരുടെ അവഗണന തീർച്ച​യാ​യും വിയോ​ജി​പ്പിന്‌ ഇടയാക്കി.

ലാങ്‌ഗ​ദോ​ക്കി​ലെ ഇടത്തട്ടു​കാ​രും ഉന്നതകു​ല​ജാ​ത​രു​മായ പലരും വിദ്യാ​സ​മ്പ​ന്ന​രാ​യി​രു​ന്നു. 12-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ സഭ “അത്‌ അനുക​രി​ക്കു​ന്ന​തെന്ന്‌ അവകാ​ശ​പ്പെട്ട പുരാതന മാതൃ​ക​ക​ളിൽനി​ന്നു വളരെ വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്ന​താ​യി” അഭ്യസ്‌ത​വി​ദ്യ​രായ അൽമായർ കണ്ടെത്തി​യെന്ന്‌ ചരി​ത്ര​കാ​ര​നായ എച്ച്‌. ആർ. ട്രേവർ-റോപർ പ്രസ്‌താ​വി​ച്ചു. പലയാ​ളു​ക​ളും പിൻവ​രു​ന്ന​പ്ര​കാ​രം ചിന്തി​ക്കാൻ തുടങ്ങി​യി​രു​ന്നു​വെന്ന്‌ അദ്ദേഹം കൂട്ടി​ച്ചേർക്കു​ന്നു: “കോൺസ്റ്റ​ന്റൈനു മുമ്പു​ണ്ടാ​യി​രുന്ന രാഷ്‌ട്രീ​യ​ത്തിൽ കൈക​ട​ത്താ​തി​രുന്ന സഭ, അപ്പോ​സ്‌ത​ല​ന്മാ​രു​ടെ സഭ, . . . പീഡന​ങ്ങൾക്കു വിധേ​യ​മായ സഭ . . . എത്ര വ്യത്യ​സ്‌ത​മാ​യി​രു​ന്നു: പാപ്പാ​യോ ഫ്യൂഡൽ ബിഷപ്പു​മാ​രോ ധനിക​രു​ടെ സംഭാ​വ​ന​ക​ളോ പുറജാ​തീയ പഠിപ്പി​ക്ക​ലു​ക​ളോ സമ്പത്തും അധികാ​ര​വും വർധി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേണ്ടി രൂപകൽപ്പ​ന​ചെ​യ്‌തി​രി​ക്കുന്ന പുതിയ വ്യവസ്ഥ​ക​ളോ ഇല്ലായി​രുന്ന ഒരു സഭ!”

ലാങ്‌ഗ​ദോക്ക്‌ സഹിഷ്‌ണു​ത​യു​ടെ നാടാ​യി​രു​ന്നു. ടുളൂ​സി​ലെ കൗണ്ടി പ്രഭു​ക്ക​മാ​രും മറ്റു തെക്കൻ ഭരണാ​ധി​കാ​രി​ക​ളും ആളുകൾക്കു മതസ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം അനുവ​ദി​ച്ചു. വാൾഡെൻസുകാർc ബൈബിൾ ലാങ്‌ ദോക്ക്‌ ഭാഷയി​ലേക്കു പരിഭാ​ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അവർ ഈരണ്ടീ​ര​ണ്ടാ​യി ദേശം മുഴു​വ​നും സഞ്ചരിച്ച്‌ അതി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു തീക്ഷ്‌ണ​ത​യോ​ടെ പ്രസം​ഗി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തി​രു​ന്നു. കൂടാതെ, കത്താരി​ക​ളും (അൽബീ​ജെൻസു​കൾ എന്നും വിളി​ക്ക​പ്പെട്ടു) അവരുടെ പഠിപ്പി​ക്കൽ പ്രചരി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ഉന്നതകു​ല​ജാ​ത​രായ പലരെ​യും മതം മാറ്റു​ക​യും ചെയ്‌തു.

ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ പല സിർവാ​ന്തു​ക​ളും കത്തോ​ലി​ക്കാ വൈദി​കർ മൂലം ആളുകൾക്കു​ണ്ടായ നിരാ​ശ​യെ​യും ആ വൈദി​ക​രോ​ടുള്ള ആളുക​ളു​ടെ അനാദ​ര​വി​നെ​യും വെറു​പ്പി​നെ​യും പ്രതി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​യി​രു​ന്നു. ഗി ദെ കാവാ​യൊൺ രചിച്ച ഒരു സിർവാന്ത്‌ ലൗകി​ക​മായ താത്‌പ​ര്യ​ങ്ങൾക്കു​വേണ്ടി “പ്രഥമ ദൈവ​നി​യോ​ഗം ഉപേക്ഷി​ച്ചു”കളഞ്ഞതി​നു വൈദി​കരെ കുറ്റ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​താണ്‌. ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ ഗാനങ്ങൾ നരകാഗ്നി, കുരിശ്‌, കുമ്പസാ​രം, “ആനാം​വെള്ളം” എന്നിവയെ അപഹസി​ച്ചു. അവ ദണ്ഡവി​മോ​ച​ന​ത്തെ​യും സ്‌മാ​ര​കാ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളെ​യും അധി​ക്ഷേ​പി​ക്കു​ക​യും അധാർമി​ക​രായ പുരോ​ഹി​ത​ന്മാ​രെ​യും നീചന്മാ​രായ ബിഷപ്പു​മാ​രെ​യും “ചതിയ​ന്മാ​രെ​ന്നും നുണയൻമാ​രെ​ന്നും കപടഭ​ക്ത​രെ​ന്നും” വിളിച്ച്‌ ആക്ഷേപി​ക്കു​ക​യും ചെയ്‌തു.

സ്വാത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നെ​തി​രെ​യുള്ള സഭയുടെ പോരാ​ട്ടം

എങ്കിലും, റോമൻ സഭ എല്ലാ സാമ്രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും രാജ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും പരമാ​ധി​കാ​രി​യാ​യി സ്വയം കണക്കാ​ക്കി​പ്പോ​ന്നു. യുദ്ധം അധികാ​രം നേടി​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തി​നുള്ള അതിന്റെ ഉപകര​ണ​മാ​യി​ത്തീർന്നു. രാജകു​മാ​രൻമാ​രെ കീഴ്‌പെ​ടു​ത്താ​നും ഫ്രാൻസി​ന്റെ തെക്കൻ പ്രദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലെ വിയോ​ജി​പ്പി​ന്റെ സകല നാളങ്ങ​ളെ​യും തല്ലി​ക്കെ​ടു​ത്താ​നും കഴിവുള്ള ഏത്‌ സൈന്യ​ത്തി​നും ലാങ്‌ഗ​ദോ​ക്കി​ലെ മുഴു സമ്പത്തും കൊടു​ക്കാ​മെന്ന്‌ ഇന്നസെൻറ്‌ മൂന്നാമൻ പാപ്പാ വാക്കു കൊടു​ത്തു. അത്‌ ഫ്രഞ്ച്‌ ചരി​ത്ര​ത്തി​ലെ പീഡന​ത്തി​ന്റെ​യും കൊല​പാ​ത​ക​ത്തി​ന്റെ​യും ഏറ്റവും രക്തപങ്കി​ല​മായ ഒരു കാലഘ​ട്ട​ത്തി​നു നാന്ദി​കു​റി​ച്ചു. അത്‌ അൽബീ​ജെൻസി​യൻ കുരി​ശു​യു​ദ്ധം (1209-29) എന്ന്‌ അറിയ​പ്പെട്ടു.d

ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ അതിനെ വ്യാജ കുരി​ശു​യു​ദ്ധം എന്നു വിളിച്ചു. അവരുടെ ഗാനങ്ങൾ, വിയോ​ജി​പ്പു പ്രകടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടുള്ള സഭയുടെ ക്രൂര​മായ പെരു​മാ​റ്റ​ത്തി​ലും ക്രിസ്‌ത്യാ​നി​ത്വ വിരോ​ധി​ക​ളാ​യി കണക്കാ​ക്ക​പ്പെട്ട മുസ്ലീ​ങ്ങളെ കൊന്ന​പ്പോ​ഴും വിയോ​ജി​പ്പു പ്രകട​മാ​ക്കിയ ഫ്രഞ്ചു​കാ​രെ കൊന്ന​പ്പോ​ഴും പാപ്പാ ഒരേ​പോ​ലെ ദണ്ഡവി​മോ​ചനം വാഗ്‌ദാ​നം ചെയ്‌ത​തി​ലും ഉള്ള ഉഗ്ര​രോ​ഷം പ്രകടി​പ്പി​ച്ചു. അൽബീ​ജെൻസി​യൻ കുരി​ശു​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റെ സമയത്തും അതി​നെ​ത്തു​ടർന്നു നടന്ന മതവി​ചാ​ര​ണ​യു​ടെ സമയത്തും സഭ അതി​നെ​ത്തന്നെ നല്ലവണ്ണം കൊഴു​പ്പി​ച്ചു. ജനങ്ങളു​ടെ കുടും​ബാ​വ​കാ​ശം എടുത്തു​ക​ള​യു​ക​യും അവരുടെ വീടും സ്ഥലവും കണ്ടു​കെ​ട്ടു​ക​യും ചെയ്‌തു.

കത്താരി​ക​ളാ​യ പാഷണ്ഡി​ക​ളാ​യി കുറ്റം ചുമത്ത​പ്പെട്ട ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളിൽ മിക്കവ​രും ശത്രുത കുറഞ്ഞ നാടു​ക​ളി​ലേക്ക്‌ ഓടി​പ്പോ​യി. ഈ കുരി​ശു​യു​ദ്ധം ഓക്‌സി​റ്റാൻ സംസ്‌കാ​ര​ത്തി​ന്റെ​യും അതിന്റെ ജീവി​ത​രീ​തി​യു​ടെ​യും കവിത​യു​ടെ​യും അവസാനം കുറിച്ചു. മതവി​ചാ​രണാ നിയമം, ട്രൂബ​ഡോ​റു​ക​ളു​ടെ ഗാനമാ​ല​പി​ക്കു​ന്ന​തോ മൂളു​ന്ന​തോ പോലും നിയമ​വി​രു​ദ്ധ​മാ​ക്കി​ത്തീർത്തു. എങ്കിലും അവരുടെ പൈതൃ​കം നിലനി​ന്നു. വാസ്‌ത​വ​ത്തിൽ, അവരുടെ വൈദി​ക​വി​രുദ്ധ ഗാനങ്ങൾ മതനവീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നു വേദി​യൊ​രു​ക്കി. തീർച്ച​യാ​യും, ട്രൂബ​ഡോ​റു​കൾ പ്രേമ​ഗാന ഗായകർ മാത്ര​മാ​യി​രു​ന്നില്ല.

[അടിക്കു​റി​പ്പു​കൾ]

[18-ാം പേജിലെ ചിത്ര​ത്തിന്‌ കടപ്പാട്‌]

അച്ചടിക്കാരന്റെ ചിഹ്നങ്ങൾ/by Carol Belanger Grafton/Dover Publications, Inc.

Bibliothèque Nationale, Paris

[19-ാം പേജിലെ ചിത്രം]

12-ാം നൂറ്റാ​ണ്ടി​ലെ ഒരു കൈ​യെ​ഴു​ത്തു പ്രതി​യിൽനി​ന്നുള്ള ചിത്രം

[കടപ്പാട്‌]

Bibliothèque Nationale, Paris