„Czyńmy dobrze wszystkim”
1 Apostoł Paweł napisał: „A zatem jak długo mamy czas sposobny do tego, czyńmy dobrze wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Gal. 6:10). Czy nie uważasz, że właśnie teraz jest sposobny czas na gorliwe pełnienie służby na rzecz Królestwa? (Por. Jana 9:4). Żyjemy w dniach ostatnich; wszędzie widać rozrost teokracji, a o perspektywach dalszego rozwoju niewątpliwie świadczy liczba obecnych na Pamiątce w waszym zborze (Izaj. 60:22; Marka 13:10).
2 Ale na czym polega konkretna działalność, która nam umożliwia ‛czynienie wszystkim dobrze’? Kiedy i na czyją rzecz powinniśmy ją prowadzić? Jak można z radością działać dla dobra wszystkich?
JAK ‛CZYNIĆ DOBRZE’
3 Dobry przykład trudzenia się dla pożytku drugich dał od samego początku swego istnienia w niebie Syn Boży — mistrzowski robotnik. Zawsze z upodobaniem spełniał wolę Jehowy (Prz. 8:22-31; Ps. 40:9). Później wyraził docenianie dla służby chrześcijańskiej, kiedy powiedział: „Moim pokarmem jest czynienie woli Tego, który mnie posłał, i dokończenie Jego dzieła” (Jana 4:34). Działalność kaznodziejska, którą on zapoczątkował na ziemi, jest dziś dla nas najbardziej wartościową pracą, jaką w ogóle można wykonywać (Jana 14:12).
4 Jest jeszcze wiele do zrobienia w tym zakresie (Mat. 9:37, 38; 10:11-13; 28:19, 20). Miliony ludzi potrzebują pomocy, by zrozumieć Słowo Boże i spełniać wolę Jehowy. Przykładajmy się więc do tej służby dla dobra wszystkich ludzi i cieszmy się, że mamy zaszczyt w niej uczestniczyć.
5 W sierpniu będziemy się posługiwać tym samym „Tematem do rozmów”, co w poprzednich miesiącach. Ludzie potrzebują nadziei i trzeba im powiedzieć, jaką przyszłość Bóg zapewni ludziom i dlaczego można spokojnie polegać na Jego obietnicach, które są zapisane w Biblii. Pamiętajmy też o mądrym korzystaniu w służbie polowej ze słowa drukowanego (zob. NSK 6/83, s. 8, oraz 7/84, s. 8).
6 Czy ostatnio zastanawiałeś się nad swoim rozkładem zajęć w służbie polowej? Czy wykorzystujesz każdą sposobność uczestniczenia w pilnej pracy, którą nam zlecił Bóg Jehowa? (Efez. 5:15-17). Niewątpliwie przy odrobinie dobrego planowania większości z nas uda się wyruszyć do służby polowej w każdym tygodniu sierpnia. Wszyscy powinniśmy poważnie pomyśleć nad tym, co czynimy osobiście i wespół z rodziną, żeby wyzyskać sposobny czas, który mamy na głoszenie, i pracować dla dobra wszystkich, radując się, że możemy służyć Jehowie.
WSPIERANIE DRUGICH
7 Zgodnie ze słowami apostoła pragniemy czynić dobrze wszystkim, „a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze”. Czy znasz kogoś, komu mógłbyś pomóc, na przykład kogoś, kto dopiero od niedawna interesuje się prawdą, nowego głosiciela albo osoby nieczynnej?
8 Ostatnio wiele ludzi zainteresowało się prawdą dzięki pracy ośrodków pionierskich. Takim trzeba udzielać dalszej, systematycznej pomocy duchowej. Obowiązek odwiedzania ich spada na miejscowy zbór, co niekiedy przerasta jego możliwości. Czy i w tym wypadku nie można by pójść za radą z Galatów 6:10? Gdyby choć niektórzy uczestnicy ośrodków pionierskich pozostali dłużej na takim terenie albo powrócili tam w charakterze pionierów, stałych czy pomocniczych, mogliby pomóc w dokonywaniu odwiedzin i zakładaniu studiów biblijnych (Jana 21:15-17).
9 Czy znasz kogoś, kto niedawno został głosicielem Królestwa i może potrzebować zachęty i wsparcia? Zapewne przypominamy sobie, jak to było, gdy sami stawialiśmy pierwsze kroki w służbie, i jakiej pomocy nam wtedy udzielono. Powinno nam to ułatwić znalezienie różnych możliwości udzielenia pomocy nowym głosicielom, żeby się ugruntowali w prawdzie (Rzym. 15:1, 2).
10 Co roku w miesiącach letnich dużo ludzi zostaje ochrzczonych na znak oddania się Jehowie na spełnianie Jego woli. Im również trzeba w dalszym ciągu ‛czynić dobrze’, tym bardziej że są już ‛spokrewnieni z nami w wierze’. Tymczasem niekiedy głosiciele, którzy do tej pory studiowali z nimi, nagle przestają ich odwiedzać i umacniać duchowo, jak gdyby chrzest mógł w okamgnieniu przekształcić zainteresowanego w dojrzałego chrześcijanina. Z nowo ochrzczonymi trzeba jeszcze przez jakiś czas studiować, by ich utwierdzać w wierze i zachęcać (Dzieje 14:1, 21, 22).
11 Bądźmy więc pełni radości i aktywni w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie, czyniąc dobrze wszystkim, którzy chcą jej słuchać, nie zapominając przy tym o potrzebach tych, którzy są z nami spokrewnieni w wierze (Filip. 2:1-4).