Sefanía
2 Áður en dóminum verður fullnægt,
áður en dagurinn feykist hjá eins og hismi,
áður en brennandi reiði Jehóva kemur yfir ykkur,+
áður en reiðidagur Jehóva kemur yfir ykkur,
3 leitið Jehóva,+ öll þið auðmjúku á jörðinni,
þið sem haldið réttlát ákvæði hans.*
Leitist við að gera rétt* og vera auðmjúk.
Líklega* verðið þið falin á reiðidegi Jehóva.+
4 Gasaborg verður yfirgefin
og Askalon leggst í eyði.+
Íbúar Asdód verða hraktir burt um hábjartan dag
og Ekron verður gereytt.+
5 „Illa fer fyrir þeim sem búa við sjávarsíðuna, þjóð Kereta!+
Orð Jehóva beinist gegn ykkur.
Kanaan, land Filistea, ég legg þig í eyði
svo að enginn íbúi verður eftir.
6 Sjávarströndin verður að beitilandi
með brunnum fyrir fjárhirða og steinbyrgjum fyrir sauðfé.
7 Hún kemur í hlut þeirra sem eftir verða af ætt Júda.+
Þar verða þeir á beit.
Í húsum Askalon leggjast þeir til hvíldar að kvöldi
því að Jehóva Guð þeirra mun annast þá*
og flytja útlagana aftur heim.“+
8 „Ég hef heyrt háðsglósur Móabíta+ og móðganir Ammóníta.+
Þeir hafa hæðst að þjóð minni og hótað með hroka að taka land hennar.+
9 Svo sannarlega sem ég lifi,“ segir Jehóva hersveitanna, Guð Ísraels,
„verður Móab eins og Sódóma+
og Ammón eins og Gómorra,+
saltgröf, vaxin netlum og eilíf auðn.+
Þeir sem eftir verða af fólki mínu munu ræna þá
og leifarnar af þjóð minni hrekja þá burt.
10 Þetta fá þeir fyrir hroka sinn,+
fyrir að hæðast að þjóð Jehóva hersveitanna og upphefja sig yfir hana.
11 Jehóva mun vekja með þeim óttablandna lotningu*
því að hann gerir alla guði jarðarinnar máttvana
og allar eyþjóðirnar falla fram fyrir honum,*+
hver á sínum stað.
12 Þið Eþíópíumenn munuð einnig falla fyrir sverði mínu.+
14 Þar munu hjarðir liggja, alls konar villt dýr.
Pelíkanar og puntsvín búa sér náttstað innan um súlnahöfuðin.
Söngur heyrist í gluggunum,
múrbrot liggja á þröskuldunum
og sedrusþilin eru óvarin.
15 Þetta er borgin stolta sem taldi sig óhulta
og hugsaði með sér: ‚Ég er best, enginn jafnast á við mig.‘
En nú hryllir menn við henni.
Hún er orðin að bæli villidýra!
Allir sem eiga leið hjá blístra og steyta hnefann.“+