សកម្មភាពរបស់ពួកសាវ័ក
១០ នៅក្រុងសេសារៀ មានបុរសម្នាក់ឈ្មោះកូនេលាស ជានាយទាហាន*ក្នុងកងទ័ពហៅថា កងទ័ពអ៊ីតាលី។* ២ គាត់និងពួកអ្នកផ្ទះទាំងអស់របស់គាត់ ជាអ្នកគោរពកោតខ្លាចព្រះ។ គាត់ធ្វើទានជាច្រើនដល់បណ្ដាជន ហើយក៏អធិដ្ឋានអង្វរព្រះជានិច្ច។ ៣ នៅថ្ងៃមួយប្រហែលជាម៉ោងទី៩*+ គាត់ឃើញទេវតាមួយរូបរបស់ព្រះយ៉ាងច្បាស់ក្នុងគំនិត ហើយទេវតានោះចូលមកជិតគាត់ រួចនិយាយថា៖ «កូនេលាស!»។ ៤ កូនេលាសសម្លឹងមើលទេវតាទាំងភ័យខ្លាច ហើយសួរថា៖ «តើលោកម្ចាស់មានការអ្វី?»។ ទេវតានិយាយទៅកូនេលាសថា៖ «ព្រះបានឮសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក ក៏បានកត់សម្គាល់ ហើយចាំការដែលអ្នកបានធ្វើទានដល់ជនក្រីក្រ។+ ៥ ដូច្នេះ ចូរចាត់បុរសខ្លះឲ្យទៅក្រុងយ៉ុបប៉ា ដើម្បីអញ្ជើញស៊ីម៉ូនដែលហៅថាពេត្រុសឲ្យមក។ ៦ បុរសនេះជាភ្ញៀវស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូនដែលជាអ្នកកែច្នៃស្បែក ហើយស៊ីម៉ូនមានផ្ទះនៅក្បែរមាត់សមុទ្រ»។ ៧ កាលទេវតាដែលនិយាយជាមួយនឹងគាត់បានចេញទៅផុត គាត់ហៅអ្នកបម្រើពីរនាក់និងកូនទាហានម្នាក់ដែលជាអ្នកគោរពព្រះ ពីចំណោមពួកអ្នកដែលនៅបម្រើគាត់ជាប្រចាំ ឲ្យមកជួបគាត់ ៨ ហើយគាត់រៀបរាប់ប្រាប់ពួកគេអំពីហេតុការណ៍ទាំងអស់ រួចចាត់ពួកគេឲ្យទៅក្រុងយ៉ុបប៉ា។
៩ លុះស្អែកឡើង កាលដែលពួកគេកំពុងធ្វើដំណើរទៅជិតដល់ក្រុង នោះពេត្រុសបានឡើងលើដំបូលផ្ទះដើម្បីអធិដ្ឋាន នៅប្រហែលម៉ោងទី៦។* ១០ ក្រោយមក គាត់ក៏ឃ្លានខ្លាំង ហើយចង់បរិភោគ។ កាលដែលគេកំពុងរៀបចំអាហារ ស្រាប់តែគាត់លង់ស្មារតីឃើញអ្វីមួយក្នុងគំនិត។+ ១១ គាត់ឃើញមេឃបើកឡើង ហើយឃើញអ្វីមួយ*ដែលមើលទៅដូចជាផ្ទាំងក្រណាត់ធំមួយដែលបានត្រូវចងចុងជាយទាំងបួន កំពុងចុះមកដី ១២ ហើយក្នុងនោះមានសត្វគ្រប់ប្រភេទជាសត្វជើងបួន សត្វលូនវារនៅលើដី និងសត្វហើរលើអាកាស។ ១៣ រួចមក មានសំឡេងមួយបន្លឺទៅកាន់គាត់ថា៖ «ពេត្រុស! ចូរក្រោកឡើង ហើយសម្លាប់ រួចបរិភោគទៅ!»។ ១៤ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសនិយាយថា៖ «ទេ លោកម្ចាស់ ពីព្រោះខ្ញុំមិនដែលបរិភោគអ្វីដែលមិនស្អាតឬស្មោកគ្រោកឡើយ»។+ ១៥ សំឡេងនោះបន្លឺទៅគាត់ម្ដងទៀត ជាលើកទី២ថា៖ «ឈប់ហៅអ្វីៗដែលព្រះបានសម្អាត ថាមិនស្អាតឡើយ»។ ១៦ សំឡេងនោះបន្លឺជាលើកទី៣ទៅកាន់គាត់ រួចអ្វីនោះបានត្រូវលើកឡើងទៅលើមេឃវិញ។
១៧ កាលដែលពេត្រុសកំពុងងឿងឆ្ងល់ក្នុងចិត្តអំពីអត្ថន័យនៃអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិត ស្រាប់តែបុរសទាំងប៉ុន្មានដែលកូនេលាសបានចាត់ឲ្យមក កំពុងសួររកផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូន កាលដែលពួកគេឈរនៅក្បែររបងផ្ទះ។+ ១៨ ពួកគេស្រែកសួរឲ្យដឹងថាស៊ីម៉ូនដែលហៅថាពេត្រុសកំពុងស្នាក់នៅទីនោះឬទេ។ ១៩ កាលដែលពេត្រុសបន្តរំពឹងគិតអំពីអ្វីដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិត នោះឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ+បាននិយាយថា៖ «មើល! បុរសបីនាក់កំពុងសួររកអ្នក។ ២០ ដូច្នេះ ចូរក្រោកឡើង ចុះទៅក្រោម ហើយទៅជាមួយនឹងពួកគេ កុំសង្ស័យឡើយ ព្រោះខ្ញុំបានចាត់ពួកគេឲ្យមក»។ ២១ រួចពេត្រុសក៏ចុះទៅឯបុរសទាំងនោះ ហើយនិយាយថា៖ «ខ្ញុំនេះហើយដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងរក។ តើអ្នករាល់គ្នាមកទីនេះមានការអ្វី?»។ ២២ ពួកគេនិយាយថា៖ «មាននាយទាហានម្នាក់ឈ្មោះកូនេលាស+ ដែលជាមនុស្សសុចរិតនិងជាអ្នកកោតខ្លាចព្រះ ហើយគាត់ជាអ្នកដែលជនជាតិយូដាសរសើរគ្រប់ៗគ្នា។ ព្រះបានណែនាំគាត់តាមរយៈទេវតាបរិសុទ្ធមួយរូប ឲ្យចាត់មនុស្សមកសុំអ្នកឲ្យទៅផ្ទះរបស់គាត់ ដើម្បីគាត់អាចស្ដាប់អ្វីដែលអ្នកនឹងនិយាយ»។ ២៣ ដូច្នេះ ពេត្រុសក៏អញ្ជើញពួកគេចូលក្នុងផ្ទះ ហើយឲ្យពួកគេស្នាក់នៅជាមួយនឹងគាត់។
លុះថ្ងៃស្អែក គាត់ក្រោកឡើង ហើយចេញដំណើរទៅជាមួយនឹងពួកគេ។ បងប្អូនខ្លះពីក្រុងយ៉ុបប៉ាក៏បានទៅជាមួយនឹងគាត់ដែរ។ ២៤ នៅថ្ងៃបន្ទាប់ពីនោះ គាត់ចូលក្រុងសេសារៀ។ កូនេលាសកំពុងរង់ចាំពួកគាត់ ហើយបានហៅញាតិសន្ដាននិងមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ខ្លួនឲ្យមកជុំគ្នា។ ២៥ កាលពេត្រុសចូលមកដល់ កូនេលាសបានចូលទៅជិត រួចលំឱនកាយគោរពនៅទាបជើងគាត់។ ២៦ ប៉ុន្តែ ពេត្រុសបានលើកគាត់ឡើង ដោយនិយាយថា៖ «ចូរក្រោកឡើង ខ្ញុំក៏ជាមនុស្សដែរ»។+ ២៧ កាលដែលពួកគាត់សន្ទនាបណ្ដើរ ហើយដើរចូលក្នុងផ្ទះបណ្ដើរ នោះពេត្រុសឃើញមានមនុស្សជាច្រើនកំពុងជួបជុំគ្នា។ ២៨ ពេត្រុសក៏និយាយទៅពួកគេថា៖ «អ្នករាល់គ្នាដឹងច្បាស់ថា ជនជាតិយូដាគ្មានច្បាប់ចូលទៅជិតឬទាក់ទងជាមួយនឹងជនជាតិដទៃទេ។+ ប៉ុន្តែ ព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំថា ខ្ញុំមិនគួរហៅមនុស្សណាម្នាក់ថាមិនស្អាតឬស្មោកគ្រោកឡើយ។+ ២៩ ដូច្នេះ ពេលគេទៅហៅខ្ញុំ ខ្ញុំក៏មកដោយមិនជំទាស់ទេ។ ម្ល៉ោះហើយ ខ្ញុំសូមសួរអំពីមូលហេតុដែលអ្នករាល់គ្នាបានចាត់គេឲ្យហៅខ្ញុំមក»។
៣០ រួចកូនេលាសនិយាយថា៖ «បួនថ្ងៃមុននៅម៉ោងថ្មើរនេះ ខ្ញុំកំពុងអធិដ្ឋានក្នុងផ្ទះរបស់ខ្ញុំ គឺនៅម៉ោងទី៩* ស្រាប់តែបុរសម្នាក់ដែលមានសម្លៀកបំពាក់ភ្លឺត្រចះបានឈរនៅមុខខ្ញុំ ៣១ ហើយនិយាយថា៖ ‹កូនេលាស ព្រះបានឮសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់អ្នក ក៏ចាំទានដែលអ្នកបានធ្វើដែរ។ ៣២ ដូច្នេះ ចូរចាត់គេឲ្យទៅក្រុងយ៉ុបប៉ា ហើយអញ្ជើញស៊ីម៉ូនដែលហៅថាពេត្រុសឲ្យមក។ បុរសនេះកំពុងស្នាក់នៅផ្ទះរបស់ស៊ីម៉ូនដែលជាអ្នកកែច្នៃស្បែក ហើយស៊ីម៉ូនមានផ្ទះនៅក្បែរមាត់សមុទ្រ›។+ ៣៣ ហេតុនេះ ភ្លាមៗខ្ញុំបានចាត់គេឲ្យទៅហៅអ្នក ហើយជាការល្អណាស់ដែលអ្នកបានមកទីនេះ។ ដូច្នេះ ឥឡូវនេះយើងទាំងអស់នៅជុំគ្នាចំពោះមុខព្រះ ដើម្បីស្ដាប់អ្វីៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ា*បានបង្គាប់អ្នកឲ្យនិយាយ»។
៣៤ ពេលឮដូច្នេះ ពេត្រុសចាប់ផ្ដើមនិយាយថា៖ «ឥឡូវខ្ញុំយល់ច្បាស់ថា ព្រះមិនរើសមុខទេ។+ ៣៥ ប៉ុន្តែ នៅគ្រប់ប្រជាជាតិ អ្នកណាដែលកោតខ្លាចលោក ហើយប្រព្រឹត្តអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ លោកពេញចិត្តអ្នកនោះ។+ ៣៦ លោកបានផ្ញើបណ្ដាំទៅពួកកូនអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីប្រកាសប្រាប់ពួកគេនូវដំណឹងល្អស្ដីអំពីសន្តិភាព+តាមរយៈលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ដែលជាម្ចាស់លើមនុស្សទាំងអស់។+ ៣៧ អ្នករាល់គ្នាដឹងអំពីរឿងដែលគេបាននិយាយពេញតំបន់យូឌាចាប់ពីស្រុកកាលីឡេ+ បន្ទាប់ពីយ៉ូហានបានផ្សព្វផ្សាយអំពីការទទួលការជ្រមុជទឹក ៣៨ ពោលគឺអំពីលោកយេស៊ូពីក្រុងណាសារ៉ែត និងអំពីការដែលព្រះបានរើសតាំងលោកដោយឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ+និងឫទ្ធិអំណាច។ លោកបានធ្វើដំណើរពាសពេញស្រុកដោយធ្វើអំពើល្អ និងធ្វើឲ្យអស់អ្នកដែលត្រូវមេកំណាច*បៀតបៀនបានជាសះស្បើយ+ ពីព្រោះព្រះនៅជាមួយនឹងលោក។+ ៣៩ យើងជាសាក្សីអំពីការទាំងអស់ដែលលោកបានធ្វើនៅស្រុករបស់ជនជាតិយូដានិងនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានសម្លាប់លោកដោយព្យួរនឹងបង្គោលឈើ។ ៤០ ព្រះបានប្រោសលោកឲ្យរស់ឡើងវិញនៅថ្ងៃទី៣+ ហើយបានអនុញ្ញាតឲ្យលោកបង្ហាញខ្លួន ៤១ មិនមែនដល់បណ្ដាជនទាំងអស់ទេ តែឲ្យបង្ហាញខ្លួនដល់ពួកសាក្សីដែលព្រះបានតែងតាំងទុកជាមុន គឺពួកយើងដែលបានផឹកនិងបរិភោគជាមួយនឹងលោក បន្ទាប់ពីលោកបានរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។+ ៤២ ម្យ៉ាងទៀត លោកបានបង្គាប់យើងឲ្យផ្សព្វផ្សាយប្រាប់បណ្ដាជន ថែមទាំងឲ្យធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់សព្វគ្រប់+ថា គឺលោកហើយដែលព្រះបានចេញបង្គាប់ឲ្យធ្វើជាចៅក្រមនៃមនុស្សរស់និងមនុស្សស្លាប់។+ ៤៣ ពួកអ្នកប្រកាសទំនាយគ្រប់រូបធ្វើជាសាក្សីបញ្ជាក់អំពីលោក+ ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកណាដែលមានជំនឿលើលោក ទទួលការអភ័យទោសចំពោះការខុសឆ្គងដោយនូវនាមរបស់លោក»។+
៤៤ កាលដែលពេត្រុសកំពុងនិយាយអំពីការទាំងនេះ នោះអស់អ្នកដែលកំពុងស្ដាប់បណ្ដាំរបស់ព្រះបានទទួលឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធ។+ ៤៥ ឯពួកអ្នកជឿ*ដែលបានមកជាមួយនឹងពេត្រុស គឺពួកអ្នកដែលបានត្រូវគេកាត់ចុងស្បែក*បាននឹកអស្ចារ្យក្នុងចិត្ត ពីព្រោះឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដែលជាអំណោយទានពីព្រះ កំពុងត្រូវចាក់ទៅលើជនជាតិដទៃផងដែរ ៤៦ ព្រោះពួកគេឮអ្នកទាំងនោះនិយាយភាសាផ្សេងៗ ព្រមទាំងសរសើរតម្កើងព្រះ។+ ពេលនោះពេត្រុសតបថា៖ ៤៧ «តើមានអ្នកណាអាចហាមអ្នកទាំងនេះមិនឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹក+ ក្រោយពីពួកគេបានទទួលឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដូចយើងដែរ?»។ ៤៨ លុះនិយាយចប់ ពេត្រុសបង្គាប់ពួកគេឲ្យទទួលការជ្រមុជទឹកដោយនូវនាមលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។+ រួចមក ពួកគេសុំគាត់ឲ្យស្នាក់នៅជាមួយនឹងពួកគេមួយរយៈ។