ខែមិថុនា
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១ ខែមិថុនា
សាច់របស់ខ្ញុំពេញដោយដង្កូវ និងដោយធូលីដីក្ដាំងដុំៗ ហើយស្បែកខ្ញុំសុទ្ធតែក្រមរនិងខ្ទុះ។—យ៉ូប ៧:៥
យ៉ូបមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា មានគ្រួសារដ៏ធំរីករាយ និងជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភ។ (យ៉ូប ១:១-៥) ប៉ុន្តែ ក្នុងរយៈពេលតែមួយថ្ងៃ គាត់បានបាត់បង់អ្វីៗស្ទើរតែទាំងអស់។ ដំបូង គាត់បានបាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិ។ (យ៉ូប ១:១៣-១៧) បន្ទាប់មក កូនៗជាទីស្រឡាញ់ទាំងអស់របស់គាត់បានស្លាប់។ សូមគិតអំពីទុក្ខសោកដែលយ៉ូបនិងប្រពន្ធរបស់គាត់មាន ពេលពួកគាត់បាត់បង់កូនទាំងអស់ចំនួន១០នាក់! ពួកគាត់ច្បាស់ជាតក់ស្លុត ក្រៀមក្រំ និងមានទុក្ខសោកយ៉ាងខ្លាំង។ ហេតុនេះបានជាយ៉ូបហែកអាវនិងក្រាបខ្លួនដល់ដី។ (យ៉ូប ១:១៨-២០) បន្ទាប់មក សាថានបានធ្វើឲ្យយ៉ូបមានជំងឺដែលនាំឲ្យគាត់ឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំង និងជាជំងឺដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់។ (យ៉ូប ២:៦-៨) មុននោះ បណ្ដាជនគោរពយ៉ូបយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ហើយពួកគេបានមកសុំយោបល់ពីគាត់។ (យ៉ូប ៣១:១៨) ប៉ុន្តែ ពេលគាត់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ពួកគេបានគេចពីគាត់។ បងប្អូន មិត្តជិតស្និទ្ធ ហើយសូម្បីតែអ្នកបម្រើរបស់គាត់ ក៏លែងរាប់រកគាត់ទៀត។—យ៉ូប ១៩:១៣, ១៤, ១៦ w២២.០៦ ទំ.២១ វ.៥-៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២ ខែមិថុនា
ចូរឲ្យយើង . . . បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ នោះយើងអាចពេញវ័យក្នុងគ្រប់ការទាំងអស់។—អេភ. ៤:១៥
ក្រោយពីជ្រមុជទឹក យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវធ្វើតាមយោបល់ដែលសាវ័កប៉ូលបានឲ្យបងប្អូនរួមជំនឿនៅក្រុងអេភេសូរ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យទៅជាគ្រិស្តសាសនិក«ពេញវ័យ»។ (អេភ. ៤:១៣) នេះមានន័យថាពួកគេត្រូវ‹បន្តរីកចម្រើន›។ អ្នកស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងណាស់រួចហើយ ប៉ុន្តែអ្នកអាចស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យកាន់តែជ្រាលជ្រៅជាងនេះ។ តើតាមរបៀបណា? សាវ័កប៉ូលបានរៀបរាប់អំពីរបៀបមួយនៅភីលីព ១:៩។ ប៉ូលបានអធិដ្ឋានសូមឲ្យគ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងភីលីព«មានសេចក្ដីស្រឡាញ់កាន់តែខ្លាំងឡើង»។ យ៉ាងនេះ យើងអាចបង្កើនសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើង។ យើងអាចធ្វើដូច្នេះ ដោយទទួល«ចំណេះត្រឹមត្រូវនិងសមត្ថភាពវែកញែកដ៏ពេញលេញ»។ កាលដែលយើងកាន់តែស្គាល់ព្រះយេហូវ៉ា យើងកាន់តែស្រឡាញ់លោក ហើយឲ្យតម្លៃចំពោះបុគ្គលិកលក្ខណៈនិងការប្រព្រឹត្តរបស់លោក។ យើងកាន់តែមានចិត្តចង់ធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត មិនមែនចង់ធ្វើអ្វីណាដែលនាំឲ្យលោកខកចិត្តទេ។ យើងខំស្វែងយល់អំពីបំណងប្រាថ្នារបស់លោក ហើយអំពីរបៀបដែលយើងអាចធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នានោះ។ w២២.០៨ ទំ.២-៣ វ.៣-៤
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣ ខែមិថុនា
ការបើកបង្ហាញដោយលោកយេស៊ូគ្រិស្ត ជាអ្វីដែលព្រះបានផ្ដល់ឲ្យលោក ដើម្បីបង្ហាញពួកខ្ញុំបម្រើរបស់លោកឲ្យឃើញអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ។—បប. ១:១
អ្វីដែលបានត្រូវសរសេរក្នុងសៀវភៅការបើកបង្ហាញ មិនមែនសម្រាប់មនុស្សទូទៅទេ ប៉ុន្តែគឺសម្រាប់យើងដែលជាអ្នកបម្រើព្រះដែលបានប្រគល់ខ្លួនជូនលោក។ ក្នុងនាមជារាស្ត្រព្រះ យើងមិនគួរភ្ញាក់ផ្អើលទេ ពេលដែលយើងដឹងថាយើងមានចំណែកក្នុងការសម្រេចទំនាយនៅសៀវភៅដ៏គួរឲ្យរំភើបនេះ។ សាវ័កយ៉ូហានមានវ័យចាស់ពេលគាត់បានបញ្ជាក់អំពីពេលវេលានៃការសម្រេចទំនាយទាំងនោះ។ គាត់និយាយថា៖ «ដោយឥទ្ធិពលនៃឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ ខ្ញុំបាននៅក្នុងថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់»។ (បប. ១:១០) ពេលដែលយ៉ូហានបានសរសេរពាក្យទាំងនេះ ប្រហែលជានៅឆ្នាំ៩៦ គ.ស. «ថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់»គឺនៅយូរទៀត។ (ម៉ាថ. ២៥:១៤, ១៩; លូក. ១៩:១២) ប៉ុន្តែ យោងទៅតាមទំនាយក្នុងគម្ពីរ ថ្ងៃនោះបានចាប់ផ្ដើមនៅឆ្នាំ១៩១៤ពេលដែលលោកយេស៊ូបានទៅជាស្ដេចនៅស្ថានសួគ៌។ ចាប់ពីឆ្នាំនោះមក ទំនាយនៅការបើកបង្ហាញដែលជាប់ទាក់ទងនឹងរាស្ត្ររបស់ព្រះ បានចាប់ផ្ដើមក្លាយទៅជាការពិត។ ឥឡូវយើងកំពុងរស់នៅក្នុង«ថ្ងៃរបស់លោកម្ចាស់»!—បប. ១:៣ w២២.០៥ ទំ.២ វ.២-៣
ថ្ងៃអង្គារ ទី៤ ខែមិថុនា
សត្វសាហាវបានត្រូវចាប់ រួមទាំងអ្នកប្រកាសទំនាយមិនពិត។—បប. ១៩:២០
កាលដែលនៅរស់នៅឡើយ សត្វសាហាវ និងអ្នកប្រកាសទំនាយមិនពិតបានត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងដែលឆេះដោយភ្លើងនិងស្ពាន់ធ័រ។ ដូច្នេះ កាលដែលរដ្ឋាភិបាលដែលជាសត្រូវរបស់ព្រះកំពុងគ្រប់គ្រងនៅឡើយ ពួកគេនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ តើនេះជាប់ទាក់ទងយ៉ាងណានឹងយើង? ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងត្រូវមានភក្ដីភាពចំពោះព្រះនិងរាជាណាចក្ររបស់លោក។ (យ៉ូន. ១៨:៣៦) យើងត្រូវរក្សាអព្យាក្រឹតភាពក្នុងរឿងនយោបាយរបស់ពិភពលោកនេះ។ ប៉ុន្តែ ការរក្សាអព្យាក្រឹតភាពបែបនេះអាចជាការពិបាកណាស់ ដោយសាររដ្ឋាភិបាលរបស់ពិភពលោកចង់ឲ្យយើងគាំទ្រពួកគេតាមរយៈពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង។ ពួកអ្នកដែលចុះចាញ់នឹងការបង្ខំរបស់ពួកគេ ទទួលសញ្ញារបស់សត្វសាហាវ។ (បប. ១៣:១៦, ១៧) ព្រះយេហូវ៉ាមិនពេញចិត្តនឹងអស់អ្នកដែលទទួលសញ្ញានោះ ហើយអ្នកទាំងនោះនឹងមិនទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ឡើយ។ (បប. ១៤:៩, ១០; ២០:៤) គឺសំខាន់ណាស់ដែលយើងរក្សាអព្យាក្រឹតភាពទាំងស្រុង មិនថារដ្ឋាភិបាលព្យាយាមបង្ខំយើងឲ្យគាំទ្រពួកគេយ៉ាងណាក្ដី! w២២.០៥ ទំ.១០-១១ វ.១២-១៣
ថ្ងៃពុធ ទី៥ ខែមិថុនា
តើអ្នកធ្លាប់ឃើញមនុស្សដែលប៉ិនប្រសប់ធ្វើការឬទេ? គាត់នឹងបាននៅបម្រើស្ដេច មិនមែននៅបម្រើមនុស្សធម្មតាទេ។—សុភ. ២២:២៩
គោលដៅមួយដែលអ្នកអាចកំណត់ គឺរៀនជំនាញមួយ។ បើយើងបង្កើនជំនាញឬសមត្ថភាពរបស់យើង នោះយើងនឹងមានសមត្ថភាពដើម្បីទទួលភារកិច្ចថែមទៀត។ សូមគិតទៅមើល ដើម្បីសង់អគារបេតអែល សាលសន្និបាត និងសាលប្រជុំ តើត្រូវការអ្នកធ្វើការប៉ុន្មាននាក់? បងប្អូនជាច្រើននាក់បានរៀនឲ្យចេះធ្វើកិច្ចការនោះ ដោយរួមកិច្ចការជាមួយបងប្អូនដែលមានបទពិសោធន៍។ សព្វថ្ងៃនេះ ទាំងបងប្អូនប្រុសទាំងបងប្អូនស្រីកំពុងរៀនជំនាញដែលសំខាន់ចាំបាច់ដើម្បីថែទាំសាលសន្និបាតនិងសាលប្រជុំ។ តាមរបៀបនេះនិងរបៀបផ្សេងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាដែលជា«ស្ដេចដែលរស់ជារៀងរហូត» និងលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែល«ជាស្ដេចលើអស់អ្នកដែលគ្រប់គ្រងជាស្ដេច»កំពុងសម្រេចអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យ ដោយប្រើអ្នកធ្វើកិច្ចការដែលមានជំនាញ។ (១ធី. ១:១៧; ៦:១៥) យើងចង់ខំប្រឹងធ្វើកិច្ចការនឿយហត់ ហើយប្រើជំនាញរបស់យើងដើម្បីលើកតម្កើងព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនខ្លួនយើងទេ។—យ៉ូន. ៨:៥៤ w២២.០៤ ទំ.២៤ វ.៧; ទំ.២៥ វ.១១
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៦ ខែមិថុនា
ប្រាក់ . . . ជាគ្រឿងការពារ។—អទ. ៧:១២
សាឡូម៉ូនជាអ្នកមានស្ដុកស្ដម្ភ ហើយគាត់បានរស់នៅក្នុងផ្ទះដ៏ល្អប្រណីតនិងមានផាសុកភាព។ (១បស. ១០:៧, ១៤, ១៥) រីឯលោកយេស៊ូវិញ លោកមិនសូវមានទ្រព្យសម្បត្តិ និងគ្មានផ្ទះផ្ទាល់ខ្លួនទេ។ (ម៉ាថ. ៨:២០) ដោយសារប្រាជ្ញារបស់បុរសទាំងពីរនាក់នេះគឺមកពីព្រះយេហូវ៉ាដូចគ្នា នោះពួកគាត់មានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះទ្រព្យសម្បត្តិ។ សាឡូម៉ូនបាននិយាយថា បើយើងមានលុយ យើងអាចទិញអ្វីដែលយើងត្រូវការ និងប្រហែលជាអ្វីមួយចំនួនដែលយើងចង់បាន។ ប៉ុន្តែ ទោះជាសាឡូម៉ូនមានទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភយ៉ាងណាក្ដី គាត់បានទទួលស្គាល់ថាមានអ្វីផ្សេងដែលសំខាន់ជាងលុយ។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានសរសេរថា៖ «មានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្អ ប្រសើរជាងមានទ្រព្យមហាសាល»។ (សុភ. ២២:១) សាឡូម៉ូនក៏បានសង្កេតឃើញថាមនុស្សភាគច្រើនដែលស្រឡាញ់លុយ មិនសូវពេញចិត្តនឹងអ្វីដែលពួកគេមានទេ។ (អទ. ៥:១០, ១២) ម្យ៉ាងទៀត សាឡូម៉ូនបាននិយាយថា យើងមិនគួរចាត់ទុកលុយថាសំខាន់បំផុតឡើយ ដោយសារទោះជាយើងមានលុយច្រើនប៉ុណ្ណាក៏ដោយ លុយនោះអាចបាត់ទៅក្នុងមួយរំពេច។—សុភ. ២៣:៤, ៥ w២២.០៥ ទំ.២១ វ.៤-៥
ថ្ងៃសុក្រ ទី៧ ខែមិថុនា
ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ដើម្បីបង្ហាញការពេញចិត្តដល់អ្នករាល់គ្នា ហើយលោកនឹងក្រោកឡើងដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណា ចំពោះអ្នករាល់គ្នា។ ព្រោះព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃយុត្តិធម៌។ មានសុភមង្គលហើយ! អស់អ្នកដែលទន្ទឹងរង់ចាំលោកដោយចិត្តរំភើប។—អេ. ៣០:១៨
ពេលយើងរំពឹងគិតអំពីពរដែលយើងទទួលនៅពេលថ្មីៗនេះ យើងពង្រឹងចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងគិតអំពីអ្វីល្អៗដែលព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថានឹងឲ្យយើងនៅថ្ងៃអនាគត សេចក្ដីសង្ឃឹមអំពីការបម្រើលោកជារៀងរហូតកាន់តែពិតប្រាកដចំពោះយើង។ អ្វីទាំងអស់នេះនឹងជួយយើងឲ្យមានអំណរកាន់តែខ្លាំងក្នុងការបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅឥឡូវនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ា«នឹងក្រោកឡើង»ដើម្បីយើង ពេលដែលលោកបំផ្លាញពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះចោល។ យើងអាចមានទំនុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ាដែល«ជាព្រះនៃយុត្តិធម៌»នឹងមិនអនុញ្ញាតឲ្យពិភពលោករបស់សាថានបន្តនៅយូរ ហួសពីតម្រូវការយុត្តិធម៌របស់លោកឡើយ។ (អេ. ២៥:៩) យើងរង់ចាំដោយចិត្តអត់ធ្មត់ជាមួយព្រះយេហូវ៉ាឲ្យថ្ងៃនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះនោះមកដល់។ ទម្រាំដល់ពេលនោះ យើងតាំងចិត្តបន្តឲ្យតម្លៃចំពោះឯកសិទ្ធិអធិដ្ឋាន សិក្សានិងធ្វើតាមបណ្ដាំរបស់ព្រះ ព្រមទាំងរំពឹងគិតអំពីពរផ្សេងៗ។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ានឹងជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំដោយអំណរក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ w២២.១១ ទំ.១៣ វ.១៨-១៩
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៨ ខែមិថុនា
កុំបោះបង់ចោលដំបូន្មានរបស់ម្ដាយកូនឡើយ។—សុភ. ១:៨
ទោះជាគម្ពីរមិនរៀបរាប់អំពីការជ្រមុជទឹករបស់ធីម៉ូថេក្ដី យើងអាចស្រមៃឃើញថាអឺនីសដែលជាម្ដាយគាត់មានអំណរជាខ្លាំងនៅថ្ងៃនោះ។ (សុភ. ២៣:២៥) ទោះជាមានការពិបាកក្ដី អឺនីសបានបង្រៀនកូនប្រុសគាត់ឲ្យស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាបុត្រលោក។ ឪពុកម្ដាយរបស់ធីម៉ូថេមិនកាន់សាសនាដូចគ្នាទេ។ ឪពុកគាត់ជាជនជាតិក្រិច ហើយម្ដាយនិងយាយគាត់ជាជនជាតិយូដា។ (សកម្ម. ១៦:១) ធីម៉ូថេទំនងជានៅវ័យជំទង់ ពេលដែលអឺនីសនិងឡូអ៊ីសបានទៅជាគ្រិស្តសាសនិក។ ប៉ុន្តែឪពុកគាត់មិនបានទៅជាគ្រិស្តសាសនិកទេ។ តើធីម៉ូថេនឹងជ្រើសរើសយកសាសនាមួយណា? ម្ដាយគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះក៏ស្រឡាញ់ក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេដែរ។ ជាងអ្វីណាទាំងអស់ ពួកគេចង់ជួយកូនរបស់ពួកគេឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយលោកឲ្យតម្លៃយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការខំប្រឹងរបស់ពួកគេ។ (សុភ. ១:៨, ៩) ព្រះយេហូវ៉ាបានជួយម្ដាយជាច្រើននាក់ឲ្យបង្រៀនកូនរបស់ពួកគេឲ្យស្រឡាញ់និងបម្រើលោក។ w២២.០៤ ទំ.១៦-១៧ វ.១-៣
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៩ ខែមិថុនា
ព្រះបណ្ដាលចិត្តពួកគេឲ្យធ្វើតាមគំនិតរបស់លោក។—បប. ១៧:១៧
មិនយូរទៀត ព្រះយេហូវ៉ានឹងបណ្ដាលចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាលឲ្យ«ធ្វើតាមគំនិតរបស់លោក»។ តើនោះមានលទ្ធផលអ្វី? រដ្ឋាភិបាលទាំងនោះដែលជា«ស្ដេច១០»នឹងវាយប្រហារសាសនាមិនពិត ហើយបំផ្លាញវាចោល។ (បប. ១៧:១, ២, ១២, ១៦) តើយើងដឹងយ៉ាងដូចម្ដេចថាទីបញ្ចប់នៃបាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លាគឺជិតមកដល់? ដើម្បីដឹងចម្លើយចំពោះសំណួរនេះ សូមចាំថាក្រុងបាប៊ីឡូនសម័យបុរាណបានត្រូវការពារដោយទឹកទន្លេធំគឺទន្លេអឺប្រាត។ សៀវភៅការបើកបង្ហាញ ប្រដូចអ្នកគាំទ្ររាប់លាននាក់របស់បាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លា ទៅនឹង«ទឹក»ដែលការពារ។ (បប. ១៧:១៥) ប៉ុន្តែ សៀវភៅនោះក៏បង្ហាញថា ទឹកនោះនឹង«រីងស្ងួតអស់» ហើយនោះបង្ហាញថាសាសនាមិនពិតទាំងឡាយនៅទូទាំងពិភពលោកនឹងបាត់បង់អ្នកគាំទ្រជាច្រើន។ (បប. ១៦:១២) សព្វថ្ងៃនេះ ទំនាយនោះកំពុងក្លាយទៅជាការពិត ដោយសារមនុស្សជាច្រើនមិនកាន់សាសនាទេ ហើយពួកគេស្វែងរកជំនួយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេនៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ w២២.០៧ ទំ.៥-៦ វ.១៤-១៥
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១០ ខែមិថុនា
អ្នកណាដែលមិនបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណា អ្នកនោះក៏នឹងត្រូវវិនិច្ឆ័យដោយគ្មានសេចក្ដីមេត្តាករុណាដែរ។ សេចក្ដីមេត្តាករុណាឈ្នះការវិនិច្ឆ័យ។—យ៉ា. ២:១៣
ការអភ័យទោសបង្ហាញអំពីចិត្តកតញ្ញូដែលយើងមានចំពោះសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ ក្នុងឧទាហរណ៍មួយ លោកយេស៊ូបានប្រដូចព្រះយេហូវ៉ាទៅនឹងម្ចាស់ម្នាក់ដែលលុបបំណុលច្រើនរបស់ខ្ញុំបម្រើម្នាក់ដែលគ្មានលទ្ធភាពសង។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបម្រើនោះប្រព្រឹត្តដោយគ្មានមេត្តាករុណាចំពោះខ្ញុំបម្រើម្នាក់ដែលជំពាក់គាត់តិចជាងនោះឆ្ងាយណាស់។ (ម៉ាថ. ១៨:២៣-៣៥) តើលោកយេស៊ូបង្រៀនយើងអំពីអ្វី? បើយើងពិតជាមានចិត្តកតញ្ញូចំពោះសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏ធំធេងរបស់ព្រះយេហូវ៉ាមកលើយើង នោះនឹងជំរុញចិត្តយើងឲ្យអភ័យទោសអ្នកឯទៀត។ (ចសព. ១០៣:៩) ច្រើនឆ្នាំមុន ទស្សនាវដ្ដីប៉មយាមមួយចែងអំពីចំណុចនេះថា៖ «មិនថាយើងអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតច្រើនដងយ៉ាងណាក៏ដោយ នោះមិនអាចស្មើនឹងការអភ័យទោសនិងសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ព្រះចំពោះយើង តាមរយៈគ្រិស្តឡើយ»។ អ្នកដែលអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀតនឹងទទួលការអភ័យទោស។ ព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាចំពោះពួកអ្នកដែលបង្ហាញសេចក្ដីមេត្តាករុណាដល់អ្នកឯទៀត។ (ម៉ាថ. ៥:៧) លោកយេស៊ូបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់អំពីចំណុចនេះ ពេលដែលលោកបង្រៀនពួកអ្នកកាន់តាមលោកអំពីរបៀបអធិដ្ឋាន។—ម៉ាថ. ៦:១៤, ១៥ w២២.០៦ ទំ.១០ វ.៨-៩
ថ្ងៃអង្គារ ទី១១ ខែមិថុនា
គ្រប់ប្រជាជាតិនៅផែនដីនឹងទទួលពរតាមរយៈកូនចៅរបស់អ្នក។—ដក. ២២:១៨
លោកយេស៊ូបានមកផែនដីជាមនុស្ស។ លោកមានបុគ្គលិកលក្ខណៈដូចបិតាលោកបេះបិទ។ (យ៉ូន. ១៤:៩) តាមរយៈការរៀនអំពីលោក យើងបានស្គាល់និងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា។ យើងក៏បានទទួលប្រយោជន៍ពីការបង្រៀនរបស់លោកយេស៊ូ ព្រមទាំងការណែនាំរបស់លោកកាលដែលលោកដឹកនាំក្រុមជំនុំគ្រិស្តសាសនិកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ លោកបានបង្រៀនយើងអំពីរបៀបរស់នៅដែលនឹងជួយយើងឲ្យទទួលការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។ ម្យ៉ាងទៀត យើងទាំងអស់គ្នាអាចទទួលប្រយោជន៍ពីការស្លាប់របស់លោកយេស៊ូ។ ពេលលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ព្រះយេហូវ៉ាបានទទួលយកគ្រឿងបូជាដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់បុត្រលោក ដែល«សម្អាតយើងពីភាពខុសឆ្គងទាំងអស់»។ (១យ៉ូន. ១:៧) ឥឡូវលោកជាស្ដេចអមតៈដ៏ខ្លាំងក្លា។ មិនយូរទៀត លោកយេស៊ូនឹងកិនក្បាលរបស់សត្វពស់។ (ដក. ៣:១៥) រាស្ត្រព្រះនឹងអរសប្បាយជាខ្លាំងពេលដែលសាថាននឹងត្រូវបំផ្លាញចោល! ទម្រាំដល់ពេលនោះ សូមកុំឈប់ព្យាយាមឡើយ! ព្រះរបស់យើងគឺគួរឲ្យទុកចិត្ត។ លោកនឹងផ្ដល់ពរឥតគណនាដល់«គ្រប់ប្រជាជាតិនៅផែនដី»។ w២២.០៧ ទំ.១៨ វ.១៣; ទំ.១៩ វ.១៩
ថ្ងៃពុធ ទី១២ ខែមិថុនា
យើងមិនអាចជៀសផុតពីការរងទុក្ខបែបនោះទេ។—១ថែ. ៣:៣
យើងត្រូវចេះបត់បែនពេលកំណត់គោលដៅ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងស្ថានភាពរបស់យើងទាំងស្រុងបានទេ។ ជាឧទាហរណ៍ សាវ័កប៉ូលបានជួយបង្កើតក្រុមជំនុំថ្មីនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច។ ប៉ុន្តែ ដោយសារពួកអ្នកប្រឆាំង ប៉ូលត្រូវចាកចេញពីក្រុងនោះ។ (សកម្ម. ១៧:១-៥, ១០) បើប៉ូលបន្តស្នាក់នៅទីនោះ នេះអាចនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ដល់បងប្អូនឯទៀត។ ប៉ុន្តែ ប៉ូលមិនបានឈប់ព្យាយាមទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់បានបត់បែនតាមស្ថានភាពថ្មីនោះ។ ក្រោយមក គាត់បានចាត់ធីម៉ូថេឲ្យទៅជួយពង្រឹងជំនឿរបស់គ្រិស្តសាសនិកថ្មីនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច។ (១ថែ. ៣:១, ២) បងប្អូននៅក្រុងនោះ ច្បាស់ជាសប្បាយចិត្តណាស់។ យើងអាចរៀនពីបទពិសោធន៍របស់ប៉ូលនៅក្រុងថែស្សាឡូនិច។ យើងប្រហែលជាកំពុងព្យាយាមឲ្យបានឯកសិទ្ធិណាមួយក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ ប៉ុន្តែស្ថានភាពដែលយើងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ប្រហែលជារារាំងយើងពីការទទួលឯកសិទ្ធិនោះ។ (អទ. ៩:១១) បើអ្នកស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ ចូរកំណត់គោលដៅផ្សេងដែលអ្នកអាចសម្រេចបាន។ w២២.០៤ ទំ.២៥-២៦ វ.១៤-១៥
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៣ ខែមិថុនា
អ្នកណាដែលបន្តស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក អ្នកនោះមានសុភមង្គល។—យ៉ា. ១:១២
ព្រះយេហូវ៉ាសម្រាលទុក្ខយើង ដោយឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមចំពោះថ្ងៃអនាគត។ សូមគិតអំពីចំណុចខ្លះពីគម្ពីរដែលអាចសម្រាលទុក្ខយើង ពេលយើងជួបទុក្ខលំបាក។ ក្នុងគម្ពីរ ព្រះយេហូវ៉ាពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា គ្មានអ្វីណានឹងអាច‹ធ្វើឲ្យយើងឃ្លាតចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់លោកឡើយ› ហើយនេះរួមមានទុក្ខលំបាកធ្ងន់ធ្ងរផងដែរ។ (រ៉ូម ៨:៣៨, ៣៩) លោកក៏ពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា លោក«នៅជិតអស់អ្នកដែលហៅរកលោក»ក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន។ (ចសព. ១៤៥:១៨) ព្រះយេហូវ៉ាប្រាប់យើងថា បើយើងពឹងផ្អែកលើលោក យើងអាចស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកណាក៏ដោយ ហើយមានអំណរទោះជាយើងរងទុក្ខក្ដី។ (១កូ. ១០:១៣; យ៉ា. ១:២) បណ្ដាំរបស់ព្រះក៏រំលឹកយើងថា ទុក្ខលំបាករបស់យើងមានតែមួយរយៈពេលខ្លីឬបណ្ដោះអាសន្ន ពេលប្រៀបធៀបនឹងរង្វាន់ដ៏ស្ថិតស្ថេរដែលលោកផ្ដល់ឲ្យយើង។ (២កូ. ៤:១៦-១៨) ព្រះយេហូវ៉ាឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមពិតប្រាកដ ដែលថាលោកនឹងបំផ្លាញពួកអ្នកដែលបង្កឲ្យយើងមានបញ្ហា ពោលគឺមេកំណាចសាថាននិងពួកអ្នកដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់ដូចវា។ (ចសព. ៣៧:១០) តើអ្នកបានទន្ទេញចាំខគម្ពីរខ្លះដែលសម្រាលទុក្ខអ្នក ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាកនៅថ្ងៃអនាគតឬទេ? w២២.០៨ ទំ.១១ វ.១១
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៤ ខែមិថុនា
ចូរបន្តពិចារណាអំពីអ្វីៗទាំងនោះ។—ភី. ៤:៨
តើអ្នកធ្លាប់បារម្ភថាអ្នកមិនអាចបន្តរស់នៅស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ឬពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំឬទេ? ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា សេចក្ដីសុចរិតរបស់យើងអាចប្រៀប«ដូចជារលកសមុទ្រ»។ (អេ. ៤៨:១៨) សូមស្រមៃគិតថាអ្នកកំពុងឈរនៅលើច្រាំងសមុទ្រដ៏ធំល្វឹងល្វើយ ហើយសម្លឹងមើលទៅរលកដែលបក់បោកឥតឈប់ មួយហើយមួយទៀត។ នៅក្នុងបរិយាកាសដ៏ស្ងប់នោះ តើនៅសុខៗអ្នកនឹងបារម្ភថានៅថ្ងៃណាមួយរលកទាំងនោះនឹងឈប់បក់មកឬទេ? អ្នកប្រាកដជានឹងមិនគិតដូច្នេះទេ! អ្នកដឹងថាវានឹងបន្តបក់បោកមករហូត។ សេចក្ដីសុចរិតរបស់អ្នកអាចប្រៀបដូចជារលកសមុទ្រ! តើតាមរបៀបណា? ពេលអ្នកត្រូវធ្វើការសម្រេចចិត្តណាមួយ សូមពិចារណាជាមុនសិនអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យអ្នកធ្វើ។ បន្ទាប់មក សូមធ្វើនោះ។ មិនថាការសម្រេចចិត្តពិបាកយ៉ាងណាក្ដី បិតាដែលស្រឡាញ់អ្នកនឹងតែងតែផ្ដល់កម្លាំងឲ្យអ្នក ហើយជួយអ្នកឲ្យបន្តធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវជារៀងរាល់ថ្ងៃ។—អេ. ៤០:២៩-៣១ w២២.០៨ ទំ.៣០ វ.១៥-១៧
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៥ ខែមិថុនា
ពេលដែលគ្រា១.០០០ឆ្នាំផុតភ្លាម សាថាននឹងត្រូវដោះលែងពីគុក។—បប. ២០:៧
នៅដំណាច់គ្រា១.០០០ឆ្នាំ សាថាននឹងត្រូវដោះលែង។ ពេលនោះវានឹងព្យាយាមបំភាន់មនុស្សល្អឥតខ្ចោះ។ ក្នុងអំឡុងការសាកល្បងនោះ មនុស្សល្អឥតខ្ចោះទាំងអស់នៅផែនដីនឹងមានឱកាសបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ថា ពួកគេនឹងលើកកិត្តិយសនាមព្រះនិងគាំទ្រការគ្រប់គ្រងរបស់លោកឬយ៉ាងណា។ (បប. ២០:៨-១០) អ្វីដែលពួកគេម្នាក់ៗធ្វើនៅពេលនោះ នឹងបង្ហាញថាឈ្មោះរបស់ពួកគេគួរឬមិនគួរសរសេរជាប់នៅក្នុងសៀវភៅជីវិត។ គម្ពីរប្រាប់យើងថា ដូចអាដាមនិងអេវ៉ា អ្នកខ្លះនឹងមិនស្មោះត្រង់ ហើយនឹងបដិសេធការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះពួកគេ? ការបើកបង្ហាញ ២០:១៥ប្រាប់យើងថា៖ «អ្នកណាដែលគ្មានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅជីវិត អ្នកនោះបានត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងភ្លើង»។ មែនហើយ ពួកអ្នកបះបោរទាំងនេះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោលទាំងស្រុង។ ប៉ុន្តែ មនុស្សល្អឥតខ្ចោះភាគច្រើននឹងឆ្លងកាត់ការសាកល្បងចុងក្រោយនេះ។ w២២.០៩ ទំ.២៣-២៤ វ.១៥-១៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៦ ខែមិថុនា
អ្នករាល់គ្នាអាចទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះបាន លុះត្រាតែអ្នករាល់គ្នាទទួលការកាត់ចុងស្បែកតាមទំនៀមទម្លាប់ម៉ូសេ។—សកម្ម. ១៥:១
បុគ្គលខ្លះក្នុងក្រុមជំនុំនៅសតវត្សរ៍ទី១បាននិយាយថា គ្រិស្តសាសនិកដែលមិនមែនជាជនជាតិយូដាគួរតែកាត់ចុងស្បែក ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកឯទៀតរិះគន់ពួកគេ។ (កាឡ. ៦:១២) សាវ័កប៉ូលមិនយល់ស្របនឹងទស្សនៈនេះទាល់តែសោះ។ ប៉ុន្តែជាជាងទាមទារឲ្យគេធ្វើតាមគំនិតរបស់គាត់ ដោយចិត្តរាបទាបគាត់បានសុំយោបល់ពីពួកសាវ័កនិងពួកបុរសចាស់ទុំនៅក្រុងយេរូសាឡិម។ (សកម្ម. ១៥:២) ដោយសារប៉ូលបានធ្វើដូច្នេះ គាត់បានជួយគ្រិស្តសាសនិកទាំងនោះឲ្យរក្សាសន្តិភាពនិងអំណរក្នុងក្រុមជំនុំ។ (សកម្ម. ១៥:៣០, ៣១) បើមានការខ្វែងគំនិតគ្នាជាខ្លាំងកើតឡើង យើងធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពដោយស្វែងរកការណែនាំពីពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំងឲ្យមើលថែក្រុមជំនុំ។ ការណែនាំដែលមានមូលដ្ឋានលើគម្ពីរ ច្រើនតែអាចរកឃើញក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើង ឬក្នុងការណែនាំដែលអង្គការព្រះផ្ដល់ឲ្យ។ បើយើងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើការធ្វើតាមការណែនាំទាំងនោះ ជាជាងប្រកាន់យកទស្សនៈរបស់ខ្លួន យើងនឹងជួយធ្វើឲ្យមានសន្តិភាពក្នុងក្រុមជំនុំ។ w២២.០៨ ទំ.២២ វ.៨-៩
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១៧ ខែមិថុនា
មិត្តពិតបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់គ្រប់ពេលវេលា។—សុភ. ១៧:១៧
ជួនកាល យើងភាគច្រើនត្រូវការប្រាប់អារម្មណ៍របស់យើងដល់មិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធ។ ប៉ុន្តែ ពេលខ្លះគឺពិបាកឲ្យយើងធ្វើដូច្នេះ។ យើងប្រហែលជាមិនងាយស្រួលប្រាប់អារម្មណ៍កប់ជ្រៅរបស់យើងទៅអ្នកណាម្នាក់ទេ ហើយយើងនឹងឈឺចិត្តយ៉ាងខ្លាំង បើយើងដឹងថាក្រោយមកមិត្តភក្តិរបស់យើងយករឿងយើងទៅប្រាប់អ្នកឯទៀត។ ផ្ទុយទៅវិញ យើងសប្បាយចិត្តណាស់ ពេលមានមិត្តភក្តិចេះរក្សារឿងសម្ងាត់របស់យើង! ពួកអ្នកចាស់ទុំដែលរក្សារឿងសម្ងាត់«ប្រៀបដូចជាទីបាំងពីខ្យល់ និងជាទីជ្រកពីព្យុះភ្លៀង»សម្រាប់បងប្អូនរួមជំនឿ។ (អេ. ៣២:២) យើងអាចនិយាយជាមួយពួកអ្នកចាស់ទុំអំពីអ្វីណាក៏បាន ដោយសារយើងដឹងថាអ្វីដែលយើងប្រាប់ ពួកគេនឹងរក្សាជាការសម្ងាត់។ យើងមិនព្យាយាមបង្ខំពួកគេឲ្យប្រាប់យើងអំពីរឿងដែលពួកគេគួររក្សាជាការសម្ងាត់ឡើយ។ បន្ថែមទៅទៀត យើងឲ្យតម្លៃចំពោះប្រពន្ធរបស់ពួកអ្នកចាស់ទុំ ដោយសារពួកគេមិនព្យាយាមទាមទារប្ដីរបស់ពួកគេឲ្យប្រាប់ព័ត៌មានសម្ងាត់អំពីអ្នកឯទៀតទេ។ គឺជាពរមួយដែលប្រពន្ធរបស់ពួកអ្នកចាស់ទុំមិនដឹងព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនអំពីបងប្អូន។ w២២.០៩ ទំ.១១ វ.១០-១១
ថ្ងៃអង្គារ ទី១៨ ខែមិថុនា
ខ្ញុំជាព្រះ។ ប្រជាជាតិនានានឹងលើកតម្កើងខ្ញុំ។—ចសព. ៤៦:១០
យើងអាចមានទំនុកចិត្តថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងសង្គ្រោះអ្នកបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់របស់លោកក្នុងអំឡុងគ្រា«ទុក្ខវេទនាជាខ្លាំង»។ (ម៉ាថ. ២៤:២១; ដាន. ១២:១) លោកនឹងធ្វើដូច្នេះ នៅពេលដែលប្រជាជាតិនានាដែលចងសម្ព័ន្ធភាពគ្នាដែលបានត្រូវហៅថាកូកនៃស្រុកម៉ាកូក វាយប្រហារយ៉ាងសាហាវមកលើពួកអ្នកស្មោះត្រង់នឹងព្រះយេហូវ៉ានៅទូទាំងពិភពលោក។ សូម្បីតែប្រជាជាតិនានាដែលចងសម្ព័ន្ធភាពគ្នានោះ រួមមានសមាជិកទាំងអស់ចំនួន១៩៣នៃអង្គការសហប្រជាជាតិព្រួតដៃគ្នា ក៏ពួកគេមិនអាចយកឈ្នះព្រះដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់បំផុត និងកងទ័ពរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌បានឡើយ! ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា៖ «ខ្ញុំនឹងលើកតម្កើងខ្លួនខ្ញុំ ហើយញែកខ្លួនខ្ញុំជាបរិសុទ្ធ ថែមទាំងធ្វើឲ្យប្រជាជាតិជាច្រើនស្គាល់ខ្ញុំទៀតផង។ ពេលនោះ ពួកគេនឹងដឹងថាខ្ញុំនេះហើយជាយេហូវ៉ា»។ (អេគ. ៣៨:១៤-១៦, ២៣) ការវាយប្រហាររបស់កូកនឹងនាំឲ្យមានសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូន ពេលព្រះយេហូវ៉ាបំផ្លាញ«ស្ដេចទាំងឡាយនៅគ្រប់ទីអាស្រ័យនៅផែនដី»។ (បប. ១៦:១៤, ១៦; ១៩:១៩-២១) ផ្ទុយពីពួកអ្នកទាំងនោះ «មានតែមនុស្សទៀងត្រង់ប៉ុណ្ណោះដែលរស់នៅផែនដីជាដរាប ហើយអ្នកដែលរក្សាចិត្តស្មោះឥតងាករេនឹងអាស្រ័យនៅទីនោះជារៀងរហូត»។—សុភ. ២:២១, កំ.ស. w២២.១០ ទំ.១៦-១៧ វ.១៦-១៧
ថ្ងៃពុធ ទី១៩ ខែមិថុនា
[ព្រះ]មានបំណងប្រាថ្នាឲ្យមនុស្សគ្រប់ប្រភេទទទួលសេចក្ដីសង្គ្រោះ និងមានចំណេះត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្ដីពិត។—១ធី. ២:៤
យើងមិនអាចមើលឃើញចិត្តរបស់អ្នកឯទៀតឡើយ គឺមានតែព្រះយេហូវ៉ាប៉ុណ្ណោះដែល«ពិនិត្យមើលបំណងចិត្ត»។ (សុភ. ១៦:២) លោកស្រឡាញ់មនុស្សគ្រប់ប្រភេទ មិនថាមកពីមជ្ឈដ្ឋាននិងវប្បធម៌ណាក៏ដោយ។ ម្យ៉ាងទៀត ព្រះយេហូវ៉ាលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«បើកចិត្តឲ្យទូលាយ»។ (២កូ. ៦:១៣) យើងព្យាយាមស្រឡាញ់បងប្អូនរបស់យើងទាំងអស់ មិនមែនវិនិច្ឆ័យពួកគេទេ។ នេះក៏មានន័យថាយើងមិនវិនិច្ឆ័យពួកអ្នកដែលនៅខាងក្រៅក្រុមជំនុំដែរ។ តើអ្នកនឹងវិនិច្ឆ័យសាច់ញាតិណាម្នាក់ដែលមិនមែនជាសាក្សីឬទេ ដោយនិយាយថា «គាត់ម្នាក់ហ្នឹងមុខជាគ្មានថ្ងៃចូលសេចក្ដីពិតទេ»? មិនមែនទេ។ ការធ្វើដូច្នេះគឺហួសពីសិទ្ធិរបស់ខ្លួន ហើយបង្ហាញថាអ្នកជឿជាក់ថាខ្លួនសុចរិត។ ព្រះយេហូវ៉ានៅតែផ្ដល់ឱកាសដល់«មនុស្សជាតិនៅគ្រប់ទីកន្លែង»ឲ្យប្រែចិត្ត។ (សកម្ម. ១៧:៣០) សូមចាំជានិច្ចថាការជឿជាក់ថាខ្លួនសុចរិតគឺជាអ្វីមួយដែលមិនសុចរិតទេ។ សូមឲ្យសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់យើងចំពោះខ្នាតតម្រាដ៏សុចរិតរបស់ព្រះយេហូវ៉ានាំឲ្យយើងអរសប្បាយ ហើយធ្វើជាគំរូល្អដល់អ្នកឯទៀត ដើម្បីយើងអាចជួយពួកគេឲ្យចូលកាន់តែជិតយើងនិងព្រះរបស់យើង។ w២២.០៨ ទំ.៣១ វ.២០-២២
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២០ ខែមិថុនា
ពួកគេនឹងដឹងច្បាស់ថាមានអ្នកប្រកាសទំនាយម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគេ។—អេគ. ២:៥
យើងអាចរំពឹងថាយើងនឹងទទួលការប្រឆាំងពេលយើងផ្សព្វផ្សាយ។ ការប្រឆាំងនោះទំនងជានឹងមានកាន់តែច្រើនឡើងនៅថ្ងៃអនាគត។ (ដាន. ១១:៤៤; ២ធី. ៣:១២; បប. ១៦:២១) ប៉ុន្តែ យើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្ដល់ជំនួយដែលយើងត្រូវការ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះលោកតែងតែបានជួយអ្នកបម្រើលោកឲ្យសម្រេចភារកិច្ចរបស់ពួកគេ មិនថាភារកិច្ចនោះពិបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ។ សូមពិចារណាអំពីអ្នកប្រកាសទំនាយអេសេគាល ដែលជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយដល់និរទេសជនជនជាតិយូដានៅស្រុកបាប៊ីឡូន។ តើអេសេគាលត្រូវផ្សព្វផ្សាយដល់មនុស្សបែបណាខ្លះ? ព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា ពួកគេជាអ្នកដែល«មានចិត្តមានះ» «ក្បាលរឹង» និង«បះបោរប្រឆាំង»។ ពួកគេប្រៀបដូចជាបន្លានិងខ្យាដំរីដែលនាំឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់។ ហេតុនេះ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់អេសេគាលម្ដងហើយម្ដងទៀតថា៖ ‹ចូរកុំខ្លាចឡើយ›! (អេគ. ២:៣-៦) អេសេគាលអាចបំពេញភារកិច្ចផ្សព្វផ្សាយរបស់គាត់ដោយសារ (១) ព្រះយេហូវ៉ាចាត់គាត់ (២) ឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះផ្ដល់កម្លាំងដែលគាត់ត្រូវការ និង(៣) បណ្ដាំព្រះពង្រឹងជំនឿរបស់គាត់។ w២២.១១ ទំ.២ វ.១-២
ថ្ងៃសុក្រ ទី២១ ខែមិថុនា
នៅថ្ងៃណាដែលអ្នកបរិភោគ អ្នកនឹងស្លាប់ជាមិនខាន។—ដក. ២:១៧
ជីវិតទាំងឡាយដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតនៅលើផែនដី នៅទីបំផុតនឹងស្លាប់ លើកលែងតែមនុស្សជាតិប៉ុណ្ណោះ។ លោកបានឲ្យគូប្ដីប្រពន្ធដំបូងនូវសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ល្អឯកអំពីការមិនស្លាប់។ ព្រះយេហូវ៉ាក៏បានបង្កើតយើងឲ្យមានបំណងចិត្តជាខ្លាំងដើម្បីបន្ដរស់នៅ។ គម្ពីរចែងថា៖ «[ព្រះ]បានដាក់គំនិតអំពីជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់នៅក្នុងចិត្តមនុស្ស»។ (អទ. ៣:១១) នេះគឺជាមូលហេតុមួយដែលយើងចាត់ទុកសេចក្ដីស្លាប់ជាសត្រូវ។ (១កូ. ១៥:២៦) បើយើងធ្លាក់ខ្លួនឈឺធ្ងន់ តើយើងមិនធ្វើអ្វីសោះ ហើយគ្រាន់តែដេកចាំស្លាប់ឬ? មិនមែនទេ។ ជាធម្មតាយើងទៅជួបពេទ្យ ហើយប្រហែលជាខំលេបថ្នាំដើម្បីជាពីជំងឺ។ យើងច្បាស់ជាខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីកុំឲ្យស្លាប់។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលបុគ្គលជាទីស្រឡាញ់របស់យើងស្លាប់ មិនថាគាត់ក្មេងឬចាស់ក្ដី យើងកើតទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងអស់រយៈពេលយូរ។ (យ៉ូន. ១១:៣២, ៣៣) ច្បាស់ណាស់ អ្នកបង្កើតរបស់យើងដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់នឹងមិនឲ្យយើងមានបំណងប្រាថ្នានិងសមត្ថភាពរស់ជារៀងរហូត បើនោះមិនមែនជាគោលបំណងរបស់លោកចំពោះមនុស្សជាតិ។ w២២.១២ ទំ.៣ វ.៥; ទំ.៤ វ.៧
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២២ ខែមិថុនា
បងប្អូនរបស់អ្នករាល់គ្នាពេញពិភពលោកកំពុងឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាកដូចគ្នាដែរ។—១ពេ. ៥:៩
បងប្អូនរួមជំនឿជាច្រើននាក់ធ្លាក់ខ្លួនឈឺ ភ័យខ្លាច ឬឯកោនៅគ្រាដ៏លំបាកនេះ។ សូមព្យាយាមប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយបងប្អូន។ ការផ្ទុះឡើងនៃជំងឺប្រហែលជាតម្រូវឲ្យយើងរក្សាគម្លាត មិនថាពេលយើងនៅជាមួយអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះក៏ដោយ។ នៅគ្រាដូចនេះ យើងប្រហែលជាមានអារម្មណ៍ដូចសាវ័កយ៉ូហាន។ គាត់ចង់ជួបមិត្តសម្លាញ់របស់គាត់ឈ្មោះកៃយុសដោយផ្ទាល់។ (៣យ៉ូន. ១៣, ១៤) ប៉ុន្តែ គាត់ទទួលស្គាល់ថាអស់មួយរយៈពេល គាត់មិនអាចជួបកៃយុសទេ។ ដូច្នេះ យ៉ូហានបានធ្វើអ្វីដែលគាត់អាចធ្វើ គឺគាត់បានសរសេរសំបុត្រឲ្យកៃយុស។ បើអ្នកមិនតែងតែអាចទៅជួបបងប្អូនដោយផ្ទាល់ សូមព្យាយាមទាក់ទងពួកគេតាមវិធីផ្សេងទៀត។ ពេលអ្នករក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយបងប្អូនរួមជំនឿ អ្នកនឹងមិនសូវមានអារម្មណ៍ឯកោ ហើយមានចិត្តស្ងប់ជាង។ សូមទាក់ទងទៅពួកអ្នកចាស់ទុំបើអ្នកខ្វល់ចិត្តជាខ្លាំង ហើយសូមទទួលយកការលើកទឹកចិត្តដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីពួកគេ។—អេ. ៣២:១, ២ w២២.១២ ទំ.១៧-១៨ វ.៦-៧
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៣ ខែមិថុនា
ប៉ូទីផាបានឲ្យគេចាប់យ៉ូសែបយកទៅដាក់គុក ជាកន្លែងដែលគេដាក់អ្នកទោសរបស់ស្ដេច។—ដក. ៣៩:២០
គម្ពីរប្រាប់ថា មានពេលមួយគេដាក់ខ្នោះជើងយ៉ូសែប ហើយយកខ្នោះដែកដាក់កគាត់។ (ចសព. ១០៥:១៧, ១៨) ស្ថានភាពរបស់យ៉ូសែបពីអាក្រក់ទៅកាន់តែអាក្រក់។ គាត់បានធ្លាក់ខ្លួនពីខ្ញុំបម្រើដ៏គួរឲ្យទុកចិត្តទៅជាអ្នកទោសម្នាក់។ តើអ្នកធ្លាប់ជួបស្ថានភាពដ៏តានតឹងដែលកាន់តែអាក្រក់ទៅទោះជាអ្នកបានអធិដ្ឋានយ៉ាងអស់ពីចិត្តឬទេ? នេះអាចកើតឡើង។ ព្រះយេហូវ៉ាមិនការពារយើងឲ្យរួចផុតពីទុក្ខលំបាកក្នុងពិភពលោកដែលគ្រប់គ្រងដោយសាថានទេ។ (១យ៉ូន. ៥:១៩) ប៉ុន្តែ អ្នកអាចប្រាកដថា ព្រះយេហូវ៉ាដឹងច្បាស់អំពីអ្វីដែលអ្នកកំពុងឆ្លងកាត់ ហើយលោកយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអ្នក។ (ម៉ាថ. ១០:២៩-៣១; ១ពេ. ៥:៦, ៧) លើសពីនេះទៅទៀត លោកបានសន្យាថា៖ «ខ្ញុំប្រាកដជាមិនចាកចេញពីអ្នកឡើយ ហើយខ្ញុំក៏ប្រាកដជាមិនបោះបង់ចោលអ្នកដែរ»។ (ហេ. ១៣:៥) ព្រះយេហូវ៉ាអាចជួយអ្នកឲ្យស៊ូទ្រាំ ទោះជាស្ថានភាពរបស់អ្នកមើលទៅអស់សង្ឃឹមក្ដី។ w២៣.០១ ទំ.១៦ វ.៧-៨
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២៤ ខែមិថុនា
ព្រះនៃយើង . . . នឹងអភ័យទោសឲ្យជាបរិបូរ។—អេ. ៥៥:៧
បទគម្ពីរពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថា ព្រះរបស់យើងនឹងមិនបោះបង់ចោលយើងពេលដែលយើងធ្វើខុស។ ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងទាស់នឹងព្រះយេហូវ៉ាម្ដងហើយម្ដងទៀត ប៉ុន្តែពេលពួកគេបានប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះ ព្រះបានអភ័យទោសឲ្យពួកគេ។ គ្រិស្តសាសនិកនៅសតវត្សរ៍ទី១ក៏បានដឹងថាព្រះស្រឡាញ់ពួកគេខ្លាំងណាស់។ ក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះ សាវ័កប៉ូលបានដាស់តឿនពួកអ្នកជឿគ្នីគ្នាឲ្យ‹អភ័យទោស ហើយសម្រាលទុក្ខ›បុរសម្នាក់ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរជាទម្លាប់ តែបានប្រែចិត្ត។ (២កូ. ២:៦, ៧; ១កូ. ៥:១-៥) គឺគួរឲ្យអស្ចារ្យណាស់ដែលព្រះយេហូវ៉ាមិនបដិសេធពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោក ដោយសារតែពួកគេបានធ្វើខុស! ផ្ទុយទៅវិញ ដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ លោកបានជួយពួកគេ កែតម្រង់ពួកគេ និងអញ្ជើញពួកគេឲ្យធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកម្ដងទៀត។ លោកសន្យាថាលោកនឹងធ្វើដូចគ្នាចំពោះអស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងដែលប្រែចិត្តនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ (យ៉ា. ៤:៨-១០) គម្ពីរបង្ហាញអំពីប្រាជ្ញា យុត្តិធម៌ និងសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ សៀវភៅនេះបង្ហាញថាព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងស្គាល់លោក ហើយលោកចង់ឲ្យយើងទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ w២៣.០២ ទំ.៧ វ.១៦-១៧
ថ្ងៃអង្គារ ទី២៥ ខែមិថុនា
គឺជាការល្អប្រពៃដែលអ្នករាល់គ្នាកំពុងផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើទំនាយនោះ។—២ពេ. ១:១៩
មានមូលហេតុល្អដែលយើងចាប់អារម្មណ៍ចំពោះរបៀបដែលព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីៗក្នុងពិភពលោកនេះកំពុងសម្រេចទំនាយក្នុងគម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ លោកយេស៊ូបានប្រាប់អ្វីមួយចំនួនដែលនឹងកើតឡើងដើម្បីជួយយើងឲ្យដឹងថាពេលណាទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោករបស់សាថានជិតមកដល់។ (ម៉ាថ. ២៤:៣-១៤) សាវ័កពេត្រុសបានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការសម្រេចនៃទំនាយក្នុងគម្ពីរដើម្បីឲ្យជំនឿរបស់យើងនៅរឹងមាំ។ (២ពេ. ១:២០, ២១) គាត់ចង់ឲ្យយើងមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវពេលគិតពិចារណាទំនាយក្នុងគម្ពីរ។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យ«ចាំជាប់ជានិច្ចនូវការមកដល់នៃថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា»។ (២ពេ. ៣:១១-១៣) ហេតុអ្វី? មិនមែនដោយសារយើងព្យាយាមចង់ដឹង«ថ្ងៃនិងម៉ោង»ដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងនាំមកនូវសង្គ្រាមអាម៉ាគេដូនទេ ប៉ុន្តែដោយសារយើងចង់ប្រើពេលវេលាដែលនៅសល់ដើម្បី«មានការប្រព្រឹត្តបរិសុទ្ធ ហើយធ្វើអ្វីដែលបង្ហាញពីភក្ដីភាពចំពោះព្រះ»។ (ម៉ាថ. ២៤:៣៦; លូក. ១២:៤០) យើងចង់រក្សាការប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវ ហើយប្រាកដថាការខំព្យាយាមរបស់យើងក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ាបង្ហាញអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់យើងចំពោះលោក។ ដើម្បីបន្ដផ្ចង់អារម្មណ៍ចំពោះអ្វីទាំងនេះ យើងមិនត្រូវភ្លេចខ្លួនឲ្យសោះ។ w២៣.០២ ទំ.១៦ វ.៤, ៦
ថ្ងៃពុធ ទី២៦ ខែមិថុនា
ខ្ញុំមានចៀមឯទៀត . . . ខ្ញុំត្រូវនាំចៀមទាំងនោះមកដែរ។—យ៉ូន. ១០:១៦
មានអ្វីដែល«ចៀមឯទៀត»ត្រូវធ្វើនៅឥឡូវនេះដើម្បីមានគុណសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់រស់នៅក្នុងសួនឧទ្យាន។ យើងត្រូវបង្ហាញអំពីអារម្មណ៍របស់យើងចំពោះលោកយេស៊ូ។ ជាឧទាហរណ៍ យើងបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះលោកតាមរយៈរបៀបដែលយើងប្រព្រឹត្តទៅលើបងប្អូនរបស់លោកដែលព្រះបានរើសតាំង។ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថាលោកនឹងវិនិច្ឆ័យចៀមស្របទៅតាមរបៀបដែលពួកគេប្រព្រឹត្តទៅលើបងប្អូនរបស់លោក។ (ម៉ាថ. ២៥:៣១-៤០) យើងអាចគាំទ្រពួកគេក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនអ្នកឯទៀតឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក។ (ម៉ាថ. ២៨:១៨-២០) យើងមិនចាំបាច់ចាំរហូតដល់យើងរស់នៅសួនឧទ្យាន ទើបយើងធ្វើជាមនុស្សដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យរស់នៅទីនោះទេ។ ឥឡូវនេះ យើងអាចព្យាយាមទៀងត្រង់ក្នុងពាក្យសម្ដីនិងការប្រព្រឹត្តរបស់យើង ហើយមានតុល្យភាពក្នុងជីវិត។ ម្យ៉ាងទៀត យើងអាចរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ា គូអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងបងប្អូនរួមជំនឿ។ បើយើងស្ដាប់បង្គាប់ព្រះយេហូវ៉ានៅឥឡូវក្នុងពិភពលោកដ៏ទុច្ចរិតនេះ នោះនឹងស្រួលជាងឲ្យយើងស្ដាប់បង្គាប់លោកនៅសួនឧទ្យាន។ យើងក៏អាចបង្កើនជំនាញនិងគុណសម្បត្តិផ្សេងៗដើម្បីបង្ហាញថា យើងកំពុងត្រៀមខ្លួនរស់នៅទីនោះ។ w២២.១២ ទំ.១១-១២ វ.១៤-១៦
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៧ ខែមិថុនា
អ្នកណាដែលស្រឡាញ់ខ្ញុំ បិតារបស់ខ្ញុំនឹងស្រឡាញ់អ្នកនោះ។—យ៉ូន. ១៤:២១
យើងស្រឡាញ់លោកយេស៊ូជាស្ដេចរបស់យើងដោយសារលោកជាអ្នកគ្រប់គ្រងដ៏ល្អបំផុត។ ព្រះយេហូវ៉ាផ្ទាល់បានបង្ហាត់បង្រៀននិងតែងតាំងបុត្រលោកឲ្យធ្វើជាអ្នកគ្រប់គ្រង។ (អេ. ៥០:៤, ៥) សូមគិតផងដែរអំពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនដែលលោកយេស៊ូបានបង្ហាញ។ (យ៉ូន. ១៣:១) ក្នុងនាមជាស្ដេចរបស់យើង លោកយេស៊ូពិតជាសមនឹងទទួលសេចក្ដីស្រឡាញ់ពីអ្នក។ លោកបានពន្យល់ថាពួកអ្នកដែលពិតជាស្រឡាញ់លោក ពោលគឺពួកអ្នកដែលលោកហៅថាជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក បង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ពួកគេដោយប្រព្រឹត្តតាមបញ្ញត្តិរបស់លោក។ (យ៉ូន. ១៤:១៥; ១៥:១៤, ១៥) ការធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់បុត្រព្រះយេហូវ៉ាពិតជាកិត្តិយសមែន! អ្នកដឹងថាលោកយេស៊ូមានចិត្តរាបទាប និងយកតម្រាប់បិតាលោកយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។ អ្នកបានរៀនថាលោកបានផ្ដល់អាហារឲ្យអ្នកដែលស្រេកឃ្លាន សម្រាលទុក្ខអ្នកដែលធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយថែមទាំងធ្វើឲ្យមនុស្សដែលឈឺជាសះស្បើយ។ (ម៉ាថ. ១៤:១៤-២១) អ្នកបានឃើញរបៀបដែលលោកដឹកនាំក្រុមជំនុំរបស់លោកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ (ម៉ាថ. ២៣:១០) ម្យ៉ាងទៀត អ្នកដឹងថាលោកនឹងធ្វើច្រើនជាងនេះទៅទៀតនៅថ្ងៃអនាគតក្នុងនាមជាស្ដេចនៃរាជាណាចក្រព្រះ។ តើអ្នកអាចបង្ហាញថាអ្នកស្រឡាញ់លោកតាមរបៀបណា? គឺដោយធ្វើតាមគំរូរបស់លោក។ អ្នកអាចចាប់ផ្ដើមធ្វើដូច្នេះដោយប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានិងទទួលការជ្រមុជទឹក។ w២៣.០៣ ទំ.៤ វ.៨, ១០
ថ្ងៃសុក្រ ទី២៨ ខែមិថុនា
ចូរងើយទៅលើមេឃ ហើយសម្លឹងមើលចុះ។ តើអ្នកណាបានបង្កើតអ្វីៗទាំងនោះ?—អេ. ៤០:២៦
ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើតអ្វីទាំងអស់នៅលើមេឃ ព្រមទាំងអ្វីៗនៅផែនដីនិងក្នុងសមុទ្រ ហើយអ្វីទាំងអស់នោះបង្រៀនយើងអំពីលោក។ (ចសព. ១០៤:២៤, ២៥) ម្យ៉ាងទៀត សូមគិតអំពីរបៀបដែលព្រះបានបង្កើតយើង។ លោកបង្កើតយើងឲ្យចេះសប្បាយមើលអ្វីដ៏ស្រស់ស្អាតក្នុងធម្មជាតិ។ លោកក៏បង្កើតយើងឲ្យរីករាយនឹងអ្វីផ្សេងៗដែលលោកបានបង្កើតតាមរយៈវិញ្ញាណទាំងប្រាំគឺ មើលឃើញ ស្ដាប់ឮ ប៉ះពាល់ ភ្លក់រសជាតិ និងហិតក្លិន។ គម្ពីរប្រាប់យើងអំពីមូលហេតុសំខាន់មួយទៀតដែលយើងគួរពិនិត្យមើលអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត។ មូលហេតុនោះគឺអ្វីទាំងនេះបង្រៀនយើងអំពីគុណសម្បត្តិរបស់លោក។ (រ៉ូម ១:២០) ជាឧទាហរណ៍ សូមមើលអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាបានបង្កើត ហើយអ្នកនឹងឃើញថាអ្វីទាំងនោះបានត្រូវបង្កើតឡើងតាមរបៀបដ៏អស្ចារ្យ។ នេះបង្រៀនយើងថាព្រះយេហូវ៉ាមានប្រាជ្ញាខ្លាំងណាស់ មែនទេ? សូមគិតផងដែរអំពីអាហារជាច្រើនប្រភេទ។ នេះជាភ័ស្តុតាងយ៉ាងច្បាស់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់មនុស្សជាតិ។ ពេលយើងឃើញគុណសម្បត្តិរបស់ព្រះយេហូវ៉ាពីអ្វីដែលលោកបានបង្កើត យើងកាន់តែស្គាល់លោកថែមទៀត ហើយនោះទាក់ទាញចិត្តយើងឲ្យចូលកាន់តែជិតលោក។ w២៣.០៣ ទំ.១៦ វ.៤-៥
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៩ ខែមិថុនា
ប្រសាសន៍របស់លោកជាសេចក្ដីពិតទាំងស្រុង។—ចសព. ១១៩:១៦០
កាលដែលពិភពលោកនេះកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ការជឿជាក់របស់យើងលើសេចក្ដីពិតនឹងត្រូវសាកល្បង។ មនុស្សប្រហែលជាព្យាយាមធ្វើឲ្យយើងសង្ស័យថាគម្ពីរគឺមិនមែនជាសេចក្ដីពិត ឬថាព្រះយេហូវ៉ាមិនបានតែងតាំងខ្ញុំបម្រើដ៏ស្មោះត្រង់ហើយចេះពិចារណាឲ្យណែនាំពួកអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍របស់លោកនៅសព្វថ្ងៃនេះ។ ប៉ុន្តែ បើយើងជឿជាក់ថាបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែជាការពិត យើងនឹងមិនចុះចាញ់ពាក្យរបស់ពួកគេដែលព្យាយាមវាយប្រហារជំនឿរបស់យើងឡើយ។ យើងនឹង‹ប្ដេជ្ញាចិត្តធ្វើតាមក្រឹត្យក្រមរបស់ព្រះយេហូវ៉ា គ្រប់ពេលវេលា រហូតដល់អស់ជីវិត›។ (ចសព. ១១៩:១១២) យើងនឹង«មិនអៀនខ្មាស»ក្នុងការប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីពិត ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យរស់នៅសមស្របតាមសេចក្ដីពិតនោះឡើយ។ (ចសព. ១១៩:៤៦) ម្យ៉ាងទៀត យើងនឹងអាចស៊ូទ្រាំ«ដោយចិត្តអត់ធ្មត់និងមានអំណរ»ចំពោះស្ថានភាពពិបាកបំផុត រួមមានការបៀតបៀនផងដែរ។ (កូឡ. ១:១១; ចសព. ១១៩:១៤៣, ១៥៧) សេចក្ដីពិតជួយយើងឲ្យមានអារម្មណ៍ស្ងប់និងមានទំនុកចិត្ត ហើយបង្រៀនយើងយ៉ាងច្បាស់អំពីរបៀបដែលយើងគួររស់។ សេចក្ដីពិតនោះផ្ដល់ឲ្យយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមសម្រាប់អនាគតដ៏ល្អប្រសើរក្រោមការគ្រប់គ្រងនៃរាជាណាចក្រព្រះ។ w២៣.០១ ទំ.៧ វ.១៦-១៧
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៣០ ខែមិថុនា
ខ្ញុំឲ្យបញ្ញត្ដិថ្មីមួយដល់អ្នករាល់គ្នា គឺអ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក។ អ្នករាល់គ្នាត្រូវស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នា។—យ៉ូន. ១៣:៣៤
នៅយប់មុនលោកយេស៊ូស្លាប់ លោកបានអធិដ្ឋានយ៉ាងយូរអំពីពួកអ្នកកាន់តាមលោកដោយសុំបិតាលោក«ការពារពួកគាត់ ឲ្យរួចពីមេកំណាច»។ (យ៉ូន. ១៧:១៥) នេះបង្ហាញថាលោកយេស៊ូស្រឡាញ់ពួកគេខ្លាំងណាស់! ទោះជាលោកដឹងថា បន្តិចទៀតលោកនឹងត្រូវរងទុក្ខយ៉ាងខ្លាំងក្ដី លោកនៅតែបារម្ភអំពីពួកសាវ័កលោក។ ដូចលោកយេស៊ូ យើងមិនគ្រាន់តែផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើសេចក្ដីត្រូវការរបស់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះទេ។ តែយើងក៏អធិដ្ឋានជាទៀងទាត់ឲ្យបងប្អូនរបស់យើង។ ពេលយើងធ្វើដូច្នេះ យើងកំពុងធ្វើតាមបញ្ញត្តិរបស់លោកយេស៊ូដែលឲ្យស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ហើយយើងបង្ហាញព្រះយេហូវ៉ាថាយើងស្រឡាញ់បងប្អូនរួមជំនឿយ៉ាងខ្លាំង។ ការអធិដ្ឋានឲ្យបងប្អូនរបស់យើងមិនមែនអសារឥតការនោះទេ។ បណ្ដាំរបស់ព្រះប្រាប់យើងថា៖ «សេចក្ដីអធិដ្ឋានអង្វររបស់មនុស្សសុចរិតមានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងណាស់»។ (យ៉ា. ៥:១៦) បងប្អូនរបស់យើងត្រូវការសេចក្ដីអធិដ្ឋានពីយើង ដោយសារពួកគេជួបការពិបាកជាច្រើន។ w២២.០៧ ទំ.២៣-២៤ វ.១៣-១៥