ខែកញ្ញា
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១ ខែកញ្ញា
ប្រសិនបើអ្នកណាគិតថាខ្លួនជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះ តែមិនទប់អណ្ដាតខ្លួន អ្នកនោះកំពុងបញ្ឆោតចិត្តខ្លួន ហើយការគោរពប្រណិប័តន៍របស់អ្នកនោះគឺគ្មានប្រយោជន៍ទេ។—យ៉ា. ១:២៦
ពេលយើងប្រើអំណោយដែលជាសមត្ថភាពនិយាយឲ្យបានល្អ យើងបង្ហាញអ្នកឯទៀតថា យើងជាអ្នកបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ យើងជួយអ្នកឯទៀតឲ្យឃើញច្បាស់អំពីភាពខុសគ្នារវាង«អ្នកដែលបម្រើព្រះនិងអ្នកដែលមិនបម្រើព្រះ»។ (ម៉ាឡ. ៣:១៨) នេះជាអ្វីដែលបានកើតឡើងចំពោះប្អូនស្រីម្នាក់ឈ្មោះឃីមបឺលី។ គាត់បានត្រូវចាត់ឲ្យធ្វើកិច្ចការសាលាជាមួយសិស្សរួមថ្នាក់ម្នាក់។ ពេលធ្វើកិច្ចការសាលាជាមួយគ្នា សិស្សរួមថ្នាក់នោះបានកត់សម្គាល់ឃើញថាប្អូនឃីមបឺលីខុសពីសិស្សឯទៀត។ ប្អូនឃីមបឺលីបាននិយាយដោយសប្បុរស មិនបានរិះគន់អ្នកឯទៀតពីក្រោយខ្នង និងមិនប្រើពាក្យអសុរោះទេ។ សិស្សរួមថ្នាក់នោះបានកោតស្ងើច ហើយក្រោយមកបានចាប់ផ្ដើមសិក្សាគម្ពីរជាមួយប្អូនឃីមបឺលី។ ព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តខ្លាំងណាស់ពេលដែលយើងនិយាយតាមរបៀបដែលទាក់ទាញមនុស្សឲ្យចង់រៀនអំពីលោក! យើងទាំងអស់គ្នាចង់និយាយតាមរបៀបដែលនាំឲ្យព្រះយេហូវ៉ាទទួលកិត្តិយស។ w២២.០៤ ទំ.៥-៦ វ.៥-៧
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២ ខែកញ្ញា
ស្ត្រីជាច្រើននាក់ . . . ប្រើធនធានរបស់ខ្លួន ដើម្បីបម្រើលោកនិងពួកសាវ័ក។—លូក. ៨:៣
លោកយេស៊ូបានរំដោះម៉ារៀម៉ាក់ដាឡេនឲ្យរួចពីឥទ្ធិពលនៃពួកវិញ្ញាណកំណាច៧រូប! ចិត្តកតញ្ញូរបស់គាត់ជំរុញចិត្តគាត់ឲ្យទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយគាំទ្រលោកក្នុងកិច្ចបម្រើរបស់លោក។ (លូក. ៨:១-៣) ទោះជាម៉ារៀមានចិត្តកតញ្ញូយ៉ាងជ្រាលជ្រៅចំពោះអ្វីដែលលោកយេស៊ូបានធ្វើចំពោះគាត់ផ្ទាល់ក្ដី គាត់ប្រហែលជាមិនបានយល់ថាលោកយេស៊ូនឹងធ្វើលើសពីនេះចំពោះគាត់នៅថ្ងៃអនាគតទេ។ លោកនឹងឲ្យជីវិតរបស់លោក ‹ដើម្បីឲ្យអស់អ្នកដែលបង្ហាញជំនឿលើលោក អាចមានជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់›។ (យ៉ូន. ៣:១៦) ម៉ារៀបានបង្ហាញចិត្តកតញ្ញូរបស់គាត់ចំពោះលោកយេស៊ូដោយចិត្តស្មោះភក្ដី។ កាលដែលលោកយេស៊ូរងទុក្ខនៅលើបង្គោលទារុណកម្ម ម៉ារៀបានឈរមិនឆ្ងាយពីលោក ដោយសារគាត់យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះលោក ហើយចង់សម្រាលទុក្ខអ្នកឯទៀតដែលនៅទីនោះ។ (យ៉ូន. ១៩:២៥) ក្រោយពីលោកយេស៊ូស្លាប់ ម៉ារៀនិងស្ត្រីពីរនាក់ទៀតបានយកគ្រឿងក្រអូបទៅទីបញ្ចុះសពដើម្បីលាបសពរបស់លោក។ (ម៉ាក. ១៦:១, ២) ម៉ារៀមានអំណរពីការជួបលោកយេស៊ូដែលបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញនិងពីការនិយាយជាមួយលោក។ នេះជាឯកសិទ្ធិមួយដែលពួកអ្នកកាន់តាមលោកភាគច្រើនមិនមាន។—យ៉ូន. ២០:១១-១៨ w២៣.០១ ទំ.២៧ វ.៤
ថ្ងៃអង្គារ ទី៣ ខែកញ្ញា
ខ្ញុំចង់ឲ្យអ្នកត្រជាក់ ឬក៏ក្ដៅ។—បប. ៣:១៥
យើងមិនគួរអាងថាដោយសារយើងបានបម្រើព្រះយេហូវ៉ានៅអតីតកាល យើងមិនចាំបាច់បម្រើលោកយ៉ាងខ្នះខ្នែងនៅបច្ចុប្បន្ននេះឡើយ។ ទោះជាយើងប្រហែលជាមិនអាចធ្វើច្រើនដូចពីមុនក្ដី យើងត្រូវបន្ដជាប់រវល់ក្នុង«កិច្ចការដ៏ច្រើនរបស់លោកម្ចាស់» ដោយបន្ដភ្ញាក់ដឹងខ្លួនជានិច្ចរហូតដល់ទីបញ្ចប់។ (១កូ. ១៥:៥៨; ម៉ាថ. ២៤:១៣; ម៉ាក. ១៣:៣៣) យើងត្រូវគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាយ៉ាងខ្នះខ្នែងនិងដោយអស់ពីចិត្ត។ ដំណឹងរបស់លោកយេស៊ូទៅកាន់បងប្អូននៅក្រុងឡៅឌីសេ បង្ហាញថាពួកគេមានបញ្ហាផ្សេងទៀត។ គម្ពីរចែងថា ពួកគេ«ក្ដៅឧណ្ហៗ» ឬមិនខ្នះខ្នែងក្នុងការគោរពប្រណិប័តន៍របស់ពួកគេ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូបានប្រាប់ពួកគេថាពួកគេមាន«ទុក្ខវេទនា [និង]គួរឲ្យអាណិត»។ ពួកគេត្រូវមានចិត្តខ្នះខ្នែងជាខ្លាំងចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងការគោរពប្រណិប័តន៍លោក។ (បប. ៣:១៦, ១៧, ១៩) តើយើងទាញយកមេរៀនអ្វី? បើចិត្តខ្នះខ្នែងរបស់យើងបានរសាយទៅ យើងត្រូវមានចិត្តកតញ្ញូកាន់តែខ្លាំងចំពោះអ្វីល្អៗទាំងអស់ដែលព្រះយេហូវ៉ានិងអង្គការលោកផ្ដល់ឲ្យយើង។ (បប. ៣:១៨) យើងមិនគួរខំប្រឹងឲ្យមានជីវិតសុខស្រួលនៅឥឡូវនេះ រហូតដល់លែងចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាថាជាអ្វីដែលសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតយើងឡើយ។ w២២.០៥ ទំ.៣-៤ វ.៧-៨
ថ្ងៃពុធ ទី៤ ខែកញ្ញា
មានសៀវភៅរំលឹកមួយបានត្រូវកត់ទុកនៅចំពោះមុខលោក គឺកត់ទុកឈ្មោះអស់អ្នកដែលគោរពកោតខ្លាចព្រះយេហូវ៉ា។—ម៉ាឡ. ៣:១៦
អស់រាប់ពាន់ឆ្នាំ ព្រះយេហូវ៉ាកំពុងសរសេរសៀវភៅពិសេសមួយ។ សៀវភៅនេះមានបញ្ជីឈ្មោះដែលចាប់ផ្ដើមដោយឈ្មោះរបស់អេបិលជាសាក្សីដ៏ស្មោះត្រង់មុនគេ។ (លូក. ១១:៥០, ៥១) ចាប់តាំងពីពេលនោះ ព្រះយេហូវ៉ាបានបន្ថែមឈ្មោះចូលក្នុងសៀវភៅនេះ ហើយសព្វថ្ងៃសៀវភៅនេះមានឈ្មោះរាប់លាន។ ក្នុងគម្ពីរ សៀវភៅនេះបានត្រូវហៅថា«សៀវភៅរំលឹក» «សៀវភៅជីវិត» និង«បញ្ជីជីវិត»។ (ម៉ាឡ. ៣:១៦; បប. ៣:៥; ១៧:៨) សៀវភៅពិសេសនេះមានឈ្មោះរបស់អស់អ្នកដែលគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយការគោរពយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ និងដែលស្រឡាញ់នាមរបស់លោក។ ពួកគេនឹងមានឱកាសទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចមានឈ្មោះក្នុងសៀវភៅនេះ បើយើងបណ្ដុះឲ្យមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធជាមួយព្រះយេហូវ៉ាដោយផ្អែកលើគ្រឿងបូជាលោះរបស់បុត្រលោក គឺលោកយេស៊ូគ្រិស្ត។ (យ៉ូន. ៣:១៦, ៣៦) មិនថាយើងមានសេចក្ដីសង្ឃឹមរស់នៅស្ថានសួគ៌ឬរស់នៅផែនដីក្ដី យើងទាំងអស់គ្នាចង់ឲ្យឈ្មោះរបស់យើងសរសេរទុកក្នុងសៀវភៅនេះ។ w២២.០៩ ទំ.១៤ វ.១-២
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៥ ខែកញ្ញា
មេកំណាចដែលបានបំភាន់ពួកគេបានត្រូវបោះទៅក្នុងបឹងដែលឆេះដោយភ្លើងនិងស្ពាន់ធ័រ។—បប. ២០:១០
សៀវភៅការបើកបង្ហាញចែងអំពី«នាគដ៏ធំមួយដែលមានសម្បុរក្រហមដូចភ្លើង»។ (បប. ១២:៣) នាគនេះប្រឆាំងនឹងលោកយេស៊ូនិងបណ្ដាទេវតារបស់លោក។ (បប. ១២:៧-៩) វាវាយប្រហាររាស្ត្ររបស់ព្រះនិងផ្ដល់អំណាចដល់សត្វសាហាវឬរដ្ឋាភិបាលរបស់មនុស្ស។ (បប. ១២:១៧; ១៣:៤) តើសត្វនាគនេះគឺជានរណា? វាគឺជា«ពស់ដំបូងបង្អស់ដែលហៅថាមេកំណាចនិងសាថាន»។ (បប. ១២:៩; ២០:២) វាគឺជាបុគ្គលដែលនៅពីក្រោយខ្នងសត្រូវទាំងអស់របស់ព្រះយេហូវ៉ា។ តើអ្វីកើតឡើងចំពោះនាគ? ការបើកបង្ហាញ ២០:១-៣ពន្យល់ថា ទេវតាមួយរូបនឹងបោះសាថានទៅក្នុងទីជ្រៅបំផុតដែលជាតំណាងស្ថានភាពមួយដែលប្រៀបដូចជាគុក។ ពេលសាថាននៅក្នុងទីជ្រៅបំផុតនោះ វានឹងមិន«បំភាន់ប្រជាជាតិនានាទៀត រហូតដល់ផុតគ្រា១.០០០ឆ្នាំ»។ នៅទីបំផុត សាថាននិងពួកវិញ្ញាណកំណាចរបស់វានឹងត្រូវបោះទៅក្នុង«បឹងដែលឆេះដោយភ្លើងនិងស្ពាន់ធ័រ»។ នេះមានន័យថាពួកវានឹងត្រូវបំផ្លាញចោលជារៀងរហូត។ សូមព្យាយាមស្រមៃគិតអំពីពិភពលោកមួយដែលគ្មានសាថាននិងពួកវិញ្ញាណកំណាច នោះគឺជាគ្រាដ៏អស្ចារ្យយ៉ាងណាទៅ! w២២.០៥ ទំ.១៤ វ.១៩-២០
ថ្ងៃសុក្រ ទី៦ ខែកញ្ញា
ត្រូវឲ្យអ្នកនោះខំប្រឹងធ្វើការដោយទៀងត្រង់តាមរយៈដៃរបស់ខ្លួន ដើម្បីអាចមានអ្វីចែកដល់អ្នកដែលខ្វះខាត។—អេភ. ៤:២៨
លោកយេស៊ូជាអ្នកប្រឹងប្រែងធ្វើការ។ ពេលលោកនៅក្មេង លោកជាជាងឈើ។ (ម៉ាក. ៦:៣) ឪពុកម្ដាយរបស់លោកច្បាស់ជាឲ្យតម្លៃចំពោះជំនួយពីលោក កាលដែលពួកគេព្យាយាមផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារដែលមានសមាជិកច្រើន។ ដោយសារលោកយេស៊ូជាមនុស្សល្អឥតខ្ចោះ នោះលោកអាចធ្វើកិច្ចការបានយ៉ាងល្អក្រៃលែង។ ដូច្នេះមនុស្សជាច្រើនទំនងជាចង់ឲ្យលោកធ្វើរបស់របរឲ្យពួកគេ។ លោកយេស៊ូច្បាស់ជាសប្បាយធ្វើការងារនោះ។ ទោះជាលោកឧស្សាហ៍ធ្វើការក្ដី លោកតែងតែធ្វើឲ្យប្រាកដថាលោកលៃទុកពេលដើម្បីបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ (យ៉ូន. ៧:១៥) ក្រោយមក ពេលលោកផ្សព្វផ្សាយពេញពេល លោកបានឲ្យយោបល់ដល់អ្នកស្ដាប់ថា៖ «កុំព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលខូចទៅឡើយ តែចូរព្យាយាមឲ្យបានអាហារដែលនៅស្ថិតស្ថេរ ជាអាហារដែលផ្ដល់ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់»។ (យ៉ូន. ៦:២៧) ពេលលោកថ្លែងសុន្ទរកថានៅលើភ្នំ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ចូរប្រមូលទ្រព្យសម្បត្តិទុកសម្រាប់ខ្លួននៅឯស្ថានសួគ៌»។ (ម៉ាថ. ៦:២០) ប្រាជ្ញាពីព្រះជួយយើងឲ្យមានទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារ។ ក្នុងនាមជាគ្រិស្តសាសនិក យើងបានត្រូវបង្រៀនឲ្យ«ខំប្រឹងធ្វើការ»។ w២២.០៥ ទំ.២២ វ.៩-១០
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី៧ ខែកញ្ញា
ម្ដាយរបស់កូននឹងត្រេកអរ។—សុភ. ២៣:២៥
អឺនីសបានទុកគំរូល្អឲ្យធីម៉ូថេ។ ធីម៉ូថេទំនងជាបានសង្កេតឃើញថា ការប្រព្រឹត្តរបស់ម្ដាយគាត់គឺផុសចេញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ជ្រាលជ្រៅចំពោះព្រះយេហូវ៉ា ហើយថា ម្ដាយរបស់គាត់មានអំណរពីការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា។ ស្រដៀងគ្នាដែរ ម្ដាយជាច្រើននាក់នៅសព្វថ្ងៃនេះបានជួយសមាជិកក្រុមគ្រួសារឲ្យបម្រើព្រះយេហូវ៉ា«ដោយមិនចាំបាច់ . . . បញ្ចេញពាក្យសម្ដីមួយម៉ាត់ឡើយ»។ (១ពេ. ៣:១, ២) អ្នកក៏អាចធ្វើដូច្នេះដែរ។ តើតាមរបៀបណា? ចូរចាត់ទុកចំណងមិត្តភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ាថាសំខាន់បំផុត។ (បច. ៦:៥, ៦) ដូចម្ដាយភាគច្រើន អ្នកធ្វើការលះបង់ជាច្រើនដូចជា ពេលវេលា លុយ ការដេក និងអ្វីៗផ្សេងទៀតដើម្បីបំពេញសេចក្ដីត្រូវការរបស់កូន។ ប៉ុន្តែ អ្នកមិនគួរជាប់រវល់ខ្លាំងពេកក្នុងការបំពេញសេចក្ដីត្រូវការទាំងនោះ រហូតដល់គ្មានពេលគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ សូមលៃទុកពេលដើម្បីអធិដ្ឋានម្នាក់ឯង សិក្សាគម្ពីរផ្ទាល់ខ្លួន និងចូលរួមកិច្ចប្រជុំជាទៀងទាត់។ ដោយធ្វើដូច្នេះ អ្នកនឹងពង្រឹងចំណងមិត្តភាពរបស់អ្នកជាមួយព្រះយេហូវ៉ា ហើយទុកគំរូល្អឲ្យក្រុមគ្រួសារអ្នក ព្រមទាំងអ្នកឯទៀតផងដែរ។ w២២.០៤ ទំ.១៦ វ.១; ទំ.១៩ វ.១២-១៣
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី៨ ខែកញ្ញា
សូម . . . វិនិច្ឆ័យពួកអ្នកបម្រើលោក ស្របតាមការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេ ហើយសូមសម្រេចក្ដីឲ្យមនុស្សទុច្ចរិតជាប់ទោស តែសូមសម្រេចក្ដីឲ្យមនុស្សសុចរិតថាគ្មានទោសវិញ ហើយផ្ដល់រង្វាន់ . . . គាត់។—១បស. ៨:៣២
យើងសប្បាយដឹងថា យើងមិនចាំបាច់សម្រេចចិត្តថាបុគ្គលម្នាក់ៗគួរទទួលការវិនិច្ឆ័យបែបណាទេ! ព្រះយេហូវ៉ាជាចៅក្រមដ៏ខ្ពស់បំផុត ដូច្នេះលោកនឹងបំពេញភារកិច្ចដ៏សំខាន់នេះ។ (រ៉ូម ១៤:១០-១២) យើងអាចជឿជាក់ទាំងស្រុងថាលោកនឹងតែងតែវិនិច្ឆ័យស្របតាមខ្នាតតម្រាដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់លោក ស្ដីអំពីអ្វីដែលខុសនិងអ្វីដែលត្រូវ។ (ដក. ១៨:២៥) លោកនឹងមិនធ្វើអ្វីដែលទុច្ចរិតឡើយ! យើងទន្ទឹងរង់ចាំគ្រាដែលព្រះយេហូវ៉ានឹងបំបាត់ចោលផលអាក្រក់ទាំងអស់ដែលមកពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះនិងអំពើខុសឆ្គងរបស់មនុស្ស។ នៅពេលនោះ របួសខាងផ្លូវកាយនិងផ្លូវចិត្តទាំងអស់របស់យើងនឹងជាសះស្បើយទាំងស្រុង។ (ចសព. ៧២:១២-១៤; បប. ២១:៣, ៤) យើងនឹងមិននឹកចាំរឿងទាំងនេះម្ដងទៀតទេ។ កាលដែលយើងទន្ទឹងរង់ចាំគ្រាដ៏អស្ចារ្យនេះ យើងអរគុណព្រះយេហូវ៉ាដែលលោកបានឲ្យយើងមានសមត្ថភាពយកតម្រាប់លោក ដោយចេះអភ័យទោសឲ្យអ្នកឯទៀត។ w២២.០៦ ទំ.១៣ វ.១៨-១៩
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី៩ ខែកញ្ញា
លោកជាចៅក្រមនៃផែនដី ហើយលោកតែងតែប្រព្រឹត្តដោយយុត្តិធម៌ជានិច្ច។—ដក. ១៨:២៥
តាមធម្មតា ចៅក្រមល្អត្រូវមានការយល់ដឹងយ៉ាងច្បាស់អំពីច្បាប់។ គាត់ត្រូវដឹងអំពីអ្វីដែលខុស និងអ្វីដែលត្រូវ។ តើចៅក្រមល្អត្រូវការអ្វីទៀត? គាត់ត្រូវដឹងព័ត៌មានទាំងអស់ក្នុងរឿងក្ដីណាមួយ មុនដែលគាត់ធ្វើការសម្រេចចិត្ត។ ដូច្នេះ ព្រះយេហូវ៉ាជាចៅក្រមដ៏ល្អបំផុត ដោយសារលោកតែងតែដឹងព័ត៌មានទាំងអស់។ ខុសពីចៅក្រមដែលជាមនុស្ស ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែដឹងព័ត៌មានទាំងអស់ក្នុងគ្រប់រឿងក្ដីនីមួយៗ។ (ដក. ១៨:២០, ២១; ចសព. ៩០:៨) ចៅក្រមជាមនុស្សវិនិច្ឆ័យក្ដីតាមតែអ្វីដែលពួកគេមើលឃើញឬស្ដាប់ឮប៉ុណ្ណោះ តែព្រះយេហូវ៉ាមិនមែនដូច្នេះទេ។ លោកយល់ទាំងស្រុងថាបុគ្គលិកលក្ខណៈ គុណសម្បត្តិ និងគុណវិបត្តិដែលទទួលពីឪពុកម្ដាយ ការអប់រំ មជ្ឈដ្ឋានរស់នៅ ព្រមទាំងផ្លូវចិត្តឬសតិអារម្មណ៍របស់បុគ្គលណាម្នាក់អាចជះឥទ្ធិពលយ៉ាងណាទៅលើការប្រព្រឹត្តរបស់បុគ្គលនោះ។ ព្រះយេហូវ៉ាអាចមើលធ្លុះចិត្តមនុស្ស។ លោកយល់ទាំងស្រុងអំពីមូលហេតុដែលបុគ្គលម្នាក់ធ្វើអ្វីណាមួយ។ គ្មានអ្វីអាចលាក់បាំងពីព្រះយេហូវ៉ាឡើយ។ (ហេ. ៤:១៣) យ៉ាងនេះ ការអភ័យទោសរបស់ព្រះយេហូវ៉ាតែងតែមានមូលដ្ឋានទៅលើការដឹងព័ត៌មានទាំងអស់អំពីស្ថានភាពណាមួយ។ w២២.០៦ ទំ.៤ វ.៨-៩
ថ្ងៃអង្គារ ទី១០ ខែកញ្ញា
មនុស្សនឹងសុខចិត្តលះបង់អ្វីៗទាំងអស់ ដើម្បីរក្សាជីវិតខ្លួន។—យ៉ូប ២:៤
យើងត្រូវយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះកលល្បិចដែលសាថានបានប្រើទៅលើយ៉ូប ដោយសារវាក៏ប្រើកលល្បិចស្រដៀងនឹងនេះមកលើយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះដែរ។ សាថានអះអាងថាយើងមិនស្រឡាញ់ព្រះទេ ហើយថាយើងនឹងបោះបង់ចោលលោកដើម្បីឲ្យបានរួចជីវិត។ វាក៏អះអាងដែរថាព្រះមិនស្រឡាញ់យើងទេ ហើយថាលោកនឹងមិនកត់សម្គាល់ការខំប្រឹងរបស់យើងដើម្បីធ្វើឲ្យលោកពេញចិត្តឡើយ។ ដោយសារយើងដឹងទុកជាមុនអំពីគោលដៅរបស់សាថាន យើងមិនជឿពាក្យកុហករបស់វាទេ។ យើងគួរចាត់ទុកទុក្ខលំបាកថាជាឱកាសមួយដើម្បីរៀនអំពីខ្លួនឯង។ ទុក្ខលំបាកដែលយ៉ូបបានជួបប្រទះបានជួយគាត់ឲ្យដឹងអំពីភាពទន់ខ្សោយរបស់ខ្លួននិងកែតម្រូវភាពទន់ខ្សោយនោះ។ ជាឧទាហរណ៍ គាត់បានរៀនថាគាត់ត្រូវមានចិត្តរាបទាបច្រើនជាង។ (យ៉ូប ៤២:៣) យើងក៏អាចរៀនច្រើនអំពីខ្លួនឯងពេលដែលយើងជួបទុក្ខលំបាក។ នៅពេលដែលយើងដឹងអំពីភាពទន់ខ្សោយរបស់យើង យើងអាចកែតម្រូវវាឲ្យបានល្អ។ w២២.០៦ ទំ.២៣ វ.១៣-១៤
ថ្ងៃពុធ ទី១១ ខែកញ្ញា
ព្រះយេហូវ៉ាប្រកាសថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ ជាអ្នកបម្រើដែលខ្ញុំបានជ្រើសរើស»។—អេ. ៤៣:១០
ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថាលោកនឹងជួយយើង។ ជាឧទាហរណ៍ មុនព្រះយេហូវ៉ាបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «អ្នករាល់គ្នាជាសាក្សីរបស់ខ្ញុំ» លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «ពេលអ្នកឆ្លងកាត់ទឹក ខ្ញុំនឹងនៅជាមួយអ្នក ពេលអ្នកឆ្លងកាត់ទន្លេ ទឹកក៏មិនជន់លិចអ្នកដែរ។ ពេលអ្នកដើរកាត់ភ្លើង អ្នកនឹងមិនរលាកទេ ហើយអណ្ដាតភ្លើងមិនឆាបឆេះអ្នកឡើយ»។ (អេ. ៤៣:២) ជួនកាល ពេលដែលយើងបំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់យើង យើងជួបឧបសគ្គដែលប្រៀបដូចជាទឹកជំនន់ និងជួបទុក្ខលំបាកដែលប្រៀបដូចជាភ្លើង។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ដោយមានជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ា យើងបន្ដផ្សព្វផ្សាយ។ (អេ. ៤១:១៣) មនុស្សភាគច្រើននៅសព្វថ្ងៃនេះបដិសេធដំណឹងដែលយើងផ្សាយ។ យើងចាំថាការបដិសេធរបស់ពួកគេមិនមានន័យថាយើងជាសាក្សីមិនល្អនោះទេ។ យើងទទួលការសម្រាលទុក្ខនិងកម្លាំងដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តពេលដែលយើងបន្ដប្រកាសដំណឹងរបស់លោកយ៉ាងស្មោះត្រង់។ សាវ័កប៉ូលបាននិយាយថា៖ ‹បុគ្គលម្នាក់ៗនឹងទទួលរង្វាន់តាមការខំប្រឹងរបស់ពួកគេរៀងៗខ្លួន›។—១កូ. ៣:៨; ៤:១, ២ w២២.១១ ទំ.៤ វ.៥-៦
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១២ ខែកញ្ញា
ចូរអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្តល្អប្រសើរជានិច្ចក្នុងចំណោមមនុស្សខាងពិភពលោកនេះ។—១ពេ. ២:១២
សព្វថ្ងៃនេះ យើងកំពុងឃើញទំនាយពីគម្ពីរសម្រេច។ មនុស្ស«ពីគ្រប់ភាសាគ្រប់ប្រជាជាតិ» កំពុងរៀនឲ្យចេះនិយាយ«ភាសាបរិសុទ្ធ»នៃសេចក្ដីពិតពីគម្ពីរ។ (សាក. ៨:២៣; សេផ. ៣:៩) មានមនុស្សជាង៨.០០០.០០០នាក់ នៅ២៤០ប្រទេសដែលនៅក្នុងអង្គការរបស់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយជារៀងរាល់ឆ្នាំមានអ្នកទទួលការជ្រមុជទឹករាប់ម៉ឺននាក់! ប៉ុន្តែអ្វីដែលសំខាន់ជាងតួលេខនេះ គឺគុណសម្បត្តិឬ«បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី» ដែលពួកអ្នកកាន់តាមថ្មីទាំងនេះបានបណ្ដុះឲ្យមាន។ (កូឡ. ៣:៨-១០) ពួកគេជាច្រើននាក់បានឈប់រើសអើង លែងប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ និងអំពើឃោរឃៅ ហើយឈប់ស្នេហាជាតិ។ ទំនាយដែលបានត្រូវកត់ទុកនៅអេសាយ ២:៤កំពុងសម្រេចគឺថា ពួកគេ«មិនរៀនធ្វើសង្គ្រាមទៀត»ទេ។ ដោយសារយើងខំប្រឹងពាក់បុគ្គលិកលក្ខណៈថ្មី យើងទាក់ទាញចិត្តមនុស្សឲ្យចង់មកអង្គការព្រះ ហើយយើងបង្ហាញថាយើងធ្វើតាមលោកយេស៊ូគ្រិស្តដែលជាអ្នកត្រួតពិនិត្យរបស់យើង។ (យ៉ូន. ១៣:៣៥) នេះមិនមែនកើតឡើងដោយចៃដន្យទេ។ លោកយេស៊ូកំពុងផ្ដល់ជំនួយដែលយើងត្រូវការ។ w២២.០៧ ទំ.៩ វ.៧-៨
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៣ ខែកញ្ញា
សូមឲ្យសេចក្ដីអធិដ្ឋានរបស់ខ្ញុំប្រៀបដូចជាគ្រឿងក្រអូបដែលបានត្រៀមទុកនៅចំពោះមុខលោក។—ចសព. ១៤១:២
ពេលយើងអធិដ្ឋាន យើងគួរបង្ហាញការគោរពដ៏ជ្រាលជ្រៅ។ សូមគិតអំពីអ្វីៗដ៏អស្ចារ្យដែលអេសាយ អេសេគាល ដានីយ៉ែល និងយ៉ូហានបានឃើញក្នុងគំនិត។ ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានឃើញថាព្រះយេហូវ៉ាជាស្ដេចដ៏រុងរឿង។ អេសាយ«បានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើបល្ល័ង្កដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ឧត្ដម»។ (អេ. ៦:១-៣) អេសេគាលបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើរទេះរបស់លោកនៅស្ថានសួគ៌ ហើយនៅជុំវិញ«មានរស្មីភ្លឺចិញ្ចាចចិញ្ចែង ដូចជាឥន្ទធនូ»។ (អេគ. ១:២៦-២៨) ដានីយ៉ែលបានឃើញ«ព្រះដែលមានជីវិតតាំងពីបុរាណ»ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ពណ៌សស្គុស ហើយមានអណ្ដាតភ្លើងចេញពីបល្ល័ង្កលោក។ (ដាន. ៧:៩, ១០) ម្យ៉ាងទៀត យ៉ូហានបានឃើញព្រះយេហូវ៉ាអង្គុយលើបល្ល័ង្ក ហើយនៅជុំវិញមានឥន្ទធនូដែលមានលក្ខណៈដូចត្បូងមរកតដ៏ស្រស់ស្អាត។ (បប. ៤:២-៤) កាលដែលយើងរំពឹងគិតអំពីសិរីរុងរឿងដែលប្រៀបផ្ទឹមពុំបានរបស់ព្រះយេហូវ៉ា នេះរំលឹកយើងអំពីឯកសិទ្ធិដ៏អស្ចារ្យនៃសេចក្ដីអធិដ្ឋាន និងអំពីសារៈសំខាន់នៃការអធិដ្ឋានដោយបង្ហាញការគោរព។ w២២.០៧ ទំ.២០ វ.៣
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៤ ខែកញ្ញា
[ចូរប្រុងប្រយ័ត្ននឹង]មនុស្សដែលជាអ្នកបោកបញ្ឆោត។—អេភ. ៤:១៤
ប្អូនៗវ័យក្មេង សាថាននឹងព្យាយាមរារាំងអ្នកមិនឲ្យរីកចម្រើនទៅមុខទៀតក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះ។ របៀបមួយដែលវាប្រហែលជាធ្វើដូច្នេះ គឺដោយធ្វើឲ្យអ្នកសង្ស័យអំពីសេចក្ដីបង្រៀនខ្លះក្នុងគម្ពីរ។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រហែលជាអ្នកខ្លះនឹងព្យាយាមធ្វើឲ្យអ្នកជឿជាក់ថាព្រះមិនបានបង្កើតយើងទេ តែយើងកើតមកពីការវិវត្តន៍។ ពេលអ្នកនៅក្មេង អ្នកទំនងជាមិនបានគិតអំពីរឿងនេះទេ ប៉ុន្តែប្រហែលជាឥឡូវ អ្នករៀនអំពីរឿងនេះនៅសាលា។ អ្វីដែលគ្រូរបស់អ្នកនិយាយដើម្បីគាំទ្រការវិវត្តន៍ ប្រហែលជាស្ដាប់ទៅសមហេតុសមផលនិងគួរឲ្យជឿ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេប្រហែលជាមិនដែលគិតពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីទីសំអាងដែលបង្ហាញថាមានអ្នកបង្កើតឡើយ។ សូមចាំគោលការណ៍នៅសុភាសិត ១៨:១៧ដែលថា៖ «អ្នកដែលនិយាយមុនក្នុងរឿងក្ដី មើលទៅដូចជាត្រឹមត្រូវ តែលុះភាគីម្ខាងទៀតមកដល់ ក៏ចោទសួរគាត់រកការពិត»។ ជាជាងទទួលយកសេចក្ដីបង្រៀនដែលអ្នកឮនៅសាលាដោយងងឹតងងល់ សូមគិតពិចារណាយ៉ាងដិតដល់អំពីសេចក្ដីបង្រៀននៅក្នុងគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់ព្រះ និងក្នុងសៀវភៅផ្សេងៗរបស់យើង។ w២២.០៨ ទំ.២ វ.២; ទំ.៤ វ.៨
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៥ ខែកញ្ញា
[ចូរ]ឲ្យអ្នកធ្វើតាមច្បាប់ទាំងអស់នោះយ៉ាងដិតដល់។ បើអ្នកធ្វើដូច្នោះ អ្នកនឹងប្រព្រឹត្តដោយប្រាជ្ញា ហើយជីវិតរបស់អ្នកនឹងបានជោគជ័យ។—យ៉ូស. ១:៨
យើងចង់យល់អត្ថន័យនៃអ្វីដែលយើងអានក្នុងបណ្ដាំព្រះ។ បើពុំនោះទេ យើងប្រហែលជាមិនទទួលប្រយោជន៍ពេញលេញពីការអានរបស់យើងឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ សូមគិតអំពីការសន្ទនារបស់លោកយេស៊ូជាមួយ«បុរសម្នាក់ដែលចេះច្បាប់ស្ទាត់»។ (លូក. ១០:២៥-២៩) ពេលបុរសនោះបានសួរលោកអំពីអ្វីដែលគាត់ត្រូវធ្វើដើម្បីទទួលជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ លោកយេស៊ូបានជួយគាត់ឲ្យរកឃើញចម្លើយក្នុងបណ្ដាំព្រះ ដោយសួរគាត់ថា៖ «តើច្បាប់ចែងយ៉ាងណា? ពេលដែលអ្នកអាន តើអ្នកយល់ដូចម្ដេច?»។ បុរសនោះអាចឆ្លើយត្រឹមត្រូវដោយដកស្រង់បទគម្ពីរអំពីការស្រឡាញ់ព្រះនិងអ្នកជិតខាង។ (ចល. ១៩:១៨; បច. ៦:៥) ប៉ុន្តែ សូមកត់សម្គាល់អំពីអ្វីដែលបុរសនោះបាននិយាយបន្ទាប់មកថា៖ «តើអ្នកណាទៅជាអ្នកជិតខាងរបស់ខ្ញុំ?»។ បុរសនោះបានបង្ហាញថាគាត់មិនយល់អត្ថន័យពិតប្រាកដនៃអ្វីដែលគាត់បានអានទេ។ ជាលទ្ធផល គាត់មិនដឹងអំពីរបៀបអនុវត្តបទគម្ពីរទាំងនោះឲ្យបានត្រឹមត្រូវក្នុងជីវិតរបស់គាត់ឡើយ។ យើងត្រូវការជំនួយពីព្រះយេហូវ៉ាដើម្បីយល់បទគម្ពីរ។ ដូច្នេះអ្នកអាចសុំឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធពីលោកដើម្បីជួយអ្នកឲ្យផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើអ្វីដែលអ្នកកំពុងអាន។ បន្ទាប់មក សូមសុំជំនួយពីលោកដើម្បីអនុវត្តអ្វីដែលអ្នកបានអាន។ w២៣.០២ ទំ.៩ វ.៤-៥
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី១៦ ខែកញ្ញា
[ចូរ]កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត។—៣យ៉ូន. ៤
«តើបងស្គាល់សេចក្ដីពិតយ៉ាងម៉េច?»។ អ្នកច្បាស់ជាបានឆ្លើយសំណួរនេះអស់ជាច្រើនដង។ នេះគឺជាសំណួរដែលបងប្អូនរួមជំនឿនឹងសួរយើង ពេលដែលយើងចាប់ផ្ដើមស្គាល់គ្នា។ យើងចូលចិត្តស្ដាប់បងប្អូនយើងរៀបរាប់អំពីរបៀបដែលពួកគេបានស្គាល់និងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ា ហើយយើងក៏សប្បាយប្រាប់ពួកគេថា សេចក្ដីពិតមានន័យយ៉ាងណាចំពោះយើង។ (រ៉ូម ១:១១) ការសន្ទនាទាំងនេះរំលឹកយើងថា សេចក្ដីពិតគឺមានតម្លៃខ្លាំងណាស់ ហើយថែមទាំងជួយយើងឲ្យកាន់តែតាំងចិត្ត«កាន់ខ្ជាប់តាមសេចក្ដីពិត» ពោលគឺបន្តរស់នៅតាមរបៀបដែលនឹងនាំឲ្យយើងទទួលពរនិងការពេញចិត្តពីព្រះយេហូវ៉ា។ មានមូលហេតុជាច្រើនដែលយើងស្រឡាញ់សេចក្ដីពិត។ មូលហេតុសំខាន់បំផុតគឺថា យើងស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាប្រភពនៃសេចក្ដីពិត។ តាមរយៈគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំរបស់លោក យើងបានដឹងថា លោកមិនគ្រាន់តែជាបុគ្គលដ៏ខ្លាំងក្លាដែលបានបង្កើតមេឃនិងផែនដីប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏ជាបិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ដែលមើលថែយើងយ៉ាងកក់ក្ដៅ។—១ពេ. ៥:៧ w២២.០៨ ទំ.១៤ វ.១, ៣
ថ្ងៃអង្គារ ទី១៧ ខែកញ្ញា
កុំឲ្យភ្លេចគិតដល់បងប្អូនក្រីក្រ។—កាឡ. ២:១០
សាវ័កប៉ូលបានលើកទឹកចិត្តបងប្អូនឲ្យបង្ហាញសេចក្ដីស្រឡាញ់តាមរយៈ«ការប្រព្រឹត្តដែលល្អប្រសើរ»។ (ហេ. ១០:២៤) គាត់មិនគ្រាន់តែជួយបងប្អូនដោយពាក្យសម្ដីប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយការប្រព្រឹត្តដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលបងប្អូននៅតំបន់យូឌាមានការអត់ឃ្លាន ប៉ូលបាននាំយកអ្វីមួយចំនួនដែលពួកគេត្រូវការទៅឲ្យពួកគេ។ (សកម្ម. ១១:២៧-៣០) តាមការពិត ទោះជាប៉ូលជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងការបង្រៀនក្ដី គាត់តែងតែស្វែងរកវិធីជួយពួកអ្នកខ្វះខាត។ ដោយធ្វើដូច្នេះ គាត់បានពង្រឹងទំនុកចិត្តបងប្អូនថាព្រះយេហូវ៉ានឹងថែរក្សាពួកគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ ពេលយើងស្ម័គ្រចិត្តប្រើពេលវេលា កម្លាំង និងជំនាញរបស់យើងដើម្បីរួមចំណែកក្នុងកិច្ចការផ្ដល់ជំនួយជាបន្ទាន់ពេលមានមហន្តរាយ យើងក៏ពង្រឹងជំនឿបងប្អូនរបស់យើងដែរ។ ម្យ៉ាងទៀត ពេលយើងដាក់វិភាគទានជាទៀងទាត់សម្រាប់កិច្ចការទូទាំងពិភពលោក នោះក៏ជួយពង្រឹងជំនឿបងប្អូនដែរ។ តាមរយៈវិធីទាំងនេះនិងវិធីផ្សេងទៀត យើងជួយបងប្អូនរបស់យើងឲ្យទុកចិត្តថាព្រះយេហូវ៉ានឹងមិនលះចោលពួកគេទេ។ w២២.០៨ ទំ.២៣ វ.១៤
ថ្ងៃពុធ ទី១៨ ខែកញ្ញា
ទំនាយមិនដែលកើតចេញពីមនុស្សទេ តែមនុស្សបាននិយាយអ្វីដែលមកពីព្រះ ដោយមានឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធដឹកនាំពួកគេ។—២ពេ. ១:២១
គម្ពីរមានទំនាយជាច្រើនដែលបានត្រូវសម្រេច ទំនាយខ្លះទាំងនោះបានត្រូវសរសេររាប់រយឆ្នាំមុនវាបានត្រូវសម្រេច។ ប្រវត្តិសាស្ត្របានបញ្ជាក់ថាទំនាយទាំងនោះបានក្លាយជាការពិត។ នេះមិនធ្វើឲ្យយើងភ្ញាក់ផ្អើលឡើយ ដោយសារយើងដឹងថាទំនាយទាំងអស់ក្នុងគម្ពីរមកពីព្រះយេហូវ៉ា។ សូមគិតអំពីទំនាយស្ដីអំពីការដួលរលំនៃក្រុងបាប៊ីឡូននៅសម័យបុរាណ។ នៅសតវត្សរ៍ទី៨ មុនគ.ស. អ្នកប្រកាសទំនាយអេសាយបានត្រូវដឹកនាំឲ្យប្រាប់ទុកជាមុនថាក្រុងបាប៊ីឡូនដ៏ខ្លាំងក្លានឹងត្រូវគេចាប់យក។ គាត់ថែមទាំងបាននិយាយថា បុរសម្នាក់ឈ្មោះស៊ីរូសនឹងចាប់យកក្រុងនោះ ហើយបានពន្យល់អំពីរបៀបដែលបុរសនោះធ្វើដូច្នេះ។ (អេ. ៤៤:២៧–៤៥:២) អេសាយក៏បានប្រកាសទុកជាមុនថា នៅទីបំផុតក្រុងបាប៊ីឡូននឹងត្រូវបំផ្លាញចោល ហើយនឹងត្រូវគេបោះបង់ចោលទាំងស្រុង។ (អេ. ១៣:១៩, ២០) ជនជាតិមេឌីនិងពើស៊ីបានចាប់យកក្រុងបាប៊ីឡូននៅឆ្នាំ៥៣៩ មុនគ.ស. ហើយទីតាំងដែលធ្លាប់មានក្រុងដ៏ធំនោះ ឥឡូវមានតែសំណល់បាក់បែក។ w២៣.០១ ទំ.៤ វ.១០
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៩ ខែកញ្ញា
ចូរបន្តលើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។—១ថែ. ៥:១១
ព្រះយេហូវ៉ាបានជ្រើសរើសយើងឲ្យធ្វើជាសមាជិកក្រុមគ្រួសាររបស់លោកដែលជាអ្នកគោរពប្រណិប័តន៍លោកនៅទូទាំងផែនដី។ នេះជាឯកសិទ្ធិដ៏ពិសេសដែលនាំឲ្យយើងទទួលប្រយោជន៍ជាច្រើន! (ម៉ាក. ១០:២៩, ៣០) នៅទូទាំងពិភពលោក យើងមានបងប្អូនដែលស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាដូចយើង ហើយដែលព្យាយាមអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមខ្នាតតម្រារបស់លោកក្នុងជីវិតពួកគេ។ យើងប្រហែលជាមានវប្បធម៌ របៀបស្លៀកពាក់ និងភាសាខុសពីពួកគេ ប៉ុន្តែយើងមានអារម្មណ៍ជិតស្និទ្ធនឹងពួកគេ សូម្បីតែនៅពេលជួបពួកគេជាលើកដំបូង ក៏យើងមានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។ ជាពិសេស យើងចូលចិត្តនៅជាមួយពួកគេដើម្បីសរសើរនិងគោរពប្រណិប័តន៍បិតានៅស្ថានសួគ៌ដែលស្រឡាញ់យើង ហើយយើងត្រូវរក្សាឲ្យមានសាមគ្គីភាពជាមួយពួកគេ។ (ចសព. ១៣៣:១) ជួនកាលពួកគេជួយរែកពុនបន្ទុករបស់យើង។ (រ៉ូម ១៥:១; កាឡ. ៦:២) ពួកគេក៏អាចលើកទឹកចិត្តយើងឲ្យបន្ដជាប់រវល់ក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា និងឲ្យរក្សាចំណងមិត្តភាពរឹងមាំជាមួយលោក។ (ហេ. ១០:២៣-២៥) សូមស្រមៃថាយើងនឹងមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា បើយើងមិនមានការការពារពីក្រុមជំនុំ ដើម្បីជួយយើងឲ្យកាន់ជំហរមាំមួនតយុទ្ធនឹងសត្រូវរបស់យើង ពោលគឺមេកំណាចសាថាននិងពិភពលោកដ៏អាក្រក់របស់វា។ w២២.០៩ ទំ.២-៣ វ.៣-៤
ថ្ងៃសុក្រ ទី២០ ខែកញ្ញា
អ្នកណាដែលចេះទប់មាត់ អ្នកនោះជាមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តដោយចេះពិចារណា។—សុភ. ១០:១៩
យើងប្រហែលជាពិបាកទប់ចិត្តពេលយើងប្រើបណ្ដាញគេហទំព័រសម្រាប់ទាក់ទងគ្នា។ បើមិនប្រុងប្រយ័ត្នទេ យើងអាចប្រាប់រឿងសម្ងាត់ដោយអចេតនាដល់មនុស្សជាច្រើន។ ម្យ៉ាងទៀត នៅពេលយើងផ្ញើព័ត៌មានតាមគ្រឿងអេឡិចត្រូនិក យើងមិនអាចទប់ស្កាត់របៀបដែលអ្នកឯទៀតនឹងប្រើព័ត៌មាននោះ ឬបញ្ហាដែលនឹងកើតឡើងក្រោយមកបានទេ។ ការចេះទប់ចិត្តក៏ជួយយើងឲ្យចេះនៅស្ងៀម ពេលពួកអ្នកប្រឆាំងព្យាយាមបោកបញ្ឆោតយើងឲ្យប្រាប់រឿងដែលអាចនាំឲ្យបងប្អូនយើងមានគ្រោះថ្នាក់។ នេះអាចកើតឡើង ពេលប៉ូលិសសួរចម្លើយយើងនៅប្រទេសដែលកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវដាក់បម្រាមឬដាក់កម្រិត។ យើងអាចធ្វើតាមគោលការណ៍ដែលឲ្យយើង«ប្រយ័ត្នមាត់មិនហាស្ដី»ក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ព្រមទាំងស្ថានភាពផ្សេងទៀតផងដែរ។ (ចសព. ៣៩:១) មិនថាយើងនៅជាមួយក្រុមគ្រួសារ មិត្តភក្តិ បងប្អូនរួមជំនឿ ឬអ្នកឯទៀតក្ដី យើងត្រូវធ្វើជាមនុស្សដែលគួរឲ្យទុកចិត្ត ហើយដើម្បីធ្វើជាមនុស្សបែបនេះ យើងត្រូវចេះទប់ចិត្ត! w២២.០៩ ទំ.១៣ វ.១៦
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២១ ខែកញ្ញា
មានសុភមង្គលហើយ! [អ្នកណាដែល]ស្រឡាញ់ច្បាប់របស់ព្រះយេហូវ៉ា [ហើយ]រំពឹងគិតអំពីច្បាប់របស់លោកទាំងថ្ងៃទាំងយប់។—ចសព. ១:១, ២
ដើម្បីមានសុភមង្គលពិត យើងត្រូវអាននិងសិក្សាបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ លោកយេស៊ូបានប្រដូចបណ្ដាំរបស់ព្រះទៅនឹងអាហារ។ នេះជាអ្វីដែលយើងត្រូវការ។ ហេតុនេះ លោកយេស៊ូបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មនុស្សមិនត្រូវរស់ដោយសារតែនំប៉័ងប៉ុណ្ណោះទេ តែដោយសារគ្រប់ទាំងប្រសាសន៍ដែលចេញពីមាត់របស់ព្រះយេហូវ៉ា»។ (ម៉ាថ. ៤:៤) ដូច្នេះ យើងមិនគួររំលងមួយថ្ងៃដោយមិនអានគម្ពីរដែលជាបណ្ដាំដ៏ថ្លៃវិសេសរបស់ព្រះឡើយ។ ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើង លោកបានបង្ហាញយើងក្នុងគម្ពីរអំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើដើម្បីមានជីវិតសប្បាយ។ យើងរៀនអំពីអ្វីជាគោលបំណងរបស់លោកសម្រាប់ជីវិតយើង របៀបចូលទៅជិតលោក និងទទួលការអភ័យទោសពីលោកចំពោះការខុសឆ្គងរបស់យើង។ ម្យ៉ាងទៀត យើងរៀនអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏អស្ចារ្យដែលលោកបានសន្យាសម្រាប់ថ្ងៃអនាគត។ (យេ. ២៩:១១) សេចក្ដីពិតទាំងនេះដែលមកពីការសិក្សាគម្ពីរធ្វើឲ្យចិត្តរបស់យើងពេញទៅដោយអំណរ! ពេលអ្នកធ្លាក់ទឹកចិត្តដោយសារបញ្ហាជីវិត សូមចំណាយពេលកាន់តែច្រើនដើម្បីអាននិងរំពឹងគិតអំពីបណ្ដាំរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។ w២២.១០ ទំ.៧ វ.៤-៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២២ ខែកញ្ញា
ចំពោះសមត្ថភាពយល់ដឹង ត្រូវធ្វើជាមនុស្សពេញវ័យ។—១កូ. ១៤:២០
គឺសមហេតុផលដែលគម្ពីរលើកទឹកចិត្តយើងមិនឲ្យបន្តធ្វើជាមនុស្សខ្វះបទពិសោធន៍។ យើងទទួលបទពិសោធន៍ល្អដោយធ្វើតាមគោលការណ៍គម្ពីរក្នុងជីវិតយើង។ បន្តិចម្ដងៗ យើងនឹងឃើញរបៀបដែលគម្ពីរជួយយើងឲ្យជៀសវាងពីបញ្ហាផ្សេងៗ ហើយធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ឈ្លាសវៃ។ គឺជាការល្អឲ្យយើងគិតអំពីការសម្រេចចិត្តរបស់យើង។ បើយើងបានសិក្សាគម្ពីរនិងចូលរួមកិច្ចប្រជុំអស់មួយរយៈពេល យើងអាចសួរខ្លួនអំពីមូលហេតុដែលយើងនៅតែមិនទាន់ប្រគល់ខ្លួនជូនព្រះយេហូវ៉ានិងទទួលការជ្រមុជទឹក។ បើយើងបានទទួលការជ្រមុជទឹករួចហើយ តើយើងកំពុងរីកចម្រើនជាអ្នកផ្សព្វផ្សាយនិងជាអ្នកបង្រៀនដំណឹងល្អឬទេ? តើការសម្រេចចិត្តរបស់យើងបង្ហាញថាយើងបានត្រូវដឹកនាំដោយគោលការណ៍គម្ពីរឬ? តើយើងប្រព្រឹត្តទៅលើអ្នកឯទៀតដោយបង្ហាញគុណសម្បត្តិជាគ្រិស្តសាសនិកឬទេ? បើយើងត្រូវធ្វើការកែប្រែ យើងគួរគិតយ៉ាងជ្រាលជ្រៅអំពីសេចក្ដីរំលឹករបស់ព្រះយេហូវ៉ាដែល«ធ្វើឲ្យអ្នកដែលខ្វះបទពិសោធន៍មានប្រាជ្ញា»។—ចសព. ១៩:៧ w២២.១០ ទំ.២០ វ.៨
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២៣ ខែកញ្ញា
បុគ្គលវិញ្ញាណទាំងនោះទៅកន្លែងណាដែលឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជំរុញពួកគេឲ្យទៅ។—អេគ. ១:២០
អេសេគាលបានឃើញថាឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះគឺខ្លាំងក្លាយ៉ាងណា។ អ្វីដែលអេសេគាលបានឃើញក្នុងគំនិតបានជួយគាត់ឲ្យដឹងថាឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធកំពុងជួយបណ្ដាទេវតាដ៏ខ្លាំងក្លា ហើយជំរុញកង់ធំៗនៃរទេះនៅស្ថានសួគ៌។ (អេគ. ១:២១) តើអេសេគាលមានប្រតិកម្មយ៉ាងណា? គាត់បានកត់ទុកអ្វីដែលបានកើតឡើងថា៖ «ពេលឃើញភ្លាម ខ្ញុំក៏ក្រាបមុខចុះ»។ អេសេគាលបានកោតស្ងើចជាខ្លាំងបានជាគាត់ក្រាបមុខដល់ដី។ (អេគ. ១:២៨) ក្រោយមក ពេលដែលអេសេគាលគិតអំពីអ្វីដ៏អស្ចារ្យដែលគាត់បានឃើញក្នុងគំនិតនេះ នោះច្បាស់ជាបានពង្រឹងការជឿជាក់របស់គាត់ថា ដោយមានជំនួយពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះ គាត់អាចបំពេញកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គាត់បាន។ ព្រះយេហូវ៉ាបានបង្គាប់អេសេគាលថា៖ «កូនមនុស្សអើយ! ចូរក្រោកឈរឡើង ខ្ញុំចង់និយាយជាមួយអ្នក»។ បង្គាប់នោះនិងឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះបានឲ្យកម្លាំងដែលអេសេគាលត្រូវការដើម្បីក្រោកឈរឡើង។ (អេគ. ២:១, ២) បន្ទាប់ពីនោះនិងនៅក្នុងអំឡុងកិច្ចបម្រើផ្សាយរបស់គាត់ អេសេគាលបានទទួលការណែនាំពីឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ។—អេគ. ៣:២២; ៨:១; ៣៣:២២; ៣៧:១; ៤០:១ w២២.១១ ទំ.៤ វ.៧-៨
ថ្ងៃអង្គារ ទី២៤ ខែកញ្ញា
ត្រចៀករបស់អ្នករាល់គ្នានឹងឮពាក្យពីក្រោយអ្នករាល់គ្នា។—អេ. ៣០:២១
នៅខនេះ អ្នកប្រកាសទំនាយអេសាយរៀបរាប់អំពីព្រះយេហូវ៉ាថាលោកជាគ្រូបង្រៀនម្នាក់ដែលដើរពីក្រោយសិស្សរបស់គាត់ ហើយចង្អុលបង្ហាញផ្លូវខាងមុខ ព្រមទាំងណែនាំពួកគេ។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងឮសំឡេងរបស់ព្រះនៅពីក្រោយយើង។ តើតាមរបៀបណា? ប្រសាសន៍របស់លោកបានត្រូវកត់ទុកនៅក្នុងគម្ពីរអស់រយៈពេលជាយូរមុន។ ដូច្នេះ ពេលយើងអានគម្ពីរ គឺហាក់ដូចជាយើងឮសំឡេងរបស់ព្រះនៅពីក្រោយយើង។ (អេ. ៥១:៤) តើតាមរបៀបណាយើងអាចទទួលប្រយោជន៍យ៉ាងពេញលេញពីការណែនាំដែលព្រះយេហូវ៉ាផ្ដល់ឲ្យ? សូមកត់សម្គាល់ថា អេសាយបាននិយាយអ្វីពីរយ៉ាង។ ទី១ «គឺផ្លូវនេះហើយ»។ ទី២ «ចូរដើរតាមផ្លូវនេះចុះ»។ គឺមិនគ្រប់គ្រាន់ឲ្យយើងស្គាល់«ផ្លូវ»ប៉ុណ្ណោះទេ។ យើងក៏ត្រូវ«ដើរតាមផ្លូវនេះ»ដែរ។ បណ្ដាំរបស់ព្រះនិងការពន្យល់ពីអង្គការលោក បង្រៀនយើងអំពីអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ាតម្រូវពីយើង។ យើងក៏រៀនអំពីរបៀបអនុវត្តអ្វីដែលយើងរៀន។ ដើម្បីស៊ូទ្រាំដោយមានអំណរក្នុងកិច្ចបម្រើព្រះយេហូវ៉ា យើងត្រូវធ្វើតាមជំហានទាំងពីរនេះ។ ទាល់តែយើងធ្វើដូច្នេះ ទើបយើងអាចជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ានឹងឲ្យពរយើង។ w២២.១១ ទំ.១១ វ.១០-១១
ថ្ងៃពុធ ទី២៥ ខែកញ្ញា
ក្រោយពីខ្ញុំចាកចេញទៅនឹងមានមនុស្សខ្លះដែលប្រៀបដូចជាឆ្កែចចកដ៏សាហាវ ចូលមកក្នុងចំណោមអ្នករាល់គ្នា។—សកម្ម. ២០:២៩
មិនយូរក្រោយពីពួកសាវ័កភាគច្រើនរបស់លោកយេស៊ូបានស្លាប់ គ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយបានចូលក្នុងក្រុមជំនុំ។ (ម៉ាថ. ១៣:២៤-២៧, ៣៧-៣៩) ពួកគេបាន«និយាយបង្ខុសសេចក្ដីពិត ដើម្បីអូសទាញពួកអ្នកកាន់តាមឲ្យទៅតាមពួកគេវិញ»។ (សកម្ម. ២០:៣០) អ្វីមួយដែល«បង្ខុសសេចក្ដីពិត»ដែលគ្រិស្តសាសនិកក្លែងក្លាយចាប់ផ្ដើមបង្រៀននៅពេលក្រោយមកគឺថា លោកយេស៊ូមិនបានប្រគល់រូបកាយខ្លួន‹មួយដងជាការស្រេច ដើម្បីទទួលយកការខុសឆ្គងរបស់មនុស្សជាច្រើន›ដូចគម្ពីរចែងឡើយ តែបែរជាថាគ្រឿងបូជារបស់លោកត្រូវប្រគល់ម្ដងហើយម្ដងទៀតវិញ។ (ហេ. ៩:២៧, ២៨) សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សជាច្រើនដែលមានចិត្តស្មោះជឿសេចក្ដីបង្រៀនមិនពិតនេះ។ ពួកគេជួបជុំគ្នានៅវិហារជារៀងរាល់សប្ដាហ៍ ជួនកាលជារៀងរាល់ថ្ងៃដើម្បីធ្វើពិធីបូជារបស់លោកយេស៊ូដែលពួកគេហៅថា«អភិបូជា»។ សាសនាផ្សេងទៀតធ្វើពិធីមួយដើម្បីរំលឹកអំពីមរណភាពរបស់លោកយេស៊ូមិនសូវញឹកញាប់ទេ ប៉ុន្តែសមាជិកភាគច្រើនមិនយល់ច្បាស់អំពីអត្ថន័យនៃគ្រឿងបូជារបស់លោកយេស៊ូឡើយ។ w២៣.០១ ទំ.២១ វ.៥
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៦ ខែកញ្ញា
កុំភ្លេចធ្វើការល្អ ហើយចែករំលែកដល់អ្នកឯទៀត។—ហេ. ១៣:១៦
ក្នុងអំឡុងការគ្រប់គ្រងមួយពាន់ឆ្នាំរបស់លោកយេស៊ូ មនុស្សស្លាប់នឹងត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ ហើយមនុស្សដែលស្ដាប់បង្គាប់នឹងទៅជាល្អឥតខ្ចោះ។ ពួកអ្នកដែលព្រះយេហូវ៉ាវិនិច្ឆ័យថាជាមនុស្សសុចរិត«នឹងបានផែនដីជាមត៌ក ហើយពួកគេនឹងរស់នៅផែនដីជារៀងរហូត»។ (ចសព. ៣៧:១០, ១១, ២៩) គឺជារឿងដ៏គួរឲ្យសប្បាយមែនដែល«សត្រូវចុងក្រោយដែលជាសេចក្ដីស្លាប់នឹងត្រូវបំផ្លាញឲ្យសាបសូន្យ»! (១កូ. ១៥:២៦) សេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងអំពីការរស់នៅជារៀងរហូត គឺមានមូលដ្ឋានដ៏មុតមាំលើបណ្ដាំរបស់ព្រះ។ សេចក្ដីសង្ឃឹមនេះអាចជួយយើងឲ្យរក្សាភក្ដីភាពក្នុងអំឡុងគ្រាចុងក្រោយដ៏ពិបាកនេះ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីធ្វើឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត យើងមិនគ្រាន់តែត្រូវមានបំណងចិត្តចង់បន្ដរស់នៅប៉ុណ្ណោះទេ។ តែមូលហេតុសំខាន់ចម្បងរបស់យើងចំពោះការរក្សាភក្ដីភាពចំពោះព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូ គឺថាយើងស្រឡាញ់លោកទាំងពីរខ្លាំងណាស់។ (២កូ. ៥:១៤, ១៥) សេចក្ដីស្រឡាញ់នេះជំរុញចិត្តយើងឲ្យយកតម្រាប់លោកទាំងពីរ ហើយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើង។ (រ៉ូម ១០:១៣-១៥) កាលដែលយើងរៀនឲ្យចេះលះបង់ប្រយោជន៍ខ្លួននិងមានចិត្តទូលាយ យើងទៅជាមនុស្សដែលព្រះយេហូវ៉ាចង់យកធ្វើជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកជារៀងរហូត។ w២២.១២ ទំ.៧ វ.១៥-១៦
ថ្ងៃសុក្រ ទី២៧ ខែកញ្ញា
អស់អ្នកដែលចង់រស់នៅដោយបង្ហាញភក្ដីភាពចំពោះព្រះក្នុងនាមជាអ្នកកាន់តាមគ្រិស្តយេស៊ូ នឹងទទួលការបៀតបៀន។—២ធី. ៣:១២
ពេលយើងត្រូវគេបៀតបៀន យើងអាចបាត់បង់អ្វីជាច្រើនដែលជួយយើងឲ្យមានសេចក្ដីសុខសាន្ត។ យើងប្រហែលជាខ្វល់ចិត្ត ហើយភ័យខ្លាចអំពីអ្វីដែលនឹងកើតឡើងបន្ទាប់មក។ នេះគឺជាអារម្មណ៍ធម្មតាទេ។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន។ លោកយេស៊ូបានលើកឡើងថា ការបៀតបៀនអាចនាំឲ្យអ្នកកាន់តាមលោកជំពប់ដួល។ (យ៉ូន. ១៦:១, ២) ទោះជាលោកយេស៊ូប្រាប់យើងឲ្យរំពឹងថាយើងនឹងត្រូវគេបៀតបៀនក្ដី លោកក៏ពង្រឹងទំនុកចិត្តយើងថាយើងអាចរក្សាភាពស្មោះត្រង់បាន។ (យ៉ូន. ១៥:២០; ១៦:៣៣) ពេលកិច្ចការរបស់យើងបានត្រូវគេដាក់បម្រាម ឬបានត្រូវគេដាក់កម្រិតយ៉ាងតឹងរ៉ឹង យើងប្រហែលជាទទួលការណែនាំពីការិយាល័យសាខានិងពួកអ្នកចាស់ទុំ។ ការណែនាំទាំងនេះគឺដើម្បីការពារយើង ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រាកដថាយើងបន្តទទួលសេចក្ដីបង្រៀនដែលប្រៀបដូចជាអាហារ និងដើម្បីជួយយើងឲ្យបន្តផ្សព្វផ្សាយតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ សូមខំអស់ពីសមត្ថភាពដើម្បីធ្វើតាមការណែនាំដែលអ្នកទទួល។ (យ៉ា. ៣:១៧) ម្យ៉ាងទៀត សូមកុំប្រាប់ព័ត៌មានអំពីបងប្អូនរបស់យើងដល់ពួកអ្នកដែលគ្មានសិទ្ធិដឹងឡើយ។—អទ. ៣:៧ w២២.១២ ទំ.២០-២១ វ.១៤-១៦
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២៨ ខែកញ្ញា
[ចូរ]បង្ហាញចិត្តឧស្សាហ៍ដូចកាលពីដើម។—ហេ. ៦:១១
សព្វថ្ងៃនេះ លោកយេស៊ូបន្តណែនាំពួកអ្នកកាន់តាមលោក កាលដែលពួកគេផ្សព្វផ្សាយអំពីរាជាណាចក្រព្រះនៅទូទាំងផែនដី។ លោកបានធ្វើតាមសេចក្ដីសន្យារបស់លោក។ តាមរយៈអង្គការព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូបង្ហាត់បង្រៀនយើងអំពីរបៀបផ្សព្វផ្សាយ ហើយលោកផ្ដល់ឲ្យយើងនូវឧបករណ៍ផ្សេងៗដែលយើងត្រូវការដើម្បីផ្សាយដំណឹងល្អ។ (ម៉ាថ. ២៨:១៨-២០) យើងធ្វើអ្វីដែលលោកយេស៊ូតម្រូវពីយើងដោយខំប្រឹងផ្សព្វផ្សាយនិងបង្រៀនអ្នកឯទៀត ហើយដោយចាំយាមពេលដែលយើងទន្ទឹងរង់ចាំព្រះយេហូវ៉ាបំផ្លាញរបៀបរបបពិភពលោកនេះ។ ដោយធ្វើតាមយោបល់នៅហេប្រឺ ៦:១១, ១២ យើងនឹងរក្សាសេចក្ដីសង្ឃឹមរបស់យើងឲ្យនៅរឹងមាំ«រហូតដល់ទីបញ្ចប់»។ ព្រះយេហូវ៉ាបានសម្រេចចិត្តថាពេលណាលោកនឹងបំផ្លាញរបៀបរបបពិភពលោករបស់សាថាន។ ពេលថ្ងៃនោះមកដល់ ព្រះយេហូវ៉ានឹងសម្រេចទំនាយទាំងអស់ដែលលោកបានកត់ទុកក្នុងគម្ពីរ។ ទម្រាំដល់ពេលនោះ ពេលខ្លះយើងប្រហែលជាគិតថាទីបញ្ចប់នៅយូរទៀត។ ប៉ុន្តែ ថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ានឹងមក«ឥតយឺតឡើយ!»។ (ហាប. ២:៣) ដូច្នេះ សូមឲ្យយើងតាំងចិត្ត«ទន្ទឹងចាំព្រះយេហូវ៉ា» ជា«ព្រះនៃសេចក្ដីសង្គ្រោះរបស់[យើង]ដោយចិត្តអត់ធ្មត់»។—មីកា ៧:៧ w២៣.០២ ទំ.១៩ វ.១៥-១៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៩ ខែកញ្ញា
គ្មានអ្នកណាអាចប្រៀបផ្ទឹមនឹងលោកបានឡើយ។—ចសព. ៤០:៥
គោលដៅរបស់អ្នកឡើងភ្នំគឺឡើងដល់កំពូល។ ប៉ុន្តែ នៅតាមផ្លូវមានកន្លែងជាច្រើនដែលគាត់អាចឈប់មើលទេសភាពស្អាតៗ។ ស្រដៀងគ្នាដែរ សូមលៃទុកពេលជាទៀងទាត់ ដើម្បីផ្អាកនិងរំពឹងគិតអំពីរបៀបដែលព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជួយអ្នកឲ្យជោគជ័យ សូម្បីតែនៅពេលដែលអ្នកមានការពិបាកក្ដី។ រៀងរាល់យប់មុនពេលចូលគេង សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើតាមរបៀបណាខ្ញុំបានឃើញពរពីព្រះយេហូវ៉ានៅថ្ងៃនេះ? ទោះជាទុក្ខលំបាករបស់ខ្ញុំនៅតែមានក្ដី តើព្រះយេហូវ៉ាកំពុងជួយខ្ញុំឲ្យស៊ូទ្រាំយ៉ាងដូចម្ដេច?›។ សូមរកមើលយ៉ាងហោចណាស់ពរមួយពីព្រះយេហូវ៉ាដែលបានជួយអ្នក។ ពិតមែន អ្នកប្រហែលជាអធិដ្ឋានឲ្យទុក្ខលំបាកណាមួយរបស់អ្នកលែងមានទៀត។ (ភី. ៤:៦) ប៉ុន្តែ យើងក៏គួរកត់សម្គាល់ពរដែលយើងមាននៅឥឡូវនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាសន្យាថា លោកនឹងពង្រឹងកម្លាំងយើងនិងជួយយើងឲ្យស៊ូទ្រាំ។ ដូច្នេះ សូមមានចិត្តកតញ្ញូជានិច្ចដែលព្រះយេហូវ៉ាគាំទ្រអ្នក។ យ៉ាងនេះ អ្នកនឹងឃើញអំពីរបៀបដែលលោកកំពុងជួយអ្នកឲ្យជោគជ័យ សូម្បីតែក្នុងអំឡុងពេលដែលមានទុក្ខវេទនាក្ដី។—ដក. ៤១:៥១, ៥២ w២៣.០១ ទំ.១៩ វ.១៧-១៨
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី៣០ ខែកញ្ញា
[ចូរ]ចាំជាប់ជានិច្ចនូវការមកដល់នៃថ្ងៃរបស់ព្រះយេហូវ៉ា។—២ពេ. ៣:១២
សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើរបៀបរស់នៅរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំយល់ថាយើងនៅជិតទីបញ្ចប់នៃរបៀបរបបពិភពលោកនេះឬទេ? តើការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំអំពីការអប់រំនិងការងារបង្ហាញថាការបម្រើព្រះយេហូវ៉ាសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតខ្ញុំឬ? តើខ្ញុំមានជំនឿថាព្រះយេហូវ៉ានឹងផ្គត់ផ្គង់ខ្ញុំនិងក្រុមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំឬ?›។ សូមគិតថាព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តយ៉ាងណាពេលលោកឃើញថាយើងកំពុងខំព្យាយាមធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ (ម៉ាថ. ៦:២៥-២៧, ៣៣; ភី. ៤:១២, ១៣) យើងត្រូវពិនិត្យមើលរបៀបគិតគូររបស់យើងជាទៀងទាត់ ហើយក្រោយមកធ្វើការកែប្រែដែលចាំបាច់។ ប៉ូលបានប្រាប់គ្រិស្តសាសនិកនៅក្រុងកូរិនថូសថា៖ «ចូរពិនិត្យពិចារណាអំពីខ្លួនឥតឈប់ ដើម្បីឲ្យដឹងថាអ្នកកំពុងកាន់ខ្ជាប់តាមជំនឿឬយ៉ាងណា។ ចូរសឲ្យឃើញជានិច្ចថាអ្នកជាមនុស្សបែបណា»។ (២កូ. ១៣:៥) ដូច្នេះ យើងត្រូវបន្ដផ្លាស់ប្ដូរជាថ្មីនូវរបៀបគិតគូររបស់យើងដោយអានបណ្ដាំរបស់ព្រះ រៀនឲ្យមានរបៀបគិតគូរដូចលោក ហើយក្រោយមកខំធ្វើអ្វីដែលចាំបាច់ដើម្បីឲ្យព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្ត។—១កូ. ២:១៤-១៦ w២៣.០១ ទំ.៩-១០ វ.៥-៦