ការងារដ៏ឋិតថេរនិងគាប់ចិត្តកាន់តែពិបាករកណាស់
សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាសកលស្តីពីសិទ្ធិមនុស្សដែលប្រកាសដោយអង្គការសហប្រជាជាតិបានចែងថា«សិទ្ធិធ្វើការ»គឺជាសិទ្ធិចំបងមួយរបស់មនុស្សទាំងឡាយ។ ប៉ុន្តែ សិទ្ធិនេះមិនតែងតែមានទេ។ ការងារដ៏ស្ថិតស្ថេរអាស្រ័យទៅលើកត្ដាជាច្រើន ដូចជាស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចតាមតំបន់ និងទីផ្សារពិភពលោក។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលមនុស្សបាត់បង់ការងារឬក៏ជិតបាត់បង់ការងារ នោះលទ្ធផលគឺបដិកម្ម កូដកម្ម និងកុប្បកម្ម។ មិនសូវមានប្រទេសណាដែលគ្មានបញ្ហានេះទេ។ អ្នកនិពន្ធម្នាក់បានសរសេរថា៖ «សូម្បីតែពាក្យថា‹ការងារ›តែងតែជាពាក្យដែលអាចនាំអុជអាលបាន»។
ចំពោះមនុស្សយើង មានហេតុជាច្រើនដែលការងារគឺសំខាន់។ ការងារមិនគ្រាន់តែផ្ដល់ប្រាក់ខែឲ្យយើងប៉ុណ្ណោះទេ ក៏ធ្វើឲ្យយើងមានសុខភាពល្អខាងផ្លូវចិត្តនិងសតិផងដែរ។ មនុស្សដែលចង់ធ្វើជាបុគ្គលមានតម្លៃក្នុងសង្គមនឹងមានគោលដៅក្នុងជីវិត ហើយគេអាចបំពេញគោលដៅនេះបានដោយមានការងារធ្វើ។ ការងារក៏ធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនមានតម្លៃផងដែរ។ មនុស្សខ្លះដែលមានលុយច្រើនអាចចិញ្ចឹមខ្លួនបាន ឬក៏មានអាយុច្រើនល្មមចូលនិវត្តន៍ហើយ ក៏ពួកគេនៅតែចង់ធ្វើការដែរ។ ពិតណាស់ ការងារគឺសំខាន់ដល់ម្ល៉េះដែលធម្មតាការខ្វះការងារធ្វើនាំឲ្យសង្គមមានបញ្ហាដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកខ្លះដែលមានការងារធ្វើរួចហើយ តែការងារនោះនាំឲ្យពួកគេតានតឹងធ្វើឲ្យគេលែងពេញចិត្តនឹងការងារនោះទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ដោយសារទីផ្សារពោរពេញទៅដោយការប្រកួតប្រជែងគ្នា ក្រុមហ៊ុនជាច្រើនរំសាយបុគ្គលិកចោលដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយ។ នេះទាមទារឲ្យបុគ្គលិកដែលនៅសល់ធ្វើការបន្ថែម។
បច្ចេកទេសទំនើបដែលធ្វើឲ្យជីវភាពរស់នៅស្រួលជាង និងធ្វើឲ្យការងារលឿនជាង ការពិតប្រហែលជានាំឲ្យមានការតានតឹងចិត្តទៅវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ កុំព្យូទ័រ ទូរសារ និងប្រព័ន្ធអ៊ិនថឺណិត ផ្ដល់លទ្ធភាពឲ្យបុគ្គលិកស្ពាយការងារមកធ្វើនៅឯផ្ទះ បន្តធ្វើក្រោយចេញពីកន្លែងធ្វើការទៀត ជាហេតុធ្វើឲ្យផ្ទះនិងកន្លែងធ្វើការលែងមានភាពខុសពីគ្នា។ បុគ្គលិកម្នាក់ធ្លាប់មានអារម្មណ៍ថាហ្វូនលីងនិងទូរស័ព្ទដៃរបស់គាត់ប្រៀបដូចប្រឡៅជាប់កដែលថៅកែអាចទាញពីចម្ងាយឲ្យមកធ្វើការ។
ក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ចនិងការងារធ្វើដែលកំពុងប្រែប្រួលយ៉ាងឆាប់រហ័ស ជនដែលមានវ័យចាស់ខ្លាចដោយគិតថា មនុស្សនឹងចាត់ទុកពួកគេជាមនុស្សគ្មានប្រយោជន៍ ពេលដែលមិនទាន់អស់សមត្ថភាពពិតមែន។ ស្តីអំពីរឿងនេះ លោក គ្រីស ស៊ិដូទី អតីតស្នងការខាងសិទ្ធិមនុស្សបានមានប្រសាសន៍ថា៖ «មានគេនិយាយថា អ្នកណាដែលមានអាយុលើស៤០ឆ្នាំ មិនអាចរៀនកុំព្យូទ័រឬបច្ចេកទេសថ្មីបានឡើយ»។ ហេតុនេះ អ្នកដែលធ្វើការបានល្អ និងធ្លាប់ចាត់ទុកថាមានសមត្ថភាពកំពូលនោះ ឥឡូវត្រូវគេចាត់ទុកថាចាស់ពេកគ្មានប្រយោជន៍ទៅវិញ។ នេះជាអ្វីដែលគួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់!
ដូច្នេះ យើងអាចយល់ពីមូលហេតុដែលមនុស្សដែលព្យាយាមធ្វើការនិងមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះក្រុមហ៊ុនកំពុងតែត្រូវគេគិតថាគ្មានតម្លៃសោះនៅឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ ទស្សនាវដ្ដីភាសាបារាំងមួយចែងថា៖ «ក្រុមហ៊ុនរំសាយបុគ្គលិកចោលក្នុងតែមួយប៉ប្រិចភ្នែកប៉ុណ្ណោះឲ្យតែមានការប្រែប្រួលបន្ដិចបន្តួចក្នុងផ្សារហ៊ុន។ ហេតុនេះមនុស្សលែងស្មោះត្រង់នឹងក្រុមហ៊ុនខ្លួនទៀត។ ពួកគេធ្វើការពិតមែន ប៉ុន្តែ មិនមែនគិតប្រយោជន៍ក្រុមហ៊ុនទេ គឺគិតប្រយោជន៍ខ្លួនវិញ»។ (Libération)
ទោះជាមានគំនរបញ្ហាដែលកំពុងតែធំឡើងៗ មនុស្សជាតិនៅតែមានសេចក្ដីត្រូវការដ៏បឋមមួយ ពោលគឺ ការងារធ្វើ។ ដូច្នេះ ក្នុងសម័យយើងនេះដែលកំពុងប្រែប្រួលយ៉ាងឆាប់រហ័ស តើមនុស្សអាចបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈប្រកបទៅដោយតុល្យភាពស្តីអំពីការងារធ្វើ និងនៅដំណាលគ្នានេះបានការងារដ៏ឋិតថេរនិងគាប់ចិត្តយ៉ាងដូចម្ដេច?
[រូបភាពនៅទំព័រ៣]
បច្ចេកទេសទំនើបប្រហែលជាបាននាំឲ្យកន្លែងធ្វើការជាហេតុធ្វើឲ្យមានភាពតានតឹង