របៀបបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈប្រកបដោយតុល្យភាពស្តីអំពីការងារ
ទីផ្សារពិភពលោកពោរពេញទៅដោយការបង្ខិតបង្ខំ ការប្រកួតប្រជែងគ្នាយ៉ាងស៊ីសាច់ហុតឈាម និងផលិតកម្មទ្រង់ទ្រាយធំ ជាហេតុធ្វើឲ្យមនុស្សជាច្រើនមិនរីករាយក្រោកឡើងទៅធ្វើការទេ។ ប៉ុន្តែ ការងារគួរធ្វើឲ្យយើងសប្បាយចិត្ត។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះមនុស្សបានត្រូវបង្កើតឲ្យមានភាពដូចព្រះ ហើយព្រះក៏រីករាយនឹងការងាររបស់ទ្រង់ដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលទ្រង់ទតមើលអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើតនៅចុង«ថ្ងៃ»ប្រាំមួយឬគ្រាដ៏វែងមួយក្នុងការបង្កើត នោះលោកុប្បត្តិ ១:៣១ ចែងថា៖ «ព្រះទ្រង់ទតគ្រប់ទាំងរបស់ដែលទ្រង់បានធ្វើនោះ ក៏ឃើញថា ទាំងអស់ជាការល្អប្រពៃ»។
ដោយសារព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់ការងារនេះពិតជាហេតុមួយដែលត្រូវហៅទ្រង់ថា «ព្រះដែលមានព្រះទ័យសប្បាយ»។ (ធីម៉ូថេទី១ ១:១១, ព.ថ.) គឺសមហេតុសមផលណាស់ ពេលយើងយកតម្រាប់តាមទ្រង់ឲ្យបានដិតដល់ជាង នោះយើងសប្បាយចិត្តជាង មែនទេ? ស្តីអំពីរឿងនេះ ស្តេចសាឡូម៉ូនដែលជាអ្នកចាត់ចែងរៀបចំប្លង់យ៉ាងចំណាននៃស្រុកអ៊ីស្រាអែលពីបុរាណ បានសរសេរថា៖ «គ្រប់មនុស្សបានស៊ីហើយផឹក ព្រមទាំងរីករាយដោយផលល្អ ដែលកើតពីអស់ទាំងការនឿយហត់របស់ខ្លួន នោះហើយជាអំណោយទាននៃព្រះទេ»។—សាស្ដា ៣:១៣
ការបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈប្រកបដោយតុល្យភាពជាការពិបាកណាស់ ពិសេសពេលការងារនៅកន្លែងធ្វើការតែងតែប្រែប្រួលជានិច្ច។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេហូវ៉ាប្រទានពរទៅលើអ្នកដែលស្ដាប់ការណែនាំប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់។ (ទំនុកដំកើង ១១៩:៩៩, ១០០) អ្នកទាំងនេះក្លាយជាបុគ្គលិកដែលមានតម្លៃណាស់ និងគួរឲ្យទុកចិត្តផង ជាហេតុដែលពួកគេមានលទ្ធភាពមិនសូវបាត់បង់ការងារធ្វើទេ។ អ្នកទាំងនេះស្វែងយល់នូវវិថីជីវិតនិងការងាររបស់ខ្លួនដោយគិតពីអ្វីខាងវិញ្ញាណ មិនមែនគ្រាន់តែគិតពីទ្រព្យសម្បត្ដិនោះទេ។ នេះផ្ដល់សមត្ថភាពឲ្យពួកគេធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ល្អក្នុងជីវិតខ្លួន និងយល់ថាសុភមង្គលនិងសេចក្ដីសុខរបស់ខ្លួនមិនអាស្រ័យលើការងារឬទីផ្សារការងារដែលច្រើនតែផ្លាស់ប្ដូរមិនទៀងទាត់នោះទេ។ (ម៉ាថាយ ៦:៣១-៣៣; កូរិនថូសទី១ ២:១៤, ១៥) នេះជួយពួកគេមានទស្សនៈប្រកបដោយតុល្យភាពស្តីអំពីការងារ។
ចូរបណ្ដុះឲ្យមានទស្សនៈដូចព្រះអំពីការងារ
មនុស្សខ្លះវក់តែនឹងធ្វើការ យកការងារទុកជាអ្វីដ៏សំខាន់ជាងគេបំផុត។ អ្នកខ្លះទៀតធ្វើតែបង្គ្រប់កិច្ចរួចទៅផ្ទះវិញ។ តើទស្សនៈមួយណាប្រកបដោយតុល្យភាព? ព្រះគម្ពីរឆ្លើយថា៖ «បានសំរាកតែបន្ដិច នោះប្រសើរជាងខំប្រឹងប្រែងធ្វើការច្រើន ដូចជាដេញចាប់ខ្យល់»។ (សាស្ដា ៤:៦, ព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ) ការពិត បើធ្វើការនឿយហត់ពេកនិងយូរពេកនោះឈ្មោះថាបង់ប្រយោជន៍ខ្លួនវិញ ហើយក៏មិនខុសពី«ដេញចាប់ខ្យល់»ដែរ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះយើងប្រហែលជាបំផ្លាញនូវអ្វីដែលនាំឲ្យមានសុភមង្គលច្រើនបំផុត គឺចំណងមិត្តភាពជាមួយក្រុមគ្រួសារនិងមិត្តភក្ដិ ភាពខាងវិញ្ញាណ សុខភាព និងរហូតដល់ជីវិតទៀតផង។ (ធីម៉ូថេទី១ ៦:៩, ១០) ទស្សនៈដែលមានតុល្យភាពគឺថាយើងចេះស្កប់ចិត្តនឹងទ្រព្យសម្បត្ដិតិចតួច តែមានសេចក្ដីសុខ ជាជាងមានការងារច្រើនពេកព្រមជាមួយនឹងភាពតានតឹងនិងការពិបាកចិត្ត។
ពេលដែលព្រះគម្ពីរលើកទឹកចិត្តឲ្យមានទស្សនៈប្រកបដោយតុល្យភាពនោះ មិនបានន័យថាយើងគួរជាមនុស្សខ្ជិលនោះទេ។ (សុភាសិត ២០:៤) ភាពខ្ជិលពង្រិចពង្រិលទាំងតម្លៃខ្លួន ទាំងការគោរពដែលអ្នកឯទៀតមានចំពោះយើងដែរ ហើយពិសេសវាធ្វើឲ្យលែងមានចំណងមិត្តភាពជិតស្និទ្ធនឹងព្រះ។ ព្រះគម្ពីរចែងយ៉ាងចំៗថា អ្នកណាដែលមិនព្រមធ្វើការ អ្នកនោះមិនត្រូវបរិភោគដោយសារអ្នកឯទៀត។ (ថែស្សាឡូនីចទី២ ៣:១០) ផ្ទុយទៅវិញ គាត់គួរផ្លាស់ប្ដូរចរិតនិងខំធ្វើការវិញ ដោយចិញ្ចឹមខ្លួននិងអ្នកដែលទីពឹងគាត់ តាមរបៀបប្រកបទៅដោយកិត្ដិយស។ ដោយសារខំធ្វើការ គាត់ក៏ប្រហែលជាអាចជួយអ្នកដែលពិតជាមានការខ្វះខាត។ នេះជាជំនួយម្យ៉ាងដែលព្រះគម្ពីរលើកទឹកចិត្តយើងផ្ដល់ឲ្យគេ។—សុភាសិត ២១:២៥, ២៦; អេភេសូរ ៤:២៨
ត្រូវបង្រៀនឲ្យចេះធ្វើការតាំងពីតូចមក
មនុស្សមិនចេះធ្វើការដោយស្វ័យប្រវត្ដិទេ តែពួកគេរៀនពេលនៅក្មេងវិញ។ ដូច្នេះហើយ ព្រះគម្ពីរដាស់តឿនមាតាបិតាថា៖«ចូរបង្ហាត់កូនក្មេង ឲ្យប្រព្រឹត្តតាមផ្លូវដែលគួរប្រព្រឹត្ត នោះវានឹងមិនលះបង់ពីផ្លូវនោះដរាបដល់ចាស់»។ (សុភាសិត ២២:៦) មាតាបិតាដែលមានប្រាជ្ញាមិនគ្រាន់តែជាគំរូល្អឲ្យកូនត្រាប់តាមជាអ្នកខំធ្វើការប៉ុណ្ណោះទេ តែយកល្អពួកគាត់គួរចាប់ផ្ដើមបង្រៀនកូនតូចរបស់ខ្លួនដោយទុកឲ្យធ្វើកិច្ចការផ្ទះបន្ដិចបន្តួចដែលសមតាមអាយុកូន។ ទោះជាកូនប្រហែលជាមិនចូលចិត្តការងារខ្លះក៏ពិតមែន តែក្រោយមកកូននឹងចាត់ទុកខ្លួនជាសមាជិកក្រុមគ្រួសារម្នាក់ដែលមានតម្លៃ ជាពិសេសពេលឪពុកម្ដាយសរសើរកូនថា កូនបានធ្វើការល្អណាស់។ គួរឲ្យសោកស្ដាយណាស់ មាតាបិតាខ្លះទំរើសកូនដោយធ្វើអ្វីៗទាំងអស់សំរាប់កូនខ្លួន ប្រហែលជាដោយច្រឡំថា ពួកគាត់កំពុងតែបង្ហាញសេចក្ដីសប្បុរសចំពោះកូន។ យកល្អមាតាបិតាទាំងនេះគួរពិចារណាសុភាសិត ២៩:២១ ក្នុងព្រះគម្ពីរភាសាខ្មែរសម្រាយ ដែលចែងថា៖«បើអ្នកទំរើសខ្ញុំបំរើ[ឬកូន]ខ្លាំងពេក កាលវានៅពីក្មេង ថ្ងៃក្រោយវានឹងមិនស្ដាប់បង្គាប់អ្នកឡើយ[«វានឹងទៅជាអ្នករមិលគុណ», ព.ថ.]»។
មាតាបិតាដែលមានស្មារតីទទួលខុសត្រូវក៏ចាប់អារម្មណ៍ទៅលើការអប់រំកូនរបស់ខ្លួនដែរ និងលើកទឹកចិត្តកូនឲ្យព្យាយាមរៀនសូត្រនៅឯសាលា។ នេះអាចមានប្រយោជន៍ច្រើនណាស់ចំពោះកូនក្រោយមកពេលត្រូវរកការងារធ្វើ។
ចូរជ្រើសរើសការងារដោយប្រាជ្ញា
ទោះជាព្រះគម្ពីរមិនប្រាប់យើងអំពីប្រភេទការងារដែលយើងត្រូវរើសយកក៏ពិតមែន តែមានការណែនាំល្អសំរាប់ជនគ្រីស្ទាន ដើម្បីកុំឲ្យជ្រើសយកការងារណាដែលនាំឲ្យបាត់បង់ភាពជឿនទៅមុខខាងវិញ្ញាណ ការបំរើព្រះ និងភារកិច្ចសំខាន់ឯទៀត។ ជាឧទាហរណ៍ ប៉ុលបានសរសេរថា៖ «ពេលវេលាចង្អៀតណាស់ហើយ ពីនេះទៅមុខ គួរតែឲ្យពួកអ្នកដែល . . . ប្រើប្រាស់លោកីយនេះ ដូចជាមិនប្រើហួសខ្នាតទេ ដ្បិតគំរូនៃលោកីយនេះតែងតែផ្លាស់ទៅ»។ (កូរិនថូសទី១ ៧:២៩-៣១) គ្មានអ្វីសោះក្នុងរបបលោកីយ៍នេះដែលមានស្ថិរភាពឬស្ថិតស្ថេរជានិច្ចនោះទេ។ ការចំណាយពេលទាំងអស់របស់យើងក្នុងលោកីយ៍នេះគឺប្រៀបដូចជាប្រើលុយដែលបានសន្សំជិតអស់មួយជីវិតដើម្បីសង់ផ្ទះមួយនៅតំបន់មានទឹកជំនន់លិចជាញឹកញយ។ នេះមិនមែនជាការប្រើលុយប្រកបដោយប្រាជ្ញាសោះឡើយ!
ព្រះគម្ពីរឯទៀតបកប្រែឃ្លាថា «មិនប្រើហួសខ្នាត»ដោយដាក់ថា«មិនជក់ស្លុង»ឬ«មិនជាប់រវល់»។ (ព្រះគម្ពីរយេរូសាឡិម; សេចក្ដីបកប្រែព្រះគម្ពីរអង់គ្លេសសំរាប់សព្វថ្ងៃនេះ) មនុស្សដែលមានប្រាជ្ញា មិនដែលភ្លេចថាពេលវេលានៅសល់សំរាប់របបលោកីយ៍នេះគឺ«ចង្អៀតណាស់ហើយ» និងថាការ«ជក់ស្លុង»ឬ«ជាប់រវល់»នឹងលោកីយ៍នេះ នឹងនាំទៅដល់ការខកចិត្តនិងការសោកស្ដាយជាក់ជាពុំខាន។—យ៉ូហានទី១ ២:១៥-១៧
‹ព្រះនឹងមិនបោះបង់ចោលអ្នកឡើយ›
ព្រះយេហូវ៉ាជ្រាបច្បាស់ជាងយើងថាអ្វីទៅជាសេចក្ដីត្រូវការរបស់យើង។ ទ្រង់ក៏ជ្រាបដឹងថាពេលវេលាសំរាប់ការសម្រេចគោលបំណងរបស់ទ្រង់គឺជិតប៉ុនណាដែរ។ ដូច្នេះ ទ្រង់រំឭកយើងថា៖«ចូរឲ្យកិរិយាដែលអ្នករាល់គ្នាប្រព្រឹត្ត បានឥតលោភឡើយ ឲ្យស្កប់ចិត្តនឹងរបស់ដែលមានហើយប៉ុណ្ណោះចុះ ដ្បិតទ្រង់មានបន្ទូលថា«អញនឹងមិនចាកចេញពីឯង ក៏មិនបោះបង់ចោលឯងឡើយ»។ (ហេព្រើរ ១៣:៥) ពាក្យនេះពិតជាលើកទឹកចិត្តណាស់! ព្រះយេស៊ូបានយកតម្រាប់តាមព្រះនិងយកព្រះទ័យទុកដាក់ទៅលើមនុស្ស ដោយឆ្លៀតយកមួយផ្នែកធំនៃធម្មទាននៅលើភ្នំដើម្បីបង្រៀនសិស្សរបស់ទ្រង់អំពីទស្សនៈត្រឹមត្រូវចំពោះការងារនិងទ្រព្យសម្បត្ដិ។—ម៉ាថាយ ៦:១៩-៣៣
ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ាខំព្យាយាមធ្វើតាមសេចក្ដីបង្រៀននោះ។ ជាឧទាហរណ៍ ពេលនិយោជកអញ្ជើញស្មរបន្ទាល់ម្នាក់ដែលជាជាងភ្លើងឲ្យធ្វើការលើសម៉ោងជាទៀងទាត់ ស្មរបន្ទាល់នោះមិនបានយល់ព្រមក្នុងករណីនេះទេ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគាត់មិនចង់ឲ្យការងារស៊ីពេលវេលាដែលគាត់ត្រូវចំណាយជាមួយក្រុមគ្រួសារនិងរឿងខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់ឡើយ។ ដោយសារគាត់ជាបុគ្គលិកដែលខំធ្វើការបានយ៉ាងល្អ និងក៏គួរឲ្យទុកចិត្តផង នោះនិយោជកបានធ្វើតាមសំណូមពររបស់ស្មរបន្ទាល់ម្នាក់នេះ។ ប៉ុន្តែ មិនកើតឡើងដូច្នេះរាល់តែដងទេ បងប្អូនខ្លះប្រហែលជាត្រូវឈប់ធ្វើការកន្លែងមួយនិងរកការងារធ្វើនៅកន្លែងផ្សេងទៀត ដើម្បីឲ្យមានតុល្យភាពក្នុងជីវភាពរស់នៅ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកដែលទុកចិត្តទៅលើព្រះយេហូវ៉ាទាំងស្រុង ធម្មតាឃើញថាចរិយានិងទស្សនៈរបស់ពួកគេចំពោះការងារនាំឲ្យនិយោជករបស់ពួកគេពេញចិត្តទៅវិញ។—សុភាសិត ៣:៥, ៦
គ្រាមួយដែលការងារសព្វបែបយ៉ាងនឹងជាទីគាប់ចិត្ត
ក្នុងរបបលោកីយ៍ដែលឥតគ្រប់ល័ក្ខណ៍នេះ នោះការងារនិងលទ្ធភាពរកការងារធ្វើ មិនលែងមានបញ្ហានិងភាពឥតទៀងទាត់នោះទេ។ ការពិត បញ្ហាទាំងនេះប្រហែលជានឹងធំឡើងៗនៅពេលដែលពិភពលោកកាន់តែគ្មានស្ថិរភាពនិងសេដ្ឋកិច្ចប្រែប្រួលចុះឡើងឬរហូតដល់ដួលរលំ។ ប៉ុន្តែ ស្ថានភាពទាំងនេះមានតែបណ្ដោះអាសន្នទេ។ បន្ដិចទៀត មនុស្សទាំងអស់នឹងមានការងារធ្វើ។ ម្យ៉ាងទៀត ការងារទាំងអស់នឹងទៅជាទីគាប់ចិត្តហើយមានប្រយោជន៍ច្រើនទៀតផង។ តើយ៉ាងដូចម្ដេច? តើអ្វីនឹងនាំឲ្យមានការប្រែប្រួលបែបនេះ?
តាមរយៈព្យាការីអេសាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានបញ្ជាក់អំពីពេលមួយបែបនេះ។ ព្រះយេហូវ៉ាមានបន្ទូលថា៖ «អញនឹងបង្កើតផ្ទៃមេឃថ្មី ហើយនឹងផែនដីថ្មី ឯរបស់ពីមុនៗ នោះនឹងគ្មានអ្នកណានឹកចាំទៀត ក៏មិនដែលចូលក្នុងគំនិតឡើយ»។ (អេសាយ ៦៥:១៧) ទ្រង់កំពុងមានបន្ទូលអំពីរដ្ឋាភិបាលថ្មីដែលទ្រង់នឹងបង្កើតដែលនាំឲ្យមានសង្គមមនុស្សថ្មីសន្លាងមួយ។—ដានីយ៉ែល ២:៤៤
ស្តីអំពីរបៀបមនុស្សនឹងរស់ហើយធ្វើការ ទំនាយនោះបន្តថា៖«មនុស្សនឹងសង់ផ្ទះ ហើយនឹងអាស្រ័យនៅផង ក៏នឹងដាំចំការទំពាំងបាយជូរ ហើយនឹងបរិភោគផលដែរ គេនឹងមិនសង់ រួចមានម្នាក់ទៀតអាស្រ័យនៅ ឬដាំ រួចមានម្នាក់ទៀតបរិភោគផលនោះឡើយ ដ្បិតអាយុរបស់រាស្ត្រអញនឹងបានវែងដូចជាអាយុនៃដើមឈើ ហើយពួករើសតាំងរបស់អញនឹងប្រើប្រាស់ការដែលដៃគេធ្វើជាយឺនយូរទៅ គេនឹងមិនខំធ្វើជាឥតប្រយោជន៍ ឬបង្កើតមកឲ្យតែបានត្រូវវិនាសទៅនោះឡើយ ដ្បិតគេជាពូជនៃពួកដ៏មានពររបស់ព្រះយេហូវ៉ា ព្រមទាំងកូនដែលគេបង្កើតតទៅផង»។—អេសាយ ៦៥:២១-២៣
ពិភពលោកថ្មីរបស់ព្រះនឹងនាំឲ្យមានស្ថានភាពខុសគ្នាស្រឡះនឹងសព្វថ្ងៃនេះ! តើអ្នកចង់រស់នៅក្នុងពិភពលោកថ្មីបែបនេះ ជាពេលដែលអ្នក«មិនខំធ្វើជាឥតប្រយោជន៍» ប៉ុន្តែ នឹងរីករាយយ៉ាងពេញលេញនឹង«ផល»នៃការងាររបស់អ្នកវិញ? ប៉ុន្តែ សូមកត់សម្គាល់ថា អ្នកណាដែលនឹងទទួលពរទាំងនេះពីព្រះយេហូវ៉ា៖«គេជាពូជនៃពួកដ៏មានពររបស់ព្រះយេហូវ៉ា»។ អ្នកអាចនៅក្នុងចំណោមអ្នកដែល«មានពររបស់ព្រះយេហូវ៉ា»ដោយរៀនអំពីព្រះយេហូវ៉ានិងបំពេញសេចក្ដីតម្រូវរបស់ទ្រង់។ ព្រះយេស៊ូបានមានបន្ទូលថា៖«នេះជាជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺឲ្យគេបានស្គាល់ដល់ទ្រង់ដ៏ជាព្រះពិតតែ១ នឹងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដែលទ្រង់បានចាត់ឲ្យមកផង»។ (យ៉ូហាន ១៧:៣) ស្មរបន្ទាល់ព្រះយេហូវ៉ានឹងរីករាយជួយអ្នកក្រេបជញ្ជក់នូវចំណេះដែលនាំទៅដល់ជីវិត ដោយបង្រៀនអ្នកអំពីព្រះគម្ពីរ។
[ប្រអប់នៅទំព័រ៦]
«បុគ្គលិកដែលគេត្រូវការជានិច្ច»
ព្រះគម្ពីរចែងប្រាប់ថា៖ «ការអ្វីដែលត្រូវធ្វើក៏ដោយ ចូរធ្វើឲ្យអស់ពីចិត្ត ទុកដូចជាធ្វើថ្វាយដល់ព្រះអម្ចាស់ មិនមែនដល់មនុស្សទេ»។ (កូល៉ុស ៣:២៣) អ្នកធ្វើការណាដែលប្រព្រឹត្តឲ្យសមស្របទៅតាមគោលការណ៍នេះ ប្រាកដជាបុគ្គលិកដែលនិយោជកចង់បានណាស់។ ហេតុនេះហើយ ក្នុងសៀវភៅចំណងជើងថារបៀបការពារអត្តសញ្ញាណរបស់អ្នក លោក ច. ច. លូណា បានណែនាំនិយោជកដែលចង់រើសបុគ្គលិក ឲ្យស្វែងរកមនុស្សដែលជាសមាជិកសកម្មក្នុងសាសនាណាមួយ។ ប៉ុន្តែ លោកលូណាសរសេរបន្ថែមថា៖ «ការពិតយើងច្រើនតែសម្រេចចិត្តរើសស្មរបន្ទាល់[ព្រះយេហូវ៉ា]ជាបុគ្គលិក»។ លោកលូណាបញ្ជាក់ហេតុមួយ គឺថាស្មរបន្ទាល់ត្រូវគេស្គាល់ទូទៅជាមនុស្សទៀងត្រង់ ជាហេតុធ្វើឲ្យស្មរបន្ទាល់«ជាបុគ្គលិកដែលគេត្រូវការជានិច្ច»ក្នុងមុខរបរផ្សេងៗ។
[រូបភាពនៅទំព័រ៥]
តុល្យភាពរវាង ការងារនិងភារកិច្ចខាងវិញ្ញាណ នាំឲ្យពេញចិត្ត